De onzin van 130 km/u op de snelweg

Goed nieuws voor de automobilisten: zij mogen vanaf volgend jaar op veel snelwegen ongestraft met een vaartje van 130 kilometer per uur raggen. "Tijdwinst", zegt de een, "roekeloos" zegt de ander. Tijd voor een economische analyse, zeg ik dan.

De hogere maximumsnelheid zou volgens de berekeningen van de minister van Infrastructuur, Melanie Schultz von Hägen, 20 000 werkuren per dag opleveren. De lyrische columnist beschreef de voor- en nadelen van de maatregel als volgt:

Tijdwinst: 20.000 werkuren per dag. Genoeg om de kosten te dekken van extra brandstof, uitstoot van schadelijke dampen en verkeersongevallen. Virtueel evenwichtig!

20.000 uren per dag, dat is niet niks. En dat allemaal doordat mensen met 130 kilometer per uur kunnen rijden in plaats van 120 kilometer per uur. De baten van deze reistijdsbesparing zijn vrij gemakkelijk in geld uit te drukken. Uit mijn Bachelorthesis bleek dat de waarde van tijd van automobilisten in Nederland ongeveer tien euro per uur is. De baten bedragen dus 200.000 euro per dag, ofwel ruim zeventig miljoen euro per jaar.

Daar staan natuurlijk ook veel kosten tegenover, zoals extra schade aan het milieu en mogelijk extra verkeersslachtoffers. Aangezien het eerste wat lastig is om te meten en het tweede om ethische gronden moeilijk in cijfers is uit te rekenen, zal ik me eerst richten op een andere kostenpost: de brandstofkosten.

Het brandstofverbruik hangt op de snelweg heel erg af van het vermogen dat de motor moet leveren. Als een auto met een constante snelheid rijdt (een sterk versimpelde weergave van hoe het er in werkelijkheid aan toegaat op de snelweg), dan wordt het door de motor geleverde vermogen volledig opgebruikt aan wrijvingskrachten. Daarbij is de luchtweerstand bij hoge snelheden de dominante factor. Uit je natuurkundelessen weet je waarschijnlijk nog wel dat de luchtweerstand kwadratisch oploopt met de snelheid.

Een verhoging van de maximumsnelheid van 120 naar 130 kilometer per uur zorgt daardoor in theorie voor een verhoging van het verbruik per traject van maar liefst 17 procent. In de praktijk zal het wel minder zijn, omdat dan de rolwrijving een (zij het niet al te grote) rol speelt. De rolwrijving is onafhankelijk van de snelheid en zorgt dus voor een matigende rol op het verbruiksverschil.

Uit mijn eerdere bron bleek dat er 20.000 werkuren per dag worden bespaard. Een kleine rekensom leert dat de oorspronkelijke reistijd van alle forenzen 260.000 uur per dag was, en dit wordt 240.000 uur. In deze tijd wordt een afstand afgelegd van zo'n 31 miljoen kilometer. Hoeveel brandstof is er nodig om deze afstand af te leggen?

Als ik uitga van een verbruik van 1:12,5 (8 liter per 100 kilometer) bij 120 km/u, dan schat ik een verbruik van 9,4 liter per 100 kilometer bij 130 km/u. Dat levert een verschil op van ruim 400.000 liter brandstof per dag. Bij een benzineprijs van € 1,40 per liter, is dat een kostenpost van zo'n 600.000 euro per dag voor de automobilisten.

De baten van de automobilisten waren 200.000 euro per dag en die steken daar schril bij af. De kosten voor de automobilisten zijn in feite hoger dan hun baten. Het sneue is eigenlijk dat ze dat niet eens doorhebben. Ze laten zich graag een poot uitdraaien door het kabinet en ze zijn onze regering er nog dankbaar voor ook. Ieder land krijgt de regering die het verdient, zal ik maar zeggen.

In dat opzicht is het kabinet de echte winnaar, want het ontvangt een slordige 400.000 euro per dag aan extra accijnzen voor de populaire maatregel. En dat terwijl de snelheidsverhogende maatregel naar verwachting "3 tot 7 doden" (extra) op jaarbasis aan de negatieve kant van de balans oplevert. En dan heb ik het nog niet eens over de ernstig gewonden. Daarom komt er een verkeersveiligheidsverberingsplan. De kosten hiervan bedragen 85 miljoen euro (Sp!ts, 29 november 2011). Ondertussen moet het kabinet aan alle kanten geld bij elkaar graaien voor de bezuinigingen, maar dit soort rechtse hobby's kunnen wel gewoon gesubsidieerd worden. Tel uit je winst.

Webbers rampjaar op de valreep geen rampjaar

Met een matte race in Brazilië eindigde het 2011-seizoen van de Formule 1. Het was het jaar van de Pirelli-banden, het Drag Reduction System en de onophoudelijke zegetocht van Fattle, die met twee vingers in de neus kampioen werd. Teamgenootje Webber had nog geen race gewonnen. Nou ja, tot vandaag dan. Daarmee hebben we het opzienbarendste van de race wel weer gehad, want interessant werd het nooit.

Vorig jaar vocht hij nog voor de wereldtitel mee, dit jaar was hij wel erg nadrukkelijk de tweede man bij zijn team: Webber was totaal geen partij voor Fattle, die zijn vijftiende pole van het seizoen pakte. Ditmaal stond Webber nog wel naast hem op de eerste startrij. Waar zijn teamgenootje dit seizoen al elf keer won, lukte Webber dat tot dusver niet. De ene keer was hij niet snel genoeg, de andere keer verprutste hij zijn start en anders gooide de bandenslijtage weer roet in het eten. Des te gênanter dat het Luis, Button en Alonso wel lukte om een race te winnen, ondanks dat zij niet de snelste auto hadden.

Voor Webber stond de tweede plaats in het rijderskampioenschap nog op het spel. Dan moest hij wel afrekenen met Button en Alonso, die een comfortabele voorsprong in het kampioenschap hadden. Verder vochten de Mercedes-coureurs een onderling gevecht uit, terwijl Subtiel zijn vizier had gericht op de negende plek in het kampioenschap. Verder waren Toro Rosso en Sauber nog aan het strijden om de zevende plaats in het constructeurskampioenschap.

Brazilianen kansloos

Hoe interessant het ook allemaal was, in de race gebeurde er eigenlijk te weinig om niet de hele tijd naar het telraam te kijken. Bij de start spoot Fattle ervandoor, voor Webber, Button en Alonso, die Luis had verschalkt bij de start. Het wachten was op de regen die zou vallen. Het hele weekend werd erop gespeculeerd. Zo reed local hero Barrichello zijn laatste race van zijn carrière met een natweerafstelling. Een foute gok, want er zou in de race geen druppel vallen. Bovendien zette hij zijn keurige twaalfde startplaats om in een achttiende plek na de eerste bocht, waardoor hij kansloos was om voor eigen publiek te schitteren.

Datzelfde gebeurde met de neef van Senna. Hij was niet al te snel onderweg en Shoeface wilde hem maar al te graag passeren. De zevenvoudig wereldkampioen haalde de Braziliaan buitenom in bij het aanremmen van de eerste bocht. Senna kleunde wat onbeholpen tegen de Mercedes aan, maar dat was nog niks vergeleken wat er daarna gebeurde. Shoeface sneed de Renault, die een deel van zijn voorvleugel verloor, terwijl Shoeface' band werd lekgestoken. Hij spinde bijna en kon na een langzame ronde over het circuit eindelijk zijn monteurs bezoeken. Opmerkelijk genoeg overkwam hem vijf jaar geleden, in zijn laatste race, precies hetzelfde. Destijds was zijn Ferrari zo snel dat hij alsnog stevig in de punten kon rijden. Nu, in de Mercedes, was dat niet meer mogelijk. Senna werd door de wedstrijdleiding als schuldige aangewezen en kreeg een drivethroughpenalty. Daarmee werd hij veroordeeld tot een verblijf in de onderste regionen.

