Het BSG van de toekomst doet meesterklassejaar vergeten

BSG oppermachtig tegen Utrecht 2

Hoe blij was iedereen toen BSG vorig jaar promoveerde naar de meesterklasse en hoe blij waren we in Mei dat we waren gedegradeerd. De meesterklasse bleek veel te zwaar en dat terwijl BSG 1 in de eerste klasse fantastisch was. Dat is wel eens anders geweest. Zo maakte Johan Hut begin 2005 een verslag op schakers.info over BSG 1, dat zelfs na de overwinning op Spijkenisse heel hard z’n best moest doen om niet te degraderen, wat overigens ook niet lukte. In dit artikel wordt ingegaan op de toekomst van het team. Zo stelt Hut: "Ree is een lapmiddel, die moet je verder vergeten. De Bussumse veteranen scoren steeds minder. Wel geloof ik dat ze nog sterker zijn dan de tieners die op de reservebank zitten, maar BSG moet zich afvragen wanneer het de overstap maakt. Drie tieners worden persoonlijk getraind door eerstebordspeler Leon Pliester, die zich daar zaterdag enthousiast over uitliet." (BSG vecht voor zijn laatste kans, Kontakt maart 2005.)

Ondertussen zijn we vier-en-een-half jaar verder en is het BSG van de toekomst geformeerd: Aan bord 1 is Hans Ree ingeruild voor Aleksander Berelowitsch. Verder zijn de meeste oudjes vervangen door (ex-)jeugdspelers. Daarvan zijn Ewood en PJF ondertussen wel sterker dan de oudjes die ze vervangen. Met Large is daar nog een hele sterke speler bij gekomen. Verder hebben Lennard en Behirder zich ontwikkeld tot redelijk sterke schakers, die prima uit de voeten kunnen op de lagere borden.

En ineens lijkt het niveau in de eerste klasse maar armoedig. Ik weet nog wel hoe dat was in bijvoorbeeld 2004 en 2005. Op een zaterdagmiddag speelde het sterke eerste team en dan kwamen we tegen het eind van de middag een kijkje nemen. Een onheilspellend scorebord gaf de stand aan. In de zaal heerste doodse stilte. De spanning was te snijden. Op de borden stonden lastige stellingen, die moeilijk gewonnen konden worden en daardoor het uiterste vergde van de spelers. Als 1900-spelertje keek ik telkens m’n ogen uit. Inmiddels is dat wel anders. Mijn score in de eerste klasse was tot vandaag (zaterdag) 5 uit 10 (½ uit 3 in 2003-2004 als invaller en 4½ uit 7 in 2007-2008.) Tijden veranderen.

Utrecht 2

Tijd om eens naar de wedstrijd te gaan. In Utrecht 2 trof BSG een leuke tegenstander. BSG sloot het meesterklassejaar immers af met een 7-3-nederlaag tegen het eerste van Utrecht. Dan zou het tegen het tweede wel beter moeten gaan. We hadden in ieder geval iets recht te zetten.

Utrecht 2 kwam met twee invallers ten opzichte van de opstellingen die ze bij de KNSB hadden ingeleverd. Zowel Marlies Bensdorp als Grisja Kodentsov was niet van de partij. Hun plaats werd ingenomen door Meindert van der Linde en Jon van Midde. Hierdoor schoven alle Utrecht-spelers door naar een hoger bord. Met onze kanonnen op de hoogste borden was het voor mij makkelijk schaken. Aan bord 10 kwam ik bovendien slechts invaller Jon van Midde tegen. Tegen hem speelde ik in 2005 (!) in de promotieklasse. Destijds won BSG 2 die wedstrijd met 3-5 van Utrecht 4… Zelf verloor ik een stuk en maakte ik nog remise, waar de teamleider erg blij mee was. Hij won zelf op de valreep, maar vreesde lange tijd dat we die wedstrijd niet zouden winnen…

Ik zat in deze wedstrijd aan het staartbord, wat betekende dat ik de witte legers tot m’n beschikking had. Ik begon de vijandigheden met 1.e4, waarna tot mijn vreugde een Spaanse ruilvariant op het bord kwam. Het Siciliaans vind ik namelijk toch veel lastiger. Zoals gezegd ruilde ik dus een raadsheer voor een paard, waardoor ik mijn strijdkrachten efficiënter bij de strijd kon betrekken. Mijn tegenstander kende de opening niet zo goed (hij klaagde na afloop dat die hele opening slecht is voor zwart) en tot mijn genoegen kon ik dat alleen bevestigen. Desondanks was het nog niet zo gemakkelijk en kwamen Ewood en Large in de analyse met allerlei spectaculaire varianten waarmee ik een actieve zet had kunnen rechtvaardigen. Toch een slecht teken als anderen meer weten van jouw partij… In de partij deed ik het anders, maar m’n tegenstander en ik kwamen in de analyse ook nu niet tot bevredigend spel voor zwart. In de partij speelde hij het niet goed en raakte hij met het initiatief een tweede pion kwijt, waarna ik makkelijk won.

