Kampioenschap beslist tussen de meren

Button de KERSverse kampioen

Na Fattles dominante zege in Japan leek het kampioenschap zowaar nog spannend te worden. Jenson Button had dan nog wel een voorsprong van 16 punten op de Germaan en 14 op zijn teamgenootje, maar gezien de vorm waarin hij de laatste maanden verkeert, was er nog niks beslist. Zeker niet omdat een andere Brit twee jaar geleden een voorsprong van 17 punten weggaf in de laatste twee races…

Nee, waar Button in de eerste seizoenshelft de zeges aan elkaar reeg, heeft hij het nu moeilijker met zijn eigen bolide dan met zijn tegenstanders. En dat terwijl Barrichello de laatste tijd nog wel eens wint met die geelwitte wagen. En dat terwijl de meeste teams bezig zijn met het ontwikkelen van de auto van volgend jaar. Kon Button de druk niet meer aan?

Kwalificatie

In Brazilië deed Brawn in ieder geval weer goed mee. In de trainingen waren ze snel en ook in de regenachtige kwalificatie konden ze meedoen om de beste startplaatsen. Maar het weer zorgde, in combinatie met een panische wedstrijdleiding, voor een zeer merkwaardige kwalificatie. Eerst werd de kwalificatie even stilgelegd door een spin van Fisichella. De Italiaan heeft bij Ferrari zijn draai duidelijk nog niet gevonden, hoezeer hij ook probeert het tegendeel te bewijzen.

Niet lang na het incident werd de kwalificatie weer hervat. In de eerste sessie was Luis best aardig op dreef, zo leek het, maar in tegenstelling tot de anderen kon hij zijn tijden niet meer verbeteren. Tegen het einde van de kwalificatie spinde hij nog op hoge snelheid, waarna hij de sessie maar voor gezien hield. Hij reed uiteindelijk een lichtelijk gênante 18e tijd. Ook Fattle kookte van woede toen hij niet door de eerste voorkwalificatie kwam. Uitgerekend in de race waarin hij zijn kampioenschapskansen levend moest houden, lukte het hem niet. Wie wel goed op dreef was, was Niceau Rosberg. Hij deed het prima in de natte omstandigheden en zette de voorlopig snelste tijd neer.

Het duurde een tijd voordat de tweede sessie begon. Voorzichtig reden de bolides de pitstraat uit, de regen trotserend. De sessie was net lekker op gang aan het komen, toen Liuzzi plotseling hard crashte. Het wrak werd opgeruimd en het werd tijd om de sessie weer voort te zetten. Of niet? Ieder kwartier reed de doktersauto het circuit op om de baan te inspecteren. Keer op keer werd de baan te nat bevonden. Glijdt de Formule 1 op die manier niet af naar het niveau van de IndyCars? Die rijden ook niet bij regen. Maar waarom? Zitten we hier om thee te drinken? We willen actie zien! Spins, crashes en botsingen! Of was dit weer een kostenbesparende maatregel?

Het gevolg was in ieder geval dat er een uur lang niks gebeurde. Het publiek werd ongeduldig en begon te joelen, net als de gemiddelde man in de huiskamer. Natuurlijk wel een manier de kwalificatie spannender te maken, maar het begon te irriteren.

Net op tijd werd de kwalificatie hervat. Opnieuw was Rosberg heel snel. Button bakt er daarentegen niks van. Hij wordt uiteindelijk veertiende, het slechtst mogelijke resultaat gegeven Liuzzi’s crash. In tegenstelling tot een aantal anderen schakelde Button niet over naar de intermediates, maar bleef hij rondjakkeren op regenbanden. Maar ook van de regenbandrijders was hij dus het traagst. Barrichello komt net door de schifting en pakt in de beslissende sessie zelfs de pole. Rosberg is het minder succesvol: in de kletsnatte omstandigheden was de Williams snel, in de drogere omstandigheden moet hij genoegen nemen met de zevende plaats. In die laatste sessie was Subtiel ineens erg snel. Hij plantte zijn Force India op de derde plaats, achter Mowk Webbah, maar voor Trulli, Räikkönen, Bümi en natuurlijk Rosberg.

Race

Dat was dus de situatie voor de race. Barrichello vooraan, Button en Fattle bijna achteraan. Zou de geboren pechvogel EIN-DE-LIJK eens winnen voor eigen publiek? Dat zou hij hoogstwaarschijnlijk nog een kansje maken op de titel in Appie Dappie.

Bij de start ging het in ieder geval nog wel goed. Of, beter gezegd, goed voor hem. Ondanks een wat matige start, wat voor wat gedrang zorgde vooraan, bleef hij aan de leiding. Ondertussen vochten Räikkönen en Subtiel weer eens een duel uit, wat door Subtiel werd gewonnen. Achterin zat de McLaren van Co Valainen de Ferrari van Fisichella (!) in de weg, waardoor de een spinde en de ander door het gras moest. Dat was nog niet voorbij of Räikkönen sloopte zijn voorvleugel op Subtiels auto. Het was een beetje dezelfde actie als Montoya in 2002 bij Michael Schumacher. Schumacher stuurde toen steeds iets naar links, totdat Montoya erbovenop klapte en zijn voorvleugel verspeelde. Hetzelfde gebeurde nu, maar dan met Räikkönen als lijdend voorwerp. Met een voorvleugel bungelend op kwart over zes reed Räikkönen beteuterd verder. Wat schetst zijn verbazing echter: tweehonderd meter na zijn ongeval proberen Subtiel (!) en Trulli over hetzelfde stukje asfalt te rijden. Trulli perst zijn bolide naast die van Subtiel, maar hij zit aan de buitenkant en raakt de controle kwijt. Trulli spint en neemt Subtiel mee. Trulli vliegt de baan over en komt aan de linkerkant van de baan tot stilstand. Subtiel wordt de rechterkant op getikt en glijdt ongecontroleerd door het gras aan de binnenkant van de baan. De baan gaat even verderop naar rechts, waardoor Subtiel de baan oversteekt. Daarvan is Fernando Alonso het slachtoffer. Hij kan Subtiel niet meer ontwijken en klapt erbovenop.

