Schaatsbaan

Regendreiging

In 2000 debuteerde hij in de Formule 1, maar tot vijf jaar geleden had hij nog geen Grand Prix gewonnen. Inmiddels heeft hij al elf Grand Prix-zeges achter zijn naam staan en is hij een keer wereldkampioen geworden. Zijn zege in Hongarije kwam in vergelijkbare omstandigheden tot stand als zijn eerste zege: in een middag met wisselende weersomstandigheden hield hij het hoofd koel en won onbedreigd. Daarmee won Jenson Button alweer zijn tweede race in het door Fattle gedomineerde seizoen.

In het begin van het seizoen stond er geen maat op de Red Bulls. De blauwe bolides waren in de kwalificatie veel te snel voor de concurrentie. In de race bleef er niet zo veel over van die voorsprong, maar het was voor Fattle genoeg om keer op keer te winnen. De laatste tijd is de dominantie van Red Bull aan het verzwakken. Mogelijk speelt de diffusorrel een rol, maar het kan ook zijn dat McLaren en Ferrari in staat zijn de auto sneller te ontwikkelen. De drie topteams ontlopen elkaar nauwelijks meer.

Kwalificatie

Dat belooft nog wat voor de kwalificatie. Zou Fattle zich kunnen revancheren voor zijn zwakke optreden van vorige week? In de beslissende kwalificatiesessie krijgt hij veel tegenstand van Luis en Alonso. Luis is halverwege de sessie het snelst, maar in zijn laatste vliegende rondje perst Fattle er een goede tijd uit. Luis is nog sneller onderweg, maar hij maakt een fout in de laatste bocht en komt tekort. Alonso’s tweede snelle ronde is ook niet zo snel; Button en zelfs Massa kloppen hem. Verliezer van de kwalificatie is Webber, die vorige week nog op pole stond en nu slechts zesde was.

De rest van het veld doet amper meer mee. De Mercedes komen weer veel tekort op de koplopers. Force India is in Hongarije het vijfde team: Subtiel is netjes achtste en Die Resta start als elfde. Renault is inmiddels zelfs door Sauber afgetroefd en de Williams-coureurs vinden hun kwalificatiesnelheid zo bedroevend dat ze maar banden sparen voor de race. De Toro Rosso’s bakken er niet veel van; Bümi start als een-na-laatste vanwege een straf voor de botsing die hij veroorzaakte in Duitsland. Daarmee start hij nog voor Jerommeke, die zelfs door de HRT’s wordt geklopt. Teamgenootje Glock komt ook veel tekort op de Loti, waar Co Valainen toch weer net ietsjes sneller is dan Truly.

Race

Voor de race werd gesproken over een mogelijke slijtageslag, waarbij de banden een hoofdrol zouden spelen. Wanneer de race begint is de baan echter nat. Het weer in het doorgaans zonnige Hongarije was bar en boos, zoals eigenlijk in heel Europa. De race begint nog met lichte regen, maar de verwachting is dat dit snel ophoudt, waarna de baan op zou drogen.

Op de kletsnatte baan is het voor de coureurs dan ook flink oppassen. Fattle komt het beste weg en achter hem komen de McLarens deur aan deur uit de eerste bocht. Ze glibberen net niet tegen elkaar aan en in de tweede bocht besluit de beter gestarte Button zijn teamgenootje voor te laten gaan. Achter de McLarens rukken de Mercedes op. Waar het hele veld in slow motion lijkt te rijden, durven Rosberg en Shoeface wel meteen hard te rijden. De Ferrari’s vallen terug, net als Mark Webber, maar dat is bij hem standaard.

Vooraan probeert Luis Fattle in te halen. Dit zijn de verraderlijke omstandigheden waarin de Brit op zijn sterkst is. Met behulp van zijn DRS probeert hij het op het rechte stuk van start/finish, maar dat is niet lang genoeg. Meer succes heeft hij in de lastige tweede bocht, waar Alonso eerder al rechtdoor was geschoten. In de vijfde ronde verremt Fattle zich daar ook en glibbert van de baan af, waardoor hij terugvalt naar de tweede plaats. Luis loopt vervolgens hard weg bij de wereldkampioen.

Alonso heeft het in de openingsfase niet echt naar zijn zin. Bij de start is hij achter de twee Mercedes terechtgekomen. Shoeface neemt hij snel weer te grazen, maar net als hij Rosberg heeft ingehaald, begaat hij een kostbare fout in de tweede bocht en kan hij weer opnieuw beginnen. Even later vliegt 'ie weer van de baan en valt hij terug tot achter Massa. Die passeert hij meteen weer, waarna de Braziliaan in de tweede bocht iets te wijd gaat, met zijn achterwiel even over de verf rijdt en spint. Dat deden de Ferrari-rijders niet bepaald handig. Als Alonso even later eindelijk voorbij Rosberg is, heeft hij een behoorlijke achterstand opgelopen op de kopgroep.

Baan droogt op

De baan wordt droger en de rondetijden vliegen omlaag. Vooraan begint Fattle in te lopen op Luis. De baan begint een droog spoor te vertonen. Een goede reden voor Mark Webber, die weinig meer te verliezen heeft, om de pits op te zoeken en droogweerbanden te laten monteren. Massa, die vanwege zijn spin met een beschadigde achtervleugel rijdt, doet hetzelfde. Zijn pitstop is echter, zoals altijd, erg slecht, waardoor hij nog meer terrein verliest.

Button kiest een ronde later ook voor de droogweerbanden. Ook hij heeft de grootste moeite zijn auto in het juiste spoor te houden. De vraag is dus of de tijd al rijp is voor de droogweerbanden. Die vraag moet met “ja” worden beantwoord, want als Luis en Fattle nog een rondje langer op intermediates doorrijden, komen ze bij hun pitstop maar vlak voor de deur bij Button de baan op. Shoeface is dan even de leider in de wedstrijd, maar hij laat ook snel droogweerbanden omleggen.

Na zijn pitstop heeft Fattle het zwaar. Button heeft meer ervaring met de slicks en hij passeert Fattle. De McLarens liggen zodoende een en twee. Achter Fattle haalt Webber om dezelfde redenen Alonso in. De baan is inmiddels opgedroogd. Vooraan rijdt iedereen op de superzachte banden, die weliswaar erg snel zijn, maar ook snel slijten. Luis klaagt al snel over bandenproblemen. Net op dat moment stopt Hidefeld. De Duitser kent een tegenvallend seizoen bij Renault. Bij zijn pitstop vliegt zijn wagen weer eens in de fik. Noodgedwongen parkeert hij zijn bolide aan het uiteinde van de pitstraat, waarna het ding half explodeert. Het vuur kan nog worden gedoofd en de wedstrijdleiding besluit geen safetycar in te zetten. Bij Ferrari wordt er wel op geanticipeerd, Alonso en Massa komen direct naar de pits. De overige coureurs volgen ook snel. Fattle stopt als laatste van de koplopers en bij het uitrijden van de pits ziet hij ineens een sleepwagen met een uitgebrande Renault opdoemen. Gelukkig kan hij er nog net langs. Hij komt net voor teamgenootje Webber op de baan.

Hoe professioneel de huidige generatie Formule 1-coureurs is, blijkt wel uit het aantal uitvallers. Naast Hidefeld was alleen Truly uitgevallen. Niet door een stuurfout en ook niet door een kapotte stuurbekrachtiging. Nee, het was weer eens een olielek. Ook Shoeface valt uit. Na een spin houdt de versnellingsbak het voor gezien.

Banden

De banden beginnen ook weer een probleem te worden. Fattle is na zijn stop de snelste man op de baan, terwijl Alonso Webber probeert in te halen. Als dat niet lukt, probeert hij het met een vervroegde pitstop. Teamgenootje Massa is ver teruggevallen en hij probeert Co Biaggi in te halen. Die is alleen gestopt voor droogweerbanden en hij weet zijn pitstop uit te stellen tot halverwege de race.

