Interne competitie ronde 7

Het moest er eens van komen

In een spannende ronde van de interne competitie heeft Leon Pliester zijn koppositie verdedigd. De IM hield Evgeny Grotovsky op remise, die tweede staat met bijna honderd punten achterstand. Coen van der Heijden en Tom de Ruiter wonnen en melden zich nadrukkelijk in de subtop. Opmerkelijk is de knappe zevende plaats van Guido Vijn.

Gisteravond leed ik mijn eerste witnederlaag in de interne competitie sinds 23 januari 2006, toen ik van FM Henk verloor. Nog erger was dat het een Keiharde Kansloze nederlaag was, om het in voetbaltermen uit te drukken: een 0-4-thuisnederlaag.

De avond was nog aardig begonnen. Ik zag Ewood tegen het viswijf schaken. Emiglio keek vol bewondering toe. Naast hun zat Flappie, die nog vroeg of ik de partij van vorige week had geanalyseerd. Dat had ik dus gedaan en ik kon wat "leuke" varianten op het bord toveren. Daarna wenste ik ‘m nog succes.

Daarna kwam ik het Loensreptiel tegen, die zei dat ik niet meer bang hoefde te zijn voor 1.b4, omdat Pietserse er van was afgestapt. Ik had hem onlangs nog gemaild naar aanleiding van een mailtje waarin hij een wapen tegen 1.b3?! had gemaakt.

Toen viswijf zijn laatste snelschaakpotje beëindigde door een toren weg te blunderen, werd de indeling bekendgemaakt. Ik speelde tegen Coentje. Ewood speelde tegen het Loensreptiel. FM Henk kreeg een makkie, hij speelde tegen Derksen. Slisser speelde tegen De Ruiter en Bert Kieboom speelde met zwart tegen Rob Tijssens. Le had het nog makkelijker: hij speelde tegen zijn lievelingsclubgenoot.

Ik werd in de partij verrast door 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Lb5 Lc5 4.Pxe5!? Ik had geen zin in de saaie variant met 4.0-0. Helaas voor me deed hij niet het zwakke 4…Lxf2+?, zoals een paar jaar geleden. Hij deed het voor mij onverwachte 4…Pd4!?

Dat kende ik niet en eigenlijk ging het toen al mis. In deze stelling is 5.Pxf7!?? mogelijk, een variant die Coen vast kent. Coen had het na afloop over 5.Lc4, wat op een stukoffer neerkomt na 5…Dg5 6.Lxf7+ Kf8! 7.0-0 Dxe5. Wit wint met 8.Lxg8 Kxg8 9.c3 het stuk weer terug, waarna wit een domme d-pion heeft, maar waar zwarts koning ook vrij dom staat.

Dit kende ik niet en ik verzon het vage 5.Le2?! Na 5…Dg5 6.Pg4 ging Coen in de "denktank". Na 6…d5 7.d3 Dg6 deed ik 8.Pe3. Ik had niet eens gezien dat ik nu op d5 kon slaan. Niet dat dat heel goed is, zwart kan 8…Pe7 spelen en staat misschien al iets beter.

Ik ploeterde door na 8…dxe4 9.dxe4 Pxe2 10.Dxe2. Ik begreep eerst de noodzaak niet tot deze vereenvoudiging. Na 10…Lxe3 zag ik het pas: ik verloor g2 weer, of ik moest op een domme manier terugslaan. Ik deed maar het armoedige 11.fxe3?! Het "mooie" 11.Lxe3 Dxg2 12.Db5+ c6 13.De5+ en 14.Tf1 was beter. Ik dacht de hele tijd dat zwart na dingen als 12.Tf1 Lh3 op f1 een kwaliteit won…

Na de tekstzet was mijn pionnenstructuur een ramp. Zwart speelde 11…Pf6, waarop ik 12.Pc3 speelde. Hij speelde rustig 12…0-0, waarna ik iets slims dacht te zien. Ik deed 13.Pd5? Typisch een gevalletje van de fatale dertiende zet. Na 13…Pxd5 14.exd5 (daar was het me om te doen geweest) 14...Lf5! waren de poppen aan het dansen. Pion c2 ging eraan en daarmee alle witte velden. Ik probeerde nog 15.0-0 Lxc2 16.Tf4, maar na 16…Le4 17.Ld2 f5 was de loper op e4 bijzonder sterk, stond m’n toren op f4 buitenspel en hing d5. Dit bleek te veel voor mij, want ik stond met de rug tegen de muur. Door een blunder verloor ik nog ergens twee tempi en werd ik afgeslacht. Door de riskante slotcombi van Coen leek het nog alsof het een gevecht was (Bert Kieboom: "Dat was een mooi partijtje, hè?"), maar dat was het niet. Het was stevig eenrichtingsverkeer waar ik alleen kansen had gehad als hij een slaapmoment zou hebben.

Coen was nog trots dat hij een mataanval wist te bewerkstelligen. Hij offerde een toren en loper om me mat te zetten. De computer toonde fijntjes aan dat het ook best zonder die offers had gekund. Dat verbaasde me ook niks.

Ik was heel erg teleurgesteld over deze harde nederlaag. Ik voelde al snel dat het een vervelende partij zou worden. Ik kon ook amper denken. Misschien is het een soort regel, de 20%-regel, die stelt dat je van tien partijen er ongeveer twee hebt waarin je geen vuist kunt maken of om wat voor reden dan ook enorm loopt te knoeien.

Dit was er zo een. Van de partijen van de afgelopen tijd, de partijen die in m’n nieuwste notatieboekje staan, heb ik er zes voor m’n gevoel "matig" tot "redelijk goed" of misschien zelfs "leuk" gespeeld. En dus één hele erge.

In de vorige periode tel ik uit 23 partijen drie knoeipartijen. Partijen waarin ik erge fouten maak of niet lekker in de wedstrijd zit. Er zijn ook nederlagen waarin ik mezelf wel het grootste gedeelte "goed" vind spelen. Maar sommigen, zoals tegen Plukkel op ’t Pinkstertoernooi, zijn vreselijk.

Maar ja, genoeg gezeurd over m’n eigen partij. De rest is ook belangrijk.

Le won snel van Roeten. Daarna gingen ze nog snelschaken. Le stond met 4-1 voor (!) toen ik kwam kijken. Veel meer woorden heb ik die avond niet met ‘m gewisseld. Wel apart.

Ewood stond een stuk achter tegen Pliester, toen ik keek. Hij had het heel moeilijk, maar maakte nog remise toen het Loensreptiel zich verofferde. Een bizarre wending in de partij.

Coen zat Leon allemaal complimenten te maken ("Zag er mooi uit bla, bla, bla… ") toen Leon droogjes opmerkte dat het remise was geworden. Ach, beter nu dan zaterdag, zal hij wel gedacht hebben.

De verrassing van de dag was de nederlaag die Bert Kieboom opliep tegen Rob Tijssens. Ik heb er helaas niks van gezien. Ik hoorde dat Kieboom in slechte stand z’n dame weggaf (ben ik niet de enige knuppel hiero…)

Bert Balke won ook van Flappie, terwijl De Ruiter van Slisser won. Ik had eens drie seconden naar de stelling gekeken en ik dacht dat Slisser wel goed stond, maar misschien was dat niet zo of gaf hij ergens wat weg. Er liggen namelijk genoeg bananenschillen op de weg van "goede stelling" naar "punt".

Het wordt zaterdag tijd om in Wageningen iets recht te zetten.

Uitslagen:
L Pliester – E de Groote ½-½
J Derksen – H van der Poel 0-1
T Slisser – T de Ruiter 0-1
J de Groote – C van der Heijden 0-1
L Venema – B Balke 0-1
R Tijssens – B Kieboom 1-0
Le Ootes – W Roeten 1-0

Interne competitie ronde 6

Goed wegkomen

Nadat ik enkele ronden van de interne competitie had verzuimd, besloot ik gisteren om weer eens een potje te gaan spelen. Behalve Ewood waren Le & La ook weer eens vanuit Amersfoort gekomen, al was Le over Amsterdam gekomen.

Indeling

Eenmaal op de club gebeurde er niet veel. Er werd niet ingeschaakt of zo. Ewood had al snel een bord gevonden. Hij speelde tegen FM Henk de bekerfinale van vorig jaar (!).

Daarna blèrde Rik Weidema de indeling door de zaal. Zelf speelde hij tegen La, daar zal hij wel weer een brok van in z’n keel gekregen hebben. Le speelde tegen De Haan, die niet in het tweede speelt, zoals Le dacht. Ondergetekende speelde tegen Flappie. Verder nog leuke duels tussen de Ruiter en Pliester en Coen tegen Slisser.

Weidema zei er maar meteen bij dat het de definitieve indeling was. Hij bleek nog gelijk te hebben ook.

