Goed wegkomen
Nadat ik enkele ronden van de interne competitie had verzuimd, besloot ik gisteren om weer eens een potje te gaan spelen. Behalve Ewood waren Le & La ook weer eens vanuit Amersfoort gekomen, al was Le over Amsterdam gekomen.
Indeling
Eenmaal op de club gebeurde er niet veel. Er werd niet ingeschaakt of zo. Ewood had al snel een bord gevonden. Hij speelde tegen FM Henk de bekerfinale van vorig jaar (!).
Daarna blèrde Rik Weidema de indeling door de zaal. Zelf speelde hij tegen La, daar zal hij wel weer een brok van in z’n keel gekregen hebben. Le speelde tegen De Haan, die niet in het tweede speelt, zoals Le dacht. Ondergetekende speelde tegen Flappie. Verder nog leuke duels tussen de Ruiter en Pliester en Coen tegen Slisser.
Weidema zei er maar meteen bij dat het de definitieve indeling was. Hij bleek nog gelijk te hebben ook.
Partij
Omdat ik weinig heb gezien van de andere partijen, zal ik even mijn eigen partij bespreken. Misschien zal ik ‘m nog eens publiceren. Het was een spannende partij. Misschien wel een te spannende partij, gezien het niet geringe eloverschil. Flappie offerde een pion in de opening, waarna een tactisch (!) schouwspel ontstond. Hij kreeg aanvalskansen. Ik had nog wel een goede verdediging gezien, maar o wat was het listig. Gelukkig voor mij dacht hij het simpeler te kunnen doen, waardoor hij te weinig compensatie had voor de pion.
Ik besloot echter een stuk te winnen in ruil voor mijn koningsstelling. Hierdoor werd het toch weer lastig. In de analyse die ik vanochtend maakte, zag ik dat ik bij goed spel van wit naar remise moest vluchten. Maar Flappie deed het anders, waarna ik met een dubbele aanval de partij won.
Het was wel een spannende partij, dus dat had Flappie goed gedaan.
Overige partijen
Le kwam er steeds meer achter dat zijn tegenstander niet zo sterk was. Zonder veel moeite streek hij een punt op. Ook La won, al had ik dat wel verwacht.
Ewood ploeterde tegen Henk. Met wit moest hij al voorzichtig spelen om niet in het nadeel te komen. Hij bereikte nog remise, waarna een vluggertje ging bepalen wie de beker mee naar huis mocht nemen. Het leek wel alsof het Ewood niets kon schelen of hij won of niet. Hij kwam ernstig in tijdnood en werd gevlagd, iets wat afgelopen zaterdag ook al veel te vaak gebeurde. ½ uit 6 in Mierlo, 4½ uit 9 in Eindhoven… Het is erg magertjes wat onze "held" laat zien. Gelukkig bespeur ik een stijgende lijn.
Oudjes
Leon Pliester had nog meer mazzel dan ik, als ik het zo zag. In een uitgestelde ruilvariant van het Spaans (dat speelde Tom vorig jaar al eens tegen mij) won de Ruiter op e5 een pion; er werd op e5 geruild, waardoor e5 geïsoleerd werd, daarna viel Tom hem met vier stukken aan en verdedigde zwart met drie. Met Risk wil zoiets wel eens in het voordeel uitpakken voor de verdediger, met schaken niet.
In de analyse hadden beide partijen aanvalskansen en stond wit gewoon beter. In de partij ging Leon ergens rotzooien en dat was al voldoende voor een overwinning.
De partij tussen Coen en Slisser eindigde in remise. Coen gaf ergens een pion weg, Slisser bood of nam daarna remise aan omdat hij minder tijd had. Oude mensen, hè…
Resultaten:
T de Ruiter – L Pliester m 0-1
C van der Heijden – T Slisser ½-½
La Ootes – R Weidema 1-0
T de Haan – Le Ootes 0-1
L Venema – J de Groote 0-1
Beker
E de Groote – H van der Poel* f ½-½ 0-1
* Henk van der Poel is bekerwinnaar van het seizoen 2006-2007
Weet iemand wie Pliester uit de beker gekickt heeft? Of deed ie niet mee?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten