22 september 2013

Fattle onuitstaanbaar goed

Alleen bij de start had hij het even lastig, maar de rest van de race ging het van een leien dakje: Fattle won de nachtrace in Singapore met een gigantisch vertoon van macht. In zijn schaduw vonden echter de leukste gevechten plaats. Uiteindelijk beklommen Alonso en Räikkönen het podium, terwijl Mercedes lelijk achter het net viste.

Kwalificatie

Zonder veel moeite eiste Fattle op zaterdag de poleposition op, hoewel Rosberg en Grosjean in de slotfase nog erg dichtbij kwamen. Rosberg was voor het eerst in tijden weer sneller dan Luis, die opnieuw niet te spreken was over zijn prestatie. Nog meer reden tot klagen hadden de Ferrari's, die niet verder kwamen dan een zesde en zevende tijd. Ditmaal was Massa, die volgend jaar plaats zal moeten maken voor Räikkönen, de snelste van de twee. Räikkönen kwam er in de kwalificatie totaal niet aan te pas door een zere rug, waardoor hij slechts vanuit de middenmoot startte.

Zevenmijlslaarzen

Met de titelfavorieten op veilige afstand zag het er goed uit voor Fattle. Wel kreeg hij bij de start flinke tegenstand van Rosberg, maar nadat hij de Mercedes in de tweede bocht weer voorbij was gegaan, was de tegenstand gebroken en liep Fattle op zevenmijlslaarzen weg. Alonso kende een wereldstart en lag na de eerste bocht alweer derde, voor Webber en Grosjean.

Pitstops

In de openingsfase van de race gebeurt er weinig. Fattle bouwt al gauw een voorsprong van zo'n zeven seconden op, maar echt veel positieveranderingen zijn er niet. Het wachten is op de pitstops. Räikkönen bezoekt als eerste zijn monteurs om uit het gedrang te komen en zijn voorbeeld wordt al gauw gevolgd door de overige teams. Als de kopgroep naar binnen is geweest, leidt Fattle nog steeds. Achter Rosberg is DRS'ta echter naar de derde plek opgerukt en hij houdt Alonso danig op. Als de Schot eindelijk de pits opzoekt, heeft Alonso Webber, Grosjean en Luis in zijn kofferbak hangen.

Miskleun

Kort nadat iedereen naar de pits is geweest, vliegt Ricciardo in de muur. Zijn uitvalbeurt was slecht nieuws voor zijn toekomstige teamgenootje, die door de safetycar zijn niet onaanzienlijke voorsprong zag verdampen. Veel coureurs besluiten tijdens de safetycarfase nieuwe banden te halen. Fattle, Rosberg, Webber en Luis doen dat niet en liggen dus aan kop. Alonso is door zijn bandenwissel teruggevallen tot de vijfde plaats.

Webbers tactische zet

Bij de herstart spuit Fattle er weer vandoor. Iedere ronde pakt hij twee seconden op Rosberg, die over de boordradio over de boordradio klaagt. Volgens zijn team lagen er stukken rubber op zijn voorvleugel, waardoor hij neerwaartse kracht verloor. Webber rook zijn kans en bij de tweede serie pitstops werkte hij zich langs de Mercedes. Grosjean maakt het allemaal niet mee: hij wordt door zijn team binnengeroepen vanwege een probleem met zijn motor. Na nog een aantal ronden op de laatste plaats te hebben gereden geeft hij maar op.

De tijd dringt

Door hun pitstops zijn Webber en de Mercedes ver teruggevallen. In de slotfase moeten ze weer posities terugwinnen ten koste van degenen die op versleten banden door zijn blijven rijden. Alonso is opgerukt naar de tweede plaats, voor Button, Räikkönen, Pérez, Hülkenberg en Gutiérrez. Daarachter begint voor Webber, Rosberg en Luis een race tegen de klok: een voor een worden de tragere deelnemers terugverwezen.

