Rare kop

In kranten kom je nog wel eens rare koppen tegen. Soms van relschoppers, die later hun spijt betuigen in de krant (zoals ik vandaag las bij "meningen" in de Metro). Ik vroeg me af of het niet een "grap" was van iemand door onder andermans naam een gênante brief schreef.

Terug naar de Metro, die ik in de trein las (en niet andersom). Ik sloeg de tweede pagina open en ontdekte een even verwarrende als lugubere kop:

Moeder dood gevonden
baby aangehouden

"De criminaliteit begint steeds vroeger", dacht ik dus. Nieuwsgierig ging ik verder lezen. Dat liep uit op een kleine teleurstelling:

CONTAINER. De politie heeft een 30-jarige vrouw uit het Groningse Leens aangehouden, van wie het pasgeboren kindje vorige week vrijdag dood werd aangetroffen in haar woning. (…)

Ze mogen bij de Metro best eens gaan oefenen op hun oneliners!

Interne competitie ronde 11

Lui of slim?

De leraar heeft het over de vele uitvindingen die het leven een stuk aangenamer hebben gemaakt. Hij vraagt wie er een idee heeft voor een uitvinding. Rik zit nooit om een idee verlegen: "Ik zou een machine willen uitvinden die mijn huiswerk maakt als ik op het knopje druk." De leraar is verbolgen: "Wat ben jij een luie kerel. Weet iemand iets slimmers te bedenken?" "Ik zou een machine willen uitvinden die op het knopje drukt," zegt Jarno.

Aan dit mopje dacht ik toen ik L. uit A. zag priegelen op het indelingspapiertje. De tiende ronde was namelijk nog niet bijgewerkt, zoals tot gisteren was te zien op de site van BSG. De uitslagen waren zelfs niet opgeslagen. Als ik het goed begreep hoorde Weidema dat te doen, maar had hij het niet gedaan. De witte vond het zijn taak niet.

De indeling was dus gemaakt met de stand na ronde negen. Erg raar, maar het had vast geen erge consequenties. Inmiddels zijn de uitslagen van de vorige ronde zelfs nog boven water gekomen. Welke slimmerik dat gedaan weet ik niet. Van L. uit A. hoorde ik alleen dat er "vier zwartspelers (waaronder L.) hadden gewonnen, dus ik was het niet.

Ik was gisteravond netjes op tijd van huis weggegaan. Volgens m’n tante was het erg koud, dus had ik handschoenen aan. Ik kwam op tijd om Ewood nog een paar keer te vegen met z’n Berlijns. Willem Weitjens kwam de Baarnse clubbladen nog teruggeven. Niet dat hij er veel aan had; BSG 6 verloor met 6-2 van Baarn 2. Dit zal wel het hoogtepunt zijn van het seizoen voor Baarn 2…

Ondertussen waren BSG 3 en 4 tegen elkaar aan de gang. Dat heeft wel iets. BSG 4 zal wel balen dat ze "thuis" speelden. Interessant was natuurlijk of BSG 4 enigszins gelijkwaardig was aan BSG 3, of dat er een enorm verschil zat tussen de achttallen.

De witte las de indeling op. De indeling die op basis van de stand na de negende ronde was gemaakt dus. Ik wist het Loensreptiel te ontlopen, ik mocht tegen FM Henk. Ik wilde mijn droevige reeks nederlagen beëindigen en ik dacht dat het nu wel tijd was daarvoor.

Indeling:

B Kieboom – L Pliester m
J de Groote – H van der Poel f
T Slisser – E de Groote
T de Ruiter – C van der Heijden
Le Ootes – T Haenen

Ik had Henk al gauw gevonden en hij begon met: "Ik zag dat je al een heel verslag had gemaakt van de externe wedstrijd." Hij had dus m’n web-log gelezen. Hoe wist 'ie daarvan? "Ik heb zo m’n bronnen," antwoordde hij kalmpjes.

De partij verliep merkwaardig. Hier laat ik de reden zien waarom ik niemand meer durfde aan te kijken na een zet of acht:

1.e4 c5 2.Pf3 e6 3.c4!? Dit lijkt me leuker dan 3.b3. 3…Pc6 4.Pc3 Pf6 5.d4 cxd4 6.Pxd4 Lb4 7.Pxc6 bxc6 8.e5?! Pe4. Hier leek me 9.Dd4 Pxc3 10.bxc3 wel leuk speelbaar. Toen zag ik zwarts simpele, doch sterke mogelijkheid 9…Da5! Dat werd dus slikken.

9.Dd4 Da5 10.Ld2 Pxd2 11.Kxd2.

Een bijna lachwekkende stelling, behalve voor mij. Wat had ik mezelf weer eens aangedaan… Toch is het voor zwart niet heel makkelijk om te profiteren. De partij ging verder met 11…Tb8 12.Kc2. Het laconieke 12.Ld3 faalt op 12…Lc5. Zwart bracht zijn koning in veiligheid met 12…0-0 en na 13.Ld3 f6!? 14.exf6 Lxc3 Misschien een onnodige tussenzet. 14…Txf6 is waarschijnlijk beter. 15.Dxc3 Dc5! 16.Thf1 Txf6 en zwart stond beter vanwege de actievere stand van de zwarte dame, de druk tegen de witte stelling en de extra centrumpionnen. Wits loper is actiever en met 17.f4 zette ik het zwarte centrum vast. Wit staat niet verloren, maar wel moeilijk.

De worsteling duurde, inclusief pionoffers en een mislukte patgrap, 49 zetten, toen hield ik het wel voor gezien. Het publiek vermaakte zich er wel mee.

Lang voor die tijd had L. uit A. van Haenen gewonnen. Ik kan me die partij van een paar weken terug nog herinneren. Het was een lange partij, waarin ik pas op het laatst won. Le won echter al heel snel door een vorkje of zo. Zo doet die jongen dat dus. Met zwarts stelling leek op dat moment nog vrij weinig mis te zijn.

Tegen het einde van de avond worden ook de leukste affiches beslist. Het Loensreptiel weet de stelling van Bert Kieboom binnen te dringen en wint. Grotovsky verslaat Slisser.

Tom de Ruiter is goed voor de enige witzege in de kopgroep. De "man op het paard" stond heel vorstelijk tegen Coentje, die terugzakte naar 6½ uit 8 in de IC.

Het duel der BSG’s werd met 5-3 gewonnen door het derde. Geen gelijkspel en geen grote zege. Dat lag wel in lijn der verwachting. Aan de andere kant was de 3-5-nederlaag voor het vierde de minst erge van het seizoen tot nu toe. Vorige week vrijdag (!) gingen ze met 7-1 (!) onderuit tegen Amersfoort (!) 3.

De scores waren volgens mij als volgt:

BSG 4 – BSG 3 3-5
1. Swart – Pieterse 0-1
2. Beyen – Wagener 1-0
3. Baart – Weidema 0-1
4. Tijssens – Van de Velden ½-½
5. Kok – Vijvers 0-1
6. Fikkert – Kuperus 0-1
7. Vijn – Brandenburg 1-0
8. Derksen – Van Swinderen ½-½

Dat was een bijzondere competitieavond voor de spelers van het derde en het vierde.

Na afloop ging ik nog wat analyseren. Ewood wilde nog op tijd naar bed, dus het meeste zal ik nog doen met de computer.

Vanaf 24 januari 2006 tot 2 april 2007 bleef ik ongeslagen in de IC, en vanaf 2 april 2007 tot nu ben ik al tegen vijf nederlagen opgelopen. Wat is er met me aan de hand?

Uitslagen:

B Kieboom – L Pliester m 0-1
J de Groote – H van der Poel f 0-1
T Slisser – E de Groote 0-1
T de Ruiter – C van der Heijden 1-0
Le Ootes – T Haenen 1-0

Externe competitie ronde 4

BSG blijft winnen

Vandaag was weer een grote dag voor de amateurschaker. Het Rode Loper-rapidtoernooi werd gespeeld! Voor de "echte" schaker zijn er belangrijker dingen: De vierde ronde van de KNSB-competitie werd vandaag gespeeld.

