Eredivisie ronde 1

Een goed begin is een daalder waard

Afgelopen weekeinde stond weer in het teken van het nationale voetbal. Het seizoen 2008-2009 is eindelijk begonnen. Na de Olympische Spelen en wat slappe oefenwedstrijden mochten de ploegen onderling uitvechten wie het slechtste was.

De eerste klap is het halve werk

De Johan Cruijff-schaal ging een keertje voorbij aan Ajax. Ditmaal stonden PSV en Feijenoord tegenover elkaar en won PSV. Daarmee begon PSV het seizoen al goed en het werd nog beter toen FC Twente door Arsenal werd uitgeschakeld voor de Champions League. De 0-2-thuisnederlaag beloofde al weinig goeds. Goed was het spel in de return dan ook niet.

De indeling voor de Champions League en UEFA Cup werd onlangs bekendgemaakt. Er staan tien zware kwalificatiewedstrijden te wachten:

NEC – Dinamo Boekarest
Vitoria Setubal – Heerenveen
Stade Rennais – Twente
Ajax – Borac Cacak
Feijenoord – Kalmar FF

PSV lootte voor de Champions League weer eens Liverpool en een Franse ploeg. Erg origineel zijn ze niet bij de UEFA.

Liverpool – Tegenstander die ze niet ligt
Olympique Marseille – Weer eens een Franse tegenstander; ligt ze vaak wel
Atletico Madrid – Ze hadden ook Fiorentina kunnen trekken

Feijenoord

Voor Feijenoord beloofde de voorbereiding weinig goeds, maar ook andere ploegen hadden het moeilijk. Zo blameerde FC Utrecht zich tegen het Zeeuwse elftal en verloor Vitesse bijna al haar oefenduels. Op zich is dat niet erg, als je in de wedstrijden dat het er voor gaat maar wint. En laat dat nou net zijn wat niet gebeurde…

Vrijdag

Het openingsduel ging tussen Vitesse en Groningen, twee ploegen die ongeveer aan elkaar gewaagd zouden zijn. Maar niets was minder waar. Groningen won met maar liefst 0-4.

Zaterdag

In de eerste competitieronde spelen bijna alle favorieten uit. PSV lijkt het uitnadeel niet te deren. FC Utrecht wordt met maar liefst 1-5 ingeblikt. Minder goed vergaat het Ajax. Ze verliezen met 2-1 van Willem II. Ai, Marco van Basten, die met Oranje haast geen wedstrijd verloor, begint zijn carrière als clubtrainer niet best. Verliezen in een openingsduel is Ajax niet vaak overkomen, verliezen van Willem II evenmin.

Roda weet FC Twente nog net op remise te houden in eigen stadion, terwijl NEC, de enige hooggeplaatste ploeg die in eigen stadion speelde, De Graafschap met 2-0 klopt. De overwinning kwam pas laat tot stand. Ondanks dat doelpuntenmaker Worm volkomen terecht zijn tweede gele kaart incasseerde door zijn blote bast aan het publiek te showen, wisten de Nijmegenaren nog eenmaal te scoren.

Zondag

Op zondag spelen de gepromoveerde ploegjes en ze laten een goede indruk achter. Über alles Volendam speelt Heerenveen bijna van de mat, maar de Friese ploeg is bijzonder effectief. Vorig jaar liet NAC zien hoe ver je kan komen met Duits voetbal, dus misschien komt het nog wel goed met Heerenveen.

Datzelfde NAC speelt uit tegen AZ en kopieert de uitslag van afgelopen seizoen. En dat terwijl AZ goed speelt. Helaas missen ze de scherpte om het tot een goed einde te brengen. NAC, dat weinig kan afdwingen, neemt de twee cadeautjes gretig aan. AZ scoort één keer en slaat een cadeautje hooghartig af. Stijn Schaars presteert het om de penalty naast te schieten. Tja, als je niet wilt… Het bleef dus 1-2, de gifbeker is dus nog niet leeg voor AZ.

Feijenoord kwam al gauw op voorsprong tegen Heracles, maar De Guzman dupeerde zijn ploeg met een oliedomme actie. Hij deelde ff een elleboogje uit. Daar staat maar één straf op: een rooie kaart. Na de rooie kaart stortte Feijenoord in. Heracles kwam al gauw op gelijke hoogte en veegde vervolgens de vloer aan met Feijenoord. De Rotterdammers werden steeds meer teruggedrongen en de 2-1 leek slechts een kwestie van tijd. Feijenoord kon slechts hier en daar wat speldenprikjes uitdelen, maar niet op de kwetsbaarste plaatsen. Dat het uiteindelijk 3-1 werd, was niet eens geflatteerd. Nee, Gertjan Verbeek heeft veel werk te doen. Zo mogelijk nog meer dan Marco van Basten. Toch denk ik dat hij Feijenoord er wel weer bovenop kan helpen.

ADO Den Haag begon het seizoen ook goed. Na één jaar afwezigheid, met een nieuw stadion, na een seizoen vol omkopingen, intimidatie, maar ook met een happy end, viel het met de deur in huis. Of beter gezegd: kasteel. Het was Sparta dat de kasteeldeuren wel erg ver had opengezet. In een bizarre wedstrijd, waarin ieder doelpunt wel werd veroorzaakt door een van richting veranderd schot, won ADO met maar liefst 2-5. En dat ondanks dat ze met ’n man minder speelden. En dat ondanks dat Sparta in het begin veel beter was. Ach, het was een dolle boel. Na afloop waren beide coaches ontevreden. Zo hekelde Wetzel de vrije trap waaruit de 2-3 viel. Ze waren op dat moment namelijk aan het wisselen. Foeke Booy klaagde juist over de stadionspeaker, die zijn eigen ploeg publiekelijk afviel. Zo bleef het nog lang onrustig in Rotterdam, dat in Excelsior de enige ploeg heeft die dit jaar goed presteert.

Massa oppermachtig in Valencia

Tweemaal is scheepsrecht

Nieuwe circuits zijn tegenwoordig "in". Ditmaal werd er gereden in de straten van Valencia. Stratencircuits leveren vaak saaie optochten op en helaas was het dit keer niet anders: de nummers 1, 2 en 3 in de kwalificatie finishten op dezelfde positie.

Kwalificatie

Fernando Alonso had eindelijk weer een reden om zich voor de volle 200% te geven. De Spanjaard reed zijn "tweede thuis-grand prix" en hij wilde natuurlijk wel goed voor de dag komen. Op het bochtige stratencircuit waren zijn stuurmanskunsten in de vrije trainingen soms goed genoeg voor een hoge klassering. In de kwalificatie had hij zijn kruit echter al verschoten. Hij haalde "Q3" niet eens en bleef steken op een zeer teleurstellende twaalfde plaats.

In "Q2" is het Vettel die de show steelt, in "Q3" stelt Massa orde op zaken. Hij rijdt beheerst naar pole. Hamilton kan nog enigszins volgen en ook Kubica zit er weer goed bij. De Finnen Räikkönen en Kovalainen steken (niet alleen) qua prestatie bleek af tegen hun teamgenootjes. Laatstgenoemde is amper sneller dan Vettel, die netjes de zesde tijd neerzet.

Race

Bij de start gebeurt weinig. Massa, die aan de binnenkant van de baan start, heeft weinig moeite om zijn eerste plek vast te houden. Hamilton weet Kubica nog net af te houden, terwijl zijn teamgenootje Kovalainen Räikkönen inhaalt. De posities zijn daardoor vooraan wel bepaald.

Minder geluk heeft Alonso. Uitgerekend hij overleeft de openingsronde niet. Nakajima maakt zich niet geliefd bij de Spaanse fans door op de Renault te klappen. Het gebeurt op een krap punt, waar de snelheid vrij laag is. Desondanks is het genoeg om de achterkant van de Renault flink te beschadigen. Alonso brengt zijn bolide naar de pits en kan uitstappen. De reparatie zou naar schatting drie kwartier gaan duren en zo’n gat maak je nooit meer goed. Zelfs al heet je Alonso.

De dynamiek is al gauw uit de race verdwenen. Vooraan loopt Massa langzaam weg bij Hamilton, die op zijn beurt weer wat uitloopt op Kubica. Kovalainen houdt Räikkönen vervolgens op. DC is in het achterveld nog iemand die wat probeert. Helaas mislukt zijn "aanval" weer eens en gaat hij zelf in de rondte. Subtiel zit te klagen dat hij sneller is dan zijn teamgenoot. Als hij Fisichella eindelijk voorbij is, trekt hij een behoorlijk gat. Het is het enige wat er voor de (Spaanse) toeschouwers valt te beleven in de openingsfase.

Pitstops

Gelukkig zijn er dan nog de pitstops. Massa komt al in de vijftiende ronde binnen. Hij heeft dus licht gekwalificeerd, maar hij komt wel voor zijn teamgenootje de baan op. Kovalainen ziet zijn kans schoon om bij de twee Ferrari’s weg te rijden en slaat even een gaatje. Hamilton probeert in zijn rondjes als koploper weer wat tijd goed te maken op Massa. Als hij in de achttiende ronde weer de baan op komt, is zijn achterstand wel iets geslonken, maar ook niet meer dan dat.

De mannen daarachter stoppen later. Kubica en Räikkönen stoppen een ronde na Hamilton; Kovalainen rijdt nog twee rondjes door en komt tussen Kubica en Hidefeld op de baan. Voor Hidefeld is het weer eens een frustrerende race. Hij moet nog naar de pits en hij ligt al op achterstand. Nog erger is het dat zelfs Timo Glock, die de laatste races uitstekend op dreef is, hem na zijn pitstop voorblijft. De Toyota-coureur behoort namelijk tot de minderheid die slechts één keer stopt.