Versnellingsbak

Vooraan had Button moeite om snelheid uit zijn McLaren te persen. Alonso naderde hem en in in de achtergrond komt Luis opzetten. Met een even gedurfde als geniale inhaalactie ging Alonso de Brit buitenom voorbij. Het was duidelijk dat de McLarens in de openingsfase flink aan het tobben waren. Bij Red Bull lijkt alles op rolletjes te gaan, maar ook daar hebben ze zo hun problemen. Zo heeft Fattle een versnellingsbakprobleem. Leek het erop dat Red Bull dit jaar gezegend was met een onverwoestbare auto, dan hebben de laatste twee races anders uitgewezen. Bij Red Bull verwacht men dat de bolide met startnummer 1 niet eens de helft van de race haalt.

De koplopers blijken ineens op een driestopstrategie te zitten. Voor de race werd juist verwacht dat iedereen maar twee pitstops zou maken. Waarom ook niet? Sinds de zomer gebeuren er weinig gekke dingen meer met de banden. Daarom had Pirelli ook een zachtere "zachte" band meegenomen, die dus wat sneller was dan de oorspronkelijke zachte (gele) band, maar ook wat sneller sleet. Van de topteams is Massa de enige die aan een tweestopstrategie vasthoudt. Daardoor ligt hij kortstondig nog aan de leiding, maar vanaf de 21e ronde nemen de Red Bulls de koppositie definitief over.

Bij Fattle worden de versnellingsbakproblemen steeds ernstiger. Webber loopt in en in de dertigste ronde is het zover: Fattle gaat nadrukkelijk opzij voor zijn teamgenootje. Na de tweede serie pitstops krijgt Luis ineens te kampen met een versnellingsbakprobleem. Misschien is dat de reden dat hij niet langs Massa komt, wat Button wel vrij gemakkelijk lukt. De Braziliaan is er alles aan gelegen om Luis achter zich te houden. Zoals ze bij Ferrari zouden zeggen: hij moest Luis' race verpesten. Dat lukt aardig, want Massa is op versleten banden anderhalve seconde per ronde trager dan de mannen vooraan, waardoor Luis heel veel tijd verliest. Daarom probeert Luis met een vroegere pitstop langs de Ferrari te komen. Als dat ook mislukt, is Luis' lot bezegeld.

Een paar ronden later valt Luis stil. De versnellingsbak heeft het begeven. Het was een tekenend einde voor de man die dit jaar een paar hoogtepunten en een heleboel dieptepunten kende. Fattle heeft daarentegen al het hele jaar het geluk aan zijn zijde, want zijn gangwissel houdt het prima vol. Sterker nog: zijn tweede plaats komt geen moment in gevaar. Meer zorgen moet Alonso zich maken. Button is tijdens zijn tweede stop overgeschakeld naar de harde banden en die bevallen hem een stuk beter. Na de laatste serie pitstops, waarbij de Red Bulls en Alonso ook moeten overstappen naar de hardere banden, loopt hij ook rap in op de Ferrari, die het hele jaar moeite heeft om te presteren op de hardere banden.

Het gevecht tussen Alonso en Button om de laatste podiumplaats is het bekijken waard. Button zet zijn bolide er op het rechte stuk van start/finish al naast, waardoor Alonso een krappere lijn moet rijden. Op het volgende rechte stuk, waar DRS mag worden toegepast, breekt hem dat op. Button zit vlak achter hem en zeilt hem vrij gemakkelijk voorbij.

Finish

Zodoende finisht de top drie in het kampioenschap op het podium. Door Buttons inhaalactie op Alonso verliest laatstgenoemde zijn derde plek in het kampioenschap aan Webber, wiens rampjaar in één keer bijna vergeten was. Button bleef netjes tweede. Massa finishte de race met hangen en wurgen als vijfde voor eigen publiek, terwijl Subtiel een wereldrace reed, die goed was voor een zesde plaats. Daarmee verdrong hij Petjerov van de negende plaats in het kampioenschap en daar was hij (terecht) heel blij mee. Petjerov finishte de race (net als het kampioenschap) nog wel als tiende, achter Rosberg, Die Resta en Co Biaggi. Uiteindelijk kwam Force India nog akelig dicht in de buurt van de vijfde plaats van Renault, dat na een goed begin ver was teruggezakt. Sauber sloeg het slotoffensief af van Toro Rosso, dat in de laatste twee races toch lucht tekort kwam. Alguersuari en Bümi finishten net buiten de punten. Barrichello eindigde zijn carrière kleurloos als veertiende, nog voor Shoeface, die in het kampioenschap toch weer werd afgetroefd door zijn jongere teamgenootje.

Zo eindigde het seizoen 2011 met een saaie race, ondanks dat de meeste verwachtingen niet uitkwamen. Na al het spektakel van de vorige edities van de Braziliaanse Grand Prix was het nu een beetje behelpen. Hopelijk levert het volgende Formule 1-seizoen wat meer spektakel.

Der Tod oder die Gladiolen

Elf stuks. Dat is het aantal nederlagen dat BSG vanaf 2008 heeft behaald in de meesterklasse. In Leiden kwam de eeuwige rodelantaarndrager in de meesterklasse de ploeg tegen, die verantwoordelijk was voor het begin van deze imposante reeks: het vriendenteam van LSG. Hoewel BSG het tot de laatste snik probeerde, kwam er helaas geen einde aan de opeenvolgende nederlagen. Daarvoor ontbeerde BSG toch net wat geluk en tactisch vernuft.

Er zijn zware tijden aangebroken voor zowel BSG 1 als BSG 2. De twee KNSB-teams van BSG hebben moeite het niveau bij te benen: voor BSG 1 is dat het geval sinds de promotie naar de meesterklasse, voor BSG 2 is dit al het gehele kalenderjaar het geval. Voor beide teams stond de lastige uitwedstrijd tegen Leiden op het programma. Beide teams wachten dit seizoen nog op de eerste matchpunten en behalve dat dat pijn doet, schept dat ook een band. BSG verzuimde echter om voor deze vrij unieke gelegenheid aan "teambuilding" te doen, want waar de spelers van BSG 1 met de trein kwamen, gingen de spelers van BSG 2 met de auto. Zij kwamen eerder aan in het door Sinterklaasliederen geteisterde Leidse Denksportcentrum, hoewel ze later waren vertrokken.

Van een echte "massakamp" was overigens geen sprake: LSG heeft namelijk vijf teams in de KNSB-competitie. Daardoor was er naast de massakamp tegen BSG ook een soort massakamp tussen LSG en Amersfoort, terwijl het vijfde team van LSG tegen Santpoort speelde.

Rustig begin

BSG was in een strijdlustige bui. Veel spelers leken met een soort alles-of-niets-instelling achter het bord te zijn gekropen. Om met de woorden van Lowie von Gahl te spreken: de dood of de gladiolen! De wedstrijd begint dan ook opmerkelijk vreedzaam, met twee recordsnelle remises. Large kreeg al snel een offer he couldn't refuse van Edwin van Haastert en Robert Ris kwam al snel daarna een puntendeling overeen met Rudy van Wessel. Twee zwartremises, geen gek begin.

Op de lagere borden begon het wel uit de klauwen te lopen. Behirder kwam in een scherpe draak tegen Arthur Pijpers. Moedig werden er enkele pionnen geofferd, alsof het Sinterklaascadeautjes waren, gevolgd door een kwaliteit. Het zag er allemaal indrukwekkend uit, maar het liep niet mat. En dus won zwart: 2-1 voor LSG. FM Henk werd in de opening behoorlijk weggespeeld door Jan-Willem de Jong, maar toen deze twee tempi verspeelde met een ongeloofwaardige dreiging, kreeg Henk grote tegenkansen. In tijdnood had hij de partij zelfs kunnen winnen, maar toen hij dat naliet, kreeg de partij alsnog z'n verwachte resultaat.

