Internetteam BSG begint goed aan finalepoule

BSG stuurt ZSC-Saende met een grote nederlaag naar huis

Na een paar schaakloze maanden is de Internetclubcompetitie weer opgepakt. Anders dan vorig jaar, toen de competitie bestond uit een Zwitsers toernooi, wordt er nu een voorronde en een finale gespeeld. Beide toernooivormen zijn op hun beurt overigens weer Zwitserse toernooien, alleen dan korter. In februari speelde BSG nog tegen het tweede team van De Eenhoorn, ofwel "Tweehoorn". Die wedstrijd werd met opvallend gemak gewonnen, waardoor we doorstootten naar de finalepoule. Daarin spelen we behalve tegen ZSC-Saende ook tegen de twee teams van De Eenhoorn en Charlois Europoort. De eerste wedstrijd in de finalepoule werd in ieder geval ruim gewonnen, maar makkelijk ging het niet.

BSG trof in ZSC-Saende een behoorlijke tegenstander. De "bezoekers" traden aan met de volgende vier namen:

Ziryab – Jan-Bart Abcouwer (2153)
Tigran6 – Dennis Rosegg (2073)
Shota – Hein Middelhoven (1977)
Bokito – Yuri Eijk (1957)

Bij BSG verschenen de volgende namen op het wedstrijdformulier:

Q pro Q – Large (2356)
Cadavre – Ewood (2287)
Apenhoofd – Behirder (2128)
Peterdrost – Ra ra, wie zal dat zijn (2067)

De wedstrijd begon om 20:30. Teamleider Lenaard was niet aanwezig, waardoor de spelers zelf maar moesten proberen de indeling op orde te krijgen. Daarbij stuurde Behirder Ptr constant in de war door foutieve informatie te geven. Volgens het warhoofd moest Ptr een "Round Robin Oscar"-toernooi organiseren en dat bleef hij maar herhalen. Toen het niet lukte om de juiste toernooi-indeling te maken, ging hij het zelf maar proberen, waarna hij ontdekte dat hij een Scheveningensysteem moest hebben. Foutje, bedankt! Zo werd Behirder dus de TD. Het indelen van de teams was vervolgens een fluitje van een cent.

Ronde 1: BSG schiet uit de startblokken

Vaak loopt het niet in de eerste ronde. Ditmaal won BSG de eerste vier potjes, maar dat hadden er makkelijk twee minder kunnen zijn:

Apenhoofd-Shota

Ik had in de opening voordeel gekregen, maar daarna was ik met m'n dame wat verzwakkingen gaan afdwingen in plaats van m'n ontwikkeling te voltooien. In deze stelling zit wit met het probleem dat zijn centrum wordt opgeblazen. Ik had besloten een paardenpaar te ruilen, maar toen bood zwart met 18…b6 een pion aan. Die kon ik niet weigeren: 19.Pxe6 De7, maar vervolgens deed ik 20.Pc7, waarna zwart met 20…Pdxe5 ineens mijn paard, loper en dame aanviel. Ik besloot mijn dame maar te offeren met 21.Pxa8, maar goed stond ik toen zeker niet. Gelukkig blijft het snelschaken en kon ik nog wat pionnen rapen, waarna zwart een paar keer lelijk misgreep en alsnog verloor.

Spectaculairder ging het bij Large:

Q pro Q-Tigran6

In deze stelling zijn beide spelers lekker aan het aanvallen. Zwart heeft een mooie b-lijn, maar wit kan altijd vluchten via d2. Aan de andere kant heeft wit een pion op g7, die enkele combinaties mogelijk maakt, maar ook elk moment van het bord geplukt kan worden. Large greep dus zijn kans met 24.Txh7, waarna zwart braaf op h7 sloeg en binnen een paar zetten werd matgezet. Zwart had echter kunnen winnen met 24…Tb1+ 25.Kd2 Txd1#, wat eigenlijk de pointe was van 23…Lxg4.

Ewood en Ptr wonnen ook, maar die partijen waren niet echt boeiend.

Ronde 2: Pech, geluk en 2½ punt

De tweede ronde verliep wat minder goed. Zo verloor Ewood opeens doordat hij zijn belangrijkste pion weggaf in een gewonnen stelling, waarna hij het eindspel verloor. Verder stond Ptr iets beter na de opening, maar vervolgens verbeterde zijn tegenstander zijn stelling met elke zet en kwam uiteindelijk gewonnen te staan. Gelukkig kreeg Ptr een eeuwigschaakkans en die greep hij met beide handen aan. Large won daarentegen vrij makkelijk. Behirder won ook, maar makkelijk was het zeker niet. Hoge pieken en diepe dalen wisselden elkaar in hoog tempo af. In de volgende stelling haalde wit een pion op:

Ziryab-Apenhoofd

In deze stelling besloot wit de pion op b4 van het bord te plukken: 27.Pxe6 Dxe6 28.Pxb4. Dat faalde echter op 28…Pd2 29.Dd1 Pxf3 30.Dxf3 Dd6 31.Pc2 Ld3 32.Dd1 Le4 33.f3 Lg6!? Wits pionnenstructuur is niet best. De pion op e3 is niet erg gelukkig, dus kwam wit met 34.e4?!?, waarna ik de laatste seconden zag aftellen. Blijkbaar ontging het me dat ik gewoon op e4 kon slaan en sloeg ik op f4 met m'n dame. In m'n ooghoeken zag ik dat mijn tijd was teruggelopen tot 0,1 (!) seconde. Gelukkig kreeg ik er elke zet weer drie seconden bij, zodat ik weer wat bedenktijd kon opbouwen. Wel slaagde ik erin constant de enige zet te spelen die niet won, waarna ik mijn geluk moest beproeven in een toreneindspel. Daarin liet m'n tegenstander zich matzetten, terwijl de remise binnen handbereik lag. Kortom: ik had weer eens veel geluk nodig om mijn onkunde mee te compenseren…

