Wetenschapsquiz

Niet meer wat het ooit geweest is

Met kerst is ie er weer: De Wetenschapsquiz! Ik had de vragen al gezien en ik dacht: "Daar zitten me toch een paar leuke bij." Toen ik op een avondje zat te zappen kwam ik een programma tegen wat me wel interessant leek. Drie keer raden welk programma dat was…

Interessant vond ik de vraag over die champagne, een onderwerp waar ik weinig van weet, maar wat wel een hele aardige binnenkomer was. Minder aardig is de a-wetenschappelijke presentatie van het programma. Vroeger werd de quiz gepresenteerd die prettig gestoorde gast, nu door een of andere volslagen onbekende kaalkop met een raar accent. Tot mijn afgrijzen werd iedere diepgang vermeden. De leuke berekeningen van vroeger werden geschrapt, zoals bij het horizonprobleem. "Te moeilijk." De echte liefhebber moest maar op internet kijken. Op deze manier glijdt zo’n show natuurlijk wel af naar het Talpa-niveau.

Toch waren de vragen wel leuk. Vaak komen je typische universiteitsvragen voor, zoals het "verjaardagsprobleem", of het "driedeurenprobleem", of zoals nu, een vorm van het "secretaresseprobleem". Echt heel moeilijk zijn de vragen niet. Daarom zou je verwachten dat de wetenschappers wel effe zouden winnen van die lui van Trouw, maar net zoals de vorige edities, blameerden de grijze mannetjes zich vreselijk. Ze verloren héél dik.

De proefjes waren ook niet meer wat ze geweest zijn. Een of andere dikke Elvis P.-kloon voerde de proefjes uit. Er was een vraag met een ronddraaiend soepbord, waar ik nog steeds niet van begrijp wat ze nou bedoelden. En de dikke Lvis draaide met z’n logge lijf het soepbord tweemaal rond, waarna het soepbord weer in z’n oude positie stond of zo. Na de proef snapte ik er nog steeds geen snars van. Ook daarna ging er wel wat mis. Zelfs iets simpels als dat bootje met die 10 kiloGRAM zout wisten ze tot iets onduidelijks te breien. Ook de proef met de "olie op de golven", een veelgehoorde uitspraak, was niet echt duidelijk. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat olie de golven echt dempt of zo, maar het was wel zo, volgens de quizmaster. De proef zaaide echter meer verwarring dan duidelijkheid, toen bleek dat het water in alle drie de bakken (een zonder olie, een met een "dun" laagje olie en een met een "dikke" laag olie) evenveel klotste.

Conclusie: Hoewel de presentatie matig was, is het goed dat dit soort programma’s er zijn. Er is veel te veel dom geweld op tv, veel te veel domme (Amerikaanse) films, veel te veel domme belspelletjes en veel te veel reclame.

Externe competitie ronde 4

BSG 2 nipt ten onder tegen VAS 2

Voor de laatste competitieronde voor de winterstop stonden twee "returns" op het programma. Vorig jaar speelde BSG in Hardenberg, dit jaar kwamen zij naar Bussum. Hetzelfde gold voor BSG 2, dat vorig jaar vlak voor de winterstop naar Amsterdam afreisde.

Voor BSG 2 zou het erg lastig worden. We hebben tot dusver één schamel matchpunt gescoord en tegen VAS 2 zou het ook niet makkelijk worden om dit aantal zelfs maar te verdubbelen. VAS is namelijk een promotiekandidaat in deze klasse.

Gelukkig bleek dat zij ook niet op hun sterkst waren. Ze kwamen namelijk op zonder Ramon Koster. Toch hadden ze nog steeds wat meer elopunten, wat met name tot uiting kwam aan de hoogste borden. Daar had teamleider Bert Balke onze kopmannen Tom de Ruiter en Theo Slisser omgewisseld. Slisser zou aan bord 1 met zwart spelen. Ik hield mijn hart vast. :P Aan bord drie speelde Lars en ik bezette het vierde bord. Aan bord 5 en 6 speelden Kooijman en Lennart, die samen precies één punt hadden gescoord. De staart werd gevormd door de twee Berten.

De match "himself"

Het begin was veelbelovend. Lars maakte gehakt van zijn tegenstander, die erg dubieus speelde. Uiteindelijk moest zijn koning het stellen zonder pionnen, die hem konden beschermen. Zoiets leidt vaak tot een snelle ondergang en zo ook nu: 1-0 voor BSG 2!

Helaas stelde VAS al snel orde op zaken. Aan bord vijf speelde Chris Kooijman een rare partij. Hij snoepte brutaal een pion mee, verdedigde, maar gaf opeens een kwal weg. Even later was het afgelopen: 1-1.

Ook De Ruiter verloor. Tegen CM Tex de Wit speelde hij een leuke partij, waarin hij goed leek te staan. Helaas ging hij wel mat… 1-2. Vervolgens werd ook Lennart matgezet: 1-3. Hij speelde scherp, maar zijn tegenstander had steeds voordeel, aldus de computer. Met een kwal meer ging uiteindelijk zijn koning zijn ondergang tegemoet.

Daarna was het opeens afgelopen bij Slisser, die voor de verandering de opening had overleefd. Achteraf zei hij nog iets over een slechte loper of zo… 1-4.

Met deze stand was nog één matchpunt mogelijk. De beide Berten wisten te winnen, waardoor er misschien nog hoop was op een matchpunt. Of niet? Nee… Ik stond op dat moment verloren tegen Niels van Dam. Ik speelde de opening ambitieus, maar helaas pakte het niet erg goed uit. Ik bleef achter in ontwikkeling en hij had een meerderheid in het centrum. Hierdoor werd het erg moeilijk. Zeker toen ik nog een pion weggaf. Hij kwam in tijdnood, maar daardoor verprutste hij zijn stelling niet. Ik kwam in een paardeindspel met een pion minder, wat ik ook verloor. :(

3-5 was de eindstand. Geen matchpunten, maar gelukkig ook geen grote nederlaag.

BSG weer niet langs Hardenberg

Heel wat vervelender was de 4-4 voor BSG tegen Hardenberg. Opnieuw moest Pliester het vuile werk opknappen. Wat ging er mis?

Allereerst speelde de pas geopereerde Peter snel remise, dat was gewoon netjes. Daarna speelde Ree remise, dat was al minder. Vervolgens verloor Coen. Gelukkig wonnen Wüstefeld en Henk van der Poel nog, maar die overwinningen werden weer gecompenseerd door de nederlaag die Ton van der Heijden leed. Hij ging merkwaardig genoeg door z’n vlag… Toen Ewood door een tussenschaakje een pion kwijtraakte, werd het zelfs 3-4. Ewood liep weer woest weg. Hij moet of beter gaan spelen, of beter tegen zijn verlies gaan kunnen. Ik denk dat hij het beste op dat laatste kan gaan "trainen". Uiteindelijk won Pliester een eindspel dat remise leek en stelde daarmee het punt veilig. Zucht!

Europees voetbal: Wie overwinteren?

De afgelopen tijd was het niet best wat de Nederlandse Eredivisieclubs lieten zien in Europa. De laatste wedstrijden waren over een twee weken uitgesmeerd.

Vorige week, op Sinterklaasavond, speelde PSV voor de Champions League. Helaas gingen ze zelf voor Sinterklaas spelen en verliet "Bordwater" Eindhoven met drie punten; het werd 1-3. Veel schoten de Fransen er niet mee op. De stand in de poule was allang beslist.

Gisteren speelden Ajax en Feyenoord voor de UEFA Cup. Voor de Rotterdammers stond er veel op het spel. Ze moesten winnen. Ondanks een moeilijke wedstrijd, werd er in stadion F. wel gewoon met 3-1 gewonnen en was iedereen blij. Zo snel kan dat gaan. Echter, de aanklager is in hoger beroep gegaan tegen de "lichte" straf die de Rotterdammers kregen vanwege de ongeregeldheden in Nancy. Misschien krijgt het verhaal dus nog een staartje.

Ajax had de betere papieren. Een 3-0-nederlaag had zelfs kunnen volstaan, maar liever win je met zulke cijfers en dat deden ze dan ook tegen Zulte Waregem. Deze Belgen keken enorm op tegen Ajax, ondanks dat ze in de voorgaande drie duels twee punten meer pakten tegen dezelfde tegenstanders. In deze wedstrijd stond alleen de tweede plaats in de poule op het spel. Tweede of derde, het maakt niet veel uit. De nummer twee krijgt een afvaller van de Champions League, de nummer drie krijgt een groepwinnaar van de UEFA Cup. Misschien had Ajax toch moeten verliezen. :P Hoe dan ook, Ajax kwam al na een paar minuten op voorsprong. Tegen het einde van de wedstrijd werden de Belgen nog agressief, wat niet helemaal strookte met de sfeer. Het had er tot op dat moment naar uit gezien dat het meedoen belangrijker was dan het winnen.

Vandaag was het de beurt aan AZ en Heerenveen. AZ is al door, maar ze wilden ook de groepswinst behalen. Daartoe moest Sevilla, de nummer twee van Spanje, in ieder geval op remise worden gehouden. Heerenveen had minder marge. De Friezen moesten winnen van de nummer twee van Frankrijk, Lens. Alsof dit nog niet moeilijk genoeg was, het moest ook nog eens met drie doelpunten verschil of zo. Geen wonder, de ploeg uit Friesland had uit drie duels slechts één schamel punt gepakt.

Heerenveen speelde echter erg moedig en zette de nummer twee van Frankrijk voortdurend onder druk. Uiteindelijk viel de goal pas in de blessuretijd van de tweede helft, maar HET BLIJFT EEN GEWELDIG RESULTAAT!!!

AZ WON in Spanje met 1-2 van Sevilla. De Spanjaarden hadden een of ander geschil met de bond, waardoor er geen camera’s waren. Hierdoor was de wedstrijd niet te aanschouwen. AZ kwam in de tweede helft op achterstand, maar kwam al snel op gelijke hoogte. Uiteindelijk werd het zelfs 1-2.

Conclusies:
1. Zo slecht als er de vorige keer gespeeld werd, zo goed was het nu
2. AZ is groepswinnaar.
3. Bij een 1-1 in Sevilla zouden ze dat ook geweest zijn.
4. Alle vier de Nederlandse ploegen wonnen in de UEFA Cup.
5. Heerenveen is de enige afvaller.
6. …

Loting

Ter afsluiting van het Europees voetbal van dit jaar: de loting, die bepaalt wie tegen wie gaat spelen in het prille voorjaar.

In de Champions League speelt PSV tweemaal tegen Arsenal. Geen makkelijke tegenstander, maar wat verwacht je ook…

In de UEFA Cup speelt groepswinnaar AZ tegen Fenerbahçe, de Turkse nummer één, die echter zwak presteerde in de groepsfase. Ajax kreeg de Duitse nummer één, Werder Bremen, als tegenstander. Een tegenvaller, want Bremen is waarschijnlijk de sterkste afvaller. Toch kunnen ze kwetsbaar zijn, zoals Lyon twee jaar terug aantoonde: De Fransen wonnen met 0-3 en 7-2. Feyenoord staat in februari tegenover Tottenham Hutspot, de ploeg van Martin Jol. Ook dit zal een lastige horde worden, maar we zullen zien. Het lijkt me een mooie loting.

Baarn redt het niet

Baarn heeft de strijd tegen degradatie helaas nipt verloren. Op de slotdag werd één matchpunt behaald, wat genoeg bleek voor een twaalfde plaats. Hierdoor degradeert Baarn als de kampioen in de C-categorie naar de AB-competitie wil promoveren. Er is dus nog een kans dat Baarn niet degradeert.

Baarn kan niet winnen van dode koning

In de zevende ronde stond de ontmoeting met Schaakmat-Winterkoning op het programma. Ik kon weer eens uitslapen tot ongeveer kwart voor negen. Dat is het voordeel als je zo dicht bij huis speelt. Als je helemaal uit Grunningen of Limburg moet komen, is het toch wat langer reizen.

Het strijdplan tegen Schaakmat-Winterkoning was om deze lui aan alle vier borden schaakmat te zetten. Dat zou echter niet waarschijnlijk zijn, volgens professor Elo. De tegenstanders hadden aan bord 1 tot en met 3 een klein ratingoverwicht, aan bord vier moest onze Bart echter een gat van ruim 400 punten overbruggen.

Aan bord 1 was Enrico Blees zo onverstandig Caro-Kann te spelen tegen Ewood. Pinda speelde Spaans, Mug speelde een soort Van Geet en Bart moest zich verweren tegen de Spaanse ruilvariant.

