Formule 1 sluit af in stijl

Het Formule 1-seizoen van 2015 is in Abu Dhabi op een gepaste manier afgesloten. Rosberg completeerde zijn hattrick en het publiek wachtte tevergeefs op het gevecht om de leiding dat nooit kwam.

Echt veel om voor te vechten was er niet meer toen het Formule 1-circus in het Midden-Oosten aankwam. De titelstrijd was al lang en breed beslist en ook de overige plaatsen lagen wel zo'n beetje vast. Alleen de Finnen Bottas en Räikkönen hadden een vinnig gevecht om de vierde plaats in het rijderskampioenschap, terwijl Toro Rosso nog een kansje had om Lotus van de zesde plaats in het constructeurskampioenschap te verdringen. De druk was er dus af en misschien was dat ook wel de reden dat Luis zich in de kwalificatie voor de zesde keer op rij door Rosberg liet kloppen, ondanks dat de Finse Duitser door een geplofte motor in Italië met een oudere en dus zwakkere motor reed. Ook Ferrari was niet helemaal bij de les toen ze Fattle een snelle ronde lieten afbreken omdat ze dachten dat hij wel snel genoeg zou zijn. Dat was hij niet en dus mocht hij vanuit de achterhoede starten. Niet erg slim en ook niet de eerste keer dat Ferrari op die manier blunderde.

Het betekende dat Räikkönen direct achter de grijze bolides mocht starten, met naast hem een uitmuntend rijdende Pérez. Achter hen stonden de Red Bulls, Williams' en Hülkenberg in de tweede Force India. De Toro Rosso's hadden zich net wel (Science) en net niet (Max) in de top 10 gekwalificeerd en stonden daarmee voor de Loti van Pastoor en Grosjean (die stilviel in de kwalificatie).

Bij de start werd het zwart-gouden gevaar verder gemarginaliseerd toen Alonso en Fattle Nasr samenknepen. Alonso raakte daardoor uit balans en beukte Pastoor uit de race. "Als het andersom was, was het wereldnieuws", merkte de geplaagde Venezolaan op, die ditmaal echt onschuldig was. Alonso kwam aan het eind van de eerste ronde naar de pits en zou de rest van de race in de achterhoede slijten, ook omdat hij merkwaardig genoeg nog een drivethroughpenalty van de wedstrijdleiding kreeg.

Fattle was niet van plan om in de achterhoede te blijven ploeteren, maar echt snel is zijn progressie niet. Het had er ook mee te maken dat de Duitser als een van de weinigen op de hardere banden was gestart. Pas toen de zachtere banden begonnen te slijten wist hij Max, die hem in de openingsronde nog even een braketest had gegeven, voorbij te komen. De eerste serie pitstops is dan echter al in volle gang. In de subtop is het een komen en gaan van coureurs en dat levert de nodige winnaars en verliezers op. Zo verliest Science een hoop tijd door weer een verknoeide stop, terwijl Bottas een ronde later in het pad van Button wordt weggestuurd. De Williams-coureur verspeelde zijn voorvleugel en kon een ronde later opnieuw binnenkomen, waardoor ook hij naar de achterhoede werd verbannen.

Door de pitstops rukt Fattle zelfs even op naar de tweede plaats, tussen de Mercedes. Luis gaat de Ferrari makkelijk voorbij en even later moet Fattle ook van het gas voor teamgenoot Räikkönen. De Fin kan de Mercedes zowaar een beetje volgen, maar niet bedreigen. Fattle valt na zijn late pitstop terug naar de zesde plek, achter Pérez en Ricciardo, die niet veel later alweer voor de tweede keer de pits indoken.

Voor Max was de race inmiddels al behoorlijk het putje in gegaan. Niet lang nadat het team Science had gesommeerd plaats voor hem te maken, verremde Max zich hevig, waarna hij meteen naar de pits moest voor een nieuw setje banden. Het betekende dat zijn strategie meteen naar de vaantjes was en hoewel Max het genoegen smaakte de lompe Saubers allebei in de haarspeldbocht de oren te wassen, won hij het verloren terrein nooit meer terug.