Het loon van de angst

Je moet het maar durven: als 2100-speler botweg een remiseaanbod van een IM afslaan. Lenaard deed het tegen Eelke Wiersma. Zijn stelling begon er na de opening een beetje verdacht uit te zien, maar toen hij zijn torens en zijn loperpaar, dat tot dat moment weinig potten kon breken, tot leven had gewekt, trok hij de stoute schoenen aan. Dat zijn tegenstander krap in zijn bedenktijd zat, zal hem helemaal hebben aangemoedigd. Ewood deed hetzelfde tegen Wim Heemskerk, al was dat ook op advies van de teamleider. BSG moest nog een achterstand wegwerken en op de meeste andere borden zag het er niet rooskleurig uit.

Lijden

Aan de staartborden voltrekken zich in de tijdnoodfase twee drama's. Ton van der Heijden lijkt een kansrijke stelling voor zijn neus te hebben: hij heeft gevaarlijke aanvalskansen. Tegenstander Raoul van Ketel verdedigt zich adequaat en weet zich plotseling een weg te banen naar wits koning. Ton verdedigt zich niet adequaat en in plaats van dat de zwarte koning wordt matgezet, ondergaat zijn eigen koning dat lot. Dan het verhaal Frans Borm. De gebeurtenissen moeten zich op dit bord eveneens in een hoog tempo hebben afgespeeld, want in het café voorspelde Robert Ris dat het flink spannend zou gaan worden: de bridgende BSG'er stond volgens hem erg goed. Vervolgens ging Large op onderzoek uit en zijn inschatting was juist dat Borm heel slecht stond. Toen ondergetekende een kijkje ging nemen, werden de handen geschud. In een lopereindspel waren de pionnen van Michiel Bosman veel gevaarlijker. Zo stond het dus 5-1 in het voordeel voor de thuisploeg.

Vervolgens wordt het nog een tandje erger: Ewood, die zich van tevoren nog zo had verheugd op zijn witpartij, verloor een kleine kwaliteit en kon het eindspel niet houden. Leon Pliester pakte aan het eerste bord zijn eerste remise van het seizoen. Hoewel zijn stelling er al from the word go slecht uitzag, bleef het daarbij, waardoor hij dus een halfje kon bijschrijven aan de twee remises die BSG tot dat moment had gescoord.

Eindsprint

Ondertussen was Berelowitsch aan het proberen een miniem eindspelvoordeeltje om te zetten in een vol punt. Remisekoning Ivo Wantola moest er dan aan geloven. Hoewel hij uiteindelijk een pion had moeten inboeten, stond er maar weinig materiaal op het bord, waardoor er nog remisekansen waren. Lenaards "gok" pakte ondertussen wel goed uit: hij kon zijn loperpaar inruilen voor twee kwaliteiten. Eéntje offerde hij terug om in een gewonnen stelling te komen. Wiersma probeerde nog tevergeefs verwarring te stichten met een paardoffer, waarna hij zich eindelijk overgaf. Een fraai puntje! Berelowitsch bepaalde de eindstand uiteindelijk op 6½-3½, wat weliswaar de "beste" score was van dit seizoen, maar niet echt iets om over naar huis te schrijven.

LSG (2365) - BSG (2319) 6½-3½
1. Mark van der Werf m (2441) - Leon Pliester m (2378) ½-½
2. Rudy van Wessel f (2384) - Robert Ris m (2395) ½-½
3. Ivo Wantola f (2366) - Aleksander Berelowitsch g (2559) 0-1
4. Edwin van Haastert m (2423) - Lars Ootes (2345) ½-½
5. Wim Heemskerk f (2286) - Ewoud de Groote (2324) 1-0
6. Eelke Wiersma m (2390) - Lennart Ootes (2185) 0-1
7. Arthur Pijpers (2337) - Jesper de Groote (2134) 1-0
8. Jan-Willem de Jong m (2415) - Henk van der Poel f (2283) 1-0
9. Raoul van Ketel f (2280) - Ton van der Heijden (2306) 1-0
10. Michiel Bosman f (2333) - Frans Borm m (2276) 1-0

BSG 2 hopeloos

Ondertussen verloor BSG 2 met 5½-2½ van LSG 3. Het gebrek aan scorend vermogen was schrijnend. Waar Coen van der Heijden trots kwam mededelen dat hij remise had gemaakt vanuit een verloren stelling, verklooide Eddy van der Velden een straal gewonnen eindspel. Nu bleef hij, net als nog vier teamgenoten, steken op remise. Volle punten werden er niet gepakt, waardoor de drie individuele nederlagen het pleit beslechtten. Bij BSG 2 zal het D-woord de komende weken waarschijnlijk weer veelvuldig in de mond genomen worden. In het begin van het jaar speelden ze nog om promotie... Een schrale troost: er is nog maar één wedstrijd in 2011.

Stand

Doordat HSG won van Apeldoorn, deelt BSG de laatste plaats alleen nog met HMC Calder, dat van Voerendaal verloor. Het toeval wil dat HMC over drie weken naar Bussum komt: er staat dus een heuse vierpuntenwedstrijd op het programma. Duidelijk is dat BSG heel snel een wedstrijd moet winnen, wil het niet in de tweede helft van de competitie voor spek en bonen meedoen. Positief is wel dat de scores een positieve trend vertonen: 2 punten tegen Groningen, 2½ tegen Rotterdam en nu 3½ tegen LSG. Wie weet waar dat nog gaat eindigen...

O wat zijn we blij...

Gisteren vierde Rolex zijn verjaardag met een spelletjesmiddag. Een groot aantal Aarde-en-Economie-vrienden kwam naar zijn optrekje in een reusachtig antikraakpand in Doorwerth (vermoedelijke uitspraak: /ˈdɔːwɜːθ/), een gehuchtje tussen Arnhem en Wageningen.

Kasper had de taak op zich genomen om tijdens zijn reis vanuit de Kop van Noord-Holland vier mensen op te pikken. Zo deed hij ook in Bussum aan, maar niet nadat hij en zijn reisgenoten nog even op een terrasje van het mooie weer hadden genoten. Een kwartier later dan gepland stond 'ie dan toch voor de deur. Wat een service! Het openbaar vervoer is er niks bij. Kaspers auto moest het doen zonder TomTom, maar had daarvoor in de plaats een Tom. Die wist ons feilloos het bos in te sturen. Doordat we de afslag naar Doorwerth hadden gemist, kwamen we ineens in Doorwerth in Limburg aan. Desondanks bleven de tijdsverliezen binnen de perken en stonden we om twee uur 's middags voor de hoofdingang van het antikraakpand. Die was gesloten, dus moesten we over het enorme erf naar de achterkant van het gebouw rijden, waarbij we nog een paar keer verdwaalden. Het vinden van een geschikte parkeerplaats bleek eveneens lastig.

...niet omdat-ie jarig is, maar om de vreterij!

Tom had echter ook het cadeau gekocht, namelijk een of ander bordspel waar ik de naam niet meer van weet. Rolex gaf een rondleiding door zijn megahuis, waarna hij aan kwam zetten met een heleboel lekkernijen. Naast de diverse tomatensoepen met "breekbrood" had hij cake en een emmer vol pepernoten. Vervolgens kwamen er nog broden op tafel en schaaltjes met komkommer en kaas.