Als Piquet in de 33e ronde zijn eerste pitstop maakt, rijdt Massa nog even de snelste ronde van de race. In 1:38,840 legt hij zijn 34e ronde af. Drie ronden later gaat hij voor de tweede keer naar de pits. Bij het wegrijden rijdt hij bijna op Subtiel, die uit het niets lijkt te komen (hij kwam niet tegelijk met Massa de pits binnen), wat hem later op een boete zou komen te staan.

Als Hamilton en Kubica even later ook stoppen, valt Subtiel uit. Hij kan een bocht niet halen en besluit te laat om de uitloopstrook te gebruiken. Het resultaat: een Force India die aan de rechterkant flink om de muur zit gevouwen.

Bij Ferrari proberen ze Räikkönen langs Kovalainen te loodsen bij de pitstops. Ze komen op het dubieuze idee om hem tegelijkertijd met zijn landgenoot te laten stoppen. Daarbij ben je volledig afhankelijk van een snelle pitstop en kun je niet op de baan ergens tijd winnen. Een ronde later (of soms zelfs vroeger) stoppen wil nog wel eens voordelig zijn, maar van die mogelijkheid werd geen gebruik gemaakt. Kovalainens pitstop was echter dusdanig traag, dat Kimi hem makkelijk had kunnen pakken. Hij was echter te gretig en vertrok te vroeg. Het leek een beetje op het pitstraatincident van Albers, het verschil was echter dat Räikkönen meteen stopte. De ongelukkige pompbediende werd per ambulance van het circuit gevoerd.

Motor

Räikkönen reed dus weer vrolijk mee, weliswaar een paar plaatsjes lager dan gepland, maar nog steeds op koers om tenminste nog iets te scoren. Helaas voor Ferrari ging niet lang daarna de tweede Ferrarimotor in twee GP's de lucht in. Op het rechte stuk van start/finish is het vermogen opeens weg, waarna er een indrukwekkende witte rookpluim opstijgt.

Opgeblazen Ferrari-motoren, dat was ooit zo zeldzaam als een spannende Grand Prix. Dat was vooral in het Schumacher-tijdperk. Spannende races waren er toen bijna nooit. Vooral zijn wereldtitels van 2001, 2002 en 2004 werden gekenmerkt door een totale afwezigheid van concurrentie. De Ferrari was snel en vooral heel betrouwbaar. Althans, dat was die van Schumacher. Barrichello had in die jaren bijna nog meer technische defecten dan Verstappen in zijn hele carrière. Na zijn titel in 2004, ging in 2005 alles fout voor hem. In 2006 zat hij er toch weer bij, maar toch sloot Schumacher zijn carrière af zonder wereldtitel. Ironisch genoeg kwam dat door een witte rookpluim… Destijds de eerste in zes jaar (!).

Gelukkig voor Massa blijft zijn motor ditmaal wel heel en bewijst hij dat tweemaal wel scheepsrecht is. Met een pole, snelste raceronde en bijna van start tot finish aan kop te hebben gelegen is hij de man van het weekend. Hamilton en Kubica zijn goed genoeg voor het podium. Kovalainen pakt nog vijf punten met een vrij matig optreden, Trulli scoort een fraaie vijfde plaats. Vettel weet zijn zesde startplaats in een zesde plaats aan de finish om te zetten, wat niet verkeerd is. Glock weet zijn dertiende startplaats knap om te zetten in een zevende plaats aan de finish na een prima gereden race. Rosberg wordt netjes achtste na een agressieve race.

Publiek

Na de race maakte het Spaanse publiek zich niet geliefd door Hamilton uit te joelen. De kleurling is niet zo geliefd in Spanje vanwege de gebeurtenissen van vorig jaar met Alonso. Het is dus niet zozeer racisme, maar erg leuk is het niet. Tijdens de tests in de afgelopen winter was het ook al zo. Erg kinderachtig!

Afsluiting ONJK

Evaluatie

Het is inmiddels bijna een week geleden dat het ONJK is afgelopen en nu ga ik eindelijk beginnen aan een evaluatie. Het toernooi werd namelijk voor het eerst in Enschede gespeeld. Hoe beviel de nieuwe locatie?

Computers

Een voordeel was dat er in het café een rij computers was. Dat was in Hengelo niet zo. Toch was er nog wel wat te klagen:
1) Een café is niet de rustigste plaats om op je gemak de livepartijen te volgen of je mail te checken.
2) Je zit met je rug naar de open ruimte, wat ook niet zo prettig is.
3) De computers werkten op het krakkemikkige Firefox. Verder moest je iedere dag opnieuw een IP-adres aanvragen en iedere dag proberen* Flash Player of zoiets te downloaden. Er zat amper een programma op die stomme computers.
4) Op woensdag kwamen die stomme E'tjes. Ze gingen de hele tijd stomme spelletjes spelen, waardoor anderen de livepartijen niet konden volgen. Het leek overigens wel of die E'tjes er meer waren voor het computeren, dan voor het schaken. Zelfs als ze moesten spelen waren alle computers nog bezet…

Zalen

De zalen zaten "beneden". Via een ingewikkeld gangenstelsel kon je de gymzalen (?) bereiken. Helaas zaten de faciliteiten, zoals het toilet, boven. Daar werd over geklaagd.

Verder heb ik mensen horen zeuren over de stoelen. Wat ik zelf vervelend vond, was dat de speelzaal alleen door de deelnemers mocht worden betreden. De toeschouwers mochten vanaf een tribune over de schakers neer kijken. Ik heb daarom ook niks kunnen zien van de vele drama’s die zich hebben afgespeeld op sommige borden. Waarom er geen deelnemers in de zaal mochten komen, is me niet duidelijk. De zaal was immers groot genoeg. Misschien kwam het door de Young Masters, die op een potsierlijk podium moesten spelen. Die wilden vast stilte.

Mijn tip: zet die gasten volgend jaar gewoon in een geluiddicht kamertje en stel de speelzaal van de A, B en C open voor het publiek.

Prijsuitreiking

Bij prijsuitreikingen is er altijd een soort mismatch tussen de organisatie en het publiek. De prijsuitreiking komt altijd op het eind van het toernooi, dus wil iedereen naar huis. De organisatie probeert de prijsuitreiking echter zoveel mogelijk "aan te kleden" en uit te smeren, waardoor ze het publiek tergen. Het komt de sfeer niet ten goede en als er dan ook nog allerlei fouten worden gemaakt, wordt het vervelend.

Dit jaar duurde de prijsuitreiking 38 minuten en 31 seconden. Dat kan natuurlijk erger, zoals bij het "echte" NJK in Schagen. Na een oersaai brabbelverhaal van Lex Jongsma kwam me toch een partij preken, liedjes en andere flauwiteiten. Op het eind werden dan toch maar de winnaars naar voren geroepen. Dat zo’n prijsuitreiking dan twee à drie uur duurt is niet zo gek.

Dat viel nu dus wel mee, maar echt opschieten deed het niet. Allemaal n00bs die niks van schaken afweten en denken grappig te zijn krijgen dan het woord. Het is een schande! :@

Het probleem bij deze prijsuitreiking was dat niet iedereen kon zitten. Mensen zijn blijkbaar niet ontworpen om de hele tijd te staan, dus na een tijdje zoek je vanzelf naar ondersteuning. Iedere seconde vraag je je af wanneer het is afgelopen.

Locatie

ik ben dus niet zo’n voorstander van deze locatie en ik verlang terug naar Hengelo, waar de verschillende categorieën ten minste nog van elkaar waren gescheiden. De sfeer in het gemeentehuis is onovertroffen. je kan daar nog langs de borden lopen. Bovendien is het gemeentehuis van binnen veel ruimer dan die smalle gangetjes die in Enschede de speelzalen met elkaar verbinden. ik ben benieuwd naar het aantal deelnemers volgend jaar.

Prestaties

Qua prestaties was het ONJK een matig toernooi. Vin$ pakte uiteindelijk nog de eerste plaats, maar daar bleef het wel bij. Van de natuurfreakgangers scoorde eigenlijk niemand goed.

Ewood beleefde een teleurstellend toernooi. Behalve een berg elopunten raakte hij ook nog zijn jas kwijt. In de B speelde Bart ook niet super. Yme deed het daarentegen best goed, ook al deed hij de laatste ronde niet meer mee. Hij ging namelijk naar Schotland. 14 presteerde iets boven zijn veel te lage rating, wat dus niet heel spectaculair was.

In de E speelde ene Pepijn nog wel aardig, maar niet super.

Misschien werkt voorbereiden wel averechts. In 2002 speelde Ewood een vrij matig NK, ondanks dat Hij heel veel had voorbereid met Pascal. Gek genoeg hielp het weinig. Ewood scoorde 1 uit 5 met wit en 4 uit 4 met zwart met een onderscore van 0,08… Misschien kun je beter op andere dingen trainen, zoals tactiek of eindspelen. Vaak krijg je je voorbereiding toch niet op het bord. Je doet die voorbereiding natuurlijk niet voor niets, maar misschien piek je op die manier net te laat. Voor de externe competitie misschien…

Zo… Dat was de evaluatie van het toernooi. Hopelijk zullen de prestaties volgend jaar beter zijn en zal het nog gezelliger worden.** 😉

* Dat lukte namelijk niet op elke computer.
** Die twee begrippen gaan vaak hand in hand.

ONJK te Enschede V

Vijfde dag

In de zevende ronde kon eindelijk het interessante duel tussen Vin$ – Le gespeeld worden. Gisteren kon dat niet, omdat de twee jongens allebei tweemaal achter elkaar met wit hadden gespeeld. Ditmaal kon het wel en kreeg Vin$ het witvoordeel. Dat gebruikte hij vervolgens om na veertien zetten in een straalgewonnen stelling remise aan te bieden. Lenaart greep het buitenkansje na enig nadenken aan.

