Nederland – Italië
Gisteren kleurde Nederland oranje. De mannen van Marco van Basten stelden ons niet teleur met een 3-0-overwinning op Italië. Geen geweldige tegenstander en de zege had ook wel wat hoger mogen uitvallen. Toch was de 1-0 nog discutabel, gezien de zweem van buitenspel. Na de 1-0 geloofden de Italianen er al niet meer in en kabbelde de wedstrijd naar een rustig einde. In de laatste 65 minuten scoorde Oranje nog tweemaal.
"The future’s bright, the future’s orange"
Zo zeiden ze dat in 2000, toen Jos Verstappen voor het Formule 1-team van Arrows ging rijden. Een Nederlandse coureur in een oranje auto, dat was toch wat. De auto bleek veel sneller te zijn dan zijn voorganger en dankzij de sublieme aerodynamica een plaag voor menig concurrent. Een veelbelovend seizoen stond voor de boeg, maar door de slechte betrouwbaarheid kwamen niet alle beloftes uit. Verstappen scoorde een vierde en vijfde plaats, zijn teamgenootje De la Rosa scoorde twee zesde plaatsen.
In 2001 ging het een stuk minder met de auto, die een stuk lelijker was geworden dan zijn voorganger. De bolide was korter en lelijker van kleur. Gedurende het seizoen werd er nauwelijks progressie gemaakt. Op het eind reden Verstappen en Bernoldi steevast in de staart van de middenmoot rond. Verstappen reed nog een paar fantastische races en lag twee keer tweede, om deze posities om te zetten in een zesde en een zevende plaats.
In 2002 ging het team van Prost failliet en werd Verstappen ontslagen. Arrows deed het best goed, al stonden ze door de vijfde plaats van Minardi in de openingsrace op de laatste plaats in het kampioenschap. Het geld raakte op en Arrows ging failliet. Het was een droevig einde van de oranje droom, die zo mooi begon.
Met Arrows liep het niet goed af. Drie jaar nadat de sponsoring met Orange begon, was het team failliet. De Arrows-klucht staat symbool voor de periodiciteit in het leven, wat ons leert dat in uitzichtloze situaties toch wel weer goed zal komen (en andersom).
Nog meer Nederland
Toch was de eerste ronde van het EK niet echt een succes voor de Nederlanders. Leo Beenknakker zag zijn Polen met 2-0 verliezen van negen Duitsers en twee Polen. Dat uitgerekend een Pool de twee goals maakte deed pijn.
Ook Guus Iddink kreeg een nederlaag te slikken. De zeer slecht spelende Russen werden met 4-1 vernederd door Spanje. De aanvallende tactiek was al dubieus, de uitvoering was echt bar en boos. Tekenend voor de zwakke wedstrijd was de 2-0, die de wedstrijd besliste. Vlak voor het rustsignaal werd een Russische corner zo droevig uitgespeeld, dat de Spanjaarden vrije doortocht hadden naar het andere goal, waarna de afronding subliem was. Voor rust was het Russische verzet dus al gebroken.
Het positieve nieuws is dus dat we niet direct een terugslag hoeven te verwachten. 😉
Geen opmerkingen:
Een reactie posten