Daarmee was ik als laatste van BSG 1 klaar. De overige spelers hadden Utrecht 2 in no-time opgerold; BSG 2 was toen nog steeds bezig (het stond 3½-1½ voor het tweede.) En ik maar denken dat een hoger niveau zorgt voor langere partijen…

De uiteindelijke score was ongelooflijk. Zo stond Leon Pliester heel slecht, leek "Berelullefiets" niet meer te hebben dan een remisestelling en vertrouwde ik het bij Large (die tegen Vesley Valsspeler zat te spelen) het ook niet helemaal; zijn koning stond in het midden en hij had weinig tijd. Ook bij Ewood zag ik het somber in, toen al zijn stukken stonden aangevallen, maar de krullenbol meende in de analyse (terecht?) alles onder controle te hebben. En dat was eigenlijk het verhaal van heel BSG 1. De problemen werden opgelost en de punten stroomden binnen, kenmerkend voor BSG in de eerste klasse. Hoe anders is dat met vorig jaar, toen de beslissingen uiteindelijk steeds negatief voor ons uitvielen.

Helemaal van de kook was Andre Bouwmeester na zijn nederlaag tegen het Loensreptiel. Zichtbaar aangedaan kwam hij vanuit de analysezaal de speelzaal binnenlopen. Utrecht 2 was op dat moment al volledig geslacht. Ton had een Stone Wall in twintig zetten gesloopt, PJF weerlegde netjes het Italiaans van Sten Goes en zelfs Coen won. Tegen Laura* Bensdorp, de enige dame van het Utrechtse meidenteam (had blijkbaar geen toekomst meer), kreeg hij een aanvallende stelling, wat resulteerde in damewinst. Volgens Coen had het ook anders kunnen aflopen, tenminste, dat zei hij tegen mij in het bijzijn van Leon Pliester. De twee Amsterdammers hadden de partij geanalyseerd en waren blijkbaar tot de conclusie gekomen dat zwart het hier en daar "wat" beter kon doen, maar zo gaat dat nou eenmaal bij Coen. Toch een punt dat extra hard aankomt.

De enige smetjes waren de remise van FM Henk en de nederlaag van Lennard. Volgens Lennard stond het 5-1 nadat hij klaar was. Ik zag FM Henk lopen met een biertje in z’n hand en ik vroeg hem maar wat hij gedaan had. Beteuterd zei de FM dat hij remise had gespeeld. Dat verklaarde dat biertje dan ook. Lennard had het niet gehoord en feliciteerde Henk, waarna hij droogjes opmerkte dat die remise niet zo’n felicitatie waard was.

Zoals gezegd was Lennard de enige die in het stof moest bijten. Zijn tegenstander offerde een pion en kreeg daardoor sterke dreigingen tegen f7, wat het verlies van een kwaliteit en de partij betekende. Daarmee was de Utrechtse eer nog een beetje gered, maar de 8½-1½-zege was een klapper die zijn weerga niet kent. Alleen tegen HMC in de meesterklasse moest BSG zo’n nederlaag slikken. In het topjaar 2007-2008 won BSG nooit met meer dan 7-3. Het resultaat heeft wat weg van de 1½-6½-zege op Almelo in 2005, toen BSG zijn eerste wedstrijd speelde in de tweede klasse. Blijkbaar roept degradatie extra krachten op.

Stand

Door het resultaat staat BSG nu fier bovenaan in klasse 1A. Wat de dag extra geslaagd maakte was het verlies van onze op papier grootste concurrent, Caïssa, tegen Purmerend, onze volgende tegenstander. Die waarschuwing moeten we serieus nemen. Vooralsnog kunnen we op zijn minst vijf weken van de koppositie genieten. Wat een wedstrijd…

Uitslagen:

BSG [2231] – Utrecht 2 [2124] 8½-1½
1. A Berelowitsch g [2539] – P Nieuwenhuis f [2240] 1-0
2. L Pliester m [2353] – A Bouwmeester [2246] 1-0
3. La Ootes [2295] – W Vermeulen [2140] 1-0
4. E de Groote [2235] – M Blok [2165] 1-0
5. H van der Poel f [2253] – M van der Linde [2100] ½-½
6. T van der Heijden [2268] – A van Oosten [2141] 1-0
7. P Drost [2088] – S Goes [2125] 1-0
8. C van der Heijden [2079] – L Bensdorp wf [2099] 1-0
9. Le Ootes [2056] – G Vrancken [2131] 0-1
10. J de Groote [2145] – J van Midde [1849] 1-0 

BSG 2

Uiteindelijk ging BSG 2 nog ten onder tegen Leiderdorp. De slechte stellingen gingen langzaamaan verloren en tot slot verloor Fliffer aan bord 1 ook nog, waardoor het drama compleet was. Zonde, want Leiderdorp is helemaal geen supersterke tegenstander. Het toont eens te meer aan dat het team zonder Emiglio (vorig jaar hadden ze PJF nog) weinig voorstelt.

Zelf kwam ik de jongens van Leiderdorp nog tegen toen ze zich afvroegen of er nog pizzeria’s in Bussum waren. Ik herkende ze, maar zij mij niet, wat tot een grappige confrontatie leidde. "Hé, die ziet eruit alsof 'ie hier vandaan komt," riep er een, waarna een gast naar me toe kwam. Ik wist dat we zelf naar een Italiaans restaurant gingen, dus leidde ik ze die kant op. Jammer genoeg gingen ze er niet heen, want een restaurant vol schakers leek me wel een leuk idee. Ach je kunt niet alles hebben. In een middag waren alle smadelijke nederlagen in de meesterklasse vergeten.

* Foei Edwin!

Terug in de tijd in Italië

Invallers

"Waarom hangen die motorhelmen hier, papa?"
– "Dat zijn geen motorhelmen, maar de helmen die ik droeg toen ik Formule 1-rijder was."
"Formule 1, wat is dat?"
– "Dat zijn van die hele snelle raceauto’s die je op tv geregeld ziet."
"Gaaf!"
– "Ik heb heel wat jaartjes in zo’n wagen gezeten. Eerst als coureur, later als testrijder. Ik heb zelfs voor Ferrari gereden."
"Wow! Heb je ook een race gewonnen?"
– "Eh…"

Dit zou zomaar een dialoog kunnen zijn tussen Luca Badoer, in het vervolg aan te duiden als Badur, en een van zijn kinderen (als hij die zou hebben.) Tweemaal presteerde hij het om als laatste te finishen in zijn Ferrari. Dat was al gênant. De media sprongen er natuurlijk bovenop en ook bij Ferrari was men niet blij. Ze hadden ongetwijfeld gedacht dat hun testrijder nog wel een potje kon sturen, maar nu er echt iets op het spel stond, gaf Badur niet thuis. Ferrari kon het zich vanuit sportief oogpunt niet veroorloven dat een van hun wagens achteraan stond. Toegegeven, de Ferrari van dit jaar is geen briljante wagen, maar ook geen wagen die geregeld achteraan staat. Was zijn zwakke optreden in Valencia nog wel enigszins te verklaren, in Spa moest het een stuk beter gaan, iets wat Badur ook wel rondbazuinde. Hoe groot was de teleurstelling dan ook dat hij zich weer als laatste kwalificeerde en als laatste eindigde.

Na het raceweekend in België was het geduld bij Ferrari op en werd Badur aan de kant geschoven. De Italiaan beweerde dat het op Monza veel beter zou gaan, maar dit keer trapte Ferrari er niet meer in. De vervanger stond bovendien al te trappelen: Fisichella had Räikkönen de hele race opgejaagd in België. En dat in een Force India. DIE Italiaan moest dan wel vreselijk goed zijn!

Badur hield zich van de domme. Hij zou het "absurd" vinden dat hij zou worden vervangen. Een week later, nadat hij ook daadwerkelijk was vervangen, gaf hij de media de schuld. Triest, maar het is ook triest dat een anonieme rijder als Badur, die eerst in slechte wagens reed en later testrijder was, ineens alle aandacht op zich gevestigd kreeg en dan nog niet eens positief. Dat hij in een Minardi laatste was, dat vond niemand gek, maar nu lag dat anders.

Hoe dan ook, Fisichella verving de vervanger van Massa. Liuzzi nam op zijn beurt de plek van Fisichella in. Hoewel Fisichella dolblij was met zijn overstap, zat er iets wrangs aan: de Force India is bloedsnel op de snelle circuits. Dat maakte het team meteen favoriet voor Monza. Ditmaal moesten Subtiel en Liuzzi proberen die favorietenrol waar te maken, wat niet makkelijk was: Subtiel had dit jaar nog geen punt gepakt en Liuzzi had dit jaar nog geen meter gereden.

