Black Saturday

BSG heeft zichzelf een slechte dienst bewezen door snoeihard te verliezen van Vianen. In Noordoost-Brabant werd het niet minder dan 8-2 voor de gastheren.

Vanwege de zoveelste coronagolf was het tot de dag van tevoren onzeker of de vierde ronde van de KNSB-competitie wel door zou gaan. Dat gebeurde uiteindelijk toch, al werden her en der in het land wedstrijden afgelast. De wedstrijd Vianen – BSG kon wel doorgang vinden. Dat was natuurlijk goed nieuws, maar tegelijkertijd ook slecht nieuws, omdat BSG met een nijpend personeelstekort kampte. Uiteindelijk wist teamleider Timon met de grootste moeite twee invallers op te trommelen, namelijk Rob T. en Florian W.

De verwachtingen waren van tevoren niet hooggespannen tegen het redelijk sterke Vianen, dat door een speling van het lot op de ranglijst nog onder BSG was terug te vinden. De hoop van BSG was gevestigd op eventuele absenties bij de thuisploeg, mogelijk omdat hun vele Duitse spelers coronabrandhaard Nederland niet in mochten, maar die hoop werd al gauw de bodem ingeslagen. Inderdaad speelde Vianen met een invaller, maar dat was wel de gevreesde grootmeester Andrey Orlov.

De wedstrijd was dan ook stevig eenrichtingsverkeer. BSG hoopte nog wat weerstand te kunnen bieden door alle sterke spelers wit te geven, maar had daar helemaal niks aan omdat die allemaal verloren. Aan de overige borden deed het ratingverschil zich wel voelen, al wist de staart van BSG nog wel wat terug te doen.

Allereerst was Ton klaar tegen Jermo Kooijmans. Zijn voorbereiding was één zet diep en dat deed zich al gauw voelen. Na afloop klaagde de verliezer eigenlijk nooit echt in de partij te hebben gezeten. Vrolijke Frans miste aan het kopbord tegen Reiner Odendahl een simpel zetje en kon gelijk opgeven. Het Apenhoofd deed een duit in het zakje door, net als elf jaar geleden in Groningen, van Ornett Stork te verliezen.

Ondertussen had Rein remise aangenomen tegen Dennis Kerstens in een stelling waarin alleen hij nog kon winnen. Daarmee was in ieder geval de nul bij BSG van het scorebord, maar zou er al gauw weer een aantal nullen aan worden toegevoegd. FM Henk gaf naar eigen zeggen onnodig een pion weg tegen oud-BSG’er Alexander Berelowitsch, waarna de grootmeester hem geruisloos van het bord schoof. Florian verloor van Andrey Orlov, de andere grootmeester en tevens het geheime wapen van de thuisploeg. Rob verkocht zijn huid duur tegen Helge Hintze aan het tweede bord, maar moest uiteindelijk ook de wapens strekken.

Teamleider Timon maakte de uiterst pijnlijke middag aan BSG-kant iets minder pijnlijk door Ulrich Dresen in tijdnood vanuit een verloren stelling te trucen, waardoor hij er onverwachts nog met de winst vandoor ging. Het zou het enige volle punt van BSG van de middag zijn. Aan het laatste bord gebeurde er bij Ruben tegen Ivo Stork iets soortgelijks, al profiteerde hij niet ten volle van de onverwachte kans, waardoor hij met remise genoegen moest nemen.

Zodoende waren alle ogen gericht op de laatste partij, die tussen Ewood en Benjamin Ries. Ewood had een kwaliteit tegen een pion meer en deed verwoede pogingen zijn kleine materiële voorsprong te gelde te maken. Exemplarisch voor de wedstrijd was dat hij het eindspel zelfs nog wist te verliezen, waardoor de eindstand op 8-2 werd bepaald.

Door de dikke nederlaag zakte BSG naar de grijze middenmoot. Geluk bij een ongeluk is dat de vijfde competitieronde mogelijk niet doorgaat, waardoor BSG tot begin februari de tijd heeft om bij te komen van deze zeperd.