Partij

Omdat ik weinig heb gezien van de andere partijen, zal ik even mijn eigen partij bespreken. Misschien zal ik ‘m nog eens publiceren. Het was een spannende partij. Misschien wel een te spannende partij, gezien het niet geringe eloverschil. Flappie offerde een pion in de opening, waarna een tactisch (!) schouwspel ontstond. Hij kreeg aanvalskansen. Ik had nog wel een goede verdediging gezien, maar o wat was het listig. Gelukkig voor mij dacht hij het simpeler te kunnen doen, waardoor hij te weinig compensatie had voor de pion.

Ik besloot echter een stuk te winnen in ruil voor mijn koningsstelling. Hierdoor werd het toch weer lastig. In de analyse die ik vanochtend maakte, zag ik dat ik bij goed spel van wit naar remise moest vluchten. Maar Flappie deed het anders, waarna ik met een dubbele aanval de partij won.

Het was wel een spannende partij, dus dat had Flappie goed gedaan.

Overige partijen

Le kwam er steeds meer achter dat zijn tegenstander niet zo sterk was. Zonder veel moeite streek hij een punt op. Ook La won, al had ik dat wel verwacht.

Ewood ploeterde tegen Henk. Met wit moest hij al voorzichtig spelen om niet in het nadeel te komen. Hij bereikte nog remise, waarna een vluggertje ging bepalen wie de beker mee naar huis mocht nemen. Het leek wel alsof het Ewood niets kon schelen of hij won of niet. Hij kwam ernstig in tijdnood en werd gevlagd, iets wat afgelopen zaterdag ook al veel te vaak gebeurde. ½ uit 6 in Mierlo, 4½ uit 9 in Eindhoven… Het is erg magertjes wat onze "held" laat zien. Gelukkig bespeur ik een stijgende lijn.

Oudjes

Leon Pliester had nog meer mazzel dan ik, als ik het zo zag. In een uitgestelde ruilvariant van het Spaans (dat speelde Tom vorig jaar al eens tegen mij) won de Ruiter op e5 een pion; er werd op e5 geruild, waardoor e5 geïsoleerd werd, daarna viel Tom hem met vier stukken aan en verdedigde zwart met drie. Met Risk wil zoiets wel eens in het voordeel uitpakken voor de verdediger, met schaken niet.

In de analyse hadden beide partijen aanvalskansen en stond wit gewoon beter. In de partij ging Leon ergens rotzooien en dat was al voldoende voor een overwinning.

De partij tussen Coen en Slisser eindigde in remise. Coen gaf ergens een pion weg, Slisser bood of nam daarna remise aan omdat hij minder tijd had. Oude mensen, hè…

Resultaten:
T de Ruiter – L Pliester m 0-1
C van der Heijden – T Slisser ½-½
La Ootes – R Weidema 1-0
T de Haan – Le Ootes 0-1
L Venema – J de Groote 0-1

Beker
E de Groote – H van der Poel* f ½-½ 0-1

* Henk van der Poel is bekerwinnaar van het seizoen 2006-2007

Weet iemand wie Pliester uit de beker gekickt heeft? Of deed ie niet mee?

And the winner is...

To laren

Zojuist is de laatste formule 1 race van het seizoen verreden. In Brazilië vochten Lewis Hamilton, Fernando Alonso en Kimi Räikkönen om de wereldtitel. Hamilton, die in de vorige race knullig uitviel, had nog steeds de beste kansen. Alonso volgde op 4 WK-punten, Räikkönen, der unterhund, had 7 WK-punten minder. Er moest dus een klein wonder gebeuren, wilde de Fin kampioen worden. Iets zoals een aanrijding tussen Hamilton en Alonso.

Kwalificatie

De kwalificatie werd gewonnen door Massa, die voor zijn eigen publiek reed. Tweede was Hamilton, die Räikkönen even hinderde in diens snelle rondje. De Fin startte als derde. Alonso was slechts vierde.

Verrassend was de vijfde plaats van Mowk Webbah, de hoogst geplaatste veldvuller.

Race

Bij de start sloeg Ferrari slim toe. Massa blokte Hamilton af, waarna Räikkönen de ongelukkige Brit buitenom passeerde. Vervolgens vond de overigens matig gestarte Alonso nog een manier om zijn teamgenootje binnendoor de loef af te steken. Hamilton was zodoende de verliezer bij de start en wilde zijn verloren terrein meteen goedmaken door Alonso aan het einde van het rechte stuk te passeren. Alonso blokte hem af en Hamilton verremde zich gruwelijk. Hij vloog van de baan en verloor vier plaatsen, terwijl hij in zichzelf zat te vloeken vanwege z’n gepruts.

Spektakel achterin

Vooraan rijden Massa en Räikkönen weg bij Alonso. Daarachter reed Mowk Webbah, die de twee BMW's in z’n nek had. Daarachter kwam Hamilton, die langzaam het verloren terrein goedmaakte. Hij passeerde Heidfeld, terwijl Kubica Webber passeerde.

Achterin maakten de Renaults er een potje van. Fisichella verremde zich in de eerste bocht, reed door het gras en smeet z’n wagen weer de baan op, vlak voor de aanstormende Yamamoto. De Japanner kon met een versplinterde voorvleugel en dito ophanging zijn auto bij het team afleveren, Fisichella had ook weinig zin om nog door te rijden.

Elektronica

Dan opeens gebeurt het. Hamilton valt stil! Hamilton valt stil! HAMILTON VALT STIL!!!! Een drama voor de favoriet, die het hele veld voorbij ziet denderen. De auto pruttelt nog een beetje, maar Hamilton stuurt z’n wagen van de ideale lijn. Het leek een beetje op het moment van Hakkinen in 1999, op hetzelfde circuit. Ook toen viel de wagen even stil. Nu is het anders. Eenmaal in de bocht komt het vermogen terug. Hamilton rijdt weer! De titelstrijd lag weer open, al reed Hamilton op een troosteloze achttiende positie rond.

Losers

Terwijl de pitstops plaatsvinden, vallen de echte losers ook weer uit. Mowk Webbah valt stil en ook Button ziet de finishvlag niet. Later in de race geeft ook de andere Honda spectaculair de geest, waardoor Barrichello dit seizoen voor het eerst in z’n carrière geen punten heeft gescoord. Ook Kovalainen valt uit. De Fin zet zijn bolide krachtig tegen de muur.

Hamilton profiteert dankbaar van degenen die zichzelf elimineren en rijdt langzaam naar voren. In tegenstelling tot de rest stapt hij bij zijn eerste pitstop over naar de zachte banden, die al na een ronde of acht "kapot" zijn. Daardoor moet hij in totaal drie keer binnenkomen, wat hem niet helpt in zijn inhaalrace.

Pitstops

Vooraan blijft de volgorde min of meer ongewijzigd na de pitstops. Massa blijft voor Räikkönen en Alonso verliest steeds meer terrein. Het is Kubica die hem het leven zuur begint te maken na de pitstops.

Minder goed verliep de pitstop van Nakajima. De Japanner remt te laat en kegelt een paar monteurs ondersteboven. Al hinkelend verving het ergste slachtoffer de linker voorband, om later naar het ziekenhuis te worden vervoerd.

Subtiel

Achterin het veld probeert Subtiel Davidson in te halen. De Germaan verremt zich, waarna beiden slippen. Voor Subtiel breekt een periode met veel pitstops aan. Na de zesde stop houdt hij het voor gezien. De inhaalactie van Kubica op Alonso slaagt wel.

Teamorders

De race vooraan wordt beslist in de pits. Massa komt als eerste binnen. Räikkönen rijdt drie rondjes langer door en komt pal voor de neus van de Braziliaan de baan op. Missie geslaagd. Räikkönen op #1, Massa op #2, waardoor Alonso’s titelkansen gereduceerd zijn tot 0. Hamiltons kansen zijn ook niet best, aangezien hij minstens vijfde moet worden. Dat zit er op dat moment niet in, zeker niet als hij nog een keer naar de pits moet.

Strijd

In de subtop was er nog een heerlijk gevecht tussen Rosberg en de BMW's. Rosberg en Heidfeld remden zichzelf uit, waarna Kubica (de derde hond) de twee passeerde. In de slotfase pakte Rosberg hem weer terug. Rosberg kwam nog gevaarlijk dicht bij Alonso.

Kampioenschap

In de slotfase reed Räikkönen aan de leiding, met Massa op drie seconden achterstand. Hamilton lag een ronde achter. Wel reed de Brit nog heel snel en ik vroeg me af of hij niet bij Massa naar binnen zou rijden, zodat Alonso wereldkampioen zou worden. Zover kwam het niet. Räikkönen kwam als eerste over de streep, voor Massa en Hamilton, die op iets meer dan een ronde achterstand als nummer 7 binnenkwam. Räikkönen was toen al kampioen, Hamilton kon nooit beter worden dan zevende, omdat hij al gefinisht was.

