Weer 4 uit 4!

Na een heleboel magere jaren lijkt nu dan toch de zon door te breken voor het Nederlands voetbal. Deze week werden ook de laatste Europese obstakels geslecht, waardoor Nederland dit najaar zowel in de Champions als Europa League vertegenwoordigd is.

Wat de week helemaal mooi maakte, was dat de plaatsing voor de groepsfases door vier zeges werd afgedwongen. Een ongekende luxe na een aantal barre jaren, waarin de Nederlandse ploegen vaak door de gekste clubs werden uitgeschakeld, waardoor er een enorme angst voor kwalificatiewedstrijden is ontstaan. Waar hebben we ons de afgelopen jaren toch zo druk om gemaakt?

Heel makkelijk had Ajax het overigens niet in de vierde voorronde voor de Champions League. Tegen het stugge Cypriotische APOEL Levkosía wisten ze thuis met 2-0 te winnen, wat genoeg was nadat het uitduel miraculeus in 0-0 was geëindigd.

PSV en Feijenoord walsten in de vierde voorronde van de Europa League met verbijsterend gemak over hun zwakke tegenstanders heen. Nadat ze thuis dik hadden gewonnen, deden ze het op vreemde bodem nog even dunnetjes over. Je zou immers verwachten dat de tegenstand iedere voorronde groter wordt, maar kennelijk is dat niet zo.

De meeste tegenstand kreeg AZ van Royal Antwerp, een ploeg waar ik eerlijk gezegd nog nooit van had gehoord. In Enschede eindigde het eerste duel in 1-1, wat betekende dat AZ in Antwerpen flink aan de bak moest. Ondanks dat de thuisploeg het voordeel van de twaalfde man gauw verloor door een rooie kaart, kwamen ze laat in de wedstrijd wel op voorsprong. Doordat doelpuntenmaker Lamkel C wegens feestvieren eveneens op een rooie kaart werd getrakteerd, kreeg AZ een wel erg grote numerieke meerderheid. In de laatste minuut viel de gelijkmaker, waarna AZ in de verlenging er nog even drie in schopte en ook door is.

Vierde voorronde Champions League:
Ajax – APOEL Levkosía 2-0 (0-0)

Vierde voorronde Europa League:
Apollon Limassol – PSV 0-4 (0-3)
Hapoel Beër Sjeva – Feijenoord 0-3 (0-3)
Royal Antwerp – AZ 1-4 na verlenging (1-1)

In de Champions League treft Ajax overigens Lille, Valencia en Chelsea, drie ploegen waar ze nog weinig de degens mee gekruist hebben. Kunnen ze net als vorig jaar overwinteren, of wordt het een kansloos verhaal? Het valt te hopen dat ze zich op zijn minst voor de knock-outfase van de Europa League plaatsen, zodat ze veel punten voor de coëfficiëntenlijst kunnen blijven scoren. De top 10 van Europa is alweer in zicht.

Ierland

Krappe tijdschema’s, door weilanden getrokken, veel gelopen, veel gegeten en vooral veel uitgegeven: het Apenhoofd was de afgelopen dagen in Ierland met niemand minder dan Rolex.

Hieronder een kaartje met de route:

De reis door Ierland. Blauw: dag 1, groen: dag 2, rood: dag 3, geel: dag 4. Kaart: Google.

Afgelopen donderdag begon de reis dan. Om kwart over 9 ’s ochtends vertrokken we vanuit Schiphol, om een kwartier later in Cork aan te komen. Vervolgens zijn we eerst met de bus en later met de taxi naar Killarney gereden. Daar hebben we vrijdag het nationale park onveilig gemaakt, om vervolgens via Limerick naar Cratloe te rijden, waar we de tweede nacht hebben doorgebracht. Op zaterdag hebben we de Cliffs of Moher bekeken en zijn we met een soort toeristenbus naar Dublin gereden. Daar zijn we op zondag nog op een echte toeristenbus door de stad gereden, alvorens op het vliegtuig te stappen. Om kwart voor tien ’s avonds, ruim twee uur na vertrek, kwamen we weer veilig in de Haarlemmermeer aan.

Over Ierland:
+ De bewoners zijn heel vriendelijk
– Het openbaarvervoernetwerk is slecht
– Ryanair

4 uit 4!

Goed nieuws deze week op voetbalgebied. Alle vier de overgebleven Nederlandse clubs worstelden zich door de derde Europese voorronde heen, zodat ze nog een obstakel verwijderd zijn van deelname aan de Champions of Europa League.

De afgelopen jaren is Nederland steeds verder op de UEFA-ranglijst gezakt, wat betekent dat de Nederlandse ploegen steeds meer voorrondes moeten spelen om zich voor de groepsfases van het hoofdtoernooi te plaatsen. Het voordeel daarvan is wel dat de Nederlandse clubs in de voorrondes punten voor de UEFA-ranglijst kunnen pakken, zodat Nederland weer op de ranglijst kan klimmen. Dat is nodig ook, zoals de onderstaande grafiek weergeeft:

UEFA-coëfficiënten van 1995 t/m nu voor Nederland (zwart), Spanje (rood) en Oostenrijk (donkerrood).