Na ruim een uur spelen lijkt juist Ewood problemen te hebben. Met het ambitieuze b4 speelde hij op ruimtevoordeel, maar als hij dan ook nog eens lang rokeert, wordt het erg riskant. Met …a5 probeert Blees meteen wits koningsstelling aan te tasten. Het kost zwart echter een kwaliteit, terwijl zijn laatste offensieve stukken van het bord gaan. Ewood consolideert en staat gewonnen, maar dan gaat hij haperen. Hij maakt het zichzelf erg moeilijk. Hij moet de vijfendertigste zet nog halen en dat lukt nog net. Zwart blijft echter vage compensatie houden.

Ondertussen heeft Bart helaas een stuk moeten geven. Hij speelde de opening goed en stond zelfs beter, maar na het mindere …Db4? was het verrassend snel afgelopen. De dame werd ingesloten, wat een stuk kostte tegen een paar pionnen. Hierdoor kwamen echter juist lijnen open, waarna wit mocht combineren: 1-0 voor de dode koning.

Ewoud loopt de zaal uit

Even later beleeft Baarn een schrikmoment. Ewoud loopt boos de zaal uit. "Getruct in tijdnood" denk ik. Als ik me naar de plek des onheils loop, zie ik dat er "½-½" is ingevuld, een geruststelling. Ewood had nog maar vijf minuten, zijn tegenstander ruim een half uur. Natuurlijk stond Ewood beter, maar toen zwarts dame binnendrong, werd het erg moeilijk: 1½-½.

Dit betekent dat of Pinda,of Mug moet winnen. Mug staat al enige tijd volkomen gelijk tegen Tjerk van Blokland. In een eindspel loper tegen paard probeert hij nog wat, maar hij kan geen ijzer met handen breken: 2-1.

Eveneens in gierende tijdnood is Pinda aan het proberen een iets beter eindspel te winnen. Even daarvoor had hij in tijdnood een bloedlinke stelling voor zijn tegenstander laten vervlakken. En ook in het eindspel tastte hij ergens mis, waardoor de remise onvermijdelijk werd.

Toch was Pinda in zijn nopjes: hij had met solide spel een positioneel voordeeltje gekregen, wat ook bekwaam werd uitgebuit. Met een pionoffer loste hij zijn probleempjes op. Helaas had hij te weinig tijd om de winnende combinatie te zien. Erg jammer. Misschien wat minder kletsen hè. :P

Aan de andere borden

De overige wedstrijden waren boeiend genoeg. Spijkenisse verloor met 0-4 van HMC Kolder. Als eerste werd Mark Timmermans geownd door FM Burg. Vervolgens liet Tony Zhing Zhang Zhong zich kinderlijk matzetten door Jasper Broekmeulen (…Lf6xg5, Dg7 mat) en ook daarna nog genoeg ellende.

MadU Tan moest in het Frans zijn dame offeren, maar kreeg gaandeweg meer compensatie. Uiteindelijk bereikte hij eeuwig schaak na een torenoffer. Lody Kuling stond goed tegen Chiel van Oosterom, maar wist zich geen raad met de stelling en werd vervolgens soepel weggetikt.

De verrassing van de competitie is echter DJC, dat de eerste plek inneemt. Vorig jaar kaapten ze nog net de promotie voor onze neus weg en dit jaar gooien ze hoge ogen in de meesterklasse.

Alles of niets

In de laatste ronde MOEST er gewonnen worden voor lijfsbehoud. Gelukkig werden we ingedeeld tegen "De Pion", ook een zwakke ploeg.

Wie de zorgelijke situatie van zijn team niet erg serieus leek te nemen, was Stefan Colijn. Lichamelijk zeer aanwezig, maar vaker afwezig. Stond vaak te praten en had voor de eerste zetten zeeën van tijd nodig. Dat was mooi voor Ewood, die zodoende een tijdsvoorsprong kon opbouwen.

Na zijn gemiste winst in de vorige ronde, speelde Pinda nu met wit een rustige opening: de afruilvariant van het Frans. Met zwart heeft Pinda weleens Frans gespeeld en blijkbaar beviel hem dat erg goed. Helaas keerde het tij. Eerst was pinda nog optimistisch, even later zou hij het liefst hebben opgegeven. Op onverklaarbare wijze was zijn goede stelling opeens prut. In een toreneindspel had hij wat houtjes minder.

Ewoud loopt de zaal uit

Op het moment dat Pinda remise lijkt te maken, loopt Ewood voor de TWEEDE KEER woedend de zaal uit. Watskeburt? Tot op de dag van vandaag een raadsel, maar hij had in ieder geval verloren. De een glimlacht en geeft de tegenstander een hand, een ander houdt niet op met zelfverwijten te maken en weer een ander is na de wedstrijd niet meer aanspreekbaar.

Pinda’s remise is op dat moment het enige lichtpuntje. Mug staat niet best tegen een elotechnisch lichtgewicht. Hij kan de druk op zijn stelling nog net weerstaan. Zijn tegenstander ruilt twee torens tegen een dame en wint vervolgens een kwaliteit. Het zal heel zwaar worden om dit nog te winnen.

Ondertussen heeft Bart een bizarre stelling bereikt. Zwart heeft veel stukken in het centrum, Bart heeft een vrijPION, die zijn tegenstander een doorn in het oog is.

De tijdnoodfase

In de tijdnoodfase zijn alle ogen op twee borden gericht. Iedereen is allang klaar, alleen Baarn is nog bezig. Zouden zowel Mug als Bart kunnen winnen? Barts tegenstander speelt keihard op remise, terwijl Mugs tegenstander zich geen raad weet in het eindspel. Door de haag van mensen is helaas maar weinig te zien. Zowel Mug als Barts tegenstander denkt lang na. Mug denkt na over hoe hij een schaakje moet pareren, waar Barts tegenstander over nadenkt weet ik niet.

Bart heeft veel meer tijd dan zijn tegenstander. Hij heeft ergens een winst laten lopen, waarna een eindspel op het bord kwam. Bart had nog twintig minuten, zijn tegenstander twee. De materiaalverhouding was een paard en een loper tegen een toren en drie pionnen. Bart kwam in dit eindspel nog verrassend dicht bij de winst, toen hij de kans kreeg twee zwarte pionnen in te rekenen. Helaas bleef het bij remise. Mug maakt zijn naam als snelschaker waar door alsnog te winnen: 2-2. Een eindstand waar mee te leven was, al betekende het wel degradatie. In ieder geval had Bart knap remise gespeeld, maar omdat met name Ewood niet de gehoopte punten scoorde, kwam Baarn tekort voor de zege en daarmee klassebehoud.

Degradatie

In ieder geval degradeerde Baarn na Amersfoort, dat tegen HMC 3 merkwaardig verloor. Allereerst verloor Lars van Jiri Obels door een opzichtig aftrekschaakje. En dat terwijl hij al na zeven zetten een pion won… Lennart was gruwelijk in de war met allerlei materiaalverhoudingen, verloor het vertrouwen in de stelling en liet zich matzetten. Daardoor verloor Amersfoort de match en degradeerde het alsnog.

Verder degradeerden Leiderdorp en HMC 3, de "kneusjes" van de competitie en "Promotie", wel een erg wrange naam voor een degradant.

Kampioenschap

HMC werd kampioen. DJC verloor in de laatste ronde van Suikertaart en viel daardoor zelfs nog buiten de top 3. Ondanks dat hun eerste bordspeler "Moffmann" MadU Tan aan stukjes hakte.

To-do-list

Ik had een heleboel activiteiten gepland. Eens kijken wat ervan is gekomen:

10.00 Eerste ronde – Echt geweldig was het niet. Ewood en Pinda stonden goed, maar verzuimden te winnen. Mug deed ook niet veel verkeerd en Bart stond gewoon goed, maar verloor wel. :( Ach er zaten ook wel veel goede zetten bij, denk ik.

14.00 Pauze – Veel geanalyseerd. Omdat sommigen zo lang bezig waren, was het maar een korte pauze.

14.30 Tweede ronde – Tja, Ditmaal kwamen Ewood en Pinda niet erg goed te staan. Pinda hield nog remise, netjes, maar Ewood… brr… Mug stond ook niet best, maar in de slotfase keerden de kansen. Bart speelde behoorlijk, maar liet af en toe de winnende zet na.

18.30 Uitslagen invullen en consequenties berekenen – Tja, helaas kwam Baarn onder de streep te staan, maar omdat er gunstige uitslagen bij zaten, is het wel een degradatie die perspectief biedt.

19.00 Prijsuitreiking, waarin Hiddo Z zal worden uitgelachen vanwege de degradatie van Groningen – De prijsuitreiking was een beetje rommelig. Ene M. Stam sprak zonder microfoon en was nauwelijks te verstaan. Het tweede punt is wegens omstandigheden niet gebeurd.

19.30 Het overwinningsfeest in plaatselijk restaurant – Helaas geen overwinningsfeest. Samen met Jarno & Ewood ben ik bij Pascal wat gaan eten. Pas tegen twaalven was ik thuis.

Voorbeschouwing JCC 09-12-2006

Morgen worden de laatste rondes gespeeld van de Jeugdclubcompetitie. In de Meesterklasse vechten Baarn en Amerfortae tegen degradatie. Aangezien Baarn al tegen Amerfortae heeft gespeeld, wens ik ook Amerfortae suc6.

Morgenochtend worden o.a. de volgende duels gespeeld:

Schaakmat-Winterkoning 1 – Baarnse SV,
Amersfoort  – Leiderdorp;

De ranglijst is nu vooral van belang. De onderste vier of vijf viertallen degraderen. Dat betekent dat de elfde plek of hoger voldoende is. De twaalfde plek is riskant, want het aantal degradanten is nog precies niet bekend. De dertiende plek of nog lager betekent kansloze degradatie.

Op dit moment staan Baarn en Amerfortae op de gedeeld 10-12e plaats met 5 matchpunten en 10 bordpunten. De tegenstanders van Baarn en Amerfortae hebben 6, respectievelijk 2 matchpunten, een opvallend verschil.

Een goede laatste dag kan het maken tussen "leven en dood". Twee jaar terug verspeelde Baarn een goede positie op de slotdag dankzij twee nederlagen, waarna het zelfs degradeerde. Hopelijk blijft "ons" dat ditmaal bespaard. In ieder geval wordt het twee keer keihard knokken. Toch blijf ik optimistisch.

De dag zal er als volgt uitzien:
10.00 Eerste ronde, veel goede zetten doen
14.00 Pauze, waarin de breinen kunnen uitrusten
14.30 Tweede ronde, zo mogelijk nog meer goede zetten doen
18.30 Uitslagen invullen en consequenties berekenen
18.45 Prijsuitreiking, waarin Hiddo Z zal worden uitgelachen vanwege de degradatie van Groningen
19.30 Het overwinningsfeest in plaatselijk restaurant

Killar wolf

Ik heb een tekening gemaakt van…

KILLAR WOLF

Let op de schaduwen. :P Aanvullingen en/ of suggesties zijn welkom! (In JPEG is het lelijker dan in ’t echt)

Uw oordeel. :P (reacties zijn welkom)

Europees voetbal: UEFA Cup

Een dramatische week

De Nederlandse ploegen hebben zichzelf geen goede dienst bewezen deze week. Wéér geen overwinning, het begint pijn te doen.

Heerenveen kwam niet in actie en kon dus onmogelijk winnen. Ze hebben nog een kans op de volgende ronde, maar dan moet alles meezitten.

AZ speelde thuis 2-2 gelijk en bereikte de volgende ronde wel. Dat was het enige lichtpuntje, want een thuisremise tegen een zwakkere tegenstander is niet meteen reden om te feesten. Maar in ieder geval één ploeg die doorgaat.

Ajax is natuurlijk ook véél te sterk voor de UEFA Cup. Helaas begint het vormverlies abnormale proporties aan te nemen. Na de remise in Praag en wat wanprestaties in eigen land was ook Espanyol te sterk: In de ArenA werd het 0-2. Ondanks dit resultaat is Ajax al bijna verzekerd van de volgende ronde.

Feyenoord is al jaren het lachertje van Nederland. Won bij toeval in 2002 de UEFA Cup, maar is tegenwoordig vooral berucht om zijn aanhang. Tegen Nancy werden de Rotterdammers keihard afgeslacht. De tegendoelpunten waren allen even sneu als kolderiek, al kwam de 3-0 door een onterecht gegeven penalty, dat wel. Uiteindelijk werd de wedstrijd gestaakt doordat de ME op het slimme idee was gekomen de supporters te kalmeren met traangas.