Ronde 3: Niet alleen maar makkelijke zeges

In de derde ronde won BSG weer met 4-0, waarmee de witscore van de BSG'ers 8 uit 8 was. Sommige zeges, zoals bij ondergetekende en Ptr, gingen makkelijk. Anderen hadden er meer moeite voor nodig. Zo won Ewood op een aparte manier het eindspel na een rommelige partij:

Cadavre-Tigran6

Wit heeft een pion meer: dat is zijn a-pion en die rukt meteen op: 33.a6 La8. Vervolgens komt Ewood met een opmerkelijke zet: 34.f3?! Zwart slaat en biedt remise aan, maar na 34…Lxf3 35.Ld3+ Kf4 36.Ld2+ Kg4 37.Le2 kan zwart niet meer onder de loperruil uitkomen. Na 37…Lxe2 38.Kxe2 Kf5 39.Le3 moet hij ook nog de andere loper ruilen, waarna hij de a-pion niet meer kan tegenhouden. Toch heb ik het gevoel dat zwart het beter had kunnen spelen…

Large had een partij waar de vonken vanaf vlogen. In het Frans strooide hij met pionnen, waarbij hij ook nog het centrum verloor. Hij bleef echter tegendreigingen scheppen en uiteindelijk staat er een gebalenceerde stelling op het bord, waarin zwart twee pionnen heeft voor de kwaliteit. Large weet zijn tegenstander zelfs met weinig materiaal op het bord een stuk afhandig te maken. In de pionnenwedren is wits overgebleven toren dan ook een vervelende spelbreker voor zwart.

Ronde 4: God loves Tournament-Directors

In de laatste ronde scoorde BSG nog 3½ punt. Large verloor zijn honderdprocentscore in de laatste ronde. Na optisch goed te hebben gestaan, moest hij toezien hoe zijn vooruitgeschoven pionnen kwetsbaar werden toen alle zware stukken van het bord gingen. Hij weet het eindspel met twee minuspionnen met kunst- en vliegwerk nog te houden.

Behirder behield zijn honderdprocentscore wel, maar daar zag het na de opening niet naar uit. Na de opening stond wit goed en had hij een minuut meer op de klok. Maar dan komen de dilemma's: hoe ga je verder? Wit dacht over drie zetten drie minuten na, om in een kansrijke stelling uiteindelijk te verliezen.

Ewood won vrij makkelijk, terwijl Ptr onder druk kwam te staan na een kwaliteitsoffer. Hij wist te consolideren en een gewonnen stelling te bereiken, maar hoe tik je het dan uit?

Ziryab-Peterdrost

Ptr had op e4 geslagen, waarmee hij wit de kans geeft een kwaliteit terug te winnen: 32.Pxh5+ Txh5 33.Dxh5. Vervolgens maar een schaakje: 33…Dd4+ 34.Kg2 Tb3 35.Tf4 en dan is de zaak er niet bepaald beter op geworden. Met 35…Txb2+ 36.Lxb2 Dxb2+ offerde Ptr een tweede kwaliteit. Vervolgens moest wit weer een kwaliteit offeren en kwam er een remiseachtig dame-eindspel op het bord, waarin wit helaas voor hem zijn dame weggaf.

Zodoende was de eindstand 14-2. Behirder werd topscorer van de avond. Blijkbaar had hij een engeltje op zijn schouder, een andere verklaring is er ook niet te geven voor het succes. Large en Ptr scoorden 3½ punt, Ewood pakte drie punten. Bij de ZSC was Bokito de grote man (of aap?) met 1½ punt, terwijl Tigran6 goed was voor een remise. Ziryab en Shota kwamen helemaal niet tot scoren. De spelers van ZSC vatten de nederlaag sportief op, ondanks dat ze het geluk niet echt aan hun zijde hadden. Voor BSG was de eerste ronde van de finalepoule daarentegen een nauwelijks te overtreffen hoogtepunt.

Bandenoorlog

Luis wint spannendste race van de eeuw

Wie kon Fattle in 2011 nog bedreigen? Hij en Kinky Kylie waren een ijzersterk duo. In elke sessie veegden ze de vloer aan met de concurrentie. Ook in China leken de kansen op een zege voor de jonge Duitser groot. Gelukkig voor de Formule 1 bleek Fattle niet onklopbaar: door een combinatie van een slechte start en dito strategie bleef hij steken op een tweede plaats. Het Formule 1-seizoen is hierbij begonnen!

Kwalificatie: Fattle oppermachtig, Webber diep triest

In de kwalificatie is Fattle weer een klasse apart. Webber komt er daarentegen totaal niet aan te pas. Hij wordt zelfs in de eerste knock-outsessie uitgeschakeld. Volgens zijn team kwam dat doordat hij problemen had met KERS en doordat hij geen temperatuur in zijn (harde) banden kreeg, waardoor hij een seconde moest toegeven op teamgenoot Fattle. Die blijkt in de beslissende kwalificatiesessie echter gewoon nog twee seconden harder te kunnen. Kortom: Webber was gewoon drie seconden te traag...

De McLarens komen zeven tienden tekort op Fattle, maar zijn wel tweede en derde. Ditmaal klopt Button zijn teamgenootje nipt, maar die heeft een setje banden kunnen uitsparen. Daarmee hoopte hij een ondergang als vorige week te kunnen voorkomen. Rosberg weet de Mercedes op een nette vierde plaats te kwalificeren, voor de Ferrari's en de verrassend snelle Toro Rosso's. Die hadden naar eigen zeggen wel geluk met het stilvallen van Petjerov in de tweede kwalificatiesessie, waardoor een groot aantal rijders in de laatste minuten van de sessie een goede rondetijd moest neerzetten. Shoeface, Hidefeld en de Sauber-coureurs slagen hier niet in en halen de top 10 niet. Dat lukt Die Resta en Petjerov wel. De Williams' zijn weer erg matig en de veldvulling kan de middenmoters ook niet bedreigen. De Loti zijn opnieuw sneller dan de Virgins, die die rommel uit Spanje net voorblijven. Overigens was Karthikeyans kwalificatietijd zeven seconden trager dan Fattles poletijd.

