Hamilton pakt 'm al in Amerika

Wat. Een. Race. Uitglijders, inhaalacties, botsingen: de Grand Prix van de Verenigde Staten had alles wat een Formule 1-race leuk maakt. Op het opdrogende asfalt van het Circuit of the Americas in Austin gebeurde bijna te veel om op te noemen. Dat Hamilton door zijn overwinning de wereldtitel binnen harkte, maakte het feest compleet.

Het was even wachten, maar het geduld werd ruimschoots beloofd: het hele weekend stond in het teken van orkaan Patricia, die in Mexico en het zuiden van de Verenigde Staten huishield. In Austin bleef de overlast beperkt tot regen. Heel veel regen. De baan was echter zo nat dat de kwalificatie alsmaar wordt uitgesteld, om vervolgens maar helemaal te worden afgesteld. Lekker sympathiek voor de vele doorweekte fans langs de baan, die na vele uren nog steeds geen auto voorbij hadden zien komen. Toen pas zei wedstrijdleider Charlie Whiting iets als "The rain ain't stopping. Let's call it a day, boyz." Het betekende dat de kwalificatie uiteindelijk pas op zondag zou worden verreden, vijf uur voor de race.

Op zondagmorgen zijn de omstandigheden zowaar nog redelijk te noemen. Iedereen verslikt zich wel ergens, maar alleen voor Science is het terminaal als hij zijn wagen hard in de muur gooit. Halverwege de kwalificatie gaat het harder regenen, waardoor het restant van de kwalificatie maar wordt geschrapt. Het betekent dat Rosberg voor de derde keer op rij op poleposition staat, voor Luis en de verrassend snelle Red Bulls. De Ferrari's zijn niet echt lekker op dreef en moesten na een motorwissel in de achterhoede starten.

De race begint op een vochtige baan, maar voor het eerst in het weekend is het echt droog. Luis is in zijn element en als hij naast Rosberg de eerste bocht in duikt, drukt hij zijn teamgenoot, net als een paar races eerder in Japan, met een stalen gezicht van de baan. Rosberg verliest meteen nog een paar plaatsen en is not amused. Achter hen gebeurt nog veel meer als Massa bij het aanremmen zijn auto niet onder controle houdt en de als een raket gestarte Alonso meeneemt. In de chaos klapt Bottas in de andere Williams ook nog op Grosjean, waardoor hij met een beschadigd aangezicht naar de pits strompelt. Ook Stevens en Grosjean komen in de eerste ronde met schade naar de pits, terwijl Nasr een ronde later op teamgenoot Ericsson klapt en zijn voorvleugel moet laten vervangen. De Ferrari's profiteren en rijden al meteen in de top 10.

In de openingsfase moeten de coureurs nog erg wennen aan de halfnatte baan. Waar is er grip en waar niet? Vooraan zitten de Red Bulls Luis op te jagen, terwijl de Ferrari's en Toro Rosso's ineens langs Hülkenberg gaan. De gevechten worden even onderbroken door de virtuele safetycar, zodat er wat brokstukken van de baan gehaald kunnen worden. Bij de herstart gaat Rosberg uit het niets de Red Bulls voorbij. De paarse bolides geven niet op en vechten, ondanks het gemis aan paardenkrachten, heel behoorlijk mee. Als Kwjat wijd gaat bij een wilde inhaalactie op Rosberg, gaat Ricciardo ze allebei voorbij. De Australiër met het ringbaardje maakt meteen ook jacht op Luis, die zijn intermediates aan gort heeft gereden en aangeschoten wild is. Zelfs Rosberg gaat Luis voorbij. Luis duikt meteen de pits in voor een set droogweerbanden. Fattle en de ijzersterk rijdende Max volgen zijn voorbeeld. De baan blijkt inderdaad droog genoeg voor slicks en dus duiken Rosberg en de Red Bulls de ronde erna de pits in. Ze blijven Luis net voor, waarna Luis ook nog in de eerste bocht even van de baan schiet.

