Ricciardo domineert ondanks motorprobleem

Een berekenende outsider die wint als de concurrentie elkaar in de wielen rijdt: niet voor niets komt Ricciardo doorgaans in de demolition derby’s bovendrijven. In Monaco was dat niet het geval en domineerde hij de race ondanks een motorprobleem.

In Monaco wilde Ricciardo dolgraag revanche nemen voor de zege die hij twee jaar geleden door een volkomen verprutste pitstop misliep. Het zou moeten kunnen, want op het krappe stratencircuit kwam het op stuurmanskunsten en niet zozeer op motervermogen aan, dus dacht het team van Red Bull goede kansen te hebben.

Ricciardo stelde het Oostenrijkse team niet teleur: hij ging in alle sessies aan kop en zette zijn paarse bolide dus op pole. De andere Red Bull stond helemaal aan de andere kant van de startopstelling: door een crash in de laatste vrije training kon Max in de kwalificatie niet in actie komen, zodat hij in de race de rest van het veld voor zich uit moest jagen.

Aan kop bleven de posities onveranderd, wat betekende dat Ricciardo voor Fattle, Luis, Rijkunnen en Bottas Sainte Devote indook. Achterin had Max al meteen de twee Haasjes te pakken. In de openingsfase maakte hij tergend langzaam terrein goed. Eerst moest Ericsson eraan geloven, daarna Stroll en Hartley. Door een stop-and-go-penalty voor Sirotkin rukte hij op naar de veertiende plaats.

De koplopers rijden in de openingsfase op hun supersnelle, doch enorm kwetsbare hyperzachte banden een tempo dat niemand kan volgen, zodat ze al gauw hun bandjes in kunnen wisselen zonder al te veel plaatsen te verliezen. Na de pitstops is alles vooraan weer bij het oude, met Ricciardo voor Fattle. Achter hen komt Luis steeds meer onder druk te staan van Rijkunnen en Bottas.

De kopgroep schuift nog verder ineen als Ricciardo’s motor ineens vermogen verliest. Het euvel is precies hetzelfde als bij Luis en Rosberg jaren geleden in Canada: de MGU-K doet het niet meer. Destijds reed Ricciardo in de slotfase de kreupele Mercedes van Rosberg voorbij op weg naar de overwinning. Zelf heeft hij meer geluk: het gemis aan motorvermogen doet zich op de korte rechte stukjes minder voelen. Hoewel Fattle gauw het gat dichtrijdt, blijft hij daarna op een seconde van de Australiër hangen.

Achter Fattle schiet Luis ook niet echt op. Zijn tempo is zo laag dat Gasly, die nog steeds op de hyperzachte banden rijdt waar hij de race op begonnen was, sneller is. Ook Hülkenberg, die een heel treintje aanvoert, gaat op versleten banden sneller dan de kopgroep. Max is de laatste wagon van het treintje. Zijn ultrazachte banden zijn dusdanig versleten dat hij Alonso niet meer bij kan benen, dus haalt hij als een van de laatsten ook nieuwe banden. Hij laat de gevreesde hyperzachte banden omleggen, waarna hij het verloren gegane terrein middels een aantal ronderecords herovert.

Kort nadat Hülkenberg als laatste coureur zijn banden wisselt, houdt Alonso’s gangwissel ermee op. Daarmee is de Spanjaard opmerkelijk genoeg de eerste uitvaller van de race. Max ontdoet zich daarna van de andere Spanjaard, oud-teamgenoot Science. Een eerste inhaalpoging in de havenchicane  mislukt nog, maar bij de tweede poging is het wel raak.

In de achterhoede is het op diezelfde plek letterlijk raak als Leclerc door een remprobleem vol op Hartley klapt. De Sauber-coureur ligt direct uit de strijd, de Nieuw-Zeelander weet zijn kreupele bolide nog in de pits bij zijn team af te leveren. Het betekent dat de virtuele safetycar vlak voor tijd toch nog zijn langverwachte opwachting maakt.

Vandoorne is de enige coureur die de neutralisatie aangrijpt om nieuwe banden te halen. Hij keert precies tussen Ricciardo en Fattle de baan op. Fattle laat bij de herstart een enorm gat vallen, zodat Ricciardo de race alsnog gemakkelijk wint. Achter hen is Luis zo traag dat hij met zes auto’s in zijn kofferbak over de streep komt. Naast Rijkunnen en Bottas zaten ook Ocon, Gasly, Hülkenberg en Max hem op de hielen.