Het was niet de eerste keer dat Ferrari profiteerde van het gestuntel van McLaren. Dat geen van de McLaren coureurs kampioen werd, moet heel hard zijn aangekomen, want wie rekende daar nog op? Na het verknoeien van het constructeurskampioenschap verloor McLaren ook nog het rijderskampioenschap. Geen prijzen dus voor McLaren, het AZ-syndroom.

Podium

Op het podium vierde Alonso zijn derde plek wel erg uitbundig. Räikkönen glunderde natuurlijk ook. Na enkele jaren waarin hij er dichtbij was (2003 en 2005) lukte het hem nu eindelijk om de titel te bemachtigen. Massa was minder blij. Zijn teamgenoot was wereldkampioen en hij niet. En hij mocht z’n thuisrace niet winnen.

Hamilton zal wel zwaar teleurgesteld zijn, al zal hij ook wel hebben gedacht dat het sprookje misschien wel te mooi was. Zijn vader zat er in ieder geval niet mee.

Eindstand:
1. Raikkonen 110
2. Hamilton, Alonso 109
4.Massa 94

Dat was me het seizoentje wel… Het eerste seizoen na het Michael Schumacher-tijdperk. Een turbulent seizoen. We kunnen nog tot half maart bijkomen.

Ik ben benieuwd in welke auto Alonso volgend jaar zijn stuurmanskunsten mag vertonen. Renault? Of toch McLaren?

… Räikkönen!!!!

Snelschaakavond

Vier op een rij

Gisteravond was er een snelschaakavond, een leuke afwisseling op het serieuze geschaak. Het snelschaak trok enkele SOPSWEPS-sukkels en L. aan, die lekker aan de bar zat. L. is volgens mij een van de weinige mensen die niet boos kan worden, een bijzondere eigenschap. Ewood was er ook nog en hij besloot te gaan schaken tegen Emiglio. Hij speelde vreemd en kwam steeds ruk te staan. Blijkbaar vond hij het leuk.

Indeling

Rik Weidema kwam nog langs om iedereen die mee wilde doen op de deelnemerslijst te zetten. Vervolgens liet hij de computer een indeling maken. Gek genoeg was zowat de helft niet ingedeeld, waaronder L. Hij had zich een paar keer nadrukkelijk gemeld, maar toch had Rik Weidema hem niet ingedeeld.

Daarna kwam er een nieuwe indeling, maar ook die was fout,
daarna kwam er een nieuwe indeling, maar ook die was fout,
daarna kwam er een nieuwe indeling, maar ook die was fout,
daarna kwam er een nieuwe indeling, maar ook die was fout…

De voorrondes

Eindelijk, na veel geruil van tegenstanders, was de definitieve indeling er. Ik zat tegenover Wim Vijvers, die een stuk offerde. Ik wist nog wat enge momenten te overleven en toen gaf hij nog van alles weg en won ik. Ik speelde nog een tijdje door toen z’n vlag was gevallen.

Daarna speelde ik tegen Rob Tijssens, die afweek van z’n normale repertoire, waarna ik hem zonder veel moeite kon overmeesteren.

In de derde ronde speelde ik tegen Emiglio. Ik maakte voor de verandering geen fouten in de opening, maar speelde daarna wat matig. Hij had ook niet echt wat, maar ik moest zo nodig een pion offeren. Het eindspel hield ik remise, al had hij nog kunnen winnen.

In de vierde ronde kwam het titanengevecht: ik speelde tegen L.! In het Berlijns lukte het me niet om iets te bereiken, maar L. was zo aardig om in tijdnood een stuk weg te geven… Soms zit het mee…

Tegenslag

Met 3½ uit 4 ging ik vol vertrouwen het duel tegen Ewood tegemoet. Ik probeerde een partij te herinneren, maar m’n geheugen liet me ernstig in de steek. Ik speelde het zo briljant dat ik stukverlies niet meer kon vermijden. Daarna pruttelde ik nog wat door, zonder resultaat.

Het gepruts bleef doorgaan. Tegen Tom de Ruiter won ik een pion en later een kwaliteit, maar ik dacht zolang na over hoe ik het best kon spelen, dat ik in tijdnood kwam en van alles weggaf. Domme kneus die ik ben…

Tegen Gert Pijl probeerde ik ook een andere opening uit. Hij speelde bizar tegen, maar ik zag niet hoe ik het kon weerleggen. In tijdnood kon ik geen afdoende oplossing bedenken en ging ik uiteindelijk door m’n vlag. Hij had vast ook wel mat kunnen zetten, maar ja.

Kneuzengroep

Door m’n gepruts had ik me niet eens gekwalificeerd voor de finalegroep, waar het Loensreptiel, Sibbing, Grotovsky, Emiglio om de titel streden. Voor Eb en Vloed was het allang leuk dat hij in die finalegroep zat.

Ik zat in een kneuzengroep en daardoor liep ik een gouden mogelijkheid mis om tegen Loensreptiel en Sibbing te snelschaken. Dat vond ik erg jammer. Ik had meer zin in slapen dan in schaken (dat is meestal andersom).

Eind goed…?

Tegen Pieterse had ik het weer eens moeilijk. Ik stond wel wat beter, maar de stelling was niet gemakkelijk. Ik dacht te lang na en werd gevlagd, terwijl ik op stelling helemaal gewonnen stond (ondanks dat ik een dame weggaf). Soms zit het tegen…

Daarna speelde ik weer tegen L. De opening verliep nog zo zo, daarna werd het een gevecht om de vreemdste zetten te doen, waarin ik eerst een pion "won", om er daarna tig te verliezen. In tijdnood bleef ik snel zetten, in tegenstelling tot L., waardoor mijn achterstand op de klok een voorsprong werd. L. deed nog moeilijk door mijn klok in te drukken toen een pionnetje omviel, waarna ik hem maar vlagde. Ik was niet eens blij.

Daarmee had ik het hoogtepunt van het toernooi wel gehad. Ik won nog van Van Swinderen (stuk weggegeven), Sueters (dame weggegeven), Of Squares (voor de verandering nix weggeven, hij liet opeens ondekbaar mat toe), Vijvers (die een stuk weggaf, ik ben niet de enige dus) en nog een partij tegen iemand die ik niet kende.

Finalegroep

Met 6 uit 7 had ik de losergroep nog gewonnen. Ik voelde me nu echt een loser. 

In de finalegroep won het Loensreptiel al zijn partijen. Hij schijnt hier en daar wel wat weggegeven te hebben, maar hij bleef cool en cashte toch steeds netjes het punt. Rassnelschaker Eddy Sibbing werd verslagen alsof hij een beginner was. Het slot heb ik niet gezien, omdat Rob van Swinderen zijn partij eerder wilde spelen.

Ewood verging het wat minder. Hij had zijn kruit verschoten in de voorronde, waarin hij de meeste punten verzamelde. Helaas voor hem ging de teller weer op nul en leverde de finale groep hem behalve keelpijn niet meer op dan een vijfde plaats.

Vier nederlagen verpestten m’n avond… Tijd voor revanche!

Excursie

Op veler verzoek heb ik besloten om iets te schrijven over de excursie die ik vorige week had. Het begon allemaal op een… vrijdag!

Vrijdag 28 september

Op deze vrijdagmorgen begon de excursie eigenlijk al. Vlak bij het Centraal station is een informatiecentrum over de Noord/Zuidlijn. Om tien uur ’s ochtends kwam iedereen van Aarde & Economie bij elkaar. Ik was ruim op tijd vertrokken en had het nog gevonden door sneaky achter iemand aan te lopen.

Er was heel wat te bezichtigen in dit "museum". Er waren allemaal maquettes en verder waren de muren ook helemaal volgeklad met informatie. De groep werd door de docenten rondgeleid. Ik zat in de groep van Bruinsma, een grijzende man die wel leuk kan vertellen. Wat me het meeste bijbleef was een plattegrond waar met lampjes was aangegeven hoe lang verschillende voertuigen er over deden om van noord naar zuid Amsterdam te gaan. Met de metro duurde het iets van een kwartier dacht ik. Met de fiets drie kwartier en de rest lag er zo’n beetje tussenin.

Daarna kwam nog een lezing, waarbij ik half in slaap viel. Vervolgens nog een soort rondleiding en daarna waren we vrij om te gaan.

Maandag 1 oktober

De trip naar de Noord/Zuidlijn had eigenlijk op deze maandag moeten plaatsvinden. Echter, op maandag was het informatiecentrum gesloten. Daarom was er nu les over de excursie. Echt veel is me er niet van bijgebleven. Volgens de eerder genoemde Bruinsma konden we tot elf uur in de VU blijven. Gelukkig was 'ie ruim voor vijven weer klaar en kon ik opgelucht naar huis.