Op de nieuwe banden is Alonso de snelste man op de baan. Bij Red Bull komen ze met een interessant plan om de Spanjaard te verslaan: Webber en Fattle krijgen de hardere band gemonteerd bij de pitstop. Het doel was niet zozeer om daarmee aan de bandenregel te voldoen (in een droge race moet een coureur op beide bandensoorten hebben gereden), aangezien het geen droge race was, maar juist om de race zonder verdere pitstop uit te rijden. Button kopieert die strategie, maar Luis niet.

Vooraan heeft Luis nog een buffer van zo’n vijf seconden op zijn teammaat, maar hij weet dat hij waarschijnlijk nog een keer naar de pits moet. Erger is nog dat Button op de hardere band gewoon sneller is. Dat merkt Alonso wel: hij kan zijn mooie derde positie niet handhaven. Zijn ietwat versleten zachte banden zijn geen partij voor Fattles nieuwere harde banden.

Regen

Opeens valt er wat regen en plotseling is alles anders. Luis wordt gepasseerd door Button. Watskeburt? Luis was in de chicane gespind, waarna hij zijn wagen weer in de juiste richting probeerde te krijgen en daarbij bijna Die Resta van de baan drukte. Voor Button is het dan een koud kunstje om zijn bijna stilstaande teammaatje weer in te halen. Fattle zit meteen ook weer op het vinkentouw en hij ziet hoe de McLarens elkaar continu de leiding toespelen. Uiteindelijk wint Luis het duel, maar pakken er donkere wolken boven hem samen.

Webber besluit namelijk te gokken op intermediates, mocht de regen doorzetten. Bij McLaren zien ze de bui al hangen: ze kunnen moeilijk beide coureurs tegelijk laten binnenkomen. Luis mag kiezen of hij de regenbanden wil of niet. Hij kiest voor de regenbanden. Als hij weer op de baan is, blijkt Alonso beduidend sneller op zijn slicks. Het is opgehouden met zachtjes regenen en dat wordt bevestigd door Mark Webber, die zijn fout inziet en een ronde later alweer overschakelt naar droogweerbanden.

Luis wordt ingehaald door Alonso, waarna hij maar weer slicks haalt. Even later moet hij verplicht door de pits rijden: dat was zijn straf voor het roekeloze wegrijden na zijn spin. Luis komt vlak achter Massa en Webber weer de baan op. Massa’s banden zijn echter volledig naar de knoppen en hij wordt eenvoudig gepasseerd door Webber en even later door Luis, waarna hij maar de pits opzoekt.

Slotfase

Vooraan slaat Button een gat naar Fattle. Ook Alonso loopt in op de Duitser, maar als hij het te hard probeert, spint hij voor de derde keer in de race. Achter hem stuiten Webber en Luis op een kluit achterblijvers. Koploper van het groepje is Co Biaggi, die een halve raceafstand probeert af te leggen op een setje superzachte banden. Achter hem dringen de Toro Rosso’s (!) van Bümi en Alguersuari aan. Subtiel, die als achtste was gestart, ligt een ronde achter dit zooitje. In zijn spiegels wordt Rosberg steeds groter. Uiteindelijk houdt Co Biaggi het niet meer. Bümi steekt hem voorbij, waarna Alguersuari hem ook meteen probeert in te halen. Co Biaggi gooit het gat dicht en beukt de Toro Rosso aan de kant. Rosberg profiteert van de verwarring en haalt de vechtersbazen in. Op dat moment doemen Webber en Luis op. Luis volgt Webber als een schaduw als ze de achterblijvers inhalen, om dan ineens toe te slaan. Webber gaat in de tegenaanval, maar als zijn DRS te vroeg in werking treedt, vliegt hij bijna uit de laatste bocht en kan hij een geslaagde inhaalactie wel op zijn buik schrijven.

Koploper Button rijdt onbedreigd naar de zege. In zijn laatste rondje is hij vrolijk aan het zigzaggen. Fattle is tevreden met de tweede plaats, waarmee hij voor al zijn directe concurrenten bleef. Zijn voorsprong op de nummer twee in het kampioenschap was nog nooit zo groot geweest als nu in dit seizoen, ondanks dat hij al drie races op rij niet heeft gewonnen. Dat is veelzeggend. Alonso werd derde na een rommelige race, maar hij moet het idee hebben gehad dat er veel meer in had gezeten.

Op de plaatsen vier t/m zes is de volgorde eveneens McLaren, Red Bull, Ferrari. Luis, die alle kansen had om de race te winnen, werd de grootste verliezer van de race. Anders dan in Monaco liet hij zich achteraf niet kennen. Hij was juist zeer blij voor zijn teamgenootje, die won op het circuit waar hij zijn eerste Grand Prix-zege ooit had geboekt. Zoals Eddie Jordan opmerkte: deze Luis was een heel ander persoon dan de Luis in het vorstendom. Mark Webber zal weer het idee hebben gehad dat zijn beslissing om regenbanden te laten monteren alleen zijn teamgenootje weer een extra plekje had opgeleverd, terwijl Felipe Massa ook niet echt tevreden kon zijn met zijn prestatie op het circuit waar hij twee jaar geleden de dood recht in de ogen had gekeken.

In de subtop reed Paul di Resta een geweldige race. Hoewel hij op meer dan een ronde werd gereden, haalde hij wel een knappe zevende plaats binnen. Force India lijkt ook weer terug in het kampioenschap, net als Toro Rosso overigens. Bümi en Alguersuari sandwichten Rosberg. Saubers bandengok leverde niks op, getuige Co Biaggi’s elfde plaats.

Stand

In de stand liep Fattle uit op de nummers 2 t/m 4, die elkaar amper meer ontlopen. Button staat slechts vijfde in het kampioenschap en dat komt door zijn twee DNF's eerder deze maand, maar hij is met deze overwinning weer in de race voor de tweede plaats:

Stand:

1. Fattle 18 234
2. Webber 10 149
3. Luis 12 146
4. Alonso 15 145
5. Button 25 134
6. Massa 8 70

Vanwege de zomerstop is de volgende race pas over vier weken. Ontwenningsverschijnselen!

Banden:

Intermediates
Superzacht
Zacht

Zomerschaak

Baarnse invasie

Gisteren deed ik voor de tweede keer deze zomer mee aan het zomersnelschaak. Een beetje moe, maar met een goed gevulde maag, fietste ik met Ewood naar het Denksportcentrum. Anders dan vorige week, zouden er nu ook "bekenden" komen: een aantal Baarnse schakers had via Facebook aangekondigd dat ze van de partij zouden zijn.

Het was dan ook druk in het Denksportcentrum. Bart en Sizzel probeerden een stelling te reconstrueren, terwijl Pascal L. tegen Ewood ging snelschaken. Verder waren er ook weer veel oudjes van de partij, zoals Sjonnie Markus, Tom de Ruiter en Bert Kieboom. Wie er niet was, was Eddy Sibbing, wat betekende dat Ewood de torenhoge favoriet werd voor de eindzege. Voor ondergetekende zou een tweede plaats al heel mooi zijn, hoewel niet onmogelijk.

Voorronden

Het toernooi begon nog goed met twee zwartzeges. De eerste partij was tegen Richard Langbroek, die een soort Schots speelde en al snel begon te blunderen en bakken met materiaal verloor. Daarom daagde ik hem uit voor nog een partijtje, waarin ik wat rustiger won. Vervolgens won ik nog een keer met zwart, ik denk dat ik toen tegen Kieboom speelde. Het was een lange, positionele partij, waarin ik lekker stond, maar waarin de klok in mijn nadeel was. Gelukkig was de stelling niet zo moeilijk en kon ik mijn tijdsachterstand inlopen, waarna Bert in verloren eindspel door z'n vlag ging.