Waar Nederland aanvankelijk nog redelijk met een voetbalgrootmacht als Spanje kon wedijveren, moeten we sinds 2017-2018 zelfs een bescheiden voetballand als Oostenrijk voor ons dulden. De grafiek laat goed zien hoe de sterke landen alsmaar sterker zijn geworden (onder andere doordat de puntentelling veranderd is in het voordeel van de ploegen die in de Champions League spelen), terwijl de rest er bekaaid vanaf is gekomen. De coëfficiënt van Nederland, die bepaald wordt door de resultaten van de afgelopen vijf seizoenen, is door de jaren heen redelijk constant gebleven. De afgelopen jaren lag de coëfficiënt echter rond de 30, wat historisch gezien erg laag is.

Het verval zette zich rond 2015 in, omdat in die tijd de resultaten uit de succesvolle jaargangen 2010-2011 en 2011-2012 vervielen. Tot overmaat van ramp was het seizoen 2017-2018 uitermate weinig succesvol. Dat was het jaar waarin Feijenoord in de Champions League schutterde en Ajax en PSV zich in de voorronden voor de Europa League dom lieten beetnemen door zwakke tegenstanders. Dan was de oogst van afgelopen week heel wat beter:

Voorronde Champions League:
Ajax – PAOK Thessaloniki 3-2 (2-2)

Voorronde Europa League:
Dinamo Tbilisi – Feijenoord 1-1 (0-4)
PSV – FK Haugesund 0-0 (1-0)
AZ – FK Marioepol 4-0 (0-0)

Hopelijk is hiermee de weg naar boven weer gevonden en kunnen de Nederlandse clubs in de toekomst op het niveau spelen waar ze thuishoren. Daarbij is het vooral van belang dat Nederland met meerdere ploegen lange tijd actief is, zoals in het seizoen 2011-2012. Dankzij het sterke collectief leverde dat seizoen Nederland meer punten op dan de succesvolle solo-optredens van Ajax van de afgelopen seizoenen. Ondanks dat de Amsterdamse club de finale in de Europa League (2017) en de halve finale in de Champions League (2019) wist te bereiken, wist Nederland daar amper van te profiteren omdat de overige ploegen al gauw werden uitgeschakeld en vrijwel geen punten pakten. Dan is dit seizoen echt een stuk beter begonnen.

Verstappen op zaterdag, Hamilton op zondag

Lewis Hamilton heeft in Hongarije zijn achtste Grand Prix-zege van het seizoen behaald door polesitter Max Verstappen in de slotfase te kloppen. Op grote achterstand finishten de Ferrari's van Sebastian Vettel en Charles Leclerc als derde en vierde.

Vaak was hij er al dichtbij, maar steeds kwam hij net een paar honderdsten tekort voor zijn eerste poleposition. Op de bochtige Hungaroring is het wel raak. Hoewel Bottas in de spannende kwalificatie nog akelig dichtbij komt, houdt Verstappen aan de meet 18 duizendsten over, zodat hij zijn eerste pole uit zijn carrière pakt. Hamilton is derde, voor de Ferrari's van Leclerc en Vettel.

Bottas bij de neus genomen

Anders dan vorige week komt de Red Bull met startnummer 33 nu goed voor zijn plaats. Toch zijn de Mercedes iets sneller weg, waardoor ze met zijn drieën naast elkaar op de eerste bocht afstormen. Bottas blokkeert een wiel, waardoor hij Verstappen moet laten gaan en Hamilton op zijn dak krijgt. Bij de volgende bocht blokkeert hij weer een wiel, waarna Hamilton hem buitenom voorbijrijdt. Bottas moet inbinden, verliest momentum en ziet Leclerc er ook nog langs floepen. De Monegask rijdt nogal lomp tegen Bottas aan, waardoor hij de voorvleugel van de Fin beschadigt. Een ronde later gaat Vettel de kreupele Mercedes ook voorbij, waarna Bottas gauw terrein verliest en zich spoedig bij zijn team komt melden voor een nieuwe voorvleugel. Na zijn stop kan hij Kubica's Williams voor zich uit jagen.

De andere Mercedes vergaat het een stuk beter. Hamilton kan Verstappen in de openingsfase prima volgen. Het gat blijft lange tijd rond de twee seconden schommelen, maar als Verstappens banden afbouwen, komt Hamilton wat dichterbij. Wel blijven ze hard bij het Ferrari-duo weglopen. Hoe groot de voorsprong is, blijkt wel als Verstappen na 25 rondjes nieuwe banden haalt en voor de deur bij Leclerc de baan op komt.

Hammertime

Verstappens pitstop brengt Hamilton kortstondig aan de leiding, maar als hij zes ronden later zijn monteurs opzoekt, is zijn achterstand gegroeid naar zes seconden. Het is het sein voor Hamilton om er nog een schepje bovenop te doen en binnen drie ronden heeft hij het gat dichtgereden. Inhalen blijkt op de bochtige Hungaroring een ander verhaal. In de 39e ronde krijgt Hamilton eindelijk een goede kans als Verstappen even door een Renault wordt opgehouden. Verstappen verdedigt zijn koppositie met hand en tand en beslist het duel in zijn voordeel als Hamilton zijn bolide in de snelle vierde bocht niet meer op de baan kan houden. In het vervolg houdt Hamilton zich koest.