Die twee puntjes na een incidentloze race stelden Max tevreden. Achter hem stelde een heel wat minder tevreden Science nog het laatste puntje veilig, voor Ericsson, Pérez, Magnussen, Vandoorne, Grosjean en de Williams’ van Sirotkin en Stroll, die, mede door een absurd hoog aantal bandenwissels, op grote achterstand werden gereden.

Ricciardo was natuurlijk door het dolle heen na zijn zevende overwinning. Het was de eerste zege die hij niet aan de pech of onkunde van de concurrentie had te danken. Integendeel, hij won de race terwijl hij zelf een groot technisch probleem had. De concurrentie likte haar wonden. Fattle zal zich wel achter de oren hebben gekrabd hoe een kreupele Red Bull hem nog te snel af kon zijn, terwijl Luis zal hebben afgevraagd hoe het kon dat hij die kreupele Red Bull niet eens bij kon benen. Mercedes zakte, net als vorig jaar, gigantisch door het ijs in het vorstendom. De kampioenen gaan nog steeds aan kop in beide kampioenschappen, maar de concurrentie is dichterbij gekomen. Over twee weken wordt dit spannende en krankzinnige seizoen in Canada voortgezet.

Gefeliciteerd Henk!

“Ik heb het eerst nog door de vingers gezien, maar dat je nu nog steeds je moeder meeneemt naar de interne…”, grapte Richard. Ik was natuurlijk alweer vergeten dat ze naar de club zou komen om het Pinkstertoernooi van volgende week door te spreken.

Het competitieseizoen is alweer bijna afgelopen, wat betekent dat FM Henk al bijna kampioen is. Vooral in de huidige periode is hij bezig aan een indrukwekkende serie. Daar kon ik nog een puntje aan zuigen. Door omstandigheden en een gebrek aan zin had ik weinig gespeeld en die keren dat ik m’n gezicht liet zien, speelde ik doorgaans als een krant. Ik was dus maar naar het Denksportcentrum gekomen om in ieder geval niet uit de hoogste groep te degraderen…

Een andere speler die de laatste tijd totaal uit vorm is, is Coen. Hij raakte zichtbaar en hoorbaar geïrriteerd toen Rob de voorzitter voor het begin van de ronde een eindeloze preek afstak over de successen van BSG van de laatste tijd. De ronde was al te laat begonnen omdat de indelers het inloopkwartiertje hadden volgeklept, waarna de indeling ook nog aangepast moest worden omdat iemand zich niet had ingeschreven. Anyway, het was toen al duidelijk dat Coen zijn partij mentaal verloren had.

Coen speelde tegen Iskander, de overbuurman van mijn ouders, die nog niet heel veel jaartjes lid van de club is. Hij ziet er wat studentikoos uit en heeft misschien iets te lang onder de zonnebank gelegen. In ieder geval is het een van de weinige schakers bij BSG die overtuigd van zijn eigen kunnen is en fanatiek vloog hij Coen naar de keel.

De andere buurman van mijn ouders, Florian, werd uitgeloot. Bij wijze van proef mocht iedereen tegen hem een zet doen. Het was een lucratief voorstel, want zelfs als Florian zou verliezen, zou hij net zoveel punten krijgen als hij anders had gekregen als hij naar huis was gegaan, iets wat Coen ook maar niks vond.

Zoals verwacht was Coen vrij snel klaar en zoals verwacht was hij van het bord getimmerd. “Ik had dame g4 niet gezien!”, mopperde hij terwijl hij driftig met zijn hoofd schudde, waarna hij probeerde te achterhalen hoe hij niet direct zou hoeven verliezen. FM Henk kwam uit nieuwsgierigheid de schade opnemen en trok een veelbetekenende grimas bij het zien van Coens stelling.

Zelf kreeg ik tegen Cees Jan in de opening een vaag stukoffer te verwerken. Ik speelde het daarna zo slecht dat ik zelfs nog bijna minder kwam te staan, maar uiteindelijk had ik dan toch mijn tweede zege uit de derde periode binnen.

