Hutton

Gisteren speelde ik mijn laatste jeugdtoernooi. :'( Gelukkig mocht ik afsluiten met het altijd gezellige Huttontoernooi. Het toernooi werd georganiseerd in de meest lelijke stad van Nederland: Rottedam. Gelukkig zaten we binnen en merkten we er niet zo veel van. :P

Toernooi

Het toernooi werd gespeeld in iets dat op een “school” moest lijken. De jongste koters zaten in een soort gemeenschappelijke ruimte, terwijl de andere categorieën in kleine lokaaltjes werden gepropt. Ach, wel gezellig. :P

Ingeschaakt en wel ging ik mijn huid duur verkopen tegen ene Peter Riksten, geen onbekende voor mij. In Heerenveen verloor ik al van ‘m. :( Ook kom ik hem nog wel eens tegen op de Universiteit en op de trainingen van Piet Peelen. Dus dat was wel ontspannend.

In mijn partij had ik zwart, mijn verdiende straf voor die witnederlaag in Heerenveen :P. Het werd een best leuke partij. Ik vergat bijna nog te noteren, zal wel aan die analoge klokken komen en door dat informele sfeertje. :P Al op de derde zet improviseerde ik er op los (binnenkort komen er weer schaakfragmenten, maar daar heb ik nu niet zo’n zin in). Een maffe strijd barstte los. Mijn dame werd opgejaagd naar a3, waar ze opeens bijna ten prooi viel aan wits stukken. Met het geweldige Dc4-e6 viel hij mijn loper op e7 aan en dreigde tegelijkertijd Pc4 met damevangst. Hoe zou ik dit nog kunnen oplossen? Opeens zag ik het! Ik speelde Pa6-c7!! Hiermee dwong ik hem tot Dxe7, waarna ik met Pd5 via een dubbele aanval weer het stuk terugwon. Volgens Fritz had ik zelfs een winnende aanval kunnen opbouwen. Ik won echter bescheiden m’n stuk terug, waarna de stand ongeveer gelijk was. Toch was ik mijn uiterste best aan het doen deze stelling toch te verprutsen. In zijn opkomende tijdnood deed ik zowat alles wat ik niet moest doen. Gelukkig kon ik nog de remisehaven binnenvaren. Er zaten wat leuke trucs in het toreneindspel. Zo waren we beiden blij met deze toch best mooie remise.

Vervolgens ging ik analyseren met m’n tegenstander. Voordat ik het wist was de tijd op; de volgende ronde stond op het punt te beginnen. Later kwam ik erachter dat ik m’n lunchbon helemaal was vergeten in te leveren. :P Ach, ik had toch genoeg snoep bij me. :P

In mijn laatste jeugdpartij speelde ik tegen Leonore Braggaar. Zij werd in de eerste partij al gevlagd door Tjerk Sminia (schrijf ik het zo goed?) en mocht het nu tegen mij opnemen. :P Ik speelde de ruilvariant, waarop zij 5…Lg4 speelde en een zetje te laat op f3 sloeg. :P Zodoende kreeg ik een prettige stelling. Ik ging creatief verder met Pb3, d3-d4-d5 en c4. Hoewel zij een kans op gelijkspel miste, stond ik verder gewoon de hele partij prettig. Zo prettig, dat ze een stuk weggaf. :P Vervolgens speelde ik het erbarmelijk uit, maar won natuurlijk wel. Ze kwam in tijdnood en toen ik een kwaliteit veroverde, viel haar vlag.

Zodoende had ik 1½ uit 2, mijn hoogste score ooit op Hutton. In 2004 won ik in de eerste ronde van Roi Miedema, maar ging ik de tweede partij door m’n vlag. In 2003 had ik helemaal een offday. Tegen Kiran Soerdjan speelde ik een draak of zo, die aan alle kanten rammelde. In die middagpartij verloor ik in een erbarmelijke partij van Springelkamp als ik me niet vergis. Verder reikt mijn geheugen niet. :P

De SGS bleek het erg goed te hebben gedaan. Doorgaans ploeterden we ergens in de staart, maar dit jaar werd een fraaie gedeeld VIERDE plaats behaald, op slechts een half puntje achter de nummer 3. Vervolgens kreeg iedereen die niet 2 uit 2 had gescoord daarvan de schuld :P.