Kwalificatie

De kwalificatie was opnieuw heel spannend. In de eerste kwalificatie vliegen de Toro Rosso’s en de Williams’ er meteen uit; in de tweede kwalificatiesessie krijgen de BMW's panne en moeten genoegen nemen met een dertiende en vijftiende startplaats. Fisichella stond nog tussen de Bayerische Motoren Werke in en was daar vanzelfsprekend niet blij mee. Beter deed zijn vervanger het: Liuzzi werd uiteindelijk zevende.

Daarmee werd hij echter wel geklopt door Subtiel, die de pole op een haar miste. Hij maakte een klein stuurfoutje in zijn snelle ronde en in de slotseconden dook Luis onder zijn tijd door. Räikkönen behaalde een derde plaats, waar hij wel blij mee was. Toch konden de achtervolgers ook blij zijn: Co Valainen, Barri en Button hadden aanzienlijk meer brandstof aan boord en konden daardoor met een eenstopstrategie aan de finish komen.

Race

Toch moet Barrichello er vanochtend niet heel veel vertrouwen in hebben gehad. Na zijn benauwde finish in België was men het er niet over eens of de versnellingsbak nog wel goed was. Als het ding zou worden vervangen, dan zou hem dat vijf startplaatsen straf geven en dat beloofde dan weinig goeds voor de race. Men besloot er dus op te gokken dat het ding het nog bleef doen.

Bij de start was het wachten op de wagens met KERS. Subtiel moet dus flink uitkijken bij de start dat hij niet aan alle kanten voorbij wordt gereden. Zijn start is echter redelijk en doordat Luis ook vrij slecht wegkomt, wordt het dringen bij de start. Räikkönen moet door het gras om Luis voorbij te gaan, maar dat kost hem te veel snelheid. Wel gaat hij voor Subtiel de eerste bocht in.

Het is voor het trio ook zaak om in de openingsfase zo veel mogelijk voorsprong te pakken, omdat ze twintig à dertig kilogram brandstof minder aan boord hebben dan de achtervolgers. Vooral Co Valainen verrast met een puike vierde startplaats; gezien de hoeveelheid brandstof waarmee hij begon. In de race maakt hij er echter een potje van. Eerst passeert Barri hem al, wanneer Co Valainen een tegenaanval opzet, wordt deze gepareerd en passeert Button hem ook nog. Tot overmaat van ramp vliegt ook Liuzzi hem voorbij.

Alonso is op oorlogspad, hij haalt Fattle in. Voor Red Bull valt er dan al weinig meer te lachen. Declasseerde het team tot de zomerstop het hele veld, vanaf dat moment is het huilen met de pet scheef. Goed, in België was Fattle in de slotfase de snelste man op de baan, maar in de rest van het weekend reed hij in de middenmoot. Ook in Italië ontstijgt de Red Bull de middenmoot niet. Fattle verliest in de openingsfase van de race ook nog een positie aan Kubica. De Pool had bij de start Mowk Webbah van de baan gedrukt en beschadigde daarbij zijn voorvleugel. Hij kreeg dan ook de zwarte vlag met de oranje stip; een teken dat hij zich bij zijn team moest melden om de schade te laten repareren. Voor Kubica zat de race er toen wel weer op; hij reed kansloos achteraan en zou zijn bolide even later definitief in de pits parkeren.

Strategie

Ondertussen is Co Valainen ook al zijn plek aan Alonso kwijtgeraakt. Hoewel Luis in de openingsfase een behoorlijke voorsprong vergaart, is de race interessant uit strategisch oogpunt. Kan hij genoeg voorsprong opbouwen? Na tien ronden heeft hij zo’n vijf seconden op Räikkönen en Subtiel en alweer dertien op Barrichello en zestien op Button. Dat begint erop te lijken. Het probleem is echter dat het rechte stuk naast start-finish zo enorm snel is, waardoor een pitstop erg veel tijd kost. Luis moet zeker wel 25 seconden goedmaken op de Brawns en dat zou niet gemakkelijk worden; voor Räikkönen en Subtiel zou het welhaast onmogelijk worden.

In de vijftiende ronde stopt Luis. Hij valt terug naar de vijfde plaats, achter Räikkönen, Subtiel, Barri en Button, maar voor Liuzzi. Twee ronden later stopt Subtiel en weer twee ronden later stopt Räikkönen. De Brawns liggen dus aan kop en doordat zij nu wat minder brandstof aan boord hebben, lopen ze langzaam weg bij Luis. Na de pitstops ligt hij elf seconden achter Barrichello.