Van de drie uitvallers heeft boosdoener Trulli gek genoeg nog de meeste noten op zijn zang. Woedend is hij op Subtiel, die hem naar buiten gedrukt zou hebben. Vooralsnog wijzen de meeste boze vingers naar Trulli. Hoe dan ook, voor beide heren was het een gouden kans om weer eens een goed resultaat neer te zetten. Voor Trulli was dat ook wel nodig, want zijn plaats staat onder druk. Dat zal zijn woede ook wel verklaren. De woede van een gestrest man. Alonso lijkt het daarentegen niet uit te maken dat hij is uitgevallen. Ach ja, 26 of 27 punten, wat maakt het uit, zal hij wel gedacht hebben.

De stemming zit er goed in. De safetycar komt even op de baan, waarna Co Valainen en Räikkönen stoppen. Co Valainen sleurt à la Christijan Albers de tankinstallatie mee en sproeit de wagen van Räikkönen onder. De Ferrari vat even vlam, maar daar blijft het gelukkig bij. De monteurs van Brawn zijn daarna zo vriendelijk om de slang uit de auto te halen, waarna Co Valainen ook weer verder kan rijden. Vervolgens wordt er weer om het scherpst van de snede gereden. Barrichello speelt het slim bij de herstart en weet langzaam een gaatje te slaan naar Webbah. Die heeft Robert Kubica in zijn nek hijgen. Het veld blijft lange tijd vrij compact, omdat de snelheidsverschillen gering zijn.

Ondertussen vecht Button voor wat hij waard is, maar de Japanners geven niet op. Met name Co Biaggi is een struikelblok voor de aanstaande wereldkampioen. De vervanger van Timo Glock is niet snel, maar wel erg bedreven in het afhouden van een snellere auto. Pas na veel pogingen lukt het Button om hem definitief in te halen.

Barrichello loopt op dat moment nog een seconde per ronde weg bij zijn teamgenootje, maar zijn race gaat, zo blijkt achteraf, verloren bij de eerste serie pitstops. Hij komt in het "verkeer" terug op de baan, wat meestal niet zo leuk is, zeker niet omdat het verkeer sneller is dan hij. Fattle passeert zijn concurrent op riskante wijze buitenom. Eerder liep eenzelfde manoeuvre maar net goed af, nu is hij een belangrijke positie rijker. Voor Barrichello gaat het bergafwaarts. Hij verliest veel tijd met de duels, waardoor Kubica en Webbah hem voor weten te blijven na de pitstops.

Erger vergaat het de Japanners na de pitstops. Als Co Biaggi de pitstraat uitraast, heeft hij Nakajima in zijn spiegels. Ook hij probeert de Schumacher-truc, die ditmaal afloopt met een harde klapper voor Nakajima. Hij verspeelt zijn voorvleugel bij de klap, waarna de wagen stuurloos richting zijn eindbestemming raast: de muur aan het einde van de grindbak. AU!

Qua spanning en spektakel hebben we het dan wel gehad. Webbah gaat voor Kubica de race winnen, wat in ieder geval al betekent dat Fattle is uitgeschakeld voor de titel. Barrichello is op weg naar een derde plaats, wat betekent dat Button "slechts" zevende hoeft te worden. Die berekeningen kunnen echter in de prullenbak geflikkerd worden als Luis Barrichello inhaalt. Het zorgt voor een vleugje dramatiek, want Barrichello, die zat te zeuren over "vibrerende" banden, zit opeens met een lekke band. De band was lekgestoken door de lelijke uitstekende voorvleugel van Luis. Barri moet nog een keer naar de pits en finisht uiteindelijk als achtste, waarmee hij het nog het slechtst doet van de drie titelkandidaten. Het zat hem weer niet mee op zijn thuiscircuit.

De race sukkelt naar een weinig enerverend einde. Webbah wint, voor Kubica en Luis, die vanaf achteraan een zeer sterke race reed, in tegenstelling tot de afgelopen twee jaar… Fattle werd vierde en nam de tweede plaats in het rijderskampioenschap zelfs over. Button pakte met zijn gouden vijfde plaats de titel, voor de eveneens van achteren opgeklommen Räikkönen, Bümi en Barri.

Zo kwam alles toch nog op zijn pootjes terecht en is de Grand Prix van Appie Dappie alvast van zijn spanning ontdaan. Wie had dat gedacht?

Stand
1 Button 4 89
2 Fattle 5 74
3 Barrichello 1 72

Zodoende is Button de winnaar van het KERS-kampioenschap 2009. En dat na al die moeilijke jaren bij Honda. Het leven zit soms erg wonderlijk in elkaar, maar het is hem gegund.