BSG houdt promotiekansen in eigen hand
Gisteren stond in klasse 1A van de Nederlandse schaakcompetitie de topper De Eenhoorn-BSG op het programma. Beide teams hadden pas één wedstrijd verloren, BSG van SOPSWEPS en De Eenhoorn van medekoploper Purmerend. BSG had echter de meeste bordpunten van dit stel en in de wedstrijd kwam het ratingverschil tot uitdrukking in de 3-7-eindstand.
De Eenhoorn leefde dit seizoen op een roze wolk. Hoewel het team op voorhand zeker niet favoriet was, presteert het al het hele seizoen boven verwachting. BSG wachtte dan ook een lastig middagje, niet in de laatste plaats omdat we vorig jaar niet verder kwamen dan 5-5. Een dergelijk resultaat zou, met Purmerend op slechts 3½ bordpunt achterstand, betekenen dat BSG moest hopen op een misstap van Purmerend om niet de koppositie te verliezen.
Gelukkig kende BSG een succesvol middagje, hoewel het voorspel niet al te hoopvol was: Robert Ris had vooruitgespeeld en was niet verder gekomen dan een gelijkspel tegen Arne Moll. Echt op dreef is hij dit jaar niet; hij is zo'n beetje de enige speler van BSG die niet meer dan 50 procent heeft gescoord. Toch was er, anders dan tijdens de wedstrijd tegen SOPSWEPS, waarin hij een vooruitgespeelde partij verloor, niks verloren voor BSG. Het was eigenlijk wel mooi dat hij een halfje had gepakt met zwart.
In de week voor de wedstrijd werd er nog wat gewisseld in de opstelling. Zo besloot Behirder te ruilen met Ewood: Behirder op #10 en Ewood op #6. Vervolgens bleek Frans Borm niet mee te kunnen spelen en wilde Leon ineens met zwart spelen, waardoor Ewood opschoof naar #5 en Le naar #6. Ewood wilde echter per se met zwart spelen en Le wilde per se met wit spelen, waardoor de twee maar van plek wisselden. Voor Borm werd nog een invaller gevonden: het was CM Drost, of eigenlijk: CM Draw. De krullenbol had zijn laatste acht partijen remise gespeeld. Een ideale eerstebordspeler, derhalve. Hij zat echter op bord 8.
Wedstrijd
De BSG'ers gingen voor deze uitwedstrijd voor het eerst in lange tijd weer met de auto op pad. Naast teamleider EB was FM Henk bereid naar de kop van Noord-Holland te rijden. Doordat Large vertraging had met de trein, vertrokken wij (Henk, Ton, Ewood en ik) eerder, maar omdat we in Hoorn waren verdwaald, kwamen we als laatste aan. Ik ontving direct een schaak-DVD van Le, waarna we de speelzaal opzochten. Dit was een andere zaal dan vorig jaar, bovendien waren er geen liveborden. Er werden twee wedstrijden gespeeld. Aangezien ik weinig van onze eigen wedstrijd heb gezien, kan ik over de andere wedstrijd al helemaal niks zeggen.
Dat had te maken met de lastige opening waarin ik verzeild raakte. Van mijn tegenstander (Tom Balla) was weinig bekend, van Tamas Balla (een of andere Roemeen) des te meer. Omdat ik niet in een mij bekende variant kwam, besloot ik me uiteindelijk maar in een drierijensysteem op te stellen. Ik had een dergelijk systeem nog nooit vanuit de zwarte stukken bekeken. Mijn tegenstander speelde creatief, maar positioneel leek hij wel af en toe een steekje te laten vallen. Tactisch misten we ook nog wel het een en ander en uiteindelijk stond er een dame-toreneindspel op het bord, waarin ik in tijdnood afwikkelde naar een remiseachtig toreneindspel. Na 42 zetten werd er remise aangeboden en dat accepteerde ik maar. Vervolgens ging Arne Moll, die dus vooruit had gespeeld en dus toeschouwer was, proberen een winst aan te tonen voor wit. Ondertussen was ik Leon Pliester tegen het lijf gelopen. Verwijtend klonk het: "Remise? Je stond beter!"
Met de remise had ik in ieder geval wel de voorsprong van BSG geconsolideerd. Voorsprong? Ja, want FM Henk was al klaar op het moment dat de meeste andere KNSB-wedstrijden net begonnen waren. In een Schotse opening ruilden hij en Peter Doggers een hoop stukken, maar desondanks had wit een initiatiefje. Toen zwart verkeerd reageerde op een schaakje, verloor hij een kwaliteit en gaf meteen op.