Het huilen stond doelman Timmer nader dan het lachen.

Resultaten van de afgelopen tijd:

Liverpool – PSV 2-0,
Sparta Praag – Ajax 0-0,
Parma – Heerenveen 2-1,
Feyenoord – Blackburn Rovers 0-0,

AZ – Slovan Liberec 2-2,
Ajax – Espanyol 0-2,
Nancy – Feyenoord 3-0;

* De winnaar is steeds groen, de verliezer rood. Bij gelijkspel zijn beide ploegen in gele letters afgebeeld. De uitslag is groen als de Nederlandse ploeg wint en rood als de Nederlandse ploeg verliest en geel bij remise.

Conclusie: Een héél erg slechte maand voor het Nederlands voetbal! :(

ERU Goudkuipje-schaaktoernooi

Vanochtend moest ik weer eens vroeg op. Tja, wie gaat er ook schaken op z’n vrije dag… Ondanks dat ik nauwelijks een oog dicht had gedaan, ging ik vol goeie moed op pad. Ik was vol vertrouwen. :P

Bij aankomst in het Minkema College (zo heet ’t toch?) zag ik dat ik in de tweede groep was ingedeeld, in tegenstelling tot het aapje en wortel 1, die in de hoogste groep meededen. Zegt wat over ’t niveau. :P

Partijen

Om een uur of tien begonnen de partijen. Ik speelde met zwart tegen Gert Legemaat. Ik kwam met voordeel uit de opening en toen hij een fout maakte, won ik een kleine kwaliteit. Ik genoot even van zijn gepeins, maar vervolgens richtte ik me weer op mijn eigen stelling. Zo simpel was het nog niet. En ja hoor… Ik dacht nog wel ff tijd te hebben voor …h5?? Toen ik even later naar de stelling keek, zag ik dat h4! erg vervelend was. Dit werd even later ook gespeeld. Mijn dame moest een paard dekken en werd nu aangevallen. Het zou me gewoon twee stukken achter elkaar kosten… Dus gaf ik maar een toren. Met twee kwaliteiten (later één) minder vocht ik nog door tot in een eindspel, dat verloren ging. Erg jammer. :(

In de hoogste groep won Ewood van Sten Goes, terwijl wortel 1 remise speelde.

In de tweede ronde speelde ik tegen een Duitser/Duits sprekend persoon met Duitse naam. Opnieuw had ik zwart, maar dat vond ik niet erg. Ik kreeg tegen Matthias Ehrhardt al direct uit de opening voordeel: Hij had een geïsoleerde pion en ik had een sterke loper. Met een vrij simpel stappenmethodetrucje (…Pg5, met op Pxg5 Dxg5 en aanval op g2 en c1) kreeg ik beslissend voordeel. Mijn tegenstander ruilde niet op g5, maar deed Pe5, waarna Ph3+ gevolgd door Dg5 weer erg sterk was. Deze zwartoverwinning deed me goed.

Ewood verloor met een stuk meer. Wat Antiloop deed, weet ik niet meer (zal wel niet veel soeps zijn).

In de derde ronde had ik eindelijk een keer wit. Ik speelde tegen Hans van Nieuwenhuizen, die op dat moment al twee keer had gewonnen. Misschien zou deze partij al de winnaar aanwijzen. Ik wilde graag winnen en ik kreeg alle gelegenheid om een aanvallende stelling op te bouwen. Hij speelde namelijk Pirc. Al snel leek de stelling op een “draak”, waarin zwart weinig tegenspel had op de damevleugel. Helaas waren er al wat stukken geruild en kwam zwarts dame via f6 in de verdediging. Daarna was de aanval afgelopen en hoopte ik op een klein voordeeltje te kunnen spelen. Daarbij liet ik nog bijna een toren insluiten, waardoor ik besloot ook de lopers af te ruilen. Het enige probleem was dat ik minder tijd had. Verder was de stand behoorlijk gelijk. Ik slaagde erin mijn koningsvleugelpionnen op te laten rukken, maar het leverde niet meer dan een goed verdedigbare vrijpion op. Ik dacht nog een stuk te winnen, maar het werd een kwaliteit, waar mijn tegenstander twee pionnen voor had: remise.

Ewood won met een kwal minder van Willem Moene, ook geen onbelangrijke zege.

Tussen de derde en vierde ronde was een pauze. Om twee uur werd de één-na-laatste ronde gespeeld. Ik speelde tegen ene C.E. de Leeuw, een local hero. Het verhaal van deze partij was ongeveer hetzelfde als dat van de eerste twee: ik kwam weer eens met voordeel uit de opening, want hij vergat in het Spaans c3 te spelen, waarna ik met Pa5 het loperpaar veroverde. Het kostte me tijdelijk het centrum, maar toen ik dat met een tegenstoot egaliseerde, had ik een betere stelling. Helaas verknolde ik hier weer wat van. Ik liet een zet toe, waardoor ik het loperpaar weer kwijtraakte een zwakke e-pion kreeg. De herinneringen aan de partij tegen Pafort (of zoiets) op het PK vervaagden. In het eindspel van paard tegen loper stopte ik heel wat tijd in het berekenen van de consequenties van de overgang naar een pionneneindspel, maar hij ging er niet op in. Ik probeerde nog altijd het kleine voordeel om te zetten in een punt, maar gezien de geringe bedenktijd die ik nog had, was ik allang blij met remise. Gelukkig voor mij maakte hij een fout, waardoor mijn koning kon binnendringen. Toen was de zaak wel zo goed als beslist, maar er moesten nog wat nauwkeurige zetten gedaan worden. Dit lukte me, ondanks dat ik in tijdnood zat.

In de laatste ronde moest ik winnen en hopen dat mijn concurrent zou verliezen. Ach, wat maakt het ook uit… Als ik eerste zou zijn geworden, had ik mogen kiezen uit een kist met wijn of de boekenbon. Nu hoefde dat niet… Natuurlijk wilde ik wel winnen, om in ieder geval in de prijzen te komen.

Ik had wit deze partij. Ik speelde tegen Kees van den Berg, een mindere speler in de groep. Hij speelde Scandinavisch en offerde een pion. De Playchess-ervaringen aan deze opening waren niet best, maar dit is toch anders. Tot mijn opluchting zette zijn initiatief niet echt door en had ik een gezonde pion meer. Vervolgens werd kwam er een stelling met ongelijke lopers op het bord, waarin ik aanvalskansen had. Ik offerde (correct) een stuk, maar ik ging een toren winnen in plaats van dat ik op de koning afging. Nu werd het een spannende klopjacht, die gelukkig goed afliep voor mij. Zo eindigde ik met 3½ uit 5 op de tweede plaats: mijn concurrent had een salonremise gespeeld. Ik was best tevreden eigenlijk.

Ewood speelde in de laatste ronde tegen wortel 1 en ondanks dat dit remise werd, won hij het toernooi en mocht hij de wijn mee naar huis nemen (hij had beter die boekenbon kunnen kiezen, veel lichter!)

Ewood Park

Ik heb een plaatje gemaakt van hoe Ewood Park er ongeveer uit zou moeten zien:

Ik ben zeer verheugd dat mijn weblog zelfs tot in de verste uithoeken bekendheid geniet. Zelfs op een eng Amersfoorts schaakforum is men op de hoogte van het bestaan van m’n weblog. Het enge schuilt in het feit dat ik dit forum niet op kan. Via een enge schaakspion die met Ruud wordt aangeduid kwam het artikel over de jeugdcompetitie ter sprake, zo vertelde een niet nader te noemen persoon. Voor de buitenstaander bleek het onmogelijk iets van het artikel te snappen zonder de lijst schuilnamen te kennen. :P

Ewoods weblog weer geüpdatet!

Groot nieuws, want Ewood heeft een nieuw artikel aan z’n weblog toegevoegd! Drie weken en twaalf uur heeft hij nodig gehad om het artikel te schrijven over de jeugdcompetitie.

Het D-woord

Wakker worden, slaapkoppen!!!

Uitslapen is wat de meeste “normale” mensen doen op de zaterdag. Even lekker van een vrije dag genieten. Anderen hebben een hobby of een sport die ze per se moeten uitvoeren. Deze zaterdag werd namelijk opgeofferd voor twee potjes in de meesterklasse van de jeugdcompetitie. Om tien uur beginnen de partijen. Dat is slecht nieuws voor degenen die uit de meest dramatische uithoeken van het land moeten komen.

Ewoud kon dus maar uitslapen tot kwart voor negen. Precies op tijd kwam hij aan. Ik ook. In plaats van een rustige vrije dag, ging ik meekijken. Vorige keer was ik nog teamleider, nu was ik toeschouwer. Ik had ook aan een snelschaaktoernooi in Bunburg/Spakenschoten kunnen deelnemen, maar ja, wie zit er nou graag tussen die viswijven. :P

De eerste ronde van de dag was tegen het gevreesde Amersfoort. :P Al twee weken lang hadden beide partijen uitgekeken naar deze wedstrijd en vandaag werd hij dan gespeeld. Een interessante krachtmeting lag in het verschiet.

Familie Ootes beslist derby

Om een uur of tien kwam het traditionele openingspraatje. Hierin werd verteld dat de elektronische borden nog in de file stonden. Ook werd het speeltempo nogmaals opgenoemd. Geen overbodige luxe. De vorige keer vroeg Mug wat het speeltempo precies was. (of was ’t Pinda?)

Even daarna begonnen de partijen. Voor deze belangrijke vierpuntenwedstrijd werd Robin opgetrommeld. In deze belangrijke wedstrijd wilden we geen enkel risico nemen. :P Verder waren beide viertallen op volle sterkte.

Ewoud verraste Lars met Siciliaans. Verder kreeg Mug een gambietje te verwerken. Pinda besloot zijn gare variant van het Schots niet van stal te halen (hij won al eens eerder van het Viswijf en vreesde zijn voorbereiding) en Robin kreeg Scandinavisch tegen zich.

Het leek er aan het begin op dat Mug wel eens voor een verrassing zou gaan zorgen. Met een paar positioneel verantwoorde zetten leek hij de overhand te krijgen. Volgens Politeia was het allemaal theorie (ja, ja…) Pinda was ook tevreden over zijn stelling. Hij had een mooi veld op d5. Alleen Grotovsky leek wat probleempjes te hebben.

Vervolgens gebeurde er lange tijd weinig. Misschien kwam dat doordat Pinda en Mug met Pascal zaten te praten over politiek. Daardoor kwamen ze achter in tijd. Dat was niet zo professioneel. Verder was iedereen toen nog geconcentreerd aan het zwoegen; je kon een speld horen vallen.

Aan bord 4 deed Robin netjes wat er van hem verwacht wordt. Hij krijgt een mooie aanval en gebruikt wat insluitmotiefjes om zijn tegenstander in te pakken. Het resulteert in stukwinst en spoedig ook in partijwinst: 1-0!

Ondertussen heeft Mug zijn goeie loper moeten inleveren. De aanval van zijn tegenstandster ziet er link uit, maar een pion is een pion. Datzelfde gold voor Pinda. Die had de greep op de stelling verloren omdat zijn e4-pion van het bord ging. Qua tijd stond hij er ook niet best voor… Ai, een nul waarschijnlijk. En Grotovsky stond ook moeilijk. Met een beetje pech zou het 1-3 kunnen worden.

Om kwart voor één geeft Pinda op: 1-1. De stelling met een pion minder en weinig tijd is onhoudbaar. Vreemd. Tegen mij merkte hij eens op dat Lennart Ootes een “lopend punt” was. Pijnlijk. Ook schijnt hij zich met zwart te hebben voorbereid (zie Ewoods weblog!) en kwam hij er een dag van tevoren achter dat hij wit had…

De situatie word penibel als ook Grotovsky de witte vlag uithangt. De hele partij had hij problemen. Jammer. Zeker omdat ik afgelopen maandag nog won van Lars… 1-2.

Het was toen ook al duidelijk dat Mug niet meer had dan remise. Hij leek goed te staan, maar uiteindelijk offerde zijn tegenstandster een stuk voor wat pionnen. Het initiatief en de vrijpionnen bleken echter genoeg om weer het stuk terug te winnen. Met een pion minder moest Mug in remise berusten: 1½-2½. (Ik kreeg van Mug de partij, dus ik ga ‘m nog publiceren. :P)

Aan de andere borden gebeurde genoeg. Leed was er bij Marijn Otte, die een geweldige positie verknoeide tegen Enrico Blees. Verder werd Tony Zhang geownd door MadU Tan en ging T1 Burg veel te ver tegen Fezoi, die een eindspel met een pion minder wonderbaarlijk wist te winnen.

