Derde dag PJK 2007

Succesvolle schaakdag

A-categorie: Grotovsky wint met een straatlengte voorsprong

Op de laatste speeldag was de spanning er wel zo’n beetje uit. Grotovsky had een punt voorsprong en had de twee "heetste" duels, tegen Schwartz en Ootes overleefd. Nu mocht hij met wit tegen Sten Goes. De partij verliep vrij soepeltjes en Ewood won omdat hij wel een plan had. =D

Voor de achtervolgers was van belang dat iemand op 4 uit 5 zou uitkomen. Helaas eindigde de partij Schwartz – Euser in remise. Hierdoor was Grotovsky’s voorsprong anderhalf punt; hij was kampioen. Lennart & Pinda wisten nog wel te winnen, maar het was too little too late. Pinda’s zege was echter wel een technisch meesterwerk.

In de middagronde speelde pinda in elf zetten remise tegen de kampioen. Een mooi resultaat voor hem. Lennart won van Marc Schwartz, terwijl Kasper Euser van AK won. Hierdoor behaalde hij één weerstandspuntje meer dan Lennart. Ik ben benieuwd of Lennart nog gaat protesteren hiertegen.

B-categorie: Lars wint met een straatlengte voorsprong

De overmacht van Lars Ootes in de "B" was zo mogelijk nog erger dan van Grotovsky in de "A". Ten eerste had hij maar één concurrent, Jeanine de Cloet. Deze werd al vroeg verslagen, waarna hij met zijn olijke oogjes dicht het kampioenschap naar zich toe trok. Hij won alle partijen.

Tweede werd Bart, een sublieme prestatie! In de ochtendronde versloeg hij het Schakel-meisje, in de middagronde maakte hij keurig remise tegen Jeanine!! Ook hij gaat naar het NK! Zeer knap. Waarschijnlijk heeft hij met dit toernooi een slordige 60 elopunten gewonnen en dat is ook netjes (in slechts zes partijen).

Heeft u aanvullingen of verbeteringen, reageer dan!

Tweede dag PJK 2007

Grotovsky onstopbaar

Vandaag werden de derde en vierde ronde van het PJK gespeeld. In de stand was enige tekening gekomen, vorige week speelde de rating-top-6 tegen elkaar.

Pinda glijdt uit, rest glijdt verder

De ochtendronde liet ik grotendeels aan me voorbijgaan. Ik lag nog lekker op een oor (of twee oren, zoals Mug zou zeggen.) De partij De Groote – Euser had een voorgeschiedenis. Vorig jaar blunderde Grotovsky in "gelijke stelling" een volle toren weg. Hierdoor liep hij het hele toernooi achter de feiten aan en plaatste hij zich niet rechtstreeks voor het NK (snik snik). Ook dit keer was hij lang bezig, maar nu gaf hij niks weg. Hij won een fraai eindspel na een paardoffer (zie diagram 1).

E de Groote – K Euser Hier offerde Ewood zijn paard: 1.Pxg5! fxg5 2.Ke5 Pb7 Het paard kan niet veel meer doen dan tussen de velden b7 en d8 heen en weer springen. 3.f6+ Ke8 4.e7! En nu valt veld d8 ook nog eens af. 4…Kf7 5.Kf5 Zwart kan op verschillende manieren het paard offeren. Op 5…Pxc5 6.bxc5 staat wit in het vierkant. Zwart moet of met de vrijpion lopen, of met de koning achteruit. Daarom deed zwart 5…Pd6.

Nu deed wit 6.cxd6, graaide g5 en liet zwart gewoon doorlopen. Na 6… cxd6 7.Kxg5 c5 8.Kf5 cxb4 9.g5 b3 10.g6+ ging zwart mat.

1-0.

Wie zijn werk ook deed, was Politeia. Hij won een eindspel met ongelijke lopers. Misschien wel de prestatie van de dag, ware het niet dat Arjan Kreukniet (1641) won van Vincent Pandelaar (1869, maar underrated). Pinda kwam met een plusje uit de opening, maar werd vervolgens behoorlijk overspeeld. Ik trof hem aan, stilletjes in een hoekje, zijn zonden overdenkend.