Aan kop voert Luis ineens de spanning op. Hij brengt zijn achterstand terug van zes naar anderhalve seconde, waarna Rosberg zijn derde setje banden haalt. Luis rijdt nog heel lang door. Hij hoopt in de slotfase weer op de superzachte banden te kunnen overschakelen, om zodoende Rosberg het vuur aan de schenen te leggen. Het gebeurt niet. Luis krijgt bij zijn laatste stop gewoon weer de gele banden gemonteerd. Hoewel hij in de slotfase sneller is dan Rosberg, is het niet genoeg om het gat dicht te rijden en dus moet hij voor de derde keer op rij met een tweede plek genoegen nemen.

Achter Räikkönen neemt Fattle de vierde plaats van Pérez over. De Mexicaan, die een uitmuntende tweede seizoenshelft kende, weet Ricciardo zonder veel problemen achter zich te houden en finisht als best of the rest. Hülkenberg ontworstelt zich in de slotfase een beetje aan het groepje met Kwjat en Massa. De Rus is aan het eind van de race traag en ziet Massa nog voorbijzeilen. Vervolgens meldt Science zich aan zijn staart, terwijl achter hen Grosjean opdoemt. De Zwitserse Fransoos zat op dezelfde strategie als Fattle en was aan het eind van de race onmiskenbaar in het voordeel. Zonder al te veel tegenstand gaat hij in de slotfase voorbij Science en Kwjat, waardoor hij met een negende plek de zesde plek van Lotus in het constructeurskampioenschap veiligstelde.

Achter hem knokte Max zich over de uitloopstroken langs Button, waarna hij Luis nog een tijdje in de weg zat. Voor beide vergrijpen kreeg hij nog straf, waardoor hij de race slechts als zestiende zou finishen. Hij sloot een mooi seizoen dus af met een dieptepunt. Button had daarentegen meer reden tot lachen: ondanks een enorm tekort aan topsnelheid wist hij Bottas tot aan de finishvlag achter zich te houden. De Fin kwam na zijn akkefietje met Button geen barkruk meer voorbij en moest met lede ogen toezien hoe hij de vierde plaats in het kampioenschap verloor aan degene met wie hij dit seizoen al twee keer gebotst was.

Met zijn derde podiumplaats van het jaar stelde Räikkönen dan alsnog de vierde plek in het kampioenschap veilig, maar het gelukkigste man op het podium moet Rosberg zijn geweest. Als toegift trakteerde hij het publiek nog op doughnuts na afloop, zoals wel overigens wel meer rijders deden. Het seizoen is voorbij en dus konden de auto's nog even voor de show worden afgebeuld. De komende maanden houdt de Formule 1 zijn winterslaap, om op 20 maart in een hopelijk zonnig Australië te ontwaken.

Rosberg wint slaapverwekkende Braziliaanse Grand Prix

Een kort circuit met hoogteverschillen en gele curbstones: Interlagos is een welkome afwisseling op de saaie 13-in-een-dozijn-circuits die de huidige Grand Prix-kalender domineren. Alles gaat ook even anders dan anders: Luis is er nooit op zijn best, net als de Pirelli-banden: de eerste interessante droge Braziliaanse Grand Prix in het Pirelli-tijdperk moet nog gereden worden.

Dat de ijle lucht de turbomotoren wel beviel, dat was al langer dan vandaag bekend. Vorig jaar gingen de turbo's al supersnel nadat het circuit opnieuw geasfalteerd was en nu konden er weleens ronderecords gaan sneuvelen! Nou nee. Doordat de curbstones in sommige bochten waren veranderd en de coureurs niet constant alle bochten konden afsnijden, waren de rondetijden juist beduidend trager geworden: Rosbergs poletijd van 1:11,282 was ruim een seconde trager dan de 1:10,023 die hij vorig jaar uit zijn Mercedes perste.