Kantje boord

Vooraan is Fattle ook nog een keer naar de pits geweest zonder de leiding te hoeven af te staan. Op nieuwe banden rijdt hij vervolgens weer heel hard weg bij Alonso. Achter de Spanjaard dringt Räikkönen bij Button aan. De Fin verdringt de Brit van het podium, waarna Button ook nog ten prooi valt aan Webber en de Mercedes. Het is een buitengewoon interessante slotfase, die echter bijna wordt onderbroken doordat DRS'ta zijn auto tegen een muur tot stilstand zet. Ditmaal rukt de safetycar niet uit en dus is er strijd tot aan de finishvlag.

Het venijn zit in de staart

Dat Webber het podium niet meer haalt, is dan wel duidelijk. Hij moet voorzichtig rijden om zijn motor te sparen, maar zelfs de vierde plaats is hem niet gegund: zijn auto gaat in de laatste ronde alsnog kapot, waardoor de Australiër nog net voor de uitstekend opererende Giedo van der Garde werd geklasseerd. Fattle krijgt er weinig van mee. Hij wint de race met ruim een halve minuut voorsprong op Alonso en bijna driekwart minuut op Räikkönen. Rosberg en Luis kwamen kort achter elkaar als vierde en vijfde binnenhobbelen, ontevreden over de gekozen strategie. Massa werkte zich in de slotfase nog op naar dezelfde plek als waar hij gestart was, voor de McLarens, die Hülkenberg en Subtiel nog net voor wisten te blijven.

De Formule 1 op zijn smalst

Bij de podiumceremonie was er een luid boegeroep voor de oppermachtige winnaar Fattle. Een beetje triest. Nog triester was dat de wedstrijdleiding aanleiding zag de lift die Alonso Webber gaf in de uitloopronde te bestraffen. Door de reprimande moet Webber in de volgende race, in Zuid-Korea, tien startplaatsen inleveren. Zo eindigde een mooie race met een bittere nasmaak.

BSG begint seizoen goed tegen amateuristisch Apeldoorn

Het was geen beste wedstrijd, de wedstrijd van BSG tegen Apeldoorn aan het eind van vorig seizoen. Gelukkig ging het dit jaar, met een paar nieuwe spelers en een ander speeltempo, een stuk beter. Uiteindelijk won de nummer 8 van vorig seizoen met het kleinste verschil van de nummer 2 van vorig seizoen: het werd 4½-5½ in Apeldoorn.

In de zomerstop had BSG verrassend goede zaken gedaan op de transfermarkt: zo werden de IM's Li Riemersma en Thomas Willemze aangetrokken. Daar stond het verlies van Tea Lanchava tegenover. In de wedstrijd tegen het vriendenteam van Apeldoorn maakte alleen Riemersma zijn debuut (of rentree?) in het eerste team van BSG, dat door de afwezigheid van Alexander van Beek met bridgeheld Frans Borm speelde.

Het nieuwe speeltempo zorgde ook voor de nodige verrassingen. In het hele land werd in deze eerste competitieronde van het seizoen geklaagd over verkeerd ingestelde klokken en ook de wedstrijden van de eerste drie teams van Apeldoorn werden hierdoor ontsierd. Het betekende dat de arbiters tijdens de wedstrijd om de haverklap klokken opnieuw moesten instellen. Het maakte allemaal niet zo'n professionele indruk, niet in de laatste plaats omdat het de taak van de arbiters is om erop toe te zien dat de klokken juist worden ingesteld. We zullen we het maar onder de noemer opstartproblemen scharen. Dat de helft van de borden verkeerd was opgesteld, was echter helemaal amateuristisch te noemen.

De wedstrijd werd trouwens op negen borden gespeeld: Grote Beer had vorige week aan het hoogste zwartbord remise gespeeld tegen Sebastian Siebrecht. Of het nou het nieuwe speeltempo was of niet, het niveau van de negen resterende partijen was niet best. Zo stootte Frans Borm tegen Nico Zwirs al snel zijn koning om. Het was symbolisch, want na wat tactische schermutselingen werd een zwarte pion op b2 hem te veel en kon hij zijn koning echt omleggen. Ook Behirder kwam aan de verkeerde kant van de score terecht tegen Arthur van de Oudeweetering. Hij kwam al snel in de verdrukking en zag geen kans meer om eronderuit te komen. Gelukkig had Евгений Гротовский op hetzelfde moment al gewonnen van de Apeldoornse teamleider Stefan Kuipers, die in een slechte stelling een opzichtige bok schoot die gelijk verloor.