Race: hoge bandenslijtage = strategie + inhaalacties

Voor de race krijgt Luis de schrik van zijn leven als er een brandstoflek wordt ontdekt. De monteurs werken zich het hemd uit de broek om de auto op tijd te prepareren, waarna Luis nog op tijd aan de start kan verschijnen. Bij de start gaat het bij Red Bull niet naar wens. Fattle komt slecht weg en ziet Button al meteen langszij komen. Vervolgens haalt Luis hem ook nog brutaal in en moet hij zelfs nog met Rosberg voor de derde plaats duelleren. Dat gevecht wint hij nog wel, waarna Rosberg met moeite de Ferrari's achter zich houdt. Opnieuw was Massa na de start de voorste Ferrari.

Achterin kan Webber niet meteen naar voren komen. Hij heeft bij de start maar één plaatsje gewonnen en zonder KERS heeft hij het moeilijk om door het veld te klieven. Zijn geluk zijn de pitstops. Alguersuari, die samen met zijn teamgenootje ver was teruggezakt in de openingsfase van de race, maakt als eerste een pitstop. Zijn rechter achterwiel wordt echter niet goed gemonteerd, waardoor het van de auto rolt en de Spanjaard kan uitstappen. Dat was dus al één plekje voor Webber. Hij duikt een ronde later, samen met Shoeface, de pits in en daarmee wordt het startsein gegeven aan de koplopers om ook te stoppen.

Rosberg is vooraan de eerste die stopt en dat lijkt een slimme zet: vooraan hebben de McLarens grote bandenproblemen. Fattle dringt aan bij Luis en in de achtergrond worden de Ferrari's steeds groter. Zo traag als de dingen zijn in de kwalificatie, zo zuinig lijken ze met de banden om te gaan. Fattle glipt makkelijk voorbij Luis en gaat achter Button de pits in. Button maakt vervolgens de fout om à la Frentzen bij het team van Red Bull te stoppen, waardoor hij kostbare tijd verliest en achter Fattle weer de baan op komt. Luis moet nog een ronde langer doorjakkeren op zijn oude banden en wordt daarbij nog ingehaald door Massa, waarna de twee stoppen. Vervolgens stopt Alonso en luistert de leider naar de naam Nico. De vroege pitstop had hem dus geen pijn gedaan.

Can you hear me?

Toch ziet het er voor Fattle goed uit na de pitstops. Hij is de McLarens voorbij en voor hem rijdt Rosberg, die erg vroeg is gestopt en dus niet zo'n bedreiging is voor de rest van de race. Fattle loopt zijn achterstand langzaam in. Toch heeft Fattle ook zo zijn problemen: behalve een nukkig KERS-systeem, heeft hij ook een radioprobleem: hij kan zijn team niet verstaan.

Bij McLaren was men niet zo gelukkig met de duikeling in het klassement. Button en Luis worden al snel binnengehaald voor een tweede stop. Mercedes doet hetzelfde, net als Webber. Nog voordat de race op de helft is, is de tweede serie pitstops in gang gezet. Fattle en de Ferrari's gokken op een tweestopstrategie, waardoor ze langer door moeten rijden op versleten banden. Na Massa's tweede stop ligt Rosberg weer op kop, gevolgd door de twee McLarens.

Ditmaal is het echter Button die in het tweede deel van de race veel tijd verliest op de inconsistente Pirelli's. Luis wil zijn teamgenootje voorbij, maar vanwege een verbod op teamorders moet hij het op de baan doen. Terwijl Martin Whitmarsh van de spanning zijn stropdas opvreet, haalt Luis Button op een riskante manier in. Gelukkig eindigt de inhaalactie niet in brokstukken en tranen, maar wat was het handig geweest als iemand gewoon mocht zeggen: "Jenson, Lewis is faster than you!"

Button komt even later binnen voor zijn laatste setje banden, een ronde later gevolgd door Luis. Wanneer Rosberg een ronde later stopt, zit Luis vlak achter hem. Rosbergs banden zijn nog niet op racetemperatuur en Luis valt hem fanatiek aan. Hij krijgt hulp van Pastoor, die Rosberg een beetje ophoudt als hij de pits uitraast. Luis profiteert optimaal.

Vervolgens doemt Massa op. De Braziliaan moet de race zien uit te rijden op redelijk versleten banden. Luis is er gauw voorbij, Rosberg heeft er meer moeite mee: hij verremt zich en ziet eerst Button nog passeren, waarna het duo Massa alsnog te grazen neemt.

Luis naar de zege

Aan kop heeft Fattle het zwaar: zijn voorsprong op Luis slinkt zienderogen. Hoewel er niet echt sprake is van een vertical drop-off, komt Luis zonder veel inspanning dichterbij de wereldkampioen. Toch blijkt het inhalen lastiger. Zelfs met betere banden, KERS en DRS blijkt het op het lange rechte stuk niet te doen. Daarom doet Luis het maar op een stuk waar Fattle het niet verwacht: bij het uitaccelereren van een bocht zet hij zijn wagen ernaast, waarna Fattle maar zijn verlies neemt.

Achter de twee is één man nog loeisnel: Mark Webber is bezig met een wereldrace. Op nieuwe banden snijdt hij door het hele veld. In de één-na-laatste ronde pakt hij zelfs Button nog en verzekert zich daarmee van het podium. Nog één of twee ronden waren genoeg om zelfs zijn teammaatje in te halen, want die finisht maar twee seconden voor hem.

Vooraan wint Luis onbedreigd, terwijl Fattle voor het eerst in toch wel lange tijd slechts als tweede op het podium staat. Webber liet zien wat het potentieel was van de Red Bull in de race. Dat geeft wel te denken: wat als Fattle een vergelijkbare strategie had gehad? Button werd wat teleurstellend vierde, voor Rosberg, die eveneens bijna de hele race bovenin had meegedraaid. De Ferrari's betaalden in de race de prijs voor hun tweestopstrategie. Hoewel het circuit in Sjanghai niet bekendstaat als een bandenverslinder, was de bandenslijtage hoog genoeg om veel bandenwissels te rechtvaardigen. De Formule 1 is anno 2011 eigenlijk één grote bandenoorlog: de strijd wordt beslist door het juiste rubber op het juiste moment. Shoeface wordt nog achtste, terwijl Petjerov en Co Biaggi de laatste puntjes scoren.