FM Henk zat ondertussen met zijn lopers de stelling van Timon kort en klein te slaan. In zijn geliefde London System ruilde Timon op een inventieve manier zijn slechte loper tegen een paard, wat hem nog wel aardig spel leek op te leveren. Toen hij even later ook nog zijn goede loper voor een paard inleverde, was er echter geen houden meer aan en werd zijn stelling met groot geweld uiteengereten.

Coen stond al met zijn handje klaar. “Gefeliciteerd Henk. Je bent nu toch kampioen?” Henk wist het niet zeker, maar dacht van wel. Het kon ook moeilijk anders nadat hij alle drie de periodes had gedomineerd. Met nog één ronde te gaan had hij inderdaad een onoverbrugbare voorsprong opgebouwd. Daarna feliciteerden Timon en ik hem ook maar, waarna ik vroeg of hij voor de 10 uit 10 ging. Dat kan niet meer, maar 9 uit 9 moet toch zeker gaan lukken.

Op dat moment waren er nog wat partijen aan de gang. De partij tussen Ruben en Ruben leek redelijk in evenwicht. Ruben had een vernachelde pionnenstructuur, maar ook wat activiteit als compensatie. Oude Bert stond een stuk voor tegen Tom en onzekere Bert leek wat beter te staan tegen de voorzitter, maar zou het naar alle waarschijnlijkheid toch weer ergens verknallen.

Florian was ook nog steeds bezig. In een gesloten stelling met torens en lopers van ongelijke kleur leek hij iets beter te staan, totdat hij een pion met de verkeerde pion terugsloeg en het zelf voor zijn kiezen kreeg. Hij rook onraad en nadat Coen en Teun om beurten een zet deden, protesteerde hij dat het niet de bedoeling was dat hij steeds tegen dezelfde mensen speelde.

Wedstrijdleider Bert was gauw ter plaatse, waarna de partij hervat werd en Coen nog steeds het merendeel van de zetten deed. Hij wist de goed opgezette partij in één zet grondig te verzieken toen hij Florian met schaak op g2 binnen liet komen, waarna hij een loper kwijtraakte. Daarna probeerde hij nog koppig zijn zelfgecreëerde puinhoop te verdedigen, maar dat was uiteraard tevergeefs.

Zijn derde nederlaag op rij betekende dat Coen terugviel naar de twaalfde plek, een ongekend lage klassering voor iemand die alle ronden heeft meegespeeld. Het betekent ook dat ik hem ondanks al mijn absenties alweer heb ingehaald. Heel veel hoger dan elfde ga ik deze periode natuurlijk niet meer eindigen en dus gaat het seizoen 2017-2018 voor mij als teleurstellend de boeken in. Het enige waar ik aan vast kan houden is dat ik Henk dit jaar in de onderlinge duels de baas was, maar hij was veel en veel sterker tegen de rest. Om met de woorden van mijzelf van vroeger te spreken: “Henk was niet te goed, ik was te slecht.” Volgend jaar hoop ik in ieder geval meer weerwerk te kunnen bieden.

Hamilton domineert in Spanje

Met een doodeenvoudige zege heeft Lewis Hamilton in Spanje zijn koppositie in het WK versterkt. Achter het Mercedes-duo kwam Max Verstappen na een bijna foutloze race als derde over de streep.

De laatste regenrace op Circuit de Barcelona-Catalunya dateert alweer uit 1996, toen Michael Schumacher gehakt maakte van de concurrentie. Ook dit jaar was de lucht dreigend, maar bleef de verwachte regen uit. De verwachte Hamilton-dominantie kwam daarentegen wel uit.

De kwalificatie gaf een beeld dat vorig jaar ook al vaak te zien was: eerst twee Mercedes, daarna twee Ferrari’s en dan pas de twee Red Bulls. Hoewel de onderlinge verschillen vooraan niet groot waren, was de derde plek voor Fattle, die de afgelopen drie races nog op pole stond, een behoorlijke domper.

In de race, die vanwege een door Grosjean veroorzaakte puinhoop werd geneutraliseerd, kon de Duitse viervoudig wereldkampioen helemaal geen vuist maken. Bij de start weet hij Bottas nog te verslaan, maar na de hervatting rijdt Luis op zevenmijlslaarzen bij hem vandaan, terwijl Bottas steeds meer begint aan te dringen.