Man van de wedstrijd
Van invaller Ptr werd een halfje verwacht. Hij speelde aan bord acht tegen Henk-Jan Visser, een van de sterkere spelers van de thuisploeg. Na een zet of tien zag ik het al zonnig in: Ptr speelde een variant van het Frans die hem erg goed ligt. Gelukkig bedroog mijn gevoel me niet, want in de tijdnoodfase heeft hij opeens een toren meer. Hoewel HJV nog wel wat pionnen ter compensatie heeft, kan hij het daarmee ook niet meer redden. Ptr wikkelt rustig af naar een gewonnen eindspel en drukt het punt. Klasse!
Minder voorspoedig was het bij Ewood gelopen. Hij was ongeveer tegelijk met mij klaar. Toen ik hem vroeg wat hij had gedaan, kreeg ik geen antwoord, een slecht teken. In de analysehal was hij wat spraakzamer. Hij speelde een partij die prima zou thuishoren in een overzicht van queen traps. In plaats van vlug de dames te ruilen, liet hij zijn eigen koningin op c4 verdwalen. Omringd door veel wit werd ze uiteindelijk ook een keer gevangen. Wel slaagde Ewood erin nog een hele kluit materiaal buit te maken. Met twee stukken en een krachtig pionnenblokje in het centrum was het geen uitgemaakte zaak. Helaas sloeg zijn blondheid toen toe en verloor hij alsnog.
Remises
De stand was dus 2-3 voor BSG en de resterende stellingen waren nog onduidelijk. Aan de hoogste borden probeerden de tegenstanders van Large en grote Beer met het Russisch remise te maken. Large speelt tegen Fahrrad Mukhtarov en hij gaat als een mes door de zwarte boter. Hij betrekt zijn toren op a1 via b1-b5 bij de aanval. Zwart voelt zich gedwongen zijn stelling te verzwakken en dan gaat het hard. Martijn Bonte Man had er echter meer succes mee tegen Grote Beer, die dit jaar meer remises dan overwinningen scoort. Ditmaal stond hij wel goed, maar het was blijkbaar onvoldoende voor de zege.
Ook Lenaard speelde remise. Na de opening zag het er nog goed uit: zwart had een gehavende koningsstelling, maar blijkbaar waren Lenaards aanvalsvaardigheden ontoereikend voor het punt. Daarmee zat de "familierevanche" er niet in: vorig jaar had Ron Deen Large nog verslagen.
BSG loopt uit
De stand was in ieder geval 3-5, wat betekende dat er in ieder geval één matchpunt in de tas was. De resterende stellingen waren inmiddels ook hoopvol geworden. Allereerst won Ton. Tegen Ardjan Langedijk had hij weinig na de opening: de dames werden snel geruild, terwijl wit niet echt voordeel had. Sterker nog: zwart hield een loper over en kon wits pionnencentrum aantasten. Toen Ton een pion offerde, leek de winst verder te zijn dan ooit. Ton bekommerde zich echter niet om het materiaal. Hij won zijn pion uiteindelijk terug, om er vervolgens een aantal te offeren voor een promotiecombinatie waar een groot lek in zat. De zwartspeler vond de weerlegging echter niet en moest alsnog opgeven.
Leon maakte er nog 3-7 van, hoewel hij lange tijd slecht had gestaan. Hij wist een eindspel met een toren, paard en loper tegen toren te bereiken. Daarin schijnt hij de winst nog te hebben weggegeven, maar doordat zijn tegenstander het niet zag en even later gewoon in een aftrekschaakje liep, won hij de partij wel.
Meesterklassekriebels
Al met al verliep de wedstrijd niet vlekkeloos voor BSG, dat op sommige borden duidelijk te veel kreeg, maar aan andere borden misschien weer te weinig. Het eindresultaat liet echter weinig aan duidelijkheid te wensen over: na Purmerend werd opnieuw een titelkandidaat met 7-3 verpletterd. Meesterklasse, here we come!
De dag werd afgesloten in een Italiaans restaurant. Daar werd ik nog op de hoogte gebracht van de gespeelde partijen. Doordat de bediening niet al te snel was en een deel van de A1 was afgesloten, waren we alsnog vrij laat thuis.
Uitslagen
De Eenhoorn (2210) – BSG (2303) 3-7
1. F Mukhtarov (2209) – La Ootes (2381) 0-1
2. A Moll (2204) – R Ris m (2413) ½-½*
3. M Monteban f (2253) – A Berelowitsch g (2569) ½-½
4. D Zult (2296) – L Pliester m (2372) 0-1
5. R Deen (2165) – Le Ootes (2266) ½-½
6. M van Ojik (2296) – E de Groote (2290) 1-0
7. P Doggers (2225) – H van der Poel f (2255) 0-1
8. H Visser (2231) – P Drost c (2079) 0-1
9. A Langedijk (2145) – T van der Heijden (2269) 0-1
10. T Balla (2080) – J de Groote (2137) ½-½
* Vooruitgespeeld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten