BSG bindt Messemaker eenvoudig aan de zegekar

Ooit eens in Gouda geweest? Misschien ooit eens om kaas te proeven? Voor BSG was het in ieder geval de eerste keer in heel lange tijd dat er een schaakwedstrijd in Gouda afgewerkt moest worden. Dat zorgde meteen al voor problemen, want hoewel de treinreis prima verliep, werd de speelzaal niet meteen gevonden. Een stevige wandeltocht langs de sloten en over de bruggen eindigde aanvankelijk op een industrieterrein. Een kwestie van te vroeg afslaan. Daarna werd Denksportcentrum De Hoog wel gevonden, maar niet voordat we onder een viaduct twee busjes met sneue waakhonden passeerden, die door hun trainers nog net toom gehouden konden worden. Een lekkere binnenkomer. In de speelzaal was er van de honden, die volgens Aert Both vals gemaakt werden, gelukkig niks te horen.

Tegen het jonge team van het alweer 169-jarige Messemaker was het 105-jarige BSG zeker niet op volle oorlogsterkte. Voor de tweede keer op rij drukte Bobbin zijn snor, terwijl Ewood ook verstek moest laten gaan. Het betekende dat teamleider Edwin Baart maar aan het laatste bord plaatsnam. Messemaker was wel op volle oorlogssterkte en kleunde er meteen ook vol in.

Dat gebeurde vooral aan het achtste bord, waar Peter Ypma, de jeugdige teamleider van de thuisclub, vanuit een raar flankspelletje met vuur ging spelen. Ton raakte in zijn element en stuurde wat stukken op wits koning af. Hij offerde een paard op h2 voor een onweerstaanbare aanval. Uiteindelijk werd de witte koning op f3 matgezet. Het zag er allemaal erg goed uit en het woord spektakelprijs werd veelvuldig in de mond genomen.

Even daarvoor had Frank al wat geruislozer gewonnen van de doorgaans solide Wim Heemskerk, zodat BSG al gauw een lekkere voorsprong had te pakken. Daar kwamen ook nog twee punten tegen de familie Evengroen bij. Large speelde tegen de vader, die, zoals de meeste spelers, tegen een Pirc in het mes liep. Het Apenhoofd speelde tegen de zoon, die zich geen raad wist met de opening en de hele middag tegen een onplezierige stelling zat aan te kijken.

Ondertussen waren er ook wat remises gevallen. Aan het eerste bord kwam Robert niet verder dan een puntendeling tegen Peter Scheeren en daar was hij niet echt blij mee, omdat hij de opening beter kende. Op een cruciaal moment wist hij echter ook niet meer wat hij moest doen, waardoor hij zijn voordeeltje weer verloor. Ook FM Henk was een beetje teleurgesteld over zijn remise tegen mede-NK-ganger Gert-Jan Ludden. Na een paar onnauwkeurigheden in de opening moest hij het maar remise zien te houden. Ook Alexander had zich meer voorgesteld van zijn witpartij. Het zag er na de opening goed voor hem uit tegen Erik Hennink. Die kwam echter op het idee zijn wat verdwaalde loper in te ruilen voor een aantal pionnetjes, waarna hij ineens best veel compensatie had. Tot slot eindigde frivool tegen ernstig, ofwel Liam Vrolijk – Li Riemersma, ook in remise.

Het betekende dat de punten dik in de tas waren. De vraag was of het 6½-3½ of 7-3 zou worden. Aan het laatste bord vocht Edwin tot aan de laatste snik om een toreneindspel met een pion minder remise te houden tegen Gen van Beffen, maar hij moest na een lange middag toch nog de koning omleggen. Als laatste was topscorer Thomas nog bezig een eindspel met een pion meer te winnen. Hij deed wat listige zetjes met zijn paard en prompt zat er een truc in die naar een gewonnen toreneindspel afwikkelde. Tegenstander Ed Roering werd alsmaar verder weggedrukt en gaf dus maar op.