Dinsdag 2 oktober

Dinsdag was de dag dat het ging gebeuren. Ik had de wekker gezet om 6:20 uur, waarna ik door m’n ma naar het station werd gebracht. Vervolgens reed ik met de trein naar Zuid. Ik moest daarbij nog een keer overstappen, maar m’n koffer op wieltjes en ik kwamen op tijd aan.

De bus zat bijna helemaal vol. Niemand wilde naast mij zitten, maar dat vond ik niet heel erg. Je bent veel meer beperkt in alles met iemand naast je.

Bij het binnenstappen moest iedereen wat kaarten en formulieren pakken. Het ene blad was het programmaboekje met tig kaarten, waar we later nog paginanummers in moesten schrijven. Verder een pakket kleurenkaarten en een pakket ouwe kaarten van A3-formaat. M’n tas zat aardig vol en ik moest het er maar bij proppen.

De busreis ging eerst in zuidoostelijke richting. We reden over de Utrechtse heuvelrug. Er werden allerlei dingen over verteld, over hoe het ontstaan was en zo. De eerste excursie was naar een waterbedrijf.

Waterbedrijf Fikkersdries Vitens

Dit waterbedrijf gebruikte grondwater. Vanwege de ligging bij de stuwwallen, konden ze water oppompen uit een "tweede laag". Dit kwam omdat allerlei slecht doorlatende lagen als dakpannen over elkaar lagen. Hierdoor waren er meerdere lagen grondwater. De eerste laag was het gemakkelijkst te vervuilen, waardoor ze de tweede laag aftapten. Er werden nog meer dingen gezegd, zoals de prijs van water: €1,34 per kubieke meter. Volgens die man die de lezing gaf maakte het bedrijf maar een paar cent per kubieke meter winst, maar dat was volgens de docenten niet zo.

Daarna was er nog een "demonstratie met peilbuizen op verschillende dieptes", maar dat was vrij saai. Toen verlieten we het waterbedrijf en de boom met prachtige rode bladeren.

Betuwelijn

Vervolgens reden we nog naar een deel van de beruchte Betuwelijn en ging die professor (Borger heet ie volgens mij) uitleggen waarom de Betuwelijn was aangelegd. En dat terwijl die Bruinsma maandag nog had laten zien dat het project financieel niet haalbaar was.

Lezing KAN-bureau

Daarna kwamen we in Nijmegen, waar gesproken werd over het Kerngebied Arnhem-Nijmegen. Deze regio, die twintig steden omvat, is de laatste jaren veel verstedelijkt. Bruinsma had het over generaals die naar alle kanten oprukten. Elk gebied tussen de steden werd volgebouwd. Nu komen de problemen. Dit komt door de Waal (als ik het goed heb), die bij hoge waterstanden problemen geeft bij Nijmegen. Nijmegen, dat op een stuwwal (!) ligt, is nog wel veilig, het dorpje aan de overkant van de rivier niet. De rivier is daar op zijn smalst en dat zorgt ervoor dat de gebieden daar achter last kunnen krijgen van het water. Daarom wilde men het water een uitweg geven door een bypass te graven ten noorden van dit plaatsje. Helaas was men daar net bezig een nieuwe woonwijk uit de grond te stampen…

Een andere oplossing was het onder water zetten van de Ooijpolder. Daar zitten die mensen niet echt op te wachten en een dijk om de bebouwing heen is ook niet alles.

Daarna gingen we nog naar een of ander café, waar een ouwe man ons toesprak. Hij had het niet zo op die natuurbeschermers, die allerlei rare beesten uitzetten. Verder was het wel een grappige speech, maar het begon te vervelen, al die sprekers.

Vervolgens werden we de blubber ingestuurd bij de Waal. M’n schoenen zaten onder de klei. Het weer was somber en behalve naar een saaie rivier kijken was er niets te doen. Daarna gingen we eten en naar de jeugdherberg, de "stayokay", zoals dat tegenwoordig heet. Het eten was okay, een hele geruststelling. De buschauffeur reed daarna nog tig keer om (we zagen een paar keer dezelfde afrit) en om kwart voor negen kwamen we aan (de chauffeur mocht tot acht uur rijden, had ik begrepen.)

Woensdag 3 oktober

We moesten weer vroeg op. Ik had geen wekker gezet (ik sliep ook helemaal alleen), maar toch werd ik om een uur of kwart over zeven wakker. Dat was vroeg genoeg. Ik maakte m’n kamertje in orde en was op tijd voor het ontbijt en voor de bus. De bus kwam echter te laat aan. De chauffeur had de nacht elders doorgebracht en mocht pas om half negen rijden. Toen stond hij in de file en bla, bla, bla… en kwam hij bijna een half uur te laat. Professor Borger was erg kwaad, wat hij de arme chauffeur ook direct duidelijk maakte. De professor zei iets als dat hij te schande gemaakt werd of zo. De dag was zeer strak gepland en dan helpt het niet als je al meteen met een achterstand begint.

De hele week zou in het teken staan van "wielen". Een wiel is een meertje dat ontstaat als een dijk doorbreekt, waarna het water er met zo’n vaart uitspuit, dat het een gebiedje helemaal wordt uitgeslepen. Hier ontstaat dan een rond meertje, dat niet zo groot is, maar wel heel diep. Daarom wordt de dijk er omheen gelegd, waardoor de dijk kronkelig wordt.

Tijdens de excursie werd het een soort sport om zoveel mogelijk wielen te vinden. Dat leverde ook wel grappige momenten op, als iemand een sloot aanwees als wiel en dat soort dingen.

Openluchtcollege

De eerste activiteit was een soort openluchtcollege vlak bij een snelweg. Het ging een beetje over de ecologie in een beek. Later reed de spreker nog naar wat andere plekken toe over de smalle kronkelweggetjes. De logge bus volgde met moeite. Op het laatst was nog een bovenradsmolen te zien. Volgens de professor wekte het ding amper energie op. "Men was wanhopig om energie te krijgen."

Raadzaal

Vervolgens gingen we naar Kampen, een stad die veel met wateroverlast heeft te kampen. Zeker als ze meer water naar de IJssel sturen (Om Nijmegen te ontzien), wordt het daar een lastig verhaal. Maar ook Kampen heeft plannen voor een bypass. Er kwamen maar liefst zes (!) scenario’s om het allemaal in te richten. De zogenaamde Hanzelijn moest nog gewoon gebouwd kunnen worden en de uitbreiding van de stad moest gewoon door kunnen gaan.

Ik ben benieuwd hoe het gaat worden.

Noordoostpolder

Vervolgens reden we over de buitenste dijk langs de Noordoostpolder. Het was eerst nog de bedoeling de Weerribben te bezichtigen, maar vanwege het brakke weer ging het niet door. Wel gingen we nog wat rampenstampen in een of ander bos in het noorden van de polder. Er was een of andere burcht of zo, waar niks mee gedaan werd.

Woudagemaal

De laatste activiteit van de dag was het bezoeken van het Ir. D.F. Woudagemaal, in Zuid-Friesland. Het gemaal schijnt het grootste stoomgemaal ter wereld te zijn en het werkt al 87 jaar. Het gemaal is vooral bedoeld om water weg te pompen als dat in Harlingen niet kan, heb ik begrepen. Vroeger, voordat de Afsluitdijk er was, waren er nog getijden bij het Woudagemaal. Daarom waren er grote deuren in het water, om de stormvloed tegen te houden. Nu zijn ze dus overbodig.

Overigens had de spreker, inmiddels alweer 76 jaar oud, nog een "geweldig" idee hoe de bodemdaling kon worden gestopt: door de grond te injecteren met zwavelzuur. De kalk verandert dan in gips, dat twee keer zoveel ruimte inneemt. "Maar mensen laten zich teveel leiden door emoties!", riep hij dan. Na de preek gingen we nog een kijkje nemen bij het gemaal. Helaas heb ik het niet werkend gezien.

In de bus vertelde Mark B, een andere begeleider, dat het idee van de grond injecteren een zeer dubieus idee was. De grond zet alleen uit op de plek waar je het injecteert en dat soort argumenten. Ik was wel overtuigd. Ik vond het wel grappig om te horen.

Na het bezichtigen van het gemaal gingen we richting Groningen, Scheemda, om te overnachten. 

Donderdag 4 oktober

Na een waardeloze nacht in het bovenste deel van een stapelbed, maakte ik me op voor de derde dag van de excursie.

Blauwestad

Op dierendag gingen we Blauwestad bekijken. Blauwestad is een nieuwe wijk in de middle of nowhere, waar luxe gebouwen worden neergezet aan een watertje. Het zag er erg mistroostig uit en ik heb ook niet het idee dat het echt wat wordt.

Overigens is het water in Blauwestad een prima plaats om overtollig water op te slaan als het flink regent.