Apeldoorn breidde de voorsprong echter weer uit door de overwinning van Armen Hachijan op FM Henk. Ook hier liep het witte initiatief volledig uit de hand nadat zwart te vroeg de stelling had geopend. Aan de andere kant van de zaal ging het beter: Robert Ris versloeg Roeland Pruijssers, de meesterklassetopscorer van vorig seizoen, in de tijdnoodfase. Lange tijd had Roelieboelie het beste van het spel, maar met nog een minuut op de klok schoot the RIP-guy een bok die meteen verloor. De stand werd gelijkgetrokken door Ton van der Heijden die Александр Кабатянский versloeg. De Naardense grootmeester leek een partij uit een stuk te spelen, maar in de analyse bleek dat zwart de nodige kansen had laten liggen, waardoor hij alsnog vreselijk werd afgeslacht.

De resterende drie stellingen zagen er goed uit: Large stond gewonnen, Riemersma en Erwich moesten in ieder geval remise kunnen maken. Dat zou genoeg zijn, maar het ongeluk zat in een klein hoekje. Zo deed Merijn van Delft in zijn partij tegen Large welgeteld één goede zet: na met wit steeds verder in de moeilijkheden te zijn geraakt, wist hij met een stukoffer nog net naar remise af te wikkelen. Daar stond tegenover dat aanwinst Li Riemersma in een dubbeltoreneindspel de winst in de schoot geworpen kreeg door Ilja Zaragatski. Die deed iets van een winstpoging en kreeg al gauw het deksel op de neus. Het betekende dat Frank Erwich slechts remise hoefde te maken tegen Sjef Rijnaarts. Na een uit de nood geboren dameoffer kreeg hij toch een gunstig eindspel en tikte hij het laatste halfje binnen.

Zodoende begon BSG het seizoen zoals het vorig jaar geëindigd was, terwijl er bij Apeldoorn een grafstemming heerste na het onverwachte verlies.

Apeldoorn (2401) - BSG (2344) 4½-5½
1. R Pruijssers g (2556) - R Ris m (2420) 0-1
2. S Siebrecht g (2492) - A Berelowitsch g (2541) ½-½
3. I Zaragatski m (2505) - L Riemersma m (2423) 0-1
4. M van Delft m (2411) - L Ootes (2384) ½-½
5. S Kuipers m (2424) - E de Groote (2377) 0-1
6. S Rijnaarts f (2355) - F Erwich f (2344) ½-½
7. A Kabatianski m (2423) - T van der Heijden (2288) 0-1
8. A van de Oudeweetering m (2288) - J de Groote (2183) 1-0
9. N Zwirs (2302) - F Borm m (2238) 1-0
10. A Hachijan (2251) - H van der Poel f (2246) 1-0

08 september 2013

Spanning naast de baan

Wie houdt Fattle nog tegen? Hoewel het seizoen moeizaam voor de drievoudig wereldkampioen begon, loopt nu alles weer op rolletjes: de bandenproblemen zijn voorbij, de concurrentie maakt er een potje van en zelfs op de traditioneel zwakke circuits maakt de Red Bull de dienst uit.

De kogel is door de kerk: Daniel Ricciardo wordt volgend jaar de tweede man naast Sebastian Vettel bij Red Bull. Bij de andere topteams gaat mogelijkerwijs ook wat veranderen. Kimi Räikkönen is er nog niet helemaal uit of hij bij Lotus blijft. Ferrari wil de Fin graag hebben. Ironisch als je bedenkt dat ze hem vier jaar geleden respectloos aan de kant hadden geschoven ten faveure van Fernando Alonso. De Spanjaard is echter niet meer zo gelukkig bij de Italianen, maar nu het tweede Red Bull-zitje vergeven is, zijn zijn opties beperkt. Knijpt hij er een jaartje tussenuit? En wat gebeurt er met Massa?

