Dieren (3)

Het slot

Er waren alweer vijf ronden gespeeld en het werd tijd voor een rustdag. Daarna zouden nog vier zware ronden komen. Met 3½ uit 5 had ik in ieder geval nog tweeënhalf punt nodig voor het prijzengeld. Ik had het gevoel dat ik een beetje op stoom was geraakt, dus dat moest wel gaan lukken, dacht ik.

Zondag 27 juli

Op de rustdag werd mijn verjaardag nog eens gevierd. In de ochtend kwamen mijn ouders en tot mijn verrassing ook nog mijn grootouders. Er was ook gebak meegebracht. De vlaai werd probleemloos verorberd, de "Tom poezen" niet. De slagroom was helemaal goor geworden. 😦

Het was die dag heel warm en ik ging af en toe nog met Ewood een balletje trappen. ‘s Avonds werd er friet gehaald, wat samen met de kip en de sperziebonen een aardige maaltijd vormde.

Maandag 28 juli

Een nieuwe week met nieuwe kansen. Helaas voor mij had ik niet meer zo’n zin in het toernooi. Ik was die ochtend verdiept in het overigens zeer slecht geschreven boek over Magnus Carlsen. Het boek is geschreven door de meest ongezellige nerd uit de schaakwereld. Verder staan er veel matige partijen in. Misschien dat het niveau van die partijen me inspireerde om binnen de kortste keren twee stukken weg te geven. Het begon al met de opening. Na 1.e4 e5 2.f4 kwam ik op de onzalige gedachte om 2…d5?! te doen. Het tegengambiet heeft me best wat punten opgeleverd, maar ik ben erachter gekomen dat het vrij gemakkelijk te weerleggen is. Ik had me echter amper kunnen voorbereiden op mijn tegenstander, vandaar dat ik besloot iets "onverwachts" te spelen. Na 3.exd5 e4 4.d3 Pf6 5.dxe4 Pxe4 6.Pf3 kwam ik in een dubieus openingsgevecht dat ik eigenlijk niet wilde. Ik maakte het allemaal nog wat erger met 6…Lb4+, om het veld c3 af te pakken van het paard. Na andere zetten sta ik gewoon minder omdat ik mijn pion moeilijk terugwin. Na 7.c3 zag ik dat het nog een graadje erger: na 7…Lc5 zou ik na 8.Da4+ gewoon een stuk verliezen. "Vijf degelijke partijen en dan ineens dit," dacht ik, terwijl ik met afschuw naar mijn stelling keek. Ik speelde daarom maar 7…De7, om na 8.Da4+ Pc6!? te proberen. Vervolgens offerde ik zowel mijn paard als loper. Daarmee was de koek nog niet op. Mijn tegenstander verloor nog ergens een stuk, om in een gewonnen stelling opeens heel stom nog een stuk weg te geven. Toen stond ik opeens gewonnen. Het was de lelijkste overwinning ooit en over de eventueel verloren halfjes in het begin van het toernooi had ik het niet meer.

Het was verder een beetje een remisedag. Vin$ speelde netjes remise tegen Daan B, Ewood deed hetzelfde tegen Bas van Opheusden, terwijl Le Bob Beeke op remise hield. Large wist nog te winnen van de CM van Zukertort.

Avond

Die avond werd het voetbaltoernooi gespeeld. We zaten een heel pak spaghetti weg te kanen en kwamen te laat voor de eerste wedstrijd.  Wouter R. kwam met een bezweet gezicht aanlopen en kon zijn ongenoegen over de matig verlopen wedstrijd niet onderdrukken. "Twee counters," brieste hij. Ze verloren dus met 2-0 van de Dierensche boys, terwijl ze beter waren volgens hem.

Met drie teams hadden de schakers drie finalekandidaten. Hoewel het niveauverschil tussen het eerste en derde team enorm was, waren de "beste" spelers volgens sommigen teveel over de teams verdeeld. Het bleek al gauw dat het eerste elftal te licht was om met de Dierensche boys en de gemeente Dieren mee te kunnen. De technisch goede spelers misten een neusje voor de goal. Zelfs tegen het derde elftal van de schakers lukte het niet om vaak te scoren, ondanks dat het al binnen een paar seconden 1-0 stond. Daar bleef het bij. Tegen de gemeente Dieren vochten ze voor hun laatste kans om de finale te halen. Een overwinning volstond, maar als je niet scoort, kun je niet winnen. Ze verloren met 1-0 en daardoor ging de finale, zoals altijd, tussen de Dierensche boys en de gemeente Dieren. De schakers dropen bedroefd af en de finale werd ook vrijwel publiekloos gespeeld.