Het doel van de middag was echter het spelen van gezelschapsspellen. Aangezien we tijd zat hadden, werd er begonnen met Risk. Aangezien we met acht man speelden (Rolex had nog twee andere vrienden uitgenodigd), gingen we in teams van twee personen. Aangezien de "jarigen" altijd hun eerste spel moeten winnen, was het lot Rolex' team gunstig gezind. Waar team zwart en team groen elkaar in Afrika het leven zuur zaten te maken en team rood (ra ra, wie zou dat zijn?) in Noord-Amerika een lange weg had te gaan om een continent in te nemen, ging het team geel voor de wind: zij konden Australië meteen innemen, waarna ze op dezelfde voet verder gingen. Azië werd spoedig veroverd, maar in plaats van te consolideren, probeerden ze hun invloedssfeer nog verder uit te breiden. Het was one bridge too far, want ze moesten nu op vele fronten tegelijk vechten en dat brak ze lelijk op. Ondertussen waren de andere teams ook niet al te ver opgeschoten.

Rollatorrace

Om de impasse te verbreken, gingen we de langverwachte rollatorrace houden. Eigenlijk werd het een rolstoelrace, die in de kelder van het complex werd gehouden. Er waren twee rolstoelen in de overigens wel erg lage kelder. Beide stoelen waren minstens zo oud als degenen die er gebruik van hadden gemaakt en ze hadden hun defecten. Uiteindelijk won de rolstoel met de kapotte zitting het van de rolstoel met de lekke banden. Het plan om vervolgens in het gebouw te gaan lasergamen werd niet uitgevoerd, net als het idee om te gaan paintballen: de benodigde materialen ontbraken.

Terug aan het riskbord was het nog steeds niet helemaal duidelijk wie er ging winnen. Terwijl mijn makker weer naar huis ging, kon het spel nog alle kanten op gaan. Geel had de touwtjes nog een beetje in handen en het was de vraag wat hun opdracht was, want heel doelgericht leken hun acties niet. Uiteindelijk lukte het team groen (Kasper en Le Snelle) bijna om mij af te maken. Dobbelsteengeluk voorkwam die afgang. Uiteindelijk werd team zwart wel uitgeroeid door groen, waardoor groen het spel won. Team geel had als doel om naast Australië (wat bijna het hele spel in hun bezit was) Noord-Amerika te veroveren. Dat was niet echt gelukt. Voor mij was het doel om team geel uit te schakelen, maar dat was in de verste verte niet gelukt.

Het risken had veel tijd gekost en na het avondeten (een aantal pizza's) gingen we maar een ander spelletje doen. Het werd uiteindelijk Line up, een spel waarbij je vijf dingen in de juiste volgorde moest zetten. Helaas hadden de meesten bij de meeste vragen geen idee en bij andere vragen was er soms ongeloof over de juiste antwoorden, die vaak afhingen van definitiekwesties. Nee, dan is Triviant bijna nog leuker. Ik begon me ook wel moe te voelen en ik liet het denkwerk aan mijn teamgenoten over. Mijn team kreeg uiteindelijk de overwinning toegespeeld, waarna we de terugreis gingen aanvangen.

Geen viskraam, wel sardientjes

Brede afvaardiging BSG op SGS-snelschaakkampioenschap voor clubteams

Dat het SGS-snelschaaktoernooi voor clubteams een succes zou worden voor BSG, dat stond van tevoren al vast. Met uiterste krachtsinspanning zorgde Mark P. er in zijn laatste dagen als TC-lid voor dat BSG met maar liefst vier zestallen aan de start van het kampioenschap verscheen. Dat is weleens anders geweest. Helaas had BSG daarmee zijn kruit wel weer verschoten, want echt veel opzienbarends werd er niet gepresteerd. Hetzelfde kan gezegd worden van dit toernooiverslag, waarin alleen de prestaties van het eerste team aan bod komen.

BSG 1, zoals ik het team in het vervolg maar zal noemen (niet te verwarren met het tiental dat in de meesterklasse niet al te hoge ogen gooit), speelde (zoals eigenlijk altijd) in de kampioensgroep. Ook dit jaar was die groep behoorlijk sterk bezet, met grootmeesters Freezo Neighbour en David Smerdon, naast snelschaakspecialisten als Manuel Bosboom. Kortom: dit was geen plaats voor huis-tuin-en-keuken-schakers. BSG 1 kon daar op het eerste bord FM Henk tegenoverstellen. Doordat Lenaard graag tegen zijn vrienden Pinda en Hans Böhm (ironisch) wilde spelen, schoof ondergetekende door naar het tweede bord. Had iemand nog een bordje Apenhoofdgehakt besteld? Tom de Ruiter ging de echte confrontaties uit de weg door aan het laatste bord plaats te nemen. Bert Kieboom vond bord 4 wel laag genoeg en Chris Kooijman moest genoegen nemen met bord 5.

Plaats van handeling was Bunburg of Spakenschoten, ik weet nooit precies welke van de twee. We waren in ieder geval te gast bij En Passant, de club van die toren en de lawaaiige visboeren, die zich zowel binnen als buiten de SGS steeds vaker laten horen. Het was overigens niet de eerste keer dat het toernooi bij En Passant werd gehouden en het zal, mocht de toernooiformule ongewijzigd blijven, ook niet de laatste keer zijn. Helaas zijn vooral de visliefhebbers gebaat bij de huidige locatie, want het schaakcomfort liet weer te wensen over. De kampioensgroep kreeg de "woonkamer" op de begane grond toegewezen. Hoewel de groep uit slechts tien teams bestond, was het behoorlijk krap. Hoe de situatie bij de andere groepen was, kan ik niet uit eigen hand vertellen, maar ik heb gelezen dat het daar wat beter toeven was.

BSG kleurloos

Op naar het toernooi dan maar. De bespiegelingen vooraf waren duidelijk: Utrecht 1 en Paul Keres 1 zouden met de gastheren de dienst uitmaken en de rest moest tegen degradatie vechten (hoewel de degradatieregelingen vrij soepel zijn doordat er altijd wel teams wegvallen, wier plaats dan door de gedegradeerde teams worden ingenomen.) Een plaats in de middenmoot was een verwacht resultaat en dat kwam er ook.

Het toernooi begon mooi met een ruime 4½-1½-zege op Woerden. Op de staartborden was BSG met 3-0 te sterk, de kopborden hielden de zaak slechts in balans. Ondergetekende speelde tegen Paul van der Hoeven en kreeg een soort genaderemise na eerst wel heel goed te hebben gestaan. Toch geen slecht resultaat tegen deze handige speler, maar voor een witpartij was het wel een vrij mager resultaat.

In de tweede ronde speelden we tegen het lang niet zwakke Oud Zuylen. De kleurverdeling was dezelfde als de ronde ervoor, hoewel we nu aan de hele andere (en lawaaiige, want de bargeluiden drongen tot hier door) kant van de zaal zaten. Ditmaal wist ik het witvoordeel wel te benutten. In een Lb5-Siciliaan wist ik twee pionnen te winnen en dat was genoeg om Arie Schwartz (correct me when I'm wrong) te verslaan. De rest van het team was ook op dreef, met alleen een remise voor Kooijman en een nederlaag van FM Henk aan het hoogste bord. Het werd dus opnieuw 4½-1½; we hadden de koplopers nog in zicht.

Tegen aartsrivaal HSG ging het echter lelijk mis. Slechts twee BSG'ers kwamen op het scorebord voor: Bert Kieboom pakte zijn derde puntje op rij, terwijl Lenaard met een stuk minder een tactisch remiseaanbod plaatste tegen zijn boezemvriend Pinda. Zelf kwam ik al spoedig in de opening onder druk te staan. In een toreneindspel dacht ik een geweldige truc te hebben die de partij zou winnen, maar de grap werd doodsimpel weerlegd. Gelukkig kon ik er zelf nog de humor van inzien... De wedstrijd eindigde opnieuw in 4½-1½, maar nu voor de andere kant...

