Een weekje draaien en tollen

Ook zo blij dat de kerstvakantie begonnen is? Anders ik wel. In de donkere dagen aan het eind van het jaar is mijn energie altijd op en dan snak ik naar wat rust. Maar tot dusver heb ik nog niet echt van de vakantie kunnen genieten vanwege een zwakke gezondheid.

De ellende begon allemaal een week geleden in wat mijn laatste werkdag van het jaar bleek te zijn. Tegen het eind van de ochtend begon ik me licht in mijn hoofd te voelen en had ik steeds het gevoel ieder moment flauw te kunnen vallen. Was mijn bloeddruk te laag, of was het gewoon een moment van flauwte voor de lunch? Tijdens een soort interactieve presentatiesessie vergreep ik me dan ook meteen aan een bak fruit, maar helaas hielp dat maar heel even. De rest van de dag bleef ik wankel en gammel.

Op woensdag was het nog niet over, dus belde ik maar om een afspraak met de huisarts te maken. Helaas kon ik alleen voor die dag een afspraak maken, wat niet zo handig was, omdat ik met Rolex naar de film zou gaan. Hoewel ik nog altijd wat gammel was, kwam ik veilig in de Domstad aan, waar we twee films keken: Marriage Story, waarin Scarlett Johansson van een kerel wil scheiden en vervolgens alles doet wat ze hem verwijt, en na de pauze de veelgeprezen film Parasite, waarin een arm gezin zich bij een rijke familie naar binnen rommelt. Inclusief de film Hors Normes, een film over een opvangcentrum voor kinderen met klassiek autisme, die ik eerder in de week in Bussum had gezien, stond de teller daarmee op drie films in drie dagen. Wat was ik toch weer cultureel verantwoord bezig geweest!

Mijn lijf vond het allemaal wat minder geslaagd, want de volgende ochtend voelde ik me net een gevallen dakpan (en nog net niet de persoon op wie die dakpan was gevallen). Ik had nog net de kracht om mijn ouders op te bellen. Tot mijn verrassing nam mijn moeder op en tot mijn geluk bleek ze vrij te zijn, zodat ze me naar de huisarts in Hilversum (ik heb daar ooit gewoond) kon rijden. Vervolgens liepen we arm in arm (omdat ik bij iedere stap die ik zette mijn evenwicht dreigde te verliezen) het pand binnen. De huisarts kon geen duidelijk aanwijsbare oorzaken voor mijn duizeligheid vinden, dus was het een verkoudheid die op mijn evenwichtsorgaan was gaan zitten. Wel kreeg ik pillen tegen de misselijkheid mee, zodat ik in ieder geval grote hoeveelheden vocht kon drinken zonder over mijn nek te gaan.

Thuis wist ik nog wat afspraken te annuleren. Ik zag dat een collega van mijn werk me gebeld had, dus belde ik maar terug om door te geven dat ik ziek was. Frustrerend was het wel. Voor het eerst in tijden was ik het hele najaar verschoond van allerlei vervelende ziektes gebleven, maar nu net op de dag dat we op ons werk het kerstdiner hadden, moest ik mijn snor drukken, zodat ik het feestmaal voor de tweede opeenvolgende keer moest missen. Als ex-lid van de Feestcommissie op de VU was ik natuurlijk nog eens extra benieuwd hoe die jongens van Sociale Zaken zo’n diner organiseren.

In plaats daarvan lag ik brak in bed terwijl ergens aan de kust (zo stel ik me voor) de lekkerste hapjes werden geserveerd. De dagen daarna heb ik grotendeels in bed doorgebracht. De diepe hoofdpijn bleef, net als de lichte oorpijn en de evenwichtsstoornis. Wel begon ik me geleidelijk aan wat beter te voelen. Vandaag trok ik dan de stoute schoenen aan door zelf mijn avondmaaltijd bij de plaatselijke grootgrutter te scoren. Dat viel niet mee, want ik kon nog steeds niet in een rechte lijn lopen. Al zwalkend wist ik de supermarkt te bereiken, waar ik door mijn slechte gezondheidstoestand overprikkeld werd alsof ik zelf klassiek autisme had. Een hele eyeopener. Wat was ik blij dat ik die winkel weer uit was…

In ieder geval ben ik nu al een week aan het draaien en tollen zonder dat er veel vooruitgang in mijn gezondheidssituatie lijkt te zitten, wat me toch wel zorgen baart. Volgens de huisarts zou ik 3 tot 5 dagen moeten uitzieken en die tijd is nu toch wel voorbij. Hopelijk ben ik binnenkort weer helemaal de oude, maar wat als dat niet zo is? De huisarts is inmiddels op vakantie, dus bij wie kan ik dan terecht? De kerstvakantie heeft ook zo zijn nadelen…

Herfstkampioen!