De ochtend begon zoals in zoveel weekenden: Om een uur of tien was ik wel genoeg wakker en ging ik naar beneden. Al snel hoorde ik m’n pa iets zeggen over Bonkie. Ze liep helemaal mank en ging onder de tafel liggen. Toen m’n moeder beneden was, gingen we Bonkie in zo’n kattenhok (of hoe zoiets ook heet) stoppen. Ze liep er zelf in en vermaakte zich er prima. Even later liep ze er weer gewoon uit alsof er niks aan de hand was.

Dit is Bonnie/Bonkie/Bonkje/Bogey/Bonnetje/oliebol/kleine poes/Bon/ lelijke vlek/ … 

Na dit avontuur ging ik croissants en KitKats halen, om vol energie een potje te schaken. Daarna gingen Ewood en ik steeds met de bal op elkaar schieten, wat ook wel lachen was.

Dan nu het serieuze gedeelte…

Ik fietste voor Ewood uit naar het Denksportcentrum. Bij de laatste kruising haalde Ewood me in en hij kwam erachter dat de deur van de fietsenstalling dicht was. De witte kwam net op dat moment aanfietsen en pakte de sleutel. Bleek dat de hele steeg al vol stond met fietsen. Ik koos eieren voor mijn geld en parkeerde de fiets bij de boom waar Ton zijn fiets altijd aan vastbindt.

Bij de ingang kwamen we Sjonnie Markus nog tegen. Hij vertelde nog over zijn Essent-toernooi, waar hij "ziek" was. Na een geweldige score van 1½ uit 6 had hij het daar wel gezien.

In het Denksportcentrum zelf was al een hele delegatie van VAS aangekomen. De match van vandaag was een soort massakamp, met BSG 1 tegen VAS 1 en BSG 2 tegen VAS 3. VAS 2, dat vorig jaar promoveerde (als ik me niet vergis), speelt dus in een andere klasse. Ik vraag me nu dus af of de KNSB deze indeling expres heeft gedaan (BSG 1 en VAS 1 in dezelfde klasse en BSG 2 en VAS 3 in dezelfde klasse proppen) om zodoende leuke massakampen te organiseren.

Volgens large was een "massakamp" een "concentratiekamp". Vervolgens begon hij over allerlei dingen met massa’s en concentraties, waardoor hij zich meer op het terrein van Le begaf. Hij bevond zich dus op glad ijs, maar Le verzuimde het zetje te geven.

Dan nu de wedstrijd…

Om één uur werden de spelers verzocht hun plaatsen op te zoeken. Ik ga nooit voordat de opstelling is opgelezen aan m’n bord zitten. Je weet maar nooit… De wedstrijdleider was Marc Jongerius, geen onbekende voor ons. Hij begon de opstellingen op te lezen. Geen makkie, met al die dezelfde achternamen. En dan had hij nog geluk dat Le in het tweede speelde.

De opstelling

De slag om de beste opstelling te maken werd gewonnen door VAS. Aan bord 1 offerden ze Cyriel Pex op tegen Hans Ree. Aan bord 2 speelde Emile Wüstefeld tegen Niek Oud ("what’s in a name", zeggen ze tegenwoordig, geloof ik), waar ook een groot Elo-overschot was voor BSG.

Aan bord 3 had VAS Rob Hartoch opgesteld tegen Leon Pliester. Een slimme zet, omdat Hartoch bijna nooit verliest.

John Markus, onze ex-clubgenoot, met de hoogste rating van heel VAS (geloof het of niet), speelde aan bord 5 tegen Ton van der Heijden. Een interessant duel.

Op de onderste borden was VAS iets sterker. Invaller Chris Kooijman speelde aan bord 8 (hij vond bord 6 (!) wat te hoog), ondergetekende speelde aan bord 9 tegen de beroemde Lex Jongsma. Je komt nog eens bekende namen tegen als je in de KNSB-competitie speelt… Le was overigens nogal verbolgen over het feit dat ondergetekende nu met zwart speelde. Zelf speelde Le met wit aan bord 2 van het tweede.

Coen, met nul uit twee, speelde gezellig naast me aan bord 10.

De wedstrijd

Echt veel kan ik niet over de wedstrijd zeggen; ik was immers zelf bezig. De eerste remise viel, zoals verwacht, aan bord drie, waar Hartoch remise aanbood en Pliester het gretig aannam. Na afloop liet Ton de partij zien. In een heel slap systeem wist Hartoch met maffe positionele zetten een geweldige stelling te bereiken. En dat al in vijftien zetten of zo. En dat tegen een redelijk sterke IM. Bizar.

In de openingsfase regende het vooral remises. De hoogste borden waren gek genoeg het snelst klaar. Emiglio mocht na twee nederlagen eindelijk weer het zoet van de overwinning proeven. Hans Ree had wel een pionnetje meer tegen Cyriel, maar moest desondanks genoegen nemen met remise. Zijn vierde inmiddels.

Ook FM Henk speelde remise, zodat de stand 2½-1½ was.

Ondergetekende kwam weer eens aan de negatieve kant van het scorebord voor. De opening verliep al niet heel lekker, met constant kleine probleempjes. Uiteindelijk bedacht ik een pionoffer voor tegenspel. Zoals ik het speelde leverde het niet bijster veel op en verloor ik nog een tweede pion, waarna mijn dreigingen verder uitdoofden. Genoeg voor een nul, derhalve.

Later analyseerde ik nog wat met het Loensreptiel. Hij was dus al snel klaar en kon de hele middag iedereen de les lezen. Wat hij dus ook deed. Misschien had hij zijn capaciteiten productiever kunnen laten zien door te winnen, maar dit was ook wel grappig. Hij zag nog een dameoffer (ik zag op ’t laatst helemaal niks meer), wat er wel kansrijk uitzag. Er zaten in ieder geval stellingen bij die ik niet hoefde te verliezen.

De stand was gelijk, wat niet veranderde toen Chris Kooijman remiseerde. Volgens Ewood stond hij zelfs beter. De stand was dus 3-3, maar toen moest het middenveld nog komen.

Het zijn Ton, Large en Ewood die BSG steeds weer laten winnen. Dit zijn dit jaar de spelers waar het team op drijft. Ook vandaag wonnen ze alle drie weer. Ewood is (door het halfje van het Loensreptiel) de enige met 100%. Ton (3½ uit 4) en Large (3 uit 4) zijn nog steeds ongeslagen en brengen belangrijke punten binnen.

Tegenover deze drie goede spelers staat ook een minder goede speler. Coen van der Heijden leek een makkelijk punt te gaan binnenhalen (zwart moest met de koning op d7 slaan), maar overspeelde zijn hand. Zwart consolideerde en nam de aanval zelfs over. Uiteindelijk verloor Coen en tot overmaat van ramp viel het Loensreptiel hard naar hem uit:    

"Als je niet naar dameruil hebt gekeken, dan is er iets helemaal mis met je!"

In die stelling gaf dameruil nog goede remisekansen. Wat Coen deed verloor heel snel. Coen sputterde tegen dat hij twee pionnen achterstond en dat 'ie daarom niet aan dameruil dacht. Bovendien vond hij het resterende toreneindspel nog niet zo makkelijk remise. Het Loensreptiel gaf zowaar een regel prijs:

"Zwart heeft vier geïsoleerde pionnen. Dan win je er altijd één terug."

Zoiets zei hij.

Die arme Coen zal nog wel een spannende terugrit hebben meegemaakt bij Leon. Zelf kon hij het ook niet verklaren. "6½ uit 7 in de interne competitie en 0 uit 3 in de externe competitie." FM Henk, die mij al wat bemoedigende woordjes toefluisterde: "Je kan het beter andersom hebben." Om te vervolgen: "Al is 0 uit 7 in de interne ook wel erg."