Vervolgens kregen we achter elkaar de drie topploegen. Vooralsnog hadden alleen Bert Kieboom (3 uit 3) en Tom de Ruiter (2 uit 3) een plusscore. De rest moest maar hopen dat ze niet al te veel demotiverende nullen zouden happen tegen de ratingkanonnen. Tegen Paul Keres viel aan dat lot niet te ontkomen: er werden zes nullen gepakt. Ondergetekende was nog lang bezig met USF-webmaster Xander Wemmers. Hoewel hij in het eindspel flink werd overklast, had hij het vervelende gevoel dat er meer had in gezeten. Een mooi moment om aan de pauze te beginnen.

Na de pauze ging het tegen Utrecht iets beter: het werd weer eens 4½-1½, dankzij een overwinning van Kooijman en een remise van De Ruiter. Zelf speelde ik tegen een van beide Willemzes (de enige die aanwezig was, maar ik haal die namen altijd door elkaar, dus ik durf niet te zeggen wie het nou was) en dat was niet best. Lang nadenken, vanaf zet vijf een kutstelling en uiteindelijk helemaal de vernieling in gespeeld. Dat werk dus. Afgeslacht worden door leeftijdsgenootjes in Eindhoven (waar tegelijktijdig het NK Rapid werd gespeeld) klonk ineens niet zo slecht meer...

Het team wist de stijgende lijn door te zetten door maar met 4-2 te verliezen van En Passant. Er zijn nog tijden geweest dat we van dit team wonnen, maar zonder Carlier gaat het ze toch een stuk beter af. Zelf mocht ik tegen snelschaakkoning Bosboom. Het was eigenlijk een vrij normale partij, totdat hij met zijn typische plannetjes kwam. Ik was een beetje verbaasd dat hij de nodige winsten miste, waardoor ik in tijdnood misschien nog met een remise had kunnen ontsnappen. Het mocht niet zo zijn. Ik verloor voor de vierde keer op rij en daarmee had ik tot mijn spijt geen resultaat gehaald tegen de "grote drie", hoewel me dat vast vergeven is. Lenaard behaalde zijn persoonlijke doel wel: hij won van Hans Böhm. Zijn toernooi was dus helemaal geslaagd. Ondertussen was FM Henk bedroefd over zijn toernooi: zijn score was 1 uit 6. Hij beweerde dat ik dat niet slechter had kunnen doen. Tom de Ruiter won weer en stond als enige BSG'er boven de vijftig procent. Dat maakt de opstelling voor volgend jaar wat makkelijker: ik dus op bord 1 en De Ruiter op 6.

Na de drie sterkste teams te hebben gehad, eindigden we het toernooi tegen de zwakste teams. Tegen Utrecht 2 werd maar net gewonnen: het werd 3½-2½. De overwinningen van FM Henk (eindelijk weer) en ondergetekende werden gecompenseerd door de nullen van Lenaard en Kooijman. Tom de Ruiter had weer eens gewonnen en toen hing alles af van Bert Kieboom, die nog maar een paar seconden op de klok had. Wonder boven wonder verdwenen de stukken van het bord en met nog twee seconden op de klok kon hij wits laatste pion slaan. Perfecte timing, Bert!

De wedstrijd tegen Paul Keres 2 kende bijna hetzelfde scenario. Zelf won ik van Anton Rosmuller, die me vervolgens met complimenten overlaadde. Lenaard won ook en ook voor Henk werd een streepje ingevuld. Dus werd Kieboom aangeraden remise aan te nemen in een remiseachtig toreneindspel waarin beide spelers nog maar een halve minuut bedenktijd hadden. Dat deed hij niet, maar toen er nog wat pionnen waren geruild, bood hij remise aan, wat werd aangenomen. Door de remise van De Ruiter en de nederlaag van Kooijman hadden we met 4-2 gewonnen. Fout. Henk had helemaal niet gewonnen. Hij had verloren. 3-3 dus, maar wat een slinkse actie van teamleider Lenaard, die een mogelijke verliespoging van Kieboom verijdelde, terwijl we er ook bijna een onterecht matchpunt bij hadden gekregen.

Het toernooi werd afgesloten tegen Moira-Domtoren. Het was de enige wedstrijd waarin alle BSG'ers ongeslagen bleven. Naast de overwinningen van FM Henk en De Ruiter won Lenaard door zijn tegenstander in het uitvluggeren schaak te zetten, wat deze arme man niet doorhad. Ondergetekende bleef achter met een remise in het Schots tegen Tjerk Hacquebord. Ook Bert Kieboom (die zijn derde remise op rij boekte) en Kooijman remiseerden, wat de eindstand op 4½-1½ bracht.

Kwantiteit, geen kwaliteit

Na afloop van de prijsuitreiking bleef ik nog kijken naar de snelschaakduels tussen de En Passant-spelers Freezo (die slechts 4½ punt scoorde) en Bosboom, om vervolgens snel naar huis te gaan. Paul Keres had het kampioenschap uiteindelijk gewonnen, voor En Passant en Utrecht. BSG 1 was zesde geworden. Op de terugweg leerde ik dat de andere teams van BSG het ook niet zo denderend hadden gedaan, waarna het onderwerp zich verplaatste naar welke BSG'ers er niet waren. In ieder geval had BSG indruk gemaakt met het aantal spelers dat ze wisten op te trommelen voor deze gelegenheid, hoewel die spelers op het bord weinig indruk hadden gemaakt. Daarom hier de (individuele) resultaten van BSG 1:

Henk 3
Jip 4
Lenaard 4½
Bert 4½
Chris 3
Tom 6

Totaal: zesde met 25 bordpunten en 9 matchpunten.

Wachten, wachten, wachten

In het digitale tijdperk bestaat de mogelijkheid om op een gemakkelijke manier veel informatie uit te wisselen. Dit lijkt soms niet te gebeuren. Sterker nog: ik heb het idee dat het zelden gebeurt. Soms krijg je binnen drie seconden antwoord op een mailtje, maar meestal duurt het veel langer. In sommige gevallen duurt het veel te lang.

Schaaktoernooien

Aanstaande zaterdag zijn er namelijk twee schaaktoernooien. Graag zou ik aan eentje willen meedoen, maar welke moet ik kiezen? Het SGS-snelschaakkampioenschap voor clubteams is een optie, maar helaas heb ik al weken niks meer gehoord over hoe BSG dat gaat organiseren. Ik hoop dat het doorgaat en ik hoop dat Mark P. vandaag nog van zich laat horen. Het liefst hoor ik een bevestiging, want anders moet ik me snel inschrijven voor het NK Rapid in Eindhoven, wat dan mijn laatste jeugdtoernooi ooit gaat worden. In ieder geval wil ik voorkomen dat ik uiteindelijk naast beide toernooien grijp. Ik kan dus niet te lang wachten.

Tentamencijfer

Officieel zou ik morgen bericht krijgen over mijn tentamencijfer, maar helaas gaan de docenten de door henzelf bedachte deathline niet halen, zo viel er op Blackboard te lezen:

"As of today, we have not yet received the exams from the administration. As we'll both be abroad, this implies that grading will be done with the accordant delay."

Wachten dus.

Weblogmigratiemigraine

Hoe het met mijn weblogje gaat aflopen, is helemaal een raadsel. Al sinds eind augustus is het weblogje uit de lucht. Inmiddels staat het verfomfaaide ding op het nieuwe adres, maar ontbreken er "wat" artikeltjes (bijna 900 of zo.) Klachten en vragen die ik naar de helpdesk stuurde, werden met een merkwaardig standaardantwoord afgedaan. Zo wil het maar niet lukken om m'n e-mailadres (waarmee ik nota bene mee mail) door te geven. Al jaren krijg ik geen e-mails meer van web(-)log, waardoor ik onder andere informatie over de migratie heb gemist. Graag zou ik dus weer e-mails van web(-)log krijgen. De zaak is helemaal raar, want ik heb de weblog via mijn eigen mailadres aangemaakt.