Het zei misschien ook wel iets over het ontwikkelingstempo in de Formule 1 van de afgelopen jaren. Hier en daar worden wat dingen bijgeschaafd, maar echt radicale veranderingen zijn er niet te bespeuren. Het team van Red Bull is een van de teams die dit jaar alleen maar achteruit zijn gegaan. Hoewel de breuk met Renault weer enigszins gelijmd lijkt te zijn, gaf het weekend in São Paulo het team weer genoeg munitie om op de geplaagde motorbouwer af te vuren, toen bleek dat Ricciardo met de geüpgradede motor geen klap sneller was dan teamgenoot Kwjat. Om het nog leuker voor de Australiër te maken, kon hij vanwege de motorwissel wel tien plekken op de startopstelling inleveren, zodat hem een plek op de laatste startrij ten deel viel. Daarmee deed hij het overigens nog altijd beter dan Alonso, die in de kwalificatie stilviel en als laatste moest beginnen.

Ricciardo en Alonso kregen in de race nog wel een plaatsje cadeau van Science, die zijn auto op weg naar de startopstelling bij een proefstart liet afslaan en uit de pits moest starten. Vervolgens kwam hij in de race nog geen halve ronde ver omdat de motor de geest gaf.

Opmerkelijk genoeg zou Science de enige uitvaller van de verder wel erg bloedeloze race worden. Rosberg komt bij de start goed weg en vanaf dat moment kan Luis hem alleen maar volgen. De rest van het veld lijkt amper mee te doen. De Ferrari's kunnen het tempo van de grijze bolides nog een béétje volgen, maar achter hen wordt de rest van het veld, onder aanvoering van de als een raket gestarte Bottas, al gauw op grote achterstand gezet.

Het enige wat Rosberg van zijn vijfde zege van het seizoen kan afhouden is een windvlaag of een verprutste pitstop. De drie bandenwissels verlopen zonder problemen en doordat Luis steeds een ronde na Rosberg stopt, blijft de volgorde ongewijzigd. Alleen Räikkönen vindt zichzelf door een alternatieve pitstopstrategie even tussen de Mercedes in, maar echt snel is de man die acht jaar geleden op dezelfde plek zijn enige wereldtitel won niet. Aan de finish moet hij ruim een halve minuut toegeven op Fattle, die de Mercedes de hele race net niet kon bijbenen.

Achter de topteams gebeurde meer. In de middenmoot was het een drukte van jewelste. Rondenlang zat publiekslieveling Max in de sandwich tussen Pérez en Grosjean. Zijn inhaalactie op Pérez buitenom in de eerste bocht was het moment van de race. Pérez zag meteen ook nog Grosjean passeren. Grosjean zou later in de race Max nog te pakken krijgen. In de slotfase kon Max nog net een puntje veiligstellen door Pastoor de oren te wassen. De Venezolaan zat op een afwijkende pitstopstrategie en was daardoor bijna de hele race in gevechten verwikkeld. Een wat lompe inhaalactie op Ericsson, waarbij hij de Sauber-coureur achterstevoren tikte, leverde hem wel een tijdstraf van vijf seconden op, zodat het uiteindelijk ook niet meer uitmaakte dat Max hem de tiende plek ontfutselde.

Heel veel meer gebeurt er niet in de anderhalf uur durende Braziliaanse optocht. Rosberg wint, voor Luis, Fattle en Räikkönen. Op een ronde achterstand komt Bottas over de finish hobbelen, gevolgd door de sterk rijdende Hülkenberg en Kwjat, die met de oude motor nog redelijk competitief was. Voor eigen publiek kwam Massa niet verder dan een beschamende achtste plaats en daar was hij allerminst tevreden mee. De laatste punten waren er dus voor Grosjean en Max.