Achter hen werd de tweede Ferrari door de Red Bulls opgejaagd. Bij de pitstops komt Max zelfs even aan de leiding te liggen, terwijl Rijkunnen plotseling snelheid verliest en moet opgeven. Halverwege de race lost Luis Max definitief af als koploper als de Belgische Nederlander zijn banden laat vervangen.

Op dat moment zit Bottas nog steeds de versnellingsbak van Fattle te bestuderen. De Ferrari-coureur werd na zijn vroege stop door de enig overgebleven Haas van Magnussen opgehouden, maar door een trage stop kon de Fin er niet van profiteren. Ferrari schiet zichzelf echter in de voet door Fattle bij een virtuele safetycarfase opnieuw van nieuwe banden te voorzien. De stop is slecht en hij verliest niet alleen zijn tweede plek aan Bottas, maar ook de derde plek aan Max.

Als de race weer wordt hervat, rijdt Max een deel van zijn voorvleugel stuk op Stroll, die lag te slapen en in een slakkengangetje over het circuit blijft sukkelen. Het lijkt hem niet te deren, want ondanks de beschadiging aan zijn wagen weet Max zelfs wat bij Fattle weg te lopen, terwijl hij heel langzaam op Bottas inloopt, die zijn oude bandjes nog in leven probeert te houden.

Er gebeurt echter weinig meer in de slotfase, dus wint Luis met ruim twintig seconden voorsprong op Bottas. Max wordt derde voor Fattle en de verder onzichtbare Ricciardo. Best of the rest werd Magnussen, die op meer dan een ronde achterstand als zesde finishte. Spaans succes was er voor Science en Alonso. De oudere Spanjaard was in de kwalificatie de snellere, maar de jongere was in de race beter. Pérez pakte nog twee punten voor Force India, ondanks dat hij over Max’ afgebroken endplate was gereden. Leclerc scoorde knap voor de tweede race op rij punten.

Buiten de punten eindigden de Williams’ van Stroll en Sirotkin, met tussen hen in Hartley en Ericsson. Stroll eindigde overigens wel een ronde voor zijn minder ervaren teamgenoot, die kort na de hervatting op hoge snelheid achterstevoren ging.

Naast Grosjean, die door een spin in de derde bocht zichzelf, Hülkenberg en Gasly elimineerde, kwamen ook Ocon en Vandoorne niet aan de finish. Laatstgenoemden moesten hun bolides met panne langs de kant van de weg parkeren, wat in het geval van Ocon voor een virtuele safetycarfase zorgde. Inclusief Rijkunnens pech vielen er dus niet minder dan zes uitvallers te noteren.

Door zijn overwinning breidde Luis zijn voorsprong op Fattle in het WK uit van vier naar zeventien punten. Over twee weken mag de Duitser in Monaco proberen wraak te nemen.

Terugblik op NK Jeugdschaak

Ik kan moeilijk geloven dat het pas een week geleden is dat ik naar Assen toog om het Nederlands Jeugdschaakkampioenschap te verslaan. Een week lang werd ik geleefd. Er gebeurde zoveel dat ik er nog van moet bijkomen.

Een week geleden had amper iemand van Wiggert Pols gehoord, de kersverse kampioen in de categorie tot en met 20 jaar. Hij was zeker niet de favoriet. Zelfs geen outsider. Toch won hij. Gedegen schaak in combinatie met wat mentale hardheid en een beetje geluk was voldoende voor een ongedeeld eerste plaats.

Wiggerts triomftocht toonde ook aan dat de nieuwe kwalificatieopzet, bestaande uit vier kwalificatietoernooien, een schot in de roos was. Vorig jaar was er een sterke kopgroep en een zwakke staart met weinig daartussen. Dit jaar was het veld veel meer aan elkaar gewaagd, waardoor de partijen ook een stuk interessanter waren. Dat kwam helaas ook doordat de topspelers, net als vorig jaar, een beetje met de handrem erop speelden. Teleurstellend was dat een aantal toppers van vorig jaar wegbleef. Robby Kevlishvili kwam bijvoorbeeld niet naar Assen om zijn titel te verdedigen, zodat de top minder sterk was dan vorig jaar.

Het geringere deelnemertal betekende eveneens dat het toernooi in de meeste categorieën met twee ronden ingekort. Dat had als voordeel dat er elke dag maar één ronde werd gespeeld, maar had als nadeel dat het toevalselement wellicht een grotere rol speelde. Dat is leuk als je onverwachte winnaars wilt krijgen, maar minder misschien minder leuk als je wilt dat Nederland op het WK en EK goed vertegenwoordigt wordt.

