Negenentwintigste ronde Eredivisie

Het laatste rechte stuk naar de finish

Het voetbalseizoen zit er alweer bijna op. Na dit weekend zijn er nog maar vijf duels te spelen en dus nog maximaal 15 punten te verdienen. Grote verschuivingen op de ranglijst zijn dus niet goed meer mogelijk. Voor de ploegen die in de achtervolgen moeten, begint de tijd te dringen. Vooral voor het geplaagde Ajax lijkt het seizoen weer te kort te duren: er moeten nu wel wonderen gebeuren, wil de ploeg uit de hoofdstad nog kampioen worden. Irritante betweters als Johan C. kan de club missen als kiespijn. Het topduel FC Twente - PSV raakte hierdoor geluk niet ondergesneeuwd. Ook niet zo gek met de temperaturen die gisteren werden gemeten. Op de eerste warme dag van het jaar sloeg FC Twente onverbiddelijk toe en heroverde de koppositie. Hieronder een overzicht van wat er nog meer gebeurde afgelopen weekend:

De nieuwe Klassieker

Tijden veranderen. Was vroeger Ajax - Feijenoord de Klassieker, tegenwoordig is FC Twente - PSV dat. PSV stond voorafgaande aan het duel nog een punt voor, FC Twente, dat in de uitwedstrijd ook al de sterkere was geweest, had het thuisvoordeel, een machtig wapen. In de wedstrijd bleek eens te meer dat doortastendheid het verschil maakt. Waar PSV steeds met losse flodders schoot, haalde Twente drie keer verwoestend uit. Het eerste vlammende schot werd nog via een stel handen uit het doel gewerkt, maar daarna was het wel twee keer raak. Twente had verder weinig te duchten van het tandeloze PSV, dat in de onderlinge duels duidelijk de minste was van de topploegen: twee doelpuntloze remises tegen Ajax en twee nederlagen tegen Twente. Hoewel de topper volgens oud-Twente-trainer McClaren niet beslissend zou worden, deelde Twente wel een ferme tik uit. PSV voelt Ajax weer in de nek hijgen.

Doortastendheid

Goedgemutst reisden de Heracles-spelers af naar Amsterdam. Na vier ruime zeges op rij zou Ajax ook geen probleem meer moeten zijn. Zeker niet omdat er naast het veld het (on)nodige gebeurde, waardoor de sfeer helemaal verpest was. Natuurlijk is er een hoop aan te merken op het beleid van de club, maar om jezelf dan voor eeuwig belachelijk te maken als C. deed… Hoewel Ajax de laatste jaren vooral probeert de financiën op orde te houden door goede spelers te verkopen, klopt er ergens iets niet. Vlak voordat hij ontslagen werd, had Martin Jol het erover dat 'ie het elftal nog wel wat beter kon maken als -ie tien miljoen mocht besteden. Deze van ongelooflijke domheid getuigende uitspraak sierde hem totaal niet. In een tijd dat iedereen de eindjes aan elkaar moet knopen een bedrag vragen waar je wel drie topscorers van de Eredivisie voor kunt kopen, daarmee diskwalificeer je jezelf wel als trainer. Kortom: een iets doortastender aankoopbeleid zou wel schelen bij Ajax. Op het veld waren ze echter wel doortastender dan Heracles, dat ook kansen kreeg, maar de overtuiging miste en uiteindelijk alsnog een vrij forse nederlaag moest slikken.

Ommekeer

Het weekend stond eveneens in het teken van verrassende uitslagen. Zo verloor degradatiekandidaat Willem II verrassend van Roda. Verrassend? Toch wel, want de Brabo's waren met een 1-0-voorsprong de rust ingegaan, maar net als in Nederland - Hongarije ontbrandde het duel pas in de tweede helft. Vervelend genoeg was K (bekend van die Fordjes) de nagel aan Willem II's doodskist. En dat terwijl hij eigenlijk niet op het veld had moeten staan. Willem II kwam nog een keer op voorsprong, maar na de 2-2 gingen ze alles of niets spelen, waardoor Roda gauw twee keer scoorde. Willem II vocht in de persoon van Swinkels hard zijn ondergang tegemoet. Een snoeiharde overtreding leverde hem zijn dertiende rode kaart van het jaar op. Uiteindelijk eindigde het doelpuntenfestijn in 4-5, waardoor het doek voor Willem II lijkt te zijn gevallen.