Daarna mocht ik tegen Fikkert. Vorige week had ik met wit makkelijk van 'm gewonnen en ditmaal kreeg ik ook enorm voordeel in de opening. Ik kon echter niet goed kiezen uit de vele mooie voortzettingen en daardoor kreeg ik het te kwaad met m'n klok. Ik moest m'n pionnen op de koningsvleugel naar de overkant brengen, maar dat ging niet snel genoeg. Mijn vlag viel en ik zette gefrustreerd de stukken weer op. Verliezen van een tegenstander die eigenlijk geen tegenstand had geleverd. Kon het nog erger?

De zwartpartijen verliepen beter, ik pakte onder andere een zwaarbevochten punt tegen de witte en een makkelijk punt tegen Cees-Jan den Haan, maar tussendoor verloor ik ook nog van Bert Balke in de huilvariant. Met snelschaken zijn m'n resultaten echt om te huilen met die opening, hoewel het de enige opening is die ik een beetje ken. Wat zegt dat tegenwoordig nog? Hij kwam met het slechte 5…Le6 op de proppen, waarna ik met 6.Pxe5 Dd4 7.Pf3 Dxe4 8.Pg5 Df5 9.Pxe6 fxe6 positioneel voordeel behaalde. Ik vervolgde met het roekeloze 10.d4? in plaats van het solide 10.d3, waarna ik plotseling zelf in de problemen kwam. Bert speelde het vervolgens goed en ik speelde traag, waardoor ik in een slechte stelling werd gevlagd.

De laatste partij tegen Tom de Ruiter ging beter. Hij speelde een beetje een slap systeem met 1.e4 d6 2.d4 e5 3.dxe5 dxe5 4.Dxd8+ Kxd8 5.Lc4 Le6 6.Lxe6 fxe6 7.Lg5+ Kc8 8.Pd2!? Ik denk dat dit een goed systeem is tegen zwarts opzet: de pion op e4 kan met de pion gedekt worden. Zwart heeft geen tegenspel tegen wits e-pion of tegen een paard op c3. De vraag is alleen hoe je zo'n stelling wint. In de partij gaf Tom plotseling een toren weg, waardoor ik me met 5 uit 7 plaatste voor de hoofdgroep.

Finalegroep

In de finalegroep begon ik opnieuw met twee zwartpartijen. Teleurstellend was het dan ook dat ik tegen Tom de Ruiter heel slecht kwam te staan. Hij begon als een Forshmakoff (een Playchess-held) met 1.b3 en al gauw kwam er een soort Hollands op het bord, waarin ik helemaal werd weggedrukt. Gelukkig speelde Tom het wat voorzichtig verder en kon ik consolideren en een remise pakken. Tegen Sicco Racekamp ging het wat makkelijker. Hij offerde zijn paard noodgedwongen tegen drie pionnen en verloor.

Met wit was het opnieuw behelpen. Tegen de witte had ik het idee prima uit de opening te zijn gekomen. Dat bleek tegen te vallen, want mijn idee om met d4 en c4 veel ruimte te pakken in een soort Caro-Kann had als nadeel dat de d-pion wat zwak werd. Ik meende dat ik dat probleem nog wel kon oplossen door een loper naar e5 te spelen, om zo de druk van de loper op g7 op te heffen. De witte ruilde de lopers echter met …Pf6-h5xg7, waarna hij door de dreiging …Pf5 de d-pion verder kon aanvallen. Mijn reactie daarop was slecht. Ik besloot de pion maar te offeren, maar de manier waarop bracht me niks. In een dubbeltoreneindspel had ik twee pionnen minder en kon ik de genadeklap slechts afwachten. De witte verzuimde echter mijn h-pion te slaan, waarna hij ineens niets meer kon doen aan het ondekbare mat.

Tegen Bert Balke wilde ik nog wel even wraak nemen voor mijn nederlaag in de voorronde. Ditmaal had ik zwart, mijn "sterke" kleur. Ik bracht een tam drierijensysteem op het bord, waarin ik de opstoot …b5 al snel kon spelen. Ik had daarna echter consequent verder moeten gaan met …d5, waarna ik een prima stelling had gehad. Nu deed ik …Da5 en deed Bert na enig nadenken La3, wat mijn bevrijdingszet verhinderde. Nu zat ik nog een tijd te ploeteren in een mindere stelling. Een foutieve combinatie leidde tot onoverkomelijke problemen met een paard op a5, dat vanwege een ondersterijgrap niet kon wegspringen. Gelukkig had Bert toen nog zes seconden over en bood ik maar remise aan.

Vervolgens speelde ik een goede partij tegen Bert Kieboom. Nou ja, de opening was goed. Ik beantwoordde zijn 1.e4 c6 2.d4 d5 3.Pc3 b5 met 4.a3!? Ik meende dat dit een kansrijke methode was: de zwarte pionnenstructuur ziet er een beetje gaar uit; vooral de diagonaal a8-h1 wordt zwak. Daar zette ik dus een loper neer. Vervolgens kon ik mijn dame en loper op de andere diagonaal zetten. De matdreiging op g7 maakte c4-c5 (wat de loper op d6 wegjoeg), gevolgd door d4-d5-d6 mogelijk, met stukwinst. In tijdnood vercombineerde ik het stuk echter weer en zocht ik mijn heil in een dubbeltoreneindspel, waarin ik over de zevende rij kon binnenvallen. Met behulp van de h-pion kon ik een elementair matje afleveren.

Vervolgens mocht ik tegen Ewood. Opnieuw had ik zwart en opnieuw werd mijn uitnodiging om Berlijns te spelen beantwoord met 4.De2. Ik deed daarom maar het vervlakkende 4…Pd4, maar met een dame op e2 en een loper op b5, was dat niet zo heel gelukkig. Na ruil op d4 hangt e5 (met de dreiging exf6+) steeds in de lucht en heb ik niet de beschikking over …d6. Ewood vond het vervolgens leuk om zijn loper op b5 te offeren. Ik had ongeveer hetzelfde claustrofobische gevoel als in die partij tegen die 1800-speler op het PK. Nu stond ik nog wat minder samengedrukt, maar na mijn mindere …b6 kwam er een paardoffer op f6, wat wit een pion op d6 en f6 opleverde. Om het schaak op te heffen moest ik twee stukken offeren, aangezien m'n dame na fxe7 was ingesloten. Het materiaalverlies was niet zo erg; dat ik nog steeds in de penning zat was veel erger. Ik moest uiteindelijk m'n dame offeren en hoewel we in grote tijdnood waren, ging het dankzij de ongelijke lopers gauw mis.

Vervolgens ging het tegen Sjonnie Markus opnieuw niet naar wens. Zodra de tegenstanders sterker zijn dan 2100, scoor ik er niets meer tegen met snelschaak. Vorige week verloor ik door een gevaarlijke variant te kiezen, nu kreeg ik een droomstelling in de huilvariant. Zwarts pionnenstructuur zag er niet uit op de damevleugel. Helaas begon ik vanaf dat moment te prutsen. Ik miste een tactische truc waardoor ik groot voordeel had kunnen halen. Nu had zwart zijn problemen grotendeels opgelost en maakte ik het er met een stel afschuwelijke zetten niet beter op. In plaats van de stelling gesloten te houden, opende ik allerlei mooie diagonalen voor zijn lopers en verloor ik alle controle over de stelling. Dat resulteerde in het verlies van enkele pionnen en de partij. In een betere bui had ik mijn paarden omgespeeld, zodat zwarts gedekte vrijpion werd tegengehouden en de pion op c5 een handenbindertje werd. Helaas deed ik dat dus niet en zodoende verloor ik weer eens met wit…

Tegen Pascal Losekoot moest ik vervolgens met zwart keihard werken om niet onderuit te gaan. In de opening moest ik een pion geven voor actief spel. Ik presteerde het om de pion terug te winnen, maar in het eindspel gaf ik 'm weer weg. In een eindspel met op de koningsvleugel drie pionnen, had ik verder een paard tegen loper en moest ik tegen een randpion vechten. Dat liep nog net goed af. Remise dus.

