Vierentwintigste ronde Eredivisie

Het competitieseizoen 2012-2013 is een rare tijd voor het Nederlands voetbal: in Europa wilde niemand succesvol zijn en in de Nederlandse Eredivisie wil niemand kampioen worden. Waar de Europese campagne door de nederlaag van Ajax tegen Steaua Boekarest zijn verwachte einde kreeg, kan het in de Eredivisie nog alle kanten op.

Nieuwe rivalen

Het was een echte topper, de wedstrijd Feijenoord - PSV. Waar Feijenoord zichzelf al geregeld had afgeschreven als titelkandidaat, kon daar verandering in komen als de koploper werd getackeld. Toch leek het er aanvankelijk op dat de Rotterdammers zichzelf pootje haakten toen Clasie naar het eigen doel opstoomde en bijna een assist gaf op Lens, die de 0-1 scoorde. In de tweede helft schakelde Feijenoord over op plan P en dook PSV de verkeerde hoek in, namelijk de hoek waar de klappen vielen. De wedstrijd eindigde in 2-1 en na afloop werd het gevecht in de catacomben voortgezet door een withete Lens, die zijn gram wilde halen tegen Mathijsen. Zo bleef het nog lang onrustig in Stadion Feijenoord. De achterstand op koploper PSV was teruggebracht tot drie punten en ineens lonkt het kampioenschap weer.

Plan B

Het plan van Ajax was om drie punten te halen tegen ADO, om zodoende gelijk te komen met PSV. De omstandigheden zaten echter niet mee: door een unforced error van Mooi Sander kwamen de bezoekers op voorsprong. Voorin had ook niemand het vizier op scherp staan en tot overmaat van ramp wilde de arbitrage geen helpende hand bieden: onterecht voor buitenspel gevlagd, een loepzuiver doelpunt afgekeurd en geen penalty toegekend; Pol van Boekel was de slechtste man op het veld. Desondanks liet Frank de Boer zich niet tot een emotionele uitspraak verleiden. Hij rekende zijn spelers het puntverlies aan. Pas in de slotfase scoorde Sjeune de 1-1, maar het gelijkspel was toch echt maar plan B. Door het punt wordt Ajax nu op de ranglijst gemangeld door PSV en Feijenoord.

Bruut Rood

Heel veel om het lijf had de wedstrijd Utrecht - Roda niet. Al vroeg in de wedstrijd kreeg Tamata van de uitploeg rood vanwege een brute aanslag op Duplan. Doordat de bijbehorende strafschop in een doelpunt werd omgezet, speelde Utrecht een gewonnen wedstrijd. De rest van de wedstrijd had dan ook schriftelijk kunnen worden afgedaan. Roda-trainer Ruud Brood kon maar moeilijk leven met de beslissing van de scheidsrechter, hoewel er in dit geval weinig was aan te merken op de arbitrage.

Vertrouwen

AZ begon erg goed na de winterstop, maar inmiddels zijn ze weer aan het doen waar ze goed in zijn: wedstrijden verkloten. Tegen NAC, dat het met de nieuwe trainer Goedelje plotseling erg goed doet, kwamen ze een vroeg doelpunt van de zoon van de trainer niet meer te boven. Na afloop treurde Gertjan Verbeek over de aanhoudende slechte reeks, waardoor zijn elftal met de week minder vertrouwen kreeg. Zijn collega kon niet anders dan tevreden zijn: zijn ploeg schurkt alweer tegen de middenmoot aan.

Tobclub

Het zijn niet de gemakkelijkste dagen voor FC Twente, dat dit jaar nog geen wedstrijd wist te winnen. Ook tegen het kwakkelende Heerenveen kwam daar geen verandering in. Een domme terugspeelbal van Fer zette Heerenveen ferrassend op voorsprong. Daarna drong de landskampioen van drie seizoenen geleden aan, maar verder dan de gelijkmaker kwamen ze niet. Uiteindelijk bepaalde de IJslandse Van Basten (Finn Bogason) de eindstand zelfs nog op 2-1, waardoor Heerenveen weer iets afstand heeft genomen van de posities die aan het eind van het seizoen recht geven op nacompetitievoetbal.

Topscorer

Vitesse deed goede zaken door in Almelo drie punten te pakken. Naast de dark horse van de competitie was ook het publiek de winnaar in het doelpuntenfestijn: er werden niet minder dan acht doelpunten gemaakt. Drie daarvan kwamen voor rekening van Bony, de door de verslaggever opgehemelde spits van Vitesse. Misschien was het een bewuste tactiek om diens marktwaarde wat op te krikken ten overstaan van de meeluisterende Russische scouts. In ieder geval scoorde hij zijn twintigste, eenentwintigste en tweeëntwintigste doelpunt van het seizoen. Mocht hij naar CSKA vertrekken, dan lopen de kampioenschapskansen van Vitesse een fikse knauw op.