Scores:

Ewoud scoorde één punt, hij won van Wouter Welling met zwart. Sindsdien is hij helemaal lyrisch over de snake. Iets minder goed liep zijn partij tegen een niet nader te noemen CM. Hoewel ik had laten zien hoe je van ‘m wint, leek die wijsheid niet aan Ewoud besteed. :P Hij stond behoorlijk goed na de opening, maar liet het liggen, door “te slap te spelen”.

Lars scoorde een half punt, Lennart een heel punt, Melkpak scoorde 1½ punt, maar moest daarvoor wel z’n tegenstander door z’n vlag rammen met een kwaliteit minder. :P Sten Goes schijnt twee punten te hebben gescoord en ik dus 1½. Marc Schwartz scoorde ook 1½ punt hoorde ik. Geen slechte scores dus. De SGS scoorde in de eerste ronde niet zo goed, maar in de tweede ronde stroomden de punten binnen, resulterend in 21½ uit 40 of zo.

Eten

Na afloop gingen we eten. Hoewel Piet Ootes had gereserveerd, leek de pizzahut toch vol te zitten. Uiteindelijk konden we er toch in. :S Helaas was niemand zo slim geweest om een schaakbordje mee te nemen, dus werd Ewoud heel vervelend. :P De slungel lustte ook geen pizza en had geen zin in spaghetti, dus slurpte hij een kommetje ranzige kippensoep op (jech!)

Het restaurant leek geen borden te kennen, want die pizza’s werden op een of ander houten tennisding geserveerd. Ewoud moest ondertussen op de menukaart kijken, totdat hij honger kreeg. Hij bestelde alleen een toetje met extra veel slagroom of zo. Het eten was wel aardig, al vond ik de tomatenprut in die pizza aan de zoete kant. :S

In de trein werd veel met drop gegooid, tot afgrijzen van een oud stel. We hadden sowieso weinig vrienden gemaakt in de trein. :P Om een uur of elf was ik eindelijk thuis. M’n ouders waren er nog niet, dus ging ik pas om twee uur naar bed. :P Ach, vandaag, 29 oktober, telt toch 25 uur .:P

Nu ik er zo over nadenk, vind ik het jammer dat ik de enige speler uit 1986 was. Ik kreeg niet eens een mooi en droevig afscheid, zoals Jarno. :'( Toch ben ik blij dat ik mijn laatste jeugdpartij heb gewonnen. :P

Alonso wereldkampioen

Fernando Alonso is zojuist wereldkampioen geworden in de Formule 1. De Spanjaard werd tweede in Brazilië, waar een achtste plaats volstond. Felipe Massa won voor “eigen publiek”, terwijl Button derde werd. Voor Michael Schumacher was het zijn laatste race. Hij was erg snel op weg, maar een kleine aanrijding met Fisichella leverde hem een lekke band op. Uiteindelijk werd hij nog vierde, voor Räikkönen en diezelfde Fisichella. Geen wonder, als je de snelste auto hebt. We zullen hem missen! :'(

De race begon met een klapper, maar verder gebeurde er weinig. Slechts Schumacher zorgde voor wat inhaalacties. In de eerste ronde klapte Rosberg bovenop teammaat Webber. De auto van Webber was dus aan de achterkant stuk, de wagen van Rosberg aan de voorkant. De steenezel wist nog op weg naar de pits zijn auto af te schrijven. In de laatste bocht van het circuit ging hij veel te hard en kletterde de muur in. Foutje, bedankt! Webber wist nog wel de pits te bereiken, waar hij moest opgeven.

De safetycar kwam op de baan. Tijd om voetbal te gaan kijken. :P Bij de herstart reed Massa al snel weg bij Räikkönen, die zijn mooie tweede plek uiteindelijk niet zou kunnen handhaven. Michael Schumacher, vanaf de tiende plek gestart, kwam snel naar voren. Toen hij Fisichella inhaalde, ging het echter mis. Hij was de Italiaan net voorbij, toen hij met zijn linker achterband diens voorvleugel héél eventjes toucheerde. Het was genoeg om de band open te rijten. Schumacher spinde bijna direct erna en moest héél voorzichtig rijden om zijn auto veilig naar de monteurs te brengen. Na de noodzakelijke reparatie had hij bijna een ronde achterstand op teamgenoot Massa. Al snel bleek echter dat de Ferrari veel sneller was dan welk merk dan ook. Massa won de race zonder problemen, terwijl Schumacher uiteindelijk de een na de ander oprolde.

