Formule 1 anno 2009: een armoedig zooitje

Button wint schemeringsrace in Australië

De kredietcrisis heeft voor een grote aardverschuiving gezorgd in de Formule 1. De sport, die altijd bekendstond om de technische ontwikkeling en het grote geld, is door de aanzienlijke bezuinigingen een stuk saaier geworden. De technologische ontwikkeling staat op een laag pitje en verder wordt geprobeerd de ontwerpers zo weinig mogelijk speelruimte te geven. Geen aerodynamische foefjes meer op de auto, minder windtunnelgebruik, enzovoorts. De motoren moeten langer meegaan om geld te besparen. Het liefst hadden ze iedereen met dezelfde motor laten rijden; bijna was de standaardmotor gekomen.

Dit alles komt het spektakel niet ten goede. De betrouwbaarheid is zo groot geworden, dat bijna iedereen als een duracel-konijn de eindstreep haalt. Weinig uitvallers, weinig spektakel. Tot overmaat van ramp zijn de snelheidsverschillen wel erg klein geworden, wat echt niet heel leuk is;

• Het kampioenschap wordt meer door het toeval beslist
• Races krijgen vaker de gelukkigste winnaar in plaats van de snelste
• De onderlinge snelheidsverschillen zijn zo miniem dat er weinig dynamiek in de races is

Formule 1-simulaties

Uit ervaringen met het spel F1 2000 weet ik dat een verschil van ongeveer twee seconden tussen de snelste en traagste rijder een beetje een statische race oplevert. In het middenveld is een grote groep bolides vrijwel even snel en die blijft dan lang bij elkaar. Toevalligheden als een slechte pitstop(strategie) of een foutje kunnen dan doorslaggevend zijn. Er is een soort schijnspanning, want inhalen is nog steeds heel moeilijk.

Leuker is het als de snelheidsverschillen groter zijn. Het veld wordt uit elkaar getrokken, af en toe zit een snellere wagen klem achter een slome, mensen worden op een ronde achterstand gezet. Dat vind ik leuker. Of dat een snelle rijder door omstandigheden achterop raakt en een inhaalrace rijdt. Dat is meer de situatie in het spel Grand Prix 4, waarin het snelheidsverschil tussen de snelsten en de ergste prutsers soms wel een seconde of acht per ronde is.

Het verschil in de spellen is de manier waarop het geprogrammeerd is. Met F1 2000 hebben alle wagens andere eigenschappen. Daarin zit niet veel verschil. De ene wagen zal misschien 10 Newtonmeter meer koppel hebben dan de andere, of het zwaartepunt ligt een centimeter lager, maar in rondetijd maakt dat weinig uit. Bij GP4 wordt er gebruik gemaakt van verschillende gripniveaus voor alle auto’s. Daarin zit een behoorlijk verschil.

Een snelheidsverschil van drie à vier seconden per ronde tussen de snelste en traagste bolide lijkt mij optimaal. Het veld raakt niet te leeg, maar extreme menging tussen de snelste en traagste wagens wordt vermeden.

Ondertussen zit het veld vaak binnen anderhalve seconde van elkaar. Met weemoed denk ik terug aan de jaren 2003 en 2004, toen je nog echte snelheidsverschillen had. Toen je nog wist dat een Ferrari vooraan stond en een Minardi achteraan. Die zekerheid is nu weg.

2009

Hoe gek het dit jaar zou worden, bleek al in de tests. De McLarens waren niet vooruit te branden. Ferrari maakte een matige indruk. Nee, het was het nieuwe team van Ross Brawn dat hoge ogen gooide. Het leek wel of Honda nooit verkocht zou worden, maar uiteindelijk gebeurde het dan toch. De wagen, waar in 2008 al veelvuldig aan werd gewerkt, bleek meteen al snel te zijn. Kun je nagaan wat er was gebeurd als het team meteen verkocht was. De coureurs, Jenson Button en Rubens Barrichello, konden hun geluk niet op. Alle slechte jaren bij Honda waren vergeten. De bolide was goed en de rijders waren zeer te spreken over de motor. De Mercedes-motor was gewoon een stuk beter dan die Honda-motor die ze vroeger hadden.