Terwijl Hans Ree en Cyriel Pex waren gestopt met analyseren en laatstgenoemde ging schaken tegen Vincent Ouwendijk, bekeek ik de analyse van Tons partij. Hij speelde een zeer keurige partij. Won een lelijke pion in de opening, rotzooide het zodanig dat die pion een mooie vrijpion werd. Uiteindelijk wikkelde hij af naar een gewonnen pionneneindspel.

Het is hier natuurlijk al zeker dat Ton in ieder geval het beslissende halfje gaat binnenhalen. Zwart heeft zojuist geruild op e1 en maakt het keurig uit met 1…f4! en het zesde bordpunt was binnen.

Ondertussen was het tweede nog bezig. Het team liep op zijn laatste benen. De staartborden verloren bijna allemaal. Slechts Pieterse wist een halfje te scoren met zijn 1.b4, wat met …c6 en …Db6-achtige dingen werd "weerlegd".

Bord 5 t/m 7 leverden louter nullen op aan de BSG-kant. Allereerst Bert Balke, die voor het laatst teamleider is. Hij verloor vanuit goede stelling (naar eigen zeggen) van Milo Bogaart, die een beetje op Daniel Stellwagen lijkt. Ook de witte kreeg een nul te slikken. Een kansloze nul, aldus de jeugdleider.

De nederlaag van Haenen heb ik helemaal niet gezien. Tegenover deze drie nullen stond slechts één overwinning. Het was Theo Slisser die het enige punt scoorde. Aan de hoogste borden speelden Tom de Ruiter en Bert Kieboom remise, terwijl Lennart baalde dat hij een goede stelling verknolde. Het zit BSG 2 ook niet mee.

Het was inmiddels zeven uur, dus tijd om te vertrekken. Leon Pliester bemoeide zich nog met de analyse van Lennarts partij. Ton en Henk gingen lekker een hapje eten. Samen met de andere trainingsgenoten daalde ik af, de nacht in. De bridgers vroegen nog hoeveel het geworden was, maar terwijl ik nadacht om het antwoord te herinneren, werd ik naar buiten geduwd.

Weer verloren, dacht ik. Maar het team won, da’s fijn. Alle lof voor EB, die van een kibbelend team, waar iedereen met mekaar zowat over straat rollebolde, een hechte eenheid heeft gesmeed. De sfeer is veel beter en de resultaten ook (8 matchpunten uit 4 duels; in 2004-2005 7 uit 9 en degradatie).

De eerste doelstelling is waarschijnlijk al gehaald: klassebehoud. Dus nu moeten we een stapje verder proberen te komen, namelijk promotie! Die flauwe grappen van de Schaakmaat toen we anderhalf jaar geleden de promotie misten hebben ons niet klein gekregen!

BSG 1, een heerlijk team!

Uitslagen:

BSG [2194] – VAS [2139] 6-4
1. H Ree [2439] – C Pex [2093] ½-½
2. E Wüstefeld [2256] – N Oud [1996] 1-0
3. L Pliester [2378] – R Hartoch [2201] ½-½
4. H van der Poel [2307] – A Kohler [2204] ½-½
5. T van der Heijden [2190] – J Markus [2258] 1-0
6. La Ootes [2166] – V Ouwendijk [2169] 1-0
7. E de Groote [2178] – H Sinke [2222] 1-0
8. C Kooijman [1943] – P Ghijsen [2090] ½-½
9. J de Groote [1966] – L Jongsma [2093] 0-1
10. C van der Heijden [2112] – G Visser [2059] 0-1

BSG 2 [1899] – VAS 3 [1991] 2½-5½
11. T de Ruiter [2070] – E Straat [2080] ½-½
12. Le Ootes [1974] – J van Vuure [2092] 0-1
13. B Kieboom [1968] – F Smit [2057] ½-½
14. T Slisser [2049] – H Westerman [1909] 1-0
15. B Balke [1843] – M Bogaard [1982] 0-1
16. J Witkamp [1776] – D Kleeman [2052] 0-1
17. T Haenen [1730] – B Drewes [1806] 0-1
18. M Pieterse [1782] – S Greeuw [1951] ½-½

Oranje loopt blauw aan

Zouden de Duitsers gelijk hebben?

Oranje heeft zichzelf zojuist een beetje belachelijk gemaakt door met 2-1 te verliezen van Wit-Rusland. In de vrieskou liet Oranje, spelend in lichtblauwe tenues, zich niet van zijn sterkste kant zien. Tegen Wit-Rusland, dat in rood–groene tenues speelde, droop de tegenzin er van af. Oranje speelde niet bijster doortastend. Bij rust stond het nog 0-0. Niks aan de hand, maar na de thee liep Oranje opeens achter de feiten aan. Niet voor het eerst kwam de rust Oranje slecht uit. Wat zegt Van Basten tegen die lui? "Nog maar drie kwartiertjes en dan kunnen we naar het warme Nederland!" Het zou me niet verbazen.

Na rust kreeg Oranje twee tegentreffers te slikken. Pas in de slotfase van de wedstrijd kon Oranje een vuist maken. Babel ramde op de paal en even later scoorde Van der Vaart.

De eindstand werd dus nog dragelijk.

Het verlies kan ironisch genoeg nog goed uitpakken ook. Dit in verband met allerlei ranglijsten die de indeling van het EK bepalen. De Duitsers zullen woedend hebben gereageerd op de uitslag van het duel:

Waarom Nederland moet verliezen

Als ze de wedstrijd zouden zien, zouden ze het nog echt gaan denken ook. Maar misschien revancheert Duitsland zich door zelf te verliezen, waardoor het Nederlands "geweldige" prestatie weer ongedaan maakt.

En wat je dan achteraf weer zult zien is dat Oranje toch in een "sterke" poule komt. Laten we het hopen.

Tot slot nog een opmerking die me ter ore kwam: "We hebben betere tegenstanders nodig." De Hollandse arrogantie weer… Zucht!

Geen woorden, maar daden! 300 keer opdrukken!!!

Opportunisme en grenzeloze arrogantie

Oranje naar EK

Afgelopen zaterdagavond speelde Oranje zijn één-na-laatste kwalificatieduel. Bij winst op Luxemburg, de nummer laatst in de poule, was Oranje door. Voor de wedstrijd riep iedereen dat een uitslag van 5 à 6-0 mogelijk moest zijn. Om zo’n uitslag te behalen moet de tegenstander bijna meewerken, wat het Nederlands elftal ondervond.

Oranje speelde zeker niet slecht, maar het scoren wilde maar niet lukken. Pas in de slotfase van de eerste helft viel de 1-0. Zo’n treffer zou de wedstrijd kunnen openbreken, maar Luxemburg probeerde de schade zoveel mogelijk te beperken. De 2-0 viel maar niet en in de slotfase kwam Nederland zelfs nog goed weg.

Maar toch, eind goed, al goed.

Het Nederlandse publiek vond het maar niks. In de meeste landen is iedereen blij als er wordt gewonnen, in Nederland is dat anders. Nederland vindt zichzelf beter dan de rest. Van zo’n sterk land mag verwacht worden dat ze iedere wedstrijd met 5-0 winnen, zo vindt men. En iedere keer heeft Oranje moeite om die reputatie waar te maken. Zelfs als het maar 4-0 wordt is men ontevreden. Luxemburg stapte dus als morele winnaar van het veld.

Wat vergeten wordt is dat de sport veel professioneler is dan vroeger. Monsterzeges komen niet meer zo vaak voor als vroeger, toen een 9-4-eindstand heel normaal was.

Tegenwoordig hebben de meeste "grote" landen het moeilijk. Je kwalificeert je heus niet zomaar. Vaak draait het om enkele puntjes. Eerste of tweede, of nog belangrijker: tweede of derde.

In dat opzicht was er veel drama dit weekend. Landen die een kansrijke positie verspeelden. Tja, het is een kwestie van enkele puntjes…

Alereerst de kwalificatie van Polen. Beenknakker had het toch maar mooi geflikt. Tegen het zwakke België (Nederlanders, wees blij dat jullie niet 200 kilometer zuidelijker zijn geboren!) won het met 2-0. Vlak voor rust kregen ze de 1-0 op een presenteerblaadje aangeleverd. Na rust maakten ze het op eigen kracht af.