Door een verrassende zege op koploper Oud Zuylen Utrecht en de nederlaag van HSG bij Veenendaal gaat BSG 2 als koploper van klasse 3C de winterstop in. In Het Huis Utrecht of Huis aan de Werf werd het na een harde strijd 3½-4½.

In de aanloop naar de belangrijke vierpuntenwedstrijd tegen gedeeld koploper Oud Zuylen Utrecht had teamleider Timon er nog een hard hoofd in. Het zou een middagje schade beperken worden. Een gelijkspelletje zou al heel mooi zijn. Gelukkig maakte het aanvankelijke pessimisme plaats voor gezond optimisme. De opstelling werd overhoop gegooid om de kans op een goed resultaat te maximaliseren, dus reisden we naar Utrecht af met het brandende verlangen om de twee punten op te komen halen.

De teamleider, die later in de wedstrijd nog als medicijnman moest optreden, had niks aan het toeval overgelaten. Omdat het in het theater aan het spoor nogal rumoerig kon zijn, onder andere omdat er geen aparte analysezaal was, deelde hij aan iedereen oordopjes uit. Bij Coen had dat onmiddellijk effect, want in no time had hij Arie Schwartz van het bord gezet, zodat BSG 2 al vroeg in de middag van een voorsprong kon genieten.

De thuisploeg had de opstelling eveneens door de war gegooid, waardoor niemand bij BSG 2 tegen de verwachte tegenstander kwam te spelen. Het leek Frans weinig te deren. Hoewel hij nog een tijdje moest wachten op de tegenwoordig in de Overijsselse Achterhoek woonachtige Pieter Nieuwenhuis, mocht hij aan het derde bord vrij gauw een punt laten noteren, waarna de voetbalstatisticus gauw weer de snelwegen onveilig ging maken.

Nog meer goed nieuws kwam er van het eerste bord, waar de teamleider zichzelf had opgeofferd. Het ratingverschil kwam in de partij echter geen moment naar voren en uiteindelijk mocht tegenstander Robert Beekman zijn handen dichtknijpen met de puntdeling. Ondertussen had Joan ook de punten gedeeld, waardoor BSG 2 toch maar mooi met 3-1 voorstond.

Daarna brak echter een mindere fase aan. Tom had het lastig tegen de geslepen Meindert van der Linde. In het eindspel ging hij met zijn dame op jacht naar eeuwig schaak, maar toen zijn eeuwigschaakpotentieel langzaam opraakte, werd de gecombineerde aanvalskracht van zwarts dame en paard hem fataal.

Ook geen loon naar werken kreeg de vanwege een huis-tuin-en-keuken-ongeluk wat mank lopende Ruben, die tegen André Bouwmeester in een spannende stelling de klok eventjes uit het oog was verloren en zodoende een zure nul kreeg te slikken. Ondertussen was er aan de andere borden nog wel meer misgegaan en leek de wedstrijd nog op een nederlaag uit te draaien, de veelbelovende start ten spijt.

Het Apenhoofd had aan het tweede bord tegen Marcel van Os in het middenspel een pion weggegeven, waardoor hij in het eindspel met de rug tegen de muur stond. Gelukkig kon hij door een herhaling van (slechte) zetten nog met een blauw oog ontsnappen.

Als klap op de vuurpijl wist Rein nog te winnen vanuit een brakke stelling. In het middenspel wist hij niet echt een plan te bedenken, waardoor Hemmo Mulder langzaam een aanval opzette. Daarin liep hij kennelijk zichzelf voorbij en moest hij plotseling een kwaliteit inboeten, zodat hij zelfs nog verloor. Zodoende wist BSG 2 de wedstrijd zowaar winnend af te sluiten, waardoor het de thuisploeg op de ranglijst passeerde.

In de trein bleek dat ook HSG, de andere koploper, had verloren van het sterke team van Veenendaal, onze volgende tegenstander. Op de eerste dag van februari staan de achttallen in het Denksportcentrum tegenover elkaar. BSG 2 is dus gewaarschuwd, maar kan in ieder geval nog anderhalve maand van de koppositie genieten. En reken er maar op dat Timon de teamleider in de tussentijd een waterdicht strijdplan zal uitdokteren. Tweede klasse, here we come!