De andere Schumacher was toen allang uitgestapt. De Toyota’s staakten na tien ronden de strijd. Grote kans dat Toyota binnen afzienbare tijd een eind maakt aan het Formule 1-project. De dreiging van lekke banden bleef Schumacher achtervolgen. Toen hij Kubica inhaalde, liet hij hem even later hevig slingerend weer voorbij, blijkbaar bang voor weer een lekke band. Gelukkig bleef dit de Duitser bespaard. Tegen het eind van de race vocht Schumacher nog een duel met Fisichella uit. Uiteindelijk fopte deze zichzelf en had Schoengezicht hem eindelijk te grazen. Vlak voor het einde verdrong hij ook Räikkönen van de vierde stek na een hevig gevecht.

Met deze vierde plek beëindigde hij zijn loopbaan. Het applaus was voor Massa, die de race won en voor Alonso, die wereldkampioen werd. De Nederlanders finishten als 12e en 14e, nog achter Sato, die knap tiende werd. Ze waren in ieder geval gefinisht, da’s ook wat. Zoals F1 2000 zou zeggen: “Geen punten, maar je hebt de race tenminste uitgereden.” :P Het wordt nog interessant waar Doornbos volgend jaar zijn kunsten mag vertonen, Albers rijdt in ieder geval bij Spyker.

Volgend jaar maart, het lijkt nog een eeuwigheid weg. Tot die tijd moet ik me maar vermaken met de Eredivisie en de A1-races.

NK Rapid te Eindhoven

Bescheiden successen in Eindhoven

Vandaag (of inmiddels gisteren) werd het NK Rapid gespeeld. Het speeltempo was 20 minuten per persoon per partij en de groepen werden gediscrimineerd op leeftijd (als iemand een handigere manier heeft om dit uit te drukken, hoor ik het graag.)

Al om zeven uur ging de wekker. Samen met het aapje en pindakaas ging ik met de trein naar Eindhoven. (Ja, ja, da’s héél ver weg.) De reis verliep voorspoedig en ik kon zelfs nog even inschaken. Daarna was het tijd voor het echte werk.

Het toernooi

In de eerste ronde won ik met zwart van Tjaart Offringa. Hij was nog niet helemaal wakker en verloor vrij hard (uiteindelijk zou hij nog in de prijzen komen, dacht ik.) Dus dat was een mooi begin. Vervolgens mocht ik het met wit opnemen tegen David van Kerkhof. In de opening klooide ik natuurlijk weer eens wat aan, waardoor hij al snel een initiatiefje had. Toch wist ik de zooi redelijk te verdedigen en deelde ik hier en daar wat tikken uit. Het gevolg was dat hij zijn voordeel zag verwateren. Hij begon in tijdnood een steeds minder solide indruk achter te laten, dus ik dacht dat er wel wat te halen was. Helaas was ik zelf ook niet zo fris meer en werd ik matgezet.

In de derde ronde kreeg ik een gare variant van het Schots tegen me. Ik gebruikte veel zetten om een best mooi paard te ruilen tegen een goede loper. Dat had ik waarschijnlijk beter niet kunnen doen, want de stelling werd heel moeilijk te bespelen, nadat mijn tegenstander een pionnetje offerde. Uiteindelijk kwam ik wel aardig los, maar moest ik een dame tegen toren plus loper inleveren. Ik leek herhaling van zetten te kunnen afdwingen, maar dat bleek achteraf niet zo te zijn. Hoe dan ook, ik haalde een remise binnen. De vierde ronde leverde me ook maar een remise op. Tegen Henriët Springelkamp kon ik dit keer eens niet winnen. Ik had weer wit, maar dit keer gaf ze geen stuk weg. :P Er ontstond een eindspel met paard tegen loper, dat weliswaar voordelig leek voor mij, maar het uitbuiten was moeilijk. Ik weigerde tweemaal een remiseaanbod, om uiteindelijk zelf remise aan te bieden. Ik had toen namelijk een pion verloren…