Vianen/DVP (2295) – BSG (2074) 8-2
1. Reiner Odendahl (2338) – Frans Borm (2109) 1-0
2. Helge Hintze (2298) – Rob Tijssens (1733) 1-0
3. Alexander Berelowitsch (2508) – Henk van der Poel (2233) 1-0
4. Andrey Orlov (2496) – Florian Wagener (1847) 1-0
5. Benjamin Ries (2305) – Ewoud de Groote (2229) 1-0
6. Ulrich Dresen (2237) – Timon Brouwer (2030) 0-1
7. Jermo Kooijmans (2349) – Ton van der Heijden (2274) 1-0
8. Dennis Kerstens (2190) – Rein Brouwer (2019) ½-½
9. Ornett Stork (2085) – Jesper de Groote (2230) 1-0
10. Ivo Stork (2142) – Ruben Hilhorst (2037) ½-½

Hamilton houdt de druk er vol op

Lewis Hamilton heeft de eerste Grand Prix van Qatar overtuigend op zijn naam geschreven. Op het Losail International Circuit hoefde hij de leiding geen moment af te staan. Max Verstappen werd tweede en pakte het punt voor de snelste raceronde, terwijl Fernando Alonso voor het eerst in zeven jaar weer op het podium stond.

De spanning is te snijden in het kampioenschap van 2021. Waar Max na zijn zege in Mexico al bijna kampioen leek te zijn, sloeg Mercedes hard terug in Brazilië. In Qatar domineert Mercedes eveneens. In de kwalificatie op het Losail International Circuit is Luis bijna een halve seconde sneller dan Max, die op zijn beurt Bottas nog wel aftroeft. Daar komt nog bij dat Chicko in geen velden of wegen te bekennen is. De Mexicaan verknalt zijn kwalificatie en is slechts elfde.

Het wordt voor Red Bull nog een graadje erger als Max vlak voor de race vijf plekken wordt teruggezet omdat hij in de kwalificatie dubbele gele vlaggen had genegeerd. Bottas wordt voor hetzelfde vergrijp eveneens bestraft, al hoeft de Fin slechts drie plekken in te leveren omdat er in zijn geval slechts met een enkele gele vlag werd gezwaaid.

Aanleiding van de gelevlagsituatie was overigens Gasly, die zijn AlphaTauri flink beschadigde op een curbstone. Ironisch genoeg was de Fransman zelf de grootste profiteur van de hele situatie, want door de straffen mag hij Luis op de eerste startrij vergezellen. Alonso rukt op naar de derde plaats, voor Norris en Science.

Vanaf de zevende plaats maakt Max op zondag een wereldstart. Bottas en Science heeft hij meteen al te pakken en in de eerste bocht wurmt hij zich langs Norris. Hij heeft zelfs dusdanig veel momentum dat hij naast Alonso opduikt. De Spanjaard ziet hem niet en drukt hem bijna van de baan. Waar Max Norris nog net voor weet te blijven, gaat Alonso uit het niets voorbij Gasly, die in de tweede bocht loopt te slapen.

Max gaat de twee vroeg in de race voorbij, waardoor hij alweer tweede ligt achter Luis. Samen lopen ze meteen keihard weg bij de rest van het veld, aangevoerd door Alonso. De Spanjaard, die stiekem had gehoopt dat hij bij de start een gooi naar de leiding kon doen, rijdt in de openingsfase heel behoedzaam om zijn zachte banden in leven te houden, waardoor de koplopers al gauw een pitstop voorsprong op de rest weten te pakken.

In de spreekwoordelijke schaduw van hun teamgenoten opereren Chicko en Bottas in de avondrace. Chicko werkt zich in de openingsfase langzaam maar zeker op naar de vierde plaats achter Alonso. Bottas zit na een vreselijke start lange tijd vast op de elfde plaats. Pas wanneer hij en Stroll de steeds trager wordende Tsoenoda inrekenen, komt hij voorzichtig tot leven en maakt hij gestaag plekjes goed.

Vooraan loopt Luis langzaam maar zeker weg bij Max, die na 17 van de 57 ronden de pits induikt om zijn mediums voor een nieuw setje harde banden in te wisselen. Luis doet een ronde later hetzelfde, waardoor de stand aan kop onveranderd blijft. Red Bull besluit Chicko even later ook van nieuwe banden te voorzien, waarna de Mexicaan zich nog achter de erbarmelijk gestarte Fattle in de middenmoot terugvindt. Wanneer Alonso even later zijn banden eveneens laat vervangen, ligt Bottas ineens derde.