De kopgroep van vier wordt al gauw achterna gezeten door Fattle en Max, die meteen een goed tempo op de droogweerbanden rijden. Minder vergaat het de steen en been klagende Räikkönen, die een lelijke uitglijder maakt en zijn auto in de muur parkeert. Wonder boven wonder kan hij nog verder, maar al snel werd de beschadiging aan het brakeduct hem fataal. Al met al een gênante vertoning van de wereldkampioen van 2007. De andere Ferrari gaat een stuk beter: op de droge baan zijn de Red Bulls geen partij meer voor de Mercedes en Fattle. Rosberg neemt al gauw de leiding over van Ricciardo, terwijl Kwjat ten prooi valt aan Luis en Fattle.

Plotseling is alles anders als Ericsson stilvalt en zijn bolide op de baan moet parkeren. Het wrak kan niet op tijd worden weggesleept, dus komt de safetycar maar op de baan. De Zweed was na Stevens, Grosjean, Räikkönen en de Williams' alweer de zesde uitvaller van de race. Bottas en Grosjean hadden allebei de gok genomen om al vroeg in de race op droogweerbanden te rijden, maar nadat duidelijk werd dat de gok niet werkte, leverden ze hun bolides af bij hun team. Massa sukkelde na zijn capriolen bij de start wat in de achterhoede rond, om ook maar op te geven en maakte daarmee Williams' ramprace compleet. Alonso en Nasr, die bij de start eveneens op grote achterstand waren gezet, hielden wel vol en konden door de safetycar weer achteraan aansluiten.

Als de race weer wordt hervat, gaat Fattle, die tijdens de safetycarfase zijn banden had gewisseld, al gauw weer de Red Bulls voorbij. Max kan opmerkelijk genoeg redelijk in zijn spoor mee. In de snelle bochten in de eerste sector is hij bloedsnel en al voor het lange rechte stuk heeft hij Kwjat te pakken. Diens tegenaanval levert niks op, waarna Max ook Ricciardo te grazen neemt. Achter hem probeert Hülkenberg, die in de halfnatte omstandigheden altijd excelleert, hetzelfde te doen. Hij verremt zich echter en ramt de Red Bull vol in de flank. De boosdoener moet met een kapotte ophanging opgeven, Ricciardo kan verder. Tijdens de tweede virtuele-safetycarfase van de middag wordt Hülkenbergs wrak geborgen.

Rosberg en de Red Bulls grijpen de onderbreking aan om nieuwe banden te halen. Rosberg valt terug naar de vierde plaats, achter Luis, Fattle en Max. De Red Bulls zijn slechts tiende en elfde. Het wordt nog erger voor de energiedrankjes als Kwjat met een wiel op het natte gras komt en zijn wagen de muur in smijt. Ditmaal komt de echte safetycar voor de tweede keer de baan op en ditmaal stoppen Luis en Fattle. Het betekende dat Rosberg, die Max en Fattle in de paar rondjes tussen de safetycarfases had ingerekend, weer aan de leiding gaat.

Bij de herstart kan Max Fattle een halve ronde achter zich houden. Op het moment dat ze bij het lange rechte stuk aankomen maakt Fattles Ferrari Max' Renault met boter en suiker in. Achter hen is het een drukte van jewelste. In de subtop is Alonso de steeds langzamer wordende locomotief van een heel treintje. Door motorproblemen valt hij in zijn geüpgrade McLaren alsmaar terug. Pérez profiteert en pakt de vijfde plek, terwijl Science Button met veel moeite van de zesde plek verdrijft. Doordat Pérez moeite heeft om temperatuur in zijn banden te krijgen, kan Max een gat slaan, waardoor zijn vierde plek niet meer in gevaar komt.