Liuzzi is ondertussen bezig aan een perfecte race. Hij rijdt op een keurige vierde plaats, als hij opeens stilvalt. Zonde, want zijn vierde plaats was niet geflatteerd. Hij liet in ieder geval een prima indruk achter, iets wat je niet vaak ziet bij invallers. Daar kan Fisichella over meepraten. In de Force India had 'ie ongetwijfeld een gooi kunnen doen naar de overwinning, nu reed hij kleurloos rond. En dat in een felrode Ferrari…

Halverwege de race komt de rest van het veld binnen. De Brawns stoppen in ronde 28 en 29. Hoe lang kan Luis doorrijden? Luis heeft namelijk maar veertien seconden voorsprong op Barri en achttien op Button. De oude tijden herleven, toen dit soort strategieduels vaak werden opgevoerd. Denk maar aan Duitsland ’97, Hongarije ’98, Imola ’99, Brazilixc3xab ’00 enz. Met de invoering van de moderne kwalificatieopzet is dit helaas bijna verdwenen. Maar soms heb je weer zo’n race, zoals nu.

Hoewel Luis in zijn snelste ronde (1:24.869) iets sneller is dan Barrichello voor zijn eerste stop (1:24.999), kan hij in de vijf rondjes die hij aan de leiding rijdt niet genoeg voorsprong opbouwen om voor de Brawns te blijven. Dat lukt Räikkönen en Subtiel vanzelfsprekend ook niet. Hoewel Subtiel de eerste chicane afsnijdt (hij moest uitwijken voor iemand die de pits uitkwam), reed hij die ronde wel de snelste raceronde (1:24.739.) Opmerkelijk…

In de 37e ronde komen de twee naar binnen. Räikkönen is te snel weg, Subtiel remt te laat en kegelt een monteur ondersteboven. De volgorde blijft in ieder geval onveranderd; Subtiel is wel de snellere van de twee, maar net als Fisichella in de race daarvoor kan hij de Fin niet passeren.

Reckless fool

De Toyota’s zijn zeer zwaar van start gegaan. Het resulteert in twee late pitstops. Als Glock de pitstraat uitraast, ziet hij Trulli in zijn spiegels opdoemen. Het is het eerste gevecht tussen de twee rijders. Uiteindelijk houdt Trulli zijn jonge teamgenoot achter zich, maar een paar ronden later doemt er een tweede kans op als Trulli Nakajima wil inhalen. De inhaalactie loopt uit op een botsing, maar de bolides worden niet al te erg beschadigd. Glock kan in ieder geval aanhaken. Het verleidt Olav Mol in ieder geval tot de Briatore-uitspraak dat Trulli aan het eind van de race zit in te kakken. En dat terwijl Trulli met die reputatie wilde afrekenen door een inhaalactie uit te voeren… Het levert in ieder geval een grappig gevecht op, wat in het voordeel wordt beslecht in het voordeel van Glock als Trulli zijn wagen niet meer op de baan kan houden.

Waar de snelheidsverschillen in de kwalificatie klein zijn, zijn ze in de race groot. Räikkönen kan trappen wat hij trappen kan, desondanks ligt hij behoorlijk achter op de Brawns. En wat te denken van mensen als Fattle? Ondanks dat het circuit bijna alleen maar uit rechte stukken bestaat, is het veld behoorlijk uit elkaar getrokken. En wat te denken van de vier uitvallers? Aan alles was af te leiden dat dit geen "gewone" 2009-race was.

Luis heeft geen snelheidsproblemen en hij weet het gat met Button te dichten. Een podiumplek zou mooi zijn, maar niet meer dan dat, wetende dat 'ie van pole startte. Liever probeert Luis Button onder druk te zetten in de ijdele hoop dat 'ie ‘m in de laatste bocht nog kan inhalen of zo. De laatste ronde is namelijk ingegaan en dan gebeurt het. Luis zit in het kielzog van Button, als hij te vroeg op het gas gaat en op een Piquet-achtige manier spint. Zoals racewinnaar Barrichello zou zeggen: "Het is gemakkelijker om te crashen met een F1-auto dan ‘m in het juiste spoor te houden." Of zoiets. Heethoofd Luis mag zich nog wel eens gaan afvragen waarom hij nou zo nodig in de laatste ronde van de race de limiet moest opzoeken, in plaats van dat hij zijn derde plaats koesterde.

