28 augustus 2016

Max op zaterdag, Ricciardo op zondag

Met een hoop botsingen is de tweede helft van het Formule 1-seizoen in België begonnen. Op Spa-Francorchamps kwam Rosberg als winnaar uit de slijtageslag, voor Ricciardo en de van achteren gestarte Luis.

Voor Rosberg kwam de vier weken durende zomerstop op het juiste moment. Nadat hij in juli vier stevige nederlagen had geleden, kon hij op het zeven kilometer lange circuit van Spa-Francorchamps de draad weer oppakken. Hij werd alvast in het zadel geholpen doordat teamgenoot Luis een nieuwe motor had gekregen, zodat hij een hoop startplaatsen kon inleveren. Uiteindelijk besloot Mercedes van de nood maar een deugd te maken door motoronderdelen voor de rest van het seizoen te wisselen, zodat de drievoudig wereldkampioen verzekerd was van een plek op de laatste startrij. Naast hem stond overigens Alonso, die nog meer motorcomponenten had gewisseld.

Max op zaterdag

Met een Mercedes verbannen naar de onderste regionen had Max alle gelegenheid om voor eigen publiek te schitteren. Met een puike ronde zet hij zijn Red Bull op de eerste startrij, naast Rosberg, maar wel voor de Ferrari's en teamgenoot Ricciardo. Het publiek gaat uit zijn dak.

De vraag was alleen of de banden geen roet in het Belgisch/Nederlandse eten zouden gooien, want Max moest als enige coureur in de top 5 op de superzachte banden starten. Vanwege de hoger dan verwachte temperaturen hadden de rode banden vreselijk te lijden, zodat ze naar alle verwachting maar een paar ronden meekonden, wat een belangrijk strategisch nadeel in de race was.

Botsauto's

Bij de start was Max echter in het voordeel met zijn zachtere banden. Als de lichten doven, komt hij echter slecht van zijn plaats. De Ferrari's vliegen hem meteen al voorbij en Rosberg duikt onbedreigd de eerste bocht in. Max wil van geen opgeven weten en hij probeert de Ferrari's binnendoor weer voorbij te steken. Er is echter niet genoeg ruimte voor drie auto's in de krappe haarspeldbocht en dus klappen de drie op elkaar. Fattle gaat dwars, terwijl Max en Räikkönen hun auto's beschadigen. Met een kapotte voorvleugel wordt Max links en rechts voorbijgereden in de openingsronde, waarna hij maar zijn monteurs opzoekt om zijn voorvleugel en zijn dropbanden te vervangen.

Het is een komen en gaan in de pitstraat aan het eind van de eerste ronde. Terwijl Science halverwege de tweede ronde uitvalt met een geëxplodeerde band, komt Räikkönen ook nog eens binnenstrompelen. De vlammen slaan uit de Ferrari, maar wonder boven wonder kan hij wel door, zij het met een ronde vertraging.

Ondertussen had Wehrlein zichzelf en Button uitgeschakeld met een lompe botsing halverwege de eerste ronde. Even later geeft Ericsson op en vervolgens knalt Magnussen met een noodgang de muur in bij het uitkomen van de beruchte Eau Rouge. Meteen komt de safetycar de baan op, waarna het halve veld de pits induikt voor nieuwe banden. Een domme zet zo blijkt, want al snel wordt de race afgebroken omdat de schade aan de bandenstapel niet direct te repareren is.

Tijdens de korte onderbreking mag iedereen banden wisselen en dat is in het voordeel voor degenen die nog niet gestopt waren. Zo liggen Alonso en Luis alweer vierde en vijfde. Rosberg heeft de onderbreking kunnen gebruiken om maar meteen over te stappen naar de mediums en ligt nog steeds aan de leiding, voor Ricciardo en de sterk presterende Hülkenberg.

Gefrustreerd

Na de hervatting rijden Rosberg en Ricciardo langzaam weg bij de rest van het veld. Luis werkt zich voorbij Alonso, terwijl Räikkönen, die door de safetycarfase weer in de lead lap was gekomen, al meteen oprukt tot aan de staart van Max. De Nederlander, die tijdens de onderbreking bij zijn team liep te klagen over wat er bij de start was gebeurd, heeft zijn handen vol aan de Fin. Op de mediums is zijn tempo om te janken. Keer op keer doet Räikkönen op het lange rechte stuk een poging. De eerste keer wordt hij van de baan geduwd, een ronde later blokt Max hem als een Schumacher af en daarna vliegt Räikkönen bijna uit de Eau Rouge, zodat hij er maar niet voorbijkomt.

Max besluit maar gauw banden te wisselen, waardoor hij weer ver terugvalt. Räikkönen heeft even vrij baan, totdat hij op de Hazen stuit. Met het nodige ellebogenwerk weet hij zijn Ferrari erlangs te wurmen.

Luis' inhaalrace

In de subtop is Luis eindelijk voorbij Hülkenberg en na de stops begint hij te jagen op Ricciardo, die Rosberg langzaam maar zeker aan de horizon ziet verdwijnen. Hülkenberg en Alonso komen elkaar aan het eind van de pitstraat tegen. Ze toucheren elkaar, maar kunnen zonder verdere problemen hun weg vervolgen.