Door zijn overwinning stelde Rosberg zijn tweede plaats in het rijderskampioenschap veilig. Hij had ook geen goede verklaring voor het feit dat hij de laatste races Luis om de oren rijdt. Het zal er ongetwijfeld mee te maken hebben dat de drievoudig wereldkampioen de laatste tijd vooral aan het feesten is. Hopelijk kan Rosberg de lijn van dit seizoen doortrekken, zodat 2016 dit suffe seizoen kan doen vergeten. Over twee weken is het slotstuk in Abu Dhabi en daarna is de winterslaap.

Naschrift:

Massa werd na afloop van de race gediskwalificeerd vanwege te hoge bandentemperaturen. Grosjean werd dus achtste, Max negende en Pastoor tiende.

Wel viskraam, geen sardientjes

Het SGS-snelschaakkampioenschap voor clubteams haalt bij mij altijd weer mooie herinneringen naar boven. Zoals die keer in het Visnet in Huizen, toen we van het kampioenschap droomden en netjes in de subtop eindigden. Of wat te denken van die laatste plaats in Giessenburg? Ondanks dat de resultaten niet altijd even goed waren vermaakte ik me die middagen wel, ook vanwege het vechtschaak dat ik bij die gelegenheden tentoonspreidde. Dit keer werd het toernooi weer gewoon bij En Passant in Bunschoten gespeeld, net zoals de afgelopen jaren.

Het animo op de club voor het toernooi was niet heel groot en dus kon BSG één team samenstellen. Het was wel een mooi gebalanceerd team met zelfs een reserve. Nou ja, dat was in ieder geval de bedoeling, want op de dag voor de wedstrijd kwam het bericht binnen dat Eddy of Squares was aangereden en een aantal botten had gebroken. Beterschap Eddy! Natuurlijk stelde het ongerief, net als de pech dat iemand in de supermarkt de laatste zes croissantjes voor m'n neus wegkaapte, vergeleken de drama's in Parijs helemaal niets voor. Maar je koopt er, behalve een koffiebroodje als niet helemaal volwaardig substituut, verdomd weinig voor.

Hoewel ik vrij vaak aan het toernooi heb meegedaan, kan ik me niet herinneren dat ik ooit in de subgroep heb gespeeld. Doordat we niet zo'n heel sterk team hadden en iedereen liever 10-minutenpartijen dan 5-minutenpartijen speelde, kozen we er bewust voor om niet in de hoofdgroep mee te spelen. Ik moest ook behoorlijk aan de nieuwe gezichten wennen. In de top van de Nederlandse schaakwereld ken ik alle gezichten en bijbehorende namen wel, maar op de lagere niveaus is het met mijn kennis droevig gesteld. Wie ik wel kende, waren de spelers van Baarn. Hun zestal zou, met onder anderen Pascal, Sizzel en Yme, in de hoofdgroep niet hebben misstaan. Ze waren verrast dat wij ook in de laagste groep zouden spelen, maar dan niet echt op een blije manier, want nu hadden ze er een stevige concurrent bij. Toch bleef de sfeer altijd gezellig en daar draait het in deze barre tijden natuurlijk om.

In het ruime muziekgebouw begon het toernooi voor ons met twee makkies: in de eerste ronde versloegen we Hoogland met 5-1 en daarna werd Nijkerk, dat in de eerste ronde vrij was en daardoor kennelijk omhoog werd ingedeeld, met dezelfde cijfers verslagen. Vervolgens viel het dubbeltje in de moeilijke wedstrijden steeds de goede kant op. Dankzij een onvervalste schwindel van FM Henk wonnen we de topper tegen Zeist en na de pauze werden ook Amersfoort en Woerden met het kleinst mogelijke verschil geklopt. Zo waren we na vijf ronden al goed op weg om ons te plaatsen voor de finalepoule. Eén gelijkspel in de laatste twee ronden zou daarvoor genoeg zijn.

Tegen Baarn kwam dat gelijke spel er niet. Hoewel ik nog een roteindspel tegen Sizzel wist te houden, verloren we de wedstrijd wel nipt. Het gevolg was dat we in de laatste ronde tegen het derde team van Paul Keres mochten. "Van Zeist verloren we ook met 6-0" was het commentaar van de Utrechtenaren nadat het 5½-½ was geworden.