Waterschap Hunze en Aa’s

Vervolgens gingen we naar een modern gemaal in Groningen. Het was het gemaal Rozema, in Termunterzijl, vlakbij de Dollart. Het gemaal werd acht jaar geleden in gebruik genomen.

Helaas voor de Groningers daalt de bodem ieder jaar door de gaswinning. Het waterniveau in de kanalen bedraagt 1.30 m onder NAP. Bij eb komt het water tot 1.50 m onder NAP, waardoor de sluizen gedurende korte tijd open kunnen. Echter, als de bodem blijft dalen en de zeespiegel blijft stijgen, wordt deze periode steeds korter. Om het water kwijt te raken, moest het dus weggepompt worden.

Vroeger was het gemaal Cremer nog voldoende, maar tegenwoordig niet meer. Het gemaal Rozema bestaat uit vier pompen, waarvan nu twee voldoende zijn om Groningen droog te houden.

Daarna gingen we nog een dijk op, met uitzicht op zee. Er werd nog iets verteld over hoe het water werd afgevoerd en dat men het heel veel moeite kostte om in de rand van de Dollart te graven.

Eemshaven

De reis ging nog verder naar het noorden, naar de Eemshaven. De Eemshaven is een haven die amper iets te bieden heeft. De haven ligt ver weg en als je op het haventerrein kijkt, zie je veel lege plekken en windmolens. Deze windmolens waren lekker aan het ronddraaien. Ik heb me echter laten vertellen dat ze "uit" gaan bij een windkracht groter dan "3", vanwege de slijtage (!).

Overigens had die Bruinsma eens verteld over hoe slecht de haven eraan toe was. Ze berekenden de tarieven op een hele rare manier en maakten alleen winst door de grond die ze gratis hebben gekregen van de overheid te verkopen aan bedrijven. Verder stelde hij, dat als 3 of 4 procent van het havenslib vervuild zou zijn, dat het bedrijf dan failliet ging.

Overigens zei hij dat de Eemshaven pas in 1976 zijn eerste klant kreeg. Dat was echter 1974, een jaar na opening. De Eemshaven is onderdeel van Groningen Seaports, dat 140 bedrijven herbergt en 6500 arbeidsplaatsen.

Over de bijzondere tariefheffing werd gezegd dat dat is om kleine schepen aan te trekken. Ze willen een "bepaald segment" aantrekken. Aan de andere kant is de vaargeul van de Eemshaven diep (14 meter), waardoor er ook grote schepen kunnen liggen, volgens mij.

Het weer was erg mooi deze dierendag. Helaas verpestte een incident m’n dag. Ik wilde m’n ouders maar ‘ns gaan bellen. Ik ging naar buiten. Gek genoeg kon ik niet naar huis bellen, dus belde ik maar naar m’n pa’s mobiel. Toen kwam er een dronken grijsaard langsfietsen. Hij reed langs, stapte vaag af en begon allemaal rare dingen naar me te roepen. Ik was op dat moment met m’n pa in gesprek en beëindigde het gesprek waar ik net mee begonnen was. En die gast maar doorgaan. Hij kwam op me af lopen en ik riep iets van: "tief op!" en liep de trap op naar de ingang. Vol adrenaline ging ik het gebouw in. Ik probeerde nog maar een keer te bellen en die gast kwam binnen. Hij was een dakloze die hier zo nodig moest overnachten. Ik had me in een hoekje verstopt en zag hoe hij aan de bar ging "zitten". Hij gooide drie barkrukken om. Ik had het helemaal gehad met die gast. Bij het eten ging ik maar zo ver mogelijk bij de bar vandaan zitten. Wist ik veel dat ik toen precies bij de trap zat, waar hij per se langs moest. Ondertussen zat die dronkenlap nog heel dom te doen tegen de professor. "Vroeger heette dat nog sociale geografie (kaffer)!" Brieste hij met z’n kop vol haat en frustratie.

Helaas stond er ditmaal varkensvlees op het menu. Het moest er een keer van komen. Ik durfde niet te zeggen dat ik geen varkensvlees mocht eten (van een of ander geloof of zo), ook al vind ik het smerig. Een andere gast zei dat hij het van z’n geloof niet mocht eten, maar dat hij het vooral niet lekker vond. Soms zijn geloven zo slecht nog niet. Hij kreeg een enorme gehaktbal, die hij met mij deelde (zo kwam het nog allemaal goed.)

Verder was er nog UEFA Cup-voetbal, waarin ik de ondergang van Heerenveen tig keer voorbij zag komen en live de uitschakeling van Ajax meemaakte. Op de een of andere manier was er geen geluid, maar het commentaar zal wel niet al te positief zijn geweest. Ajax speelde ontiegelijk slecht. Tussendoor ging ik nog wat tafelvoetballen en later, toen AZ speelde (was ook niet veel soeps) ging ik schaken. Twee gozers hadden een klein schaakspel en toen zei iemand dat ik het heel goed kon. Daar hing ik dan… Maar ja, ik won natuurlijk wel steeds.

Vrijdag 5 oktober

Ik had m’n mobieltje om half zeven gezet, zodat ik ruim op tijd was. Ik had echter geen plaats voor al m’n spullen, dus sliep ik met m’n mobieltje in de hand zowat (!). Ik kleedde me heel langzaam aan en ruimde alles netjes op. Gek genoeg was niemand in mijn kamer wakker. Ik wilde ze niet uit hun laatste restje slaap houden, maar ik vroeg me wel af of ik ze niet moest wekken.

Landaanwinning

De eerste activiteit van de dag was een beetje rampenstampen in een kwelder. Iedereen had de hele week z’n laarzen al aan, maar nu pas waren ze echt nodig. De bus baande zich traag een weg door het kronkelende landschap. Het was veel lopen in de kwelder. De zee was nog ver weg, dat was jammer. Het was een beetje om de koeienvlaaien heen lopen, op weg naar een watertje. Mark B. liet nog wat plantjes zien. Eetbare plantjes, waar een of ander boertje veel geld mee verdient en plantjes met een rood waslaagje om zich te beschermen tegen het zout.

Daarna liepen we terug, de laarzen in de bagageruimte achterlatend.

Frisia Zout

Daarna gingen we naar Harlingen, waar het bedrijf Frisia Zout zit. Frisia is ook dat bedrijf van die verschrikkelijke geldreclames, maar deze tak beperkt zich op zout. Dezelfde smakeloze grappen als in die reclames over leningen kwamen aan bod, nu toegepast op zout. Alle spreekwoorden met "zout" erin werden genoemd.

Het bedrijf haalt het zout op drie kilometer diepte uit de grond. Dit is de diepste mijn ter wereld, zeiden ze. Het is zogenaamd "vacuümzout", wat heel zuiver is. Het bedrijf produceert 1,2 miljoen ton zout per jaar. Dat komt dus allemaal uit de bodem. Hierdoor zakt de bodem met zo’n vijf centimeter per jaar. Daarom boren ze steeds drie kilometer verder weg. Dit was vanwege een "geomorfologische wet", die zei dat de bodem onder een hoek van 45 graden inzakt. Daardoor heeft de "kegel" aan het aardoppervlak een straal van 3 kilometer. Dit was volgens Mark B. echter onzin.

De bodemdaling mocht dus niet te groot zijn en het bedrijf moest "concessies" aanvragen om te boren. Volgens de experts was er geen gevaar voor schade aan gebouwen door de bodemdaling, mits ze de 35 centimeter bodemdaling niet zouden overschrijden. Daardoor schijnen ze tot 2013 "vooruit" te kunnen.

Overigens gaf het bedrijf geen geen gehoor aan klachten. "Volgens de experts kan het niet, dus dan is dat zo." Of dat zo’n slimme houding is, weet ik niet.

Ze besloten met de "geweldige" uitspraak: "zout is meer waard dan goud."

Daarna kwam een rondleiding over het bedrijfsterrein. Iedereen moest een domme helm op ("Is het dan zo gevaarlijk?") en gingen we met een gammele, verroeste trap op, tot boven een enorm vat met pekelwater. Ik had al hoogtevrees en ik vertrouwde de verroeste constructie niet. Brr. Ik was blij dat ik weer beneden was.

Er kwam maar geen eind aan de rondleiding, die allerlei hete ruimtes aandeed. Verder nog geklooi met een lift, die niet goed werkte en veel herrie. Te zien was nog hoe ze likstenen voor vee maakten. "Is dat echt alleen zout?", vroeg ik me af.

Het weer was ook nu geweldig. Het leek wel lente.

Hondsbossche Zeewering

Vervolgens moesten we richting Amsterdam. Helaas duurde dat even. Eerst werd een gast afgezet bij ’t station, daarna had iemand d’r tas laten liggen en toen duurde het nog even voordat de chauffeur Harlingen uit was.