In de slotronde speelde ik tegen Sizzel. Hij zat aan een wijntje te nippen en noemde dat de oorzaak van zijn slechte spel. Na 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Lb5 Pf6 4.0-0 wilde ik wel zien hoe hij het Berlijns zou spelen. Sizzel dacht echter lang na en kwam met 4…Ld6?! Ik deed 5.d4 en na 5…Pxd4? 6.Pxd4 exd4 7.e5 won ik een stuk en even later de partij. Ik zou hem echter tekort doen als ik het hierbij zou laten, want Sizzel eindigde met Pascal op zes punten op de tweede plaats. Sizzel wist als enige Ewood een halfje af te pakken. De titelloze CM had geen kind aan de overige deelnemers. Net als vorige week hoefde hij maar één remise toe te staan. Daar kon Behirder nog een puntje aan zuigen. Met 5½ uit 9 bleef hij Tom de Ruiter en de witte nog wel voor. Sjonnie Markus en Bert Balke bleven ondanks hun goede spel onderin steken, terwijl Kieboom met 3 uit 9 één-na-laatste werd. Sicco Racekamp verloor al zijn partijen.

In de B-groep werd Bart derde en maakte kennis met de 1700-spelers van BSG. Ik ben blij dat ik niet in die groep zat…

Zo kwam er een einde aan een avondje snelschaken. Nog steeds heb ik de indruk dat mijn snelschaakskillz niet meer zijn wat ze geweest zijn. Het afgelopen schooljaar heb ik amper snelschaaktoernooien gespeeld waarbij ik dacht dat het een beetje op rolletjes ging. Het SGS-snelschaakkampioenschap voor clubteams, het NK Rapid, het NK Snelschaken voor clubteams en het NK Schaakvoetbal: in al die toernooien zag mijn spel er niet goed uit. Zijn het privéomstandigheden, de zware studie, moeheid, word ik gewoon een dagje ouder, of moet ik meer routine opdoen? Ik weet het allemaal niet meer… In ieder geval was ik blij met de Baarnse invasie, waardoor ik me wat meer op m'n gemak voelde tussen die ouwe lullen. Ook nu gold weer dat de prestaties niet zozeer van belang waren, als je het maar gezellig hebt gehad.

Het thuisnadeel

Luis wint Grand Prix van Duitsland

Alles zag er mooi uit voor Fattle: het hele seizoen was hij al vrijwel onaantastbaar en met de terugkeer van de geblazen diffusors, kon er weinig meer voor hem misgaan. Daarnaast reed hij op zijn thuiscircuit, de Nürburgring wat hem naar eigen zeggen nog sneller zou maken. Hij reed echter zijn slechtste race van het seizoen. Luis was de gelukkige winnaar, Alonso werd bekeken tweede en Webber was de lachende derde.

Kwalificatie

In de kwalificatie werd al duidelijk dat het geen al te makkelijk weekend voor Fattle zou worden. In de laatste kwalificatierun lijkt het een gevecht te worden tussen de Red Bull-coureurs. Na één run staan de Red Bulls eerste en tweede. Webber is de snellere van de twee. Anders dan bijvoorbeeld in Spanje, gaan de coureurs nog een keer de baan op om hun tijd te verbeteren. Dat lukt zowel Webber als Fattle, maar ze worden verrast door een razendsnelle ronde van Luis, die daarmee de tweede plaats pakt. Alonso doet ook nog goed mee: hij is vierde op maar drie tienden achterstand. Massa is nog net vijfde, voor Rosberg en een tegenvallende Button. Subtiel, Petjerov en Shoeface completeren de top tien.

Verder achterin zijn weer de gebruikelijke namen. Bümi moet als laatste starten vanwege illegale benzine en Liuzzi verloor een plaatsje vanwege een versnellingsbakwissel. Bij Lotus valt Chand Hok in voor Trulli. Hij kan niet imponeren: Co Valainen is een seconde sneller en zelfs Glock verslaat hem in zijn matige Virgin.

Race

De weersomstandigheden in de race zijn zo mogelijk nog slechter dan in de kwalificatie, ongeveer zoals twee jaar terug. Het is er koud en er is nog steeds een kans op regen. Jippie, regen, want regenraces zorgen doorgaans voor spektakel. Of niet, wanneer de safetycar weer eens de halve race komt verknollen. In de Porsche Supercup-race werd de baan droog gereden en ook bij de start is het droog. Eigenlijk was er ook geen regen nodig voor een leuke race, want alle ingrediënten voor een leuk middagje waren aanwezig: de altijd slecht startende Webber op pole met de gretige Luis ernaast en Fattle erachter. Dat zou weleens krap kunnen worden in de eerste bocht.

Bij de verkorte aanloop naar de eerste bocht komen de verwachtingen ook uit. Webbers auto hapert even bij de start en hij wordt meteen verschalkt door Luis. De Ferrari’s zijn ook goed weg. Massa gaat buitenom langs Alonso en Fattle. Alonso neemt de binnenbocht en remt Fattle uit. Daarmee drukt hij Fattle en Massa bijna van de baan. Rosberg profiteert en schiet voorbij de ongelukkige Massa, die een plaats verliest, in plaats van dat hij er twee won. Button is ook slecht weg. Hij is teruggevallen naar de tiende plaats. Nog erger vergaat het Hidefeld. Hij raakt Die Resta en gaat achterstevoren.

Foutenfestijn

Vooraan gaat Luis als de brandweer. Webber houdt hem niet bij en Alonso zeker niet. De Spanjaard maakt namelijk in de tweede ronde een stuurfout en ziet Fattle passeren. Ondertussen zit Massa nog gevangen achter Rosberg. Met behulp van zijn DRS probeert hij de Duitser steeds in te halen, maar succes heeft hij er niet mee. Tandenknarsend ziet hij de koplopers aan de horizon verdwijnen. Inmiddels zijn de Red Bulls en Alonso op stoom geraakt. Luis ziet zijn voorsprong steeds verder afnemen. De top vier komt dicht op elkaar te zitten. Alonso profiteert van zijn hogere topsnelheid en hij haalt Fattle weer in.

De Duitser lijkt uit zijn ritme te zijn, want even later spint hij op een amateuristische manier als hij bij het remmen met één wiel op het gras zit. Hij komt door zijn spin net voor de deur bij Rosberg en Massa de baan op. Op zijn verknalde bandenset is Fattle niet in staat nog heel snel te rijden. Rosberg en Massa blijven hem op de voet volgen. Massa ruikt zijn kans: hij nadert Rosberg en haalt hem in op het rechte stuk van start/finish. Dat bevestigde het vermoeden dat het verkeerde rechte stuk was uitgekozen voor DRS. Dat bewijst Hidefeld wel: in een poging Bümi in te halen, wordt hij door de Zwitser zonder pardon een reclamebord in gedrukt. Zijn voorvleugel breekt spectaculair af, waarna hij spint. Het betekent het einde van zijn race. Een schrale troost: Hidefeld stond op het punt een straf te krijgen voor zijn botsing met Die Resta. Opmerkelijk genoeg wordt Bümi niet gestraft voor het incident.

Vechtersbaas

Vooraan krijgt Luis informatie over de banden en de te voeren strategie. Of hij het een beetje rustig aan wilde doen. Prompt maakt hij een stuurfout in de chicane. Webber ziet zijn kans schoon en passeert de McLaren voor de laatste bocht. Luis geeft niet op en herovert zijn positie weer op het rechte stuk van start/finish. Alonso ziet zijn kans schoon: hij zit vlak achter de koplopers en hij probeert Webber een ronde later op het rechte stuk van start/finish in te halen. Webber remt later dan laat en weet de daarmee de aanval af te slaan.

Wat verderop zit Massa in eenzelfde situatie. Hij is sneller dan Fattle, maar het inhalen is niet zo eenvoudig. Pas wanneer de gestopte Webber achter hem opduikt, ziet hij zijn kans schoon en passeert hij Fattle. Webber glipt meteen ook voorbij zijn teammaat, die meteen de pitstraat induikt. Voor hem zijn Luis en Alonso al gestopt en zij rijden weer vrolijk de baan op. Webber en Massa vliegen ze echter op racesnelheid voorbij. Massa rijdt aan de leiding, vlak voor Webber, Luis en Alonso. Wanneer de Braziliaan stopt, ligt Webber weer aan kop. De vroege pitstop lijkt te hebben gewerkt.