De Fin besluit lang door te rijden op zijn eerste set banden. Te lang, zo blijkt, want net over de helft van de race krijgt hij ineens een lekke band. Na de grindbak te hebben verkend en het halve veld in de weg te hebben gezeten, stuurt de Fin zijn vonkentrekkende Mercedes dan toch de pits in. Hij krijgt nieuwe banden en een nieuwe voorvleugel, waarna hij zich weer in de achterhoede terugvindt.

Beter vergaat het Chicko, die na een stevig gevecht met Alonso had afgerekend en op koers lijkt naar de laatste podiumplaats. De Mexicaan wordt echter, net als de koplopers, nog een tweede keer naar de pits gehaald, waardoor hij terugvalt naar de zevende plaats. Stroll en Ocon gaat hij met enige moeite voorbij en Norris krijgt hij te pakken als de Brit in de slotfase vanwege een lekke band een extra pitstop moet maken. Door de extra stop verruilt de Brit zijn vierde plaats voor de tiende. Bottas duikt eveneens de pits in, maar dan om op te geven.

Op precies hetzelfde moment geeft Russles zwaar op de proef gestelde linker voorband de geest. De Brit weet de pits nog te bereiken en kan op grote achterstand zijn weg vervolgen, in tegenstelling tot teamgenoot Latifi, die kort daarna op start/finish eveneens een klapband krijgt en de pits niet meer haalt. De Canadees besluit zijn Williams maar langs de kant van de weg te parkeren.

Het wrak kan kennelijk niet tijdig worden weggesleept, waardoor de virtuele safetycar uiteindelijk toch maar op de baan komt. In de tussentijd had Max met een onverwachte krachtsexplosie de snelste raceronde flink aangescherpt. Tijdens de neutralisatie duikt hij voor de derde keer de pits in, ditmaal om een setje zachte banden om te laten leggen. In de allerlaatste ronde wordt de race weer vrijgegeven en verpulvert hij zijn eerdere snelste raceronde, zodat hij het bonuspunt opstrijkt.

Ook zonder de snelste raceronde te rijden wint Luis de race vrij gemakkelijk. Mede dankzij de neutralisatie weet Alonso Chicko achter zich te houden, waardoor de Spanjaard voor het eerst sinds Hongarije 2014 weer op het podium staat. Teamgenoot Ocon weet in de slotfase de verrassend sterke Stroll en de Ferrari’s van Science en Leclerc achter zich te houden, waarmee hij het feest bij Alpine compleet maakt. Norris ontfutselt Fattle in de slotfase nog de negende plaats, waardoor de twee de laatste punten pakken.

Buiten de punten eindigt Gasly, die zodoende weinig plezier beleeft van zijn tweede startplaats. Na in de openingsfase al langzaam te zijn teruggevallen, verloor hij door een merkwaardige 2-stopstrategie nog meer terrein. Een opmerkelijk fletse Ricciardo finisht nog net voor Tsoenoda in de tweede Alpha Tauri als twaalfde. Rijkunnen wordt veertiende, terwijl teamgenoot Giovinazzi Mick nog maar net achter zich weet te houden. Russle weet Marsepein ondanks alle tegenslag nog voor te blijven, waardoor de Rus als achttiende en laatste eindigt.

Met zijn overwinning verkleint Luis zijn achterstand in het kampioenschap tot acht punten. In de laatste twee races zullen Max en Red Bull van goeden huize moeten komen om de Brit van zijn achtste wereldtitel af te houden. Over twee weken gaat het Formule 1-circus verder in Saoedi-Arabië, eveneens op een onbekend circuit. Neemt Luis daar de leiding in het kampioenschap over, of heeft Sinterklaas nog een verrassing in petto?

Hamilton: van 20 naar 1

Lewis Hamilton heeft de Grand Prix van Brazilië op zijn naam geschreven. Op Interlagos kreeg hij de nodige tegenslag te verwerken, maar wist hij desondanks Max Verstappen te kloppen. Valtteri Bottas werd derde, terwijl Sergio Pérez beslag legde op de vierde plaats en tevens het punt voor de snelste raceronde opstreek.