Weg met de perfectie!

Al met al zorgden de vele pitstops voor vele positiewisselingen. Er gebeurde eigenlijk gewoon veel te veel om op te noemen. Goed om te zien dat er eindelijk gevechten waren om de leiding en dat er niet noodzakelijkerwijs regen nodig is voor spannende races. Volgens velen was het de beste race ooit, of in ieder geval van de laatste jaren. Dat had te maken met de vele inhaalacties. Blijkbaar hebben KERS, DRS en de snel slijtende Pirelli-banden een positieve invloed op het spektakel. Jammer genoeg bleef het aantal uitvallers beperkt tot één. Nu nog de betrouwbaarheid terugschroeven en het komt helemaal goed met de Formule 1!

Maleisië: veel pitstops, weinig spektakel

Fattle wint opnieuw

Het nieuwe Formule 1-seizoen zag er op papier erg mooi uit: het inhalen zou gemakkelijker worden en de banden zouden van elke race een loterij maken. Eens temeer bleek dat de Formule 1 alleen spectaculair is als een tropische moessonbui het circuit onder water zet. Helaas deed het Formule 1-circus het Sepang-circuit aan in het enige droge weekend van het jaar, waardoor er een optocht ontstond waar geen touw meer aan vast te knopen was. Opnieuw bleek Fattle de enige constante factor.

Kwalificatie

Dat de snelheidsverschillen in Maleisië niet zo groot waren als in Australië, dat bleek in de kwalificatie wel. In Q1 doen de Red Bulls het rustig aan, waardoor de Ferrari's het snelste zijn en de HRT's zelfs gemakkelijk binnen de 107 procent van de snelste tijd blijven. Zodoende zouden er 24 auto's aan de start verschijnen, iets wat gezien het amateuristische geklungel waar HRT een synoniem voor lijkt te zijn, als een klein wonder mag worden bestempeld. Blijkbaar was het circuitontwerp de hoofdschuldige, want Red Bull was zijn dominantie van twee weken geleden bijna volledig kwijt. In de beslissende kwalificatie is het een gevecht om tienden van een seconde. Fattle eist de pole nog net voor zich op, maar opnieuw weet Luis Webber van de eerste startrij te drukken. Button kwalificeert zich nog als vierde en hij is opvallend veel sneller dan Alonso, die bijna een seconde moet toegeven op Fattles poletijd. Renault doet ook weer aardig mee, met Hidefeld die aan eerherstel doet door een zesde tijd te klokken. Petjerov is achtste. Bij Mercedes loopt het daarentegen totaal niet. Rosberg haalt de top 10 nog wel, Shoeface piest weer net buiten de pot. Hij weet de Toro Rosso's net voor te blijven. Voor Force India en Williams verloopt de kwalificatie opnieuw teleurstellend. De Force India's worden in Q2 gewipt, terwijl Pastoor zelfs in Q1 blijft steken. Sauber doet het juist redelijk: Co Biaggi haalt Q3 zelfs, hoewel Pérez tegenvalt. Achterin is Lotus de snelste van de achterhoedeteams. Co Valainen en Truly lijken eindelijk de aansluiting met de staart van de middenmoot te hebben gevonden. De Virgins zijn echter amper sneller dan de HRT's.

Race

De verwachting was dat de Red Bulls het bij de start moeilijk zouden krijgen, aangezien ze geen KERS konden gebruiken. Tenminste, daar mocht je van uitgaan: er wordt bij Red Bull al weken geheimzinnig gedaan over het systeem. In Australië hadden ze het systeem niet nodig, omdat ze veel te snel waren, maar in Maleisië zouden ze het op de lange rechte stukken wel hard nodig kunnen hebben. En bij de start dus. Aangezien het rechte stuk van start/finish begint met een linkerbocht en eindigt met een rechterbocht, loopt de ideale lijn van rechts naar links over het circuit. Hierdoor werd besloten voor het eerst in dertien jaar de oneven startplaatsen aan de binnenkant van het circuit te plaatsen, aangezien die startplaatsen dichter bij de ideale lijn stonden. Daarnaast had de polesitter eveneens het voordeel van de binnenbocht, wat hem bij het verdedigen van zijn positie zou moeten helpen.

Bij de start hoeft Fattle zich daar echter geen moment zorgen om te maken. Hij is als een speer weg en duikt als eerste de eerste bocht in. Achter hem gebeurt wel van alles. Teamgenootje Webber lijkt bij de start een anker uit te gooien en valt terug tot het middenveld, terwijl de Renaults later remmen dan de rest en buitenom veel posities winnen. Hidefeld rukt zelfs op naar de tweede plaats, Petjerov naar de vijfde.

Het zorgt ervoor dat de grootste spanning meteen is verdwenen. Fattle loopt meteen weg bij Hidefeld, die Luis in zijn spiegels heeft, maar geen krimp geeft. Zijn teammaatje houdt de Ferrari's op, maar dat duurt niet erg lang: eerst haalt Massa hem in en een halve ronde later is Alonso (!) er ook voorbij als Petjerov zich verremt en van de baan schiet.

Donkere wolken

Hoewel er weinig gevechten zijn, zorgen de banden wel voor hoofdbrekens. De banden slijten erg snel en wanneer ze versleten zijn, geven ze ook bijna geen grip meer. De teams vragen zich af hoeveel pitstops hun rijders moeten maken. Drie? Of misschien zelfs vier? En wat is de juiste tactiek? Vroeg stoppen, of juist lang op versleten banden blijven doorjakkeren? Ondertussen drijven donkere wolken over het circuit. Volgens Red Bull zou er geen regen komen, bij Mercedes ging men er wel van uit. Webber stopt als eerste, Luis stopt twee ronden later. Net op dat moment vallen de eerste druppels en lijkt de strategie van de twee heren in het water te vallen.