Wat me de laatste tijd ook zorgen baart, is dat deze ontbrekende artikelen nog steeds niet terecht zijn, hoewel de weblog de laatste tijd wel vaak offline is. Ik ben nog steeds bang dat de oudste artikelen kwijt zijn en dat ik ze, net als de Griekse schulden, kan afschrijven.

Gisteren schreef ik wat berichtjes op de Facebook-pagina van web-log.nl.

Ik zie helemaal niks. :( Mijn weblog is al een aantal dagen offline. Ik hoop maar dat dat betekent dat men druk bezig is de ontbrekende artikelen toe te voegen...

Update: weer online, maar nog steeds zonder de oude artikelen. Dit begint behoorlijk te zuigen. :S

Opnieuw geen reactie. Niet door de behirder en niet door de andere stamgasten. Misschien zien ze mijn reactie niet, of valt hen geen passende reactie ten deel, maar het zuigt wel enorm. Ondertussen zit ik maar te wachten en te wachten op een geruststellende mededeling.

Postvak

Ik zit nu een beetje levenloos achter m'n schootcomputer te wachten. Af en toe druk ik weer op F5, maar het lijkt niet uit te maken. De elektronische postbode komt hier bijna nooit langs. Ondanks de vele vragen die in de lucht hangen, komen er maar geen antwoorden langs. Het is dus wachten, wachten en nog eens wachten. Wat heb je tegenwoordig nog aan e-mail?!

9 maanden Facebook

Als een van de laatste personen op aarde meldde ik me in het begin van dit jaar aan bij Facebook. Het was een grote stap, want ik had al jaren een account op Hyves, de bekende Nederlandse sociaalnetwerksite. Helaas ontlenen netwerken hun bestaansrecht aan het aantal leden, waardoor de populariteit van Hyves in een dalende trend kwam, terwijl Facebook steeds belangrijker werd. Op 14 februari besloot ik na veel aandringen van anderen toch maar een keer een kijkje te nemen. Inmiddels zijn we bijna negen maanden verder en ik moet zeggen: er gebeurt weinig interessants meer. Daarom wil ik een keer terugkijken naar de vruchten die mijn Facebook-periode me heeft opgeleverd.

Een chronologisch overzicht van de mooiste fragmenten:

14 februari: Eerste dag op Facebook

Ben Gezichtsboek aan het uittesten. Verwacht een hoop stomme fratsen.

De koudste dag van het jaar was één grote Facebookontdekking. Ben benieuwd of ik FB ook voor nuttige zaken in kan zetten, maar misschien ontdek ik dat morgen. Ik had trouwens wel verwacht dat er meer "groepen" zouden zijn, zoals op de hier beruchte H-site wel gebruikelijk is.

16 februari: Bioscoop

Een vondeling in het wandelpark gemaakt. ;)

17 februari: Koken

Bah, hand verbrand met koken. :(

19 februari: Wet van Murphy

Pieter Huistra wordt wijsgemaakt dat de Wet van Murphy iets betekent als "alles wat mis kan gaan, gaat mis", hoewel het eigenlijk betekent "als er meer dan één manier is om een taak te doen en één van die manieren zal in een ramp resulteren, dan zal iemand het zo doen", aldus Wikipedia.

22 februari: Woord van de dag I

Woord van de dag: vrijetijdsbestedingexpert. Het zou u misschien verbazen, maar je kan wel een aardig klaslokaaltje vullen met deze experts. Mijn linkje komt namelijk met 38 namen. De site brandt zijn handen in ieder geval niet aan de spelling en komt veilig met "Experts Vrijetijdsbesteding" op de proppen. In ieder geval lijkt het met hun toekomst wel goed te zitten, nu de halve wereld is overgestapt op Facebook.

24 februari: Woord van de dag II

Het woord van vandaag is, zoals aangekondigd, "Elotaart". Ik heb geen idee wat het betekent, dus vul ik de resterende tekens maar met de opmerking dat "Sizzel" het woord heeft bedacht. Is hier trouwens een tweede Co Adriaanse opgestaan?

Europees voetbal

Vandaag maar een keer op tijd naar bed. Ik hoor of lees wel wat de Nederlandse ploegen doen in de Europaleague.

- Ewood: Het PS-Vee gaat door, (3-1) inmiddels, en de andere ploegen natuurlijk ook.

- Behirder: Ik las op Yootrechtschaak iets over de gelijkenissen met een free gigg van Kicks of zo. Maar "Liel" of zo wilde ook echt uitgeschakeld worden.

- Ewood: En PS-vee maar denken dat ze nu fantastisch gespeeld hebben tegen dat B-11tal.

25 februari: Woord van de dag III

Woord van de dag: gewonemensentaal. Dit is wat een studie als Aarde en Economie onderscheidt van extreem wiskundige studies als Econometrie. Je kan een vak namelijk op twee manieren uitleggen: met behulp van ingewikkelde formules, definities en symbolen, of in begrijpelijk Nederlands, ofwel: gewonemensentaal.

26 februari: Verslag Persoonlijk Kampioenschap

Maar een halfje gescoord vandaag op het PK van de SGS. :( Vanuit een verloren stelling een halfje scoren tegen een CM en daarna vanuit een betere stelling verliezen van een FM. :S

27 februari: Idem, na een nederlaag tegen een 1800-speler

Kan ik nog schaken? :S

28 februari: Bah van de Maand

Zit je de hele middag te ploeteren, blijk je slechts aan een foutenfestival te hebben bijgedragen. Voor dergelijke partijen heeft "VR" enkele minuten nodig. Oh ja, de Bah van de Maand is weer uit!

1 maart: Schaakratings

Mijn KNSB- en FIDE-rating convergeren ook hard. Was mijn KNSB-rating een paar jaar geleden nog ruim honderd punten hoger, nu is mijn FIDE-rating al gestegen tot 2081! :P En mijn KNSB-rating zal binnenkort wel flink zakken. :( Tot ergens rond de 2100, hoop ik... :S

2 maart: Provinciale Statenverkiezingen

02-03 2011: De dag dat de linkse Lente aanbrak. ;)

8 maart: Verdwenen berichten

Het verdwenenberichtenmysterie op Faceboek.

-Peter: ik blijf het storend vinden dat ze geen Vind ik niet leuk knop hebben ;)

-Ewood: Idd. Waar is mijn bericht gebleven?

-Ewood: Ja en de knop dat het leuk vindt dat iemand iets leuk vind :P.

-Ewood: Kan je deze berichten wel zien en lezen?

-Peter: Nee, kan dat bericht niet lezen ;)

-Behirder: Ligt het nou aan mij, of kan ik de reacties op mijn berichtje over het PK niet meer zien?

-Ewood: Huh? Ik zie ze ook niet meer =(.

-Michiel: Maakt niets uit. Ik zie ze nog wel en dat is het belangrijkste!

-Behirder: Nu nog steeds?

(Is het een IP-blokkade of zo?)

-Michiel: Het was een geintje. Eerlijk gezegd heb ik geen idee om welke berichten het gaat. :-)

-Behirder: Die zie ik nu ook niet meer... :( Die Sucker Berg weet er vast meer van.

-Michiel: Ja, bel 'm even op! :-)

-Behirder: Gedaan! Hij zei dat hij de zaak hoog opnam en dat de reacties zo spoedig mogelijk boven water zullen worden gehaald.

25 maart: Tentamen Transporteconomie

Transport-Economics Exam was a Piece of Cake. xD

27 maart: Formule 1

"Felípe: Alonso ies faaster than yoo." xD

11 april: Internetbrowser

Toch wel gek dat de grafiekjes op F1 Fanatic in Firefox wel worden afgebeeld en in Internet-Explorer niet.

