28 september 2006

Schoolhumor

Ja, ook op school kun je soms wel lachen. Om domme uitspraken van docenten, bijvoorbeeld. Hieronder een voorbeeld van een tegenspraak:



Europees voetbal 2

Deze week is er weer Europees voetbal. De lampenfabriek won met 0-1 in Bordwater en is met 1½ uit 2 goed op weg. Hopelijk zullen de overige Nederlandse ploegen hier een voorbeeld aan nemen.

De wedstrijden: (tussen haakjes de uitslag uit de eerste wedstrijd)

Ajax – IK Start 4-0 [5-2]
GroningenPartizan 1-0 [2-4]
Kayserispor – AZ 1-1 [2-3]
Feyenoord – Lokomotiv Sofia 0-0 [2-2]
Heerenveen – Vitoria Sutebal 0-0 [3-0]

AZ speelde met moeite gelijk in Turkije, Ajax kende weer een gemakkelijke avond tegen het zwakke IK Start, Feyenoord en Heerenveen wisten hun goede uitgangsposities te handhaven dankzij twee doelpuntloze remises. Alleen Groningen ligt eruit. Na de 4-2-uitnederlaag kreeg de ploeg thuis twee penalty’s. Hiervan werd maar één benut: 1-0 en dat was niet genoeg. Desondanks een goede avond voor het Nederlands voetbal.

24 september 2006

Externe competitie ronde 1

Versterkt tweede redt het niet tegen Tal/ DCG

Afgelopen zaterdag 23 september begon de competitie voor BSG 2 met een uitwedstrijd tegen het best sterke Tal/DCG. Dit team is de afgelopen jaren tweemaal gedegradeerd. Vorig jaar verloor het met 6½-1½ van BSG 1 en nu mochten ze wraak nemen op het tweede.

BSG 2 is dit jaar versterkt met de gebroeders Ootes. Vorig seizoen hadden we vaak invallers nodig. Tegen Nieuwendam speelden we toen met maar liefst vier invallers. Dit jaar zal dat hopelijk anders zijn.

We gingen met twee auto’s naar Amsterdam. Theo was nog even bang voor files, maar dat viel reuze mee. Zodoende kwamen we ruim op tijd aan, alleen moesten de auto’s verderop geparkeerd worden. Na een wandeling kwamen ook de bestuurders op tijd aan op de plek die door Lennart als volgt werd beschreven:

“Tal speelde op een akelige locatie. Hun normale zaal was al verhuurd, en daarom werd er een bijzaaltje geregeld. Echter, het lag aan een speelplaats alwaar de, voornamelijk allochtone, bevolking luidruchtig het genot van het kind-zijn vierden. Door de herrie buiten moest de deur naar buiten (er waren geen ramen die open konden) dicht blijven. Na een minuut of 10 begon het zeer verdacht te ruiken in de speelzaal, een gevolg van zweterige schakers. Helaas is die stank niet opgelost en gingen de kinderen zelf met het uur harder schreeuwen.”

Ruim na enen begon de wedstrijd. De eerste uren viel er niet heel veel te beleven. Alleen de auteur van dit stukje kwam precair te staan. Aan bord 2 speelde Theo Slisser met zwart netjes remise. Hij kreeg de Hongaarse variant voorgeschoteld, waarin het evenwicht nauwelijks verbroken werd. Ook Bert Kieboom speelde remise. Ook hier leek niet veel gebeurd te zijn. Teamleider Bert Balke wist zelfs te winnen. Helaas heb ik het slot niet gezien, omdat ik zelf rond die tijd verloor. Ik schijn ergens in de opening een foutje te hebben gemaakt, waarna ik steeds in de problemen kwam. Door middel van een stukoffer wist mijn tegenstander te veel dreigingen te scheppen.