Va banque

Het huilen stond de spelers van PEC nader dan het lachen na afloop van het duel tegen Groningen. In de allerlaatste secondes van de wedstrijd kregen ze een doelpunt te slikken en stonden ze met lege handen. Groningen, dat net als de ronde ervoor tegen Vitesse maar een helft goed kon spelen, ging va banque spelen en werd daar rijkelijk voor beloond. Misschien ligt die casinospeelstijl ze wel beter dan het gebruikelijke slappe gepriegel.

Vrije val voortgezet

Door twee zeges op rij heeft VVV ruim afstand genomen van de laatste plaats. Slachtoffer van deze dadendrang was RKC, dat alweer voor de vijfde keer op rij verloor en nu serieus omlaag moet kijken: de voorsprong op VVV slonk tot een schamel puntje. De nacompetitie lonkt voor de ploeg van Erwin Koeman, die voorlopig nog op de veertiende plaats staat.

Hartverwarmende amateurs

Al heel snel kwam Willem II op voorsprong tegen NEC. De ruststand had 2-2 moeten zijn, ware het niet dat Tim Cornelisse in het verkeerde doel schoot, dus stond het 1-3 voor NEC. Na rust ging het hardwerkende Willem II op zoek naar meer en kwam in de buurt van een gelijkspel tegen een steeds zwakker wordend NEC. Ook de wissel van doelpuntenmaker Platje kon het tij niet meer keren. Coach Alex Pastoor zat op de bank kruisjes te slaan en zag tot zijn opluchting zijn gebeden verhoord worden, want NEC kon de overwinning nog net uit het vuur slepen. Zijn collega Jurgen Streppel was heel wat positiever over zijn ploeg, maar door de 2-3-nederlaag verliet hij toch met de pest in zijn lijf het stadion: de kansen om rechtstreekse degradatie te ontlopen waren er bepaald niet groter op geworden.

Als sneeuw voor de zon

Wat was het toch een bijzondere wedstrijd, de wedstrijd Utrecht - BSG van vorig seizoen. Tegen alle verwachtingen in won degradatiekandidaat BSG van het veel sterker geachte Utrecht. Een paar weken later werd zelfs het verblijf in de meesterklasse met een jaar verlengd, zodat ook dit seizoen de wedstrijd Utrecht - BSG op het programma stond. Ditmaal waren de rollen echter omgedraaid, en dus zag BSG zijn kansen op klassebehoud als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Het was een prachtige tijd: ik had het prima naar mijn zin in Amstelveen en met schaken ging het ook de goede kant op: na een bemoedigend gelijkspel tegen Apeldoorn versloegen we De Stukkenjagers. Ik won mijn eerste partij in de meesterklasse. Een paar dagen later kreeg ik mijn masterdiploma. En ondertussen ging het in de bekercompetitie ook goed. Was ik er eindelijk, na al die jaren, achter gekomen hoe ik succesvol en gelukkig kon worden in dit leven? Het leek er wel op. De prille lente ademde puur geluk en gaf het startsein voor een ontluikende liefde. Zielsgelukkig was ik, tot die competitiewedstrijd tegen Utrecht. Gegeven de omstandigheden speelde ik nog een puike partij, maar uiteindelijk moest ik me na zes uur zwoegen toch gewonnen geven. Het was een symbolische nederlaag: ik was mijn onoverwinnelijkheid kwijt en vanaf die dag begon de ellende. Het culmineerde eind augustus in mijn (gedwongen) vertrek uit Amstelveen. Vandaag keerde ik terug naar de plek waar het onheil was begonnen: Nationaal Denksportcentrum Den Hommel.

Het foutenfestival

BSG was op volle oorlogssterkte en Utrecht kwam eveneens met een basisteam aan de start; van hun twaalf actieve spelers waren alleen Chiel van Oosterom en invalster Lisa Schut verhinderd. Dat betekende dat er geen beroep gedaan hoefde te worden op de spelers van het tweede team, die tegelijkertijd tegen de Meppeler Schaakvereniging speelden.

Schaaktechnisch gezien stelde de wedstrijd van BSG niet heel veel voor. Het niveau van de partijen was niet al te hoog, een uitzondering daargelaten. De score werd geopend door een remise van, hoe kan het ook anders, Robert Ris. Tegen Jelmer Jens bereikte Ris the Wiz al snel gelijkspel met zwart, genoeg voor zijn vijfde remise van het seizoen.