Dat gebeurt niet, de regen zet niet door. De top 4 komt ook binnen. Massa's pitstop is slecht, waardoor Alonso hem via de pitstops passeert. Luis levert na zijn stop een grappig gevecht met Alguersuari en Shoeface. Ze rijden met z'n drieën naast elkaar op het rechte stuk. Luis gaat de twee voorbij, waarna Shoeface ook maar de pits opzoekt voor nieuwe banden.

Vooraan is Luis eindelijk verlost van Hidefeld en hij probeert Fattle binnen te hengelen. De Renault-coureur is door zijn pitstop achteropgeraakt: na de eerste serie pitstops ligt hij slechts vijfde, achter Button en Alonso. De Spanjaard vliegt Button ook nog eens voorbij. Het begint er goed uit te zien voor de wereldkampioen van 2005 en 2006, die in de race behoorlijk op dreef is.

Webber ligt slechts zesde na de eerste serie pitstops. Nadat Massa hem passeert, haalt hij al na 21 ronden zijn derde setje banden. Zijn voorbeeld wordt even later gevolgd door de McLaren-coureurs. Button stopt als eerste, Luis stopt een ronde later en laat harde banden monteren. Fattle stopt even later en zijn voorbeeld wordt gevolgd door de Ferrari's. De race is pas halverwege en de coureurs vooraan hebben al twee pitstops gemaakt. Een heleboel driestopstrategieën lijken in de maak.

Webber maakt zijn derde pitstop al in de 32e ronde. Hij blijft Petjerov en Co Biaggi net voor. De McLarens liggen op dat moment tweede en derde. Button is zijn teammaatje genaderd, die op de harde banden niet erg snel is. Luis stopt met nog twintig ronden te gaan en Button komt een rondje later binnen voor zijn pitstop. Op de een of andere manier kon Button op zijn zachte banden twee ronden langer doorrijden dan Luis. De volgorde van de McLaren-coureurs is na de derde serie pitstops veranderd en Button loopt nu ook hard weg bij zijn teammaatje. Achter Luis rijden Webber en even later Alonso. De Spanjaard is op nieuwe banden duidelijk de snelste van de drie. Webber kan op zijn oude bandjes weinig meer en hij besluit in de 44e ronde zijn vierde pitstop te maken, waardoor hij terugvalt naar de achtste plaats.

Inschattingsfout

Alonso ruikt bloed. Hij kan zijn ex-teamgenootje dankzij zijn betere banden op de proef stellen. Luis verdedigt zijn derde plaats echter met hand en tand. Alonso heeft niet de beschikking over het Drag-Reduction System en daardoor ziet hij zich gedwongen om te slipstreamen. Hij komt in de kofferbak van de McLaren, maar maakt dan een dure inschattingsfout door te laat uit de slipstream te komen, waardoor hij op de McLaren klapt, zijn voorvleugel verspeelt en daarmee zijn kansen om op het podium te komen om zeep helpt.

Voor Luis gaat ook niet alles naar wens. Hij is op versleten banden een prooi voor Hidefeld, die zijn tactiek uiteindelijk wel ziet slagen en naar het podium rijdt. Vervolgens vliegt Luis nog van de baan, waardoor hij ook Webber ziet passeren. Vier ronden voor het einde maakt hij alsnog een vierde pitstop, zodat hij terugvalt naar de zevende plaats.

Kers op de taart

Teamgenootje Button rijdt de race daarentegen wel probleemloos uit met de versleten banden. Blijkbaar is dat verhaal van zijn soepele rijstijl wel waar. De Brit komt nog enigszins in de buurt van Fattle, die onbedreigd naar de finish raast. Hidefeld moet in de slotfase nog wel werken voor zijn derde plaats: Webber zit hem op te jagen. De Australiër wist de schade van zijn slechte start nog behoorlijk te beperken door een extra pitstop te maken. In de slotfase kan hij echter geen inhaalpoging wagen, omdat hij geen KERS heeft. Daardoor mist hij het podium net, wat natuurlijk voor Red Bull net de kers op de taart was geweest.

De laatste uitvaller van de race is Petjerov, die op een spectaculaire manier zijn Waterloo vindt. De Rus vliegt van de baan en wanneer hij via de uitsloopstrook en het gras de baan weer opdraait, wordt hij door een kerbstone gelanceerd en komt hij met een klap op de baan terecht. De stuurstang breekt en de motor schakelt zichzelf uit. Dat was nou een goed voorbeeld van pech hebben. Voor zijn achtervolgers is het echter geluk: zij pakken wat extra WK-puntjes. De verrassing van de dag is de vijfde plaats van Massa. Ditmaal hoefde hij zijn plaatsje niet af te staan aan Alonso. Luis kwam nog als zevende aan de finish, maar hij had het gezicht van een oorwurm. Co Biaggi, Shoeface en Die Resta pakten de laatste puntjes.

Het podium gaf een vertrouwd beeld: een Red Bull, een McLaren en een Renault. Van die drie was de Red Bull-coureur de enige constante factor: Fattle won ook de tweede Grote Prijs van 2011. Ditmaal kwam Button namens McLaren op het podium, terwijl Hidefeld Renault de tweede podiumplaats van het seizoen bezorgde. Daarmee hadden we de hoogtepunten wel weer gehad. Hopelijk wordt de race van volgende week leuker!

Naschrift

Alonso en Luis kregen om onduidelijke redenen een tijdstraf, waardoor Luis nog een plekje zakte in de eindrangschikking.

BSG blaast sprookje van De Eenhoorn uit

BSG houdt promotiekansen in eigen hand

Gisteren stond in klasse 1A van de Nederlandse schaakcompetitie de topper De Eenhoorn-BSG op het programma. Beide teams hadden pas één wedstrijd verloren, BSG van SOPSWEPS en De Eenhoorn van medekoploper Purmerend. BSG had echter de meeste bordpunten van dit stel en in de wedstrijd kwam het ratingverschil tot uitdrukking in de 3-7-eindstand.