Het betekende dus dat we ons glansrijk voor de finalepoule hadden geplaatst. In de play-offs van drie wedstrijden streden de vier sterkste teams van de subgroep om de toernooioverwinning. Wij mochten eerst tegen Baarn, maar nu met verwisselde kleuren. Opnieuw kwam ik er tegen Sizzel nauwelijks aan te pas en dus mocht ik blij zijn dat ik een halfje aan het avontuur overhield. Ook nu wonnen Henk (van Pascal) en Tom (van Yme) en door de overwinning van Daniël was dat nu wel genoeg voor de zege.

Tegen Amersfoort ging het minder, ondanks dat ik voor het eerst in het toernooi het gevoel had een fatsoenlijke partij te hebben gespeeld. Naast me verloor FM Henk van degene tegen wie ik eerder in het toernooi een goede stelling in de soep had laten lopen. Henk, die tot dat moment alles had gewonnen, merkte beteuterd op dat hij eerder mat in drie had kunnen geven. In ieder geval zat BSG nu precies aan de verkeerde kant van de score. Zodoende gingen Zeist en Amersfoort met 3 punten de laatste ronde in, voor BSG met 2 en Baarn met geen punten.

In de laatste ronde was Zeist dus de tegenstander. Ik had zelf nog even een plaspauze genomen en toen ik terugkwam zag ik dat mijn tegenstander mijn klok al had aangezet en dat ik een halve minuut van mijn bedenktijd kwijt was. Daar was ik natuurlijk niet zo blij mee. Doordat mijn tegenstander (een man met een wit baardje, maar ik weet echt niet wie het was) maar snel bleef zetten, had ik ook geen schijn van kans om mijn tijdsachterstand in te lopen. Gelukkig wist ik met veel pijn en moeite een verraderlijk eindspel te winnen. Naast me had Henk weer gewonnen, terwijl Tom tegen een dame (waar hij eerder in het toernooi al van had verloren) een toreneindspel met drie minuspionnen remise hield. De staart haalde echter geen punten meer (Sicco had het over een toernooi dat als een nachtkaars uit was gegaan) en dus won Zeist de wedstrijd en het kampioenschap. Amersfoort eindigde in de finale gelijk, maar legde het af vanwege de slechtere score in het reguliere toernooi. BSG werd derde, Baarn werd vierde.

In de hoofdgroep was Paul Keres de sterkste, ondanks dat thuisploeg En Passant de topscorers van het toernooi had (Hans Böhm scoorde geloof ik 18 uit 20 en Jan Willem van de Griendt, de man van het dame-eindspel, scoorde zelfs 18½ punt in de 20 5-minutenpartijtjes). FM Henks score van 9 uit 10 werd in de prijsuitreiking ook nog even genoemd, waarna een speler van Paul Keres een digitale schaakklok in ontvangst mocht nemen. Ook werd de viskraam, die er dit jaar weer bij was (zo'n regionaal kampioenschap moet immers financieel worden uitgebuit) nog even genoemd. De gefrituurde vis vond in ieder geval gretig aftrek. Terwijl de duisternis langzaam inviel, liepen we weer terug de regen in. En dat was het.

Uitslagentabel van het toernooi.

Van Amsterdam tot Zaandam afgedroogd

Al elf seizoenen komt het tweede van BSG uit in de derde klasse van de landelijke schaakcompetitie. De laatste jaren is het team behoorlijk versterkt en dat vertaalde zich naar prima resultaten: drie seizoenen op rij eindigde het eerste achttal van BSG als runner-up. Genoeg voor promotie was het steeds net niet en vooral vorig seizoen was een gemiste kans. Dit jaar betaalt het team er de prijs voor: een score van een overwinning, een gelijkspel en een nederlaag zou acceptabel geweest zijn in de tweede klasse, maar in de derde klasse is het wel wat mager. Ditmaal was ZSC-Saende in Zaandam te sterk.