De vijfde ronde was de altijd lastige uitwedstrijd tegen CM Sander van Eijk. Hij speelde koningsgambiet, waarop ik een gaar tegengambiet speelde. Uiteindelijk verloor ik zonder veel compensatie een pion. Ook had ik weinig tijd. Op dat moment schaamde ik me diep. Toch wist ik er nog wat van te maken. Ik behield wat aanvallende stukken. In een eindspel met beiden toren en paard en een kluit pionnen, wist ik met mijn paard wat dreigingen te scheppen. Toen hij een paar zetten diep grapje over het hoofd zag, had ik m’n pion terug. Qua stelling was het remise, qua tijd had ik een enorme achterstand. Ik bleef snel zetten, terwijl hij probeerde mijn paard te vangen. Uiteindelijk raakte hij de greep op de gebeurtenissen helemaal kwijt. Tot mijn vreugde zag ik dat ik op een gegeven moment zelfs meer tijd had. Hij probeerde mijn zevende rij op te ruimen, maar gaf mij een reus van een vrijpion. Uiteindelijk rukte deze helemaal op tot g3 en op dat moment gebeurde er iets ongelooflijks. Hij deed Kd2, terwijl er een paard op d5 stond. Ik deed Td8 en won het paard. Daarna speelde hij heel sipjes nog wat zetjes. Ik wist hoe hij zich voelde. Een paar maanden terug overkwam me iets dergelijks tegen hem op het OKU. Ik, spelend met wit, was langs afgronden gegaan, maar hij ook. Ik wist een slecht staand eindspel met een laatste krachtsinspanning te redden naar een eindspel met T+P tegen T+ 3 pionnen. Een pion rekende ik al snel in. Vervolgens moest ik, met nog een minuut op de klok (plus twee seconden per zet), de boel op remise te houden. Ik bood remise aan, maar hij weigerde. Uiteindelijk wist ik zijn pionnen nog te laten promoveren ook…:S Maar nu was ik natuurlijk erg blij. Ik had van de winnaar van het open NK jeugd verslagen!! Zo zie je maar weer dat snelschaak en “gewoon” schaak hele andere disciplines zijn.

In de zesde ronde speelde ik opnieuw met zwart. Tegen een gozer met een moeilijke naam kwam ik een minuutje te laat opdagen. In een knusse Spaanse stelling rommelde ik lekker wat aan, hier en daar een foutje makend, maar verder niet catastrofaal. Tegen het einde kwam er een slagenwisseling, waarin ik een stuk buitmaakte en hij twee krachtige vrijpionnen. Deze moest ik weer stoppen door een stuk terug te offeren. Ik behield echter wel een pluspion. Deze had ook waarde kunnen hebben, als ik zijn vrije d-pion handiger had geblokt. Nu bezorgde het ding me hoofdpijn. Ik moest weer een stuk geven en verloor het eindspel.

In de zevende ronde speelde ik tegen Eric de Moor. Vorig jaar verloor ik in Hengelo van hem uit een geweldige stelling. Net als toen had ik wit. Ik probeerde dit keer dezelfde opzet die me tegen de 1hoorn succes had opgeleverd. Helaas week hij af, waardoor mijn ideeën en inzichten van die partij waardeloos werden. Ik speelde deze stelling nogal gaar, waardoor ik twee geïsoleerde dubbelpionnen kreeg. Ach, ik had tenminste nog het loperpaar. En even leek ik goede zaken te doen. Het loperpaar maakte het zijn torens erg lastig. Helaas ging het vanaf dat moment bergafwaarts. Ik verloor twee pionnen en dat was te veel. De aanwezigheid van ongelijke lopers was eerder in mijn nadeel.

In de achtste ronde speelde ik voor de laatste keer met wit. Ik had weer de toppers ontlopen (ook niet zo gek met die score) en moest tegen iemand met een onwaarschijnlijk lage rating. Hij had al twee punten op eigen kracht gescoord, dus zo slecht was hij niet. Toch leek ik op een overwinning af te stevenen. Tegen zijn gare opstelling met Pe7 in het Spaans kreeg ik actief spel. De strijd in het centrum barstte open en dat leek in mijn voordeel, want ik was al gerokeerd. Hij kwam echter met het gewaagde 0-0-0, waarna ik de a-lijn opende. Vreemd genoeg kon hij het steeds verdedigen. Sterker nog: hij dreigde af en toe materiaal te winnen. Ik bleef maar piekeren, maar die koning ging maar niet mat, wat ik ook probeerde. Uiteindelijk kwam ik in tijdnood en offerde ik mezelf leeg.