Na deze partij gebeurde er lange tijd heel weinig. De 2-2-stand bood hoop op een goed resultaat, maar die hoop vervloog toen Tom de Ruiter in een moeilijke stelling misgreep. Hij had mooi spel gekregen. Een ruiltransactie kostte hem de dame, maar leverde hem een toren en twee paarden op. Zijn tegenstander ging echter met een pion lopen en na een promotiecombinatie was het bekeken. Jammer, want in de analyse had wit juist de kansen. Aan bord 6 verloor Lennart Ootes onnodig. Vanuit de Schotse opening kwam een toreneindspel op het bord, waarin de activiteit van de torens meer gewicht in de schaal legde dan een goede pionnenstructuur. In plaats van herhaling van zetten af te dwingen, ging hij een toren winnen. De resterende vrijpionnen van wit stormden echter als een lawine naar voren. Vervolgens verloor Chris Kooijman. Hij ging optimistisch op zoek naar aanvalskansen. Helaas koos hij de verkeerde voortzetting, waardoor hij een stuk moest offeren. Vervolgens ploeterde hij door met een stuk minder tegen wat ongevaarlijke pionnen. Het was zijn eerste witnederlaag in lange tijd.

Met de stand van 5-2 op het scorebord was alleen Lars Ootes nog bezig. Hij had in de opening veel tijd verbruikt om te anticiperen op de Aljechinopening van zijn tegenstander. Het leverde hem een behoorlijke stelling op. Helaas liet hij zijn tegenstander glippen. Met een kwaliteit achter leek het op een nederlaag uit te draaien, maar hij gaf zijn visitekaartje af door zijn tegenstander in wederzijdse tijdnood te flessen. Terwijl zijn teammaten het niet konden laten nog enkele opmerkingen te maken, sprak hij van “gerechtigheid”, een uiterst sportief gebaar, na zo’n kater.

Zodoende werd het 5-3 en niet 6-2. Na afloop heerste er een optimistisch en tevreden gevoel. De nieuwkomers hadden het netjes gedaan en er had hier en daar wel wat meer in gezeten. Het goede gevoel werd versterkt door het telefoontje naar het Denksportcentrum, waar BSG Sopsweps met 6½-1½ had vernederd.

Dit verslag is ook te lezen op de site van BSG (als het goed is)

Mierlo

Succesvolle schaakdag in Mierlo

Vandaag werd het altijd gezellige rapidschaaktoernooi in Mierlo gehouden. Van alle deelnemende viertallen sprongen er twee uit: BSG en Baarn hadden samen acht redelijk getalenteerde (ahum) spelers meegenomen. Deze werden als volgt verdeeld:

BSG: 1.Lars Ootes; 2.Peter Drost; 3.Lennart Ootes; 4.Jesper de Groote

Baarn: 1.Ewoud de Groote; 2.Robin van Kampen; 3.Vincent Pandelaar; 4.Arthur Vlug

Na wat geklungel met het aanmelden, konden om een uur of elf (schat ik zo) de wedstrijden beginnen. BSG speelde tegen HMC 2. Tegen deze laagvliegers werd ongenadig uitgehaald, het werd 4-0.

De volgende ronde werd moeilijker. Tegen Spijkenisse werd met 3-1 verloren. :( De eerste tegenvaller was dat die-kneus-met-nog-geen-2000 in een goede stelling problemen ging zoeken. Hierdoor verloor hij een toren en moest hij een nul slikken. Lennart won wel, maar Peter verloor. Lars werd vervolgens door Tony Zhang uitgeteld; zodoende werd het 3-1.

Tegen Chesspirant 2000 werd weer met 3-1 gewonnen. Als ik me niet vergis won ik die partij door mijn tegenstander klem te zetten. Lennart won een eindspel met een pion meer. Peter won ook, maar ik zat te ver weg om te onthouden hoe. Lars’ koning kwam helaas in een matnet, nadat hij goed stond. Na deze 3-1-zege was het wachten op de goede tegenstanders.

In de vierde ronde werd er uitgehaald tegen SV Waalwijk. Ik speelde tegen een klein jongetje, dat ik netjes versloeg met zwart. Op het eind moest hij kiezen tussen mat en dameverlies. Hij koos het eerste. (Misschien onthoud ik nu nog iets van die partij) De overige spelertjes wonnen ook, dus er werd een fraaie 0-4-overwinning geboekt.