De overige "favorieten" (voor de tweede plaats waarschijnlijk) wonnen wel.

Marc Schwartz glijdt bijna een wak in, Politeia ten onder in topper

In de vierde ronde was er voor "het peloton" nog één kans om Grotovsky te achterhalen. Politeia mocht proberen de koploper met wit een oorwassing te geven. De Siciliaan werd een schuifpartij waarin Politeia behoorlijke kansen leek te hebben. Politeia had de mazzel dat hij in Wijk aan Zee de analyses van de partij Karjakin – Topalov had bijgewoond. Grotovsky week op een bepaald moment af en dat was maar goed ook, anders had het hem wel eens duur kunnen komen te staan. Uiteindelijk overzag Politeia een grapje (Hij deed Te7?, waar Te1 de stelling speelbaar hield.) en verloor hij een vol stuk. Zodoende ook Politeia in de rol van achtervolger.

De achtervolgers Kasper Euser en Sten Goes wonnen zonder veel problemen hun zwartpartij. Volgende week mag Sten het opnieuw met zwart opnemen tegen Grotovsky. Marc Schwartz kwam tegen Mitchel Wallace erg goed weg. Met het fraaie Pg4+! dreigde zwart te slaan op f2, terwijl hxg3 faalde op Lxg4 met damewinst. Wallace speelde het niet helemaal goed, met het schijnoffer Txg2+ in plaats van het door Pinda aangegeven Dg4! Toen hij daarna ook nog Df4? deed, won Schwartz de dame terug met Lxf7+. Toen was de lol er bij zwart wel van af.

Pinda won ook, zodat hij nu ook 2½ punt heeft.

De overige categorieën

In de B-categorie speelde Lars tegen Jeanine de Cloet. Vakkundig sloopte hij haar Scandinaviër. Onze Bart won opnieuw en mocht het in de vierde ronde opnemen tegen Lars. Deze partij ging jammer genoeg voor hem verloren, maar hij hield het nog lang vol. Langer dan diezelfde Jeanine, die probeerde de partij tegen Lars te kopiëren. Tegen mevrouwtje Schakel (een van de twee) kwam ze goed te staan, maar toen een toren werd aangevallen, bood ze dameruil aan. Die dame kon met de aangevallen toren worden teruggeslagen. Niks aan de hand. Helaas kon wit met Pf7+ en Pxd8 de dame op b7 dekken. Met een stuk minder (een zwart paard vorkte nog twee torens) ploeterde Jeanine door, maar zonder resultaat. Ik ben benieuwd of Ruud deze overmatige aandacht aan Amersfoort-spelers weet te waarderen.

In de C deed Hugo het gewoon goed. De D speelde ook weer. Merkwaardig genoeg was ene R.O. van K. er ook. Hij wist blijkbaar niet dat het zaterdag was… Ik heb de onderste categorieën niet intensief gevolgd.

Volgende week: Wie gaan er naar het NK?

Interne competitie ronde 16

Bekeravontuur

Gisteravond werd alweer de zestiende competitieronde gespeeld van de interne competitie. Knabbel & Peter waren van de partij, evenals Politeia. Ik was er natuurlijk ook, anders had ik dit artikel niet geschreven.

Al gauw werd duidelijk dat er o.a. voor de beker gespeeld zou worden. Ashley zou tegen Emile Wüstefeld spelen, maar ze wisten allebei niet met welke kleur. Ashley wilde zich op elke opening voorbereiden, iets wat ik doodsaai vind. Met wit en met zwart werd er naar allerlei openingen gekeken. Uiteindelijk zou knabbeltak wit hebben.

Ook ik speelde voor de beker. Ik zou tegen Guido Vijn spelen en er zou om de kleur worden geloot. Mijn tegenstander moest echter nog uit zijn werk komen en kwam wat later. Daardoor kon ik Lennarts eerste bange momenten meemaken tegen Leon Pliester. Lennart, nummer 18 op de ranglijst, mocht tegen de lijstaanvoerder. Hierbij moet ik overigens nog opmerken dat dat tot vorige week nog FM Henk was, maar die verloor toen van Peter. Erg knap van Peter! Ik had nog geprobeerd Lennart op te peppen, maar mijn woorden leken totaal aan hem voorbij te gaan.

Peter speelde met zwart tegen Tom de Ruiter.

Toen mijn tegenstander binnenkwam, werd er geloot voor de kleur. Ik was zo onverstandig om zwart te kiezen, al had ik er goede ervaringen mee. Een paar maanden terug ownde ik hem in 20 zetten met zwart. Dit zou mijn vierde zwartpartij worden binnen twee jaar tegen deze tegenstander. Tegenover de prettige ervaringen van de laatste twee partijen, stond de onprettige ervaring van de nederlaag aan het eind van het seizoen 2004-2005. Voor de afwisseling had ik nu wel een keertje wit willen hebben. Het kan natuurlijk net het verschil maken tussen net wel winnen of remise, of winnen in 20 zetten in plaats van 75.

De partij begon zoals de vorige keer. Ik was zo onverstandig af te wijken. Iedereen dacht dat ik minder stond. Ik had ook wel een wat passieve stelling. Gelukkig kon hij niet verder komen en kon ik wat stukken ruilen, alsmede het loperpaar veroveren. Toen ook de torens van het bord gingen, stond ik al wat beter. De a-lijn kwam open, waarna mijn dame tot a1 doordrong. Uiteindelijk kwam ik in een voor mij prettig eindspel. Met een pion meer verzekerde ik me van een gemakkelijke winst, zeker toen Guido door zijn vlag ging. Daarna analyseerden we wat. Ik was best trots op de partij, ondanks dat het vrij moeizaam ging.

Iets eerder dan ik was Ashley klaar. In een stelling waarin beiden slecht dachten te staan, ging er opeens iets mis op de lange diagonaal: bye bye Ashley. Hij werd overigens wel opgeroepen voor de wedstrijd van aanstaande vrijdag tegen Amersfoort 3. Hierdoor kan hij niet zijn eerste plaats in de Baarnse interne competitie verdedigen.

Peter overtuigde geen moment tegen de Ruiter, maar schreef wel een halfje bij. Lennart hield lang stand tegen het Loensreptiel, maar verloor toch. Hij leek het zelfs leuk te vinden.

Jarno was er ook, maar speelde niet. Hij schreef een verslagje over het PJK, wat ik overigens nog steeds niet op de site zag staan. :S Van De Ruiter kreeg ik nog een jubileumboek van 15 jaar geleden en dat was het wel zo’n beetje.

Uitslagen:

IC:

L Pliester – Le Ootes 1-0
H van der Poel – G Pijl 1-0
T de Ruiter – P Drost ½-½

Beker:

A Krishnasing – E Wüstefeld* 0-1
G Vijn – J de Groote* 0-1

* Door naar volgende ronde

Eerste dag PJK 2007

Weinig verrassingen eerste schaakdag

Vandaag werden de eerste twee ronden van het PJK gespeeld. Niet door mij, want ik ben te oud (ik zei ook: "Daarom zie je hier geen volwassenen meedoen.")

In de A-categorie was Fgenie Grotovsky favoriet. Ver daarachter kwamen Politeia, Sten Goes, Pinda (Daedalus), Marc Schwartz en Kaspere User. Zou Grotovsky zijn favorietenrol kunnen waarmaken?

Favorieten met de schrik vrij

In de eerste ronde stonden niet bepaald topduels gepland. Grotovsky (2198) mocht zelfs met wit aantreden tegen Charlotte Moons (1627). Politeia (1995) had zwart tegen Marianna Zelitchenko (1623). Verder nog een paar weinig interessante wedstrijden.

Toch leek er een stunt in de maak, of beter gezegd, twee stunts. Grotovsky speelde namelijk Siciliaans met wit en snoepte een pion mee. Dit toetje zou zwaar op de maag kunnen liggen. De omstanders, waaronder Lars Ootes, waren unaniem in hun oordeel: wit zou een zware pijp roken. Gelukkig voor Grotovsky deed Charlotte het niet goed, waarna het punt vrij snel binnen was. Achteraf vond de titelloze CM dat hij niet minder had gestaan.