24 april: Traag Ziggo-internet

Of het nou aan de "rauter" ligt, of aan Sicko, het internet is hier weer lekker traag. :S

26 april: Eredivisie

De Eredivisie is ongekend spannend. Precies een halfjaar geleden stonden dezelfde ploegen als nu tegenover elkaar. Dat leverde andere resultaten op.

Memorabelste moment van het weekend: Verbeek (AZ) verloor van hekkensluiter Willem II en was na afloop niet te genieten.

3 mei: Vreemd bericht

Faceboek is niet altijd te vertrouwen: pas op voor mailtjes met als onderwerp "I'm going to send you the Photos in". Die titel ziet er al niet erg geloofwaardig/ grammaticaal correct uit en je kunt het ook maar beter niet openen. Gelukkig maar dat die virusschrijvers ook geen taalgevoel hebben.

-Hiddo: Waar slaat het woordje ook op?

-Behirder: Omdat ze (onder andere) ook geen moraal hebben. ;)

-Hiddo: Ik zou zeggen dat er ook een andere groep moet zijn zonder taalgevoel. Anders had je beter ook weg kunnen laten.

-Behirder: Ach, mensen zonder taalgevoel, daar zijn er ook veel van. Nederlanders bijvoorbeeld. ;) Ik wilde dat van die moraal in m'n originele post zetten, maar ik vond die zin toen lelijk worden.

9 mei: De film "Inside job"

9/11 was een "inside job", net als de financiële crisis.

20 mei: Rijdend wrak

Ben je lekker een stukje aan het fietsen, zie je ineens een Karst T.-imitatie langsrijden. :S

31 mei: Kutkraaien

Ik weet sinds vanmorgen ook waarom "kraai" met een "k" begint: die beesten zijn tot het irritante af in staat de enige in de Nederlandse taal voorkomende velaire plosief te reproduceren. Wat een kutklank. :S

3 juni: KNSB-Bekerfinale

Was gisteren stukjesschrijver bij de door HMC gewonnen bekerfinale. Favoriet HSG greep naast de grote beker en als dank lieten ze de benedenverdieping van het Denksportcentrum onderlopen.

25 juni: Schaakfestival

Lekker verregend op het Max Euweplein voor de driekamp tussen de jubilerende clubz. Onder andere door een bemazzelde overwinning in de slotronde van ondergetekende, wist BSG Caïssa net voor te blijven. Wageningen was een klasse apart, al had meneer Elo dat ook wel voorspeld. De beloning voor het geschaak: een stel ansichtkaarten, een schaak-CD, twee kaarsjes en een mini-T-shirt. :S

26 juni: NK Schaakvoetbal

Negende op het NK Schaakvoetbal met een geweldig voetbalteam. :P

29 juni: Internetclubcompetitie

De drukkende warmte getrotseerd, internet- en laptopstoringen overleefd en uiteindelijk met 7-9 verloren van De 1-hoorn. Behirder droeg zijn steentje bij door driemaal te verliezen. Gelukkig had De 1-hoorn ook maar met 9½-6½ gewonnen van ZSC, waar wij met 14-2 van wonnen. Kortom, ondanks de slechte resultaten waren we eigenlijk nog uitgelopen...

1 juli: Donnertje

NK Schaken voor vrouwen: alsof ik naar m'n eigen geknoei zit te kijken. Misschien nog wel lollig:

vr 01-07-2011 15:50 MC Jec

Het lijkt me dat wit veel beter staat in de slotstelling.

"Uit respect voor haar tegenstander gaf zij remise in een stelling waar de buitenwereld dacht dat het al bijna gewonnen was voor wit."

2 juli: Verjaardag

Verjaardagsfeest was leuk, ondanks het matige weer. Heel wat cadeautjes gekregen en veel (zelfgemaakte) taart gegeten en weer aan lichaamsbeweging gedaan. ^^

18 juli: Zomercompetitie I

Voor de eerste keer naar de zomercompetitie geweest. Het begon nog goed, maar uiteindelijk sloeg de vermoeidheid toe en verloor ik bijna alleen nog maar. :S Oefening, baard, kunst, zullen we maar zeggen.

26 juli: Zomercompetitie II

Weer een keer aanwezig op een zomerschaakavond. Goed om te zien dat Ashley, Daan, Jarno en Pascal meededen. Minder goed om te zien dat ik net als vorige week weer verloor van mensen waar ik vroeger eigenlijk nooit van verloor. Ouderdomsverschijnselen?

1 augustus: ONJK te Borne I

Wat een slaapverwekkend gedrein die openingsceremonie van het ONJK te Borne. Tot vervelens toe werd er geleuterd over de "Leukste-dorp-van-Overijssel-verkiezing", die het gehucht Borne zou moeten gaan winnen. "Borne, past als een warme jas!", aldus het propagandafoldertje. Daar kom je ver mee midden in de zomer....

6 augustus: ONJK te Borne II

Zit zo'n vader (?) z'n kind uit te foeteren na een nederlaag. "Je hebt niet eens je best gedaan!", brulde hij. Zou ik ook niet doen met zo'n gast. :S Waarom snappen sommige ouders niet dat ze hun kind kapotmaken?

12 augustus: Een dag in Wenen

Wenen, een stad waar je 's zomers zonder jas buiten kunt lopen. Jammer genoeg was er een U-Bahn vlak bij ons huis afgesloten. Verder is het OV prima in de holle stad.

13 augustus: Vienna Chess Open I

Jesper De Groote Bsc houdt voor het eerst in zijn leven een grootmeester op remise. Ik vind het wel leuk om een academische "titel" achter m'n naam te hebben ter compensatie van een nog steeds ontbrekende CM-titel voor mijn naam. Voor de liefhebbers: de livepartijen staan op: (link)

15 augustus: Vienna Chess Open II

Wenen Open: door een of andere feestdag waren de meeste winkels nog steeds gesloten, maar verder was alles anders op de eerste doordeweekse dag van het toernooi: het begintijdstip, de tegenstand en het weer. Ondergetekende kwam weer slecht te staan, maar won wel. Verder waren de resultaten niet om over naar huis te schrijven, dus dat doe ik maar niet.

16 augustus: Vienna Chess Open III

Daar gaat m'n 2400-TPR. :( Stond vet goed na de opening, maar meer dan "vet goed" wilde het niet worden en op het eind kwam ik bijna nog goed weg met remise. Wel heb ik in de opening een keer de winst gemist. Verder mag ik niet klagen over het verloop van het toernooi tot nu toe.

18 augustus: Vienna Chess Open IV

Ton wint en doet Gleizerov na, Pascal Losekoot draaide zijn tegenstander dol met zijn paarden, Ewood won met twee vingers in de neus en was daarna erg handtastelijk. Ondergetekende speelde tegen iemand met zowel een schaaktitel als een academische titel. Daar stak ik met m'n "Bsc" wel schraal tegen af. Ook qua schaken helaas. :(

Vienna Chess Open V

Vier puntjes in het huis: Pascal is op stoom gekomen, terwijl Ton en Ewood gewoon een IM batsen. Ondergetekende speelde tegen een Engelsman die beter Duits sprak dan Engels. Hij had een hoop fouten van zijn tegenstander nodig om alsnog te winnen. Nou ja, 3½ uit 6 is nog steeds wel goed. ;)

19 augustus: Vienna Chess Open VI

Wat een kutronde. Verloren van iemand die alleen maar remise had gespeeld met wit. :(

20 augustus: Vienna Chess Open VII

6 puntjes vandaag! ^^ Morgen weer zwart. :(

21 augustus: Vienna Chess Open VIII

IM-norm voor Ewoud, FM-titel binnen handbereik voor Ton. Ondergetekende was werkelijk waar tot niks in staat: afgeslacht in het Berlijns en in bowlen had hij een sport gevonden waarin hij nog slechter is dan schaken.