Vergeleken dat leed viel de nederlaag tegen Amersfoort eigenlijk best mee… :P

BSV speelt met Schaakmaat

In de middagronde moest iedereen weer worden opgepept. Het volgende degradatieduel stond op het programma: De Schaakmaat – Baarnse SV. Deze wedstrijd was wel erg belangrijk. En het nadeel was dat Robin alleen de ochtendronde zou spelen. Nou ja, Bart is ook goed. Bovendien: de bovenste drie borden scoorden maar een half punt de vorige wedstrijd. Dat moest nu anders.

Om half drie trad Baarn aan tegen de Schaakmaat. In Bussum roept de “Schaakmaat” nare herinneringen op. In april verloor BSG 1 het kampioenschap door een 4-4 tegen de “Schaakmaat”. Vooral Grotovsky was getergd. Tegen Stefan Kuipers trof hij een sterke tegenstander. Stefan Kuipers, die vorig jaar zijn middelbare school afrondde, is een soort “schaakprof” geworden. Een geduchte tegenstander, derhalve. Aan de overige borden waren ze ook sterker, dus makkelijk zou het niet worden. Maar ja, er moest toch een reden zijn waarom ze zo laag stonden…

Vandaag had Mug zijn dag. Hij opende met 1.Pc3 en vertelde dat hij dat ook tegen Pascal had gespeeld. Toen won hij. Het zou niet verkeerd uitkomen als hem dat nu ook zou lukken. :P Ondertussen vestigde Pinda de aandacht op zich door zijn lelijke dame eigenhandig in te wisselen voor een mooier exemplaar. Ook sloot hij een weddenschap af met Pascal. Als hij zou winnen, zou Pascal de volgende keer een stropdas dragen, als hij zou verliezen zou hij zelf met zo’n ding om zijn nek verschijnen. Bij remise zou geen van beiden zich belachelijk hoeven te maken. :(

Vervolgens begon ik meer en meer in Grotovsky’s stelling te geloven. De witte aanval ging vreselijk snel en al na 21 (!) zetten moest Stefan zijn koning omleggen. 0-1! Zijn excuus voor deze partij was dat hij pas om twee uur ’s nachts uit zijn werk kwam… en dat hij weer om acht uur op moest. Maar ja, de ochtendpartij had hij gewonnen.

Ondertussen leek Bart erg goed te staan. Helaas gaf hij een stuk weg en werd hij toch weer naar een nul gespeeld. :( 1-1.

Vervolgens brak er weer een lange periode van wachten aan. Mug hield ons lang in spanning, Tegen Henriët Springelkamp, die opviel met uitspraken als “We moeten gewoon elke wedstrijd een matchpunt meer scoren als vorig jaar” of zo, stond hij erg goed. Nu schijnt deze Springelkamp erg weinig vertrouwen te hebben in eigen kunnen. Ze scoorde tot nu toe slechts ergens een verloren halfje of zo en ook nu kwam er geen verandering in. Tegen de ook niet bepaald soepel draaiende Mug stond ze vanaf het begin af aan met de rug tegen de muur. Mug consumeerde veel tijd, maar na het sterke 43.La4! moest ze de strijd toch staken; 1-2!

Vervolgens was Pinda nog bezig. Hij kwam uiteindelijk goed te staan, maar pakte professioneel de remise: 1½-2½! Een goed resultaat en misschien kan de weg naar boven worden ingeslagen. Maar ja, we hebben de afgelopen vier wedstrijden al vier degradatiekandidaten “geconsumeerd”. Die zijn binnenkort ook “op” en dan moet Baarn echt aan de bak. Vooralsnog lijkt het erop dat Baarn nog twee matchpunten nodig heeft voor handhaving. Dan zal de champagne rijkelijk vloeien in het Brandpunt. Vooralsnog staat Baarn gedeeld tiende.

Interne competitie ronde 9

De wind mee hebben

Gisteravond werd de negende ronde van de interne competitie gespeeld. Ditmaal was het beruchte duo Lars & Lennart van de partij. De overige jeugdspelers lieten het gruwelijk afweten. Jarno speelde niet, maar was zo vriendelijk om een bardienst te draaien.

De indeling verraste me een beetje. Ik had Ewoud weten te ontlopen, maar nu werd ik ingedeeld tegen Lars. Ik had gehoopt tegen Slisser te spelen. :P Lennart werd ingedeeld tegen de altijd gevaarlijke Bert Arp (het zijn ook altijd dezelfden hè?). Theo Slisser werd ingedeeld tegen Leon Pliester, terwijl Henk van der Poel tegen Rik Weidema speelde.

Collectant

Tegen Lars spelen is natuurlijk een hele eer. De eerste zetten werden ook een beetje zenuwachtig gespeeld. Ik houd het maar op wederzijds respect. :P Toen we net bezig waren, kwam er een mevrouw met kind collecteren voor gehandicapten. Jammer dat Bert Nordemann er niet was. Uiteindelijk beende ze kwaad de zaal uit. :P

Partij

Lars was al snel uit de theorie, zo vertelde hij. Ik ook. Vervolgens werd het een tijd lang improviseren. Hij schoof met …e5 de stelling dicht, waarna op d5 en d4 een paard geruild werd. De structuur was interessant. Met Lxf5 offerde ik een stuk, wat hij niet aannam. Hij won even later de pion terug. Vervolgens was het plan om aan pion d4 te kleven, maar ik week opeens af, omdat ik iets beters dacht te zien… Nooit doen, dus. :P Hij pareerde het simpel en dat was niet de bedoeling. Vervolgens offerde ik maar een pion voor wat lijnen, maar echt slim was dat niet. Vooral zwart kreeg kansen over deze lijnen. Vervolgens offerde Lars een kwal. Het leek kansrijk, maar hij miste in zijn tijdnood wat kansen, waarna ik vrij simpel won. Het gebeurd niet vaak dat ik van een sterkere tegenstander win.

Overige partijen

Het nadeel van weinig komen is dat je tegen zwakkere tegenstanders komt te spelen. Zo verging het Politeia, die simpel won van Arp. De webmaster werd vanuit de opening keihard weggespeeld en liet ook nog ergens een stuk hangen…

Minder goed verging het Leon Pliester tegen een beduidend mindere tegenstander. Net zoals de vorige jaren lukte het niet om Theo Slisser te verontrusten. Slisser, die afgelopen zaterdag in zo’n twintig zetten werd omgelegd, “weerlegde” de witte opzet binnen de kortste keren. Met een loperoffer wist Leon zich uit de ergste gevaren te redden, voordeel zat er niet meer in op dat moment. In het eindspel werd er dan ook tot remise besloten.

Henk van der Poel bereikte erg weinig tegen Rik Weidema. Pas in het eindspel ging laatstgenoemde ergens subtiel in de fout en verloor.

Stand

Ik kan niet anders dan tevreden zijn. 5½ uit 7 tegen over het algemeen betere spelers is subliem. Het blijft me vooralsnog meezitten. Met deze score sta ik nu derde!

Externe competitie ronde 3

 BSG laat ASV volkomen kansloos

Vanmiddag heeft BSG een dreun uitgedeeld aan de concurrentie. Subtopper ASV werd in Arnhem moeiteloos verslagen. Door de zege ligt BSG weer goed op koers voor promotie. De enig overgebleven concurrent is Apeldoorn 2.

BSG begon de wedstrijd met één invaller, die de opmerkelijke naam “Jesper de Groote” heeft. Hij viel in voor Peter Drost, die ergens in Duitsland een toernooitje speelt. Tegen subtopper ASV zou het best een moeilijk middagje kunnen worden. Na een uurtje spelen was er nog weinig aan de hand voor de thuisclub. Er werd zelfs gegniffeld om de stelling aan bord zes, waar Ton van der Heijden in de fout was gegaan, zo leek het. Verder stond Hans Ree al iets beter, tegen Eelco de Vries (Equilibria_nl. :P)

Ongeveer op dat moment, op de twaalfde zet, kreeg ik prompt een remiseaanbod. Netjes als ik ben, ging ik met Edwin Baart overleggen of ik dit aan mocht nemen. Hij schatte de stand van de overige borden als “onduidelijk” in. Ik vond ook wel dat ik beter stond, maar ik had niet echt een idee hoe ik dit moest uitbuiten. Sterker nog: Binnen een paar zetten gaf ik een kwal weg. Het schaamrood stond me op de kaken. Was het niet toch verstandig geweest om die makkelijke remise te pakken? Waarom doorspelen als je die nacht geen oog hebt dichtgedaan? Had ik niet toch de stelling moeten dichtschuiven. En het klokje tikte steeds meer tijd weg. Ik moest een oplossing verzinnen. Die kwaliteit verloor ik sowieso, dus hoe gaf ik ‘m zo “handig” mogelijk weg. Ik zag een lichtpuntje: wits goeie loper zou sneuvelen. Misschien kon ik wel op de aanval spelen. Zo gezegd, zo gedaan. Maar ja, een kwaliteit is toch wel veel. Zeker omdat Lc8 nog niks deed. Mijn tegenstander ontworstelde zich probleemloos aan de druk, al vond hij het nog wel nodig om een pion weg te geven.

Vlak voor de tijdcontrole had ik me bij een nul neergelegd. Gelukkig deed hij de enige zet die mij tegenkansen gaf. Maar ja, met slechts een minuut bedenktijd kon ik weinig meer verzinnen dan wat schaakjes geven. Misschien had ik zelfs kunnen winnen in die fase. Ik haalde de veertigste zet. Ik kon even pissen :P. Teamleider Edwin Baart bood me wat thee aan. Die thee kon ik mooi opslurpen terwijl mijn tegenstander me de nekslag zou uitdelen. Mooi niet. In plaats van simpel te winnen, bedacht hij een constructie om dames te ruilen. Het resterende eindspel van toren en 3 pionnen tegen loper en drie pionnen was natuurlijk gunstig voor hem, maar ik had remisekansen. En ik vocht ervoor. Hij ruilde pionnen, waarna het eindspel met beiden een vrijpion remise was. Na bijna zes uur spelen moest hij, zeer tegen zijn zin, in remise berusten.

De anderen hadden op dat moment al lang en breed gewonnen en zaten te analyseren. Dat heb ik dus effe gemist… In het kort: Hans Ree won al snel, daarna won Coen van der Heijden. Coen won ergens een kwaliteit en schoof het eindspel netjes uit. Ook Ton van der Heijden won. De “kwaliteitswinst” zal de witspeler niet goed zijn bevallen. Zwarts stukken domineerden het bord. Vervolgens vielen de middelste borden als dominostenen om bij ASV. Achtereenvolgens wonnen Ewoud, Emile en Leon (geen idee in welke volgorde). Ewoud kraakte de Caro-Kann van zijn tegenstander. Hij won het eindspel fraai. Emile leek slecht te staan na de opening, maar sprak zijn vaardigheden aan. Toen de zwarte stukken de witte stelling binnendrongen, was het pleit beslecht. Leon won vervolgens van een tegenstander die geen idee had hoe hij de opening moest spelen. Via een handige zetverwisseling bereikte Leon een goede stelling, die hij dus ook won.

Wie een beetje achterbleef, was Henk. Hij zei dat hij wel ietsjes beter stond, maar niet genoeg. In ieder geval was de stand ½-6½ voor BSG. Vervolgens wist ik dus mijn verloren stelling nog te redden: 1-7 voor BSG. Een geweldig resultaat. En gelukkig voor mij waren de anderen nog mooi aan het wachten. Zo had ik toch die remise te pakken, die ik na twaalf zetten al had kunnen pakken. Ik heb Martijn Benschop wel eens zoiets zien opgeven. Hij kreeg remise aangeboden, moest verder spelen, gaf een pion weg en gaf meteen op. Mijn onverzettelijkheid werd gelukkig een keertje beloond.

BSG 2 had een minder voorspoedige middag. Geplaagd door een tekort aan vaste krachten werden er drie invallers ingezet. Deze konden niet voorkomen dat BSG 2 keihard werd afgeslacht: 7-1 werd het voor de Kennemer Combinatie 2. Door dit resultaat is BSG 2 in degradatiezorgen gekomen, al was het tegen een sterke tegenstander. Het was typisch een middag dat werkelijk NIETS lukte. Het enige positieve was dat Kooijman van die hatelijke “0” af is.