Heel overtuigend was BSG 2 niet aan het seizoen begonnen: na een teleurstellend gelijkspel en een bemazzelde overwinning stond op een recordwarme 7 november de ontmoeting met ZSC-Saende op het programma. De Zaandammers kenden een heel wat overtuigendere seizoensstart: ze hadden hun eerste twee wedstrijden ruim gewonnen en gingen dus aan kop in de poule. In het biljartsportcentrum BOKO lieten ze zien dat die hoge klassering niet op toeval was gebaseerd.

De middag begon nog voorspoedig: de speellocatie werd zonder problemen en ruim op tijd gevonden (we wilden immers geen Rotterdamse toestanden). Chauffeur Remmelt was ook op het bord lekker op dreef: binnen de kortste keren had hij de sterke correspondentieschaker Hans Galjé in het Frans van de mat gespeeld. Frans hield het tempo eveneens hoog. In het Tweepaardenspel won hij een pion, maar tegenstander Edwin Woudt had actief stukkenspel als compensatie en hield de zaak probleemloos in evenwicht. Dus werd de vrede gauw getekend en stond BSG 2 met 1½-½ voor.

Het weer werd onstuimig, de bekers vielen uit de vensterbanken en bij BSG ontspoorde de boel volledig op de lagere borden, waar alleen Theo uit een prachtige stelling een halfje wist te scoren tegen de zwaar ademende Eric Bark. Teamleider Rein weet zijn nederlaag aan een verkeerde zet in de opening tegen Jan-Bart Abcouwer, Coen verrekende zich tegen Frank Tijdeman en Tom verloor een eindspel van Йорис Мус. Het Apenhoofd kon de zaak niet meer redden. Tegen de enigszins opgeofferde Юрий ейк kreeg hij maar bar weinig voor elkaar. Nadat alle stukken van het bord gingen was de partij remise en de nederlaag een feit. Dat Ruben ten slotte nog een stuk in de aanbieding deed tegen Hein Middelhoven na de hele partij slecht te hebben gestaan, deed er ook niet meer toe.

Zodoende bleef ZSC koploper door voor de derde keer met 5½-2½ te winnen, terwijl BSG 2 een hoop tegendoelpunten incasseerde en met een negatief doelsaldo in de middenmoot bivakkeert. Met de staart tussen de benen verlieten iets na zessen de laatste BSG'ers het biljartsportcentrum. Om de verregende rampdag compleet te maken, verloor BSG 1 van degradatiekandidaat Pathena Rotterdam. De successen van vorig seizoen lijken alweer eeuwen geleden.

ZSC-Saende (2046) - BSG 2 (2096) 5½-2½
1. E Woudt (2080) - F Borm m (2193) ½-½
2. Y Eijk (1987) - J de Groote (2209) ½-½
3. H Galjé (2074) - R Otten (2082) 0-1
4. H Middelhoven (2097) - R Hilhorst (2050) 1-0
5. JB Abcouwer (2045) - R Brouwer (2053) 1-0
6. E Bark (2053) - T Slisser (2061) ½-½
7. F Tijdeman (2029) - C van der Heijden (2103) 1-0
8. J Moes (2001) - T de Ruiter (2018) 1-0

Was er dan helemaal niks leuks over de wedstrijd te vertellen? Toch wel! Door een speling van het lot speelde het tweede team van ZSC tegen het vijfde team van Caïssa, dat overigens met 5½-2½ won, niet in de laatste plaats door de overwinning van Jos de parkeerexpert. Hierbij het bewijs van de unieke ontmoeting:

Voor de wedstrijd kon het Apenhoofd nog lachen.

Happy to be back in Mexico!