Na de nogal onverwachte overwinning in Amerika en de wat minder onverwachte overwinning in Mexico leken Red Bull en Max het initiatief in de titelstrijd heroverd te hebben. Om het tij te keren besluit Mercedes Luis in Brazilië van een nieuwe motor te voorzien. Het levert de coureur een straf van vijf startplaatsen op voor de hoofdrace, maar de zevenvoudig wereldkampioen toont de juistheid van de beslissing aan door met speels gemak de snelste tijd in de kwalificatie voor de sprintrace te klokken.

Kort na de sessie pakken zich donkere wolken boven Mercedes samen als blijkt dat Luis’ achtervleugel niet aan het reglement voldoet. Vlak voor de derde en laatste sprintrace van het seizoen is het hoge woord eruit en wordt hij gediskwalificeerd, waardoor hij helemaal achteraan moet starten. Max, die een boete krijgt omdat hij na afloop van de kwalificatie nota bene aan Luis’ achtervleugel had gezeten, erft zodoende de pole voor de sprintrace.

Veel plezier beleeft hij niet van zijn eerste startplek als hij op zaterdag matig van zijn plek komt en meteen de naast hem gestarte Bottas en de als vijfde gestarte Science langszij ziet komen. De Spanjaard krijgt hij gauw weer te pakken, maar Bottas niet meer. De Fin weet steeds uit de klauwen van de Red Bull te blijven, waardoor hij na 24 rondjes als eerste over de streep komt en de hoofdrace van pole mag vertrekken.

De morele winnaar van de sprintrace is echter Luis, die vanaf de laatste plaats als een warm mes door de boter gaat en uiteindelijk als vijfde eindigt, vlak achter Science en Chicko. Door de motorwissel mag hij de hoofdrace echter pas als tiende aanvangen.

In de hoofdrace betaalt Max Bottas bij de start met gelijke munt terug. De Fin probeert in de eerste bocht nog te counteren, maar wordt het gras ingedrukt, waardoor hij een paar bochten later ook Chicko nog voorbij ziet komen. Heel wat beter vergaat het teamgenoot Luis, die onder andere profiteert van de lekke band die Norris in het gedrang oploopt en de eerste ronde als zesde afsluit. De Ferrari’s krijgt hij daarna gauw te pakken, waarna Bottas als een achterligger voor hem aan de kant gaat, zodat hij na een handvol rondjes alweer derde ligt.

Luis hoeft het gat naar de paarse bolides niet eens meer dicht te rijden als ineens de safetycar uitrukt. Aanleiding zijn de fragmenten van Tsoenoda’s voorvleugel in de eerste bocht, waar de Japanner een paar ronden eerder nogal lomp op Stroll was gekleund. Kort na de hervatting verliest Mick in dezelfde bocht zijn voorvleugel als hij op Rijkunnen kleunt. Ditmaal rukt de virtuele safetycar uit. Wanneer de race weer wordt vrijgegeven, pakt Chicko meteen een seconde op Luis, die het gat vervolgens gauw weer dichtrijdt.

Na een paar ronden zet Luis de aanval dan echt in. Op start/finish blaast hij de Mexicaan met behulp van DRS finaal voorbij, maar wordt hij tot zijn ontzetting op het volgende rechte stuk weer teruggepakt. Een ronde later lukt het Luis wel om Chicko in te rekenen. Vervolgens probeert hij tevergeefs het gat naar Max, die een voorsprong van enkele seconden had weten op te bouwen, dicht te rijden.

Mercedes besluit Luis daarom maar als eerste in de kopgroep van nieuwe banden te voorzien. Hoewel hij zich na zijn stop nog langs Ricciardo moet knokken, wint hij op nieuwe banden wel tijd op Max, die een ronde later stopt en plotseling het grootste gedeelte van zijn voorsprong kwijt is. Wanneer Chicko even later stopt, gaat Bottas aan de leiding.