De vijfde ronde was in het teken van de ontmoeting tussen BSG en Baarn. Deze wedstrijd zou het hoogtepunt van het toernooi moeten worden. :) Het plan was simpel: standhouden op de hoogste borden en winnen op de onderste. Uiteindelijk hielden we slechts stand op de laatste borden. :( Aan bord 3 was de wedstrijd Vincent Pandelaar – Lennart Ootes als eerste afgelopen. Vincent toverde dezelfde irritante variant uit de hoed waar hij ook mij mee wist te vangen. Lennart stelde zich merkwaardig op en verloor door een paardschaakje op f6 zijn toren… op h7. :S Zo stond het al snel 0-1. Aan bord 4 deed ondergetekende iets terug door Arthur Vlug te verslaan. In een scherpe variant van het Frans offerde zwart een stuk voor drie pionnen. Misschien was zijn plan met h7-h5-h4 te traag, want ik kon mijn stelling consolideren. Daarna nam ik de aanval over en won ik. :) Na de 1-1 riep mijn moeder allerlei dingen voor als het 2-2 zou worden, dat we dan nog steeds voor zouden staan en zo. :S. Helaas zat dat er niet in. Lars ging namelijk verliezen van Ewoud (overloper!). Peter sloeg een remiseaanbod af tegen Robin. In opperste tijdnood ging het punt helaas naar laatstgenoemde; 1-3. :-(

In de laatste ronde speelden we tegen SVBD; Schachverein België/Duitsland of zo. Tegen deze Belgen leek het nog slecht te gaan aflopen. De “eigenaar” van deze weblog speelde erg optimistisch en stond behoorlijk slecht. Gelukkig keerden de kansen in het toreneindspel. Hierin was ik beduidend beter dan mijn tegenstander. :-) Op de overige stellingen was het nog steeds niet best: Lars stond moeilijk, Peter had een pion minder en Lennart zelfs een stuk minder. Gelukkig klaarde het op. Peter wist remise te houden, Lennart won zijn stuk terug. Helaas gaf hij even later een eindspel met een pion minder weg. :S Ondertussen was Lars een pion voor gekomen. Hij had een paar minuten meer in de tijdnoodfase. Dit won hij netjes; 1½-2½!

Zodoende eindigde BSG net buiten de prijzen. Baarn won de laatste ronde en eindigde als tweede! Gefeliciteerd!

Persoonlijke uitslagen:

1. Lars Ootes 1 0 0 1 0 1 totaal: 3
2. Peter Drost 1 0 1 1 0 ½ totaal: 3½
3. Lennart Ootes 1 1 1 1 0 0 totaal: 4
4. Jesper de Groote 1 0 1 1 1 1 totaal: 5

15 september 2006

Clubblad BSG

Vandaag was ie er weer, het clubblad van BSG. Nu staat er normaal gesproken al weinig in, nu, net na de zomervakantie, staat er al helemaal weinig in. Het boekje is doorspekt met planningen, data, jaarverslagen, reglementen enzovoorts. Zoals altijd had Jarno zijn best gedaan om een stukje te schrijven over het schoolschaak, waar natuurlijk niks leuks over te vertellen is. Vervolgens kwam de opstelling van de externe competitie aan bod, gevolgd door wat geleuter over de interne competitie. Verder had schaakjournalist Johan Hut tig artikelen volgeschreven over Henk van der Poel, (Ook grootmeesters kunnen stevig balen, Henk van der Poel houdt stand in Dieren, Henk van der Poel scoort meesterlijk in Dieren) die in Dieren een aardig toernooi speelde. Hij werd afgeschilderd als een schaakamateur, die nog nooit tegen allerlei meesters had geschaakt of zo. Ik zou me beledigd voelen als ik Henk was. Verder stond er heel weinig in. In een alinea werd melding gemaakt van de prestaties van Ewoud en Peter, alsmede van Oscar vk. Over mijn prestaties, een groep lager, had hij geen plaats.

Achterin het boekje schrijft Bert Kieboom over het eindspel. Dat doet hij ook al jaren. Toch is hij niet bepaald een eindspelvirtuoos. :S Vervolgens wordt het boek afgesloten met de eindstanden van de zomercompetitie.

Maar dan zie ik een kleine alinea. Het artikel “De open zomercompetitie 2006”, eindigt met “En dan niet te vergeten dat Theo Slisser (…) twee sterkspelende jonge schakers heeft weten te strikken, nl. de gebroeders Lars en Lennart Ootes. Zij gaan voor het tweede team spelen… bla bla bla”

Dit hou je toch niet voor mogelijk. Theo Slisser, degene die ze nog bijna heeft weggejaagd, krijgt nu de eer… :S :S :S.