Door de zege staat Polen aan kop in groep A en is het gekwalificeerd. België staat stevig op de vijfde plaats achter Portugal, Finland (!) en Servië (kan het nog erger?). Slechts Kazachstan en Azerbeidzjan (dit is een EK?!!) wisten ze achter zich te houden.

Ter contrast de slapeloze nachten die Guus H. nu heeft. Hij zag zijn Rusland in de slotfase met 2-1 verliezen van Israël (jongens, dit is een Europees kampioenschap!!), waardoor Engeland ze weer voorbij ging. Erg zuur, maar als je een puntje voor de nummer drie staat in de poule met nog een moeilijke wedstrijd te gaan, dan weet je dat het mis kan gaan.

Verrassend is de goede klassering van Kroatië, dat fier aan kop staat in groep E. De tweede plaats van Engeland is, ondanks een hoop prutswedstrijden, wel terecht. Ze wonnen thuis met 3-0 van Rusland, een resultaat dat niets aan duidelijkheid te wensen overlaat.

Ook in Noorwegen moeten de lange nachten haast ondragelijk zijn geworden. Een 1-2-nederlaag tegen directe concurrent Turkije stemde de Noren somber. Ze vielen terug naar de derde plaats in de poule en lijken kansloos.

Tot slot de uitschakeling van Schotland. De Schotten stonden in de spannende groep B nog aan kop, maar een nederlaag tegen Italië maakte een einde aan hun illusies. Kan gebeuren, zou je denken.

Als je bedenkt dat slechts twee van de zeven ploegen naar het EK gaan, dan moet je gewoon blij zijn dat Nederland wel "door" is.

Dit artikel schreef ik naar aanleiding van een "kolom" van Ton Broekhuisen in de Metro. Meestal heeft hij wel grappige stukjes, maar nu slaat hij de plank goed mis. Als Nederland zich niet had geplaatst had hij best zo’n cynisch stukje mogen schrijven, vind ik. Nu sloeg het nergens op. Hij deed voorkomen alsof de spelers werden betaald voor de wedstrijd. Ik heb vanaf jongs af aan te horen gekregen dat ze het allemaal op vrijwillige basis doen. Wie kan dit bevestigen of ontkrachten?

Het overige sportnieuws van het afgelopen weekend vond ik de geweldige 5 kilometer van Sven Kramer en de vierde plek van het Nederlands honkbalteam op het WK. Je zou verwachten dat de VS dit kampioenschap wel effe met drie vingers en een teen in de neus zou winnen, maar dat is niet zo.

Een heel succesvol honkballand blijkt Cuba te zijn, dat al 25 keer wereldkampioen is geworden, heb ik gelezen.

De Cubanen werden door de Nederlandse spierbonken in de pan gehakt. Helaas bleken de VS en Japan in de finales te sterk, waardoor er niet meer dan een ietwat teleurstellende vierde plaats restte. "Typisch Nederlands" , dacht ik toen. Wel imponerend spelen, zonder dat het een prijs oplevert.

Toch overheerste de tevredenheid. Gelukkig zijn Nederlanders niet altijd arrogant.

SGS-snelschaken

Geen kampioen…

Vanmiddag speelde ik het SGS-snelschaakkampioenschap. Dit leuke fluttoernooitje trekt altijd wel enkele regionale (sub)toppers, ondanks het geringe prijzengeld.

Vorig jaar kon ik wegens omstandigheden niet meespelen: de meesterklasse jeugd speelde die dag en mij werd gevraagd om als teamleider op te draven. Dit omdat de Baarnse kopstukken zelf graag aan dit toernooi wilden deelnemen.

Twee jaar terug speelde ik nog wel mee. Na een goed begin stortte ik toen in. Hoog tijd om iets recht te zetten, derhalve.

Omdat niet iedereen de SGS-agenda even goed in de gaten houdt, moeten er altijd mensen zijn die de gewone schaker attent maken op dit toernooi. Dit zullen de witte en Eddy of Squares wel geweest zijn. Le kreeg de opdracht om mensen te ronselen. Uiteindelijk wist hij er twintig bij elkaar te schrapen, genoeg voor drie zestallen en twee reserves.

Die twee reserves mochten ook nog aan de bak: Ewood, die toch al niet zoveel zin had ("Waarom ben ik hiervoor opgegeven?!"), werd gisteravond opeens ziek en had geen zin in een inspannende middag.

Hij was niet de enige. Een andere BSG’er, waar ik alweer de naam van ben vergeten, trok zich met hangende pootjes terug.

Desondanks bleef er een sterk team over: BSG 1, dat in de hoogste groep meespeelde, had op papier een ijzersterk team. Twee jaar terug wisselden Eddy of squares en Mark Pieterse elkaar een beetje af op de laagste borden. Dit jaar was het team veel beter. Le zag het kampioenschap al voor zich.

De opstelling:

FM H van der Poel 2302
E Wüstefeld 2256
La Ootes 2202
E de Groote 2183
T de Ruiter 2070
Le Ootes 2031
J de Groote 2010 

Invaller werd dus Tom de Ruiter, die vanwege zijn leeftijd (?) in "het tweede" was gezet. Nu mocht hij gewoon plaatsnemen op #4, waar hij gezien zijn rating ook hoorde.

Na nog wat geklooi bij de heenreis (ik kon Le niet bereiken) kwam ik op tijd aan. Beppie vond het niet erg om naar Huizen te rijden. Er was volgens mij ook niet zoveel geregeld. Ik las in een mailtje dat we bij het Denksportcentrum zouden moeten verzamelen. Als Ewood niet ziek was, waren we rechtstreeks met de fiets naar Huizen gegaan. Veel makkelijker. Ik ben benieuwd of FM Henk eerst nog naar het Denksportcentrum is gegaan.

Hoe dan ook, er was wat verwarring toen ik eenmaal in Het Visnet was aangekomen.

Het werd tijd om te gaan schaken. Ik kwam Large tegen op de bovenste verdieping. Hier speelden gek genoeg de laagste groepen. De hoogste groepen speelden beneden. Ik speelde tegen Large. Hij deed op mijn 1.e4 gek genoeg 1…e5. Dus werd het een Spaanse ruilvariant waarin ik heel goed stond. Ik liet echter een loper verdwalen op a7 en na nog wat halsbrekende toeren, waarna ik opeens goed stond, werd het remise.

Het speelkwartiertje was direct voorbij, het werd tijd om serieus te schaken.

Soest – BSG 2½-3½

De eerste wedstrijd was tegen Soest. Ik keek over de zwarte stukken uit naar mijn tegenstander. Totdat de beruchte Louis H. vertelde dat niet iedereen de "regels" kende: de eerstgenoemde club, de "thuisclub" had wit aan het eerste bord. Dit is in internationale kampioenschappen vrij normaal, maar in teamwedstrijden is het precies andersom. Een beetje verwarrend vond ik het.

Mijn tegenstander was een jonge knul, die Caro-Kann speelde. Gisteren had ik nog even gekeken naar het Schots, maar achteraf had ik beter de Caro-Kann kunnen bekijken. Ook op Playchess spelen die n00bs die flutopening.

Ik kreeg een klein plusje, wat ik gebruikte om wat aan te klooien bij zijn koning. De partij was lange tijd spannend, totdat hij een fataal schaakje toeliet en een volle toren verloor. Toen was het niet moeilijk meer.

Le wist ook te winnen, net zoals FM Henk, die de inmiddels bekende G.M. Muis versloeg. Large scoorde in tijdnood nog een remise (de klok van de tegenstander bleef doorlopen) en redde daarmee de matchpunten; Emiglio verloor van de sterke Eric de Haan en ook Tom de Ruiter kreeg een nul te slikken.