Kwalificatie: frustratie

In Monza, het thuiscircuit van Ferrari, bleek hoezeer de spanningen bij Ferrari waren opgelopen. Miscommunicatie? Onhandigheid? Of ongehoorzaamheid? Feit was dat Alonso tijdens de kwalificatie niet bepaald een gelukkig mens was en dat liet hij zijn team weten ook. De samenwerking met teamgenoot Massa verliep niet naar wens, waardoor het plannetje om Alonso van Massa's slipstream te laten profiteren niets terechtkwam. Alonso reed dan ook maar de vijfde tijd en was daarmee nog langzamer dan diezelfde Massa. Na afloop hield hij zich echter van de domme en bedankte hij het team voor hun hulp.

De pole was er natuurlijk weer voor Fattle, met ditmaal Webber ernaast op de eerste startrij. Treffender kon de dominantie van Red Bull niet worden geïllustreerd. De concurrentie gaf niet thuis: Räikkönen was slechts elfde, terwijl Luis naar eigen zeggen afschuwelijk slecht reed en genoegen moest nemen met een twaalfde plaats, hoewel het ook niet echt hielp dat hij Subtiel in de laatste bocht op zijn pad trof. Het betekende dat Nico Hülkenberg kon schitteren. Hij perste er in de slotseconden een fraaie derde tijd uit. Ook Toro Rosso kon lachen: feestvarken Ricciardo was zevende, terwijl Vergne door een uitglijder in de laatste bocht genoegen moest nemen met de tiende startplaats.

Slaapverwekkende race, afschuwelijke regie

Op de racedag is het weer omgeslagen: het is bewolkt en fris. Het heeft zelfs geregend, maar de baan is inmiddels opgedroogd. Bij de start gebeurt er het nodige: Räikkönen mist zijn rempunt en beschadigt zijn voorvleugel op Pérez, waardoor hij zich in de eerste ronde al bij zijn team komt melden. Nog erger vergaat het DRS'ta, die zijn rempunt bij de tweede chicane mist en zijn auto tot schroot rijdt. Betere zaken doen de Ferrari's. Massa is naar de tweede plek opgerukt, terwijl Alonso even later Webber voorbijgaat en derde ligt. Massa laat zijn teammaat even later voorbij. Fattle heeft dan echter al zo'n vier seconden voorsprong gepakt.

In de middenmoot vinden de gevechten plaats, maar echt tot veel positieveranderingen leiden ze niet. Zo zit Luis de hele tijd vast op de tiende plaats. Doordat hij op de harde banden was vertrokken, hoefde hij slechts te wachten op het moment dat de mannen voor hem bandenproblemen zouden krijgen, maar door de lage temperaturen kwam daar niks van terecht. Sterker nog: Luis had zelf een slow puncture te pakken, waardoor hij mocht aftrappen voor de eerste serie pitstops. Zijn vroege pitstop wierp hem terug tot de achterhoede, in de buurt van de getergde Räikkönen.

Vooraan slaan de Red Bulls hun slag bij de pitstops. Webber gaat Massa dankzij een vroegere stop voorbij. Alonso rijdt het langst door en blijft Webber nog net voor. Fattles voorsprong is op dat moment opgelopen naar tien seconden en dus is de race vooraan een gelopen koers. Sterker nog: de Red Bulls lijken beter te gedijen op de harde band, want Alonso kan niet eens meer bij Webber wegrijden, ondanks zijn nieuwere banden.

Slechts in de subtop zorgen Luis en Räikkönen voor wat spektakel, hoewel het meeste door de regie gemist wordt. Ze zijn opgerukt tot aan de staart van Massa, als ze door hun tweede pitstop weer terugzakken tot aan de staart van het middenveld. In de slotfase rijdt Luis met het mes tussen de tanden en werkt zich op tot de negende plaats. Räikkönen wordt nog door Luis gepasseerd en finisht als elfde, opnieuw een nulresultaat dus.

Fattle kent geen problemen en zonder enige moeite haalt hij zijn zesde zege van het seizoen binnen. Alonso wordt tweede, voor Webber, die zijn auto meteen na de finish parkeert; zijn brandstof was bijna op. Massa werd netjes vierde. Verrassing van de dag was echter Hülkenberg, die de koplopers de hele race goed kon volgen en fraai vijfde werd, net voor Rosberg. Op grote achterstand werd Ricciardo zevende, op de voet gevolgd door Grosjean en Luis. Button haalde met de grootste moeite een puntje binnen. Het was een typische Monza-race: hoewel de onderlinge afstanden niet erg groot waren, was de race dodelijk saai.