Resultaten ASV – BSG 1-7

1. E de Vries – H Ree 0-1
2. O Wilgenhof – L Pliester 0-1
3. L van Tol – H van der Poel ½-½
4. R de Leeuw – E Wüstefeld 0-1
5. W van Rijn – E de Groote 0-1
6. P Boel – T van der Heijden 0-1
7. S Berkhout – C van der Heijden 0-1
8. J Sloots – J de Groote ½-½

Interne competitie ronde 8

 De Zesde zet

Afgelopen maandag werd er in het Denksportcentrum weer volop gestreden voor de interne competitie. Ewoud was er weer eens, dus ging ik tegen ‘m snelschaken. Na een geslaagde mataanval in de eerste partij, verloor ik de resterende vijf partijen… :S Dit werd gadegeslagen door het “publiek”, waaronder Knabbeltak, die ook weer eens van de partij was.

Om ongeveer kwart over acht begonnen de partijen. Na een paar zetten hoorde ik mijn tegenstander lachend “Dh5” zeggen. Verschrikt keek ik op, had ik iets cruciaals overzien? Nee, onmogelijk… Wie wel? Zou de topper Leon Pliester – Coen van der Heijden bedoeld worden?

Ja! Coen verloor op de zesde zet zo ongeveer een stuk vanwege een dubbele aanval. Daarna werd er wat geanalyseerd, waarbij Leon met het volgende argument een waardeoordeel over een bepaalde zet gaf (zo verliep dit intermezzo ongeveer:)

Coen voert …Lb6 uit en vraagt of het een goede zet is, waarop Leon zegt dat die zet nooit gespeeld wordt. Coen vraagt of de zet slecht is, waarop Leon zegt: “Weet ik niet, maar dat speelt men nooit.” Vervolgens laat hij een zetverwisseling zien. “Als je dan …Lb6 doet, doe ik dit en kom je in de variant die men nooit speelt.”

Vervolgens konden ze gezamenlijk naar huis. (Coen reed namelijk met Leon mee. Hoefden ze een keer niet op elkaar te wachten. :P)

Zelf speelde ik met zwart tegen Tom de Ruiter. Ik had me voorbereid op hem. Helaas konden die voorbereidingen al op de zesde zet de prullenbak in. Hij week af. Hierdoor ontstond er een uitgestelde (heet dat zo?) ruilvariant. Ik wist de gevaren te vermijden en bleef redelijk overeind. Op de vierentwintigste zet bood hij remise aan, wat ik (graag) aannam. Ik dacht dat ik minder stond, maar tijdens de analyse kwam ik erachter dat hij ook niet zo veel vertrouwen had in zijn stelling. Hij was ontevreden over de zet Dd2, om f4 voor te bereiden. Dit dwong mij echter tot …Lg5, waarna de opmars weer was verhinderd. Qua resultaat was het weer goed. Ik ben nog steeds ongeslagen, (hoelang nog) terwijl ik de top drie al gehad heb.

Ewoud maakte er helaas weer een lange partij van. Knabbel had ondertussen Bert Arp knap op remise gehouden met zwart. Het evenwicht leek niet te zijn verbroken. Ewoud leek in de opening antireclame te maken voor de snake, maar zijn stelling was hittebestendig, iets wat zijn tegenstander, Bert Balke, niet geheel onderkende. Fanatiek strooide hij met pionnen, gesteund door een immens ruimteoverwicht. Uiteindelijk stortte zijn stelling in, maar hij bleef met tegendreigingen lang op de been. Rik Weidema prees de stugheid van BB. Op dat moment won BB namelijk een pion terug, al bleef hij er dan nog een achter staan. Dit verleidde hem tot een remiseaanbod, waar Ewoud natuurlijk niet op in ging. In het eindspel haalde hij alsnog de volle buit binnen (wel mooi: wit mocht promoveren, maar zwart zet mat.) Volgens Ewoud had BB het eindspel wel beter kunnen doen.

Resultaten:

1.Tom de Ruiter (2094) – Jesper de Groote (2051) ½-½
2.Leon Pliester (2366) – Coen van der Heijden (2078) 1-0 // Zwart geeft stuk weg
3.Bert Balke (1914) – Ewoud de Groote (2050) 0-1

10.Bert Arp (1542) – Ashley Krishnasing (1746) ½-½

Stand (naam, puntental, score, rating)
1.Henk van der Poel 638.5 5.5/7 2265 // had deze ronde bardienst
2.Leon Pliester 631.5 6.0/7 2369
3.Tom de Ruiter 590.5 6.0/8 2090
4.Jesper de Groote 586.2 4.5/6 2056 // nog steeds in de top 4!
5.Ewoud de Groote 540.7 4.0/6 2058

8.Lars Ootes 450.0 2.0/2 2046
15.Peter Drost 393.0 2.5/4 2004
24.Jarno Witkamp 316.0 3.0/5 1788
33.Ashley Krishnasing 280.0 3.0/5 1739
43.Lennart Ootes 244.0 1.0/2 2002

Teamleider

Afgelopen zaterdag werd de tweede ronde van de KNSB-jeudcompetitie voor viertallen gespeeld. Ondergetekende werd aangewezen als teamleider, zodat hij niet kon meespelen bij de snelschaakkampioenschappen. In plaats daarvan mocht hij een dag naar partijen kijken en zijn “clubgenoten” aanmoedigen.

HMC Den Bosch 3 – Baarnse SV

Historie: vorig jaar, in de promotieklasse (HMC 3 ook gepromoveerd? :S) werd deze wedstrijd gewonnen met 0-4 door Baarn. Maar ja, toen speelde ik nog mee. :P

Dit jaar leken de kansen meer in evenwicht. Zo mag ik niet meedoen en hadden zij betere spelers, zo zat Rune Einarsen dit jaar op bord 4, in plaats van bord 1.

Baarn vanaf het begin al in in moeilijkheden

Om een uur of tien begonnen de wedstrijden. De teamleider had zijn manschappen flink opgepept, zodat ze dit varkentje wel zouden wassen. De bedoeling was dat Ewoud wel even zou winnen, Pinda en Mug zouden misschien één of anderhalf punt moeten kunnen scoren en Bart zou moeten proberen het punt te delen. Maar zo gaat het alleen in een ideale wereld.

Na een kwartier spelen verslikte Pinda zich in de opening. In het Göring-gambiet permitteerde hij zich de zet …Le7, waarna Melissa Muhren met Db3 een pion oppikte. Materieel was de stand nog in evenwicht, maar wit stond positioneel beter vanwege de slechte stand van de zwarte koning.

Bart verzuimde in het Schots …De7 te spelen, een klein foutje.

Even later leek de situatie weer gestabiliseerd: Pinda leek het initiatief af te slaan, terwijl Mug vanuit een matig verlopen opening wat grappen in de stelling vlocht. Helaas duurde deze opleving maar kort: Pinda vertelde vol trots over zijn zet …g6. Toen ik keek werd Pe5! uitgevoerd. Deze zet leverde wit materieel voordeel op. De vraag was of Pinda niet een stuk kon winnen door middel van een ondersterijgrap. Het mocht niet zo zijn: wit pende de loper, waarna de partij in hogere zin beslist was.

Vervolgens trok Ewoud ten aanval. Hij had zich anderhalf uur koest gehouden, maar na een slappe opening koos hij eindelijk voor de aanval. Op dat moment had ik er vertrouwen in.

Hachelijke momenten maakte Mug mee. Tactisch verantwoord, maar toch erg link. Hij kon zich nog net tegen allerlei gevaren verweren en bereikte een eindspel waarin beiden twee torens hadden, wit een paard, zwart een loper. Gezien de open stelling, zou het best lastig kunnen worden voor hem, wat hij zelf ook meerdere keren beaamd heeft.

Op het eerste bord is Ewouds aanval tot stilstand gekomen. Hij heeft wel iets meer ruimte. Op dat moment lijkt Bart voor een stuntje te gaan zorgen. Met keurig solide spel heeft hij een pionnetje gewonnen. Helaas begint er dan zand in de machine te komen. Bart wikkelt af naar een toreneindspel dat remise moet zijn.

Baarn gaat KO

Het laatste uur belooft spannend te worden, alle Baarnaars zijn nog bezig. Dit is vooral knap van Pinda, die al een paar uur een verloren strijd gaande houdt. Twintig over één geeft hij zich uiteindelijk gewonnen. Even later verliest ook Bart. In het eindspel laat hij zich de kaas van het brood vreten: 2-0… Vervolgens lijkt het rampenscenario werkelijkheid te worden: Ewoud heeft zijn stelling opgeblazen en wordt van het bord gecounterd en Mug gaat door zijn vlag tegen Anne Haast, die haar achternaam wel eer aandoet. Gelukkig zijn de tegenstanders coulant en nemen ze genoegen met remise. Zodoende wordt het 3-1 tegen een van de allerzwakste ploegen in deze competitie, gênant. Gelukkig kregen “we” nog een bordpunt cadeau, al geeft de tussenstand aan dat Baarn met 3½ bordpunt het minste aantal bordpunten heeft. Al met al veel om over na te praten en voor de teamleider reden om te overdenken hoe hij zijn manschappen wel moet motiveren…

De uitslagen:

HMC 3 – Baarnse SV 3 – 1

1. Joris Broekmeulen – Ewoud de Groote ½-½
2. Melissa Muhren – Vincent Pandelaar 1-0
3. Anne Haast – Arthur Vlug ½-½
4. Rune Einarsen – Daan Lensink 1-0

Baarnse SV – Leiderdorp

Na de verprutste ochtendronde stond Baarn nu onder druk om de tweede ronde van een mededegradatiekandidaat te winnen. Een zogenaamde “vierpuntenwedstrijd” dus. Leiderdorp had als enige viertal geen matchpunten gescoord, maar had wel een half bordpunt meer. Om te klimmen in de degradatiezone (p12 t/m 16) MOEST deze wedstrijd gewonnen worden. Degradatie staat toch al bijna vast, maar wie niet waagt, wie niet wint. Twee jaar geleden degradeerde Baarn ook al en toen speelden Peter en ik nog mee. In dat opzicht is degradatie dus geen schande.

Twee jaar terug speelde Baarn ook al tegen Leiderdorp. De uitslag van die wedstrijd heb ik niet onthouden.

Wedstrijd komt niet op gang

In de middagronde heb ik me niet meer zo druk gemaakt. De enige incidenten die het vermelden waar zijn was dat Ewoud zijn naam “verkeerd” schreef, dat wil zeggen, hij schreef zijn naam bij wit, terwijl hij zwart had. :P

In tegenstelling tot in de ochtend is er nu wat meer variatie in de openingskeuze. In plaats van drie keer Schots en iets dat van een Siciliaan weg had, kwamen er nu vier totaal verschillende openingen op het bord. Ewoud kreeg Spaans op het bord, Pinda speelde gesloten Siciliaans, Mug speelde Frans en Bart speelde Italiaans. Bart ging al meteen vol in de aanval.

Verder waren de overige partijen interessant. Zo won MadU Tan van de kleine Broekmeulen. Lars speelde remise tegen Tony Zhing Zhang Zhong, na een overwinning op Pauline van hatsjoe! Viswijf verloor twee keer. :S. Fezoj speelde remise tegen Melkpak.

Na iets meer dan een uur beginnen de spelers langzaam de theorie te verlaten. Ewoud moet Pf5 toelaten, maar krijgt een goede stelling. Barts aanval is tot stilstand gekomen, als hij opeens zegt dat hij remise kan maken. Even later bleek hij dit ook echt gedaan te hebben, goed werk!

Even later staat Ewoud daadwerkelijk gewonnen. Hij heeft zijn tegenstander helemaal onder de voet gelopen, nu deze Pf5 heeft geruild tegen Lg7. Wit heeft al één pion moeten inleveren en spoedig zal de tweede volgen. Ondertussen heeft Mug een aantal stukken voor een toren. Even later is de balans weer in evenwicht.

Ook sterke spelers maken fouten

Als ik even later weer kom kijken, zie ik dat Ewoud een kwaliteit heeft ingeleverd. Vreemd, een aantal zetten geleden kon hij er een winnen. Op het notatieformulier zie ik hoe zich het kleine drama heeft afgespeeld. Niet iets om vrolijk van te worden. De winst is opeens veel verder weg. Zeker als Mug opeens minder staat. Ook qua tijd staat hij er minder voor, maar hem kennende haalt hij er wel een resultaat uit. Niet dus… Hij geeft een dame weg: Baarn – Leiderdorp ½-1½. Dit betekent dat de resterende partijen gewonnen moeten worden. Gelukkig had ik Pinda al laten weten dat hij moest doorspelen, iets wat hij braaf doet. De strategie blijkt goed uit te pakken: Pinda staat een pion voor en zal op den duur winnen.