Vooraan zitten de Mercedes binnen een seconde van elkaar. Luis jaagt Rosberg op. Zou Rosberg het houden? Luis komt steeds dichterbij, maar met alleen DRS redt hij het niet. Rosberg heeft ook een Mercedes achterin en dus kan hij Luis' aanvallen nog pareren. Maar ineens rijdt Luis aan de leiding! Watskeburt? De regie had het moment van de race natuurlijk weer gemist. Het was helaas geen inhaalactie, maar een stommiteit van Rosberg. De Finse Duitser verloor bijna de controle over zijn auto. Toen de neus weer in de goede richting stond, was Luis hem alweer gepasseerd. In de slotfase moest Rosberg nog flink zijn best doen om Fattle voor te blijven. Gelukkig voor de zeldzaam gefrustreerde Rosberg bleef verder gezichtsverlies hem bespaard, al had een tweede plaats voor Fattle Luis' kampioensfeest nog een week uitgesteld.

In ieder geval won Luis voor de tiende keer dit seizoen en werd hij met nog drie races te gaan wereldkampioen. Net als vorig jaar bestond het podium in Texas uit de top 3 van dit seizoen, de drie coureurs die er dit seizoen met kop en schotel boven uitsteken. Destijds stond Ricciardo als sidekick op het podium te lachen, nu was het de beurt aan Fattle, die door zijn derde plaats nog steeds boven Rosberg in het kampioenschap bleef staan. Maar uiteindelijk maakte niemand zich daar echt druk om. Luis was de gevierde man. Hoewel hij nog een titel achterloopt op Fattle, heeft hij nu wel een overwinning meer gescoord, zodat hij nu de meest succesvolle actieve coureur is. Volgende week in Mexico kan Luis zijn magische 44e overwinning pakken.

Net naast het podium eindigde Max, die zich ook in de droge omstandigheden als een vis in het water voelde en aan twee bandenwissels genoeg had om de finish te halen. Pérez werd vijfde, voor Science, Button, Pastoor, Nasr en Ricciardo. Science kreeg vanwege een snelheidsovertreding in de pits nog 5 seconden bij zijn eindtijd opgeteld, waardoor hij een plekje verloor aan Button. Al met al een goede race van het B-team van Red Bull, dat Lotus weer in de nek hijgt.

Zo eindigde de spraakmakende Grand Prix van de Verenigde Staten met een wat gelukkige overwinnaar, maar ook met een terechte wereldkampioen. Maar de echte winnaar was het al dan niet natgeregende publiek. Wat. Een. Race...

Hamilton is er al bijna

Net als vorig jaar in Sotsji duurde het gevecht tussen de Mercedes-coureurs maar kort. Al gauw moest Rosberg de strijd staken en dus stormde Luis onbedreigd op de zege af. Zijn derde wereldtitel kan hem eigenlijk niet meer ontgaan.

Het is een lastig jaar voor Rosberg. Waar hij vorig jaar Luis nog tot in de laatste race partij kon bieden, is de strijd tussen de Mercedes-coureurs dit jaar veel meer uit evenwicht. Luis was op zaterdag doorgaans de betere en had dan op zondag weinig moeite om de race te winnen. Desondanks leek Rosberg voor de zomerstop nog even een gooi naar de leiding in het kampioenschap te doen, maar na zijn lekke band in Hongarije is het van kwaad tot erger gegaan voor hem: na de geboorte van zijn dochter leek de snelheid even weg te zijn en die geplofte motor in Italië kon hij eveneens slecht gebruiken. Maar de laatste weken is hij weer op de weg terug. Net als in Japan zette hij zijn Mercedes op poleposition en ditmaal dook hij ook als eerste de eerste bocht in.

In het middenveld ging het al meteen mis, toen Hülkenberg spinde en zichzelf en Ericsson elimineerde. Max kreeg ook een oplawaai, maar hij wist zijn bolide nog uit de muur te houden, zodat hij met een beschadigde wagen verder kon. De ravage zorgde ervoor dat de safetycar het veld even aanvoerde. Daarna is het weer de beurt aan Rosberg, die al tijdens de neutralisatie tot de ontdekking kwam dat hij een levensgroot probleem had met het gaspedaal. Eventjes gaat het nog goed, maar al snel reageert zijn Mercedes niet meer op wat zijn rechtervoet doet en dus kruipt hij de pitstraat in, waar hij opgeeft.