Voor Van der Garde was het geen race om uitgebreid over naar huis te schrijven: hij en Pic waren de enige coureurs die twee reguliere pitstops maakten, waarvan de laatste nog volledig in het water viel voor Van der Garde. De overige teams waren duidelijk te snel, maar de Marussia's werden nipt verslagen.

Volgend jaar beter

Zo verdween ook het laatste restje spanning in het kampioenschap door de weinig enerverende Italiaanse Grand Prix. Saaier dan dit kunnen races bijna niet zijn. Kennelijk kunnen alleen de geruchten over veranderende rijderbezettingen bij de topteams voor wat spanning zorgen, want van opwinding op de baan was geen sprake. Hopelijk is dat volgend jaar, met de turbo's en andere coureurs, wel anders.

02 september 2013

Kramnik wint Worldcup

Lang geleden hadden we de Halve Finales voor het NK. Het was een toernooi waarbij 32 sterke schakers, waaronder dertien regionaal kampioenen, in een knock-outtoernooi vochten voor vier NK-tickets. Iedere ronde bestond uit twee partijen met een normaal speeltempo, plus rapid- en snelschaakpartijen indien er geen beslissing was gevallen. In 2007 probeerde grootmeester Jan Werle zich via dit toernooi voor het Nederlands Kampioenschap te plaatsen en hij werd aan snelschaakexpert Manuel Bosboom gekoppeld. Op de eerste dag kwam zijn nachtmerriescenario uit: hij verloor de eerste partij, waardoor hij de tweede dag alles op alles moest zetten om de tiebreak te halen, om die vervolgens kansloos te verliezen. Aan die anekdote moest ik denken bij de FIDE-Worldcup in Tromsö. De opzet van het toernooi was in grote lijnen hetzelfde, wat betekende dat het vaak op snelschaakbarrages uitdraaide. Daarin toonden jonkies als Vachier-Lagrave en Andreikin zich superieur aan hun doorgaans oudere tegenstanders. Is dit de toekomst van het schaakspel? Gelukkig won de altijd bedaarde Vladimir Kramnik het toernooi door in de halve finale de Fransoos de baas te zijn en in de finale over vier partijen te sterk te zijn voor zijn landgenoot.

Nederlands hoop in bange dagen Anish Giri had schaakles gekregen van Julio Zúñiga, die vervolgens tegen Fabiano Caruana volledig door de mand viel. Hoe kan dat dan toch, vraag je je af. Caruana ging een ronde later in de tiebreak ten onder tegen Maxime Vachier-Lagrave, die met het versnelde tempo ook al te sterk was geweest voor Boris Gelfand. Dat was nog niks vergeleken met Dmitry Andreikin, die achtereenvolgens Sergej Karjakin, Peter Swidler en Evgeny Tomashevsky, een van de smaakmakers van het toernooi, uitschakelde.

Anish Giri liet zich op Twitter laatdunkend uit over de snelschaakspecialisten Vachier-Lagrave en Andreikin.

Zoals verwacht stelde de finale niks voor. Kramnik won de eerste partij en schoof de overige drie partijen zonder problemen remise, waardoor hij de terechte kampioen werd. De wereldkampioen van 2000 tot 2007 maakte een solide indruk, verloor geen partij en stond met snelschaken zijn mannetje.

Zo eindigde het toernooi dat op 10 augustus was begonnen één dag eerder dan gepland. Complimenten zijn er nog voor de commentatoren Lawrence Trent (een Engelse Internationaal Meester die beter kan lullen dan schaken), Susan Polgar, Nigel D. Short (de "handsome English chess legend" die juist weer beter kan schaken dan lullen) en Dirk Jan ten Geuzendam.

De commentatoren beantwoordden vragen die mensen via Twitter stelden.