Op versleten banden jaagt de Fin zijn voorsprong op Max en Luis er gauw doorheen, maar van een duel komt het niet, omdat de virtuele safetycar even later opnieuw uitrukt, ditmaal omdat Strolls bolide onderdelen verliest. Mercedes grijpt de onderbreking aan om Bottas zonder al te grote tijdverliezen van nieuwe banden te voorzien, waardoor hij Chicko ruim voorblijft en als derde de race hervat.

Vooraan staat Max flink onder druk van Luis. Op de rechte stukken is de Mercedes niet te houden, maar keer op keer kan Max in de bochten net genoeg voorsprong pakken. Bang geworden voor een mogelijke undercut van Luis haalt Red Bull Max al dertien ronden na zijn eerste stop voor de tweede keer naar de pits. Hij krijgt wederom een setje harde banden mee en hervat de race als vierde.

Om de een of andere reden besluiten de andere koplopers Max’ lichtelijk absurde strategie te kopiëren. Bottas wordt als eerste binnengeroepen, een move waar de coureur terecht zijn vraagtekens bij zet. Vervolgens zijn Chicko en Luis aan de beurt.

Op nieuwe banden rijdt Luis het gat naar Max heel snel dicht. In de 48e ronde zet hij de aanval in. Aan het eind van start/finish komt hij heel snel dichterbij. Max laat zich intimideren en besluit de binnenkant af te schermen, waardoor hij langzamer door de eerste bocht kan en op het volgende rechte stuk voor de bijl gaat. Max geeft niet op en probeert zijn plek in de bocht weer te heroveren door heel laat te remmen. Te laat, zo blijkt, want hij kan de bocht niet halen, waardoor hij en Luis van de baan schieten. Ditmaal blijft blikschade uit, dus kunnen de twee kemphanen hun weg weer vervolgen, met Max nog steeds aan kop.

Vreemd genoeg wordt het incident niet eens door de wedstrijdleiding onderzocht. Luis houdt zich een tijdje koest, om in de 58e ronde wederom de aanval in te zetten. De eerste keer komt hij net tekort, maar de tweede keer is het wel raak. Ondanks dat Max over het rechte stuk zigzagt in de hoop Luis’ slipstream te breken, vliegt de Mercedes hem met een noodgang voorbij.

Daarmee is de race vooraan wel gereden. Luis wint uiteindelijk nog vrij dik, ook omdat Max het in de slotfase laat lopen en niet eens heel erg ver voor Bottas eindigt. De hoop bij Red Bull is gevestigd op Chicko, die vlak voor tijd naar de pits gaat om op nieuwe banden de snelste raceronde van Luis af te pakken. Het plannetje slaagt, want Chicko’s laatste ronde is de snelste van de middag. Daarmee is de eer voor Red Bull gered en verliest Max in het kampioenschap maar zeven in plaats van acht punten op Luis.

Best of the rest zijn de Ferrari’s van Leclerc en Science. De Spanjaard baalde van zijn start, die veel minder was dan zijn start in de hoofdrace, waardoor hij uiteindelijk achter zijn teamgenoot eindigde. Gasly wordt uiteindelijk zevende, voor de Alpines van Ocon en Alonso, die vlak voor de streep van volgorde waren gewisseld. Het laatste punt gaat naar Norris, wat gezien de tegenslag bij de start nog heel wat was, hoewel McLaren, dat ook Ricciardo nog zag uitvallen, er maar weinig mee opschoot.

Na afloop is Luis door het dolle na zijn voor de poorten van de hel weggesleepte overwinning. Max, die Interlagos vanwege de sprintrace nog met twintig punten verlaat, kan wel leven met de tweede plek. Nog veertien punten scheiden de twee titelpretendenten, met nog drie races te gaan. De eerste daarvan is volgende week al, op een volledig nieuw circuit in Qatar. Slaat Red Bull daar terug, of is Mercedes dan weer de sterkste? In het spannende en krankzinnige seizoen 2021 is helemaal niets zeker. Kijken dus!

Verstappen op eenzame hoogte

Max Verstappen heeft in Mexico zijn negende seizoenszege behaald. Lewis Hamilton wist publiekslieveling Sergio Pérez nog net achter zich te houden en tweede te worden, terwijl polesitter Valtteri Bottas buiten de punten eindigde, maar wel de snelste raceronde op zijn naam schreef.