Nog moeilijker had Politeia het. Hij speelde heel raar en dat had hem heel duur kunnen komen te staan. Zelf had hij de winnende aanval voor zijn tegenstandster al gezien. En hij had nog maar een paar minuten op de klok… Gelukkig voor hem liep het goed af. Het mat werd niet gevonden en in een stelling met een pion meer blunderde wit twee pionnen weg: het werd alsnog 0-1.

De overige "favorieten" kwamen minder in de problemen. Sten en Pinda wonnen makkelijk, Kaspere User won een eindspel met twee stukken tegen een toren en Marc Schwartz won zeer bekwaam een op het oog gelijke stelling.

Twee koplopers

In de middagronde zouden de kaarten al voor het eerst geschud worden. De duels tussen "toppers" en "subtoppers" zouden al boeiend worden. Dit kwam met name omdat de volledige top 6 had gewonnen, waardoor de nummers 1 tot en met 6 tegen elkaar kwam te spelen. Mooier kan bijna niet.

De partij die als eerste was afgelopen, was de partij tussen Politeia en Daedalus. De twee jongens hadden al vaak tegen elkaar gespeeld en vonden het kort na de opening al welletjes. Op dat moment stond zwart echter al wat beter en het had me niet verbaast als zwart gewoon had doorgespeeld. Misschien dat de harde nederlaag in de JCC Pinda tot het remiseaanbod bracht, of omdat hij een remise in het begin van het toernooi niet zo erg vond. In ieder geval was het een nette zwartremise van pinda, die twee goede (en korte) partijen speelde.

De overige toppers duurden langer. Kasper Euser speelde iets met 1.e4 2.f4 en vervolgens een keer d3 en c3. Zijn tegenstander, Sten Goes, wist zich hier geen raad mee en ging lang nadenken. Vervolgens kwam er een Bosboomachtige partij op het bord, waarin zwart op het laatst een paar pionnen had tegen een toren. Dit bleek onvoldoende, een knappe zege voor Kaspere User.

Ook de partij tussen Schwartz en Grotovsky duurde lang. Schwartz had een tijd lang een initiatief, maar kon (of deed) er weinig mee. Vervolgens werd hij in het eindspel netjes uitgeteld. Nadat er indirect torens werden geruild, behield Grotovsky dankzij een tussenschaakje een stuk meer: 0-1.

Hierdoor zijn er nog maar twee koplopers en deze zullen elkaar volgende week treffen.

Volgende week weten we meer!

Halve finales 2007

Uit het niets nu een verslag van de laatste ronde van de halve finales. Er stonden de volgende duels op het programma:

1. IM Bosboom (2375) – GM Werle (2551)
2. GM Smeets (2525) – IM Van Haastert (2393)
3. IM Dambacher (2429) – GM Ernst (2512)
4. IM Janssen (2480) – IM Spoelman (2450)

Verrassingen op zaterdag

De indeling was gemaakt op "rating", wat betekende dat de sterkst geplaatste speler tegen de zwakste kwam te spelen. Daarom was het duel tussen Ruud Janssen en Wouter Spoelman op voorhand de meest onvoorspelbare. Het leuke van deze "halve finales" is dat de "winnaars" van deze ronde naar het "gewone" NK mogen! Alleen daarom al het volgen waard.

Gisteren werd de eerste ronde gespeeld. Op sommige borden vlogen de vonken er echt vanaf. Zo ging Bosboom na een saai begin direct in de aanval tegen Werle. Die verdedigde niet optimaal en binnen dertig zetten waren de witte stukken diep de stelling binnengedrongen; mat was onafwendbaar: 1-0.

Ook grootmeester Jan Smeets moest hachelijke momenten doormaken. Hij speelde een scherpe variant van de Draak en dat had hem duur kunnen komen te staan. Op "Utrechtschaak" werd de winnende variant voor zwart al genoemd. Helaas voor de zwartspeler, Edwin van Haastert, miste hij dit en deed een slappe zet. Achteraf bleek dat hij de hele variant grondig had bestudeerd, maar dat hij de juiste voortzetting was vergeten tijdens de partij… :S De straf was een minder eindspel, dat ook daadwerkelijk werd verloren: 1-0.

De partij Dambacher – Ernst ging er rustiger aan toe. Dambacher leek de hele tijd wat beter te staan, maar Ernst speelde creatief tegen en maakte gelijk: ½-½.