De resultaten uit de wintertests werden doorgetrokken in het eerste raceweekend. De geelwitte bolides waren inderdaad niet te kloppen. In de kwalificatie waren ze 1 en 2. De Ferrari’s hadden het niet echt en de McLarens bakten er net zo weinig van als in de winter. Opmerkelijk was de zwakke prestatie van Renault. Vorig jaar eindigden ze goed, maar Alonso kon zich niet mengen om de hoogste plaatsen.

Race

Iedereen was benieuwd naar de eerste race. Zou er bij de start een lading voorvleugels sneuvelen? Zouden de nieuwe reglementen het inhalen bevorderen? Het zag er mooi uit. De slicks waren weer terug, het KERS-systeem zou nog een spanningselement toevoegen en de "favorieten" stonden op achterstand. Ondanks dat gebeurde er niet bijster veel in Melbourne.

Ok, bij de start was er een botsing. Hamilton schijnt inderdaad mensen te hebben ingehaald en er crashten wat ongeluksvogels uit de race. Maar of het nou aan de race zelf lag, of aan de slechte regie, er was weinig te zien en ik kreeg, omdat ik later inschakeld, absoluut geen beeld van wat er nou gebeurde.

Inhaalacties? Ik heb alleen de mislukte actie van Kubica op Vettel gezien. Dat was nog wel het leukste stuk van de race. Kubica was veel sneller, maar bij de inhaalactie raakten de wagens elkaar, waarna Kubica met een beschadigde wagen vol doorstampte en hard crashte. Datzelfde deed Vettel. Hij crashte en bleef nog een ronde doorrijden met een beschadigde wagen. Met een beetje mazzel had hij nog een aantal punten kunnen pakken; de race eindigde namelijk onder de safetycar, maar hij parkeerde zijn auto uiteindelijk toch maar achter op het circuit.

Vettel vond zichzelf een ongelooflijke sukkel, hoewel hij eigenlijk niet veel fout deed. Wel werd hij nog eens extra bestraft door de wedstrijdleiding: de volgende race moet hij tien plaatsen verder naar achteren starten. Dus die race is al verpest voor hem. Ook kreeg zijn team een boete omdat ze hem met een beschadigde bolide lieten rondjakkeren. Lekker is dat…

Wie ook werd bestraft, was Jarno Trulli. De veteraan had zijn champagne nog niet op, of hij kreeg een straf van 25 seconden omdat hij Hamilton zou hebben ingehaald onder "geel". Of het waar is, of niet, het blijft een buitenproportionele straf. Hamilton kreeg zodoende nog een extra punt in de schoot geworpen, iets waar hij niet op had gerekend. Het hele weekend ging slecht en toch scoorde hij een hoop punten.

Brawn

Ondertussen lijkt Brawn GP in een sprookje te zitten dat zelfs de stoutste verwachtingen overtrof. Want Button won ondanks een hele trage pitstop onbedreigd, terwijl Barrichello een race vol hindernissen tot een goed einde wist te brengen. Het is hem gegund. Door iedereen afgeschreven, hoewel hij het racen nog niet verleerd is. Daarnaast is hij een hele zachtaardige coureur, die jaren in de schaduw heeft gestaan van Der Michael. En dan knopje, die een fraaie carrixc3xa8re voor zich had, totdat de klad erin kwam en hij bij Honda twee kotsjaren had. Die zijn nu wel weer vergeten…

Waar McLaren het gezichtsverlies beperkt hield, deed Ferrari dat niet. De betrouwbaarheid, altijd een sterk punt bij Ferrari, bleek opeens een probleem. In een race waar iedereen probleemloos de finish haalde, hadden de rode bolides te kampen met merkwaardige mankementen.

Slot

Al met al was het wel leuk dat de hegemonie van Ferrari en McLaren is doorbroken, maar ik ben niet overtuigd dat het inhalen nou echt makkelijker is geworden door de nieuwe regels. Ook opmerkelijk was het late tijdstip van de race. Die begon om 17:00 plaatselijke tijd. Het is dat Australië nog zomertijd heeft, anders was de race na zonsondergang geëindigd, maar de laagstaande zon was ook niet alles. Ook was de datum merkwaardig laat: normaal gesproken begint het Formule 1-seizoen juist halverwege of zelf begin Maart. Dan heb je ook wat langere dagen in Australië. Waarschijnlijk wilden ze de teams wat langer de tijd geven, gezien de reglementswijzigingen.

Tot slot de bolides: Het viel mee hoe lelijk ze waren, dus misschien wen ik er nog wel aan.