Strategie

Fattle zit na de pitstop weer achter Massa. De twee moeten nog heel wat rijders voorbij die niet zijn gestopt. Co Biaggi kan niet veel weerstand bieden, maar Petjerov geeft zich pas twee ronden later over. Achter hen komen de Mercedes aanzetten. Ze passeren Co Biaggi en Petjerov zonder veel moeite. Van een echt Mercedes-duel komt het niet: Schumacher maakt even later op hetzelfde punt als Fattle een vreemde schuiver en kan weer opnieuw beginnen. Wel een talent die Duitser, maar wat zou het schelen als 'ie wat minder fouten maakt...

In de subtop rijden Button en Subtiel lang door op hun eerste bandenset. Button maakt zodoende nog wat van zijn mislukte weekend, Subtiel rijdt een wereldrace. Hoewel Button hem na zijn pitstop spoedig inrekent op nieuwe banden, is Subtiel in staat de halve race op zijn zachte banden te rijden. Dat was toch niet helemaal de bedoeling van Pirelli. De bandenleverancier noemde de lage temperaturen als de oorzaak voor de lage bandenslijtage.

Vooraan zijn alleen Webber, Luis en Alonso overgebleven. Massa en Fattle liggen inmiddels al ruim een pitstop achter. Halverwege de race neemt Webber opnieuw het voortouw voor de pitstops. Zijn voorbeeld wordt een ronde later gevolgd door Luis. Hoewel de bandenslijtage meevalt, wil hij niet te veel tijd verliezen op oude banden. Zijn pitstop oogt bovendien wat sneller en inderdaad: hij komt voor Webber op de baan. Dat is niet het hele verhaal: Webbers banden zijn al op temperatuur en hij probeert de McLaren buitenom te passeren. Dat laat Luis niet toe. Hij gebruikt zijn ellebogen en drukt de Australiër brutaal van de baan. Vervolgens komt Alonso binnen. Ook hij blijft na zijn pitstop aan de leiding, maar Luis haalt hem wel buitenom in. Daarmee werd Luis de winnaar van de tweede serie pitstops, terwijl Webber overduidelijk de verliezer werd.

Ondertussen is Button aardig op dreef. Hij probeert Rosberg in te halen. Die gebruikt zijn hoge topsnelheid om de aanval af te weren, om vervolgens in de eerste bocht rechtdoor te schieten, waardoor hij zijn plaats alsnog verliest. Even later slaat het noodlot toe bij Button: hij verremt zich bij de chicane, waarna hij langzaam de pits in rijdt en uitstapt. Er werd iets gezegd over een hydraulisch probleem.

Fattle-battle

Ondertussen strijden Massa en Fattle nog steeds om de vierde plaats. Fattle probeert het opnieuw met een vroegere pitstop. Massa stopt een ronde later en blijft de Red Bull opnieuw voor. Fattle moet er gek van zijn geworden, hoewel het team hem tot rust probeert te manen: een vijfde plek zou helemaal niet zo’n ramp zijn.

De koplopers weten dat ze nog één pitstop moeten maken: ze moeten nog op de hardere banden rijden. Aangezien Pirelli dit jaar nog niet zo succesvol is in het construeren van twee concurrerende banden, zijn de hardere banden beduidend trager dan de zachte banden. Net als in Spanje wilden de coureurs zo kort mogelijk op de harde banden rijden. Het zou dus maar zo kunnen dat de koplopers één ronde voor het einde naar de pits zouden gaan. Dat gebeurt niet. Luis, die na zijn pitstop sneller was dan Alonso en Webber, ziet zijn voorsprong slinken en duikt negen ronden voor het einde de pits in. Zoals gewoonlijk is Luis behoorlijk snel op de hardere band. Hij is zelfs sneller dan Alonso en Webber. Zijn achterstand loopt terug van dertien tot zo’n elf seconden, waarna eerst Alonso en later Webber de pits bezoeken. Na hun bliksembezoekjes (de pitstops kostten maar zo’n vijftien seconden) liggen ze tweede en derde. In de slotfase rijdt Luis onbedreigd naar de zege met zijn harde banden.

Achter hem is het spannender. Fattle krijgt twee ronden voor tijd van zijn team te horen dat hij het omgekeerde moet doen als Massa: naar de pits gaan als hij het niet doet en doorrijden als Massa naar de pits gaat. Wanneer Massa de pits voorbijraast, besluit Fattle ongehoorzaam te zijn. “Bij eerdere pitstops werkte de ‘undercut’ niet, dus waarom zou het nu wel moeten werken?”, zal hij wel hebben gedacht. Dus komen de twee een ronde later tegelijk binnen. Massa trakteert Fattle nog op een brake-test, waarna Ferrari zijn pitstop verprutst en Fattle alsnog naar de vierde plek rijdt. Zijn gok had hem, niet voor het eerst dit seizoen, weer geholpen. Desondanks kan hij niet tevreden zijn over zijn eigen race.

Zijn achtervolgers in het kampioenschap kregen weer een beetje hoop. Deze Fattle was te verslaan! Luis won zijn tweede race van het seizoen, Alonso was tevreden dat hij de Red Bulls had verslagen en Webber finishte voor het eerst dit seizoen voor zijn teammaat. In het kampioenschap staan Webber, Luis en Alonso ook dicht bij elkaar, hoewel hun achterstand op Fattle nog altijd 77 (Webber), 82 (Luis) en 86 (Alonso) punten is; dat zijn ruim drie zeges. Wie weet is de ommekeer ingezet en moet Fattle in de tweede helft van het seizoen puntjes sprokkelen, terwijl zijn achtervolgers de overwinningen onder elkaar verdelen, zoals in 2009 met Jenson Button het geval was. Zover is het niet, maar het is duidelijk dat Fattle de laatste tijd niet in goeden doen is.

Thuisvoordeel

Met de overwinning van Luis is het cirkeltje in ieder geval weer rond:

Fattle won in Spanje
Alonso won in Groot-Brittannië
Luis won in Duitsland

Wat zegt het thuisvoordeel dus nog?

Man van de race was echter Subtiel, die op een geweldige zesde plaats binnen kwam hobbelen, nog in dezelfde ronde als de leider. Daarmee was hij de enige Duitser die het thuisvoordeel wist te benutten, want Rosberg en Schumacher werden weer op een ronde achterstand gereden. Mercedes werd ook voor “eigen” publiek op z’n nummer gezet. Het enige lichtpuntje voor Mercedes is dat Renault er ook niks meer van bakt. Petjerov pakte met een tiende plaats achter Co Biaggi nog één puntje voor de moeite. De achterhoedeteams konden opnieuw niet meekomen. Co Valainen was opnieuw best of the worst, op twee ronden achterstand. Invaller Chand Hok maakte het het bontst door stuurfout op stuurfout te stapelen, waardoor hij als laatste eindigde, nog achter de HRT van Ricciardo. Lotus zal wel blij zijn als Trulli volgende week weer rijdt.

Te land, ter zee, Terschelling

Kamperen

Afgelopen week stond voor mij in het teken van een vakantie. Van maandag tot en met woensdag kampeerde ik met twee Stumass-vrienden op Terschelling, het derde Waddeneiland (de "T" van TV-TAS) voor de kenners. Pas vandaag had ik tijd, energie en zin om er een verslagje van te maken.

Het idee voor de vakantie ontstond pas enkele weken geleden. AM, mijn huisgenootje, vond het wel een leuk idee om met medestudenten op pad te gaan. Gezien de aankomende ov-droogte (van 16 juli tot 16 augustus is reizen met het openbaar vervoer niet meer gratis), werd besloten dat de vakantie snel moest worden ingepland. Uiteindelijk werd de periode 11-13 juli daarvoor uitgekozen. Niet te lang en niet te kort. Drie mensen gingen mee: naast ondergetekende en AM ging ook Pepijn, onze buurman, mee. Er werd een rustige kampeerlocatie uitgekozen, een camping van Staatsbosbeheer bij het plaatsje Hoorn. AM en Pepijn zouden voor een tent zorgen.