Daarna reden we over de Afsluitdijk via Wieringen, naar de Hondsbossche Zeewering. De zeewering is momenteel weer in het nieuws, omdat er een diepe geul is, waardoor de golfoploop te hoog is. De kustlijn is steeds verder naar achter getrokken sinds de komst van de zeewering. Hierdoor worden de aanhechtpunten kwetsbaar. Dat is dus een lastige situatie voor Noord-Holland.

Na het uitje op de dijk, stopte de bus nog aan de rand van Alkmaar en reed daarna door naar de VU. De reis was ten einde. Ik ging opgelucht naar huis.

Thuis

Om 19:00 uur kwam ik op het station, waarna m’n ma me ophaalde. Ik was moe, ondanks het vele busreizen. Gelukkig won ik zaterdag in de externe competitie. Zo vermoeid was ik dus ook weer niet… 😉

Rechtlullen...

…wat krom is

Gisteren was er weer training van Leon Pliester. De opkomst bleef beperkt tot de Ootessen en de De Grootes. Ewood had ook nog een demonstratiebord meegebracht, maar daar werd niet heel veel mee gedaan.

Voorafgaand aan de training was er een discussie over Ten Cate. Het leek een win-winsituatie (Ajax is van een slecht presterende trainer af en Chelsea heeft eindelijk weer een trainer), maar volgens Le en Ewood was het volkomen normaal dat Ten Cate naar Chelsea gaat.

Wat is Ajax blij

Ik kreeg de meest vreemde argumenten te horen waarom hij een goede trainer was. Hij had zoveel punten gescoord. En de scheidsrechters waren altijd tegen Ajax.

Feit is dat ze bij Ajax helemaal niet blij zijn. In ieder geval de verwende supporters niet. Ajax speelt slecht voetbal en is weer uitgeschakeld in Europa. En weer was een smadelijke thuisnederlaag debet aan de ondergang. Het publiek had het gehad. De fansite van Ajax is ondertussen al tig keer op "zwart" gegaan.

Prestaties

Verder zeggen die cijfertjes ook niet veel. Ajax walste over De Graafschap heen, dat nog wakker moest worden. Ook Heerenveen, dat verzwakt was door het geklooi van Alves werd verslagen, maar vervolgens was Groningen al een te groot obstakel.

Tegen ploegjes als VVV en Heracles werd dan wel gewonnen, al had de uitslag tegen Heracles ook heel anders kunnen uitpakken. De zege op AZ was knap, al is AZ nog lang niet op het niveau van vorig jaar. Verder ontkwamen ze tegen Sparta ook maar net aan een nederlaag. En dan heb ik het nog niet eens over die wedstrijd tegen de Kozakken Boys.

Periode Koeman

Nee, Ajax is ver weggegleden. Niet dat het makkelijk is om trainer te zijn bij Ajax. Dat bleek wel toen Koeman in 2005 opstapte toen Ajax door Auxerre uit de UEFA Cup werd geknikkerd. Na een 1-0-thuiszege stond het in Frankrijk 2-1, totdat het in de laatste minuut 3-1 werd.

En dat terwijl Koeman het qua resultaat niet zo slecht deed (afgezien Europa).

Blind

Zijn opvolger Blind had het heel lastig om aansprekende resultaten te behalen. In de Nederlandse competitie imponeerde de ploeg niet en zakte het ver weg op de ranglijst. In Europa ging het beter. Ajax plaatste zich voor de Champions League en had mazzel met de loting. Hierdoor overwinterde Ajax en met de komst van Huntelaar (waardoor Heerenveen van zijn belangrijkste troef werd beroofd) leefde Ajax weer op. Tegen Inter kwamen ze met 2-0 voor, maar ze verlieten de Champions League uiteindelijk alsnog (met opgeheven hoofd).

In Nederland kwam alles toch weer goed in de play-offs. Toen de beker nog werd gewonnen, kon Blind niet meer stuk bij de fans. Helaas had het bestuur al lang besloten dat de Zeeuw weg moest. Dat gebeurde ook en toen kwam Ten Cate.

Tegenwoordig

Ten Cate heeft Ajax nooit echt goed laten spelen en won alleen maar wat flutprijsjes. In de korte tijd dat Ten Cate dit seizoen trainer was bij Ajax, is Ajax al uitgevoetbald in Europa. Dit is buitengewoon zuur, omdat Ajax na de goed verlopen play-offs twee kansen kreeg om zich te plaatsen voor Europees voetbal.

Het is aan Adri Koster nu de taak om de scherven bij elkaar te vegen. Twee jaar geleden baarde hij nog opzien door met RKC 15 punten uit de eerste vijf duels te pakken. Daarna gleed RKC ver weg en degradeerde het afgelopen seizoen. Adri Koster had toen al zijn biezen gepakt.

Het is te hopen dat Adri Koster niet zoveel smoesjes hoeft te gebruiken als Ten Cate.

GescHENK Ten Cate

Vanmiddag bedacht ik me dat de meeste toptrainers geen problemen hebben bij hun club. Die blijven dus lekker zitten. Chelsea had dus niet zo veel keus. Overigens was het Ajax-bestuur ook dubieus. Ze zeiden dat ze eigenlijk niet meer terug konden. Ze moest Ten Cate wel laten gaan, zeiden ze. Als Ten Cate echt zo’n goede coach was, hadden ze hun poot wel stijf gehouden. Maar ja, het gebeurt niet elke dag dat een rijke club langskomt om je uitgekotste trainer over te nemen voor een behoorlijk bedrag. Het was voor Ajax dus een geschenk uit de hemel.

Toekomst

Wat Chelsea moet met Ten Cate, snap ik nog steeds niet. Ik voorspel dat ze tweede worden in de Premier League door in de laatste ronde tegen de nummer laatst een 2-0-voorsprong weg te geven of zo. Dat ze in Europees verband worden uitgeschakeld lijkt me wel duidelijk. En dat is maar goed ook, want ik heb het niet op Chelsea met hun bij elkaar gekochte crap.

Aan de andere kant is het ook wel weer leuk als Ten Cate in één seizoen meer bereikt bij Chelsea dan M. ooit gedaan heeft.

Training

Maar ja, nu het zwaardere gedeelte. In de training van Leon Pliester kwamen wat partijen aan bod waarin de materiaalverhouding Toren en enkele pionnen tegen twee lopers aan bod kwam. Of het echt heel leerzaam was, weet ik niet. In de meeste partijen kwam wel een aardige afwikkeling voor, waarin de loperpaarpartij toch beter bleek te staan dan was ingeschat door de tegenstander.

Nou ja, op één na… Dat de torenpartij verloor betekende niet dat 'ie minder stond, zoals ik zal laten zien. Wits ondergang kwam alleen doordat de witspeler in de tijdnoodfase zat te slapen. Ik had graag gezien dat hij het had gewonnen.

Ik was niet overtuigd.

Tijd

Waar blijft de tijd?

Een kort artikel over iets dat ik wel vreemd vond. Gisteren miste ik mijn trein op een haar na. Dit is niet zo leuk (maar ook niet heel erg), al wilde ik het niet nog een keer laten gebeuren. Wat me opviel was dat de stationsklok opeens drie minuten voorliep op mijn horloge.

Batterij op

Jullie zullen mijn Hengelo-artikel nog wel herinneren. Toen was de batterij van m’n horloge op en begon m’n horloge vreselijk achter te lopen. Kan gebeuren. Ik heb m’n horloge sinds 02-02-02, dus na 5½ jaar kan de batterij leeg zijn. In Bussum had ik een nieuwe batterij gekocht, dus het zou een beetje raar zijn dat -ie binnen twee maanden weer "op" was.

Maar vreemd blijft het wel, want voorheen stond mijn horloge ongeveer gelijk met de stationsklok en ik had er niet mee geklooid. Opeens was ik dan tijd "kwijt" op het station en kwam de trein eerder aan dan ik verwachtte.

Einstein

Dus waar was die tijd gebleven? Misschien liep de tijd gewoon wat trager op de excursie. Dat zou kunnen. In een rijdend voertuig gaat de tijd een fractie langzamer. Aangezien ik vier dagen in de bus heb gezeten, zou dat misschien wat hebben gescheeld, maar het kan natuurlijk niet die drie minuten verklaren…

Misschien is het iets anders dat de tijd trager doet verstrijken. Ik sta nog voor een raadsel.

Hmm… Misschien heeft de NS de klokken gewoon drie minuten "vooruit" gezet als voorschot op de wintertijd.

Eredivisie ronde 7

Heracles doet Alves gouden schoen cadeau

De zevende ronde van de Eredivisie begon onschuldig, maar eindigde spectaculair. Dit kwam doordat Heerenveen zeer goed op schot was. Verder was het een vlakke ronde, met zes duels die onbeslist eindigden of met slechts één goal verschil.

Vrijdag

VVV ving vrijdag de klappen op. Utrecht had de grootste moeite met Limburg 2 en won maar met 1-2. Zo weinig doelpunten had VVV al in tijden niet meer tegen gekregen.