De Eenhoorn leefde dit seizoen op een roze wolk. Hoewel het team op voorhand zeker niet favoriet was, presteert het al het hele seizoen boven verwachting. BSG wachtte dan ook een lastig middagje, niet in de laatste plaats omdat we vorig jaar niet verder kwamen dan 5-5. Een dergelijk resultaat zou, met Purmerend op slechts 3½ bordpunt achterstand, betekenen dat BSG moest hopen op een misstap van Purmerend om niet de koppositie te verliezen.

Gelukkig kende BSG een succesvol middagje, hoewel het voorspel niet al te hoopvol was: Robert Ris had vooruitgespeeld en was niet verder gekomen dan een gelijkspel tegen Arne Moll. Echt op dreef is hij dit jaar niet; hij is zo'n beetje de enige speler van BSG die niet meer dan 50 procent heeft gescoord. Toch was er, anders dan tijdens de wedstrijd tegen SOPSWEPS, waarin hij een vooruitgespeelde partij verloor, niks verloren voor BSG. Het was eigenlijk wel mooi dat hij een halfje had gepakt met zwart.

In de week voor de wedstrijd werd er nog wat gewisseld in de opstelling. Zo besloot Behirder te ruilen met Ewood: Behirder op #10 en Ewood op #6. Vervolgens bleek Frans Borm niet mee te kunnen spelen en wilde Leon ineens met zwart spelen, waardoor Ewood opschoof naar #5 en Le naar #6. Ewood wilde echter per se met zwart spelen en Le wilde per se met wit spelen, waardoor de twee maar van plek wisselden. Voor Borm werd nog een invaller gevonden: het was CM Drost, of eigenlijk: CM Draw. De krullenbol had zijn laatste acht partijen remise gespeeld. Een ideale eerstebordspeler, derhalve. Hij zat echter op bord 8.

Wedstrijd

De BSG'ers gingen voor deze uitwedstrijd voor het eerst in lange tijd weer met de auto op pad. Naast teamleider EB was FM Henk bereid naar de kop van Noord-Holland te rijden. Doordat Large vertraging had met de trein, vertrokken wij (Henk, Ton, Ewood en ik) eerder, maar omdat we in Hoorn waren verdwaald, kwamen we als laatste aan. Ik ontving direct een schaak-DVD van Le, waarna we de speelzaal opzochten. Dit was een andere zaal dan vorig jaar, bovendien waren er geen liveborden. Er werden twee wedstrijden gespeeld. Aangezien ik weinig van onze eigen wedstrijd heb gezien, kan ik over de andere wedstrijd al helemaal niks zeggen.

Dat had te maken met de lastige opening waarin ik verzeild raakte. Van mijn tegenstander (Tom Balla) was weinig bekend, van Tamas Balla (een of andere Roemeen) des te meer. Omdat ik niet in een mij bekende variant kwam, besloot ik me uiteindelijk maar in een drierijensysteem op te stellen. Ik had een dergelijk systeem nog nooit vanuit de zwarte stukken bekeken. Mijn tegenstander speelde creatief, maar positioneel leek hij wel af en toe een steekje te laten vallen. Tactisch misten we ook nog wel het een en ander en uiteindelijk stond er een dame-toreneindspel op het bord, waarin ik in tijdnood afwikkelde naar een remiseachtig toreneindspel. Na 42 zetten werd er remise aangeboden en dat accepteerde ik maar. Vervolgens ging Arne Moll, die dus vooruit had gespeeld en dus toeschouwer was, proberen een winst aan te tonen voor wit. Ondertussen was ik Leon Pliester tegen het lijf gelopen. Verwijtend klonk het: "Remise? Je stond beter!"

Met de remise had ik in ieder geval wel de voorsprong van BSG geconsolideerd. Voorsprong? Ja, want FM Henk was al klaar op het moment dat de meeste andere KNSB-wedstrijden net begonnen waren. In een Schotse opening ruilden hij en Peter Doggers een hoop stukken, maar desondanks had wit een initiatiefje. Toen zwart verkeerd reageerde op een schaakje, verloor hij een kwaliteit en gaf meteen op.

Man van de wedstrijd

Van invaller Ptr werd een halfje verwacht. Hij speelde aan bord acht tegen Henk-Jan Visser, een van de sterkere spelers van de thuisploeg. Na een zet of tien zag ik het al zonnig in: Ptr speelde een variant van het Frans die hem erg goed ligt. Gelukkig bedroog mijn gevoel me niet, want in de tijdnoodfase heeft hij opeens een toren meer. Hoewel HJV nog wel wat pionnen ter compensatie heeft, kan hij het daarmee ook niet meer redden. Ptr wikkelt rustig af naar een gewonnen eindspel en drukt het punt. Klasse!

Minder voorspoedig was het bij Ewood gelopen. Hij was ongeveer tegelijk met mij klaar. Toen ik hem vroeg wat hij had gedaan, kreeg ik geen antwoord, een slecht teken. In de analysehal was hij wat spraakzamer. Hij speelde een partij die prima zou thuishoren in een overzicht van queen traps. In plaats van vlug de dames te ruilen, liet hij zijn eigen koningin op c4 verdwalen. Omringd door veel wit werd ze uiteindelijk ook een keer gevangen. Wel slaagde Ewood erin nog een hele kluit materiaal buit te maken. Met twee stukken en een krachtig pionnenblokje in het centrum was het geen uitgemaakte zaak. Helaas sloeg zijn blondheid toen toe en verloor hij alsnog.

Remises

De stand was dus 2-3 voor BSG en de resterende stellingen waren nog onduidelijk. Aan de hoogste borden probeerden de tegenstanders van Large en grote Beer met het Russisch remise te maken. Large speelt tegen Fahrrad Mukhtarov en hij gaat als een mes door de zwarte boter. Hij betrekt zijn toren op a1 via b1-b5 bij de aanval. Zwart voelt zich gedwongen zijn stelling te verzwakken en dan gaat het hard. Martijn Bonte Man had er echter meer succes mee tegen Grote Beer, die dit jaar meer remises dan overwinningen scoort. Ditmaal stond hij wel goed, maar het was blijkbaar onvoldoende voor de zege.