Laatste partij

Dit bleek helaas ook mijn laatste partij te zijn geweest, want in de laatste ronde kreeg ik een bye. Ik kon slechts toekijken. Daarom wilde ik dolgraag nog tegen iemand anders wraak nemen. Ik kon mijn wraak even afreageren op dat kleine, hyperactieve kotertje, Simon genaamd. Ik was hem gigantisch aan het ownen, toen er zo’n Belg (niet Jarno) ging zeuren dat we moesten stoppen, omdat ze het gingen opruimen. :-(

Ewoud won nog een bescheiden geldbedrag, maar zijn visie op het toernooi komt ongetwijfeld op z’n weblog. Binnenkort ook: Pinda’s fotohoekje, (of zoiets) met foto’s die hij in de trein heeft gemaakt.

Externe competitie ronde 2

 BSG 2 geeft voorsprong uit handen

BSG 2 heeft zijn eerste matchpunt van het seizoen binnen. Het middagje tegen de Eenhoorn leverde BSG 1 een kleine zege op (4½-3½), terwijl BSG 2 op 4-4 bleef steken, wat zuur puntverlies betekende. WEER NIET GEWONNEN!!!

Op een mooie herfstdag werd de tweede ronde van de KNSB-competitie verspeeld. In het Denksportcentrum stond een heuse massakamp op het programma. Aan zestien borden werd gestreden tussen spelers van BSG en van NSI De Eenhoorn. De wedstrijd tussen BSG 1 en De Eenhoorn 1 was op papier een topper, terwijl BSG 2 en De Eenhoorn 2 qua rating middenmoters zijn in hun klasse. Zij een beetje slechter dan wij.

De wedstrijd begon wat laat, een deel van de bezoekers zat namelijk nog in de file. (Slap excuus! Ga dan eerder van huis!) In de eerste uren was er nog weinig aan de hand. Tom de Ruiter gaf ons echter een vliegende start. Met zwart won hij aan bord één overtuigend. Vervolgens deed Jesper de Groote er nog een schepje bovenop, door de voorzet netjes te benutten. Na wat improvisatie in de opening kreeg hij een goede stelling en schoof het netjes uit. (Tegenstander had zeker ratingpunten gekocht.) De marge werd intact gehouden door een remise van Lennart Ootes. Er kwam een nijlpaardensysteem op het bord, waarin zwart met …f7-f5 kwam en lang rokeerde. Vervolgens werd er een pion geofferd, waar niet meer dan eeuwig schaak in zat. (…)

Tot zover ging alles naar wens, totdat Theo Slisser zijn dame wegblunderde in gewonnen stelling (Wat een N00b! En dat op die leeftijd!) Vervolgens verloor teamleider Bert Balke door een onoplettendheidje (van een enorme kneus) en was de riante voorsprong als sneeuw voor de zon verdwenen. Gelukkig zette Lars Ootes ons weer op het goede spoor dankzij een fraaie zwartoverwinning, zodat de stand nu 3½-2½ was. (Niet zo slim van ‘m, want nu heeft hij ruzie met z’n pa.)

Bert Kieboom scoorde met zwart een solide remise en stelde het eerste matchpunt veilig. (@ Bert Balke: Zet die schuiver nou eens op een hoog bord!!!) Helaas zou het hier ook bij blijven. Chris Kooyman had de hele partij materiaal voorgestaan, maar in de tijdnoodfase ploeterde hij opeens met een pion minder door. :S Zijn stelling werd met elke zet moeilijker en na bijna zes uur te hebben gevochten, moest hij uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen. (En hij is dit seizoen nog steeds puntloos! Nou je zin?!)

Zodoende werd het 4-4, wat weliswaar ons eerste matchpunt is, maar gezien het grote aantal invallers bij de Eenhoorn, hadden we graag willen winnen. En we hadden er genoeg kansen voor gekregen, maar toch teveel laten liggen. We hebben een matchpunt verloren.

Dit verslag zal zeer spoedig op de site van BSG staan.

Verder won BSG 1 met enige moeite. De zege kwam op het eind slechts even in gevaar, totdat Leon Pliester fraai van Peter Doggers won. Daarvoor hadden Hans Ree en Ton van der Heijden al gewonnen, terwijl Emile Wüstefeld, Peter Drost en Coen van der Heijden niet verder kwamen dan remise, waarbij met name laatstgenoemde zijn handen voor mocht dichtknijpen. Henk van der Poel verloor helaas en uiteindelijk zou Ewoud, die een vreselijke partij speelde, volgen. *Dit was de eerste witnederlaag van een BSG-jeugdspeler in de KNSB-competitie sinds ruim een jaar!

Ewoud rende weg na afloop. Woest was hij dat hij op zo’n manier moest verliezen. En dat terwijl hij zelf altijd de wijsneus uithangt. Na een start van 0 uit 2 kan het alleen nog maar beter gaan.

Gezellige middag in spookhuis

Vandaag was er in Baarn weer een of andere activiteitenmiddag in verband met het zestigjarig jubileum van de Baarnse Schaakvereniging. In het Poorthuis (Spookhuis) kwamen wat kleine kinderen bijeen om mee te doen aan een activiteitencircuit dat door Pascal en de zijnen bedacht was. Wij hadden een dartbord en een sjoelbak (raar woord) meegenomen, zodat je er ook kon darten en sjoelen. Er werd een heel schema afgewerkt. De eerste activiteit was een wedstrijdje stukken opzetten. Dit werd door veel kinderen met veel gezucht gadegeslagen. :-) Uiteindelijk was Ewoud of Pascal (of Marco? :S) het snelst. Snel gingen we door met het volgende onderdeel: Condichess. Dit is snelschaken met een klok op afstand. Ik werd ingedeeld tegen Ewoud. Bij de tweede zet liet hij een paard uit zijn handen vallen. Het beest viel op de grond, waarna ik er (heel diervriendelijk) een keiharde trap tegen gaf. En Ewoud maar achter dat beest aanrennen! =D Helaas had hij de klok op de een of andere manier weer uitgezet, waardoor hij nog gewoon 5 minuten bedenktijd had. :S Het tempo van 5’+3” bleek nog best ruim te zijn. Ik was nog lang bezig, maar helaas voor mij liep het niet helemaal goed af. :-( Ach, ik heb ook 300 ratingpunten minder. =D) Vervolgens speelde ik tegen Jarno. Ik kwam al gauw goed te staan en won nog ergens een stuk. Helaas liet ik hem nog te veel terugkomen, waardoor ik in de slotfase nog hard moest rennen. Uiteindelijk liep ik snel genoeg om binnen de twee seconden een zet te doen en naar de klok te lopen (het speeltempo was veranderd naar 3’+2”.) Jarno had eerst nog 40 seconden en ik 10, uiteindelijk had ik er 20 of zo en hij 0. Ik stond toch al een toren en paard voor, ondanks dat hij zichzelf er nog een pion bij gaf. :S De derde partij was tegen een jochie waarvan ik z’n naam kwijt ben. :$ Hij speelde het wel goed (en ik matig), want er kwam een ongelijkelopereindspel op het bord, dat ik nog wist te winnen. :-) Ewoud won ook dit onderdeel. Wat daarna kwam weet ik niet meer precies. Ik speelde een of ander spel met bolletjes. Best wel lachen. :-) Ook sjoelde ik nog wat en deed ik mee aan Dalmuti. Ik was helaas steeds de big loser, behalve de laatste partij… maar toen had ik er nix meer aan. :-( Daarna gingen Ewoud en Pascal (die enorm trots is op zichzelf nu hij een rating heeft van 2051) tegen de rest spelen. Pascal repte over iets als “de beer” of zo. Ze speelden 1′ tegen 3′. Dit wisten ze meestal nog wel te winnen. Opmerkelijk was dat Pascal zijn partijen sneller afraffelde dan Ewoud. :-) Uiteindelijk liet ik de kindertjes maar zien hoe het moest. Ik versloeg Ewoud :-). Niet zo gek natuurlijk. Zelf kon ik nog een keer als “beer” winnen met die ene minuut. Ik had uiteindelijk nog precies een seconde over. :-) Daarna gingen we pannenkoeken vreten met een schaakpatroon. Ik had er een met een kerstboom erop. :S. Daarna ging ik naar huis om Bulgarije – Nederland te kijken. =D