Maandag 11 juli

Maandagmorgen werd ik door m'n ma op Naarden-Bussum afgezet. Ik had m'n rugzak en een zware koffer mee, waar voor m'n gevoel veel te veel troep in zat. In Hilversum kwam ik Pepijn tegen. Hij had nog meer tassen, wat niet zo gek was: hij had immers een tent. Terwijl hij op het station nog een kopje koffie haalde, kwam de trein aan. Ik stapte maar in, maar toen hij maar niet terugkwam, begon ik een beetje in paniek te raken. Wat moest ik doen als hij het niet zou halen? Gelukkig zag ik hem toen aan komen rennen. Hij was nog net op tijd. In de trein was gelukkig nog plek voor de bagage, waarna we langzaam naar Leeuwarden gingen.

In Leeuwarden moesten we overstappen op een plaatselijke trein naar Harlingen. Het minitreintje stond propvol vakantievierders en hun bagage. AM kwam er even later ook nog bij. Na een half uur afzien konden we bijna op de boot uitstappen. Wel was het enorm druk: een enorme mensenmassa wilde vandaag blijkbaar naar Terschelling. Het waren vooral jongeren, die blijkbaar net vakantie hadden gekregen.

Gelukkig werden we al vrij spoedig aan boord gelaten. Pepijn had de boottickets mee, waarna we de tassen op een karretje gooiden en aan boord gingen. Aan boord was het erg druk. Het bovendek was al helemaal bezet, een dek lager was nog wel plaats in de schaduw. Daar gingen wij dan maar zitten. Wat verderop zat een groep jongeren te blowen en van die agressieve "muziek" te draaien. Het stond me helemaal niet aan. De jongens waren net criminelen (één zo'n gast in de wachtrij naar de boot zat steeds sterke verhalen te vertellen over hasjbezit en vlindermessen) en de meiden leken wel hoeren. Ik hoopte maar dat we niet bij ze op de camping stonden. Gelukkig zullen de meeste jongeren wel naar de Appelhof zijn gegaan.

Na twee uur kwamen we eindelijk op Terschelling aan. We hadden de bagage weer teruggevonden, waarna we de fietsen gingen huren. Het ging er allemaal een beetje chaotisch aan toe bij de haantjes. We moesten ene Sjaak hebben, die ons naar de fietsen zou leiden, waarna we bij een ander konden afrekenen. Op de een of andere manier hadden we verschillende fietsen gekregen: er was één rode fiets en twee grijze. Uiteindelijk nam ik de rode fiets maar en ging Pepijn op de damesfiets (:S) zitten. Pas nadat we de fietsenwinkel hadden verlaten om wat klachten (aanlopende spatborden en zo) te verhelpen, merkte hij het op.

De camping lag op ongeveer tien kilometer afstand van de haven, maar voor het gevoel was het korter. Op de camping was echter geen receptie en de bagage was er ook nog niet. Het trekkersveldje, waar we zouden overnachten, was wel snel gevonden. De bagage bleek uiteindelijk toch te zijn afgeleverd door de fietsenverhuurder, waarna we de tenten gingen opzetten. Op dat moment ontdekte Pepijn ineens dat hij op de een of andere manier geen tentstokken had. AM had haar tentje wel vrij vlot opgebouwd, Pepijns tent miste een geraamte. Hij kwam echter tot een creatieve oplossing en gebruikte een aantal takken en boomstronken om zijn tent aan op te hangen. Met het touw dat voor waslijn had moeten dienen, wist hij er een vrij stevig geheel van te maken. Na het afknippen van de uitstekende takken kon zelfs de buitentent erover.

Het avondmaal bestond slechts uit friet bij de plaatselijke snackbar. Na het maaltje en de tentperikelen besloten we nog naar het strand te fietsen. Daar gingen we met het getij spelen totdat de zon om vier over tien onder de horizon verdween.

Dinsdag 12 juli

De dag erna was ik nog een beetje moe: echt goed had ik niet kunnen slapen. Mijn reisgenoten waren al op en hadden broodjes gekocht. Er was zelfs thee bij. Het was redelijk mooi weer en we zouden nu de oostkant van het eiland bezichtigen. Dat leek me in ieder geval een mooi gebied met mooie getijdegeulen, ver weg van die criminele jongeren.

Er stond een zwakke oostenwind en langzaam brak het zonnetje door. In het begin verliep de reis nog soepel: lange schelpenpaden slingerden door het duingebied. Omhoog en omlaag in flauwe bochten, alsof het een soort saaie achtbaan was. Dat veranderde plotsklaps. Opeens hield het pad op en moesten we via een soort zandpad waar organisch materiaal op was geflikkerd naar het oosten gaan. Eerst ging dat rallyrijden nog wel, later veranderde het parcours het in een verraderlijke serie geulen en gleuven, zoals je op de heide ook vaak ziet.

De tocht duurde en duurde maar, totdat we bij een uitkijkpost kwamen. Volgens de kaart was de oostkant van het eiland nog heel ver weg, terwijl de leuke getijdegeulen beschermd natuurgebied waren. Een domper. Daarom klauterden we maar de duinen over, op weg naar de zee. Hoewel het redelijk warm en zonnig was, was het door de wind nog behoorlijk fris. Desondanks liepen we vrolijk het water in, wat toch wel koud was. We deden daarom maar iets wat tussen pootjebaden en zwemmen in zat.

Na nog wat in de zon te hebben gezeten, besloten we maar weer terug te fietsen via de kronkelweggetjes. In het dorp werden nog wat levensmiddelen gekocht, die vervolgens op de camping werden verorberd. Vervolgens gingen we op zoek naar tentstokken. Pepijn nam zelfs de hele tent mee, zodat hij met de juiste tentstokken zou terugkomen. Helaas wezen alle winkelmedewerkers weer een andere kant op. Uiteindelijk was er toch wat gevonden. Boven een soort werkplaats waar ook ijskarren werden geprepareerd, werden klaarblijkelijk ook kampeerartikelen verkocht. Helaas bleken de benodigde stokken niet voorhanden te zijn, waarna Pepijn ontgoocheld het pand verliet.

Die avond gingen we in een Italiaans restaurant. Het eten smaakte me goed en opgewekt gingen we weer naar huis. Het weer was inmiddels wel omgeslagen. De zon was weg, de warmte was weg en in plaats daarvan woei er een stevige bries uit het oosten. Op de camping gingen we daarom maar voorbereidingen treffen op het noodweer dat eraan zat te komen.

Pepijn had zijn tent al platgegooid en gebruikte het zeil om de bagage mee droog te houden. De bagage werd op een overdekte picknicktafel achter onze tent gegooid, waarna het werd ingesnoerd door het zeil. Het aparte was dat de tafel de hele tijd nog niet was gebruikt, behalve nu we onze bagage eronder wilden gooien. Blijkbaar had het slechte weer ermee te maken. Net toen de eerste mensen waren vertrokken, was de tafel bezet door een groepje pubers.

Pepijn vroeg vriendelijk of we onze spullen op de tafel mochten droppen. Ik zou zoiets niet hebben gedurfd. Hun reactie viel me mee. Ze reageerden vrij onverschillig en gingen weer door met slechte muziek draaien. We moesten maar hopen dat ze niks zouden jatten. Zelf had ik slechts een handdoek als inzet, dus ik kon wel zorgeloos slapen. AM en Pepijn hadden bijna hun hele bezit op de tafel ondergebracht.

De laatste nacht was een gezellige: we sliepen met z'n drieën in één tent. Voor het slapengaan gingen we nog even toep

en. Doordat m'n gezicht gedeeltelijk was verbrand, sliep ik niet heel erg lekker. Vooral m'n verbrande nek, waar m'n vest steeds tegenaan schuurde, deed zeer. Toch kon ik nog wel enigszins in slaap komen, ondanks het onstuimige weer.