Punten

Ferrari kwam het wel goed uit dat McLaren zo slecht voor de dag kwam. Hoewel Fisichella op een magere negende plaats finishte, wat vergeleken Badurs prestaties natuurlijk prima was, pakte Räikkönen weer zes belangrijke punten voor het constructeurskampioenschap. Co Valainen kon daar maar drie punten voor McLaren tegenover stellen, wat heel teleurstellend was, aangezien hij van de eenstoppers de beste kwalificatiepositie had.

Die strategie was voor de Brawns namelijk de sleutel in de wedstrijd. Ze namen een verstandige beslissing door maar één keer te stoppen, wat waarschijnlijk in de race gewoon de beste strategie is. Wetende dat de wagens met KERS een betere start konden maken, hoefden ze niet zo nodig een goede kwalificatiepositie te hebben. De wagens bleken in de race een goed tempo te kunnen rijden en doordat ze verrassend goed startten, deden ze de hele tijd voorin mee. Waarschijnlijk werden de verwachtingen die Brawn voor de race had ruimschoots overtroffen.

Daarmee lijkt Brawn weer het initiatief te hebben in de titelstrijd. Red Bull scoorde met Fattle nog één puntje door Luis‘ klap, maar dat kon natuurlijk niet verhullen dat ze de weg goed kwijt zijn. Leek het er in het begin van de zomer nog op dat het seizoen misschien net te kort zou worden voor Red Bull om Brawn te achterhalen, inmiddels is er wel een wonder nodig voor het energiedrankje om Brawn nog te bedreigen:

Stand
1. Button 8 80
2. Barrichello 10 66
3. Fattle 1 54
4. Webbah – 51½
5. Räikkönen 6 40
6. Rosberg – 30½
7. Luis – 27
8. Trulli – 22½

Nog maar vier rijders kunnen kampioen worden, al wordt het voor Fattle en Webbah erg moeilijk om nog 26 (28½) punten goed te maken. Wie weet kunnen ze nog terugslaan in Singapore, over twee weken, of misschien heeft Brawn zich dan al verzekerd van het rijderskampioenschap. Wat een jaar…

Nederland maakt reclame voor zichzelf

Oranje

Terwijl Wim Lex en Maxima in Nieuw Jork zijn voor een charmeoffensief vanwege het vierhonderdjarig bestaan van de stad, maakte het Nederlands elftal in Schotland reclame voor zichzelf. In een rommelige 0-0-wedstrijd waren de Schotten, die bij remise tweede zouden worden in de poule, het gevaarlijkst. Maar toen kwam Van Marwike met een meesterzet. Hij bracht Aleah voor Robs en dat had vrijwel meteen het juiste resultaat: de kleurling strafte een blunder in de Schotse verdediging hardhandig af.

Met dit resultaat sloot Oranje de vijfkamp met de volle 300% af. Noorwegen eindigde uiteindelijk als tweede, met veertien punten minder. Schotland behaalde eveneens tien punten, maar met een veel slechter doelsaldo.

Grote landen

Nederland presteerde dus zo goed als optimaal in deze zwakke poule. Alle groepsduels winnen, dat kunnen alleen hele grote landen. Daar is Nederland nu dus ook een van geworden. Waar een klein land al niet groot in kan zijn…

Naast Nederland doen de "traditionele" grote landen het natuurlijk ook vaak prima. Het indrukwekkendst is Engeland, dat Kroatië thuis met 5-1 van de mat veegde. Twee jaar geleden verloren ze het laatste kwalificatieduel nog van die lui, waardoor ze zelfs het EK misliepen. Ook Engeland heeft 24 uit 8 en dat kan, met nog twee duels te gaan, een nog indrukwekkendere plaatsing worden dan die van Nederland.

Ook Spanje heeft 24 uit 8, wat betekent dat ze in ieder geval een keer van de Turken hebben gewonnen, wat best knap is. Germanië blijft met een remise een beetje achter. Rusland volgt op de voet. Het team van Guus H. hakte Wales met 1-3 in de pan. Indrukwekkend. En wat te denken van Italië? De pastaprakkers hebben maar liefst twee remises moeten afstaan.

Van de "grote" landen valt Frankrijk tegen. Servië voert het klassement aan in "groep 7" (ik zou het "groep G" genoemd hebben) met een voorsprong van vier punten; dezelfde voorsprong die Frankreich heeft op Österreich. En dat terwijl Österreich weinig tot niets te zoeken heeft op een EK of zelfs WK. Vorig jaar wist het alleen een remise af te dwingen tegen Polen.