Met het toevalselement viel het trouwens wel mee. Zo had Max Warmerdam bijvoorbeeld beduidend sterkere tegenstanders gehad dan de toernooiwinnaar (met een gemiddelde rating van 2218 om 2140), maar aan de andere kant had Casper Schoppen, die samen met Max op de tweede plaats eindigde, zwakkere tegenstanders gehad (met een gemiddelde rating van 2117), waar hij dus ook nog een halfje minder tegen scoorde. Het belangrijkste was dat Wiggert tegen de nummers twee tot en met vier had gespeeld en dat hij tegen hen ongeslagen bleef (hij scoorde zelfs 2 uit 3 in die partijen). Daarbij had hij het geluk soms wel aan zijn zijde, maar zonder geluk vaart niemand wel.

Vermoedelijk wordt er nog jaren gesproken over het NJK van 2018 en zijn verrassende winnaar. Ik voel me bevoorrecht dat ik verslaggever bij dit toernooi mocht zijn. Daarnaast wil ik Harry Gielen nogmaals bedanken voor de gastvrijheid en het vervoer van en naar de speelzaal. Volgend jaar hoop ik het drieluik op een mooie manier te kunnen afsluiten.

Hamilton komt bovendrijven in Azerbeidzjaanse chaos

Met het nodige fortuin heeft Lewis Hamilton de knotsknettergekke Grand Prix van Azerbeidzjan gewonnen, voor Räikkönen en Pérez. De Red Bulls eisten weer een negatieve hoofdrol op.

Het stratencircuit in Bakoe is een soort verbeterde versie van Monaco. De snelheden liggen er dankzij het gigantisch lange rechte stuk veel hoger en een foutje is zo gemaakt. Tel daarbij een paar windvlagen en een stel opgefokte coureurs bij op en je hebt een chaotische race.

Hoe moeilijk het was om de auto in het juiste spoor te houden, bewees Rijkunnen wel in de kwalificatie. Keer op keer parkeerde de Fin zijn Ferrari in de uitloopstrook. Toch leek hij er bij het sluiten van de markt met de pole vandoor te gaan, om in de allerlaatste bocht een enorme stuurfout te maken, die alle voorgaande arbeid teniet deed, zodat hem slechts een zesde plaats restte. Dus pakte teamgenoot Fattle maar de pole, voor de Mercedes van Luis en Bottas. De Red Bulls zaten er met een vierde (Ricciardo) en vijfde (Max) plaats ook goed bij en begonnen met niet al te bescheiden verwachtingen aan de race.

Als de lichten doven, komen de koplopers goed van hun plek. Max steekt Ricciardo in de tweede bocht op een riskante manier voorbij, waardoor de Australiër ook nog een plek aan Science verliest. Achter hen probeert Ocon Rijkunnen buitenom voorbij te gaan. Hij laat echter niet genoeg ruimte en eindigt in de muur. De tweede bocht is ook het eindpunt voor Sirotkin, die even verderop door Hülkenberg en Alonso wordt gemangeld en met een beschadigde ophanging kan uitstappen. Door het ongeluk komt de safetycar op de baan, waardoor Rijkunnen (kapotte neus) en Alonso (twee lekke rechterbanden) hun beschadigde bolides zonder al te veel tijdverlies kunnen laten repareren.

Bij de herstart spuit de kopgroep van drie met een noodgang weg bij Max, die zijn rode banden niet op temperatuur krijgt en wordt ingerekend door Science, die op de ultrazachte band was gestart. Achter hen gaat Hülkenberg, die door een versnellingsbakwissel achterop was geraakt, Ricciardo voorbij. Even later gaat hij Max ook voorbij, om vervolgens al zijn goede werk teniet te doen als hij zijn Renault voor het tweede jaar op rij in de muur beert.

Even later is de rol van de Renaults vooraan uitgespeeld als Science’ paarse bandjes grip beginnen te verliezen, waardoor hij zijn banden moet laten verwisselen en ver terugvalt. De Red Bulls hebben dan eindelijk een goed tempo te pakken, maar kijken dan al tegen een gigantische achterstand aan.