Zodoende won BSG met maar liefst 7-3 in Gouda. De terugreis had desondanks een enorme gevoelslengte doordat die stoptreinen tegenwoordig totaal niet op elkaar aansluiten. Alleen al het stukje van Utrecht Centraal naar Naarden-Bussum duurde een uur en een kwartier. Het valt daarom te hopen dat BSG volgend jaar weer clubs als Groningen en Voerendaal treft. Om dat te verwezenlijken, moet medekoploper De Toren na de winterstop verslagen worden.

Uitslagen:

Messemaker 1847 Gouda (2210) – BSG (2268)
1. P Scheeren m (2417) – R Ris m (2420) ½-½
2. E Roering (2180) – T Willemze m (2417) 0-1
3. W Heemskerk f (2235) – F Erwich f (2354) 0-1
4. L Vrolijk (2295) – L Riemersma m (2442) ½-½
5. E Hennink (2147) – A van Beek m (2242) ½-½
6. J Evengroen (2114) – L Ootes m (2391) 0-1
7. GJ Ludden (2201) – H van der Poel f (2190) ½-½
8. P Ypma (2222) – T van der Heijden (2306) 0-1
9. HJ Evengroen (2199) – J de Groote (2204) 0-1
10. B van Geffen (2092) – E Baart (1710) 1-0

Het opmerkelijkste nieuws van de dag kwam uit Haarlem, waar BSG 2 het tweede team plaatselijke witte paard met maar liefst 6½-1½ oprolde. Zodoende handhaafde het eerste achttal zich, ondanks de personeelsproblemen, netjes in de subtop van klasse 3D. Na de winterstop mogen de invallers zien af te rekenen met het ongenaakbare LSG 2.

Van alles en nog wat

De afgelopen tijd was een best drukke tijd. Wat daarbij niet hielp, was dat ik ook nog een flinke verkoudheid of zelfs een griepje te pakken kreeg. Stomme seksistische virussen ook! Het gedonder begon in het weekend nadat ik terugkwam van Barcelona en hoewel het nu veel beter met me gaat, heb ik zo nu en dan nog flinke hoestaanvallen.

Goed, beter, uit de kunst

Gelukkig waren er ook nog leuke dingen. Afgelopen dinsdag hadden we het jaarlijkse kerstdiner van onze afdeling. Het was de afronding van mijn eerste jaar in de feestcommissie. Een jaar waarin ik, samen met mijn altijd vrolijke collega en kamergenote Jamie, een hoop verjaardagsvieringen heb mogen organiseren. Het kerstdiner was uiteindelijk een behoorlijk succes, ondanks dat de opkomst wat tegenviel. Het restaurant was makkelijk te vinden, het eten was goed en desondanks waren we niet over ons budget gegaan. Het zal moeilijk worden om die prestatie volgend jaar te overtreffen.

Kut, kutter, kutst

Afgelopen week ging ook de nieuwe dienstregeling van de NS in. Triomfantelijk werd aangekondigd dat er voor iedereen wel wat zou veranderen. Dat is mooi, dacht ik. Er zou vast eindelijk een keer iets gedaan worden aan die zeven minuten overstaptijd op Weesp. Dat was mogelijk: volgens een collega met NS-achtergrond kunnen de treinen tegenwoordig door betere seinen dichter achter elkaar rijden, zodat die trage stoptreinen minder lang op de intercity’s hoeven te wachten. Ik was dan ook teleurgesteld toen ik zag dat er in mijn situatie weinig veranderde: de trein die ik normaal altijd nam, zou nu een minuutje eerder vertrekken en om hetzelfde moment aankomen. Conclusie: nu wacht de trein in Weesp acht in plaats van zeven minuten op de passerende intercity’s… Wat er nog meer kut aan is: de treinen die eerst rechtstreeks naar Schiphol reden, rijden nu rechtstreeks naar Amsterdam Centraal en omgekeerd. Lekker verwarrend! Spoor 2 op Naarden-Bussum wordt niet meer gebruikt. Daar kwam ik ook pas achter toen ik mijn trein aan de overkant van het spoor aan zag rijden. Mijn excuus: de monitor op het tweede perron stond op zwart! Verder rijden er ’s avonds minder treinen van en naar Naarden-Bussum. Stond ik ineens bijna een half uur op Amsterdam Zuid langzaam te bevriezen omdat ik de trein net had gemist. Tijdens de clubavond van afgelopen maandag zat iedereen uit Amsterdam op hete kolen omdat de laatste trein naar Amsterdam ineens een stuk eerder vertrok dan anders. Als er ooit een goede reden was om je rijbewijs te halen, dan is het die nieuwe dienstregeling wel.