Zaterdag

NAC wist het stugge De Graafschap af te stoppen. Al vroeg in de wedstrijd kwam de 1-0 op het scorebord, wat ook de eindstand bleek.

Ook Excelsior, dat met ½ uit 6 triest onderaan bungelde, wist het tij te keren. Tegen NEC, dat al twee keer had gescoord dit seizoen, wonnen ze met 2-0. Geflatteerd, maar ook wel grappig.

PSV won vrij solide van Willem II. Vooral Koevermans bleek trefzeker, al is dat begrip ook onderhevig aan inflatie. Het werd 3-0, wat Koeman drie goals te weinig vond. Sommige mensen zijn ook nooit tevreden…

Zondag

Ajax had moeite de blamage tegen Dinamo Zagreb te verwerken. Sparta begon fel en kwam tweemaal op voorsprong, al was dat pas in de tweede helft. Pas in de blessuretijd kwam Ajax definitief op gelijke hoogte. Overigens schijnt Ten Cate al rond te zijn met Chelsea. Niemand die daar ook maar iets van snapt. Blijkbaar zijn ze niet zo ambitieus bij Chelsea.

Ook Groningen pakte pas in de blessuretijd een punt. AZ mocht lange tijd aanspraak maken op de drie punten, maar stond uiteindelijk toch weer met een lege hand. Het zit de ploeg uit Alkmaar flink tegen. Het gemis van een afmaker deed zich goed voelen.

Feijenoord won met 0-1 van Vitesse. De thuisploeg ging met een zeer behoudende strategie de wedstrijd in. Tot aan de 0-1 speelde Vitesse met de handrem er op. Daarna besloten ze maar aan te vallen en kwam Feijenoord een paar keer goed weg, al hadden ze ook verder afstand kunnen nemen als ze wat beter hadden gecounterd.

En dan Heerenveen. Afgelopen week op ontluisterende manier uitgeschakeld in de UEFA Cup. Een dikke 5-1-nederlaag tegen een Europese laagvlieger. Hoe zouden ze dat verwerkt hebben? Het antwoord was: kan niet beter! Onder aanvoering van Alves, die zowaar een basisplaats had, werd het een doelpuntenfestijn dat aan vroegere tijden doet denken. In de voorgaande wedstrijden was hij nog onzichtbaar, maar tegen Heracles scoorde hij een paar hattricks. Bij rust stond het 3-0, alle drie de goals van Alves’ voet. Slechts de 4-0 en de 9-0 scoorde hij niet. Zeven goals inéén wedstrijd, een record. De gouden schoen lonkt.

Als laatste de wedstrijd tussen Twente en Roda. Twente was eervol uitgeschakeld in de UEFA Cup (net als Groningen overigens, alleen AZ is door), maar tegen Roda wilde het niet lukken. De bezoekers verdedigden en brachten Twente de eerste nederlaag van het seizoen toe. Iets wat PSV niet lukte.

Uitslagen:

VVV [2044] – Utrecht [2334] 1-2
NAC [2252] – Graafschap [2168] 1-0
PSV [2537] – Willem II [2176] 3-0
Excelsior [2091] – NEC [2244] 2-0
Sparta [2211] – Ajax [2546] 2-2
Twente [2426] – Roda [2339] 0-1
Vitesse [2269] – Feyenoord [2353] 0-1
Heerenveen [2340] – Heracles [2191] 9-0
AZ [2468] – Groningen [2330] 2-2

Alves scoorde een kwart van het totale aantal goals.

McLaren blundert

Spannende ontknoping

Tot halverwege de race leek het erop dat Lewis Hamilton slapend wereldkampioen zou worden. Met 12 punten voorsprong op teamgenoot Alonso en 17 op Räikkönen reed hij vrolijk aan de leiding. Een blunder van het team gooide echter roet in het eten.

Kwalificatie

Hamilton sloeg zijn slag in de kwalificatie. Hij veroverde de pole, voor Räikkönen, Massa en Alonso. Vooral voor Alonso was de vierde plaats erg mager. Ralf Schumacher verraste met een zesde plaats. De Spykers waren weer eens laatste en een-na-laatste, maar dat is meestal zo.

Race

Bij de start reed Hamilton meteen weg bij de Ferrari’s. Alonso wist Massa buitenom in te halen, maar was de derde plaats voor het einde van de eerste ronde alweer kwijt. Dus had Hamilton Alonso weer waar hij wilde hebben.

Minder verging het Ralf Schumacher bij de start. De Duitser spinde en viel ver terug. Zonde, want hij was goed bezig.

Regen

Net als in Japan regende het. Iedereen startte op intermediates, behalve de twee Spykers. Anders dan de vorige keer met Ferrari, was het volkomen geoorloofd om met de full wets te rijden. Helaas leverde het niet veel op: de oranje bolides waren per ronde vier seconden trager dan wie dan ook. Het was misschien beter om slechts één wagen met deze regenbanden uit te rusten. In ieder geval was het goed dat ze de gok durfden te nemen, anders waren ze hoe dan ook achteraan gebleven.

Pitstops

In het eerste deel van de race gebeurde er niet veel. De rijders maakten vrij weinig fouten en iedereen reed op dezelfde banden. Vooraan komt Hamilton als eerste binnen. Bij de pitstop worden de banden gek genoeg niet vervangen. Even later komen de andere toppers binnen en krijgen ook al geen nieuwe banden. Vreemd. Misschien dat de afgesleten banden beter waren in de drogere omstandigheden. De droge en natte periodes volgden elkaar echter op, wat het niet makkelijk maakte om een bandenkeuze te maken.

Droog

De eersten die durfden over te stappen naar droogweerbanden, waren Alexander Wurz en Jenson Button. Vooral Wurz was na zijn overstap erg snel. De lange Oostenrijker bleef echter in de achterhoede ploeteren, terwijl Button zich steeds nadrukkelijker vooraan kwam melden.

Gek genoeg negeerden de topteams deze gegevens. Ze bleven erg lang rijden met de niet-optimale banden, die te langzaam waren.

Duur

Het was Hamilton die dit aarzelende gedrag moest bekopen. De Brit werd steeds meer opgejaagd door Räikkönen en kreeg last van zijn banden. Een ideaal moment om over te stappen naar slicks, zou je denken. Helaas voor hem was zijn team niet zo slim. Ze bleven wachten om er zeker van te zijn dat het droog zou blijven. Dus reed Hamilton rond op banden die tot het canvas versleten en verloor zeeën met tijd. Dit liep al gauw op van twee seconden per ronde tot zeven (!) seconden per ronde. Voorzichtig kwam Hamilton de pits in rijden, maar niet voorzichtig genoeg. Bij het insturen gleed de auto aan de achterkant weg, waardoor Hamilton de bocht bij de pitingang niet kon halen. Tot overmaat van de ramp bleef de zilveren bolide vastzitten in het grind. Hamilton werd gek.

Uitvallers

Natuurlijk voelde Hamilton zich schuldig voor zijn fout, waar hij alleen zichzelf mee dupeerde. Maar welk team laat hem ook veel te lang op afgesleten banden rijden? En waarom werden die banden niet vervangen bij de pitstop? N00bs…

Ineens kregen Alonso en Räikkönen een kans om veel punten goed te maken. Räikkönen werd daarbij nog geholpen door Kubica, die in leidende positie (!) uitviel.

De laatste bocht nekte Ralf Schumacher en Subtiel. Ralf had zijn mooie inhaalrace verpest door Liuzzi af te knijpen, waardoor hij opnieuw in de rondte ging. Hij kon verder rijden, maar toen hij vlak achter twee auto’s reed, spinde hij opnieuw en dit keer definitief. Op hetzelfde moment reed Subtiel keihard tegen een camera aan.

Slotfase

Terwijl Räikkönen aan de leiding reed, had Alonso zich ontdaan van Massa en kwam hij dichter bij. Maar Kimi liet zich niet in verlegenheid brengen en hield het gat constant. Massa reed in de laatste ronde nog de snelste ronde en toonde aan dat het met de snelheid wel snor zat.

Ondertussen reed Vettel op de vierde plaats en maakte hij zijn gepruts van de vorige race meer dan goed. Liuzzi werd zesde en zorgde voor een geweldige dag voor Toro Rosso. Button werd vijfde en maakte Honda blij, terwijl Heidfeld en DC de laatste puntjes pakten.

Minder geluk had Mowk Webbah. Hij kreeg het niet voor elkaar de verloren tweede plaats van vorige week nog goed te maken. De Australiër eindigde als tiende.

Spannend

Door dit resultaat staat Hamilton nog maar 4 punten voor Alonso. Räikkönen staat daar weer 3 punten achter. Het zal toch niet zo zijn dat Alonso wint in Brazilië en Räikkönen tweede wordt…?