14 september 2006

Europees voetbal

In de Champions League behaalde PSV een knappe 0-0-remise in eigen stadion tegen Liverpool. Ondanks een gebrek aan goede spelers maakte de ploeg uit Eindhoven de meeste kans op de overwinning.

In de voorrondes voor de UEFA CUP maakte Ajax korte metten met IK Start. Ajax won met 2-5 van deze zielige amateurs. Gênant is de 4-2-nederlaag van FC Groningen bij Partizan, na een 3-0-ruststand. AZ won thuis met 3-2 van de Turkse club Kayserispor. AZ heeft dus ook goede kansen op de volgende ronde. Feyenoord speelde met 2-2 gelijk tegen Lokomotiv Sofia, na een 2-0–achterstand. Heerenveen won van Vitoria Setubal. Pas in de tweede helft werd er gescoord, maar het waren wel twee fraaie doelpunten. In de slotfase, toen de wedstrijd beëindigd leek, werd het nog 0-3!!!

Uitslagen voorrondes UEFA CUP:

IK Start – Ajax 2-5 (1-2)
Partizan – Groningen 4-2 (3-0)
AZ – Kayserispor 3-2 (2-1)
Lokomotiv Sofia – Feyenoord 2-2 (2-1)
Vitoria Setubal – Heerenveen 0-3 (0-0)

Geen slechte prestatie van de Nederlandse ploegen! Mijn voorspelling: Ajax en Heerenveen gaan makkelijk door, AZ en Feyenoord zijn aan hun stand verplicht te winnen, wat ze ook zullen doen en Groningen moet stunten in de Euroborg, wat ze (net) niet lukt.

12 september 2006

Openbaar vervoer

 GVB tijdens spitsuur

Echt niet te geloven dit… Sta ik op de tram te wachten, rijdt ‘ie gewoon door met het het opschrift “niet instappen“. De volgende tram, idem dito. Vervolgens rijdt er een tram langs die overvol zit en zonder te stoppen doorrijdt. Er is ondertussen een groot aantal mensen aan het wachten. Als dan EIN-DE-LIJK de VIERDE tram langsrijdt, probeert iedereen zich erin te wurmen. Ik paste er net niet meer bij, maar gelukkig komt daar de VIJFDE tram aan. In deze tram is het gelukkig lekker rustig. Maar het geeft wel te denken. Waarom rijden er zoveel trams tijdens de spits, waar je niet in mag stappen? Waarom rijden die krengen altijd vlak achter elkaar?? Uiteindelijk deed ik dik een kwartier over een traject wat ik lopend in ongeveer de helft van de tijd had kunnen doen… Zodoende miste ik mijn trein

08 september 2006

NK Snelschaken te Heerenveen

Morgen is het NK Snelschaken! Het zal nog een hele klus worden om er op tijd te komen, want de locatie is veranderd. Toch denk ik dat een goed resultaat neerzetten nog wel moeilijker zal zijn.

Hopelijk denkt Ewoud dit niet:


Ieder1 veel suc6!

Verslag NK Snelschaken

Zaterdag 9 september 2006 werd het Nederlands Kampioenschap snelschaken gespeeld. Hoewel het al jaren bekend was dat het in Heerenveen gespeeld zou worden, was de precieze locatie dat niet. Een paar dagen voor het toernooi werd opeens duidelijk dat het ergens anders was. Gelukkig schijnt iedereen op de juiste plek aangekomen te zijn.