De ratingtechnisch spannende partij Janssen – Spoelman leek een ramp te worden voor de witspeler. Hij werd helemaal overklast na de opening, maar opeens keerden de kansen. Met een mooi offer kwam de witte stelling tot leven, waarna zwart al gauw misgreep. De zwarte stelling stortte ineen: 1-0 en een bedroefde Spoelman.

De beslissingen op zondag

Op de zondag mochten de heren opnieuw tegen elkaar aantreden, nu met verwisselde kleuren. De enige onbesliste partij, tussen Ernst en Dambacher was precies op de tijdcontrole afgelopen. Ernst ging namelijk op de 40e zet door zijn vlag. Blijkbaar was hij in de veronderstelling dat hij de 40e zet al gedaan had. Op "Utrechtschaak" werd al gerept over "Ernstige nalatigheid" en zo. In ieder geval een verrassing, want Sipke Ernst wordt hoger aangeschreven als Martijn Dambacher.

De andere beslissing viel in het duel Van Haastert – Smeets. Van Haastert had waarschijnlijk geen oog dicht gedaan vanwege de gemiste winst. Smeets speelde lekker op remise, hij koos namelijk de Berlijnse verdediging. Van Haastert leek goed te staan, maar Smeets kwam niet in de problemen. Toen hij ook nog een mooie grap in de stelling bracht met Te1+!, moest wit voor remise vechten. En zelfs de remise was hem niet gegund: Smeets won ook de tweede partij.

Jan Werle nam revanche voor de harde nederlaag uit de eerste ronde. Hij drukte Manuel Bosboom langzaam van het bord en bracht de zaak weer in evenwicht.

Ook Wouter Spoelman benutte het witvoordeel om de schade in zijn zwartpartij ongedaan te maken. In een onoverzichtelijke Spaanse partij sloeg zwart met het verkeerde stuk op e4, waarna er een enorme slagwisseling volgde. Zwart moest voor remise vechten, aangezien zijn koning slecht stond. Uiteindelijk bleek de zaak onverdedigbaar en moest Janssen de koning omleggen.

Dit betekende dat er twee barrages moeten worden gespeeld:

Werle – Bosboom en
Janssen – Spoelman.

Het rapidschaken

Het snelschaken moest nu de beslissing brengen. De fysieke en mentale belasting moet erg groot geweest zijn. Eerst al een "lange" partij en dan nu twee rapidpartijen. Als eerste maak ik melding van de partij Werle – Bosboom, waarin laatstgenoemde zijn talent voor snelschaken weer onderstreepte. Bosboom kwam met een stukoffer, dat interessante complicaties opwierp. Toen Werle verkeerd reageerde verloor hij twee pionnen, genoeg voor overgave.

De partij Janssen – Spoelman was veel technischer. Janssen kreeg een mooi veld op d6, waar hij nog tot in het eindspel plezier van had. In een toreneindspel kon hij een vrijpion creëren. Hij moest nauwkeurig spelen en dat deed ie niet, (vanwege de tijdsdruk) waardoor Spoelman remisekansen kreeg. Uiteindelijk offerde Janssen zijn toren om te kunnen promoveren, waarna de partij beslist was.

In de returns moesten de verliezers de schade opnieuw proberen in te lopen. Werle moest met zwart proberen te winnen van Bosboom, maar faalde. In een ongeveer gelijke stelling nam hij teveel risico. In plaats van op herhaling van zetten in te gaan, ontwierp Werle een zelfvernietiging. Het kostte hem een kwaliteit, waarna hij opgaf.

Wouter Spoelman moest ook al proberen te winnen. Alle partijen tussen hem en Ruud Janssen waren in een witzege geëindigd, dus hij had zeker kansen. Vanwege de druk op f2 leek hij het lastig te hebben, maar dat viel mee. met c5 werd de loper opgejaagd en veroverd. Het zwarte offensief stelde te weinig voor: opnieuw 1-0.

Het snelschaken

In het snelschaakpotje had Janssen wit geloot. Hij zou dan vier minuten (plus tien seconden per zet) krijgen en Spoelman vijf. Dit witvoordeel zou een groot voordeel kunnen betekenen in deze sudden-death.