Ook Lenaard speelde remise. Na de opening zag het er nog goed uit: zwart had een gehavende koningsstelling, maar blijkbaar waren Lenaards aanvalsvaardigheden ontoereikend voor het punt. Daarmee zat de "familierevanche" er niet in: vorig jaar had Ron Deen Large nog verslagen.

BSG loopt uit

De stand was in ieder geval 3-5, wat betekende dat er in ieder geval één matchpunt in de tas was. De resterende stellingen waren inmiddels ook hoopvol geworden. Allereerst won Ton. Tegen Ardjan Langedijk had hij weinig na de opening: de dames werden snel geruild, terwijl wit niet echt voordeel had. Sterker nog: zwart hield een loper over en kon wits pionnencentrum aantasten. Toen Ton een pion offerde, leek de winst verder te zijn dan ooit. Ton bekommerde zich echter niet om het materiaal. Hij won zijn pion uiteindelijk terug, om er vervolgens een aantal te offeren voor een promotiecombinatie waar een groot lek in zat. De zwartspeler vond de weerlegging echter niet en moest alsnog opgeven.

Leon maakte er nog 3-7 van, hoewel hij lange tijd slecht had gestaan. Hij wist een eindspel met een toren, paard en loper tegen toren te bereiken. Daarin schijnt hij de winst nog te hebben weggegeven, maar doordat zijn tegenstander het niet zag en even later gewoon in een aftrekschaakje liep, won hij de partij wel.

Meesterklassekriebels

Al met al verliep de wedstrijd niet vlekkeloos voor BSG, dat op sommige borden duidelijk te veel kreeg, maar aan andere borden misschien weer te weinig. Het eindresultaat liet echter weinig aan duidelijkheid te wensen over: na Purmerend werd opnieuw een titelkandidaat met 7-3 verpletterd. Meesterklasse, here we come!

De dag werd afgesloten in een Italiaans restaurant. Daar werd ik nog op de hoogte gebracht van de gespeelde partijen. Doordat de bediening niet al te snel was en een deel van de A1 was afgesloten, waren we alsnog vrij laat thuis.

Uitslagen

De Eenhoorn (2210) – BSG (2303) 3-7
1. F Mukhtarov (2209) – La Ootes (2381) 0-1
2. A Moll (2204) – R Ris m (2413) ½-½*
3. M Monteban f (2253) – A Berelowitsch g (2569) ½-½
4. D Zult (2296) – L Pliester m (2372) 0-1
5. R Deen (2165) – Le Ootes (2266) ½-½
6. M van Ojik (2296) – E de Groote (2290) 1-0
7. P Doggers (2225) – H van der Poel f (2255) 0-1
8. H Visser (2231) – P Drost c (2079) 0-1
9. A Langedijk (2145) – T van der Heijden (2269) 0-1
10. T Balla (2080) – J de Groote (2137) ½-½

* Vooruitgespeeld

Negenentwintigste ronde Eredivisie

Het laatste rechte stuk naar de finish

Het voetbalseizoen zit er alweer bijna op. Na dit weekend zijn er nog maar vijf duels te spelen en dus nog maximaal 15 punten te verdienen. Grote verschuivingen op de ranglijst zijn dus niet goed meer mogelijk. Voor de ploegen die in de achtervolgen moeten, begint de tijd te dringen. Vooral voor het geplaagde Ajax lijkt het seizoen weer te kort te duren: er moeten nu wel wonderen gebeuren, wil de ploeg uit de hoofdstad nog kampioen worden. Irritante betweters als Johan C. kan de club missen als kiespijn. Het topduel FC Twente - PSV raakte hierdoor geluk niet ondergesneeuwd. Ook niet zo gek met de temperaturen die gisteren werden gemeten. Op de eerste warme dag van het jaar sloeg FC Twente onverbiddelijk toe en heroverde de koppositie. Hieronder een overzicht van wat er nog meer gebeurde afgelopen weekend:

De nieuwe Klassieker

Tijden veranderen. Was vroeger Ajax - Feijenoord de Klassieker, tegenwoordig is FC Twente - PSV dat. PSV stond voorafgaande aan het duel nog een punt voor, FC Twente, dat in de uitwedstrijd ook al de sterkere was geweest, had het thuisvoordeel, een machtig wapen. In de wedstrijd bleek eens te meer dat doortastendheid het verschil maakt. Waar PSV steeds met losse flodders schoot, haalde Twente drie keer verwoestend uit. Het eerste vlammende schot werd nog via een stel handen uit het doel gewerkt, maar daarna was het wel twee keer raak. Twente had verder weinig te duchten van het tandeloze PSV, dat in de onderlinge duels duidelijk de minste was van de topploegen: twee doelpuntloze remises tegen Ajax en twee nederlagen tegen Twente. Hoewel de topper volgens oud-Twente-trainer McClaren niet beslissend zou worden, deelde Twente wel een ferme tik uit. PSV voelt Ajax weer in de nek hijgen.

Doortastendheid

Goedgemutst reisden de Heracles-spelers af naar Amsterdam. Na vier ruime zeges op rij zou Ajax ook geen probleem meer moeten zijn. Zeker niet omdat er naast het veld het (on)nodige gebeurde, waardoor de sfeer helemaal verpest was. Natuurlijk is er een hoop aan te merken op het beleid van de club, maar om jezelf dan voor eeuwig belachelijk te maken als C. deed… Hoewel Ajax de laatste jaren vooral probeert de financiën op orde te houden door goede spelers te verkopen, klopt er ergens iets niet. Vlak voordat hij ontslagen werd, had Martin Jol het erover dat 'ie het elftal nog wel wat beter kon maken als -ie tien miljoen mocht besteden. Deze van ongelooflijke domheid getuigende uitspraak sierde hem totaal niet. In een tijd dat iedereen de eindjes aan elkaar moet knopen een bedrag vragen waar je wel drie topscorers van de Eredivisie voor kunt kopen, daarmee diskwalificeer je jezelf wel als trainer. Kortom: een iets doortastender aankoopbeleid zou wel schelen bij Ajax. Op het veld waren ze echter wel doortastender dan Heracles, dat ook kansen kreeg, maar de overtuiging miste en uiteindelijk alsnog een vrij forse nederlaag moest slikken.