De organisatie was helaas een puinhoop. Eerst was de A-categorie (“Kategorie” in het Fries) de boosdoener, daarna de andere categorieën. Al binnen een ronde liep het toernooi drie kwartier vertraging op en natuurlijk moest ik weer tegen Ewoud (met dank aan de Amsterdamse software.) De eerste “ronde” verliep goed. Na enig geharrewar was ik eindelijk op de goede plaats gekomen. Het toernooi bestaat uit poules van vier spelers, die eenmaal tegen elkaar spelen. Deze procedure wordt nog twee keer herhaald, waarna het deelnemersveld over drie groepen wordt verdeelt. In deze groepen  speel je nog 7 of 9 potjes. De winnaar van de hoogste groep wordt uiteindelijk kampioen. Zoals gezegd was het begin niet onaardig voor mij. De eerste partij was tegen Tommie Witteveen, die ik netjes matzette. Daarna speelde ik met zwart tegen Ewoud. Nadat ik zijn aanvalletje had afgeslagen, stond ik misschien zelfs iets beter, waarna hij remise aanbood. Terwijl ik nog zat na te genieten, zei hij lichtelijk geïrriteerd dat hij ergens makkelijk had kunnen winnen. Toen hij de zet zei, (Iets als Lg6 of zo) was ik iets minder blij. Vervolgens won ik vrij simpel van Hilbert Teerstra. De verrassing van het toernooi was Ewouds nederlaag (ra, ra tegen wie?) die ronde. Hij sloeg hoogmoedig een remiseaanbod af en verloor toen met een kwal minder. Later zei hij iets te hebben overzien. :)

In de tweede ronde kwam ik in een iets minder makkelijke poule. Tegen Roi Miedema deed ik maar wat in de opening. Terecht kreeg ik een slechte stelling. Gelukkig wist ik het nog zo te spelen dat ik niet direct veel materiaal verloor. Ik zag zelfs kans om wat materiaal te winnen. Helaas werden mijn stukken toen afgesneden van de beide koningen, waarna de mijne mooi werd matgezet. In de tweede partij van deze poule speelde ik tegen een oude bekende, Tommie Witteveen. Ditmaal had ik zwart. Het precieze verloop van de partij weet ik me niet meer te herinneren (’t was een Schotse opening volgens mij), maar ik stond uiteindelijk een pion voor in een dubbeltoreneindspel. Toen ik de torens mocht ruilen, was de zaak bekeken. Daarna speelde ik met wit tegen Roeland Pruijssers. In deze partij speelde ik niet bijster goed, waardoor hij steeds een plusje had. Uiteindelijk kreeg ik een gelijkelopereindspel met een minuspion op het bord, waarin ik nog probeerde de zaak op remise te houden. Dat was teveel gevraagd, want het werd een 0. Roi Miedema sprak na afloop nog over Roelands “blufzet” …c5!? In plaats van deze pion gewoon met de loper te slaan, pakte ik hem met de pion, wat op een ruil neerkwam. Met 3½ uit 6 was het wachten op de volgende ronde.

De derde ronde was de meest spannende ronde. Wie zouden er nog in de hoofdgroep komen en wie niet? Het begon meteen al lekker. :( Tegen Tobi Kooiman trapte ik volgens mij in een simpel trucje. Vervolgens zette ik een wanhoopsoffensief in werking, maar het leek slechts mijn ondergang te versnellen. Gelukkig kreeg ik na die ronde mijn hersenen weer langzaam terug. De tweede partij speelde ik tegen Henriët Springelkamp. Toen mijn geliefde afruilvariant op het bord kwam (ik wist dat ze 1.e4 e5 speelde, dat deed ze in Hengelo twee jaar terug tegen mij) speelde ze ergens …Lc5 in plaats van …c5. Ik dacht “waarom schrijft de theorie hier …c5 voor en niet …Lc5?” en speelde onnadenkend Pb3… om me even later af te vragen waarom ik niet gewoon Dh5+ had gedaan, met stukwinst. Gelukkig verliep de partij verder voorspoedig en won ik alsnog. Als toetje mocht ik tegen Lennart Ootes spelen. Ik had al enkele partijen tegen hem gespeeld voordat het toernooi begon. Op een gare variant van hem ging ik een zet doen die theoretisch gezien niet goed zou zijn. Gelukkig wist hij, net als in een oefenpartijtje, niet de weerlegging te vinden. Hij offerde een stuk, maar de compensatie was zelfs niet met een microscoop te bespeuren. Zodoende scoorde ik 2 uit 3 die ronde en 5½ uit 9 totaal. Helaas miste ik op een haar de kampioensgroep en waren de kansen om het toernooi te winnen verkeken (voor zover dat een realistisch doel zou zijn geweest.) :(