Vooraan heeft Fattle een voorsprong van een handvol seconden opgebouwd op Luis, die op zijn beurt een handvol seconden voor Bottas ligt. De Brit begint echter langzaam maar zeker wat van zijn achterstand af te knabbelen. Hij doet zijn werk weer teniet als hij door een windvlaag in de eerste bocht rechtdoor schiet en een hoop tijd verliest. Hij duikt meteen de pits in voor nieuwe banden, waardoor hij net voor de Red Bulls op de baan komt.

De paarse bolides zijn op dat moment net uitgespeeld. Nadat de wagens elkaar bij een inhaalpoging van Ricciardo zelfs even geraakt hadden, had Max eindelijk weer een beetje lucht. Door Luis, die zijn zachte banden niet direct op temperatuur krijgt, wordt hij weer in de klauwen van Ricciardo gedreven. De strijdbijl wordt weer opgegraven en in de 35e ronde gaat Ricciardo Max dan eindelijk voorbij.

De paarse bolides hebben dan echter nog altijd geen nieuwe bandjes gehaald, dus haalt Red Bull beide rijders kort nadat ze van positie zijn gewisseld naar de pits. Ricciardo gaat eerst. Hij zet voor de pitingang nog een Toro Rosso op een ronde, waarna hij zijn rode banden door paarse banden laat vervangen. Tot zijn ontsteltenis blijft Max hem na zijn pitstop gewoon voor.

Opgehitst door zijn team probeert Ricciardo voor de tweede maal orde op zaken te stellen. Max krijgt zijn nieuwe banden ook niet meteen aan de praat, waardoor Ricciardo al gauw weer in DRS-bereik komt. Op het megalange rechte stuk is het snelheidsverschil gigantisch. Ricciardo zoekt naar een gaatje. Wanneer Max de rechterkant afblokt, probeert hij er aan de linkerkant voorbij te komen. Dat blijkt iets te optimistisch. Max stuurt iets naar links, waardoor er niet meer genoeg ruimte is en Ricciardo boven op zijn teamgenoot knalt. Met rokende banden komen de Red Bulls in de uitloopstrook tot stilstand.

Door het ongeluk rukt de safetycar opnieuw uit. Dat is in het voordeel van Bottas, die als enige nog niet gestopt was. Doordat Fattle zijn pas gewisselde zachte bandjes inwisselt voor ultrazachte banden, blijft de Fin zelfs aan de leiding. Achter Luis is Rijkunnen naar de vierde plek opgerukt, voor Pérez en Grosjean. De Zwitserse Fransoos maakt zich weer eens belachelijk door zijn wagen tijdens de neutralisatie tegen de muur te plakken.

Bij de herstart spuit Bottas ervandoor. Fattle weet desondanks nog in zijn slipstream te komen, waarna hij zijn wagen er bij het aanremmen voor de eerste bocht naast zet. Met rokende banden schiet hij echter zijn doel voorbij, waardoor hij achter teamgenoot Rijkunnen mag aansluiten.

Bottas lijkt onbedreigd naar de overwinning te razen, totdat hij zijn band op een brokstuk lekrijdt. Het brengt de leiding in handen van Luis, die de overwinning ook niet meer uit handen geeft. Achter hem wordt Rijkunnen tweede, terwijl Fattle op zijn vierkante banden zelfs nog ten prooi valt aan Pérez. De Mexicaan had het geluk dat hij een tijdstraf tijdens de safetycarfase mocht inlossen, zodat hij zijn jaarlijkse podiumpje weer te pakken had.

Science scoorde een keurige vijfde plaats, voor de subliem rijdende Leclerc. Alonso was Stroll nog net te snel af, terwijl Vandoorne en Hartley de laatste punten pakten.

Door zijn onverwachte en nauwelijks verdiende overwinning neemt Luis de leiding in het kampioenschap over van Fattle. De Duitser was opmerkelijk laconiek na zijn flater die hem achteraf gezien de overwinning kostte. Feest was er ondertussen bij Sauber, dat voor de tweede keer dit jaar in de punten reed, en bij Williams, dat ook van de nul af is. McLaren scoorde voor de derde keer dit seizoen een dubbele puntenfinish en staat ondanks een chronisch gebrek aan snelheid vierde in het kampioenschap. Aan de andere kant likten de teams van Red Bull en Haas hun wonden. Over twee weken hopen zij in Spanje aan eerherstel te kunnen doen.