Of Polen zich nog gaat plaatsen voor het WK, dat is zeer twijfelachtig. De ploeg uit het lage Oostblokland maakte deze week geen beste indruk. Na een remise tegen Noord-Ierland verloor het in Slow-venië met maar liefst 3-0. Na afloop van de wedstrijd lalde de bondsvoorzitter tegen de verzamelde cameraploegen dat Beenknakker was ontslagen, maar daar kwam hij later op terug. Voor Beenknakker hoeft het niet meer. Hij kan zich nu lekker storten op zijn functie als technisch directeur bij 010.

Kwalificatie-opzet

Overigens begrijp ik de kwalificatieopzet niet helemaal. In Europa zijn er acht poules met zes ploegen en een poule met vijf ploegen. Als ik het goed begrijp, gaan de groepswinnaars door en spelen de acht beste nummers 2 een play-off tegen elkaar. Bij mekaar levert Europa dus dertien landen, maar desondanks is de kwalificatie een zwaar traject, want je moet poulewinnaar worden, of winnen van een andere nummer 2. Is het niet leuker om een "Zwitsers toernooi" te maken? Dan hoeven dwergstaatjes als San Marino, Andorra, de Phareur-eilanden of Malta ook niet steeds met 10-0 te verliezen.

Zuid-Amerika

Heel anders is het in Zuid-Amerika. Daar strijden tien ploegen om vier of vijf WK-tickets. Ondanks de vele nederlagen die Argentinië lijdt onder bondscoach Diego M., heeft het land nog steeds een goede kans om er tijdens het WK bij te zijn. En dat terwijl het eerst thuis met maar liefst 1-3 verloor van aartsrivaal Brazilië. Dat deed al zeer en daar kwam vanochtend nog een nederlaag tegen Paraguay bij. Het zou Oranje waarschijnlijk goed uitkomen dat Argentinië wordt uitgeschakeld voordat ze een nieuwe bondscoach hebben. Weer een concurrent minder.

Eredivisie

Door dit geweld zou je bijna nog de "eigen" competitie vergeten. Die begint zaterdag eindelijk weer. Na twee weken van adempauze zal het geweld dan eindelijk weer losbarsten. De stand aan kop laat een vertrouwd beeld zien; AZ staat alweer anderhalve week op de eerste plaats. Onderaan staat het pas gepromoveerde RKC, dat een beetje het Volendam van vorig jaar is. Gek genoeg staat FC Groningen maar één plekje boven hun. De ploeg heeft last van het bad-shape-close-match-syndroom; de thuiswedstrijden tegen sterke tegenstanders (Ajax, NAC en PSV) gingen verloren, de uitwedstrijden tegen (op papier) mindere tegenstanders (Roda, VVV) leverden slechts twee remises op. Dat verklaart dus de lage positie van de club in het groen.

Grappig vond ik dan ook het stukje in de Metro over de lagere winstpremies bij FC Groningen. Vooral de timing vind ik grappig. Officieel zou de maatregel zijn ingevoerd vanwege de economische crisis, maar het komt meer over als een soort strafmaatregel. Overigens vond ik het wel raar dat de spelers van ADO en Feijenoord ook gekort worden op winstpremies, terwijl het daar naar omstandigheden prima gaat. Misschien dat die clubs aan hun eigen succes ten onder gaan; het bestuur van Feijenoord had bijvoorbeeld nooit gedacht dat Feijenoord in de eerste vijf wedstrijden drie keer zou winnen. Op voorhand was het ook waarschijnlijker dat dat pas rond de winterstop zou zijn, dus ja, waar haal je dat geld dan zo snel vandaan?

En dat terwijl Real Madrid met geld blijft smijten. Nu de transfermarkt is gesloten, besloten ze maar een scheidsrechter te gaan opkopen. Ik ben benieuwd wat de volgende stap is. Ondertussen moet Madrid wel landskampioen worden en de Champions League winnen, want anders worden ze keihard uitgelachen. En terecht. Want wie lak heeft aan de economische crisis, waarin iedereen het even rustig aan moet doen, vraagt om een afstraffing. De club met een miljoenenschuld gaat door met geld over de balk pleuren. Door de buitengewoon kille behandeling van spelers als Huntelaar, Schneijder en Robs, spelers die ieder elftal zouden kunnen versterken, heeft Reaal bij het publiek in ieder geval al z’n krediet verspeeld. Nu bij de bank nog…

Nee, dan doet Nederland dat beter. Het kost weliswaar zes miljoen, maar dan maak je tenminste reclame in Amerika. Dat is beter dan de rest van de wereld tegen je in het harnas jagen.