BSG – Zeist 5-1

De wedstrijd tegen Zeist was een beetje een walk-over. Het werd 5-1, waarbij ik een beetje beteuterd een remise kon laten noteren na een moeilijke partij. Emiglio, die aan bord 1 speelde omdat hij volgens FM Henk beter is in snelschaken dan hijzelf, liet het andere halfje liggen.

Ons Genoegen – BSG 0-6

Een echte walk-over was de wedstrijd tegen Ons Genoegen. Zelf mocht ik hakken in een Spaanse ruilvariant. Le wist op de een of andere manier een stelling met een dame minder te winnen, waardoor de Amersfoortse club zelfs geen enkel bordpunt overhield aan de wedstrijd.

Leuk was nog de manier waarop FM Henk Joost Marcus in een eindspel uitpelde. Tom de Ruiter won nog van een andere oude man, die het maar wat gaaf vond om tegen de Ruiter te spelen.

BSG – Amersfoort 3-3

Het ging voor de wind en BSG speelde tegen Amersfoort, dat ook wel lekker ging. Aan bord 1 speelde bij hun GM MadU Sadler mee. Emiglio mocht het proberen tegen deze redelijk sterke grootmeester en werd vrij kansloos gebatst.

Gelukkig deden de staartborden wat terug. Le won heel simpel met een paardvorkje en ook ondergetekende won vrij snel, omdat zijn tegenstander in twee zetten een kwaliteit en een dame weggaf.

FM Henk telde zijn tegenstander netjes uit in het toreneindspel. Hoewel… makkelijk ging het niet. In ieder geval was het eerste matchpunt al binnen.

Als laatste was Large nog bezig. Tegen FM Dimitri van Leent verloor hij een hoogst waarschijnlijk verloren toreneindspel. Hierdoor werd het 3-3, wat desondanks niet slecht was.

DBC – BSG 1½-4½

Tegen het zwakke DBC werd met nette cijfers gewonnen. Zelf speelde ik tegen vader Smit. Ik kwam niet verder dan remise en daar mocht ik niet over mopperen. Ik forceerde nog eeuwig schaak nadat hij tig keer de winnende zet miste. Hoe het zo mis kon gaan weet ik niet. Ik had in een Franse opening een stuk meer tegen wat schrootpionnen. Ik kon de pionnetjes opeten of een aanval opzetten (door middel van stukoffers op h7). Ik dacht dat ik het ook anders kon doen, maar tot mijn schrik liep het volledig uit de klauwen.

Le kwam ook niet verder dan remise, net zoals FM Henk. De rest won gelukkig wel.

Utrecht 2 – BSG 2½-3½

Tot mijn schrik/verbazing/genoegen merkte ik dat ik weer met wit speelde. Tegen het tweede van Utrecht (tegen wie speelde ik eigenlijk?) wist ik nog te winnen. Ook nu mocht ik een Caro-Kann weerleggen. Ik kreeg een behoorlijk initiatief en met een pionoffer maakte ik gehakt van zijn stelling.

Mijn voorbeeld werd gevolgd door Large en Tom. Emiglio scoorde het beslissende halfje.

BSG – Regiohakkers 4-2

De wedstrijd tegen de Regiohakkers leverde een puike 4-2-zege op. Aan bord 1 won Emiglio van Jesper Nederlof. Een knappe prestatie. Ondergetekende schoof zijn tegenstander netjes van het bord. FM Henk en Le zorgden voor de andere punten. Ik was tevreden.

Paul Keres 1 – BSG 3-3

Tegen het sterke Paul Keres werd gelijkgespeeld. Ondergetekende trekt zich dit puntverlies aan. Tegen JJJ werd hij in een Caro-Kann verslagen. Hiermee deed Behirder het knappe halfje van Emiglio tegen FM Xander Wemmers teniet. Aan de eerste vier borden won BSG met 3-1. Aan de laatste borden daarentegen…

BSG – Utrecht 1 ½-5½

Tegen de uiteindelijke kampioen kwam BSG er niet aan te pas. Emiglio verloor van IM Robin Swinkels. FM Henk "dit was mijn enige slechte partij tot nu toe" verloor van IM Jelmer Jens, als ik het goed heb. Zelf verloor ik een pion in de opening en besloot ik op remise af te koersen. Mijn tegenstander wachtte erg lang met het aannemen van mijn remise (ik stond ondertussen beter, maar ik had al zoveel tijd verbruikt…), totdat de punten in de knip waren. Bij een 3-0-stand nam hij het aan. Tot overmaat van ramp ging Tom de Ruiter door zijn vlag toen hij een stuk voor stond tegen Joost Michielsen. Een 5½-½-nederlaag en ik was de enige die het halfje had gescoord. Da’s toch nog een beetje positief.

Paul Keres 2 – BSG 4-2

Na de remise tegen Paul Keres 1 bleek Paul Keres 2 gek genoeg een maatje te groot. Alleen Emiglio en De Ruiter kwamen namens BSG op het scorebord voor. Ondergetekende liet zich weer eens van zijn handigste kant zien: hij zag een manier om het dreigende eeuwig schaak te vermijden. Helaas had zwart toen wel mat in één.

BSG – De Rode Loper 5½-½

Tot slot werd de rooie loper geveegd. Hun bord 1 "Ik ben veruit de zwakste bord 1 van allemaal!"hield het ironisch genoeg nog droog tegen Emiglio. Op de andere borden werd op de een of andere manier gewonnen. Zelf stond ik bijzonder slecht na de opening, maar de goede stelling was niet aan mijn tegenstander besteed. Hij ging nadenken en verloor gek genoeg de greep op de gebeurtenissen. Uiteindelijk zette hij zichzelf schaak.

Zodoende bleef BSG steken op een gedeeld derde/vierde plaats. Niet genoeg om te worden omgeroepen, maar toch niet slecht. Geen kampioen, maar dat was ook niet zo gek.

Het was een geslaagd toernooi voor BSG, waar iedereen netjes boven de 50% scoorde.

Topscorer waren FM Henk (2) en ondergetekende (6) met 7½ punt. Natuurlijk is zo’n score aan bord twee beter dan aan bord 6, maar dat verklaart ook het verschil van 300 elopunten.

Tom de Ruiter scoorde keurig 7 punten (geen remises!), een halfje meer dan Le en een vol punt meer dan Emiglio en Large. 

Er zat dus maar 1½ punt verschil tussen de topscorer en de "slechtste". Dit is waanzinnig constant. Niet verkeerd in deze sterke poule.

In de lagere groepen bakten Baarn (twee-na-laatste) en de beide BSG’s er niet veel van. Baarn ontloopt daardoor nog net degradatie, dus in dat opzicht was het nog wel positief.

Wat Pinda’s HSG gedaan heeft, weet ik niet.

Na afloop belde ik Beppie maar op of ze me weer kwam ophalen. Eerder had Emiglio nog gezegd dat ik met hem kon meerijden als ik hem lief zou aankijken. Ik heb hem na afloop echter niet meer gezien. Net zoals de Baarnse delegatie en pinda, die al eerder klaar waren.

Ik kon Le & La nog uitzwaaien, waarna ik de familie Hijweegen nog tegenkwam. Die ene pipo met dat Belgische accent gaf me nog een uitnodiging van een rapidtoernooi in Wijk bij Wijk bij Duurstede. Toen stond de rooie Fox voor de stoep en verliet ik Het Visnet.

Eredivisie ronde 11

Feijenoord wordt kampioen…

Het afgelopen weekend stond helemaal in teken van de toppers Feijenoord – Ajax en PSV – AZ. "Super Sunday", noemen ze dat in Dutchland. De overige duels werden bij voorbaat gedegradeerd tot bijprogramma.

De meest sprekende wedstrijd was toch wel Feijenoord – Ajax. De ploegen stonden samen aan kop. Het woordje "samen" was ze een doorn in ’t oog. Helaas werd de uitslag een kleurloos compromis tussen twee verschillende helften.