De partij begon weer met een rare variant, die wit weinig voordeel zou mogen beloven. Toen Janssen ook nog een kwal moest geven, zag het er slecht uit voor hem. De vrijpionnen die hij had gekregen, rukten op. Zwart had hier echter weinig problemen mee, want wits loper deed niet mee in het spel. Uiteindelijk activeerde wit de loper, maar dat ging ten koste van de vrijpionnen. Er kwam een eindspel loper tegen toren op het bord, met beiden de f-, g-, en h-pion. De vraag was of dit remise was. Waarschijnlijk niet. Zwart won dan ook.

Spoelman dus ook door.

Uitslagen

Lange partijen:

1. IM Bosboom (2375) – GM Werle (2551) 1-0 0-1
2. GM Smeets (2525)* – IM Van Haastert (2393) 1-0 1-0
3. IM Dambacher (2429)* – GM Ernst (2512) ½-½ 1-0
4. IM Janssen (2480) – IM Spoelman (2450) 1-0 0-1

Rapidpartijen

1. GM Werle (2551) – IM Bosboom (2375)* 0-1 0-1
2. IM Janssen (2480) – IM Spoelman (2450) 1-0 0-1

Snelschaakpartijen

1. IM Janssen (2480) – IM Spoelman (2450)* 0-1

* Gaat naar NK

Bijzondere dag

Procentjes

• Lengte van etmaal afhankelijk van seizoenen
• De verklaring van de zachte winters in Nederland (lees: flutklimaat)

3 januari is een bijzondere dag. Ten eerste omdat er een nieuwe speler was op Playchess. Deze had de verdachte naam "BSGer" en ik ben benieuwd wie dit is.

Astronomisch gezien is het al helemaal een bijzondere dag. De afstand Aarde – Zon is vandaag minimaal. Dat zou je misschien niet zeggen, want het is hartje winter. Vandaag ontvangt de Aarde zo’n 3 procent meer straling dan "gemiddeld". Echter, omdat de Zon vandaag minder dan 20 graden boven de horizon komt, blijft het hier (in Nederland) fris.

Wat deze derde januari nog meer bijzonder maakt, is dat het volle Maan is. Helaas is het hier bewolkt, dus kan ik ‘m niet zien. :( Volle Maan in de winter is bijzonder, omdat de Maan erg hoog aan de hemel kan komen, (maximaal ongeveer 68 graden) dit in tegenstelling tot de zomer, waarin de Maan soms niet hoger dan 12 graden komt.

De Maan staat op dit moment vrij ver van de Aarde. Hierdoor duurt het nog bijna acht dagen voordat hij nog maar half verlicht is. Op 19 januari, vroeg in de ochtend, staat de Maan in dezelfde richting als de Zon. Pas op 2 februari is het weer volle Maan. De totale tijd die deze cyclus vergt is 29 dagen, 15 uur en 48 minuten, omgerekend 29,658 dagen. Dit is meer dan de gemiddelde tijdsduur tussen twee volle manen (29,53 dagen.) Of dit komt door de grotere snelheid van de Aarde om de Zon, of dat het komt door de grillige lusvormige baan van de Maan, is me niet helemaal duidelijk.

Omdat het volle Maan is, staat de Aarde tussen de Zon en de Maan in. Het zwaartepunt van het Aarde–Maanstelsel ligt op ongeveer 147 miljoen kilometer van de Zon, de Aarde staat zo’n 5.000 kilometer dichter bij de Zon en de Maan zo’n 400.000 kilometer verder weg. Hierdoor ontvangt de Aarde nog eens 0,007% extra zonlicht. De Maan ontvangt op haar beurt een half procent minder zonlicht. Dat is nog niks vergeleken een maansverduistering.

De Aarde beweegt zich het komend half jaar langzaam van de Zon af. Dit is misschien weer goed nieuws voor degenen die naar de Elfstedentocht verlangen. Nog een laatste fenomeen: De dagen (of nauwkeuriger: etmalen) zijn in de winter langer dan in de zomer, weer vanwege de hogere baansnelheid van de Aarde, die de rotatie van de Aarde "tegenwerkt".

En nu verlang ik naar de zomer, die hier weliswaar lang is, maar ook koel.