Het schooljaar is weer begonnen...

Lekke band

Het schooljaar is weer begonnen, maar in tegenstelling tot de meeste andere jaren kijk ik er niet met veel vreugde op terug. Dat kwam niet zozeer door het aantal contacturen, maar meer door het beeld wat ik van de vakken kreeg.

Het introductiecollege is echt een aanrader

Op dinsdag begon het allemaal met Uitwerking onderzoekstraining ruimtelijke analyse of iets in die richting. We moesten het werkstuk van een ander groepje peer-reviewen. Daar was ik de dagen daarna mee bezig. Op donderdag hadden we het vak Studie en loopbaan. Daarvoor moet ik nog eens iemand met een gaaf beroep interviewen en vervolgens moet ik daar een presentatie over vollullen. Dat lijkt me ook meer dan spannend. En dan vrijdag, met het vak Economie van de publieke sector. Voor de les kreeg ik van een chick te horen dat we opgaven moesten inleveren. Ik wist van niks en met mij een heleboel anderen. Omdat ik wat laat was (zie vervolg), kon ik de vragen onmogelijk nog voor de les beantwoorden. Gelukkig mochten we het voor deze ene keer ook in het weekend inleveren van de docent. Daarna kwam het vier uur durende college, waarin een gastdocent hele eenvoudige dingen zo moeilijk mogelijk probeerde uit te leggen, althans, daar leek het op. Uiteindelijk keek iedereen zoals bij een speech van Obama. Om het nog leuker te maken, moeten we nog een keer een presentatie houden over een vakgerelateerd onderwerp.

Fiets

Een tijdje geleden zat m’n pa te klagen dat de ketting van m’n fiets zo ratelde en hoe slecht dat wel niet was. Vlak voor het einde van de vakantie ging ik maar naar de fietsenmaker, die zei dat hij de week daarna wel tijd had. Donderdag was het zover. Voordat ik naar school ging leverde ik mijn fiets af en tegen het eind van de middag, toen ik allang weer thuis was, mocht ik ‘m weer ophalen.

Mijn fietsje was weer gemaakt en toen ik afrekende ontglipte me de vraag of het echt nodig was. De verkoper beantwoordde die vraag met een krachtig "Ja!". Mijn fiets reed in ieder geval weer als een zonnetje en tevreden fietste ik naar huis. Het weer was ondertussen opgeknapt en met een stevige westenwind stuwde me in recordtempo naar huis. Daar aangekomen stelde mijn pa me precies diezelfde vraag…

Vrijdagochtend zat ik lekker mijn laatste hand te leggen aan het peer-review (best lastig om dat in twee of drie dagen af te raffelen!), waarna ik vol goede moed voor de laatste keer deze week naar het station fietste. Alles ging lekker voorspoedig, want het terrein loopt af en ik had wind mee, totdat ik ergens overheen reed. Meteen hoorde ik een hels kabaal en besloot ik maar af te remmen en af te stappen, om te zien wat het nou was. Echter, nog voordat ik stil stond, merkte ik dat ik al op m’n velg reed. M’n achterband was weer eens lek gegaan en ditmaal was 'ie in recordtempo leeggelopen.

Ik kon niet veel anders doen dan teruglopen naar huis. Eerst zocht ik langs het fietspad of er toevallig nog vreemde dingen in de weg lagen. Ik vond een afgebroken fietsrem op de plek waar ik die lekke band ongeveer kreeg. Ik nam de boosdoener maar mee. Thuis kon ik gelukkig Loulous fiets nog "lenen". Het ding zat onder de modder of woestijnzand vanwege de vele fietstochten die hij op de hei maakt. Bovendien stond het keiharde zadel te hoog voor mij, waardoor ik steeds net met m’n tenen bij de pedalen kon komen. Gelukkig kreeg ik nu geen lekke band, maar moest ik wel een trein later nemen.

Continental-Reifen

Vandaag had m’n pa de band geplakt. Het is altijd een hele klus, maar de band was nog te repareren. Inmiddels ziet die binnenband er wel raar uit, met al die "lappen" erop. Het was dan ook niet de eerste keer dat ik een lekke band kreeg. Het is denk ik al de derde of vierde keer dat die band lek is gegaan en ik begin er moe van te worden. Geef mij maar eens die onverwoestbare banden waar ze het jaren geleden in het Klokhuis over hadden! (Geen idee of dat programma nog bestaat, dus die aflevering zal wel van een decennium geleden zijn.)