Na een afwezigheid van ruim 23 jaar deed het Formule 1-circus het land van de drugsoorlogen, de smog en de sombrero's, ofwel Mexico, aan. In de Mexicaanse hoofdstad vond de zeventiende krachtmeting van het seizoen plaats. Hoewel de race van 1 november 2015 interessanter was dan de door Nigel Mansell gewonnen race van 22 maart 1992, scheelde het niet veel. Rosberg won voor de verandering, voor de wereldkampioen en Bottas.

Het op ruim 2 kilometer hoogte liggende Autódromo Hermanos Rodríguez doet qua lay-out een beetje denken aan het hogesnelheidscircuit van Monza, maar dan met een serie trage bochten in plaats van lange rechte stukken. De enige mooie bocht van het oude circuit, de Peraltada, was bij de renovatie vakkundig gesloopt omdat de veiligheid anders in het gedrang zou komen. In plaats daarvan was er een Mickey Mouse-sectie door een stadion aan het circuit toegevoegd. Doordat het circuit pas was geasfalteerd, moesten heel veel oliën en sappen nog intrekken en was de baan spekglad. Het probleem werd nog verergerd door de ijle lucht (waardoor de vleugels minder effectief waren) en de regendreiging.

Hoewel de kans op een natte race aanvankelijk nog erg reëel leek, liep die regenkans alsmaar terug. Op de racedag is het dan ook gewoon droog en dat is in het voordeel van de Mercedes. De grijze bolides spuiten meteen bij de rest van het veld vandaan. Rosberg, die weer eens van pole was gestart, komt goed van zijn plek en weet Luis zonder problemen tot aan de eerste bocht achter zich te houden. Achter hen gebeurt er meer. Zo krijgt Fattle, die een botsing tussen de Mercedes-rijders wel zag zitten, in de eerste bocht een beuk van Ricciardo, waardoor hij een lekke band oploopt en meteen een inhaalrace kan rijden. Ook geen geluk is er voor een andere meervoudig wereldkampioen: Alonso komt tegelijk met Fattle de pits in om op te geven. Die vervloekte Honda-motor is weer eens stukgegaan.

Vooraan gebeurt weinig: Rosberg heeft weinig te duchten van Luis. Samen lopen de Mercedes langzaam weg bij de Red Bulls van Kwjat en Ricciardo. Max rijdt knap tussen de Williams' in op de zesde plaats. De witte bolides zijn vanwege hun enorm hoge topsnelheid geduchte tegenstanders. Het probleem is echter dat ze hun banden in hoog tempo opvreten, dus duiken ze al snel de pits in voor nieuwe banden. Hun voorbeeld wordt gevolgd door de overige Mercedes-klantenteams, die zich vervolgens weer in het verkeer terugvinden.

In het verkeer zit ook Räikkönen. De ongelukkige Fin had een kwalificatie om gauw te vergeten. Door de wisseling van een versnellingsbak en een verzameling motoronderdelen kon hij bijna helemaal achteraan starten (alleen Button, die motorcomponenten voor de komende drie seizoenen wisselde, stond nog achter hem), waarna hij langzaam wat plaatsjes goedmaakte. Op nieuwere banden was Bottas echter sneller. Räikkönen geeft geen centimeter toe en dus klappen de Finnen bijna op een identieke manier als in Rusland op elkaar. Ditmaal is Räikkönen echter de ontvangende partij en met een gebroken achterwielophanging kan hij ontgoocheld uitstappen. Bottas heeft daarentegen zelfs geen krasje.

Door de stops van Kwjat en Ricciardo rukt Max zelfs even op naar de derde plaats. Na zijn stop ligt hij achtste, maar heeft hij wel nieuwere banden dan degenen om hem heen. De Mercedes stoppen vooraan als laatste en blijven comfortabel aan de leiding. Ze krijgen nog gezelschap van Fattle, die na zijn lekke band een warrige inhaalrace rijdt en veel uitstapjes naast de baan heeft. De viervoudig wereldkampioen haalt halverwege de race voor de tweede keer een nieuwe set banden en wordt door Rosberg op een ronde gezet. Hij kan de koploper aardig bijbenen, maar verliest nog meer tijd als hij ook Luis er nog langs moet laten.