Op dat moment verzekert Ewoud zich van de overwinning. Zijn tegenstander speelt het eindspel niet bijster sterk en moet capituleren als Ewoud twee stukken aanvalt. Wits stukken komen dusdanig in de verdrukking, dat materiaalverlies niet meer is te vermijden. Ewoud pakt demonstratief een dame; 1½-1½.

Pinda haalt het winnende punt binnen. Hij ziet de juiste lopermanoeuvre en maakt nog een tweede pion buit. In het vervolg geeft hij het niet meer uit handen en revancheert zich voor zijn knullige nederlaag van twee jaar geleden tegen dezelfde tegenstander (en de nederlaag van vanochtend.)

Zodoende scoorde Pinda 1 uit 2 tegen de meiden en Mug ½ uit 1. Tegen de jongens werd er 2 uit 5 gescoord. De middagronde verliep beduidend beter dan de ochtendronde, toen iedereen een offday leek te hebben. Gek genoeg kun je dus ook slechts een halve dag een offday hebben of zo :P. Bart scoorde een (beslissend) halfje, heel netjes in deze hoge klasse. Gezien zijn spel had hij er ook (meer dan) recht op. Pinda en Ewoud herstelden zich mooi, terwijl de niet al te ambitieuze Mug een remisetje bij elkaar speelde.

Baarnse SV – Leiderdorp 2½ – 1½

1. Ewoud de Groote – Arjen van Splunter 1-0
2. Vincent Pandelaar – Lisa Hortenius 1-0
3. Arthur Vlug – Giel van Rijn 0-1
4. Daan Lensink – Friso van Bokhorst ½-½

Verklaringen en synoniemen: (voor n00bs)

Pinda – Vincent Pandelaar
Mug – Arthur Vlug
Bart – Daan Lensink
MadU Tan – Matthew Tan
Lars – Lars Ootes
Viswijf – Lennart Ootes
Fezoj – Jozef Simenon
Melkpak – Wesley Vermeulen

Bordopstellingen: “thuisploeg” heeft zwart aan de oneven borden en wit aan de even borden.

Hutton

Gisteren speelde ik mijn laatste jeugdtoernooi. :'( Gelukkig mocht ik afsluiten met het altijd gezellige Huttontoernooi. Het toernooi werd georganiseerd in de meest lelijke stad van Nederland: Rottedam. Gelukkig zaten we binnen en merkten we er niet zo veel van. :P

Toernooi

Het toernooi werd gespeeld in iets dat op een “school” moest lijken. De jongste koters zaten in een soort gemeenschappelijke ruimte, terwijl de andere categorieën in kleine lokaaltjes werden gepropt. Ach, wel gezellig. :P

Ingeschaakt en wel ging ik mijn huid duur verkopen tegen ene Peter Riksten, geen onbekende voor mij. In Heerenveen verloor ik al van ‘m. :( Ook kom ik hem nog wel eens tegen op de Universiteit en op de trainingen van Piet Peelen. Dus dat was wel ontspannend.

In mijn partij had ik zwart, mijn verdiende straf voor die witnederlaag in Heerenveen :P. Het werd een best leuke partij. Ik vergat bijna nog te noteren, zal wel aan die analoge klokken komen en door dat informele sfeertje. :P Al op de derde zet improviseerde ik er op los (binnenkort komen er weer schaakfragmenten, maar daar heb ik nu niet zo’n zin in). Een maffe strijd barstte los. Mijn dame werd opgejaagd naar a3, waar ze opeens bijna ten prooi viel aan wits stukken. Met het geweldige Dc4-e6 viel hij mijn loper op e7 aan en dreigde tegelijkertijd Pc4 met damevangst. Hoe zou ik dit nog kunnen oplossen? Opeens zag ik het! Ik speelde Pa6-c7!! Hiermee dwong ik hem tot Dxe7, waarna ik met Pd5 via een dubbele aanval weer het stuk terugwon. Volgens Fritz had ik zelfs een winnende aanval kunnen opbouwen. Ik won echter bescheiden m’n stuk terug, waarna de stand ongeveer gelijk was. Toch was ik mijn uiterste best aan het doen deze stelling toch te verprutsen. In zijn opkomende tijdnood deed ik zowat alles wat ik niet moest doen. Gelukkig kon ik nog de remisehaven binnenvaren. Er zaten wat leuke trucs in het toreneindspel. Zo waren we beiden blij met deze toch best mooie remise.

Vervolgens ging ik analyseren met m’n tegenstander. Voordat ik het wist was de tijd op; de volgende ronde stond op het punt te beginnen. Later kwam ik erachter dat ik m’n lunchbon helemaal was vergeten in te leveren. :P Ach, ik had toch genoeg snoep bij me. :P

In mijn laatste jeugdpartij speelde ik tegen Leonore Braggaar. Zij werd in de eerste partij al gevlagd door Tjerk Sminia (schrijf ik het zo goed?) en mocht het nu tegen mij opnemen. :P Ik speelde de ruilvariant, waarop zij 5…Lg4 speelde en een zetje te laat op f3 sloeg. :P Zodoende kreeg ik een prettige stelling. Ik ging creatief verder met Pb3, d3-d4-d5 en c4. Hoewel zij een kans op gelijkspel miste, stond ik verder gewoon de hele partij prettig. Zo prettig, dat ze een stuk weggaf. :P Vervolgens speelde ik het erbarmelijk uit, maar won natuurlijk wel. Ze kwam in tijdnood en toen ik een kwaliteit veroverde, viel haar vlag.

Zodoende had ik 1½ uit 2, mijn hoogste score ooit op Hutton. In 2004 won ik in de eerste ronde van Roi Miedema, maar ging ik de tweede partij door m’n vlag. In 2003 had ik helemaal een offday. Tegen Kiran Soerdjan speelde ik een draak of zo, die aan alle kanten rammelde. In die middagpartij verloor ik in een erbarmelijke partij van Springelkamp als ik me niet vergis. Verder reikt mijn geheugen niet. :P

De SGS bleek het erg goed te hebben gedaan. Doorgaans ploeterden we ergens in de staart, maar dit jaar werd een fraaie gedeeld VIERDE plaats behaald, op slechts een half puntje achter de nummer 3. Vervolgens kreeg iedereen die niet 2 uit 2 had gescoord daarvan de schuld :P.

Scores:

Ewoud scoorde één punt, hij won van Wouter Welling met zwart. Sindsdien is hij helemaal lyrisch over de snake. Iets minder goed liep zijn partij tegen een niet nader te noemen CM. Hoewel ik had laten zien hoe je van ‘m wint, leek die wijsheid niet aan Ewoud besteed. :P Hij stond behoorlijk goed na de opening, maar liet het liggen, door “te slap te spelen”.

Lars scoorde een half punt, Lennart een heel punt, Melkpak scoorde 1½ punt, maar moest daarvoor wel z’n tegenstander door z’n vlag rammen met een kwaliteit minder. :P Sten Goes schijnt twee punten te hebben gescoord en ik dus 1½. Marc Schwartz scoorde ook 1½ punt hoorde ik. Geen slechte scores dus. De SGS scoorde in de eerste ronde niet zo goed, maar in de tweede ronde stroomden de punten binnen, resulterend in 21½ uit 40 of zo.

Eten

Na afloop gingen we eten. Hoewel Piet Ootes had gereserveerd, leek de pizzahut toch vol te zitten. Uiteindelijk konden we er toch in. :S Helaas was niemand zo slim geweest om een schaakbordje mee te nemen, dus werd Ewoud heel vervelend. :P De slungel lustte ook geen pizza en had geen zin in spaghetti, dus slurpte hij een kommetje ranzige kippensoep op (jech!)

Het restaurant leek geen borden te kennen, want die pizza’s werden op een of ander houten tennisding geserveerd. Ewoud moest ondertussen op de menukaart kijken, totdat hij honger kreeg. Hij bestelde alleen een toetje met extra veel slagroom of zo. Het eten was wel aardig, al vond ik de tomatenprut in die pizza aan de zoete kant. :S

In de trein werd veel met drop gegooid, tot afgrijzen van een oud stel. We hadden sowieso weinig vrienden gemaakt in de trein. :P Om een uur of elf was ik eindelijk thuis. M’n ouders waren er nog niet, dus ging ik pas om twee uur naar bed. :P Ach, vandaag, 29 oktober, telt toch 25 uur .:P

Nu ik er zo over nadenk, vind ik het jammer dat ik de enige speler uit 1986 was. Ik kreeg niet eens een mooi en droevig afscheid, zoals Jarno. :'( Toch ben ik blij dat ik mijn laatste jeugdpartij heb gewonnen. :P

Alonso wereldkampioen

Fernando Alonso is zojuist wereldkampioen geworden in de Formule 1. De Spanjaard werd tweede in Brazilië, waar een achtste plaats volstond. Felipe Massa won voor “eigen publiek”, terwijl Button derde werd. Voor Michael Schumacher was het zijn laatste race. Hij was erg snel op weg, maar een kleine aanrijding met Fisichella leverde hem een lekke band op. Uiteindelijk werd hij nog vierde, voor Räikkönen en diezelfde Fisichella. Geen wonder, als je de snelste auto hebt. We zullen hem missen! :'(

De race begon met een klapper, maar verder gebeurde er weinig. Slechts Schumacher zorgde voor wat inhaalacties. In de eerste ronde klapte Rosberg bovenop teammaat Webber. De auto van Webber was dus aan de achterkant stuk, de wagen van Rosberg aan de voorkant. De steenezel wist nog op weg naar de pits zijn auto af te schrijven. In de laatste bocht van het circuit ging hij veel te hard en kletterde de muur in. Foutje, bedankt! Webber wist nog wel de pits te bereiken, waar hij moest opgeven.

De safetycar kwam op de baan. Tijd om voetbal te gaan kijken. :P Bij de herstart reed Massa al snel weg bij Räikkönen, die zijn mooie tweede plek uiteindelijk niet zou kunnen handhaven. Michael Schumacher, vanaf de tiende plek gestart, kwam snel naar voren. Toen hij Fisichella inhaalde, ging het echter mis. Hij was de Italiaan net voorbij, toen hij met zijn linker achterband diens voorvleugel héél eventjes toucheerde. Het was genoeg om de band open te rijten. Schumacher spinde bijna direct erna en moest héél voorzichtig rijden om zijn auto veilig naar de monteurs te brengen. Na de noodzakelijke reparatie had hij bijna een ronde achterstand op teamgenoot Massa. Al snel bleek echter dat de Ferrari veel sneller was dan welk merk dan ook. Massa won de race zonder problemen, terwijl Schumacher uiteindelijk de een na de ander oprolde.

De andere Schumacher was toen allang uitgestapt. De Toyota’s staakten na tien ronden de strijd. Grote kans dat Toyota binnen afzienbare tijd een eind maakt aan het Formule 1-project. De dreiging van lekke banden bleef Schumacher achtervolgen. Toen hij Kubica inhaalde, liet hij hem even later hevig slingerend weer voorbij, blijkbaar bang voor weer een lekke band. Gelukkig bleef dit de Duitser bespaard. Tegen het eind van de race vocht Schumacher nog een duel met Fisichella uit. Uiteindelijk fopte deze zichzelf en had Schoengezicht hem eindelijk te grazen. Vlak voor het einde verdrong hij ook Räikkönen van de vierde stek na een hevig gevecht.

Met deze vierde plek beëindigde hij zijn loopbaan. Het applaus was voor Massa, die de race won en voor Alonso, die wereldkampioen werd. De Nederlanders finishten als 12e en 14e, nog achter Sato, die knap tiende werd. Ze waren in ieder geval gefinisht, da’s ook wat. Zoals F1 2000 zou zeggen: “Geen punten, maar je hebt de race tenminste uitgereden.” :P Het wordt nog interessant waar Doornbos volgend jaar zijn kunsten mag vertonen, Albers rijdt in ieder geval bij Spyker.

Volgend jaar maart, het lijkt nog een eeuwigheid weg. Tot die tijd moet ik me maar vermaken met de Eredivisie en de A1-races.