Het betekende dat Luis vooraan het rijk alleen had, met achter hem Bottas en de Ferrari's. Opnieuw reed Kimi voorop, maar achter hem was Fattle beduidend sneller. De viervoudig wereldkampioen zou de wereldkampioen van 2007 pas na de tweede neutralisatie, die in het leven was geroepen vanwege een harde klapper van Grosjean, te pakken krijgen.

De neutralisatie was voor de coureurs in de middenmoot een mooie gelegenheid om een gokje met de strategie te nemen: zo kwamen Pérez, Ricciardo en Science naar de pits. Doordat het Russische asfalt vorig jaar erg lief was voor de banden, hoopten de coureurs de race zonder verdere bandenwissels te kunnen uitrijden, zodat ze zouden oprukken als degenen vooraan hun reguliere pitstop maakten.

Hoewel Pirelli na de tegenvallende race van vorig jaar nu de twee zachtste bandensamenstellingen had meegenomen, valt de bandenslijtage ook nu alleszins mee. Wel krijgt Bottas steeds grotere bandenproblemen. Fattle rijdt het gat dicht en dus besluit Williams de rustige Fin halverwege de race van nieuwe banden te voorzien. Na zijn pitstop zit Bottas tot aan zijn oren in het verkeer. Fattle stopt een aantal ronden later en komt voor Ricciardo en voor Bottas terug op de baan. Vervolgens rekent hij Pérez in, waardoor hij na de pitstops op de tweede plek ligt, waar hij ook zou blijven. Minder vergaat het Kimi, die weer eens als een oud wijf de pitstraat in rijdt en zich na zijn pitstop weer achter Bottas terugvindt.

Al snel beent Fattle met grote passen weg bij Pérez en Ricciardo. Achter de lachende Australiër hebben Bottas en Kimi het vooral met elkaar aan de stok, zodat Ricciardo de twee Finnen lange tijd voor weet te blijven. Pas in de slotfase van de race moet hij capituleren. Bottas gaat er probleemloos langs, terwijl Kimi nog een keer van de baan schiet in zijn ijver om de Australiër in te halen. Als het hem eindelijk is gelukt, rijdt hij ineens de snelste raceronde. Al gauw zit hij weer aan de staart van Bottas, die Pérez pas in de een-na-laatste ronde voorbijsteekt. Kimi glipt er ook meteen langs en in de laatste ronde probeert hij Bottas nog de derde plaats te ontfutselen. Hij doet een do-or-die-aanval en die eindigt in tranen: Bottas suist de muur in en ligt er meteen uit, terwijl Kimi met een kreupele wagen naar de finish strompelde, hier en daar een plaatsje verliezend. Na afloop kreeg hij van de Formule 1-Politie niet geheel onterecht een tijdstraf van een halve minuut aan zijn broek, waardoor hij nog naar de achtste plek terugviel. Maurizio Arrivabene zal ook niet al te blij zijn dat zijn tweede rijder, die ook nog een contract voor 2016 heeft, iedere race weer op een onbeholpen manier achter het net vist. Door Kimi's tijdstraf haalde Mercedes, net als vorig jaar, al in Rusland de constructeurstitel binnen.

Bottas, die zich na afloop diplomatieker uitte dan Montoya in een grijs verleden deed, was niet de enige verliezer van de slotfase. Ook Science moest opgeven nadat zijn bolide zijn voorremmen had uitgebraakt. Dat deed hij overigens niet meteen; liever zette hij zijn bolide eerst nog een keer in de muur, om daarna de baan met rotzooi te bezaaien. Een geschifte marshall raapte het brokstuk vervolgens op en werd bijna door Fattle aangereden. Ook Ricciardo moest tegen het eind van de race opgeven met een ophangingsprobleem.