Voor de rest gebeurt er weinig. Er worden verrassend genoeg geen pitstops meer gemaakt en er wordt verder maar weinig strijd geleverd. De bandenslijtage lijkt erg mee te vallen, want de Williams' en Force India's kunnen op hun veel oudere banden prima meekomen met de Red Bulls en Toro Rosso's. Sterker nog: Max komt onder druk te staan van local hero Sergio Pérez. Als Max een foutje in het stadiongedeelte maakt, gaat de dappere gladiator de rode stier tot vreugde van het publiek eenvoudig voorbij.

Opmerkelijk genoeg komen vooraan de Mercedes nog voor een tweede keer naar de pits. Kennelijk was Mercedes bang dat de banden het niet zouden houden, want de rondetijden gaven weinig aanleiding om een tijdrovende bandenwissel te rechtvaardigen. De voorsprong van de grijze bolides was groot genoeg om een veilige pitstop te maken, maar het deed allemaal wat vreemd aan, ook omdat de Williams' en Force India's zonder problemen het grootste deel van de raceafstand op één set banden hadden afgelegd.

Kort na het paniekerige pitstopintermezzo van Mercedes besluit Fattle zijn Ferrari eens krachtig in de muur te smijten. Met zijn uitvalbeurt maakte Fattle het rampweekend van Ferrari compleet. Wel kwam de safetycar de baan op, waardoor de Mercedes hun voorsprong zagen verdampen. Vooral stresskip Rosberg zal er niet al te blij mee geweest zijn.

Bij de herstart nemen de Mercedes gauw weer de benen. Bottas slaat zijn slag en met behulp van zijn hoge topsnelheid ontfutselt hij Kwjat de derde plaats. Dat lukt Massa niet. De Braziliaan loopt te slapen en mist daardoor een uitgelezen kans om sitting duck Ricciardo bij de herstart te verschalken. Max zit nog achter de Force India's. Opmerkelijk genoeg is Pérez de enige coureur die tijdens de safetycarfase geen nieuwe banden had gehaald. Het lijkt de Mexicaan weinig te deren, want hoewel teamgenoot Hülkenberg langzaam aan de horizon verdwijnt, komt Max hem ook niet voorbij zeilen. De Toro Rosso met startnummer 33 moet zelf nog flink gaan oppassen voor de twee Loti, die de hele race bij elkaar in de buurt zijn te vinden. Tot inhaalacties komt het niet meer en dus finisht Max na Rosberg, Luis, Bottas, Kwjat, Ricciardo, Massa, Hülkenberg en Pérez als negende en daar was hij gezien zijn motorproblemen niet eens heel ontevreden mee. Grosjean kaapte het laatste punt voor de neus van teamgenoot Pastoor weg.

Zodoende won Rosberg voor het eerst in maanden weer een race, waardoor hij de tweede plek van Fattle in het kampioenschap overnam. Ditmaal was Luis, die in de race wel heel weinig moeite deed om Rosberg van de overwinning af te houden, nauwelijks aanspreekbaar na de race, kennelijk boos over de nutteloze bandenwissel. Of had hij voor de race te horen gekregen dat hij Rosberg niet mocht aanvallen? De wereldkampioen hield zich echter groot en vertelde dat Rosberg gewoon erg goed had gereden, ondanks dat de Finse Duitser af en toe ook op een foutje te betrappen was. Voor Bottas was het leuk om voor het eerst sinds Canada weer op het podium te staan.

Zo eindigde de tamelijk bloedeloze Mexicaanse Grand Prix met een ongebruikelijk podium, in tegenstelling tot de levendige Amerikaanse Grand Prix van vorige week. Over twee weken doet het Formule 1-circus het fraaie circuit van Interlagos aan in São Paulo, dat met zijn rustige autoverkeer en fantastische luchtkwaliteit een verademing zal zijn.