01 september 2013

Vijfde ronde Eredivisie

Eerherstel

Het Nederlands voetbal zit al ruim een jaar in zwaar weer. Natuurlijk kan het niet altijd feest zijn, maar waar het Nederlands Elftal langzaam uit het dal lijkt te kruipen, blijft het behelpen met de eigen Mickey Mouse-competitie, de Eredivisie genaamd. Het is ieder jaar hetzelfde liedje: in de zomer worden alle succesvolle clubs leeggekocht, zonder dat ze met adequate vervangers komen. Het niveau van de competitie daalt met de dag. Tel daarbij een gemis aan killersinstinct en een gebrek aan mentale weerbaarheid op en je snapt dat het een aflopende zaak is.

Dat bleek wel toen de clubs kwalificatie voor Europees voetbal moesten zien af te dwingen. De voorrondes voor de Europa League verliepen voor bijna iedereen teleurstellend. Misschien niet zo gek als je de huidige nummers 8, 11, 12 en 15 van de Eredivisie laat opdraven, maar wel zeer slecht voor de positie van het Nederlands voetbal. Zo vloog FC Utrecht al direct uit het toernooi door twee prutswedstrijden tegen Differdange, een onbekende ploeg uit Luxemburg, en deed daarmee in korte tijd al het goede werk van vorig seizoen teniet. Vitesse stond zwaar voor aap door van het Roemeense Petrolul Ploiești te verliezen. Feijenoord heeft het altijd moeilijk in dit soort alles-of-niets-wedstrijden. Vorig jaar verkwanselden de Rotterdammers een Champions League-ticket door eerst van Dinamo Kiejev en daarna van Sparta Praag te verliezen, nu was het Russische Кубань Краснодар (Koeban Krasnodar) te sterk. Bekerwinnaar AZ ging als enige door. Na een 1-3-zege op het Griekse Atromitos leek niks meer mis te kunnen gaan, maar na een vroege rode kaart, een tegentreffer en een stadion dat in de fik vloog, werd het alsnog een loodzwaar karwei. Uiteindelijk was de over twee dagen verspreide 0-2-nederlaag nog net genoeg om door te gaan.

AZ krijgt in de Europa League gezelschap van PSV, dat eerst gemakkelijk had afgerekend met het Belgische Zulte Waregem, om er vervolgens tegen AC Milaan nauwelijks aan te pas te komen. Zodoende speelt Ajax als enige in de Champions League, en kreeg het met datzelfde Milaan, Barcelona en Celtic drie loodzware tegenstanders. Als dat maar goed gaat.

Lelijke eendjes

Reden temeer om naar de eigen competitie te gaan, want tegen de makke schapen in de Eredivisie is nog wel succes te behalen. Op vrijdag speelden de zwarte schapen NAC en NEC tegen elkaar. De nummers 17 en 18 deelden de punten, waar ze allebei niks mee opschoten. Toch lijkt NEC na het ontslag van trainer Pastoor weer heel voorzichtig een stapje in de goede richting te zetten. De 1-1 zette de toon voor de rest van het weekend, waarin opmerkelijk veel remises vielen.

Geen feest

Allerminst tevreden was PSV met de 0-0 tegen promovendus Cambuur. De Friezen slaagden erin niet te verliezen, een prestatie die ook voor een groot gedeelte op het conto kwam van Toy Vonen, die een niet te missen kans toch miste. En zo verloor het stroef spelende PSV, dat tegen Milaan ook constant met speelgoedhamers uithaalde, opnieuw punten en dus verloren de festiviteiten in het stadion hun glans.

Scherp

Ook FC Twente en Heerenveen schoten vooral met losse flodders. Hoewel de Heerenveen-spelers hun vizier op alles behalve het doel hadden gericht, kwamen de Friezen wel op voorsprong. Uiteindelijk moest Bengtsson in de slotminuut de Castaignos voor zijn ploeg uit het vuur halen. Ondanks dat zijn ploeg bij het sluiten van de markt twee kostbare punten had verloren, was Heerenveen-trainer Marco van Basten niet ontevreden.