Op het op ruim twee kilometer hoogte liggende Autódromo Hermanos Rodríguez gaan de Red Bulls traditioneel als de brandweer. In 2017 en 2018 had Max de Mexicaanse Grand Prix al gewonnen en ook in 2019 had hij de race kunnen winnen.

In de trainingen zijn de paarse bolides niet te houden, maar als het er zaterdag echt om gaat, zijn de Mercedes ineens sneller. In de beslissende sessie zitten de Red Bulls te harken op de zachte kwalificatieband, waardoor ze genoegen moeten nemen met de tweede startrij, op ruim drie tienden van Bottas. De Fin, die Mercedes aan het eind van het seizoen gaat verlaten, is een tiende sneller dan Luis, zodat hij zijn derde pole van het seizoen pakt.

Een dag later beleeft hij totaal geen plezier van zijn goede uitgangspositie als hij om de een of andere reden besluit Max, die pal achter hem vertrekt, op weg naar de eerste bocht vrije doortocht te verlenen. De Nederlander maakt optimaal gebruik van zijn kans en duikt aan het eind van start/finish naast de Mercedes met startnummer 77 op. Bottas heeft Luis aan de andere kant naast zich en besluit uit voorzorg maar wat eerder in de ankers te gaan. Max remt tien meter later dan beide Mercedes en gaat trots als koploper de eerste bocht in, voor Luis.

Het wordt nog erger voor Bottas als hij vol wordt getorpedeerd door Ricciardo, die voor de eerste bocht compleet zijn rempunt mist en zijn aangezicht beschadigt. Bottas komt achterstevoren op de baan te staan en kan zijn weg als allerlaatste vervolgen. Zijn enige geluk is dat Tsoenoda en Mick in de chaos in de eerste bochten hun Waterloo vinden, waardoor de race wordt geneutraliseerd. Ricciardo en Bottas komen zich meteen bij hun team melden om de schade te repareren en komen weer in omgekeerde volgorde uit de pits, waarna ze achter de rest aan kunnen sluiten.

Bij de herstart slaat Max meteen een flink gat naar Luis, die hem daarom op het lange rechte stuk van start/finish, waar de Mercedes bloedsnel is, niet kan bedreigen. In het vervolg rijden ze, samen met Chicko in de tweede Red Bull, rap weg bij de rest van het veld, aangevoerd door Gasly in de AlphaTauri.

Max loopt langzaam maar zeker weg bij Luis, die op zijn beurt langzaam maar zeker onder druk komt van Chicko. De Mexicaan blijft ongeveer twee seconden achter de zevenvoudig wereldkampioen hangen. Opmerkelijk genoeg laat Red Bull een kans op een undercut schieten en in plaats daarvan helpt Mercedes Luis in de 29e ronde van zijn versleten mediums af.

Na zijn stop komt hij terug achter Leclerc, die hem in het bochtige gedeelte danig ophoudt. Red Bull laat de mogelijkheid schieten om Chicko een ronde na Luis naar de pits te halen, om zo van het oponthoud te profiteren. In plaats daarvan komt Chicko aan de leiding te liggen als Max in de 33e ronde zijn enige pitstop van de middag maakt. Chicko laat zeven ronden later eindelijk de harde band omleggen en gaat vanaf dat moment op jacht naar Luis.

Beetje bij beetje knabbelt hij op zijn nieuwere banden wat van zijn achterstand af. Vijftien ronden voor het eind zit hij weer op de staart van Luis. Zou hij de Mercedes kunnen inhalen? Op de rechte stukken gaat de zwarte machine als de brandweer. Zelfs met DRS komt Chicko nauwelijks dichterbij en in de krappe bochten is inhalen helemaal uitgesloten.

Dat merkt Bottas wel, die bij de herstart was ingehaald door Ricciardo en de rest van de race de achtervleugel van de McLaren zit te bestuderen. Slechts doordat de coureurs in de achterhoede achterlijk vroeg hun banden laten verwisselen weet hij wat plaatsen te winnen, maar daar blijft het bij. Dat zijn pitstop vervolgens volkomen in de soep loopt, past helemaal in het plaatje.