De dag erna werden de schakers nog gedisst. Het feit dat ze tegen de Dierense ploegen niet hadden gescoord werd met gehoon ontvangen.

Dinsdag 29 juli

De puzzelstukjes voor Vin$’ derde IM-norm vielen langzaam op hun plaats. Hij trof in Jha Sriram zijn derde buitenlander, maar nog belangrijker was dat hij de partij gewoon won. Daarmee had hij mooi revanche genomen op Ewoods teleurstellende nederlaag eerder in het toernooi.

Ongelijke lopers

Harmen van den Berg moet ondertussen een hekel hebben gekregen aan mijn familie. 😉 Tegen Ewood werd hij enorm weggespeeld. Met nog enkele seconden op de klok gaf hij op in een stelling met drie pionnen minder. Bij goed spel had hij het eindspel misschien nog kunnen keepen, maar zover kwam het niet.

€ 70

Behirder speelde tegen Nathanael Spaan, de eerste hogergerate tegenstander. Hij speelde origineel en ik speelde een opening waar ik geen ervaring mee had. Ik stond eerst wel ok, maar later begon het er vervelend uit te zien. Gelukkig speelde hij het niet best in tijdnood en kon ik ontsnappen naar een eindspel met een pion meer. Die pion had weinig betekenis, omdat de lopers van ongelijke kleur waren. Ik deed nog ongemotiveerd een winstpoging, om niet lang daarna remise aan te bieden.

Large had een kwaliteit minder tegen CM/FM Sander van Eijk, maar hij kon de stelling probleemloos op remise houden. Le verloor van Yorik ten Hagen.

Avond

Het avondeten ging een beetje mis, want de aardappelen bleven erg hard. Geen idee waarom. Verder hoorde ik dat Vin$ straf had gekregen omdat hij te gulzig was geweest. Daarom was hij ’s ochtends niet gekomen.

Woensdag 30 juli

De indeling was zeer gunstig voor Vin$, hij trof Pavlovic, zijn vierde buitenlander. Aan een remise had hij genoeg voor de felbegeerde derde IM-norm. En mocht het nu niet lukken, dan zou het in de laatste ronde nog kunnen.

€ 60

Het was een zwarte dag, daar alleen Large met wit speelde. Ook qua resultaten was het een vrij miserabele dag. Vin$ kwam al snel in de verdrukking, net als ik. Met veel moeite en wat geluk wist ik er nog een remise uit te slepen tegen ratinggenoot Theo Ebels. Vin$ had die mazzel niet, maar er was nog niet veel aan het handje. Veel erger was de nederlaag die Ewood kreeg te slikken. Hij stond erg goed tegen de Australische (?) IM Aleksandar Wohl, die altijd erg vaag speelt. Een afgrijselijke blunder kostte een tempo, waarna zwarts toren op a7 bijna pat stond. Ewood nam daarna de dubieuze beslissing om een stuk te geven om de toren weer te laten meedoen, maar het eindspel was toen opeens verloren. Dit soort geklungel moet Ewood toch maar eens uit zijn spel elimineren.

Le was pas laat klaar. Hij was erg blij met zijn remise, maar dat had er misschien ook mee te maken dat hij tegen Talitha M. speelde.

Large had ondertussen zijn witvoordeel optimaal benut. Migchiel de Jong, die eerder nog Ikonikov op remise wist te houden, speelde een vrij zwakke partij en werd in tijdnood geveegd.

Avond

Het toernooi zat er bijna op. Nog een ronde en dan was het eindelijk voorbij, dacht ik.

Donderdag 31 juli

€ 50

Ik had de keuze om nul, 70 of 120 euri te winnen. Ik wilde dan ook winnen, maar mijn tegenstander ook. Hij speelde agressief, maar ik  wist uit de problemen te blijven. In een eindspel had ik het loperpaar en probeerde ik nog te winnen. Misschien had ik ook wel winstkansen, maar toen ik een schijnoffer toeliet was de remise een feit. Ik was dus 70 euri rijker, maar in tegenstelling tot twee jaar terug was ik er nu niet bepaald blij mee. Dat ik zes keer remise had gespeeld vond ik nog wel humor.

Norm

Vin$ speelde moeiteloos remise tegen Eelke Wiersma en had daardoor zijn norm binnen. Ik ging met ‘m mee om zijn norm te bekijken. Het was gewoon een stukje papier met wat getalletjes erop. De slotronde was verder weinig sprankelend. Ewood speelde een matige remise tegen haastige Mark en Large verloor van Merijn van Delft. Le won op zijn eigen manier, namelijk vanuit slechte stelling. Daarmee  bracht hij zijn aantal zeges op 3, net zoveel als ik. Opmerkelijk genoeg scoorde hij zijn zeges louter met wit. Dat was vroeger wel anders.