In de tweede groep zou ik in ieder geval nog een aardige kans maken op een prijsje. Tegen Karin Pruijssers won ik. Op het laatst kon ze werkelijk niks meer, dus ik was tevreden. Daarna kwam echter een domper: Tegen Peter Riksten mocht ik met wit spelen. Via een Franse opening offerde hij theoretisch een stuk op b4. Handige snelschakers als Jesper Nederlof bedienen zich van dit systeem. Helaas ging er van alles mis en werd mijn koning (die natuurlijk allang in veiligheid had moeten zijn) een dankbaar doelwit. Daarna speelde ik met zwart tegen Sten Goes. Een bijna ideale combinatie van tegenstander en kleurverdeling. :) In het Schots Gambiet dacht hij wel even mijn pion op d4 te kunnen pakken met z’n paard. Toen sloeg ik op h2 en moest hij z’n dame geven om mat te voorkomen… Daarna speelde ik met wit tegen… ja ja… Henriët Springelkamp! Ik was nieuwsgierig of ze iets anders zou spelen, maar nee. Ze deed precies hetzelfde en toen wist ik wel wat ik moest doen. Zoiets heet een revanche op jezelf. De vijfde partij speelde ik tegen een andere bekende: Lennart Ootes. Hij leerde wel van zijn fouten. :-) Hij besloot dit keer maar een slappe variant van het Spaans te spelen. Onder toeziend oog van zijn broertje Lars werd er een schuifpartij gespeeld, die niet slecht leek uit te pakken voor mij. Langzaam kwam ik beter te staan, maar toen ik een pion won, kon hij er opeens iets van drie van mij winnen. :S Daarna bood hij remise aan, omdat hij maar zeven seconden overhad en ik ongeveer het dubbele. Maar in zo’n stelling wilde ik niet op tijd winnen (bovendien liep ik nog het risico dat hij me toch zou vlaggen of dat ik een niet toegestane zet zou doen.) Mijn één-na-laatste partij vulde ik in met een mooie winstpartij tegen Dragan Skrobic. Mijn tegenstander deed de ultieme snelschaakopening 1.e4 f6 2.d4 Kf7. Ik negeerde die idiote opzet gewoon en ontwikkelde mijn stukken. Toch stelde ik ze wat slap op, waardoor hij met een pionopstoot de “gelijkmaker” produceerde. Ik sloeg de pion en kreeg een (tijdelijk) centrum, dat hij gek genoeg in tact liet. Daarna stond ik gewonnen, gezien mijn centrum en de lijnen tegen zijn koning op f7, die een doelwit werd. Met een mooi torenoffer wist ik deze in mijn stelling te lokken, waar hij matliep. In de laatste ronde speelde ik tegen Tjerk Sminia. Tijdens het officiële NK jeugd was hij de eerste reserve, al werd er iets vaags gezegd over zijn rating. Die had iets met de ondergang van de Titanic te maken…:S Het zal wel betekend hebben dat die rating flink was gedaald of zo. Hij won de partij uiteindelijk. Terecht, hij speelde namelijk de ruilvariant. :-) Toch stond ik niet zo slecht. Ik speelde Ewouds suggestie (geheimzinnig hè?) en kreeg goed spel. Helaas overzag ik dat mijn dame ergens mat moest dekken. Toen ze werd aangevallen, had ik geen velden meer waar ze èn niet meer aangevallen stond èn het mat kon dekken. Dus ik gaf op. Uiteindelijk eindigde ik als (gedeeld) derde, samen met Lennart, maar achter Henriët Springelkamp en de verrassende winnar Peter Riksten.

In de hoofdgroep won Roeland Pruijssers overtuigend. Hij scoorde 8 uit 9 en verloor het hele toernooi geen enkele partij. Tweede werd Matthew Tan, mijn studiegenoot. MadU scoorde 5½ punt en bleef een heel peloton spelers voor. (Officieel) derde werd Marijn Otte. Samen met bijna iedereen die meedeed, zoals CM Sander van Eijk, die ik wel vaak zag winnen. Daarachter stond Stefan Kuipers, de grootmeesterprakker, die dit keer door allerlei niet-grootmeesters werd verslagen. Hij had het al aan zien komen, want hij vond dat hij slecht speelde. Toch eindigde hij boven Ewoud. Ewoud zei dat hij veel goede stellingen verklooide, maar dat zegt hij nu echt te vaak. Gewoon winnen die hap! Wel won hij van Marijn Otte, maar dat is, zoals ik het spottend zeg “de enige zekerheid in het leven.” Uiteindelijk scoorde hij twee overwinningen en twee remises. Waarschijnlijk dacht hij al na drie ronde wat er op het plaatje staat bij de inleiding van dit verhaal (klik op de afbeelding voor de vergroting.) Volgend jaar beter!