Woensdag 13 juli

Het regende flink in de ochtend. Aan de picknicktafel werd het ontbijt genuttigd, waarna we de tent gingen afbreken. Daarna zagen we een auto van Staatsbosbeheer, waarna we eindelijk de betalingen regelden. Om twaalf uur zou de fietsenverhuurder de bagage komen ophalen, dus zetten wij de tassen alvast paraat. De minuten verstreken en verstreken. Om één uur was er nog niemand, dus belde Pepijn maar wanhopig waar het ding bleef. Ondertussen was concurrent Zeelen al tweemaal langsgereden, maar ook zij konden ons niet helpen. We verveelden ons te pletter en pas om twee uur kregen we het sein dat we de tassen wel aan hun lot over konden laten.

Via de duinpartijen fietsten we weer terug, daarbij nog wat foto's makend. Het weer was troosteloos en we hadden weinig zin om nog veel te doen. We deden wat boodschappen, waarna we de fietsen inleverden en op de bagage wachtten. Toen die was gebracht, konden we de boot op. Ditmaal konden we lekker binnen zitten. Tijdens de terugweg las ik een NRC Nachst die toevallig op de tafel lag. Pepijn las een autobiografie over Richard Branson, bekend van zijn sponsoring aan Brawn-GP en het huidige Virgin-Formule 1-team. Jammer genoeg beschrijft het boek alleen gebeurtenissen tot en met 2002, lang voordat het interessant begint te worden. 😉

Op de boot was via een monitor te zien hoe we nou waren gevaren. Tevens werd er informatie gegeven over het schip. Na twee uur wadvaren kwamen we aan in Harlingen, waar we gauw de bagage van zo'n karretje gristen en naar het station liepen. AM werd door haar moeder opgehaald, terwijl Pepijn en ik naar het zuiden afdaalden. Via Overijssel, Drenthe, Overijssel, Gelderland en Utrecht kwamen we in Amersfoort aan, het eindpunt van de intercity: de bovenleidingen waren gesaboteerd volgens de NS. De stoptrein reed vreemd genoeg wel en in Hilversum werd ik opgehaald. De volgende keer moeten we maar een huisje huren, want kamperen is niet erg leuk met slecht weer. Verder had ik weer een klein stukje Nederland ontdekt, een heel klein beetje gezwommen en m'n conditie een klein beetje aangescherpt.

Vandaag breekt pas echt de vakantie aan. Anderhalve maand niet naar Amstelveen! 😉

De Formule 1 wordt weer spannend

De tweede helft

Al heel snel leek het vast te staan dat Fattle in 2011 opnieuw wereldkampioen zou worden. De overmacht van hem en Kinky Kylie was zo groot dat iedereen, en in het bijzonder teamgenoot Webber, op achterstand werd gereden. In China won Luis opeens en in Canada versloeg Button hem in de laatste ronde, maar dergelijke incidenten brachten Fattle niet aan het wankelen. Hij won de overige races. In Valencia domineerde hij weer als vanouds.

In Groot-Brittannië, op het verbouwde circuit van Silverstone, ging het anders. Er hing onheil in de lucht. Al enkele races is er sprake van een mogelijk verbod op de geblazen diffusors die de Red Bulls zo snel zouden maken. Het begon tijdens de Grand Prix van Spanje, toen Colin Kolles, de baas van HRT, het zielige achterhoedeteam dat technologisch gezien nog decennia achterloopt op de rest, de geblazen diffusors illegaal wilde verklaren. Blijkbaar vreesde hij dat zijn bolides nog vaak door de 107-procentsregel voor deelname aan de race zouden worden uitgesloten, maar de vraag blijft waarom hij er niet eerder over begon. Toch begon het balletje te rollen en werden de regels aangescherpt. In Valencia mocht er tussen de kwalificatie en de race niet meer gesleuteld worden aan de afstelling van de motor. Hierdoor zou Red Bull zijn voordeel in de kwalificatie (grotendeels) kwijtraken. In Groot-Brittannië zouden de geblazen diffusors helemaal niet meer mogen werken als het gaspedaal werd losgelaten, wat vooral voor Red Bull nadelig zou zijn.

Hoe leuk het ook was uitgedacht, er kwam uiteindelijk weinig van terecht omdat Renault (motorleverancier van Red Bull) weigerde mee te werken. Er werd beweerd dat de motor niet meer betrouwbaar zou zijn als er geen constante stroom van uitlaatgassen meer de motor zou verlaten. Daarom pleitte Renault voor een versoepeling van de regels. Mercedes kwam met een vergelijkbaar argument. Uiteindelijk was er sprake van flinke chaos en voelden alle betrokken partijen zich benadeeld. Over het uiteindelijke compromis werd dan ook geheimzinnig gedaan. De geblazendiffusorrel geeft duidelijk aan dat je niet halverwege het seizoen de spelregels kunt veranderen.

Kwalificatie

De kwalificatie was met de wisselende omstandigheden wat spannender dan normaal. Waar Co Valainen zich mooi naar Q2 wist te rijden, slaagden de Toro Rosso's daar niet in. Alguersuari en Bümi reden eerst een rondje op de kneiterharde banden. Toen de rondjes op deze rondetijden te traag bleken te zijn, schakelden ze in de slotfase van de sessie toch maar over op de zachte banden. Net op dat moment viel er een onverwachte bui en meldden de twee zich weer als verzopen katten in de pits, ontevreden over hun 18e en 19e startplaats.

In de tweede sessie valt Shoeface tegen; hij weet zich opnieuw niet voor de laatste sessie te kwalificeren. En wat te denken van Hidefeld? De Germaan komt er totaal niet aan te pas en zag zichzelf terug op de 16e plaats. In de laatste sessie is Luis extreem langzaam. Button is beduidend sneller, maar komt desondanks erg veel tekort op de Red Bulls en Ferrari's. Uiteindelijk gaat de pole naar Mark Webber, die Fattle net aftroeft. Alonso is echter nauwelijks trager dan de Red Bulls. Dat hadden we ook al een tijd niet meer gezien. Massa komt duidelijk tekort, maar is wel beduidend sneller dan Button. Di Resta is met een zesde startplaats de held van de zaterdag. De wat norse Schot blijft de andere verrassingen Pastoor en Co Biaggi net voor, de negende plaats is voor Rosberg.

Race

Op een nog natte baan gaat de race van start. Hoewel het rechte stuk van start/finish erg kort is, presteert de tweede rijder van Red Bull het om de koppositie al voor de eerste bocht te verspelen. De leider in het klassement pakt meteen de leiding. Alonso dringt ook aan bij de polesitter, maar daar blijft het ook bij.

Wat verder achterin is Luis op dreef. Hij heeft zijn kwalificatie kennelijk opgeofferd om met een natweerafstelling de race te kunnen aanvangen. De baan droogt echter langzaam op en al spoedig is het tijd voor slicks. Voordat het zover is, maakt Shoeface op vijandig terrein een dure inschattingsfout en duwt Co Biaggi in de rondte. Dat was niet de eerste botsing van de zevenvoudig wereldkampioen dit jaar; twee weken geleden overkwam hem iets soortgelijks. De Japanner verliest er een paar plaatsjes mee, de Duitser moet zijn voorvleugel vervangen. Bovendien krijgt hij nog een stop-and-go-penalty die zijn race helemaal ruïneert.

Het zou voor Co Biaggi een vreemde race worden. Bij de pitstop wordt hij vrolijk weggestuurd als Pastoor de pits opzoekt. Een alerte reactie van Co Biaggi voorkomt een botsing, maar hij rijdt daardoor wel de pitinstallatie van Force India aan barrels. Ook krijgt hij een stop-and-go-penalty, om even later uit te vallen met een oververhitte motor.

Ondertussen heeft Luis zich aan kop gemeld en valt Massa door een te lang uitgestelde pitstop terug. Luis en Alonso hebben de Red Bulls nog in het vizier. In de natte omstandigheden was Luis goed op dreef, waardoor hij naar de derde plek wist op te rukken. In de drogere omstandigheden is Alonso de snelste man op de baan en hij maakt jacht op de McLaren. De McLaren heeft echter veel downforce en is daardoor op de rechte stukken behoorlijk traag. Tegen Alonso's DRS is Luis totaal kansloos. Alonso rukt dus op naar de derde plaats en Luis zoekt meteen daarna de pits op voor nieuwe banden.

Voor Di Resta draait de race uit op een ramp. Allereerst loopt zijn pitstop in de soep als het team de banden heeft klaarstaan voor teamgenootje Subtiel. Even later probeert Di Resta weer een plaatsje terug te pakken ten koste van Bümi. Zijn inhaalactie flopt totaal: hij toucheert de Toro Rosso met zijn voorvleugel rijt diens achterband open. Bümi haalt de pits niet meer, Di Resta wel, maar verder dan een vijftiende plek zou hij niet meer komen.

Vooraan vormt de tweede serie reguliere pitstops een onderbreking van de spannende strijd. Alonso jaagt op de Red Bulls, hij loopt geleidelijk in. Webber komt als eerste binnen, daarna gaan Fattle en Alonso. Fattles stop is heel slecht en hij wordt in een rechtstreeks pitstopduel geklopt door Alonso. Op de baan blijkt Luis ook nog tussen de twee strijders te zitten. En Webber dan? Die ligt op de een of andere manier slechts vierde doordat hij even van de baan was gegaan.

Vooraan kan Luis Alonso nog even bedreigen: zijn banden zijn immers al op bedrijfstemperatuur. Wanneer Alonso's banden ook warm genoeg zijn, loopt hij op zevenmijlslaarzen weg bij de McLaren. Fattle nadert Luis vervolgens ook, maar op de een of andere manier komt hij er niet voorbij. Daarom probeert Red Bull het met een vervroegde pitstop. McLaren reageert door Luis een ronde later binnen te halen, maar het is tevergeefs, want hij komt achter Fattle de baan op.

Vooraan reageert Alonso rustig op het pitstopgeweld achter hem. Hij stopt even later ook en consolideert zijn leidende positie. Button komt ook binnen voor nieuwe banden, maar zijn pitstop is niet meer dan een slordige haastklus. Hij wordt weggestuurd als het rechter voorwiel er nog niet op zit. Problemen met een wheel-gun zorgden voor vertraging, maar dat ontging de lollypopman totaal. Het gevolg: het wiel komt bijna los en Button parkeert zijn bolide aan het eind van de pitstraat. Als hij had geprobeerd door te rijden, was zijn team dat ongetwijfeld op een dikke boete komen te staan. Als hij zich weer bij zijn team meldt, is er niemand te bekennen. Blijkbaar werd de lollypopman achter de schermen in elkaar geslagen door de andere monteurs.

Inmiddels rijdt Alonso onbedreigd naar de overwinning. Fattle is niet bij machte de Ferrari-coureur te bedreigen: hij verliest alleen nog maar meer terrein. De strijd om de derde plek is spannender: Luis krijgt de opdracht brandstof te sparen en verliest zeeën van tijd. Webber ruikt zijn kans en passeert de McLaren zonder veel problemen. Luis' tempo is zelfs zo traag dat Massa, die bijna een pitstop achterligt, kansen ziet om vierde te worden.

Ondertussen nadert Webber zijn teamgenootje. In de slotfase is het duidelijk dat Webber veel sneller is, maar krijgt hij te horen dat de twee heren hun positie moeten behouden. Webber doet alsof zijn neus bloedt en probeert Fattle aan alle kanten de loef af te steken. Desondanks finisht Fattle uiteindelijk toch als tweede. Eddie Jordan vond de oproep niet meer dan logisch, hij deed immers hetzelfde toen zijn team zijn enige dubbelzege ooit behaalde. Natuurlijk valt er wat voor te zeggen, maar waarom lijkt het alsof Webber er altijd door wordt benadeeld?

Intenser is het gevecht tussen Luis en Massa. De Ferrari is twee tot drie seconden sneller per ronde, waardoor Massa de laatste twee ronden in het kielzog zit van de McLaren. Pas in de één-na-laatste bocht komt er een inhaalactie: Massa remt tien keer zo laat als Luis, die desondanks tegen de Ferrari glijdt en na een ordinair staaltje duw-en-trekwerk zijn vierde plek nog net over de streep weet te trekken. Zij aan zij razen ze op de finishlijn af, waarbij Massa de controle over zijn auto nog bijna verliest op het kunstgras en op de meet 24 duizendsten moet toegeven. Opmerkelijk detail: in Canada klopte Massa Co Biaggi met een dergelijk verschil wel op het laatste rechte stuk.

Zesde wordt Rosberg, die een bleke race reed, maar wel de nodige punten pakte. Pérez werd erg knap zevende, Hidefeld finishte nog als achtste en Shoeface werd ondanks alles nog negende. In de wisselende omstandigheden was hij opnieuw erg snel. Tiende werd Alguersuari, die de laatste tijd een puntenmachine is geworden.

De winnaar was natuurlijk Alonso. Hij finisht ruim vijftien seconden voor de vechtende Red Bulls, dus zijn optreden was behoorlijk dominant te noemen. Net als vorig jaar lijkt Ferrari pas in de tweede seizoenshelft tot leven te komen. Red Bull is dus gewaarschuwd, hoewel hun voorsprong onoverbrugbaar lijkt. Maar wie weet welke reglementswijzigingen er binnenkort weer worden bedacht om het team af te remmen…

Eindversie Masterthesis

Na alle ellende van de afgelopen weken kan ik nu voorzichtig zeggen dat het een goede afloop heeft gekregen. Het ziet er namelijk naar uit dat mijn Masterthesis in ieder geval een voldoende heeft opgeleverd. Ik ga hem binnenkort op mooi papier uitprinten en in het Jesper de Groote-Museum hangen. Op dit weblogmuseum geef ik alvast een voorproefje:

Zo ziet de voorkant er dus uit. In de tussentijd is de scriptie flink op de schop gegaan: ik heb de berekeningen nog een keer overgedaan, de literatuursectie is uitgebreider geworden en de voorlopige conclusie is op de schop gegaan. Ik vind het werkstuk er overzichtelijk uitzien; ik heb veel aandacht geschonken aan het uiterlijk ervan.

Al met al ben ik redelijk tevreden over de scriptie. Het is nog even afwachten, maar ik neem aan dat ik het vak gewoon (op tijd!) gehaald heb en dat maakt het alleen nog maar mooier. De andere Aarde-en-Economie-studenten heb ik op de tussentijdse bijeenkomsten al amper gezien, zij moeten het blijkbaar nog afronden. Het verbaast mij dan ook dat er maar weinig mensen "op tijd" waren. Zelf had ik nog wel de luxe van mijn schooljaarplanning: ik had eerst meer vakken gedaan, zodat ik later minder hoefde te doen. In die tijd heb ik al wat aan m'n scriptie gedaan, maar ik heb ook niet alle tijd nuttig kunnen benutten. Had ik maar wat vaker naar Jos geluisterd, die af en toe goede tips gaf. Er waren momenten dat ik het niet meer zo zag zitten, maar kennelijk ben ik dat gauw weer vergeten. Ook nu geldt weer: eind goed, al goed.

Misschien is het een idee om de thesis in het Nederlands te vertalen. Ik ben benieuwd of de gemeente Utrecht nog benieuwd zal zijn naar de resultaten, want die waren erg lastig te vinden. Wel staat vast dat er bedragen van vele miljoenen gemoeid zijn met parkeren. De interessantste bevinding: de waarde van een privéparkeerplaats is ongeveer gelijk gebleven in de afgelopen 25 jaar, terwijl de waarde van een huis vele malen omhoog is gegaan. Meer verklap ik voorlopig niet. 😉