Door de vechtende honden ging Pérez er alsnog met het been vandoor. Het was alweer zijn tweede Force India-podium in twee jaar en dat moet vooral voor Hülkenberg een hard gelag zijn geweest. De vierde plek was uiteindelijk een prooi voor een verder onzichtbare Massa, die Kwjat, Nasr en Pastoor voorbleef. Voor Toro Rosso werd het uiteindelijk een weekend om gauw te vergeten, want waar de concurrentie flink scoorde, werd Max met zijn kreupele wagen zelfs door de McLarens verslagen. Met een contract voor volgend jaar op zak versloeg Button Alonso weer eens. De Spanjaard kreeg bovendien nog vijf seconden straftijd omdat hij de baan zou hebben afgesneden, zodat Max uiteindelijk alsnog een puntje aan het avontuur overhield, maar dat zal de teleurstelling bij Franz Tost en de zijnen er nauwelijks minder op hebben gemaakt.

Door de overwinning vergrootte Luis zijn voorsprong op Rosberg naar 73 punten. Tot overmaat van ramp zag de Finse Duitser Fattle de tweede plek in het kampioenschap overnemen. De woorden die hij eerder dit jaar uitsprak, zijn als een boemerang teruggekomen. Luis is er dus al bijna en over twee weken in Amerika kan hij zich al tot kampioen laten kronen.

Veel remises, maar geen gelijkspel in Groningen

Alweer vijf seizoenen op rij komt BSG in de meesterklasse uit. Meestal verlopen de seizoenen ongeveer hetzelfde: na een matig begin wordt middels een sterke eindsprint klassebehoud veiliggesteld, waarna het team even in de winning mood is en de eerste wedstrijd van het seizoen ook wint. Daarna wordt het moeilijker en is er altijd wel een team dat ons van de roze wolk knikkert. Gisteren was het de beurt aan het studentikoze team van SISSA.

De wedstrijd vond plaats in het Jannes van der Wal Denksportcentrum in Groningen. Jaren geleden, toen BSG nog in de eerste klasse speelde, vond daar de gemeenschappelijke slotronde van de competitie plaats en dat zorgde toen voor weinig lachende gezichten. Vooral onze tegenstanders, die helemaal vanuit Brabant (Vianen) of zelfs Duitsland moesten komen, waren er niet erg gelukkig mee. Dat ze de wedstrijd uiteindelijk nog verloren, waardoor ze zelfs degradeerden, maakte hun humeur er niet beter op. Weken na dato bleef onze clubsite reacties van een kennelijk wat gefrustreerde tegenstander ontvangen. We bleken achteraf gezien het tweede van Utrecht een goede dienst bewezen te hebben, hoewel het team ons geen goede dienst bewees door kansloos van Caïssa te verliezen, waardoor de Amsterdammers een jaartje de meesterklasse onveilig mochten maken. Sindsdien heeft er echter nooit meer een Amsterdams team in de meesterklasse gespeeld. Tja, dit jaar speelt zelfs een stadje met nog geen vierduizend inwoners in de hoogste klasse van de schaakcompetitie, maar de hoofdstad niet...

In het Hoge Noorden stonden twee teams tegenover elkaar die de eerste wedstrijd hadden gewonnen: BSG had van het kleine stadje gewonnen en het jongste team in de KNSB-competitie had van de tweede club van Rotterdam gewonnen, waarbij de Rotterdammers zich overigens "ernstig benadeeld" voelden. Ondanks dat de thuisploeg het moest stellen zonder supertalent Jorden van Foreest ging de wedstrijd aanvankelijk ook gelijkop. Al snel regende het vredesvoorstellen. Zo eindigden de partijen Thomas Willemze - Lucas "de Ballenböhm" van Foreest, Alexander van Beek - Floris van Assendelft en Henk van der Poel - Erik-Jan Hummel al gauw in een puntendeling. Beide teams waren dus van de nul af, maar BSG was al drie van de vijf kostbare witbeurten kwijt.