Door de pitstops rukt Max ook nog even op naar de middenmoot, maar hij valt al gauw weer ten prooi aan Pérez en Fattle, die een sterke eindsprint inzetten. Na zijn laatste stop zit Max weer in de achterhoede.

Ondertussen weet Ricciardo Luis op afstand te houden. De zachte banden van de Mercedes zijn verrassend snel naar de knoppen en dus komt Luis tegen het eind van de race binnen voor een nieuw setje banden. Hij valt terug tot tussen de Force India's, waar Pérez het gat naar Hülkenberg al bijna had dichtgereden. Zonder al te veel problemen vliegt Luis de Duitser voor de tweede keer in de race voorbij, waarna er een race tegen de klok begint: zou hij nog genoeg tijd hebben om Ricciardo van de tweede plek te verdringen?

Slotfase

Achter hen zit Max in eenzelfde situatie. Op nieuwe banden probeert hij naar het groepje dat gevangen zit achter Alonso te rijden. De Spanjaard moet Fattle laten gaan, maar de Williams' van Massa en Bottas komen hem niet voorbij. Massa valt in de laatste rondes nog ver terug. Eerst glipt Bottas hem voorbij en daarna volgt Räikkönen. Max krijgt het gat echter niet meer dichtgereden en moet zodoende genoegen nemen met een waardeloze elfde plaats.

Rosberg wint gemakkelijk, terwijl Ricciardo Luis ook ruim voorblijft. Op de vierde en vijfde plaats eindigen de Force India's van Hülkenberg en Pérez, terwijl Fattle zesde wordt. Alonso scoort een zwaarbevochten zevende plaats, voor Bottas, Räikkönen en Massa.

Winnaars en verliezers

In ieder geval verkleinde Rosberg zijn achterstand op Luis in het kampioenschap naar negen punten, terwijl Force India de vierde plek in het constructeurskampioenschap van Williams afpakte. Daarmee werden zij duidelijk de winnaars in een race waarin Max duidelijk de verliezer werd. Plankenkoorts? Of wilde hij te veel? Over een week in Monza zal het in ieder geval een flink stuk beter moeten.

08 augustus 2016

Even een tussendoortje

Jarenlang waren de bontgekleurde M&M's mijn favoriete tussendoortje. De hapklare chocoladesnoepjes zijn lekker zoet en worden ook nog in allerlei leuke felle kleurtjes geleverd. Het ideale snoepgoed voor een gezondheidsbewuste twintiger derhalve.

Vanwege die leuke kleurtjes had ik altijd de dwangmatige neiging de snoepjes te gaan tellen voor ik ze doorslikte. Gewoon uit nieuwsgierigheid. Dan wist ik hoeveel er in een zak zaten en of alle zes kleuren even vaak voorkwamen. Dat blijkt gek genoeg niet zo te zijn, zoals Wikipedia al weet te vermelden. Volgens de online encyclopedie zijn groen, geel en bruin (door mij vaak paars genoemd omdat je dan alle zes kleuren van de kleurencirkel hebt) de meestvoorkomende kleuren, terwijl oranje M&M's maar relatief weinig voorkomen. Interessant genoeg schijnt Wikipedia in het verleden andere percentages te hebben genoemd. Misschien heeft de fabrikant de kleuren tussentijds aangepast of heeft iemand maar wat getallen uit zijn duim gezogen.

Gelukkig kon ik met mijn omvangrijke steekproef (in een aantal jaar tijd heb ik er toch maar mooi twaalf zakken doorheen gejaagd) redelijk nagaan in welke verhoudingen de kleurtjes nou echt voorkomen. In een zak van 250 gram blijken gemiddeld zo'n 282 snoepjes te zitten, wat betekent dat één M&M iets minder dan een gram weegt. Opmerkelijk genoeg zat er een verschil van 15 snoepjes tussen de zak met de meeste en die met de minste snoepjes. Ik weet niet of dat erop duidt dat de snoepjes niet altijd even groot zijn, of dat die 250 gram echt maar een hele ruwe schatting is van wat er echt in zit. In ieder geval verschilt het aantal snoepjes per kleur gigantisch van zak tot zak. Zo had ik een keer bijvoorbeeld wel 82 rode M&M's en een andere keer maar 26. Kennelijk worden de kleuren niet in vaste verhoudingen over de zakken verdeeld, maar volledig willekeurig.

Hieronder heb ik in het grijs het betrouwbaarheidsinterval van mijn steekproef weergegeven. De lijnen zijn de percentages die door Wikipedia zijn vermeld in 2016 (blauw) en 2010 (rood).

Percentages volgens Wikipedia en betrouwbaarheidsintervallen van de steekproef.

Hoewel de betrouwbaarheidsintervallen nog wat aan de ruime kant zijn, lijkt het erop dat de oranje M&M's vaker voorkomen dan Wikipedia beweert en heeft beweerd. Geel komt daarentegen waarschijnlijk weer minder vaak voor. De nieuwe percentages op Wikipedia komen beter overeen met de steekproef, vooral voor de blauwe en paarse/bruine M&M's. In ieder geval is verder onderzoek noodzakelijk en daar zullen mijn smaakpapillen geen moeite mee hebben. Mijn portemonnee en mijn buik daarentegen... De moraal van dit verhaal: laat je geen onzin opspelden, ook niet door betrouwbaar geachte bronnen als Wikipedia!