In de eerste helft lukte het Ajax amper om de bal in de ploeg te houden. Feijenoord won de eerste helft dan ook verdiend met 1-0. In de rust hadden de Ajacieden Luque en Suárez mot met elkaar in de kleedkamer. Het Rotterdamse publiek zou het prachtig hebben gevonden, al konden ze er niet van genieten. De heethoofden, die hun agressie beter voor de wedstrijd hadden kunnen bewaren, werden om disciplinaire redenen in de kleedkamer gehouden.

Met twee verse krachten boog Ajax in no time de achterstand om in een voorsprong. Feijenoord, dat tot dit beruchte duel nog geen goal had tegen gekregen in eigen huis, moest nu twee keer flink slikken.

Ondertussen raakte half Ajax geblesseerd en was A3 Koster door zijn wissels heen. De leeghoofden Luque en Suárez zullen zich nog wel achter de oren hebben gekrabd.

Gelukkig voor de Rotterdammers kregen ze een cadeautje waardoor de eindstand nog enigszins recht deed aan de krachtsverhoudingen. Michael Mols dook naar de grond en kreeg een penalty mee. Lucius nam de penalty, die gestopt werd door Stekelenburg. In de rebound was hij echter kansloos en zo werd het 2-2.

In de slotfase zette Feijenoord nog een paar keer aan, maar invaller Sloerie miste twee kansen. De eerste keer sprong de bal raar op, waardoor hij de bal aaide in plaats van dat hij op het doel poeierde. Het zag er wel komisch uit. De tweede keer schoot hij een metertje naast.

Het gekke was dat het duel al was afgelopen voordat de andere duels op zondag begonnen. PSV wist dat ze de koppositie heroverden als ze zouden winnen. Helaas voor Jan W. was hem ook nu geen zege gegund. PSV bleef steken op een magere 1-1 en dat was alweer de derde wedstrijd op rij die niet werd gewonnen.

Ondertussen stapelen de problemen zich op voor PSV. Ze hebben nog steeds geen trainer, al schijnt Erwin K. een serieuze kandidaat te zijn. Het doet me een beetje denken aan het spreekwoord dat je nooit je oude schoenen moet wegdoen voordat je nieuwe hebt.

Waar wel een nieuwe trainer is, is bij Willem II. Deze trainer luistert naar de naam Andries Jonker en spreekt ontzettend slecht Nederlands. De resultaten blijven vooralsnog hetzelfde: Willem II werd thuis met 1-4 opgerold door FC Utrecht.

Ook Sparta heeft een nieuwe trainer. De nederlaag tegen VVV was de druppel. De komende anderhalve maand heeft Adri van Tiggelen het voor het zeggen. Twee jaar terug wist hij Sparta in de nacompetitie naar de Eredivisie te coachen, dus dat belooft wat.

Dit weekeinde waren de hardste klappen voor Groningen, dat, net als twee weken geleden tegen NEC, met 5-1 verloor van Roda.

Iets minder heftig was de 3-0-aframmeling die Heracles kreeg door datzelfde NEC, dat zich langzaam uit de gevarenzone omhoog speelt.

Knap was de 0-1-zege van Heerenveen op Vitesse. Het enige (en dus winnende) doelpunt werd vlak na rust gescoord. Frappant, want Heerenveen verloor vlak voor rust topscorer Alves met rood.

De wedstrijden FC Twente – NAC en De Graafschap – Excelsior eindigden in 1-1, wat niet slecht was van de bezoekers.

…en ze lachten nog lang en gelukkig

Dagelijkse ongemakken

Ochtend

Vandaag moest ik weer om zeven uur "op". Met m’n half brakke kop stapte ik m’n nest uit en ging ik naar beneden. De verkoudheid, die me in ’t weekend in zijn greep had, had duidelijk aan kracht verloren. Ik voelde me weer bijna als vanouds.

Treinreis

In de schemering fietste ik naar ’t station, parkeerde m’n fiets en jatte zo’n gratis (maar niet goedkoop) krantje mee. Vol goeie moed stapte ik in de trein van 7:58, die ik altijd heb. Ik moet weliswaar overstappen in Weesp, maar dan bespaar je wel vijf à tien minuten aan reistijd.

Eenmaal vertrokken ging de trein opeens langzamer rijden, om uiteindelijk tot stilstand te komen. Een paar minuten gebeurde er niks. Geen conducteur of machinist wilde of durfde wat te zeggen. Daar sta je dan…

Gelukkig reed de trein al gauw weer. Dat is dan nog geluk bij een ongeluk. Eerder dit jaar, op 23 april, stond de trein waar ik in zat twee uur stil tussen de weilanden. Word je ook heel vrolijk van, kan ik je zeggen. Vooral omdat het op de terugweg gebeurde. Na twee uur konden we toen in een andere trein overstappen. Halve dag verkloot door zo’n geintje…

Die twee minuten waren meer in de categorie "typisch NS", dus daar was ik wel aan gewend. De trein kwam weer op gang en vervolgde zijn weg richting Weesp, waar ik moest overstappen.

Bij de overstap was echter slecht nieuws: de trein die ik moest hebben was in geen velden of wegen te zien. En dat terwijl mijn trein nog voor 8:08 aankwam, één minuut nadat de beide treinen zouden vertrekken. Proberen ze opeens wel op tijd te rijden…

Het resultaat was dus dat een heleboel reizigers een kwartier moesten wachten. Bijzonder asociaal en het werd nog erger, omdat de trein richting Schiphol al behoorlijk vol zat. En dan moesten er nog mensen uit Almere in en natuurlijk de stakkers zoals ik, die hun overstap niet konden halen.

Er werd dus gepropt en gepropt, maar uiteindelijk kon niet iedereen in de trein. Ging zo’n vrouw schreeuwen dat iedereen moest doorlopen. Dacht ze nou echt dat mensen dat expres niet gingen doen? Het verpestte de sfeer alleen maar.

Ze had natuurlijk boos moeten worden op de NS.

De wederkerende rust

De trein vertrok volgeladen naar Diemen Zuid. De conducteur of machinist bood nog zijn verontschuldigingen aan voor het ongemak. Terecht, het was net veevervoer. Iedereen stond muurvast tegen elkaar aan gedrukt. Daar hou ik niet van.

Gelukkig liep de halve trein leeg bij Duivendrecht en wist ik zelfs nog een zitplaats te bemachtigen. Daar kon ik nog even rustig de krant lezen.

Niet lang meer, want Station Zuid doemde alweer snel op. Ik nam de metro en zag hoe twee mensen bij zo’n onhandig detectiepoortje voor die OV-chipkaart op elkaar liepen. Ze hadden allebei enorme haast om naar de andere kant van het station te komen en kwamen elkaar daar dus precies tegen, wat tot irritatie leidde.

Ik haast me niet en dat was ook niet echt nodig. Toen ik boven kwam, kwam de metro of tram (?) aanrijden. Ik kon er nog makkelijk bij.

Een halve dag later

Op de terugweg had ik nu de "lage" tram of metro. Het was spitsuur en iedereen stond te dringen om erin te komen. Meestal duurt het dan heel lang voordat iedereen van de onderste trede af is en de deuren dicht kunnen. Deze bestuurder was iets directer. Terwijl nog een aantal individuen buiten stond, gingen de deuren dicht en reden we weg. Klasse!

Nacht

Omdat ik op een raar tijdstip "uit" was, ging ik op de terugweg met de rechtstreekse trein. Eenmaal op het station pakte ik m’n fiets, deed het licht aan en fietste in de schemering terug. Stomme herfst! Je ziet het al een uur voor de zonsondergang donkerder worden, zo laag staat de zon dan al. Dus toen ik rond een uur of vijf naar huis fietste, was het al dusdanig donker, dat een lampje geen overbodige luxe was.

Ik reed op m’n gemak naar huis, toen ik bij het laatste kruispunt opeens iemand achter me zag zonder licht, die dezelfde kant op moest als ik. "Dat moet familie zijn!", dacht ik. Het was Ewood, die, aan zijn tas te zien, (lekker) gegymd had.