Kramnik - Topalov

Крамник-Топалов

De spannende match om het wereldkampioenschap schaken staat het 4-4. (of 4-3, als je die protestpartij van Kramnik niet meerekent) Topalov won inde achtste ronde met zwart van Kramnik. Het was een merkwaardige partij, waarin Kramnik, tegen zijn natuur in, voor de winst ging. Helaas voor hem wist Topalov te consolideren en won uiteindelijk. Het staat nu dus 4-4, dus het is weer spannend. En zeker gezien de rivaliteit tussen beide kampen vanwege het toilet-incident, wordt het nog een spannende slotfase. Voor Topalov is het echter een belangrijke overwinning. Niet alleen omdat hij met zwart won, na met wit drie (!) keer achter elkaar niet verder te zijn gekomen dan remise, maar ook omdat het zijn eerste zege is op eigen kracht.

Het is opmerkelijk hoe snel het publiek zich tegen Topalov heeft gekeerd. Aan het begin van het jaar werd hij geroemd vanwege zijn energieke spel, nu kan hij geen goed meer doen. Op het beruchte schaakforum Utrechtschaak, wordt de beste man aan de schandpaal genageld. Belachelijk vinden ze het dat hij zich druk heeft gemaakt om het feit dat zijn tegenstander tijdens een partij 50 (!) keer het toilet bezocht. Dit gedrag lijkt me erg vreemd, zeker in een match waar veel belangen op het spel staan. Er werd vermoed dat Kramnik zijn computer raadpleegde. Computers kunnen beter schaken dan mensen. 1+1 = 2 of zoiets dergelijks. Hier mag niet over geklaagd worden, vinden de nerds op Utrechtschaak. Het gevolg is dat de nerds op Utrechtschaak elkaar proberen te overtreffen in kritiek en verontwaardiging. Dus krijgt de man, die in Wijk aan Zee nog werd gewaardeerd om zijn (kwaliteits)offers nu alleen nog grappig bedoelde opmerkingen hierover. Opeens hoopt iedereen dat Kramnik de match wint… En dan later weer roepen dat ‘ie zo vaak remise speelt… :S

Gelukkig hoeven beide spelers zich hier geen moment druk over te maken. Laat die zielige sukkeltjes, onder leiding van supernerd Xander Wemmers maar lekker schreeuwen. Zij lezen het toch niet, daarvoor is simpelweg geen tijd. En dat is maar goed ook. Laat ze lekker doen waar ze goed in zijn, dan gaan de zielige sukkeltjes op Utrechtschaak ook door met waar ze goed in zijn, met schreeuwen, kritiek geven, elkaar op fouten wijzen, elkaar uitlullen en elkaar doodgooien met niets ter zake doende verhalen. Dat kan gemakkelijk, want niemand leest het (wrange gelijkenis met deze weblog.)

Moraal van het verhaal: Topalov is de beste!!!

Reacties graag!!

Zucht… nieuwe FIDE-ratings

Vandaag is het 1 oktober en zijn de nieuwe FIDE-ratings bekend. Het is in één woord DRAMATISCH voor ondergetekende. Mensen zonder FIDE-rating worden de ene keer bij mijn resultaten geteld en de andere keer niet… Nieuwe rating: 1949 of zo… :S Ik had eerst 1992. Dat valt nog mee… Maar werkelijk ALLES wat slecht kon gaan, ging slecht. Zoals Dieren: Ik scoorde 6 uit 9, een prima resultaat. Het leverde me 70 euri op. :-) Helaas had ik tweemaal verloren van iemand met een FIDE-rating. De overige 7 partijen leverden me 6 (!) punten op, maar dat was dus tegen mensen zonder FIDE-rating. Gelukkig had Ik vernomen dat dit toernooi niet voor FIDE-rating zou tellen. Wel dus. :S. In Hengelo speelde ik een brak toernooi. Dit zou me wat punten moeten kosten. Gek genoeg werden nu ook de resultaten meegeteld van spelers ZONDER FIDE-rating.

Conclusie van dit geneuzel: Ik ben genept!!! :@ :@ :@!!!

Mijn ratingprofiel