Na de partij had Vin$ spijt als haren onder zijn oksel dat hij remise had aangenomen. Hij wilde niet van een vriend winnen. Ik liep met de jongens mee naar Le’s hotelkamer. We zaten daar wat te zitten, te schaken en na te denken over de vreemde gebeurtenis. Ondertussen waren de schoonmaaksters bezig het bed te verschonen…

Weer buiten probeerde Monique S. Vin$ nog te troosten. Het leek niet veel uit te maken. Op dat moment ging d’r mobiel af. Het was Yge Visser. Hij had waarschijnlijk beter niet kunnen bellen, want hij schijnt inmiddels op non-actief te zijn gezet. (Ik heb het ook maar ergens gehoord.)

Daarna ging ik met Vin$ lopen. Langzaam maar zeker kwam hij uit zijn dip. Hij had er weer een beetje zin in. "Wat een dag", dacht ik. Zo denk je de winnaar al te kunnen aanwijzen en dan plotseling is het zo ver weg. Ik was blij dat Vin$ weer wilde spelen.

Remisevirus

Large en Ewood hadden het remisevirus opgelopen. Ewood raakte daardoor zijn 100%-score met zwart kwijt. Large had al een remise moeten afstaan. Hij stond trouwens behoorlijk goed, dus waarom het remise werd, is me niet helemaal duidelijk.

In de middagronde speelde Vin$ tegen Tony Zhang. Er werden wat zetten gedaan. Wit had misschien een plusje, maar de zwarte stelling was makkelijker te spelen, dacht ik. Opeens werden er rare zetten gespeeld, maar dat kwam omdat de partij remise was geworden. Niet slecht, maar misschien te voorzichtig.

Nullen

Verder gebeurde er weinig om trots op te zijn op de liveborden. Large ging er hard af op het livebord. Ik kan de partij niet beoordelen, omdat er rare zetten werden gespeeld. Zo kon niet gegaan zijn. De slotaanval zag er daarentegen normaal uit.

Het duurde maar en het duurde maar. Op een gegeven moment gingen de Baarnaars, waaronder ik, maar naar de Menza. Pascal zou nog op Ewood wachten. Zelf was ik een van de eersten die zijn maaltijd had samengesteld en ik ging op zoek naar een grote tafel. Die had ik uiteindelijk gevonden. In een enge, kille ruimte, naast allerlei gehorige machines, was een enorme tafel. Ik had m’n maaltje snel op en daar kwam Ewood. Hij had verloren en zei niks meer. Zijn gezicht sprak boekdelen.

Nog lelijker was de nederlaag van Lenaart. Hij verloor van Evert Rademakers en was kansloos voor de titel. Best sneu eigenlijk.

Zesde dag

Op de laatste dag gebeurde niet veel. De kamer was mooi opgeruimd en het was tijd voor de laatste ronde. Vin$ speelde al snel remise tegen Evert en gokte erop dat Kleine Christov niet zou winnen van Le Roi. Hij zou daarmee gelijk krijgen, waardoor hij het toernooi met Roi en Evert won. Uiteindelijk scoorde Vin$ één weerstandspuntje meer dan Roi en daarvoor mocht hij Lenaart dankbaar zijn, die de laatste ronde won, maar ook Large, die de laatste ronde verloor. Was dit andersom, dan had Roi een weerstandspuntje meer gehad.

Het "incident" in de zevende ronde haalde veel glans af van Vin$’ tot dat moment fraai gespeelde toernooi, maar hij mag volgend jaar wel meedoen aan de Young Masters. Dat was niet weggelegd voor Ewood, die zijn laatste partij nog wel won en met 5½ uit 9 nog boven Large eindigde. Zijn score van 1 uit 4 met zijn sterke kleur gaf te denken.

Lijst van BSG’ers:
1. Vin$ 7
5. Lenaart 6½
16. Ewood 5½
20. Large 5

Bulletin

Minder indruk maakte de bulletinploeg dit jaar. Renze Rietveld mocht de A-categorie dit jaar verslaan (geen idee hoe ik dat weet, want het staat niet op de toernooisite) en deed dat niet met verve. In de zevende ronde maakte hij de blunder van het toernooi door Lenaart met Large te verwisselen. Consequent wordt er gesproken over "Lars". Het vreemde is ook nog dat RR in Dieren, iets langer dan een week voor Enschede, tegen Lenaart speelde. Je zou dan toch wel verwachten dat 'ie ‘m dan nog wel zou herkennen… Verder klopte er wel meer niet. Lenaart bood zelf helemaal geen remise aan en hij eist een rectificatie.

Ewood wordt weer eens niet genoemd in de overigens zeer beknopte dagverslagen. Net als vorig jaar wist hij uit de schijnwerpers te blijven. Ewood heeft zijn stijl niet mee. Soms speelt hij zo saai dat je gewoon in slaap valt bij het naspelen van een partij. Dat komt misschien ook door het subtiele positionele spel waarmee hij zijn leeftijdsgenoten ver vooruit is. Zijn kracht is moeilijker te zien. Toch is het dan ook weer overdreven om zijn naam niet te noemen in de partijen die hij speelt.

Een ander gebrek is dat de verslaggevers niet de beschikking hebben tot een schaakprogramma. Daar kwam ik op dinsdag achter toen me gevraagd werd partijen in te voeren. Hierdoor zijn de partijen moeilijker te checken op blunders. Dan had Ewoods verliespartij in de één-na-laatste ronde vermoedelijk in een ander daglicht gestaan.

Ewood heeft volgend jaar nog een kans, Le niet meer. Hij heeft er echter veel uitgehaald.

ONJK te Enschede IV

Derde dag

Het bleef feest, want vandaag was Yme B. jarig. Qua resultaten ging het in de ochtend ook een stuk beter dan gisteren. Vin$ slachtte Ruben Slagter vrij eenvoudig, Le won van BB (Nee Jarno, dat was niet Bert Balke), Large van Tjerkie. Zelfs Ewood won. Hij had zich op de verkeerde kleur voorbereid, zo bleek. Ondanks het plotseling verkregen zwartnadeel won hij. En hoe… Zijn tegenstander maakte er echt een potje van in een partij die zo in een boek over ontwikkelingsvoorsprong had kunnen staan. Ewood was blij, maar ik had liever gezien dat hij met wit had gewonnen. Nu stond hij met wit nog steeds op -1.

Ondertussen verloor Bart met zijn geliefde Hongaars van Eva G. Zwart speelde 4…a6 (! volgens Ewood), waarna wit moet oppassen niet positioneel te worden overspeeld. Dat gebeurde niet, maar Bart offerde zich een beetje leeg.

Middagronde

De partijen waren al een paar uur bezig, toen ik Christov Kleijn zag lopen. Monique Stam vroeg aan hem wat hij had gedaan. Een gebroken man stak zijn duimpje omlaag. Het was duidelijk dat hij een verpletterende nederlaag had geleden. Vin$ had weer eens toegeslagen…

Behalve Vin$ was Lenaart aardig op dreef. Net als vorig jaar versloeg hij Bart Namuurs en bleef met 4½ uit 5 bijzonder hoog staan in het klassement. Large viel wat terug door een remise tegen Evert Rademakers, terwijl Ewood na een hele lange schuifpartij tegen Tijmen Kampfman een ontluisterende witnederlaag kreeg te slikken. Ewood was bijzonder slecht gehumeurd toen hij eindelijk terug was in het natuurfreakhuisje. 0-2 met wit en 3-0 met zwart…

Er gebeurde weinig die dag. Ik kreeg Vin$’ hakpartij nog een aantal keren te zien, maar daar bleef het ook wel bij. In de avond ging Ewood iets bedenken om van Danny de Ruiter (!) te winnen. Verder werd Ymes lievelingskostje gemaakt: hamburgers. Wel makkelijk, met al die jarigen… een kinderhand is gauw gevuld.

Vierde dag

Waar Pascal zijn auto’s vandaan haalt is mij altijd al een raadsel geweest. Die Baleno die hij altijd had, had hij ingewisseld voor een of ander vierkant barrel. Ook een Suzuki. Het is een auto die de kenmerken heeft van een lompe Amerikaanse bak, maar dan ontworpen voor mensjes van één meter vijftig. Genoeg gelachen, want nu wordt het ernstig. Het stuur was namelijk voor een deel gesmolten in de zon. Het zal je maar gebeuren dat je op de snelweg zit en dat je dan opeens een kleffe brij in je handen hebt…

Topduel van de dag was het duel der "FM’s". FM Toptalent speelde met wit tegen "FM" Vin$. Le Roi is een theoriekenner en is daardoor voor iedereen lastig… Maar niet vandaag. Hij werd van het bord gevaagd alsof hij een amateur was. Vin$ won met een trucje een pion, waarna Roi zijn torens offerde om in schoonheid te sterven. Hij vlocht nog wat matdreigingen in de stelling, maar Vin$ kon de aanval makkelijk afslaan, waarna hij het halve bord voorstond.

Ondertussen deed Le het rustig aan met een remise in het saaie Russisch (is die opening nog wel politiek correct?) Large won nog en Ewood wist zijn eerste (en enige!) witzege van het toernooi te boeken in een stelling waarin hij niet eens beter stond.

Voetbaltoernooi

Omdat de partijen vrij snel waren afgelopen, was het nog een tijd wachten op het voetbaltoernooi op deze rustdag. Er waren al wat namen bedacht voor het team, zoals het B-team/de B-teams, of anders wel de slome duikelaars en nog wel meer van dat soort namen.