1 september: Clubblad BSG

Ik ben onthutst door de erbarmelijke kwaliteit van het clubblad van BSG, ofwel "Kontakt". Het is het resultaat van een haastklus, mede doordat -ie al verscheen voor de deadline die in het juninummer is genoemd. Het blad barst van de spelfouten, ziet er niet uit en de kwaliteit van de stukjes is om kromme tenen van te krijgen. Daarnaast is mijn artikel van drie maanden geleden nog niet gepubliceerd. Om je als club kapot voor te schamen.

10 september: Robert Ris speelt vooruit

Nog voordat de opstellingen bekend zijn, schijnen we achter te staan. Meesterklasse, here we come!

13 september: Weblog weer online

Online na bijna drie weken, maar laat Lennart het niet zien! Het wachten is op het moment dat ondergetekende het design kan aanpassen en een nieuwsinhaalslag kan maken. Het nieuwe adres is trouwens: Jespers weblog. Ze hebben eindelijk door dat "weblog" één woord is en dat dat afzichtelijke koppelteken dus overbodig is. ;)

17 september: BSG verliest met 8-2 in Groningen

Waarom beginnen we toch nooit goed aan de meesterklasse? :'( Ik wil het hierbij laten, voordat ik domme dingen ga roepen waar ik later spijt van heb.

19 september: Verslag

Hmm... Zou Edwin Baart denken dat mijn verslag hem van de plicht ontslaat met een echt wedstrijdverslag op de proppen te komen? Of wil -ie de afgang doodzwijgen?

29 september: Problemen houden aan bij Weblog

Een mooi citaat over de migratie van web-log: "Een nieuwe update, maar weinig nieuws te melden. “In de update van 26-9 gaf ik aan dat er gewerkt wordt aan een update van de database. Deze werkzaamheden vinden op dit moment nog plaats. Het aanpassen gaat op een langzamer tempo dan gewenst.” Waarna een uitleg volgt dat Weblog.nl bouwt aan iets heel complex dat veel tijd kost. Ongetwijfeld, maar je blijft je afvragen hoe de organisatie toch oorspronkelijk verwacht had om de gehele migratie in 48 uur rond te krijgen…" Link.

3 oktober: Kabinet ineens pro-windenergie

Heeft Rutte een klap van de molen gekregen, of waait hij met alle winden mee?

8 oktober: Succes in Enschede

Gedeeld tweede geworden bij Open Rapidtoernooi van Dr. Max Euwe. Achter schuine Tim geëindigd, gelijk met o.a. Floris van Assendelft en voor o.a. Ewood. :P Lekker 25 euri verdiend en een gezellige dag gehad. ;)

21 oktober: K(h)ad(h)affi overleden

Lees net in de krant dat Kadaffi/Khadaffi/Kadhaffi/Qadaffi is veranderd in een kadaver. Dat vind ik toch wel heftig na de dood van Bin Laden eerder dit jaar.

27 oktober: Tentamen Micro-economie

Aan het bijkomen van het tentamen Micro-economie. Die economische grapjurken waren op het idee gekomen om de Emergohal in Amstelveen (of all places) af te huren, zodat een hele horde economiestudenten, dat zich in een breed scala aan disciplines had gespecialiseerd, zich in één zaal te buiten kon gaan aan de vakspecifieke tentamens. Het spektakel begon al om kwart voor negen. Bijna drie uur later was het voorbij, al had ik eigenlijk nog wel een uur extra bedenktijd nodig... Hopelijk heb ik desondanks hoger dan een 4,4...

De magische jaren 90

Doordat ik in de jaren '80 ben geboren, ben ik vooral opgegroeid in de jaren '90. Het waren de jaren waarin het leven zich nog een beetje voor me moest ontvouwen. Hoewel het aanvankelijk een zorgeloze tijd leek, heb ik ook een heleboel vervelende dingen meegemaakt, zoals het overlijden van mijn grootouders en toch wel een vrij rampzalig laatste jaar op de lagere school en een moeilijk leven als brugmug. Toch had die tijd iets speciaals, iets wat ik nu mis.

Misschien worden mijn herinneringen altijd geromantiseerd, maar misschien was het de imperfectie, of misschien juist de gezelligheid die ik nu mis. Misschien waren het de eerlijke programma's op tv, zoals het oer-Hollandse Het Klokhuis, of het consumentenprogramma Ook dat nog! en anders wel de ambachtelijke, grafisch indrukwekkende  tekenfilmpjes zoals Tom & Jerry.

Dit in schil contrast met het huidige tv-aanbod, dat doorgaans tenenkrommend slecht is. Het Klokhuis herken je niet meer terug (weggerot of zo) en de tekenfilms van tegenwoordig zijn grafisch (en inhoudelijk zijn ze zo mogelijk nog erger) om te janken zo slecht. Het is de vercommercialisering, waardoor bedrijven snel veel geld willen verdienen en kwalitatief inferieure producten afleveren. Ik vraag me af of de kinderen die nu opgroeien niet een soort Franse-slagmentaliteit krijgen aangeleerd en dat ze trauma's oplopen door het noodgedwongen kijken naar domme tekenfilms als Sponge Bob of die belachelijke Japanse shit die tegenwoordig zo populair is. Geen wonder dat Kindernet weer tekenfilmpjes van vroeger op de buis brengt, hoewel mij persoonlijk alleen Boes kan bekoren. Ondertussen hoop ik al jaren dat Cartoon Network mijn persoonlijke favoriet Paling & Ko weer op de buis brengt...

Blijft over Ook Dat Nog! Als klein ondeugend jongetje was ik maar wat blij dat ik op de zondagavond mocht opblijven om  dat programma te kijken. In het programma werd aandacht geschonken aan de frustraties van ongelukkige consumenten die klantontvriendelijke en bureaucratische instellingen op hun pad vonden. Het getalenteerde panel van geboren acteurs wist zich iedere keer weer knap in te leven in de gedupeerden. Doordat ik rond die tijd schaken leerde, was het voor mij leuk om te weten dat panellid Hans Böhm een bekende schaker was. Het schaken, ook toen al een marginale sport in Nederland, mocht zich gelukkig prijzen met zo'n ambassadeur. Het panel bestond verder nog uit Bavo Galema, met zijn geweldige gezichtsuitdrukkingen, presentator Aad van den Heuvel, en twee mensen die er nu niet meer bij zijn: vorige week overleed Gregor Frenkel Frank, terwijl Sylvia Millecam al tien jaar niet meer onder ons is. Een mooi moment was steeds hoe de panelleden elkaar in het begin van de uitzending aankondigden: ("...Zy-y-ylvia Mi-ih-ih-illecam en Aaaaad van den HEUvel!") Het programma was na het overlijden van Millecam niet meer hetzelfde en toen het in 2004 van de buis werd gehaald, vond ik het niet eens heel erg. Het programma dreef te sterk op charisma en na het wegvallen van de topacteurs, viel al gauw het doek. Door het verdwijnen van het programma werd er ongemerkt weer een stukje jeugdsentiment vernietigd. Ik ben niet iemand die helden nodig heeft of mensen gaat verafgoden, maar als ik jarennegentighelden had, dan moet het wel het panel van Ook dat Nog! zijn.

Inmiddels zitten we alweer in de jaren '10 van de eenentwintigste eeuw. Een hoop geweld, terrorisme, slechte tv-programma's en financiële crises zijn in de tussentijd op ons pad gekomen en de ellende blijft maar doorgaan. Hoewel het misschien te ver gaat om te zeggen dat vroeger alles beter was, is de jaren '90 een hoop ellende bespaard gebleven. Het waren met recht magische jaren.