Ik fietste voor hem de schuur binnen en zag dat m’n dakraam nog open stond. Was ik ook heel erg blij mee…

Eredivisie ronde 10

Domme trainers

Afgelopen week was er weer genoeg trainersleed bij de Nederlandse Eredivisieclubs. De een werd ontslagen, de ander brak zijn poot en weer een ander ging halsoverkop naar een andere club.

Het begon allemaal met het plotselinge vertrek van Ronald K. Hij kon bij Valencia meer geld verdienen en PSV liet hem zonder enig tegenstribbelen gaan. Ze waren vast verblind door de grote afkoopsom. Ze hadden beter moeten weten. Dit seizoen merkte Ajax al hoe hoog de prijs kan zijn als je je beste spelers verkoopt. Het Europese avontuur beperkte zich tot vier kwalificatiewedstrijden, die op één na allemaal werden verloren.

Een vergelijkbaar lot staat PSV te wachten. Na het vertrek van K. moest in allerijl een nieuwe trainer worden gevonden. Misschien dachten ze dat ze ene Martin J. konden binnenhalen, maar die vroeg een weekje bedenktijd. Daarom werd Jan W. de tussenpaus, zoals ze dat met een religieus woord zeggen.

Met frisse tegenzin ging Jan W. aan de slag. De eerste opgave was Heerenveen-uit. PSV kwam eventjes op voorsprong, maar verloor nog na een eigen doelpunt.

De wedstrijd tegen Fenerbahçe was nog erger, heb ik me laten vertellen. Ook nu werd de nederlaag ingeleid door een eigen doelpunt. Van het "stadion stil krijgen" was al helemaal geen sprake meer. Door de nederlaag is de ploeg vrijwel zeker uitgeschakeld voor een verblijf in de Champions League. Geeft niet, als ze de UEFA Cup nog halen.

De nieuwe trainer bij Ajax, A3 K., doet het wel goed. Volgens de kenners was de bekerwedstrijd tegen Heerenveen de beste van het seizoen. In de competitie won Ajax met 4-2 van de vechtende negers van Roda. De bezoekers speelden ultra-offensief en hadden wel degelijk wat in de melk te brokkelen. Ajax maakte echter beter gebruik van de kansen.

Feijenoord won met 2-0 van De Graafschap, dat in de eerste helft nog stand hield.

Meer is te vertellen over AZ. Trainer Louis van G. brak zijn poot bij een reünie. Hij werd na een dag ontslagen… uit het ziekenhuis. Vanuit zijn rolstoel zag de onhandige trainer hoe zijn club (dat is toch Ajax?) NEC met 4-0 oprolde. Datzelfde NEC won vorige week nog met 5-1 van Groningen.

De laatste trainer die problemen kreeg, was de kale trainer van Willem II. Willem II verloor namelijk thuis van VVV. Hierdoor kreeg de trainer de zak. Hij had niet veel gepresteerd, vonden ze. Kan wel wezen, maar zijn voorgangers bakten er evenmin veel van. Het Willem II van het afgelopen jaar leek zelfs stugger dan vroeger, toen iedere club die een beetje kan voetballen er met ruime cijfers van won.

Een andere trainer die zich ernstig zorgen maakt om zijn positie, is Sparta-trainer Gert Aandewiel. Blijft hij aan of niet? Sparta verloor namelijk met 4-3 van stadsgenoot Excelsior, ondanks drie voorsprongen. Hierdoor zakte de club naar de laatste plaats in de Eredivisie, een plaats die recht geeft op degradatie.

Slechts iets hoger staat Heracles. De Almeloërs verloren het streekduel met 0-3 van Twente. Heracles heeft zes punten, één zege (op AZ nota bene) en drie remises. Samen met Willem II (+1,=3,-6) en VVV (+2,=0,-8) staan ze één puntje boven het arme Sparta, dat maar liefst vijf remises en evenveel nederlagen heeft gescoord.

Tot slot nog het Europees voetbal. Dinsdag won Liverpool met 8-0 van Besiktas, een nieuw record. Op datzelfde moment kwam Olympiakos Piraeus niet verder dan 0-0 tegen Real Madrid. Vooral het spel van de thuisploeg was teleurstellend: in Madrid was Piraeus met 10 man sterker dan de Madrilenen, in Griekenland had "de koninklijke" het voor het zeggen.

PSV had meer last van het uitnadeel. Kansloos werd de ploeg weggevaagd. Ronald K. zal ook wel grijze haren hebben gekregen van de 0-2-nederlaag die Valencia leed tegen Rosenborg. Hierdoor is Valencia bijna zeker uitgeschakeld voor overwinteren in de Champions League. Ik zit er niet mee.

In de UEFA Cup had AZ een vrije dag. Op zondag wordt hij tegen PSV in de watten gelegd. Het zijn mooie dagen voor Louis.

Uitslagen:
Willem II [2168] – VVV [2035] 1-2
Heerenveen [2370] – PSV [2546] 2-1
AZ [2454] – NEC [2258] 4-0
Excelsior [2111] – Sparta [2196] 4-3
Ajax [2529] – Roda [2357] 4-2
Feijenoord [2351] – Graafschap [2177] 2-0
Groningen [2323] – Vitesse [2266] 0-0
Utrecht [2333] – NAC [2251] 0-1
Heracles [2179] – Twente [2415] 0-3

Externe competitie ronde 3

Duel der zwaargewichten

BSG heeft zichzelf een goede dienst bewezen door van concurrent Wageningen te winnen. Op bezoek in Wageningen won het met het kleinst mogelijke verschil: het werd 4½-5½.

Het duel Wageningen – BSG stond vooral in het teken van het duel Ree – Timman. De twee ex-Nederlands kampioenen, die in het verleden veelvuldig de degens hebben gekruist, mochten het weer eens tegen elkaar opnemen. De onderlinge score was met 27½-16½ in het voordeel voor Timman, die ook zo’n 150 elopunten meer heeft dan Ree. Zou Hans met de korte achternaam eindelijk tegen een nederlaag in de KNSB-competitie aanlopen?

De heenreis verliep zonder al te veel problemen. Ewood en ik reden met Emiglio mee. Helaas voor Ewood was Probo Koala niet mee, zodat hij zich een half uur lang verveelde achterin. Pas in Wageningen moest hij wat doen, hij moest uit een stapel papiertjes een routebeschrijving vinden. Het enige wat hij vond was een aantal e-mails, maar gelukkig was de locatie erg eenvoudig te vinden.

Bij het inparkeren kwamen we Hans Ree tegen. Hij was met de taxi gekomen. Hij vertelde dat hij met de bus van het station naar de speelzaal wilde gaan. Het station had echter twee uitgangen en hij koos de verkeerde, waardoor hij de bus miste.

In het donkere onderkomen kwam ik Le & La tegen. Ze waren met EB (?) vanuit Amersfoort meegereden. De andere BSG’ers kwamen ook langzaam binnendruppelen. Om een uur of één was het wel weer genoeg geweest en werden we naar de speelzaal gedirigeerd. De speelzaal, De Kuip (!), was inderdaad een soort kuip. De vloer lag lager dan de randen. Er was een trap omheen gelegd, waar een paar oude opaatjes steeds over struikelden.

De opstelling van BSG was enigszins tactisch te noemen. Leon Pliester wilde liever niet tegen Afek en speelde aan bord 3. FM Henk speelde nu aan bord 2. Ondergetekende speelde aan bord 9, zodat voor Le het tiende bord overbleef.

Een heel uitgebreid verslag kan ik niet doen, aangezien ik heel erg verdiept was in m’n eigen partij. Ik speelde tegen FM Erik van den Dikkenberg, die met twee nullen was begonnen. Het werd een Hongaarse partij, waarin hij 4…a6 speelde. Het werd een positioneel gevecht met hier en daar tactische mogelijkheden. Vandaar dat we behoorlijk lang nadachten aan het prachtige bord. Wageningen had namelijk van die borden die ze ook gebruiken voor digitale borden. Een groot, zwaar bord met grote, zware stukken.

De uitslagen heb ik dan ook vooral van horen zeggen. Zo vernam ik op de terugweg dat FM Henk als eerste klaar was. Hij had netjes remise gemaakt tegen Afek. De start van BSG was furieus, want Evgeny Grotovsky won een prachtig potje in de afruilvariant (aldus Ton). Hierdoor heeft hij nog steeds een perfecte score van 3 uit 3!

La won zijn eerste potje voor het eerste. Helaas zag ik niet hoe, want hij zat aan een te hoog bord voor mij.

Minder mooi was de nederlaag die Emile Wüstefeld tegen CM Sander van Eijk. Emile had het al snel moeilijk met de drie witte stukken in het centrum.

Gelukkig deden de goedlachse Ton en de rommelaar Pliester (het was een hele onduidelijke partij volgens Ton) weer wat terug en stond het om een uur of vijf 1½-4½ voor BSG.

Helaas was deze voorsprong verre van comfortabel. De vier overgebleven borden stonden slecht. Ree had het loperpaar in een gesloten stelling, Coen had ergens de verkeerde afslag genomen en moest tegen NAC-freak opeens een stelling met toren en loper tegen toren en vier pionnen verdedigen. Ondergetekende was in de tijdnoodfase twee pionnen achter gekomen na een optisch goede stelling te hebben gehad. Le stond in een toreneindspel materieel gelijk. Wel had wit een vrijpion.

Terwijl ikzelf al zwoegend ten onder ging, zag ik dat het bij Le wel goed kwam. Hij had minstens remise. Hij schijnt zelfs de winst te hebben gemist. Het matchpunt was in ieder geval binnen, dat was dus mooi.

Coen en ik konden het daarna niet meer houden tegen de pionnenovermacht. Gelukkig maakte Ree nog remise, wat betekende dat BSG Wageningen met 5½ bordpunt en 2 matchpunten verliet. BSG is nu koploper in de poule, met 6 uit 3. Er zijn vier achtervolgers met 4 matchpunten, daarna nog vier ploegen met 2 matchpunten en onderaan heeft Groningen 2 nog niks gescoord. Aan gelijkspelen doen we niet.

Deze veelbelovende seizoensstart, heeft ervoor gezorgd dat BSG, net als vorig jaar, kan meedoen voor promotie. Net als vorig jaar bleken de eerste drie duels heel belangrijk. Door de eerste drie duels te winnen, zijn we al een heel eind voor klassebehoud of promotie. Het belangrijkste is natuurlijk dat iedereen lekker speelt en dat de elo’s wat kunnen worden aangevuld.

Na afloop reed ik met FM Henk mee. Degenen die snel klaar waren, Emiglio en Ewood, waren al lang weer thuis. Alleen de Ootessen, Van der Heijdens, Henken en Apenhoofden bleven over. En natuurlijk teamleider EB.

La werd door EB naar huis gebracht. Coen werd in Bussum bij het station afgezet, waarna we nog naar het restaurant gingen. Daar aangekomen voegde Le bij ons.

In het restaurant kreeg ik buikpijn. EB was zo trots op het team dat hij de rekening betaalde (!). Henk was zo onder de indruk dat hij beloofde de volgende keer nog beter zijn best te doen. Ja, motiveren kan EB wel…

Het enige slechte nieuws kwam van BSG 2, dat met 5-3 verloor van Het Probleem. De witte sprak voor het begin van het seizoen (kijkend naar de ratings) nog: "Haha, die krijgen echt een probleem!" Ondertussen staat de ploeg bovenaan in de poule met drie gewonnen wedstrijden.

In de auto sprak Coen nog: "We spelen thuis tegen de Amsterdamse teams (VAS en Euwe), voel je ‘m?" Hij bedoelde dat hij zelf uit Amsterdam komt, dus dat hij dan naar Bussum moet komen om tegen een Amsterdamse club te spelen…

Tot slot de uitslagen:

Wageningen [2209] – BSG [2197] 4½-5½
1. J Timman g [2584] – H Ree g [2439] ½-½
2. Y Afek m [2327] – H van der Poel f [2307] ½-½
3. H Marks [2232] – L Pliester m [2378] 0-1
4. S van Eijk c [2277] – E Wüstefeld [2256] 1-0
5. J Cornelisse [2127] – E de Groote [2178] 0-1
6. F Jonker [2181] – La Ootes [2166] 0-1
7. B Torn [2074] – T van der Heijden [2190] 0-1
8. A van Herwaarden [2002] – C van der Heijden [2112] 1-0
9. E van den Dikkenberg f [2143] – J de Groote [1966] 1-0
10. D van Eekhout [2147] – Le Ootes [1974] ½-½

Leon en Ewood hebben 3 uit 3, zeer goed! FM Henk en Ton hebben 2½ uit 3, La heeft 2 uit 3. Le en Frans hebben 1½ uit 2, Hans heeft 1½ uit 3, ondergetekende heeft 1 uit 2, Theo heeft ½ uit 1. Peter (0 uit 1) en vooral Emile en Coen (0 uit 2) zijn wat ongelukkig. Allebei misten ze de eerste wedstrijd en daarna hebben ze tweemaal verloren. Niet zonder strijd, dus de punten komen wel.

Ratinglijst

2000+!

De ratinglijst van november heeft weer de nodige mutaties opgeleverd. Voor sommigen positief, voor anderen negatief. Anderen speelden niet en bleven stabiel. Na ik geen jeugdspeler meer ben kom ik minder aan mijn trekken. Vroeger speelde ik toernooien als Hengelo, het PJK en de JCC. Dat zijn toch 22 partijen die ik nu niet meer speel. Het scheelt me wel een hoop elo en aangezien Pardubice wel lekker liep heb ik nu een rating die op een "2" begint!!! (Nee, geen 200)

De winnaars

Large was deze zomer succesvol in oa. Dieren en Hengelo en passeerde de 2200! Gefeliciteerd! Le pakte in diezelfde toernooien een kleine 60 punten mee en komt uit op 2031, een nieuw persoonlijk record. Ewood compenseerde in Hengelo netjes een matig verlopen toernooi in Pardubice en komt uit op 2183, een stijging van vijf puntjes.

Verder steeg Robin Oscar 51 punten volgens mijn lijstje en heeft nu 2233 (en ik maar denken dat hij al 2250 had…) Ook Bart mag nog in dit verhaal worden genoemd. Hij won twee puntjes en komt uit op 1636. Met de JCC in het verschiet verwacht ik dat daar nog wel wat bij komt.

De verliezers

Tja, wat kan ik zeggen. Het ging lange tijd zo goed, maar concentratieproblemen nekten Vincent Rothuis. Hij levert 75 punten in en staat nu op 2318, nog steeds de hoogste rating van het hele gezelschap, dat wel.

Andere Vincent verloor ook stevig. Van 1918 schoot hij de vorige keer omhoog naar 2051, om nu uit te komen op 1981, een verlies van 70 punten. "Soms moet je een stap terug doen om er twee vooruit te maken", zeggen ze dan.

Gelukkig hebben we hiermee de verliezers wel gehad. Dan rest er nog een groep die de afgelopen periode geen partijen heeft gespeeld, of waar toevallig geen ratinguitwisseling met de omgeving heeft plaatsgevonden.

Ratings, nieuw en (oud)
Vin$ 2318 (2393)
Robin Oscar 2233 (2182)
Large 2202 (2166)
Grotovsky 2183 (2178)
Peter D 2081 (2081)
Le 2031 (1974)
Pascal L 2031 (2031)
Behirder 2010 (1966)
Pinda 1981 (2051)
Sizzel 1911 (1911)
De Witte 1776 (1776)
Kleine Claudia 1755 (1755)
Eb en Vloed 1637 (1637)
Bart 1636 (1634)

2010, het begint er op te lijken. Hieronder mijn bijzonder rustige ratinggrafiekje:

En nu weer verder met mijn voorbereiding! 😉