Als de ranglijst zou worden bepaald aan de hand van de prestaties in 2011, dan zou Heerenveen stevig aan kop staan. Van onderen gezien dan. Had Ron J. de zaakjes voor de winterstop nog goed op orde, na de winterstop bakt Heerenveen er echt HE-LE-MAAL NIETS van. Eén overwinning en twee remises, dat is de oogst van 2011. Slechte wedstrijden gaan geruisloos verloren, goede wedstrijden ook. Zo ontsnapte Feijenoord aan een heel spervuur aan kansen met een 0-1-overwinning. Tegen Excelsior leek het eveneens een makkelijk avondje te worden: de 1-0 lag er snel in en na een halfuur viel de 2-0. Daarna liet Heerenveen het echter lelijk versloffen en in de tweede helft ging er meer mis dan de grootste zwartkijker had kunnen voorspellen: de aan Excelsior verhuurde Roorda bracht de teams in een paar minuten op gelijke hoogte, vervolgens kwam Krienthaim met een onnozele, harde tackle en kon meteen inrukken, waarna het publiek de uitploeg begon aan te moedigen en het ook nog eens 2-3 werd. Een uniek beeld: witte zakdoekjes in het Abe L.-Stadion. Men pruimt de leraar niet meer.

Ook FC Utrecht verloor na de eerste treffer van de wedstrijd voor zijn rekening te hebben genomen. Erg lang konden de Domstedelingen niet genieten van de voorsprong: er was immers ook nog iemand als Vicento, die de ruststand bepaalde op 1-1. Na de thee kwam ADO vanuit het niets in korte tijd op een 1-3-voorsprong. Gelukkig voor de thuisploeg kreeg de maker van de 1-1 een rode kaart, waarna de aansluitingstreffer volgde. Hoewel in het laatste kwartier van de officiële speeltijd niet meer werd gescoord, zat iedereen bij Utrecht te klagen dat er niet meer dan drie minuten extra tijd werd bijgeteld.

Geen loon naar werken

Het Graafschap had een ongelukkige avond op het eigen knollenveld tegen NAC. De goede mogelijkheden leverden maar geen doelpunt op, terwijl NAC wel doeltreffend was. Leo Nardo scoorde ditmaal een keer in het goede doel, maar in de tweede helft probeerden de Doetinchemmers de gelijkmaker te forceren. Na de 1-1 stortte Het Graafschap echter in. Nadat Lurling de 1-2 had gemaakt, scoorde Het Graafschap nog twee rode kaarten. NAC kreeg twee penalty's, waarvan er maar één werd benut. De 1-3-zege was voor NAC een welkome afwisseling van de vele nederlagen die het na de winterstop te slikken had gekregen.

Ook NEC kreeg geen loon naar werken. Dat beweerde NEC-trainer Wiljan Vloet in ieder geval. Ondanks dat NEC uit speelde, hadden ze wel het spel proberen te maken in de Gelderse Derby. Dat was ook wel nodig nadat de 1-0 (op zijn zachtst gezegd) nogal dom was weggegeven. Hoewel NEC nog wel een keer terugkwam, won Vitesse de wedstrijd wel. Het bleef tot aan de laatste minuut spannend was en daar kon Ferrer wel van genieten. Hij was, zoals altijd, tevreden over het niveau van de wedstrijd.

Freewheelen

Groningen kende een geweldige eerste seizoenshelft. Na de winterstop leek de ploeg op de oude voet verder te gaan, maar een slecht gelijkspel tegen Het Graafschap leidde vier achtereenvolgende nederlagen in. Blijkbaar konden ze hun sterspeler Matafs moeilijk missen. Inmiddels is Groningen weer aan het winnen geslagen en staartploeg PVVV kon weinig weerstand bieden. Een grote overwinning werd het niet, want na de 2-0 nam Groningen gas terug en wist PVVV nog de 2-1 en later de 3-2 te maken. Het thuispubliek voelde zich bekocht na de fraaie eerste helft en trainer Pieter Huistra kon ook niet echt tevreden zijn met de overwinning.

Grienende dader

Ongelooflijk maar waar: Feijenoord was in 2011 bezig aan een goede reeks. Nu de prijzen buiten bereik waren gekomen, bleef de ploeg zes (!) wedstrijden ongeslagen. Inmiddels is aan die reeks een einde gekomen. Tegen AZ verloor het voor de tweede keer op rij. In Stadion F. scoorden de Alkmaarders vlak voor rust de enige treffer van de wedstrijd. In de tweede helft verwondde Chill Zwerts landgenoot Martin Martens en moest met rood van het veld. Het slachtoffer lag te krijsen van de pijn en ook de dader hield het niet droog: hij vond het verschrikkelijk wat hij had aangericht.