Er waren acht spelers:
Yme
14
Pascal
Kasper
Le
La
Ewood
Behirder

Yme en 14 waren de keepers, zodat er nog zes veldspelers over waren voor vijf posities. Toch waren er steeds twee wissels.

Voor het toernooi gingen we nog even vier tegen vier inspelen. Dat ging wel aardig, maar het was dusdanig warm, dat het veel energie kostte. Daarbij kwam dat ik m’n portemonnee in m’n andere broek had, waardoor ik niet tig flessen water kon kopen… 😉

Het werd tijd voor het toernooi. Vijftien ploegen hadden zich ingeschreven. Ze werden in drie poules van vijf ploegen ingedeeld. Nadat er een stom wauwelverhaal werd gehouden over right to play, kwamen de vreemde/onuitspreekbare namen van sommige ploegen ter ore. Baarn, het B-team, was als eerste ingeschreven en speelde dan ook in de eerste wedstrijd op het eerste veld.

Toernooi

Het toernooi begon al slecht tegen "De Toren". Zij hadden een groot elo-overschot, maar voetballen is toch een ander spelletje. Met o.a.. Merijn van Delft en Sjefke en wat jeugdspelertjes maakten ze ons het moeilijk om wat met de bal te doen. Het samenspel was zeer matig, maar omdat zij ook niet zo goed waren liepen we weinig verliesgevaar. Helaas werden Large en ik opeens gewisseld. Meteen daarna blies een aanval van hun door onze verdediging heen en stonden we met 1-0 achter. Daar bleef het bij. Om op zo’n manier machteloos toe te kijken hoe we een punt lieten liggen frustreerde me enorm.

Daarom speelde ik de tweede wedstrijd met het mes tussen de tanden tegen een ploeg die nog veel slechter was dan wij. Ze hadden allemaal kneuzen, maar het lukte niet om snel te scoren. Uiteindelijk lukte het me om de 1-0 te scoren, wat veel adrenaline in me losmaakte. Ik schreeuwde het uit. Later gunde ik mezelf een publiekswissel.

Ook in de derde wedstrijd, tegen allemaal kleutertjes, werd ik gauw gewisseld. Het liep totaal niet, dus besloot ik maar om naar de kant te gaan. Mijn invaller, Large, scoorde meteen de 1-0.

Uiteindelijk werd het 3-0, waarna een lange pauze volgde. Het begon zachtjes te regenen en we gingen naar binnen om oranje te volgen op de Olympische Spelen.

In de laatste wedstrijd speelden we tegen Spijkenisse, dat tot dat moment alles had gewonnen. Dat zei wel wat over het niveau in de poule, want echt goed waren ze niet. We konden hun aanvallen makkelijk stoppen en we hadden meestal een overwicht. Het probleem was alleen om te scoren en dat moesten we juist doen. Hun keeper, Rik de Wilde of zo, was overduidelijk hun sterkste schakel. Zijn zwakte was dat hij veel te ver uitgooide, waardoor de bal weer naar onze keeper ging. We kregen echter weinig echte kansen en het bleef 0-0. Daarmee waren we slechts derde geworden, niet genoeg voor de halve finale. Tijd om op te krassen…

Ik had me wel vermaakt, maar ik vond 1) dat ik te vaak moest wisselen (in elke wedstrijd ben ik gewisseld) en 2) dat het resultaat wat matig was. Ik had nog wel een wedstrijdje willen spelen tegen een sterk team. Het mocht niet zo zijn…

Zomerschaak ronde 9

Perfectionist

Stilletjes verliet FM Henk de speelzaal. De zomeravond was weer voorbij en hij had toch maar mooi 11½ punt gescoord uit 13 partijtjes. "Ja, die FM-titel ben ik nog steeds wel waard", dacht hij. "Maar waar is die tijd gebleven dat ik Friso aankon?" vroeg hij zich vertwijfelend af. Want die anderhalve verliespunt, waarvan één punt door een bescheiden clubschaker en een halfje in de laatste ronde, haalden de glans van het mooie optreden af. "En wat stond ik slecht tegen Theo", schoot er toen ook nog door zijn hoofd. Nee, het was een avond om snel te vergeten.

Dat was het zeker, ook voor mij. Ik besloot om maar een keer te gaan snelschaken (de afgelopen tig keer kon ik niet meedoen vanwege vakantie, dan wel schaaktoernooien), maar dat was vooral om eventueel schaakspullen te "lenen" als iemand zich nog zou aanmelden voor het schaaktoernooi. Dat gebeurde niet. EB, iemand die vaak meeleest en eventueel geïnteresseerd zou zijn, deelde me mede dat hij naar een verjaardag ging. De witte had al geen vakantie meer (!) en L & L kwamen niet. Dat verbaasde me niet, want toen ik van huis wegging, zag ik Lenaart nog lekker op MSN zitten. Ik veronderstelde dan ook dat ik ze de dag erop niet zou zien. De rest is geschiedenis.

Toernooi

De opkomst was vandaag hoog en voordat iedereen er eindelijk was, kon ik meekijken bij anderen. De stemming zat er goed in bij mij. Ik had er echt zin in om mijn tegenstander te ownen. Mijn eerste tegenstander was Fliffer. Hij bleef lang ouwehoeren met zijn generatiegenoten en ik voelde de adrenaline langzaam wegstromen. Het werd een scherpe partij, waarin ik wel goed stond. Theo offerde echter een kwaliteit om een aanval op te zetten. Het was waarschijnlijk wel verdedigbaar, maar in tijdnood schoot ik twee tactische bokken. Eerst gaf ik m’n toren weg en daarna zag ik torenwinst door een dubbele aanval over het hoofd. In plaats van materiaal te winnen, verloor ik nog meer materiaal en tikte de klok brutaal de laatste seconden weg. Weg was het goede gevoel.

Daarna won ik nog wat partijen. Tegen Simonian speelde ik weer eens heel slecht, waardoor ik dom stond. Later kreeg ik wat kansjes en toen deed hij tot twee keer toe een onreglementaire zet. Hij miste dat hij schaak stond. Ik speelde toch nergens om, dus ik liet de beste man rustig een goede zet doen. In tijdnood gaf hij lukraak pionnen weg, die ik maar besloot te pakken. Toen zag ik dat het pat was. Oeps…

Maar de klucht werd nog maffer. Simonian wilde die remise helemaal niet. ;p Wat jij wil… xD

Ook van De Ruiter kon ik niet winnen. Ik deed op 1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pc3 h6!? het nog vreemdere 4.f4, waarna hij 4…dxe4 deed. Ik vroeg me af hoe het dan staat. Ik besloot snel te ontwikkelen, maar het was niet zo dat ik echt iets kon met mijn ontwikkelingsvoorsprong. Hij bood remise aan toen ik een pion kon winnen. Ik nam het daarom maar aan. ;p

Nog erger was de partij tegen Hilhorst als ik me niet vergis in z’n naam. Hij speelde Caro-Kann (saai…), maar hij deed het anders dan de meeste anderen. Ik stond misschien wat beter, maar ik moest helemaal naar een dame-eindspel afwikkelen. Daarin probeerde ik die vervelende a-pion eens te winnen, die er steeds voor zorgde dat er eeuwig schaak inzat. Daarbij zag ik hoe een klok langzaam aan het aftikken was en met een gerust hart speelde ik op winst. Ik werd pas wakker toen ik zag dat ik nog vier seconden over had. Ik probeerde met m’n koning die a-pion op te vreten, maar daarbij liet ik wel mat toe. Het erge daarbij was dat ik die a-pion de zet ervoor had kunnen slaan en dat 'ie nu het mat mogelijk maakte. Maar de partij was hoe dan ook op tijd verloren gegaan.

Het erge was dat m’n tegenstander de ronde erna in een pionneneindspel verloor van Beijen… 😐

In de laatste ronde speelde ik weer eens tegen FM Henk, die zijn liefde voor Pd2 niet kon onderdrukken. Ditmaal speelde hij de zet wel erg vroeg in het Schots. Ik stond wel aardig en ik leek met vaste hand op remise af te koersen. 😛 Nee, ik speelde op activiteit en dat leverde me een pionnetje op. Dat pionnetje was niet zo veel waard en ik bood hem een gelijkstaand (?) lopereindspel aan. Daar ging hij niet op in en hij maakte er een toreneindspel van. Daarin stonden mijn stukken echter veel beter en ik wist mijn d-pion naar de overkant te krijgen. Uiteindelijk kon ik het eindspel K+T tegen K niet op tijd winnen.

Zo had ik iets van 10 punten gehaald. Niet slecht, maar ook niet heel goed. Heel middelmatig eigenlijk. Ik was in ieder geval ingeschaakt voor mijn eigen toernooi, mocht dat enige waarde hebben.

Verder was er niet veel te vermelden. Richard L. kwam nog vaak naar me toe. Tijdens de partij die ik tegen ‘m speelde had hij allemaal snot aan z’n hand of zo. :S Leuker was zijn partij tegen Racekamp, die van FM Henk won. Die grapjas dacht met Td6-d8 zijn toren te laten promoveren en verving het ding door een dame. En Richard had nix in de gaten! EB wel. Hij had moeite om zijn lach in te houden. 😉

Dat was het dan weer… Tot volgende week. 😉

ONJK te Enschede III

Tweede dag

Op 5 augustus was 14 jarig en werden de tweede en derde ronde van het toernooi gespeeld. Zelf had ik die nacht amper een oog dichtgedaan en ik vreesde dat dat bij mijn kamergenoten ook zo was.