Oud Zuylen Utrecht (2111) – BSG 2 (2032) 3½-4½
1. R Beekman (2249) – T Brouwer (2052) ½-½
2. M van Os (2085) – J de Groote (2219) ½-½
3. P Nieuwenhuis (2228) – F Borm (2119) 0-1
4. A Bouwmeester (2165) – R Hilhorst (2008) 1-0
5. M van der Linde (2095) – T Berkelmans (1695) 1-0
6. JM van den Boogaart (2003) – J Arensman (2080) ½-½
7. H Mulder (2008) – R Brouwer (2054) 0-1
8. A Schwartz (2051) – C van der Heijden (2030) 0-1

Ondertussen deed BSG 1 wat Willem II en Valencia de afgelopen week ook al gelukt was, namelijk de punten ophalen in Amsterdam. Het tamelijk zwakke team van Caïssa werd met 6½-3½ verslagen. Genoeg voor de koppositie was het niet: Charlois Europoort won met 7-3 van Groningen en kroonde zich zodoende tot herfstkampioen. Het goede nieuws voor BSG 1 is echter dat Ewood de smaak te pakken heeft. Net als tegen LSG wist hij weer een gerenommeerde tegenstander in sneltreinvaart van het bord te blazen. Hopelijk weet hij die vorm in het nieuwe jaar, dat met een wedstrijd tegen Groningen begint, vast te houden.

Hamilton sluit seizoen af in stijl

Lewis Hamilton heeft de Grand Prix van Abu Dhabi op dominante wijze gewonnen. De Mercedes-coureur verdween al gauw aan de horizon, leidde van start tot finish en zette ook nog de snelste raceronde neer. Max Verstappen werd op gepaste afstand tweede, voor Charles Leclerc en de achteraan gestarte Valtteri Bottas.

De hoofdprijzen waren al lang en breed verdeeld toen het Formule 1-circus het desolate Yas Marina-circuit in Abu Dhabi aandeed, waar voor de zesde keer op rij het seizoen werd afgesloten. Er werd nog slechts om de kruimels gevochten. Zo wilde Verstappen zijn derde plaats in het kampioenschap graag vasthouden, terwijl Sainz Gasly en Albon, de twee teamgenoten van Verstappen, graag wilde kloppen. Daarnaast wilden de uittreders Hülkenberg en Kubica nog een laatste keer schitteren.

Mercedes had daarentegen de focus al heel lang naar 2020 verlegd, wat duidelijk was te zien aan het aantal polepositions dat Hamilton na de zomerstop had behaald, namelijk nul. Daar wist hij op de valreep verandering in te brengen, zodat hij voor het eerst sinds Duitsland weer vooraan mocht beginnen. Teamgenoot Bottas had het heel wat minder naar zijn zin. De Fin kwakkelde met zijn gezondheid, was zijn vrouw kwijtgeraakt en moest tot overmaat van ramp nog achteraan starten omdat zijn in Brazilië geplofte motor gewisseld moest worden.

Het betekende dat Verstappen doorschoof naar de tweede startplaats, voor de Ferrari's van Leclerc en Vettel. Opnieuw reden de rode bolides elkaar in de kwalificatie meer in de weg dan gezond is, waardoor Leclerc in de laatste kwalificatiesessie als eerste werd afgevlagd. Gelukkig liep hij geen verdere averij op en startte hij nog voor zijn teammaat, die als enige in de kopgroep op de zachte banden was gestart.

Als de lichten op zondag doven, is het echter niet Vettel, maar Leclerc die van aanpakken weet. Hij blaast Verstappen halverwege de eerste ronde op het lange rechte stuk finaal voorbij, waarna Verstappen zich in allerlei bochten moet wringen om Vettel achter zich te houden. De enige coureur die niet zonder kleerscheuren door de eerste ronde komt, is Gasly. De Toro Rosso-coureur komt de Racing Points tegen en rijdt zijn voorvleugel aan barrels tegen Pérez. Het noopt hem tot een reparatiestop die om onverklaarbare redenen nog eens extra lang duurt, waardoor zijn race er eigenlijk al op zit voor 'ie goed en wel begonnen is.

Ondertussen heeft Bottas in de achterhoede al wat plekjes goedgemaakt. Alsof de wedstrijdleiding het erom doet is DRS door een storing niet beschikbaar, waardoor zijn opmars nogal langzaam is. Hij krijgt echter de helpende hand toegestoken van de McLaren- en Renault-coureurs, die gauw hun inferieure zachte banden in komen wisselen.

Hetzelfde doet Vettel, die als een slecht zittende broek bij Verstappen was afgezakt. Tot verrassing van iedereen haalt Ferrari Leclerc ook meteen naar de pits. Waar de Monegask een prima stop heeft, valt die van Vettel in het water, waardoor de Duitser midden in het verkeer terugkomt op de baan. Red Bull haalt Albon een ronde later nogal gedachteloos naar de pits, waardoor de Britse Thai weer tot achter Vettel, maar voor Pérez, die even daarvoor ten prooi was gevallen aan de Duitser, terug op de baan komt.

De koplopers blijven veel langer op hun eerste bandenset doorrijden. Halverwege de race komen ze dan eindelijk binnen. Verstappen stopt eerst en keert weer als derde terug op de baan. Hamilton stopt een ronde later en blijft aan kop. Hoewel Verstappen na zijn stop steen en been klaagt over een enorm turbogat, hengelt hij Leclerc wel in rap tempo binnen. Op twee derde van de raceafstand neemt hij de tweede plaats over, waarna Leclerc maar voorstelt om naar plan C over te stappen.

Ondertussen is ook Bottas gestopt en op nieuwe banden rijdt hij het gat naar Vettel en Albon gauw dicht. Ferrari besluit om beide coureurs opnieuw naar de pits te halen. Ditmaal gaat alles goed. Waar Leclerc derde blijft, valt Vettel terug naar de zesde plaats. Albon blijft op zijn oude bandjes doorrijden en valt direct ten prooi aan Bottas, die daarmee naar de vierde plek oprukt.

Met Albon op de vijfde plaats en Gasly stijf achteraan heeft Sainz aan een schamel WK-punt genoeg voor de zesde plaats in het rijderskampioenschap. Doordat Hülkenberg hem kort na de pitstops voorbij was gegaan, zit hij in de Renault-sandwich. De vier Renault-aangedreven bolides lijken op weg naar de laatste WK-punten, maar na de late stops van Pérez en Kwjat staan die plaatsen op de tocht, dus haalt McLaren Sainz nogmaals naar de pits. Renault doet een ronde later hetzelfde met Ricciardo, zodat ze zich eerst langs Magnussen en Räikkönen moeten zien te knokken voordat ze weer terug zijn op de plek waar ze begonnen waren.

Pérez snoept Hülkenberg de achtste plaats af, waarna Kwjat de Duitser even later naar de tiende plaats terugverwijst. Meer moeite heeft Pérez met Norris. Pas in de allerlaatste ronde weet hij de McLaren te passeren, waardoor hij met de zevende plaats als best of the rest eindigt. Norris wordt achtste en Kwjat negende. Daarachter is het nagelbijten. Uittreder Hülkenberg verdedigt zijn tiende plek met hand en tand, maar wordt in de laatste ronde door zowel Sainz als Ricciardo om de oren gereden. De Spanjaard scoorde zodoende alsnog de felbegeerde tiende plaats, waardoor hij met een zesde plaats in de eindrangschikking extreem tevreden op het seizoen kon terugkijken.

Albon slaagt er in de slotfase namelijk niet in om Vettel achter zich te houden, waardoor hij met een zesde plek maar 8 punten scoort, niet genoeg om de achterstand van 11 punten te overbruggen. Leclerc slaagt er op zijn beurt nog wel in om Bottas voor te blijven nadat hij in jacht op Verstappen zijn derde bandenset te veel had afgebeuld. Wel hangt hem nog een straf boven het hoofd omdat hij met te veel of juist te weinig peut van start was gegaan. In ieder geval kan hij pochen dat hij Vettel dit jaar heeft verslagen. Wel moest hij het afleggen tegen Verstappen, die dankzij een sterke eindsprint de derde plaats in het kampioenschap veiligstelde.

Naast die mooie derde plaats en drie overwinningen leverde 2019 hem ook twee polepositions op. Dat smaakt naar meer. Het valt te hopen dat Honda in 2020 op de ingeslagen weg verder kan gaan en dat Ferrari volgend jaar organisatorisch iets minder steken laat vallen, zodat 2020 naast interessante races ook een interessante titelstrijd oplevert, want daar ontbrak het dit jaar een beetje aan. Hamiltons dominante overwinning in Abu Dhabi stond symbool voor de vrij eenvoudige manier waarop hij zijn zesde wereldtitel binnensleepte. Zonder ook maar een ronde de koppositie af te hoeven staan kachelde hij naar zijn elfde zege van het seizoen en de 84e zege uit zijn loopbaan. En passant reed hij nog de snelste raceronde, waardoor hij zijn zesde grand slam uit zijn carrière behaalde. In deze vorm is hij bijna niet af te stoppen. Gelukkig heeft de concurrentie nog een hele winter de tijd om de messen te slijpen.