Ommekeer

Het weekend stond eveneens in het teken van verrassende uitslagen. Zo verloor degradatiekandidaat Willem II verrassend van Roda. Verrassend? Toch wel, want de Brabo's waren met een 1-0-voorsprong de rust ingegaan, maar net als in Nederland - Hongarije ontbrandde het duel pas in de tweede helft. Vervelend genoeg was K (bekend van die Fordjes) de nagel aan Willem II's doodskist. En dat terwijl hij eigenlijk niet op het veld had moeten staan. Willem II kwam nog een keer op voorsprong, maar na de 2-2 gingen ze alles of niets spelen, waardoor Roda gauw twee keer scoorde. Willem II vocht in de persoon van Swinkels hard zijn ondergang tegemoet. Een snoeiharde overtreding leverde hem zijn dertiende rode kaart van het jaar op. Uiteindelijk eindigde het doelpuntenfestijn in 4-5, waardoor het doek voor Willem II lijkt te zijn gevallen.

Als de ranglijst zou worden bepaald aan de hand van de prestaties in 2011, dan zou Heerenveen stevig aan kop staan. Van onderen gezien dan. Had Ron J. de zaakjes voor de winterstop nog goed op orde, na de winterstop bakt Heerenveen er echt HE-LE-MAAL NIETS van. Eén overwinning en twee remises, dat is de oogst van 2011. Slechte wedstrijden gaan geruisloos verloren, goede wedstrijden ook. Zo ontsnapte Feijenoord aan een heel spervuur aan kansen met een 0-1-overwinning. Tegen Excelsior leek het eveneens een makkelijk avondje te worden: de 1-0 lag er snel in en na een halfuur viel de 2-0. Daarna liet Heerenveen het echter lelijk versloffen en in de tweede helft ging er meer mis dan de grootste zwartkijker had kunnen voorspellen: de aan Excelsior verhuurde Roorda bracht de teams in een paar minuten op gelijke hoogte, vervolgens kwam Krienthaim met een onnozele, harde tackle en kon meteen inrukken, waarna het publiek de uitploeg begon aan te moedigen en het ook nog eens 2-3 werd. Een uniek beeld: witte zakdoekjes in het Abe L.-Stadion. Men pruimt de leraar niet meer.

Ook FC Utrecht verloor na de eerste treffer van de wedstrijd voor zijn rekening te hebben genomen. Erg lang konden de Domstedelingen niet genieten van de voorsprong: er was immers ook nog iemand als Vicento, die de ruststand bepaalde op 1-1. Na de thee kwam ADO vanuit het niets in korte tijd op een 1-3-voorsprong. Gelukkig voor de thuisploeg kreeg de maker van de 1-1 een rode kaart, waarna de aansluitingstreffer volgde. Hoewel in het laatste kwartier van de officiële speeltijd niet meer werd gescoord, zat iedereen bij Utrecht te klagen dat er niet meer dan drie minuten extra tijd werd bijgeteld.

Geen loon naar werken

Het Graafschap had een ongelukkige avond op het eigen knollenveld tegen NAC. De goede mogelijkheden leverden maar geen doelpunt op, terwijl NAC wel doeltreffend was. Leo Nardo scoorde ditmaal een keer in het goede doel, maar in de tweede helft probeerden de Doetinchemmers de gelijkmaker te forceren. Na de 1-1 stortte Het Graafschap echter in. Nadat Lurling de 1-2 had gemaakt, scoorde Het Graafschap nog twee rode kaarten. NAC kreeg twee penalty's, waarvan er maar één werd benut. De 1-3-zege was voor NAC een welkome afwisseling van de vele nederlagen die het na de winterstop te slikken had gekregen.

Ook NEC kreeg geen loon naar werken. Dat beweerde NEC-trainer Wiljan Vloet in ieder geval. Ondanks dat NEC uit speelde, hadden ze wel het spel proberen te maken in de Gelderse Derby. Dat was ook wel nodig nadat de 1-0 (op zijn zachtst gezegd) nogal dom was weggegeven. Hoewel NEC nog wel een keer terugkwam, won Vitesse de wedstrijd wel. Het bleef tot aan de laatste minuut spannend was en daar kon Ferrer wel van genieten. Hij was, zoals altijd, tevreden over het niveau van de wedstrijd.

Freewheelen

Groningen kende een geweldige eerste seizoenshelft. Na de winterstop leek de ploeg op de oude voet verder te gaan, maar een slecht gelijkspel tegen Het Graafschap leidde vier achtereenvolgende nederlagen in. Blijkbaar konden ze hun sterspeler Matafs moeilijk missen. Inmiddels is Groningen weer aan het winnen geslagen en staartploeg PVVV kon weinig weerstand bieden. Een grote overwinning werd het niet, want na de 2-0 nam Groningen gas terug en wist PVVV nog de 2-1 en later de 3-2 te maken. Het thuispubliek voelde zich bekocht na de fraaie eerste helft en trainer Pieter Huistra kon ook niet echt tevreden zijn met de overwinning.

Grienende dader

Ongelooflijk maar waar: Feijenoord was in 2011 bezig aan een goede reeks. Nu de prijzen buiten bereik waren gekomen, bleef de ploeg zes (!) wedstrijden ongeslagen. Inmiddels is aan die reeks een einde gekomen. Tegen AZ verloor het voor de tweede keer op rij. In Stadion F. scoorden de Alkmaarders vlak voor rust de enige treffer van de wedstrijd. In de tweede helft verwondde Chill Zwerts landgenoot Martin Martens en moest met rood van het veld. Het slachtoffer lag te krijsen van de pijn en ook de dader hield het niet droog: hij vond het verschrikkelijk wat hij had aangericht.