Behirder was ditmaal relatief snel klaar. Hij kwam voor de verandering een keer de opening heelhuids door, om vervolgens op alle fronten schaaktechnisch te worden afgetroefd door Thomas Willemze. In de eerste tijdnoodfase gaat nog meer mis: Ton van der Heijden grijpt in hevige tijdnood een paar keer flink mis en moet dat eveneens met een nul bekopen tegen Menno Okkes. En wat te denken van de goede stellingen die de Lange Alexander en Tea hadden? Daar is ook niet veel meer van over. Om over Grotovsky's stelling maar te zwijgen.

De Korte Alexander deelt nog het punt met collega-grootmeester Robin Swinkels. Hetzelfde resultaat is er voor FM Henk, die in een lastig te doorgronden Siciliaan Joost Michielsen op remise houdt. De stand was dus 3½-1½ in het voordeel van Utrecht, dat al aan de matchpunten mocht ruiken.

Tweede helft is voor BSG

Gelukkig keerden de kansen na de tijdcontrole. Zo was Alexander van Beek tegen Dharma Tjiam in een vervelend eindspel gekomen met een superslechte loper tegen een mooi paard. Even later is het zwarte paard in een diepvrieslasagne verwerkt en staat er een eindspel op het bord dat gemakkelijk gewonnen is voor wit.

Niet heel veel anders is het eindspel van Frank Erwich tegen Jaap Houben. De topscorer van BSG pakte zijn vijfde punt van het seizoen in een eindspel waarin hij twee pluspionnen had. Wel baalde hij dat uitgerekend hij tegen de enige Utrecht-speler zonder FIDE-titel speelde, zijn vierde titelloze tegenstander alweer. Al met al waren zijn kansen om een IM- of zelfs een GM-norm te scoren er niet bepaald op vooruitgegaan. Wel was de stand weer gelijk: 3½-3½ en met een beetje geluk was er nog een gelijkspel mogelijk.

SOS

Helaas viel het dubbeltje ditmaal niet echt de kant van BSG op. Zo wist Tea Lanchava haar betere stelling tegen Hans Klip niet te verzilveren. Na de opening was het klip en klaar dat ze beter stond, maar toen Cherifa wat trucs in de stelling bracht, was het niet zo duidelijk meer. Uiteindelijk eindigde het eindspel van toren en paard tegen toren en drie pionnen in remise.

Op het eerste bord hield Large lang stand tegen Martijn Dambacher. Wits gecentraliseerde stukken leken wel op te wegen tegen zwarts loperpaar, maar na een foutje was er opeens geen houden meer aan. Dus lag alle druk op de schouders van Ewood, die eveneens door het loperpaar gemarteld werd. Na een lange en vermoeiende strijd, met wederzijdse fouten, probeerde hij tegen Vincent Diepeveen nog wanhopig naar remise te ontsnappen op basis van een verkeerdehoeklopermotief, een strijd die gedoemd was te mislukken. Dat gebeurde dan ook en dus won Utrecht met 6-4 in een draak van een wedstrijd.

Utrecht (2385) - BSG (2333) 6-4
1. M Dambacher m (2483) - L Ootes (2350) 1-0
2. R Swinkels g (2522) - A Berelowitsch g (2547) ½-½
3. J Houben (2314) - F Erwich f (2365) 0-1
4. J Jens m (2386) - R Ris m (2403) ½-½
5. J Michielsen m (2367) - H van der Poel f (2236) ½-½
6. M Okkes f (2324) - T van der Heijden (2292) 1-0
7. D Tjiam m (2379) - A van Beek m (2315) 0-1
8. T Willemze m (2381) - J de Groote (2158) 1-0
9. H Klip m (2351) - T Lanchava m (2304) ½-½
10. V Diepeveen f (2345) - E de Groote (2358) 1-0

Zodoende eindigde de wedstrijd heel anders dan een jaar geleden. Positief was dat BSG ondanks alles nog (enigszins) in de buurt van een gelijkspel was gekomen, maar het is zorgwekkend dat BSG al het hele jaar afhankelijk is van de punten die de nieuwkomers Frank Erwich en Alexander van Beek aan de lopende band scoren. De rest van het team raakt maar niet echt in vorm en daardoor verliest BSG wedstrijd op wedstrijd. Met de wedstrijd tegen koploper En Passant in het vooruitzicht, lijkt het erop dat de overlevingskansen van BSG in de meesterklasse als sneeuw voor de lentezon verdwijnen.

Maar goed, zoals op ieder hoogtepunt een dieptepunt volgt, zo zal op dit dieptepunt weer een hoogtepunt volgen. Het kan dus alleen nog maar beter gaan en hopelijk zal de miljoenenformatie uit Bunschoten dat over drie weken kunnen beamen.