Dramatische ochtendronde

In de ochtend zat ik dan ook in de analysezaal waar de slechte resultaten langzaam maar zeker binnensijpelden. De ene na de andere nederlaag kwam binnen. Tot overmaat van de ramp verloor zelfs Ewood. Zijn goede resultaat van gisteren werd met een klap hardhandig de prullenbak in gesmeten. Na afloop was Ewood woedend over het "Duitse" spel van zijn tegenstander. Gek genoeg wist Ewood precies waar hij zijn kans had gemist. Als ie dat voortaan nou tijdens de partij zou weten…

Vin$ was ondertussen de enige (!) die niet verloor. Invin$ible Vin$ kwam echter niet verder dan remise tegen Talitha M. Bij het voorbereiden stelde ik hem voor om Spaans met 4…Pge7!? te spelen. Vin$ verraste me door een scherpe Sveshnikov te spelen, een opening die zo langzamerhand iedereen wel kent. Het werd een grappige partij, waarin Vin$ zelfs even verloren stond. Op het eind had hij nog wel kunnen melken, maar, zo sprak hij, hij schaamde zich dat hij verloren had gestaan.

Tussen de ronden door liep ik met Lenaart mee naar zijn hotel. Hij liet me zijn eerste twee partijen zien. Hij had zojuist door een grapje in de Sveshnikov (!) gewonnen. Het was een grapje met een schaakje op d5, waarmee wit een kostbare pion wint. Zijn tegenstander vond het nodig om een kwaliteit te geven en werd ongenadig afgeslacht. Lenaart liet de stelling nog eens zien aan o.a.. Pascal. Hij zag de truc niet meteen en ging, hoewel Le duidelijk had gezegd dat het een truc was, positionele zetten voorstellen. 😛

Middagronde

Later werd 14’s verjaardag gevierd met taart. Dat ging er wel in en dat was te zien aan de prestaties van de middagronde. Na de ijsjesscore van de eerste ronde, schaamden sommigen zich zo van de onthutsende prestaties in de ochtend, dat ze best oren hadden om de begeleiders op een ijsje te trakteren. 😛

De middagronde verliep dan ook een stuk beter. Ik heb ooit eens geconstateerd dat je ook een halve offday kunt hebben en blijkbaar was dat nu weer zo. Iedereen wist weer te winnen, wat dus eigenlijk weer een ijsjesscore betekende. Iedereen, behalve de jarige, hoe ironisch. 14 verloor beide partijen op zijn verjaardag.

Vin$ was tevreden over zijn krachtige zwartoverwinning. In Bart-stijl ging hij op de witte koning af. Wit verdedigde niet optimaal en kon rond zet twintig opgeven. Dat Vin$ met zijn slotzet mat in twee miste doet daar niks aan af.

Ewood speelde zijn tegenstander de vernieling in en kon weer (even) lachen. Ook met Dalmuti zat hij meestal op de grootste stoel. Ik kon daarin niet meegaan. Ik had steeds Ewoudkaarten (laagste kaart een zeven of zo) en dan was ik steeds kleine/grote boer.

Avond

Die avond werd 14’s lievelingskostje gemaakt. Brood met allerlei soorten vlees of zo. Gelukkig hadden Ewood en ik een tartaar en die was best lekker. 😉 Na het eten werd er nog lang voorbereid, waardoor ik de volgende dag weer brak m’n nest uit zou komen…

ONJK te Enschede II

Heenreis

Op maandag 4 augustus begon het ONJK pas echt. Beppie haalde eerst Yme B. op en vervolgens gingen we richting Enschede. De TomTom werd aangezet en die stuurde ons in een vreemde route naar de campus. Gek genoeg reden we door Hengelo. Bijna stuurde die Tom Tom ons nog de parkeergarage in waar we vroeger altijd stonden.

Op de campus stond gek genoeg niet aangegeven waar de speelzaal nou precies was. Na wat vragen was de locatie eindelijk gevonden. Bovenaan een trap kon je jezelf aanmelden. Het was behoorlijk druk in de krappe ruimte. Buiten was meer plaats en daar zaten we te wachten op Pascal. Hij was laat, erg laat. Op de valreep kon Geertien, ofwel 14 zich inschrijven. Ook Vin$ was wat laat. Zijn pa had ook wat moeite met het vinden van de speelzaal. Hij zal de enige niet geweest zijn…

Opening

Na wat geniks was er dan eindelijk een opening. In een speelzaal werd wat gemompeld. De toeschouwers konden op de tribunes of op de ruimte daarachter meekijken. Er was weinig te zien en nog minder te verstaan. Uiteindelijk werd er nog om "kleur" geloot en dat was het wel weer. Laat het toernooi beginnen!

Eerste ronde

De eerste ronde is doorgaans niet de interessantste ronde. Om de topduels zoveel mogelijk op het eind van het toernooi te laten plaatsvinden, is er ooit bedacht om dergelijke toernooien op "rating" in te delen. Zodoende speelde iedereen in de "A" in de eerste ronde tegen een tegenstander met 300-600 elopunten meer of minder. Desondanks hingen er lange tijd verrassingen in de lucht. Uiteindelijk zijn alleen Tony Zhang (remise) en Eugene Riaan d’or (een nul) die bovenin puntverlies oplopen.

Verder waren er geen verrassingen. Vin$ speelde een scherpe variant tegen "keekie" en miste daarbij kennelijk iets. Hij won een dame, maar zwart kreeg er heel veel voor terug. Vin$ bleef dreigingen in de stellingen vlechten en uiteindelijk waren die genoeg voor het volle punt. Large stond even moeilijk, maar hij had kennelijk een stuk meer. Ewood wist met zwart een saai spelende Germaan te verslaan, maar het soepelste puntje werd gescoord door Le. Net als vorig jaar wist hij zijn tegenstander zo gek te krijgen op het zelfvernietigingsknopje te drukken. Wit verloor met …f4 zijn loper op e3. Daarna duurde het wel even voordat Le de vis op het droge had.

IJsjesscore

De eerste dag werd een behoorlijk succes voor de spelers uit het natuurfreakhuis. Met 4 uit 5 werd de ijsjesscore gehaald. Als de reglementaire overwinning van 14 wordt meegeteld, dan was de score met 5 uit 6 helemaal hoog. Dat had wel een ijsje verdiend…

Natuurfreakhuis

Het natuurfreakhuis was een ander geval dan de afgelopen jaren, al leek het in reistijd niet veel uit te maken. Het duurde namelijk een (klein) half uur om bij de speelzaal te komen. De witte, die de verslaggeving voor de C voor zijn rekening nam, kon het dan ook niet laten om Kasper W. daarmee steeds te dissen. xD

Het natuurfreakhuis had twee verdiepingen. Anders dan vroeger zaten er ook veel anderen. Dat was wel ff wennen. Met alleen schakers is het leuker, vind ik. Zelf zat ik met Vin$ en Ewood in kamer 12, op de tweede verdieping in het uiterste hoekje van het gebouw.

Jarige

Die avond was Beppie er nog. Het avondmaal was vrij simpel; het was namelijk pasta. "Pennen" of zo. Na het eten ging Beppie weg en werd het tijd om voor te bereiden. Het bleef nog lang onrustig die avond, zeker omdat 14 de dag erna 16 werd. Om twaalf uur werd er dan ook uitgebreid gezongen in zijn kamer. Het ging nog tot drie uur door, waarna een andere bewoner ze tot rust probeerde te manen. "Het is hier super gehorig, stilte alstublieft!" werd er ongeveer gezegd. 14 kon er iig wel om lachen. Dat lachen zou hem echter gauw vergaan…

ONJK te Enschede

Introductie

Op vrijdag 1 augustus begon het ONJK voor de Young Masters. Drie dagen later begon het toernooi voor de A, B, C en D-categorie en pas op de woensdag begon de E-categorie. Waar de Young Masters dit jaar voor het eerst één partij op een dag speelden, speelden de andere spelers meerdere partijen op een dag. Dat heeft natuurlijk als voordeel dat het toernooi niet zo lang duurt, het nadeel is dat je vermoeiende dagen kunt meemaken.

De afgelopen jaren (zo niet decennia) werd het toernooi in Hengelo gehouden. Daar het toernooi altijd begin augustus wordt gespeeld, staat het bekend als een heet toernooi. In 2004 maakte een hittegolf het leven voor de schakers er niet makkelijker op (gek genoeg was dat mijn enige "goede" optreden in Hengelo…)

Het nadeel was dat de speelzaal "te krap" werd. Verschillende categorieën moesten uitwijken naar andere locaties. Hoewel de verschillende speelzalen vlakbij elkaar zaten, moest het toch anders. Raar, als je naar het aantal deelnemers kijkt. Het aantal deelnemers steeg in de periode 1992 – 2003 van ongeveer 300 naar 400. In 2004 en 2005 waren er zelfs ruim 500 deelnemers, maar de laatste jaren is het weer ongeveer 400. Dit jaar waren het er 387, als ik goed heb geteld. Er is (dus) sprake van een dalende trend. Het lijkt er dus sterk op dat de organisatie in paniek is geraakt door de vele deelnemers in 2004 en 2005 en daardoor heeft gezocht naar een ruimere locatie. Dat er te weinig plaats was in Hengelo lijkt me onzin.

Zodoende ging het toernooi van het gezellige stadhuis in Hengelo naar het sfeerloze onderkomen van de joenieveursetie of Enschede. Het was een raar gebouw waarover veel is aan te merken. Er zijn verdacht veel gangen, ofwel catacomben, die uitmonden in verschillende speelzalen. De gangen komen uit op een centrale trap naar boven, waar de voorzieningen zijn. Om weer naar buiten te gaan moet je een dikke, vette trap af. Gelukkig waren de winkels wel in de buurt, maar dat was in Hengelo ook zo. 

Maar goed, dat dus over de speelzaal en andere onbelangrijke dingen. Straks meer over het echte toernooi!

Deelnemers:
YM: 20
A: 72
B: 75
C: 76
D: 80
E: 64
_____+
387

Dieren, de afsluiting

Samenvatting

Uiteindelijk werd het toernooi een groot succes voor VR, die zijn derde IM-norm scoorde. De anderen deden het wat minder:

Hoofdgroep:
15. Vincent Rothuis 5½, 2484 [2357 + 15,9]
27. Lars Ootes 5, 2252 [2223 + 5,25]
34. Ewoud de Groote 4½, 2211 [2251 – 6,9]
52. Lennart Ootes 4, 2119 [2064 + 10,0]

A-groep:
16. Jesper de Groote 6, 2087 [2087 + 1,3]

B-groep:
21. Piet Ootes 5½, 1755 [1742 + 6,25]

Er werd over het algemeen een fractie boven het verwachte niveau gespeeld, maar veel was het niet. Soms waren er wat gelukjes, soms werden goede stellingen verspeeld. Erg veel geld leverde het niet op.

Foto’s

Uiteindelijk komen dan de foto’s boven water. Ik heb er een aantal gemaakt:

VR op de ochtend voor de vierde ronde. Hij had de dag ervoor sensationeel gewonnen van Freezo en hij zou later die dag winnen van de FM met de enorme bril.

De rustdag verdeelde het toernooi in twee delen. Terwijl mijn verjaardag werd gevierd, oefenden de Dierensche boys voor het voetbaltoernooi. Na de rustdag mocht er niet meer worden gevoetbald, waardoor mijn campinggenoten hun energie in de late uurtjes moesten kwijtraken… 😐

Een mooie zonsondergang op maandag 28 juli.

Op de slotdag konden de winnaars pronken met 1) hun prijzengeld, of 2 en 3) met hun IM-norm. Behirder won een bescheiden bedrag van 70 euri, voor VR was zijn derde IM-norm haast onbetaalbaar.

Hierdoor waren we zo laat op de prijsuitreiking: het duurde zo lang voordat het eten er was!

Film

Tot slot nog een filmpje van VR, Le en ondergetekende:

Tot volgend jaar !/?

Dieren (3)

Het slot

Er waren alweer vijf ronden gespeeld en het werd tijd voor een rustdag. Daarna zouden nog vier zware ronden komen. Met 3½ uit 5 had ik in ieder geval nog tweeënhalf punt nodig voor het prijzengeld. Ik had het gevoel dat ik een beetje op stoom was geraakt, dus dat moest wel gaan lukken, dacht ik.

Zondag 27 juli

Op de rustdag werd mijn verjaardag nog eens gevierd. In de ochtend kwamen mijn ouders en tot mijn verrassing ook nog mijn grootouders. Er was ook gebak meegebracht. De vlaai werd probleemloos verorberd, de "Tom poezen" niet. De slagroom was helemaal goor geworden. 😦

Het was die dag heel warm en ik ging af en toe nog met Ewood een balletje trappen. ‘s Avonds werd er friet gehaald, wat samen met de kip en de sperziebonen een aardige maaltijd vormde.

Maandag 28 juli

Een nieuwe week met nieuwe kansen. Helaas voor mij had ik niet meer zo’n zin in het toernooi. Ik was die ochtend verdiept in het overigens zeer slecht geschreven boek over Magnus Carlsen. Het boek is geschreven door de meest ongezellige nerd uit de schaakwereld. Verder staan er veel matige partijen in. Misschien dat het niveau van die partijen me inspireerde om binnen de kortste keren twee stukken weg te geven. Het begon al met de opening. Na 1.e4 e5 2.f4 kwam ik op de onzalige gedachte om 2…d5?! te doen. Het tegengambiet heeft me best wat punten opgeleverd, maar ik ben erachter gekomen dat het vrij gemakkelijk te weerleggen is. Ik had me echter amper kunnen voorbereiden op mijn tegenstander, vandaar dat ik besloot iets "onverwachts" te spelen. Na 3.exd5 e4 4.d3 Pf6 5.dxe4 Pxe4 6.Pf3 kwam ik in een dubieus openingsgevecht dat ik eigenlijk niet wilde. Ik maakte het allemaal nog wat erger met 6…Lb4+, om het veld c3 af te pakken van het paard. Na andere zetten sta ik gewoon minder omdat ik mijn pion moeilijk terugwin. Na 7.c3 zag ik dat het nog een graadje erger: na 7…Lc5 zou ik na 8.Da4+ gewoon een stuk verliezen. "Vijf degelijke partijen en dan ineens dit," dacht ik, terwijl ik met afschuw naar mijn stelling keek. Ik speelde daarom maar 7…De7, om na 8.Da4+ Pc6!? te proberen. Vervolgens offerde ik zowel mijn paard als loper. Daarmee was de koek nog niet op. Mijn tegenstander verloor nog ergens een stuk, om in een gewonnen stelling opeens heel stom nog een stuk weg te geven. Toen stond ik opeens gewonnen. Het was de lelijkste overwinning ooit en over de eventueel verloren halfjes in het begin van het toernooi had ik het niet meer.

Het was verder een beetje een remisedag. Vin$ speelde netjes remise tegen Daan B, Ewood deed hetzelfde tegen Bas van Opheusden, terwijl Le Bob Beeke op remise hield. Large wist nog te winnen van de CM van Zukertort.

Avond

Die avond werd het voetbaltoernooi gespeeld. We zaten een heel pak spaghetti weg te kanen en kwamen te laat voor de eerste wedstrijd.  Wouter R. kwam met een bezweet gezicht aanlopen en kon zijn ongenoegen over de matig verlopen wedstrijd niet onderdrukken. "Twee counters," brieste hij. Ze verloren dus met 2-0 van de Dierensche boys, terwijl ze beter waren volgens hem.

Met drie teams hadden de schakers drie finalekandidaten. Hoewel het niveauverschil tussen het eerste en derde team enorm was, waren de "beste" spelers volgens sommigen teveel over de teams verdeeld. Het bleek al gauw dat het eerste elftal te licht was om met de Dierensche boys en de gemeente Dieren mee te kunnen. De technisch goede spelers misten een neusje voor de goal. Zelfs tegen het derde elftal van de schakers lukte het niet om vaak te scoren, ondanks dat het al binnen een paar seconden 1-0 stond. Daar bleef het bij. Tegen de gemeente Dieren vochten ze voor hun laatste kans om de finale te halen. Een overwinning volstond, maar als je niet scoort, kun je niet winnen. Ze verloren met 1-0 en daardoor ging de finale, zoals altijd, tussen de Dierensche boys en de gemeente Dieren. De schakers dropen bedroefd af en de finale werd ook vrijwel publiekloos gespeeld.

De dag erna werden de schakers nog gedisst. Het feit dat ze tegen de Dierense ploegen niet hadden gescoord werd met gehoon ontvangen.

Dinsdag 29 juli

De puzzelstukjes voor Vin$’ derde IM-norm vielen langzaam op hun plaats. Hij trof in Jha Sriram zijn derde buitenlander, maar nog belangrijker was dat hij de partij gewoon won. Daarmee had hij mooi revanche genomen op Ewoods teleurstellende nederlaag eerder in het toernooi.

Ongelijke lopers

Harmen van den Berg moet ondertussen een hekel hebben gekregen aan mijn familie. 😉 Tegen Ewood werd hij enorm weggespeeld. Met nog enkele seconden op de klok gaf hij op in een stelling met drie pionnen minder. Bij goed spel had hij het eindspel misschien nog kunnen keepen, maar zover kwam het niet.

€ 70

Behirder speelde tegen Nathanael Spaan, de eerste hogergerate tegenstander. Hij speelde origineel en ik speelde een opening waar ik geen ervaring mee had. Ik stond eerst wel ok, maar later begon het er vervelend uit te zien. Gelukkig speelde hij het niet best in tijdnood en kon ik ontsnappen naar een eindspel met een pion meer. Die pion had weinig betekenis, omdat de lopers van ongelijke kleur waren. Ik deed nog ongemotiveerd een winstpoging, om niet lang daarna remise aan te bieden.

Large had een kwaliteit minder tegen CM/FM Sander van Eijk, maar hij kon de stelling probleemloos op remise houden. Le verloor van Yorik ten Hagen.

Avond

Het avondeten ging een beetje mis, want de aardappelen bleven erg hard. Geen idee waarom. Verder hoorde ik dat Vin$ straf had gekregen omdat hij te gulzig was geweest. Daarom was hij ’s ochtends niet gekomen.

Woensdag 30 juli

De indeling was zeer gunstig voor Vin$, hij trof Pavlovic, zijn vierde buitenlander. Aan een remise had hij genoeg voor de felbegeerde derde IM-norm. En mocht het nu niet lukken, dan zou het in de laatste ronde nog kunnen.

€ 60

Het was een zwarte dag, daar alleen Large met wit speelde. Ook qua resultaten was het een vrij miserabele dag. Vin$ kwam al snel in de verdrukking, net als ik. Met veel moeite en wat geluk wist ik er nog een remise uit te slepen tegen ratinggenoot Theo Ebels. Vin$ had die mazzel niet, maar er was nog niet veel aan het handje. Veel erger was de nederlaag die Ewood kreeg te slikken. Hij stond erg goed tegen de Australische (?) IM Aleksandar Wohl, die altijd erg vaag speelt. Een afgrijselijke blunder kostte een tempo, waarna zwarts toren op a7 bijna pat stond. Ewood nam daarna de dubieuze beslissing om een stuk te geven om de toren weer te laten meedoen, maar het eindspel was toen opeens verloren. Dit soort geklungel moet Ewood toch maar eens uit zijn spel elimineren.