Dat brak BSG uiteindelijk op toen Robert Ris, die zich de afgelopen tijd met het organiseren van de Amstelveense schaakweek had belast en nogal korzelig uit de hoek kwam, zijn tweede nul van het seizoen pakte, ditmaal tegen Nick Maatman. Ook Robin Oscar van Kampen kon het tij niet keren. Tegen Nikolas Lubbe bleef hij steken op remise. Datzelfde resultaat was er voor Li Riemersma tegen Patrick Zelbel, ondanks dat Li naar eigen zeggen een paar slechte zetten had gedaan.

Aan de onderste borden gebeurde er meer. Zo won Frank Erwich na een lange strijd van Jan Joris Groenewold. Na de tijdnoodfase miste Groenewold zijn kans en verloor. Op het bord ernaast ging het bij het Apenhoofd vreselijk mis tegen Koen Lambrechts in een partij waarin hij werkelijk waar geen schijn van kans had. Na afloop kreeg het Apenhoofd onder uit de zak van de Caro-Kann-kenners, die in de beduusde invaller een makkelijk doelwit hadden gevonden. Ook geen geluk was er aan het laatste bord, waar Ewood wel een plusje had tegen Paul ten Vergert, maar genoeg voor een punt was het niet.

En dus lag alle druk op de schouders van Large om er nog een gelijkspel uit te slepen tegen Felix Meissner. Na een goed gespeelde partij had hij misschien iets te veel stukken geruild, want het ongelijkelopereindspel was nog verdomd moeilijk te winnen. Beide spelers raakten in tijdnood en om het bord heen verzamelde zich een hele haag van toeschouwers, terwijl de wedstrijdleider rustig de wedstrijd Kazachstan - Nederland zat te volgen. De analytici wisten natuurlijk precies wat er gespeeld moest worden, maar helaas zag Large het niet. Hij miste een directe winst en moest na veel tempozetjes concluderen dat hij er niet doorheen kon komen. Remise dus en daarmee was de nederlaag een feit.

Na afloop was de sfeer opmerkelijk genoeg een stuk beter. De kogelbiefstukken lieten zich goed smaken en de lange treinreis na afloop verliep ook zonder problemen. Over een maand mag BSG naar de andere kant van het land, naar Rotterdam. Hopelijk valt daar meer te halen.

SISSA (2310) - BSG (2365) 5½-4½
1. L van Foreest (2280) - T Willemze m (2418) ½-½
2. N Lubbe m (2494) - R van Kampen g (2606) ½-½
3. F Meissner f (2267) - La Ootes m (2394) ½-½
4. P Zelbel m (2413) - L Riemersma m (2431) ½-½
5. F van Assendelft m (2371) - A van Beek m (2276) ½-½
6. N Maatman (2281) - R Ris m (2447) 1-0
7. EJ Hummel f (2330) - H van der Poel f (2201) ½-½
8. JJ Groenewold (2158) - F Erwich f (2351) 0-1
9. K Lambrechts (2288) - J de Groote (2207) 1-0
10. P ten Vergert c (2217) - E de Groote (2321) ½-½

Het tweede scoorde ook 4½ punt en dat was genoeg voor een nipte zege tegen het niet al te sterke Leiderdorp. In ieder geval kan het team weer naar boven kijken en dat is ook wat waard.

Kampioenen!

Ieder jaar kwam het NK Bedrijvenschaak weer ter sprake op de universiteit. Mijn promotor mijmerde er vaak over. Er waren genoeg goede schakers te vinden in het grijze betonblok op de Zuidas, maar helaas kwam puntje nooit bij paaltje. Hoe gek keek ik dan ook op toen ik door schakers.info werd benaderd. Veel mensen weten het niet, maar sinds ongeveer een halfjaar heb ik een eigen rubriek op de tegenwoordig door Robert Klomp beheerde site. En dus maakte ik op de dag van het Leids ontzet Den Haag onveilig.