In ieder geval is het kampioenschap een stuk spannender geworden.

Stand:

1. Hamilton 107
2. Alonso 103
3. Räikkönen 100

Externe competitie ronde 2

Geweldige dag voor BSG

Gisteren speelden BSG 1 en 2 de eerste thuiswedstrijd van het seizoen. Ook nu was het weer voortreffelijk, met veel zonneschijn. Het zou wel eens een mooi dagje kunnen worden, dacht ik zo.

De bezoekers waren De Wijker Toren en De Kennemer Combinatie 2. Hoewel deze clubs redelijk uit de buurt komen, kwamen ze te laat aan. Ze verkeken zich op de file en op de geringe parkeergelegenheid bij het Denksportcentrum.

Klok

Om kwart over één was De Wijker Toren bijna compleet, De Kennemer Combinatie kwam bijna een half uur te laat. Slisser wilde de klok alvast aanzetten, maar dat vond Rob van Aurich niet zo’n goed idee. Daardoor had de Kennemer Combi amper of geen tijdschade en dat is sportief.

Mijn tegenstander kwam ook te laat aan. Pas om drie voor half twee deed hij zijn eerste zet. En wat voor een… Mijn 1.e4 werd beantwoord met 1…c6?! Daar zat ik dan…

Spektakel

Veel spektakel verwachtte ik bij Large en Coen. Large schudde iets scherps uit zijn mouw, waar zijn tegenstander lang over nadacht. Coen speelde tegen de enige tegenstander waar ik me op had voorbereid. Vanwege mijn excursie was ik pas vrijdagavond thuisgekomen. Daar kreeg ik te horen dat ik in het eerste speelde. Van bord 9 en bord 10 kon ik geen partijen vinden, dus ging ik maar op bord 8 voorbereiden. Daar trof ik een zeer scherpe variant aan, die Coen ook op het bord kreeg. Een alles-of-nietsvariant, vind ik.

De kop

Aan bord 1 verdedigde Hans Ree zich tegen Harmen Jonkman. Het GM-duel eindigde onbeslist. Jonkman had lange tijd het initiatief, maar Ree neutraliseerde en stond volgens mij wat beter. Maar het werd dus remise op voorstel van Ree nota bene.

Aan bord twee stond Leon Pliester niet best in zijn eigen Nimzo-Indische opening. Tegenstander Sjoerd Plukkel deed echter ergens …e4 (Ewood: "Een zet van een knuppel") en gaf daarmee veel velden weg. Daarna wurgde Pliester hem. Hij schijnt de analyse ook te hebben gewonnen.

Minder goed liep het af voor Emile Wüstefeld. Hij kwam iedere zet beter te staan tegen Dennis Ruijgrok, maar hij deed ergens iets verkeerd en stond zijn lege handen te bekijken. Pijnlijk begin…

Ton & Coen

Dan het verhaal van de Van der Heijdens. Coen had de complicaties overleefd en stond goed. Hij ging moeilijk doen, maar had remise op zak. Hij deed echter een verkeerde zet, waar hij maar niet over uitgepraat raakte. Het betekende namelijk het verlies van een toren en van de partij.

Bij Ton ging het juist andersom: hij had de opening afschuwelijk gespeeld (zei hij althans) en won omdat zijn tegenstander verslapte, gas terug nam en zich vervolgens in een matliet liet verstrikken. LOL!

Remises

Large kwam in een eindspel niet verder dan remise, maar dat was niet erg: de meeste punten werden met zwart behaald.

Ook Frans Borm speelde remise. Jimmy van Zutphen speelde dusdanig weinig ambitieus, dat er geen manier was om te winnen. De stelling was al gauw heel erg remiseachtig. Borm leek een fractie beter te staan, maar het was niks.

Langste adem

De Wijker Toren mocht tot dat moment nog hopen op een stuntje. Volgens Ewood hadden ze echt het gevoel dat ze gingen winnen. Maar met de ervaren krachten van BSG is het nog steeds oppassen. FM Henk demonstreerde weer zijn kracht in het eindspel. Tegen Djurre den Heeten kwam een dubbel toreneindspel op het bord, waarin wit wat druk had. Hoe hij het gedaan heeft, weet ik niet, maar op de een of andere manier wist Henk zijn problemen op te lossen en pionnen te winnen.

Behirder won ook in het eindspel. Vast niet op ervaring, maar meer op snelheid en behendigheid. De opening leverde me niks op, maar mijn tegenstander liet m’n paard in leven, waardoor ik wat beter stond. Daarna was het een tijd lang schuiven, totdat de stelling geopend werd op het einde. In tijdnood troefde ik mijn tegenstander af, wat mijn eerste zege in de eerste klasse betekende! Om dat te vieren, is mijn partij op de vernieuwde site van BSG gezet.

Ewood is dit seizoen goed begonnen. Tegen Groningen kreeg hij de overwinning nog in de schoot geworpen, nu overspeelde hij zijn tegenstander. Hij gaf nog onnodig een pion weg, maar zelfs toen was het gewonnen. Zonder kansen weg te geven tikte hij het keurig uit.

Promotie

Zodoende waren alle partijen klaar en had het eerste met 6½-3½ gewonnen van een belangrijke concurrent voor promotie (!). Volgende keer Wageningen-uit, de enige andere ploeg zonder puntverlies. Bovendien de kraker Ree – Timman, dus dat wordt een spannend duel.

BSG 2 stunt

Vorig jaar 11 november: BSG wint met 1-7 van ASV, BSG 2 verliest met 7-1 van de Kennemer Combinatie. Spelend met drie (!) invallers, waaronder Sizzel, die zijn enige partij ooit voor BSG 2 speelde. Destijds werd het een afgang, ook omdat de Kennemer Combi zeer sterke spelers kon opstellen.

Zo sterk als toen is de Kennemer Combi niet meer. Bovendien speelden ze met drie invallers, weliswaar niet zo veel als BSG 2, maar toch. Met vier invallers hield BSG 2 knap stand.

Invaller Tom Haenen wist aan bord zeven knap te winnen. Eddy of Squares verloor, evenals Rik  Weidema, die opeens begon te vloeken omdat hij een dame weggaf. Hij stond op dat moment niet eens slecht. Zonde.

Tom de Ruiter kwam niet verder dan remise en Lenaart verloor van Pieter Roggebrood. Lenaart klaagde over de opening en over zijn enorme tijdverbruik. Jammer.

Theo Slisser wist nog te winnen en tot slot boog de witte een moeilijke stelling om in een gewonnen. Toen de rookwolken waren opgetrokken stond er maar mooi een 4-4-eindstand op het bord. Gaat lekker zo!

Wedstrijdleider

Wat me verder nog opviel was dat de wedstrijdleider RvA steeds de klokkenstanden zat te controleren. Hij vroeg ook steeds na afloop hoeveel zetten er gedaan waren. "Ik 44 en hij 43", zei ik toen. Ik heb dit nog nooit een wedstrijdleider zien doen. Ik vond het best vaag.

Uit eten

Na afloop ging iedereen die iets met BSG 1 te maken had uit eten. Hans Ree kon niet, maar omdat de witte zo grootmeesterlijk had gespeeld, mocht hij in zijn plaats. Het eten was lekker en tevreden fietste ik met Ewood naar huis.

Uitslagen:

BSG [2239] – De Wijker Toren [2216] 6½-3½
1. H Ree g [2439] – H Jonkman g [2428] ½-½
2. L Pliester m [2377] – S Plukkel [2234] 1-0
3. H van der Poel f [2307] – D den Heeten [2302] 1-0
4. E Wüstefeld [2256] – D Ruijgrok [2316] 0-1
5. E de Groote [2178] – R Duijker [2187] 1-0
6. La Ootes [2166] – T Broek [2186] ½-½
7. T van der Heijden [2190] – E Schoehuijs [2098] 1-0
8. C van der Heijden [2112] – P Uylings [2134] 0-1
9. F Borm m [2401] – J van Zutphen [2177] ½-½
10. J de Groote [1966] – A Wijnberg [2095] 1-0

BSG 2 [1900] – De Kennemer Combinatie [1987] 4-4
1. Le Ootes [1974] – P Roggeveen [2077] 0-1
2. T de Ruiter [2070] – P Pijpers [2007] ½-½
3. R Weidema [1800] – R Oosting [1978] 0-1
4. T Slisser [2049] – R Bakker [2013] 1-0
5. R Otten [2023] – R van Wezel [2034] ½-½
6. J Witkamp [1776] – H Gorissen [2032] 1-0
7. T Haenen [1730] – F Taylor [1806] 1-0
8. E van de Velden [1776] – J Zilverberg [1947] 0-1

BSG 1 staat er goed voor, BSG 2 heeft al twee matchpunten en is in ieder geval al wat los van de degradatieplaatsen. Maar het is nog wat te vroeg voor conclusies.