Le was pas laat klaar. Hij was erg blij met zijn remise, maar dat had er misschien ook mee te maken dat hij tegen Talitha M. speelde.

Large had ondertussen zijn witvoordeel optimaal benut. Migchiel de Jong, die eerder nog Ikonikov op remise wist te houden, speelde een vrij zwakke partij en werd in tijdnood geveegd.

Avond

Het toernooi zat er bijna op. Nog een ronde en dan was het eindelijk voorbij, dacht ik.

Donderdag 31 juli

€ 50

Ik had de keuze om nul, 70 of 120 euri te winnen. Ik wilde dan ook winnen, maar mijn tegenstander ook. Hij speelde agressief, maar ik  wist uit de problemen te blijven. In een eindspel had ik het loperpaar en probeerde ik nog te winnen. Misschien had ik ook wel winstkansen, maar toen ik een schijnoffer toeliet was de remise een feit. Ik was dus 70 euri rijker, maar in tegenstelling tot twee jaar terug was ik er nu niet bepaald blij mee. Dat ik zes keer remise had gespeeld vond ik nog wel humor.

Norm

Vin$ speelde moeiteloos remise tegen Eelke Wiersma en had daardoor zijn norm binnen. Ik ging met ‘m mee om zijn norm te bekijken. Het was gewoon een stukje papier met wat getalletjes erop. De slotronde was verder weinig sprankelend. Ewood speelde een matige remise tegen haastige Mark en Large verloor van Merijn van Delft. Le won op zijn eigen manier, namelijk vanuit slechte stelling. Daarmee  bracht hij zijn aantal zeges op 3, net zoveel als ik. Opmerkelijk genoeg scoorde hij zijn zeges louter met wit. Dat was vroeger wel anders.

Dieren (2)

Het middenstuk

Mijn verjaardag was afgelopen en daarmee waren de eerste twee ronden van het Open NK schaken alweer voorbij. De tussenstand leerde ons dat iedereen behalve Vin$ 50% stond. In het middenstuk kon nog veel gebeuren. Voor de een kon het toernooi een goede wending krijgen, de ander kon het toernooi verprutsen in de drie ronden tot de rustdag. De vraag was alleen wie er op zondag nog aan schaken zat te denken en wie de rustdag nodig had om weer op krachten te komen.

Donderdag 24 juli

Het was weer een mooie zomerdag en terwijl ik m’n ontbijt net achter m’n kiezen had, kwam Vin$ aanlopen. Hij speelde tegen Freezo, een van de favorieten voor de eindzege. Gelukkig had Vin$ nog wit, waardoor hij dacht een kans te maken. Met zwart zou het veel lastiger worden, meende hij. Het toeval wilde dat Ewood en ik ook met wit speelden. Ewood speelde tegen Erik van den Dikkenberg, een aardige FM met maar een beperkte rating. Die beperkte rating was nog altijd zo’n 300 punten hoger dan wat mijn tegenstander had. Ik speelde namelijk tegen Hubertus Joosten, iemand die ik niet kende en ook niet wist te traceren in de database. Zonder voorbereiding zou het misschien moeilijker worden om van ‘m te winnen, maar ’t moest me toch een keer lukken. Het was immers geen Nijboer.

Een witte dag

Nadat we de plaatselijke Em-te (ik had nog nooit van die winkelketen gehoord) aandeden was het tijd voor het echte werk, het schaken. Ik speelde weer eens tegen iemand die zijn c-pion op de eerste zet niet ver genoeg vooruit schoof. Weer een Caro-Kann! Hoe kan dat nou? Ik heb die opening al jaren niet tegen me gehad en nu opeens twee keer in drie partijen… Het zou in ieder geval gesneden koek moeten zijn. Ik kon af en toe langs de borden wandelen. Ik zag hoe Vin$ in een schuifstelling was gekomen tegen Freezo. Freezo speelde geroutineerd zijn stukken rond, maar ik wist dat je Vin$ niet moet onderschatten in dergelijke stellingen.

Vreemde zet

Mijn partij ging wel volgens plan. Na een mindere zet van hem kwam ik goed te staan, maar hij verraste me opeens met een gekke zet. Een zet die ik niet had zien aankomen. Ik dacht lang na, maar ik kon alleen een voortzetting vinden waarmee ik in een iets beter eindspel kwam te staan. Daar liet ik het niet bij zitten. Ik besloot mezelf maar vol te proppen met brood en drinken, om daarna weer verder naar de stelling te kijken. Ik vond geen betere zet, maar ik had mezelf overtuigd dat ik nog voordeel had na de afwikkeling. Er kwam een eindspel met toren en loper tegen toren en paard op het bord, waarin ik meer activiteit had. Zwart moest het nauwkeurig spelen om niet opeens in moeilijkheden te komen. Mijn tegenstander was er minder van onder de indruk en hij bood remise aan met een zet die onmiddellijk verloor. Ik zag hoe ik zijn zet kon afstraffen. Vreemd genoeg miste ik een hele simpele winst, maar het toreneindspel wat ontstond was nog steeds erg goed voor mij. Na niet optimaal tegenspel won ik direct na de tijdcontrole.

Ondertussen zag ik dat Vin$ klaar was. Op het bord was een hoopje stukken te zien, met in het midden twee koningen. De witte koning stond op e4, de zwarte op d5. Vin$ had dus gewonnen! Ik besloot hem te gaan zoeken. In de analysezaal was hij niet, nee, hij was in het café. Ze waren bijna klaar met analyseren. Freezo gaf de zet …Te8 de schuld van zijn problemen. Vin$ werd nog geïnterviewd. Opeens wisten ze hem weer te vinden. Het vraaggesprek stelde niet zo veel voor, het enige dat ik weet was dat Vin$ zei dat hij de opening een beetje kende en verder alleen de plannen. Daarna kreeg ik de partij nog eens te zien. Als donderslag bij heldere hemel kwam er een pionoffer dat de zwarte stelling op zijn grondvesten deed schudden. Ondanks de lastige stelling was Freezo een beetje afwezig. Hij liep vaak van zijn bord en kwam dusdanig in tijdnood dat hij verloor. Vin$ was blij, al kon hij het zelf nog niet helemaal geloven wat hij had gedaan.

Tegen het einde van de analyse kwam Harmen van den Berg langs. Hij vroeg of hij een toren mocht lenen. Vin$ stemde toe. Toen even later Ewoods partij werd nagespeeld, kwam Vin$ tot de volgende ontdekking:

"We missen een toren."

Ewood had ook gewonnen. Hij kwam prima te staan na de opening en gaf zijn tegenstander geen kans meer. Daarmee was het een fraaie dag geworden, met drie klinkende witzeges. Le en La konden wat minder tevreden zijn. La kwam niet voorbij De Rat, terwijl Le een "egel" mishandelde.

Avond

Die avond was het weer eens tijd om iets eetbaars uit de schappen te trekken. Vandaag werden het wokkels, een lekker makkelijke maaltijd. Daarna was het weer tijd voor een lekker potje voetbal.

Vrijdag 25 juli

De vrijdag was juist een zwarte dag. Vin$, Ewood en ik hadden alle drie zwart. Vin$ speelde tegen Reiner Odendahl, een sterke Germaanse FM, die vooral positioneel heel sterk lijkt te zijn. Ewood speelde tegen Eelke Wiersma, een IM die hij vorig jaar op het HSG open verrassend versloeg. Verrassend, omdat hij heel slecht stond. Zelf speelde ik tegen Jan Evengroen, een naam waar ik nog nooit van had gehoord. Ik had m’n eerste zege op zak en ik was vastberaden om nu een tweede zege te pakken.

€ 200

De partij die ik het meeste volgde was de partij tussen Wiersma en Ewood. Ewood speelde voor de verandering een opening die behoorlijk slecht is voor zwart. Hij stond een pion achter die hij niet meer echt kon aanvallen. Met een aardig stukoffer kreeg wit een pionnenwals. Het zag er dreigend uit, maar toch schijnt Ewood nog een paar keer een remise te hebben gemist.

Zelf stond ik bijna de hele partij een pion voor. Ik was m’n tegenstander stilletjes dankbaar dat hij voor het Schots gambiet koos. Ik won een pion en met nauwkeurig spel bleef ik die ook gewoon voor. Helaas bleek de stelling nog steeds erg moeilijk te winnen. Zijn toren werd actief, maar toen ik een pion offerde om mijn eigen toren te kunnen activeren, zag ik het zonnig in. Helaas bleek het eindspel niet te winnen en moest ik in remise berusten.

FM Henk

In het café ging ik met m’n tegenstander de partij analyseren. Er moest wel ergens een winst in zitten, maar zelfs FM Henk kon het niet ontdekken. De FM, die voor de verandering niet meespeelde, was als supporter naar de achterhoek afgereisd. Hij had het de laatste tijd nogal druk gehad, wist hij me te melden. Dat verklaarde zijn afwezigheid. De afgelopen jaren speelde hij altijd braaf mee. In 2006 had hij nog een behoorlijk goed toernooi gespeeld, waar Johan Hut destijds veel over schreef. Ook teamleider EB was er. Ze hadden helaas geen beste dag uitgekozen om te komen kijken.

Ondertussen won Vin$ opnieuw. In een onnavolgbare partij tegen de man met de "enorme bril" en "nepneus" trok hij aan het langste eind. Verder wist Le nog te winnen. La had een mindere dag. Tegen Bas van Opheusden verloor hij merkwaardig genoeg.

Avond

Die avond stonden er doperwten op het menu. De frustratie van twee matige resultaten werd er weer uit gespeeld op het voetbalveld.