NK Rapid te Eindhoven

Bescheiden successen in Eindhoven

Vandaag (of inmiddels gisteren) werd het NK Rapid gespeeld. Het speeltempo was 20 minuten per persoon per partij en de groepen werden gediscrimineerd op leeftijd (als iemand een handigere manier heeft om dit uit te drukken, hoor ik het graag.)

Al om zeven uur ging de wekker. Samen met het aapje en pindakaas ging ik met de trein naar Eindhoven. (Ja, ja, da’s héél ver weg.) De reis verliep voorspoedig en ik kon zelfs nog even inschaken. Daarna was het tijd voor het echte werk.

Het toernooi

In de eerste ronde won ik met zwart van Tjaart Offringa. Hij was nog niet helemaal wakker en verloor vrij hard (uiteindelijk zou hij nog in de prijzen komen, dacht ik.) Dus dat was een mooi begin. Vervolgens mocht ik het met wit opnemen tegen David van Kerkhof. In de opening klooide ik natuurlijk weer eens wat aan, waardoor hij al snel een initiatiefje had. Toch wist ik de zooi redelijk te verdedigen en deelde ik hier en daar wat tikken uit. Het gevolg was dat hij zijn voordeel zag verwateren. Hij begon in tijdnood een steeds minder solide indruk achter te laten, dus ik dacht dat er wel wat te halen was. Helaas was ik zelf ook niet zo fris meer en werd ik matgezet.

In de derde ronde kreeg ik een gare variant van het Schots tegen me. Ik gebruikte veel zetten om een best mooi paard te ruilen tegen een goede loper. Dat had ik waarschijnlijk beter niet kunnen doen, want de stelling werd heel moeilijk te bespelen, nadat mijn tegenstander een pionnetje offerde. Uiteindelijk kwam ik wel aardig los, maar moest ik een dame tegen toren plus loper inleveren. Ik leek herhaling van zetten te kunnen afdwingen, maar dat bleek achteraf niet zo te zijn. Hoe dan ook, ik haalde een remise binnen. De vierde ronde leverde me ook maar een remise op. Tegen Henriët Springelkamp kon ik dit keer eens niet winnen. Ik had weer wit, maar dit keer gaf ze geen stuk weg. :P Er ontstond een eindspel met paard tegen loper, dat weliswaar voordelig leek voor mij, maar het uitbuiten was moeilijk. Ik weigerde tweemaal een remiseaanbod, om uiteindelijk zelf remise aan te bieden. Ik had toen namelijk een pion verloren…

De vijfde ronde was de altijd lastige uitwedstrijd tegen CM Sander van Eijk. Hij speelde koningsgambiet, waarop ik een gaar tegengambiet speelde. Uiteindelijk verloor ik zonder veel compensatie een pion. Ook had ik weinig tijd. Op dat moment schaamde ik me diep. Toch wist ik er nog wat van te maken. Ik behield wat aanvallende stukken. In een eindspel met beiden toren en paard en een kluit pionnen, wist ik met mijn paard wat dreigingen te scheppen. Toen hij een paar zetten diep grapje over het hoofd zag, had ik m’n pion terug. Qua stelling was het remise, qua tijd had ik een enorme achterstand. Ik bleef snel zetten, terwijl hij probeerde mijn paard te vangen. Uiteindelijk raakte hij de greep op de gebeurtenissen helemaal kwijt. Tot mijn vreugde zag ik dat ik op een gegeven moment zelfs meer tijd had. Hij probeerde mijn zevende rij op te ruimen, maar gaf mij een reus van een vrijpion. Uiteindelijk rukte deze helemaal op tot g3 en op dat moment gebeurde er iets ongelooflijks. Hij deed Kd2, terwijl er een paard op d5 stond. Ik deed Td8 en won het paard. Daarna speelde hij heel sipjes nog wat zetjes. Ik wist hoe hij zich voelde. Een paar maanden terug overkwam me iets dergelijks tegen hem op het OKU. Ik, spelend met wit, was langs afgronden gegaan, maar hij ook. Ik wist een slecht staand eindspel met een laatste krachtsinspanning te redden naar een eindspel met T+P tegen T+ 3 pionnen. Een pion rekende ik al snel in. Vervolgens moest ik, met nog een minuut op de klok (plus twee seconden per zet), de boel op remise te houden. Ik bood remise aan, maar hij weigerde. Uiteindelijk wist ik zijn pionnen nog te laten promoveren ook…:S Maar nu was ik natuurlijk erg blij. Ik had van de winnaar van het open NK jeugd verslagen!! Zo zie je maar weer dat snelschaak en “gewoon” schaak hele andere disciplines zijn.

In de zesde ronde speelde ik opnieuw met zwart. Tegen een gozer met een moeilijke naam kwam ik een minuutje te laat opdagen. In een knusse Spaanse stelling rommelde ik lekker wat aan, hier en daar een foutje makend, maar verder niet catastrofaal. Tegen het einde kwam er een slagenwisseling, waarin ik een stuk buitmaakte en hij twee krachtige vrijpionnen. Deze moest ik weer stoppen door een stuk terug te offeren. Ik behield echter wel een pluspion. Deze had ook waarde kunnen hebben, als ik zijn vrije d-pion handiger had geblokt. Nu bezorgde het ding me hoofdpijn. Ik moest weer een stuk geven en verloor het eindspel.

In de zevende ronde speelde ik tegen Eric de Moor. Vorig jaar verloor ik in Hengelo van hem uit een geweldige stelling. Net als toen had ik wit. Ik probeerde dit keer dezelfde opzet die me tegen de 1hoorn succes had opgeleverd. Helaas week hij af, waardoor mijn ideeën en inzichten van die partij waardeloos werden. Ik speelde deze stelling nogal gaar, waardoor ik twee geïsoleerde dubbelpionnen kreeg. Ach, ik had tenminste nog het loperpaar. En even leek ik goede zaken te doen. Het loperpaar maakte het zijn torens erg lastig. Helaas ging het vanaf dat moment bergafwaarts. Ik verloor twee pionnen en dat was te veel. De aanwezigheid van ongelijke lopers was eerder in mijn nadeel.

In de achtste ronde speelde ik voor de laatste keer met wit. Ik had weer de toppers ontlopen (ook niet zo gek met die score) en moest tegen iemand met een onwaarschijnlijk lage rating. Hij had al twee punten op eigen kracht gescoord, dus zo slecht was hij niet. Toch leek ik op een overwinning af te stevenen. Tegen zijn gare opstelling met Pe7 in het Spaans kreeg ik actief spel. De strijd in het centrum barstte open en dat leek in mijn voordeel, want ik was al gerokeerd. Hij kwam echter met het gewaagde 0-0-0, waarna ik de a-lijn opende. Vreemd genoeg kon hij het steeds verdedigen. Sterker nog: hij dreigde af en toe materiaal te winnen. Ik bleef maar piekeren, maar die koning ging maar niet mat, wat ik ook probeerde. Uiteindelijk kwam ik in tijdnood en offerde ik mezelf leeg.

Laatste partij

Dit bleek helaas ook mijn laatste partij te zijn geweest, want in de laatste ronde kreeg ik een bye. Ik kon slechts toekijken. Daarom wilde ik dolgraag nog tegen iemand anders wraak nemen. Ik kon mijn wraak even afreageren op dat kleine, hyperactieve kotertje, Simon genaamd. Ik was hem gigantisch aan het ownen, toen er zo’n Belg (niet Jarno) ging zeuren dat we moesten stoppen, omdat ze het gingen opruimen. :-(

Ewoud won nog een bescheiden geldbedrag, maar zijn visie op het toernooi komt ongetwijfeld op z’n weblog. Binnenkort ook: Pinda’s fotohoekje, (of zoiets) met foto’s die hij in de trein heeft gemaakt.

Externe competitie ronde 2

 BSG 2 geeft voorsprong uit handen

BSG 2 heeft zijn eerste matchpunt van het seizoen binnen. Het middagje tegen de Eenhoorn leverde BSG 1 een kleine zege op (4½-3½), terwijl BSG 2 op 4-4 bleef steken, wat zuur puntverlies betekende. WEER NIET GEWONNEN!!!

Op een mooie herfstdag werd de tweede ronde van de KNSB-competitie verspeeld. In het Denksportcentrum stond een heuse massakamp op het programma. Aan zestien borden werd gestreden tussen spelers van BSG en van NSI De Eenhoorn. De wedstrijd tussen BSG 1 en De Eenhoorn 1 was op papier een topper, terwijl BSG 2 en De Eenhoorn 2 qua rating middenmoters zijn in hun klasse. Zij een beetje slechter dan wij.

De wedstrijd begon wat laat, een deel van de bezoekers zat namelijk nog in de file. (Slap excuus! Ga dan eerder van huis!) In de eerste uren was er nog weinig aan de hand. Tom de Ruiter gaf ons echter een vliegende start. Met zwart won hij aan bord één overtuigend. Vervolgens deed Jesper de Groote er nog een schepje bovenop, door de voorzet netjes te benutten. Na wat improvisatie in de opening kreeg hij een goede stelling en schoof het netjes uit. (Tegenstander had zeker ratingpunten gekocht.) De marge werd intact gehouden door een remise van Lennart Ootes. Er kwam een nijlpaardensysteem op het bord, waarin zwart met …f7-f5 kwam en lang rokeerde. Vervolgens werd er een pion geofferd, waar niet meer dan eeuwig schaak in zat. (…)

Tot zover ging alles naar wens, totdat Theo Slisser zijn dame wegblunderde in gewonnen stelling (Wat een N00b! En dat op die leeftijd!) Vervolgens verloor teamleider Bert Balke door een onoplettendheidje (van een enorme kneus) en was de riante voorsprong als sneeuw voor de zon verdwenen. Gelukkig zette Lars Ootes ons weer op het goede spoor dankzij een fraaie zwartoverwinning, zodat de stand nu 3½-2½ was. (Niet zo slim van ‘m, want nu heeft hij ruzie met z’n pa.)

Bert Kieboom scoorde met zwart een solide remise en stelde het eerste matchpunt veilig. (@ Bert Balke: Zet die schuiver nou eens op een hoog bord!!!) Helaas zou het hier ook bij blijven. Chris Kooyman had de hele partij materiaal voorgestaan, maar in de tijdnoodfase ploeterde hij opeens met een pion minder door. :S Zijn stelling werd met elke zet moeilijker en na bijna zes uur te hebben gevochten, moest hij uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen. (En hij is dit seizoen nog steeds puntloos! Nou je zin?!)

Zodoende werd het 4-4, wat weliswaar ons eerste matchpunt is, maar gezien het grote aantal invallers bij de Eenhoorn, hadden we graag willen winnen. En we hadden er genoeg kansen voor gekregen, maar toch teveel laten liggen. We hebben een matchpunt verloren.

Dit verslag zal zeer spoedig op de site van BSG staan.

Verder won BSG 1 met enige moeite. De zege kwam op het eind slechts even in gevaar, totdat Leon Pliester fraai van Peter Doggers won. Daarvoor hadden Hans Ree en Ton van der Heijden al gewonnen, terwijl Emile Wüstefeld, Peter Drost en Coen van der Heijden niet verder kwamen dan remise, waarbij met name laatstgenoemde zijn handen voor mocht dichtknijpen. Henk van der Poel verloor helaas en uiteindelijk zou Ewoud, die een vreselijke partij speelde, volgen. *Dit was de eerste witnederlaag van een BSG-jeugdspeler in de KNSB-competitie sinds ruim een jaar!

Ewoud rende weg na afloop. Woest was hij dat hij op zo’n manier moest verliezen. En dat terwijl hij zelf altijd de wijsneus uithangt. Na een start van 0 uit 2 kan het alleen nog maar beter gaan.

Gezellige middag in spookhuis

Vandaag was er in Baarn weer een of andere activiteitenmiddag in verband met het zestigjarig jubileum van de Baarnse Schaakvereniging. In het Poorthuis (Spookhuis) kwamen wat kleine kinderen bijeen om mee te doen aan een activiteitencircuit dat door Pascal en de zijnen bedacht was. Wij hadden een dartbord en een sjoelbak (raar woord) meegenomen, zodat je er ook kon darten en sjoelen. Er werd een heel schema afgewerkt. De eerste activiteit was een wedstrijdje stukken opzetten. Dit werd door veel kinderen met veel gezucht gadegeslagen. :-) Uiteindelijk was Ewoud of Pascal (of Marco? :S) het snelst. Snel gingen we door met het volgende onderdeel: Condichess. Dit is snelschaken met een klok op afstand. Ik werd ingedeeld tegen Ewoud. Bij de tweede zet liet hij een paard uit zijn handen vallen. Het beest viel op de grond, waarna ik er (heel diervriendelijk) een keiharde trap tegen gaf. En Ewoud maar achter dat beest aanrennen! =D Helaas had hij de klok op de een of andere manier weer uitgezet, waardoor hij nog gewoon 5 minuten bedenktijd had. :S Het tempo van 5’+3” bleek nog best ruim te zijn. Ik was nog lang bezig, maar helaas voor mij liep het niet helemaal goed af. :-( Ach, ik heb ook 300 ratingpunten minder. =D) Vervolgens speelde ik tegen Jarno. Ik kwam al gauw goed te staan en won nog ergens een stuk. Helaas liet ik hem nog te veel terugkomen, waardoor ik in de slotfase nog hard moest rennen. Uiteindelijk liep ik snel genoeg om binnen de twee seconden een zet te doen en naar de klok te lopen (het speeltempo was veranderd naar 3’+2”.) Jarno had eerst nog 40 seconden en ik 10, uiteindelijk had ik er 20 of zo en hij 0. Ik stond toch al een toren en paard voor, ondanks dat hij zichzelf er nog een pion bij gaf. :S De derde partij was tegen een jochie waarvan ik z’n naam kwijt ben. :$ Hij speelde het wel goed (en ik matig), want er kwam een ongelijkelopereindspel op het bord, dat ik nog wist te winnen. :-) Ewoud won ook dit onderdeel. Wat daarna kwam weet ik niet meer precies. Ik speelde een of ander spel met bolletjes. Best wel lachen. :-) Ook sjoelde ik nog wat en deed ik mee aan Dalmuti. Ik was helaas steeds de big loser, behalve de laatste partij… maar toen had ik er nix meer aan. :-( Daarna gingen Ewoud en Pascal (die enorm trots is op zichzelf nu hij een rating heeft van 2051) tegen de rest spelen. Pascal repte over iets als “de beer” of zo. Ze speelden 1′ tegen 3′. Dit wisten ze meestal nog wel te winnen. Opmerkelijk was dat Pascal zijn partijen sneller afraffelde dan Ewoud. :-) Uiteindelijk liet ik de kindertjes maar zien hoe het moest. Ik versloeg Ewoud :-). Niet zo gek natuurlijk. Zelf kon ik nog een keer als “beer” winnen met die ene minuut. Ik had uiteindelijk nog precies een seconde over. :-) Daarna gingen we pannenkoeken vreten met een schaakpatroon. Ik had er een met een kerstboom erop. :S. Daarna ging ik naar huis om Bulgarije – Nederland te kijken. =D

Kramnik - Topalov

Крамник-Топалов

De spannende match om het wereldkampioenschap schaken staat het 4-4. (of 4-3, als je die protestpartij van Kramnik niet meerekent) Topalov won inde achtste ronde met zwart van Kramnik. Het was een merkwaardige partij, waarin Kramnik, tegen zijn natuur in, voor de winst ging. Helaas voor hem wist Topalov te consolideren en won uiteindelijk. Het staat nu dus 4-4, dus het is weer spannend. En zeker gezien de rivaliteit tussen beide kampen vanwege het toilet-incident, wordt het nog een spannende slotfase. Voor Topalov is het echter een belangrijke overwinning. Niet alleen omdat hij met zwart won, na met wit drie (!) keer achter elkaar niet verder te zijn gekomen dan remise, maar ook omdat het zijn eerste zege is op eigen kracht.

Het is opmerkelijk hoe snel het publiek zich tegen Topalov heeft gekeerd. Aan het begin van het jaar werd hij geroemd vanwege zijn energieke spel, nu kan hij geen goed meer doen. Op het beruchte schaakforum Utrechtschaak, wordt de beste man aan de schandpaal genageld. Belachelijk vinden ze het dat hij zich druk heeft gemaakt om het feit dat zijn tegenstander tijdens een partij 50 (!) keer het toilet bezocht. Dit gedrag lijkt me erg vreemd, zeker in een match waar veel belangen op het spel staan. Er werd vermoed dat Kramnik zijn computer raadpleegde. Computers kunnen beter schaken dan mensen. 1+1 = 2 of zoiets dergelijks. Hier mag niet over geklaagd worden, vinden de nerds op Utrechtschaak. Het gevolg is dat de nerds op Utrechtschaak elkaar proberen te overtreffen in kritiek en verontwaardiging. Dus krijgt de man, die in Wijk aan Zee nog werd gewaardeerd om zijn (kwaliteits)offers nu alleen nog grappig bedoelde opmerkingen hierover. Opeens hoopt iedereen dat Kramnik de match wint… En dan later weer roepen dat ‘ie zo vaak remise speelt… :S

Gelukkig hoeven beide spelers zich hier geen moment druk over te maken. Laat die zielige sukkeltjes, onder leiding van supernerd Xander Wemmers maar lekker schreeuwen. Zij lezen het toch niet, daarvoor is simpelweg geen tijd. En dat is maar goed ook. Laat ze lekker doen waar ze goed in zijn, dan gaan de zielige sukkeltjes op Utrechtschaak ook door met waar ze goed in zijn, met schreeuwen, kritiek geven, elkaar op fouten wijzen, elkaar uitlullen en elkaar doodgooien met niets ter zake doende verhalen. Dat kan gemakkelijk, want niemand leest het (wrange gelijkenis met deze weblog.)

Moraal van het verhaal: Topalov is de beste!!!

Reacties graag!!

Zucht… nieuwe FIDE-ratings

Vandaag is het 1 oktober en zijn de nieuwe FIDE-ratings bekend. Het is in één woord DRAMATISCH voor ondergetekende. Mensen zonder FIDE-rating worden de ene keer bij mijn resultaten geteld en de andere keer niet… Nieuwe rating: 1949 of zo… :S Ik had eerst 1992. Dat valt nog mee… Maar werkelijk ALLES wat slecht kon gaan, ging slecht. Zoals Dieren: Ik scoorde 6 uit 9, een prima resultaat. Het leverde me 70 euri op. :-) Helaas had ik tweemaal verloren van iemand met een FIDE-rating. De overige 7 partijen leverden me 6 (!) punten op, maar dat was dus tegen mensen zonder FIDE-rating. Gelukkig had Ik vernomen dat dit toernooi niet voor FIDE-rating zou tellen. Wel dus. :S. In Hengelo speelde ik een brak toernooi. Dit zou me wat punten moeten kosten. Gek genoeg werden nu ook de resultaten meegeteld van spelers ZONDER FIDE-rating.

Conclusie van dit geneuzel: Ik ben genept!!! :@ :@ :@!!!

Mijn ratingprofiel

Schoolhumor

Ja, ook op school kun je soms wel lachen. Om domme uitspraken van docenten, bijvoorbeeld. Hieronder een voorbeeld van een tegenspraak:

Europees voetbal 2

Deze week is er weer Europees voetbal. De lampenfabriek won met 0-1 in Bordwater en is met 1½ uit 2 goed op weg. Hopelijk zullen de overige Nederlandse ploegen hier een voorbeeld aan nemen.

De wedstrijden: (tussen haakjes de uitslag uit de eerste wedstrijd)

Ajax – IK Start 4-0 [5-2]
Groningen – Partizan 1-0 [2-4]
Kayserispor – AZ 1-1 [2-3]
Feyenoord – Lokomotiv Sofia 0-0 [2-2]
Heerenveen – Vitoria Sutebal 0-0 [3-0]

AZ speelde met moeite gelijk in Turkije, Ajax kende weer een gemakkelijke avond tegen het zwakke IK Start, Feyenoord en Heerenveen wisten hun goede uitgangsposities te handhaven dankzij twee doelpuntloze remises. Alleen Groningen ligt eruit. Na de 4-2-uitnederlaag kreeg de ploeg thuis twee penalty’s. Hiervan werd maar één benut: 1-0 en dat was niet genoeg. Desondanks een goede avond voor het Nederlands voetbal.

Externe competitie ronde 1

Versterkt tweede redt het niet tegen Tal/ DCG

Afgelopen zaterdag 23 september begon de competitie voor BSG 2 met een uitwedstrijd tegen het best sterke Tal/DCG. Dit team is de afgelopen jaren tweemaal gedegradeerd. Vorig jaar verloor het met 6½-1½ van BSG 1 en nu mochten ze wraak nemen op het tweede.

BSG 2 is dit jaar versterkt met de gebroeders Ootes. Vorig seizoen hadden we vaak invallers nodig. Tegen Nieuwendam speelden we toen met maar liefst vier invallers. Dit jaar zal dat hopelijk anders zijn.

We gingen met twee auto’s naar Amsterdam. Theo was nog even bang voor files, maar dat viel reuze mee. Zodoende kwamen we ruim op tijd aan, alleen moesten de auto’s verderop geparkeerd worden. Na een wandeling kwamen ook de bestuurders op tijd aan op de plek die door Lennart als volgt werd beschreven:

“Tal speelde op een akelige locatie. Hun normale zaal was al verhuurd, en daarom werd er een bijzaaltje geregeld. Echter, het lag aan een speelplaats alwaar de, voornamelijk allochtone, bevolking luidruchtig het genot van het kind-zijn vierden. Door de herrie buiten moest de deur naar buiten (er waren geen ramen die open konden) dicht blijven. Na een minuut of 10 begon het zeer verdacht te ruiken in de speelzaal, een gevolg van zweterige schakers. Helaas is die stank niet opgelost en gingen de kinderen zelf met het uur harder schreeuwen.”

Ruim na enen begon de wedstrijd. De eerste uren viel er niet heel veel te beleven. Alleen de auteur van dit stukje kwam precair te staan. Aan bord 2 speelde Theo Slisser met zwart netjes remise. Hij kreeg de Hongaarse variant voorgeschoteld, waarin het evenwicht nauwelijks verbroken werd. Ook Bert Kieboom speelde remise. Ook hier leek niet veel gebeurd te zijn. Teamleider Bert Balke wist zelfs te winnen. Helaas heb ik het slot niet gezien, omdat ik zelf rond die tijd verloor. Ik schijn ergens in de opening een foutje te hebben gemaakt, waarna ik steeds in de problemen kwam. Door middel van een stukoffer wist mijn tegenstander te veel dreigingen te scheppen.

Na deze partij gebeurde er lange tijd heel weinig. De 2-2-stand bood hoop op een goed resultaat, maar die hoop vervloog toen Tom de Ruiter in een moeilijke stelling misgreep. Hij had mooi spel gekregen. Een ruiltransactie kostte hem de dame, maar leverde hem een toren en twee paarden op. Zijn tegenstander ging echter met een pion lopen en na een promotiecombinatie was het bekeken. Jammer, want in de analyse had wit juist de kansen. Aan bord 6 verloor Lennart Ootes onnodig. Vanuit de Schotse opening kwam een toreneindspel op het bord, waarin de activiteit van de torens meer gewicht in de schaal legde dan een goede pionnenstructuur. In plaats van herhaling van zetten af te dwingen, ging hij een toren winnen. De resterende vrijpionnen van wit stormden echter als een lawine naar voren. Vervolgens verloor Chris Kooijman. Hij ging optimistisch op zoek naar aanvalskansen. Helaas koos hij de verkeerde voortzetting, waardoor hij een stuk moest offeren. Vervolgens ploeterde hij door met een stuk minder tegen wat ongevaarlijke pionnen. Het was zijn eerste witnederlaag in lange tijd.

Met de stand van 5-2 op het scorebord was alleen Lars Ootes nog bezig. Hij had in de opening veel tijd verbruikt om te anticiperen op de Aljechinopening van zijn tegenstander. Het leverde hem een behoorlijke stelling op. Helaas liet hij zijn tegenstander glippen. Met een kwaliteit achter leek het op een nederlaag uit te draaien, maar hij gaf zijn visitekaartje af door zijn tegenstander in wederzijdse tijdnood te flessen. Terwijl zijn teammaten het niet konden laten nog enkele opmerkingen te maken, sprak hij van “gerechtigheid”, een uiterst sportief gebaar, na zo’n kater.

Zodoende werd het 5-3 en niet 6-2. Na afloop heerste er een optimistisch en tevreden gevoel. De nieuwkomers hadden het netjes gedaan en er had hier en daar wel wat meer in gezeten. Het goede gevoel werd versterkt door het telefoontje naar het Denksportcentrum, waar BSG Sopsweps met 6½-1½ had vernederd.

Dit verslag is ook te lezen op de site van BSG (als het goed is)