Tegen het eind van de race zijn de punten wel uit het zicht geraakt en besluit Mercedes Bottas nogmaals naar de pits te halen om Max het punt van de snelste raceronde af te pakken. Alsof de duivel ermee speelt, komt Bottas bij zijn pitstop precies achter Max terug op de baan, op twee ronden achterstand. Max heeft een dusdanige voorsprong op Luis dat hij Bottas in de weg gaat rijden om het bonuspunt vast te houden. Eventjes gaat Bottas hem voorbij, om kort daarna alweer blauwe vlaggen te krijgen, waardoor hij weer aan de kant moet voor Max.

Ten einde raad besluit Mercedes Bottas vlak voor tijd nogmaals van een nieuw setje zachte banden te voorzien. Ditmaal slaagt hij wel in zijn missie, want in de allerlaatste ronde verpulvert hij dan toch Max’ snelste raceronde. De kampioenschapsleider kan er niet mee zitten. Onbedreigd raast hij na ruim anderhalf uur racen als eerste voor de 71e keer over start/finish, waardoor hij zijn negende seizoenszege behaalt.

Luis weet Chicko nog net achter zich te houden en finisht als tweede. De onderste trede van het podium is zodoende voor de local hero, tot vreugde van de in groten getale toegestroomde fans. Op ruim een minuut achterstand eindigt Gasly als vierde, voor de Ferrari’s van Leclerc en Science, die in de slotfase op last van het team nog tweemaal van plek waren gewisseld.

Fattle komt na een sterk, doch vrij onzichtbaar optreden als zevende aan de finish, voor Rijkunnen, die Alfa Romeo aan een broodnodig resultaat helpt. Hij blijft Alonso, de andere oudgediende, voor. Het laatste punt gaat naar Norris, waardoor McLaren Mexico met een lullig puntje verlaat.

Buiten de punten finisht Giovinazzi, die in de openingsfase trots op de zevende plek rondreed, maar na een veel te vroege stop achter Ricciardo en Bottas klem kwam te zitten en zeeën van tijd verloor. In de slotfase waren de rollen omgedraaid en werd hij door Ricciardo opgejaagd. Ocon komt niet verder dan de dertiende plaats, voor Stroll, die na een motorwissel en een crash in de kwalificatie als laatste was gestart. Bottas wordt vijftiende na een hopeloos optreden, voor Russle, die in de slotfase niet vooruit te branden was en alleen teamgenoot Latifi en Marsepein achter zich houdt.

Door zijn overwinning vergroot Max zijn voorsprong naar 19 punten. Volgende week is het Formule 1-circus te gast in Brazilië, op Interlagos, eveneens een Red Bull-circuit. Het ziet er dus goed uit voor Max, maar als de afgelopen maanden iets geleerd hebben, dan is het wel om dit seizoen altijd het onverwachte te verwachten.

Met de hakken over de sloot

BSG heeft zich in de subtop van klasse 1B genesteld door het vierpuntenduel tegen Spijkenisse met 5½-4½ te winnen, een nipte overwinning die wel ruimer had kunnen uitvallen.

De derde ronde van de KNSB-competitie stond in het teken van de verscherpte coronamaatregelen die onlangs van kracht zijn geworden en waar niemand echt gelukkig mee was. Toch verscheen uiteindelijk iedereen met een geldige QR-code aan de start van de belangrijke wedstrijd tegen Spijkenisse.

Uit voorzorg had BSG 2 zelfs de afwisselend actieve John Markus opgetrommeld om te komen spelen in het geval dat iemand niet door de coronatest zou komen. De 70-jarige Naardenees mijmerde over de laatste keer dat hij tegen Spijkenisse speelde, wat begin 2005 geweest moet zijn. Destijds vocht BSG, toen nog met Grote Namen als Leon Pliester en Kick Langeweg in de gelederen, tegen degradatie. Van zwakke broeder Spijkenisse moest gewonnen worden. Dat lukte ook, maar genoeg voor lijfsbehoud in de eerste klasse was het uiteindelijk niet.

Bijna twee decennia later stonden de teams op een grauwe novemberdag weer in diezelfde eerste klasse en in hetzelfde Denksportcentrum tegenover elkaar. Beide teams hadden de vorige wedstrijd verloren en waren er, met name gelet op het resterende programma, alles aan gelegen te winnen. Waar BSG met het basisteam aan de start verscheen en traditiegetrouw met de opstelling had gehusseld, kwamen de bezoekers met slechts één Lahaye op en speelden ze in een vrij voorspelbare formatie. In tegenstelling tot de vorige wedstrijd konden ze ditmaal wel over kopman Rick Lahaye beschikken.

De wedstrijd begon voorspoedig voor BSG, maar desondanks vielen de eerste resultaten nogal tegen. Frans bereikte met wit niet veel tegen Joey Brokaar en besloot al gauw de vredespijp te roken (of toch een sigaret?). Ook Iskander kwam niet verder dan remise nadat tegenstander Semen Minyeyevtsev al na zes zetten bijna volledig door zijn tijd was. Als klap op de vuurpijl sloeg Coen in een gewonnen pionneneindspel de verkeerde pion, waarna hij eveneens met remise genoegen moest nemen tegen Thijs van Dam.

Beter verging het FM Henk aan het vierde bord. Hij kreeg al gauw een stelling met aanvalskansen tegen de koning van Erik Both. Kort voor de tijdcontrole had hij het punt binnen. Daar stond tegenover dat Ton op zijn geliefde derde bord tegen Rick Lahaye vanuit een prettige stelling de bietenbrug opging.

Ewood scoorde aan het tweede bord een vrij overtuigende overwinning op Daniël 7huizen. Vanuit de opening kreeg hij eveneens aanvalskansen, wat eerst tot dame- en daarna tot koningswinst leidde. Daar stond tegenover dat Ruben het aan het kopbord niet kon bolwerken tegen Maurits van der Linde.

De winst werd uiteindelijk binnengehaald door teamleider Timon, die Job Verheul de hele partij flink aan het denken zette en zijn eerste punt van het seizoen pakte. De voorsprong werd vervolgens geconsolideerd door Rein, die bijna de hele partij een pluspion had tegen Wilmar Meijer, maar wat krom kwam te staan en in een toreneindspel met remise genoegen moest nemen.

Het slotakkoord was voor het Apenhoofd, dat tegen jeugdtalent Ansh Jakhari een hele positionele bestrijdingswijze koos en heel goed kwam te staan. Alleen dat afronden… Na meer dan 80 zetten moest hij in een toreneindspel met remise genoegen nemen, maar daarmee was de eindzege wel een feit. Door de nipte 5½-4½-overwinning staat BSG na 3 speelronden gedeeld tweede met 4 matchpunten. Eenzame koploper is LSG 2, dat tot dusver alle wedstrijden gewonnen heeft. Rodelantaarndrager is UVS, dat nog puntloos is.

Ondertussen scoorde BSG 2 in de benedenzaal, zonder John Markus, eveneens 5½ punt tegen Rivierenland, waardoor het eerste achttal van BSG na 3 speelronden eveneens 4 matchpunten heeft en in klasse 4C eveneens gedeeld tweede staat.

BSG (2120) – Spijkenisse (2080) 5½-4½
1. Ruben Hilhorst (2037) – Maurits van der  Linde (2221) 0-1
2. Ewoud de Groote (2229) – Daniël Zevenhuizen (2205) 1-0
3. Ton van der Heijden (2274) – Rick Lahaye (2383) 0-1
4. Henk van der Poel (2233) – Erik Both (2140) 1-0
5. Jesper de Groote (2230) – Ansh Jakhari (2041) ½-½
6. Frans Borm (2109) – Joey Brokaar (2022) ½-½
7. Iskander Schrijvers (2023) – Semen Minyeyevtsev (2056) ½-½
8. Rein Brouwer (2019) – Wilmar Meijer (1983) ½-½
9. Timon Brouwer (2030) – Job Verheul (1873) 1-0
10. Coen van der Heijden (2015) – Thijs van Dam (1873) ½-½

Over drie weken staat de verre uitwedstrijd tegen middenmoter Vianen (Noordoost-Brabant, niet Utrecht) op het programma, een team dat ongetwijfeld nog wraak wil nemen voor de degradatie in 2010. Uitkijken dus. In ieder geval heeft BSG in de eerste 3 duels 2 overwinningen geboekt, dus kunnen de komende ronden met vertrouwen tegemoetgezien worden.