Zaterdag 26 juli

Vandaag was het mOnStErTjE jarig. Ik ging haar proberen te bellen, maar dat was niet zo’n succes. Ik had blijkbaar een oud nummer van d’r. Later ging het beter en had ik een gesprek dat anderhalve minuut duurde. Toen was de verbinding opeens weg.

Broederliefde

Het duel van de dag was de partij tussen Le en La. In plaats van een korte remise af te spreken, gingen de twee elkaar hardhandig te lijf op het schaakbord. Toch duurde het maar en duurde het maar voordat de partij tot een einde kwam. De zaal werd steeds leger en toen Ewood het na zijn teleurstellende remise tegen De Rat maar besloot weg te gaan, speelden ze nog.

Pas op de plaats

Vin$ moest na twee spectaculaire zeges genoegen nemen met een nederlaag. Tegenstander was echter Ikonikov, die al gauw erg goed kwam te staan. Daar doe je weinig tegen. Zelf smaakte ik het genoegen te winnen. Mijn tegenstander bood me een drankje aan, gevolgd door een goede stelling. Ik was in het begin nog wat zenuwachtig geweest over zijn Siciliaans, maar toen ik op een goed moment dameruil kon aanbieden, stond ik prima. De winst liet erg lang op zich wachten en op een gegeven moment leek -ie er ook niet meer in te zitten. Op zet 48 kwam een remiseaanbod, op zet 58 deed zwart zijn laatste zet. Ik probeerde nog wat te klooien en ik had de mazzel dat hij niet zag hoe hij er iets tegen kon doen. Een doorbraak betekende een zwaarbevochten punt.

Avond

Als beloning gingen we lekker brood met knakworst vreten. Het regende die avond pijpenstelen, dus veel gevoetbald werd er niet. Pas heel laat kwam het bericht binnen dat Large toch gewonnen had. Over zwaarbevochten punten gesproken…

Dieren 2008 (1)

Het begin

"Open NK Schaken 2008
Dieren 21 – 31 juli"

Stond trots aangegeven op de site. Dus hadden wij op zondag 20 juli de tassen gepakt, zodat alles klaarstond voor maandag. Ik ging maar eens kijken op de site hoe laat ik moest spelen. Tot mijn schrik zag ik dat de eerste ronde pas op de 22e begon. Oepsie… Had niemand in de familie dat eerder opgemerkt?

Gelukkig viel er ook wel wat goeds uit te halen uit de blunder. Een dag eerder was zo erg nog niet; je kan acclimatiseren, het beste plekje op de camping uitzoeken en je kan alles op je gemak doen. Helaas was het weer die dag niet best. Het regende en Beppie had een humeur om te schieten. Gelukkig klaarde het aan het eind van de middag op en werd de sfeer in de tent ook een stuk aangenamer.

We gingen nog naar de supermarkt, om wat eten te kopen. De keuze viel weer eens op sperziebonen, blijkbaar Ewoods lievelingskostje. We keken nog even in de speelzaal, waar Hiddo Z. was. Hij zei dat m’n "baard" me wel goed stond of zo. 😛 Na het eten ging Beppie weer en verder weet ik al niet meer wat er nog gebeurde.

Dinsdag 22 juli

Dinsdag was de grote dag. Het "echte" toernooi zou eindelijk beginnen. Vol verwachting liepen we het terrein af, toen er opeens een auto stopte. Het was de vader van Vin$, die toevallig op het juiste moment naar de camping reed. Hij gaf ons een lift naar de speelzaal. Het scheelde weer wat tijd. Vin$ en Ewood gingen daarna wat vluggeren. Ondanks dat wit steeds beter kwam te staan, won zwart de eerste partijen. Pas later kwamen er ook andere uitslagen bij. Vin$ had uiteindelijk licht de overhand. Toen Ewood zich bij zijn verlies had neergelegd, ging ik nog tegen Vin$ spelen. Hij gaf me een minuut extra bedenktijd. Soms liep het goed af, soms ook niet. Met beiden een minuut was ik vaak al door m’n tijd op ’t moment dat Vin$ nog een halve minuut over had. Toch had ik hem voor m’n gevoel nog redelijk wat tegenstand kunnen geven.

€ 450

Het werd daarna maar weer eens tijd om echt te schaken. Ik werd tot mijn verrassing tegen Bart Romijn ingedeeld. Verrassend, omdat ik een blik had geworpen op het deelnemersveld. Toen had ik vlug berekend dat ik tegen hem zou mogen spelen. Zijn naam kwam me nog een beetje bekend voor. Hij was zeker iemand die wel eens op het utregforum schrijft. De meeste mensen die achter zo’n naam schuilgaan zijn in het echt vreemde creaties van de natuur, maar bij deze man viel het wel mee. Hij bracht een Caro-Kann op het bord, een opening die ik erg oppervlakkig ken. Het is een opening waarbij zwart lekker kan leunen en niks kan doen, zonder gauw te verliezen. De partij duurde dan ook lang. In een eindspel met dame en loper tegen dame en paard kreeg ik langzaam maar zeker groot voordeel. Helaas is het afmaken van een partij niet mijn sterkste punt. "Niets is moeilijker dan het winnen van een gewonnen partij", luidt het gezegde. Driemaal verzuimde ik de sterkste zet te doen, waarna zwart met een blauw oog kon ontsnappen. Door dit slippertje kon ik de hoofdprijs van 1150 euri al niet meer winnen.

Geruisloos

Ook Vin$ scoorde een remise. Hij had in Mark Grondsma een tegenstander die op papier een "makkie" was. Maar Vin$ speelde met zwart, een trippelpion en een kwaliteit minder. Het belette hem niet om op de winst te spelen, maar het mocht niet zo zijn. Large & Ewood deden wat van ze verwacht mocht worden: ze versloegen een zwakkere tegenstander. Le kon niet stunten tegen Vinsan Diepeveen. Zijn Russisch leverde hem geen halfje op.

Voetbal

Die avond gingen we josti’s vreten. Ewood was heel erg in zijn nopjes over zijn partij tegen Danny de Ruiter. Net als in het Pinkstertoernooi bezorgde hij mijn ex-trainingsgenootje vrij simpel een nederlaag. Na het eten gingen we voetballen, dat was het leukste aspect van deze camping. Het was gezellig druk op het veld, al hoorde je Wouter Roggebrood overal steeds bovenuit schreeuwen. Hij moest de frustratie van zijn harde nederlaag tegen Large er maar effe uit schreeuwen.

Woensdag 23 juli

Ik had ’s ochtends mijn mobieltje maar even aangedaan. Het was vandaag namelijk de enige dag van het jaar dat ik jarig ben. De telefoon rinkelde bijna af en aan die ochtend. Later die ochtend kwam Vin$ nog naar de camping. Hij liet zijn partij van de dag ervoor zien.

Net als gisteren hoefden we niet ver te lopen. Op weg naar de speelzaal gaf een mevrouw ons een lift en ik bleef boffen. Toen ik in de speelzaal kwam kreeg ik nog een cadeau van Le, hij had zijn twee nieuwste artikelen van zijn site uitgeprint. "Eindelijk heeft hij mijn verjaardag onthouden", dacht ik tevreden. Het bleek achteraf meer geluk dan wijsheid te zijn geweest.

€ 250

Mijn verjaardag bleek geen geweldige dag qua resultaten. Niet in de laatste plaats doordat ondergetekende niet wist te winnen. Ik speelde tegen Mark de Graaf, een tegenstander met zo’n 200 elopunten minder. We speelden een lange theoretische variant, waarin ik op zet 19 afweek van de theorie. Ik kwam een beetje link te staan, maar het was wel speelbaar. Toen hij op de 24e zet een onnauwkeurigheid beging, besloot ik de zet direct "af te straffen". Er kwam een eindspel op het bord waarin ik een dame had tegen een toren en loper. Helaas stond m’n dame wel heel erg buitenspel en verloor ik mijn mooie c- en d-pionnen. Ik ploeterde nog wat door, maar meer dan remise zat er nergens meer in.

Eindspel

Betere zaken deden Vin$ en Le. Vin$ won in een eindspel van David Klein, terwijl Le won van Renze Rietveld, die wat al te ver ging. Large verloor van Aleksandar Wohl, een Australische (?) IM die erg slap speelt, maar wel erg handig is en een goede techniek bezit. Dat bleek in deze partij wel. Ewood speelde tegen Jha Sriram, een vreemde knakker die optimaal profiteerde van een onnauwkeurige zet van Ewood in tijdnood. Zo was iedereen behalve Vin$ weer terug op 50%…

Paling en Ko

Later die dag kwamen m’n ouders. We gingen pizza’s vreten in de pizzeria bij de speelzaal. EB werd nog uitgenodigd. Het wachten duurde een eeuwigheid. Daarbij kwam dat sommigen een voorgerecht bestelden en bla bla bla… Eenmaal terug op de camping pakte ik een cadeau uit. Het waren Paling en Ko–stripboeken. Deze twee vreemde snuiters waren tot eind 2000 te zien op Cartoon Network. Het gaat er altijd heftig aan toe en het stripverhaal over de diamanten van de gravin was ook een feest van herkenning. Paling en Ko komt oorspronkelijk uit Spanje. Tegenwoordig komen alle cartoons en/of strips uit Amerika of Japan, maar die halen het qua humor niet bij Paling en Ko. De strips zijn getekend door Francisco Ibánez Talaverá (1936). In Spanje is het een populaire strip. Tijdens de vakantie van 2003 heb ik er dan ook een T-shirt van gekocht. Alleen dat verrekte Spaans hè…

Die avond werd het nog even tijd om te voetballen. M’n ouders bleven even kijken en gingen daarna weg. Behalve Lennarts artikelen had ik nu ook strips en het Formule 1-blad. Het kon niet op vandaag.