Het was een gezellig toernooi. Helaas voor mij ook de laatste keer, maar ja, dat hoort bij het leven. De organisatie was wel slecht, maar daar ga ik niet over klagen. Het hoort bij de sfeer.

Hieronder nog enkele foto’s.





Vier foto’s van het Apenhoofd: 1) Apenhoofd na lang gevecht toch ten onder tegen Roelieboelie, 2) Apenhoofd doet zijn best om Springelkamp te verschalken, nadat hij de makkelijkste manier daartoe had laten liggen. 3) Apenhoofd tegen Lennart Ootes (een van de twee partijen). 4) Apenhoofd krijgt zijn derde prijsje, nadat hij ‘m voor de neus van diezelfde Lennart Ootes heeft weggekaapt.

Ik heb de site maar even vermeld, want dat moest. Er staan erg veel foto’s op. Sommige dingen staan haast op video, zoveel vrijwel dezelfde foto’s zijn ervan gemaakt. Andere foto’s zijn verpest door te weinig licht. Uiteindelijk blijven er nog een paar foto’s over waar bekenden op staan. Voor degenen die de site durven te bezoeken: lach om het deuntje dat je hoort.

05 september 2006

Interne competitie

Maandagavond 4 september ging de interne competitie bij BSG weer van start! Zelf speelde ik tegen Internationaal Meester Leon Pliester. Ik had al een vreemd voorgevoel dat ik tegen hem zou spelen en wel met wit. Tijdens de partij voelde ik me heerlijk rustig. Zo zou ik me altijd wel willen voelen. Ik voelde er echter niks voor om deze partij te verliezen, ik had immers wit. Na een moeilijke opening (ik had zoals gewoonlijk geen idee wat ik moest doen), keerden vrij plotseling de kansen. Ik kon opeens een aanval ontwikkelen. Ik kon het centrum openen, waarna zwarts meest “offensieve” stukken, z’n koning op g6 (!) en loper op e6 in het nauw kwamen. Het schaakprogramma Fritz had binnen een paar miljoenste seconde natuurlijk weer een winstweg berekend. Zelf deed ik er ongeveer tien minuten over om met een aardige combinatie een pionnetje te winnen. Vervolgens kon ik zwarts meest dreigende stukken ruilen en restte er een dubbel toreneindspel waarin ik een gedekte vrijpion bezat. Toch was het nog niet zo simpel. In tijdnood brak ik mijn apenhoofd over allerlei matdreigingen, waarna ik eieren voor mijn geld koos en een torenpaar ruilde. Daarna was het eeuwig schaak. Ik zat met gemengde gevoelens achter mijn bord toen Leon zijn 44e zet uitvoerde en zei: “Ik bied remise… Nee wacht, ik claim het gewoon.” Daarna analyseerden we wat. Ik was best trots dat ik mijn leraar op remise wist te houden, anderzijds was ik teleurgesteld, want dit was de kans om hem te kloppen. In ieder geval gaat het steeds beter tegen hem. Twee jaar terug blunderde ik nog binnen tien zetten een stuk. Ik dacht een leuk grapje te hebben, maar het werd a tempo weerlegd… Vorig jaar wist ik hem met zwart nog aardig partij te geven en dit jaar een alleraardigste remise.

Helaas heb ik door mijn partij de overige partijen gemist. Ewoud was al snel klaar en ging gauw naar huis, zodat hij zich niet al te veel hoefde te ergeren aan mijn partij. De aanwinsten Lars en Lennart Ootes wonnen zonder al te veel problemen. Ook Peter Drost wist te winnen, hij stond in ieder geval erg goed toen ik voor het laatst keek. Meer is te lezen op de weblog van Jarno. Misschien verwijs ik nog wel een keertje naar die site.

01 september 2006

Kennismaking

Hallo beste mensen, ik ben Jesper de Groote. Aangenaam!