Aframmeling

Promovendus Go Ahead blijft maar verbazen. Zo eindig je als zesde in de Jupilerleague, zo sta je zevende in de Eredivisie. "Dikverdiend verloren", gaf RKC-trainer Erwin Koeman toe na de 1-4-nederlaag die zijn ploeg leed. AZ-huurling Falkenburg was de Waalwijkse beul met een onzuivere hattrick.

Malloot

Minder spectaculair was de wedstrijd Heracles - ADO. Waar alle aanvallen van ADO eindigden bij Pasveer, kreeg de thuisploeg juist de helpende hand van keeper Cutiño. Daarna kreeg Zuiver Loon bij ADO niet zijn verdiende loon voor een harde overtreding, in tegenstelling tot zijn teamgenoot Malone, die wel kon inrukken. Er werd echter niet meer gescoord in het restant van de wedstrijd. Wel wist Heracles flink te cashen voor Duarte, die naar Ajax vertrekt.

Blunder

Bij Ajax kunnen ze versterkingen goed gebruiken nu Eriksen en Alderweireld niet meer in die stomme roze uitshirts willen spelen. De resultaten van Ajax in de eigen competitie geven bovendien weinig reden tot optimisme voor de wedstrijden in de Champions League. Na een vroege voorsprong leek alles goed te gaan, maar waar ze in de persoon van Kirkietsj maar mogelijkheden bleven verprutsen, kwam Groningen door een "blunder" van Vermeer op gelijke hoogte. In de slotfase roken beide ploegen aan de overwinning, maar bleef het 1-1, geen resultaat voor Ajax om de titelaspiraties luister bij te zetten: na vijf ronden hebben ze alweer zeven verliespunten te pakken en staan daarmee gedeeld derde, met onder andere Groningen.

Rode loper

Positiever was de stemming in Rotterdam, waar Feijenoord in Roda de ideale tegenstander had gevonden om de frustraties van een verprutste competitiestart en een mislukt Europees avontuur weg te spelen. Met elf man boden de Limburgers al weinig tegenstand, met tien man (na een rode kaart voor Dijkhuizen) werden ze helemaal overlopen. Het werd 4-0 en daarmee lijkt Feijenoord begonnen te zijn aan hun missie om de achterstand op de concurrentie weg te werken, zodat ze volgend jaar weer een Europa League-ticket kunnen verkwanselen. "Natuurlijk weet ik dat we foeballend feel beter kunnen", sprak een strijdlustige Ronald Koeman.

Nivellering

Het is veelzeggend voor de krachtsverhoudingen in de Eredivisie, waar de koploper thuis niet van de nummer 14 kon winnen: PEC Zwolle pakte met veel moeite een punt tegen het gemankeerde FC Utrecht. De Domstedelingen kwamen op voorsprong uit een vrije trap, maar uiteindelijk kon Verhoeven zijn doel ook niet schoon houden, dus eindigde ook deze verhitte wedstrijd in 1-1. Ondanks het magere resultaat bleef PEC koploper.

Speelgoedhamer

Tot slot speelden de figuranten in de Europa League, AZ en Vitesse, nog tegen elkaar. De satellietclub van Chelsea was zo vriendelijk geweest de wedstrijd iets te verzetten in verband met de "derde helft" die AZ noodgedwongen op vrijdagochtend moest uitspelen. AZ speelde nu met de handrem strak aangetrokken, maar kwam door een doelpunt van Johansson volledig tegen de verhouding in op voorsprong. Aan de andere kant had Vitesse de grootste moeite met het net te vinden. Havenaar vergat een strafschop uit te lokken, deed een Toy Vonentje en was het eindstation van iedere mislukte Vitesse-aanval. Vitesse bracht daarom maar Reis (snif!) binnen de lijnen en die was wel succesvol: 1-1.

Zo speelde de hele top 6 gelijk in de vijfde ronde van dit merkwaardige competitieseizoen, waarin PEC nog minimaal twee weken koploper is en waarin ploegen als Vitesse, AZ en Feijenoord worden gesandwicht door de promovendi Go Ahead en Cambuur. Niets is dit seizoen te gek en dat is leuk voor de kijker. Maar de kijker wil ook graag Nederlandse clubs in Europa aan het werk zien en dat wordt steeds meer een utopie.