De afgelopen weken stonden ook in het teken van het WK Dammen. De tweestrijd werd uitgevochten door Roel Boomstra en de piepjonge Jan Groenendijk. Boomstra won de match met opvallend gemak. Als niet-dammer wilde ik het evenement graag volgen (ik ben totaal niet chauvinistisch hoor), maar dat was moeilijker dan gedacht. Die sukkels promoten hun sport ook niet. Toch kon ik de partijen uiteindelijk nog wel volgen, wat er voor mij als een niet-dammende schaker best interessant uitziet. Heel moeilijk lijkt het spel me niet, maar de moeilijkheid zit ‘m erin dat je altijd moet slaan als je kunt. Met schaken heb je tenminste nog de keus om dat niet te doen. Erg professioneel vind ik de weergave van de dampartijen niet. De partijen worden live geanalyseerd door twee engines met zo te zien een enorm horizonprobleem. Jammer dat je voor de computerevaluaties weer naar een ander tabblad moet gaan, zodat het alsnog lastig te achterhalen is wat nou precies het beslissende moment was. Het dammen kan in dat opzicht een voorbeeld nemen aan het schaken, waarbij de partijen en analyses veel toegankelijker zijn.

Wim Danckaert in Spa-reclame als Veselin Topalov. Tekst: Pascal Losekoot.

Nu ik dat zeg: in Londen hebben ze in dat opzicht ook nog heel wat te leren. Een leuk toernooi moet het zijn, met veel besliste partijen en Topalov als kop van Jut, wat ‘ie de laatste tijd overigens wel vaak is. Alleen jammer dat het hoofdtoernooi helemaal wordt ondergesneeuwd door de bij-evenementen. Dagverslagen worden in onooglijke pdf-bestanden aangeleverd en gaan nergens over. Zonde, want ik had bijvoorbeeld wel wat willen lezen over wat er met Topalov aan de hand is. Die analyses van de remisepartijen van Drawnish Giri komen me zo langzamerhand wel de neus uit.

Nou ja, dit moest ik even kwijt. Morgen ga ik weer knallen in de KNSB-competitie!

Ik laat maar weer eens wat van me horen...

Wat een dag, wat een dag. Wat een nieuws. Er lijkt maar geen einde aan te komen. Een geliefd striptekenaar en een kok die overlijden, een Kok die wordt doodgeschoten. Geertje Wilders die schuldig werd bevonden en werd veroordeeld tot een berg gratis publiciteit. 15 maart kan niet vroeg genoeg komen voor de Grote Geblondeerde Calimero. GroenLinkse taferelen bij de Partij van de Arbeid, waar de toekomst er erg somber uitziet nu Lodewijk Asscher na een even flauw als zinloos lijsttrekkergevecht het boegbeeld van de partij wordt. Op naar de nul zetels! Laat die stronttaarten maar komen. Er was ook sportnieuws: de Champions League krijgt over twee jaar een andere opzet. Het idee is dat de toplanden meer ploegen op het hoogste niveau mogen afvaardigen. Voor de lelijke eendjes als Nederland zal weinig plaats zijn, de bemoedigende optredens van Ajax en AZ ten spijt. De rijken worden alsmaar rijker en de armen alsmaar armer. En dan moet Trump nog geïnstalleerd worden. Je zou er bijna hoofdpijn van krijgen.

Dat is gelukkig bij mij niet het geval, want na een week met mijn gezondheid te hebben gekwakkeld, heb ik het idee dat het nu weer wat beter gaat. Een paar glaasjes sinaasappelsap doen soms wonderen. Nou, dat was het dan weer voor deze keer!