Mercedes-strateeg James Vowles heeft zijn telraam er inmiddels bij gepakt. Aan de pitmuur bedenkt hij een list om de taaie Red Bull toch nog te kloppen: hij laat Hamilton nogmaals binnenkomen voor een setje nieuwe banden. De coureur zelf is niet direct overtuigd van de gok, waardoor hij in de slotfase 20 seconden moet goedmaken. Aanvankelijk knabbelt hij ook maar mondjesmaat was van zijn achterstand af, totdat hij ineens zijn tempo verhoogt en de ene snelste ronde na de andere neerzet. Plotseling slinkt het gat met anderhalve seconde per ronde.

Het wordt nog erger voor Verstappen als zijn banden het in de slotfase helemaal opgeven, waardoor Hamilton hem vrij eenvoudig kan passeren en onbedreigd de race wint. Verstappen haalt gelijk een nieuw setje banden, zodat hij als troostprijs het punt voor de snelste raceronde pakt. De Ferrari's wisselen in de slotfase eveneens van positie: op nieuwere banden wast Vettel Leclerc de oren, waardoor hij nog naar het podium mag, ondanks dat hij op ruim een minuut achterstand was gereden.

Sainz weer best of the rest

Op een ronde achterstand kwam Sainz als vijfde aan de meet, voor een volkomen onzichtbare Gasly, die bij de start verzoop en slechts bij de pitstops wat plekken terugwon. Bottas' inhaalrace bracht hem tot aan de staart van Räikkönen. Meer dan een achtste plek werd het niet, waardoor hij zijn achterstand in het kampioenschap zag oplopen tot 62 WK-punten, terwijl zijn voorsprong op Verstappen slonk naar nog maar 7 punten. De laatste punten waren er voor de debutanten Norris en Albon.

Verliezers waren er ook. De Renaults waren nergens en finishten ver buiten de punten. Daarmee deden ze het nog wel iets beter dan het team van Haas, dat Grosjean als enige coureur uit zag vallen. Ook Stroll en Giovinazzi zullen met een rotgevoel de zomerstop ingaan, want zij finishten nog achter de subliem rijdende Russell.

Over vier weken barst het Formule 1-geweld weer los in de Ardennen. Weet Verstappen de spanning in het kampioenschap te vergroten door zijn thuisrace te winnen, of is Hamilton hem dan toch weer te snel of te slim af?

Mijlpaal

Het is vandaag een bijzondere dag, want vandaag ben ik voor het eerst in mijn leven officieel de sterkste schaker van de familie, een eer die Ewoud al sinds 2000 ten deel viel.

Echt heel veel heb ik er overigens niet voor hoeven doen, behalve tactisch geen toernooien spelen in de zomervakantie. Dankzij de laatste competitiewedstrijd van het afgelopen seizoen moest ik op de augustuslijst zelfs twee punten inleveren. Doordat Ewoud de afgelopen tijd door diverse toernooien niet minder dan 31 punten moest inboeten, ben ik hem nu toch voorbijgegaan. De onderstaande grafiek schetst het verloop van onze KNSB-ratings:

Ratingontwikkeling van Ewoud en mij van 2000 tot en met nu.

Ondanks dat hij zo nu en dan in schaakboeken opduikt vanwege werkelijk waar subliem gespeelde partijen, zit Ewouds rating al sinds 2014 in een zorgwekkende duikvlucht waar hij ook niet meer uit lijkt te kunnen komen. Normaal gesproken zullen ratings vroeg of laat stabiliseren, maar dat lijkt vooralsnog niet aan de orde. Het gevolg is dat ik hem met mijn uiterst trage progressie heb ingehaald. Ik snap zelf eerlijk gezegd ook niet zo goed hoe dat kan, maar ergens vind ik het ook wel een beetje leuk.

Een andere mijlpaal is dat mijn proefschrift is gedrukt. Dat had heel wat voeten in de aarde, maar nu is het dan eindelijk gelukt, zodat ik over anderhalve maand kan promoveren. Eerlijk gezegd zou ik nog liever 31 elopunten kwijtraken dan daar op een podium in mijn steenkolenengels ten overstaan van mensen die veel intelligenter zijn dan ikzelf een uur over parkeerproblematiek uit te weiden. Als introvert persoon kan alle aandacht me gestolen worden.

Ondergetekende met proefschrift. Foto: Jos van Ommeren.

Maar goed, hopelijk overleef ik het uurtje en kan ik er de rest van m’n leven, met een academische titel op zak, tevreden op terugkijken. Promoveren is toch bijna zoiets als schaakgrootmeester worden. Die titel pakken ze je niet meer af, zodat ik binnenkort tot in de eeuwigheid als een slim persoon te boek sta. Blijk ik straks niet alleen de sterkste, maar ook nog de slimste van de familie te zijn…