Helemaal eerlijk was het natuurlijk niet: tussen de politiemensen, computertechneuten en bankmedewerkers was het een beetje flauw om als schaakwebsite mee te doen. Maar schaaksite had vorig jaar precies hetzelfde geflikt, dus waarom ook niet? De concurrent van schakers.info was echter niet aanwezig en het had niet veel gescheeld of de uiteindelijke kampioen was ook niet gekomen. Een paar weken geleden bleek er ineens sprake van een personeelstekort: de benodigde vierde speler werd maar niet gevonden! Uiteindelijk loste het probleem ogenschijnlijk zichzelf op. Op papier was schakers.info favoriet met John van der Wiel (grootmeester en veelvoudig NK-deelnemer, waarvan zijn optreden in 2007 met 11 remises misschien wel het opzienbarendst was), de webmaster, boekenverkoopster Erika Sziva en ikzelf natuurlijk, maar de onderlinge verschillen tussen de sterkste teams waren marginaal.

De treinrit naar Den Haag duurde lang, maar de Haagse Hogeschool, die naast het station ligt, was zo gevonden. Wel liep ik aanvankelijk, samen met een groep schakers, de verkeerde kant op. Een NS-medewerker moest ons de juiste richting wijzen. Onder de groep schakers zat ook John van der Wiel. Ik maakte me geen illusies dat hij mij zou herkennen, dus maakten we in de ruime speelzaal kennis. Het toernooi zag er officieel uit en dat had ik eigenlijk niet verwacht van zo'n rapidtoernooitje. Meteen speelde m'n plankenkoorts me parten. Ik voelde er weinig voor om als een gieter af te gaan. En wat moest Van der Wiel straks wel niet denken van al die verknalde openingssystemen?

Gelukkig kwam het niet zover, al was ik in de eerste ronde in ieder geval erg roestig. Of rustig, zoals ze op schaaksite zouden schrijven. Het team van ABN Amro was in ieder geval een prooi voor schakers.info, het werd 3½-½. Meer wens ik niet over de wedstrijd te zeggen. In de tweede ronde was ik nauwelijks beter op stoom en dus besloot ik voor de derde ronde maar een wijziging door te voeren: ik zette m'n oude bril weer op. Inderdaad had ik weer wat rustiger zicht en meteen liep het een stuk beter. Nog steeds wel met moeite, maar zonder al te veel gekkigheid wist ik de meeste partijen te winnen.

De rest van het team was eveneens behoorlijk op schot en dus gingen we de laatste ronde als gedeeld koploper in. We speelden tegen de postbezorgers van PostNL, met teamgenoot Thomas Willemze aan het kopbord. Zelf speelde ik tegen de bloedfanatieke Rene Tonnon. Waar John van der Wiel uiteindelijk van zijn 100%-score werd afgeholpen doordat hij een eindspel met dame en toren tegen twee torens, twee lichte stukken en een kluit pionnen slechts remise wist te houden, won ik in een slecht eindspel vrij plotseling door een penning, waarmee ik het beslissende punt scoorde. Mijn tegenstander zat er enorm doorheen en in de prijsuitreiking werd er aan mijn partij gerefereerd, maar daar moet wel bij aangetekend worden dat ik eerder in de partij duidelijk beter stond (om over de stand op de klok maar te zwijgen). We benutten misschien maar een paar procent van de mogelijkheden die een stelling ons biedt in een snelschaakpartij en dus slingert het stellingsoordeel vaak hevig heen en weer. En dat is natuurlijk ook de charme ervan.

In ieder geval wonnen we het toernooi ongedeeld met 13 matchpunten uit 7 wedstrijden, één meer dan SVB en twee meer dan Belastingdienst 1 (waarbij Foppe Gele de prijsuitreiking maar liet schieten; misschien had hij wel een feest in zijn achtertuin), het verrassend goed presterende team van Defensie en IBM, die wel tegen ons hadden gespeeld en zonder medailles naar huis gingen.

Met een medaille om m'n nek stapte ik trots de trein in, waar ik toevallig in een stiltecoupé ging zitten waar twee vrouwen geanimeerd met elkaar zaten te converseren, en genoot ik na van de geleverde prestatie.