Ricciardo lacht als laatst in Azerbeidzjaans circus

Crashes, botsingen, drie safetycars, een code rood, duidelijk merkbare rivaliteit tussen kampioenschapsleiders Fattle en Luis, Bottas die vanaf een ronde achterstand nog tweede werd achter Ricciardo en voor Stroll: de Grand Prix van Azerbeidzjan was de meest chaotische en onvoorspelbare race in heel, heel lange tijd.

Echt een succes was de eerste kennismaking met het 6 kilometer lange stratencircuit in Bakoe vorig jaar niet. Hoewel de GP2-races die dat weekend werden gehouden in ware veldslagen uitmondden, was de Formule 1-race een van de saaiste aller tijden. Hoe anders ging het dit jaar in de tot Grand Prix van Azerbeidzjan omgedoopte race. In de trainingen waren de ongevallen en crashes al niet van de lucht, en de race was helemaal een demolition derby.

Bottas maakt brokken

De toon wordt bij de start al gezet. Luis behoudt zijn op zaterdag verworven voordeeltje, maar achter hem proberen Bottas en Rijkunnen zij aan zij door de tweede bocht te gaan en dat lukt niet. Rijkunnen zit aan de buitenkant en wordt door Bottas de muur in gekwakt. De Ferrari verliest wat plekjes, maar kan ongeschonden verder, terwijl de Mercedes met een kapotte voorvleugel en lekke band heel langzaam naar de pits strompelt. Nauwelijks beter verging het Science, die in een poging teamgenoot Kwjat te ontwijken achterstevoren ging en achteraan aan mocht sluiten.

Rommel

Door de chaos rukt Fattle van de vierde naar de tweede plek op, voor Pérez, die Max in de tweede bocht voorbij was gegaan. Rijkunnen ligt vijfde voor Massa, die stuivertje had gewisseld met teamgenoot Stroll. De Canadees rijdt achter Ocon op de achtste plaats. Achter hem rijdt Ricciardo, die door een crash in de kwalificatie slechts als tiende mocht starten. De Australiër moet al vroeg in de race naar de pits om rommel uit zijn brakeducts te laten verwijderen, zodat hij zich in de achterhoede terugvindt.

Motor

De eerste uitvaller van de race is Palmer, die met een blokkerende rem langzaam de pits in komt sluipen. Even later moet ook Kwjat zijn bolide aan de kant van de weg parkeren. Door de gele vlaggen moet Max zijn aanval op de derde plaats van Pérez staken. Als ze het wrak zijn gepasseerd, valt het op dat hij een steeds groter gat laat vallen naar de Force India. Een rookpluim op het rechte stuk verraadt dat de Renault op zijn laatste benen loopt. “Here we go again”, verzucht de Belgische Nederlander, die de pits nog wel weet te halen, maar niet meer verder kan.

Safetycar

De race is ondertussen geneutraliseerd omdat de auto van Kwjat kennelijk toch op een te gevaarlijke plek stond. Aan kop laat iedereen zijn banden wisselen, zodat de volgorde ongewijzigd blijft, met Luis voor Fattle en Pérez. De enige die echt baat heeft bij de safetycar is Bottas, die zich mag ontdoen van zijn ronde achterstand. Bij de herstart grijpt Pérez Fattle meteen aan. Het is echter Massa die achter hem de andere Ferrari, die van Rijkunnen, verschalkt. De Fin verliest een deel van zijn voorvleugel en vanwege de rommel op de baan wordt de race meteen weer geneutraliseerd.

Braketest

Het betekent dat Luis na een paar trage rondjes weer opnieuw een gat moet slaan. De Brit is niet te spreken over het tempo van de safetycar, waardoor de banden te veel afkoelen. Op zijn beurt is Fattle niet te spreken over Luis’ grillige tempo achter de safetycar. Als Luis bij het uitkomen van een trage bocht niet op het gas gaat, kleunt Fattle boven op de Mercedes. Het kost de Ferrari-coureur een deel van zijn voorvleugel. “He brake-tested me!”, klaagt de Duitser met Italiaans temperament. Als vergelding geeft Fattle Luis meteen een schouderduw.

Friendly fire

Bij de tweede herstart slaat Massa zijn slag door beide Force India’s aan het eind van het lange rechte stuk voorbij te blazen. Net als twee weken geleden raken de roze bolides in een gevecht met elkaar verzeild. Ditmaal eindigt het echt in tranen: Ocon knijpt Pérez af, waardoor de Mexicaan zijn voorvleugel verspeelt en Ocon een lekke achterband oploopt. Rijkunnen rijdt op zijn beurt een achterband lek op de brokstukken en strompelt eveneens terug naar de pits, om daar ogenschijnlijk op te geven.

Herkansing

De baan ligt bezaaid met rotzooi, dus rukt de safetycar voor de derde keer uit, tot onbegrip van Alonso, die niet snapt waarom de race niet wordt afgebroken. Prompt verschijnt de rode vlag in beeld en duikt iedereen de pits in. Tijdens de onderbreking kunnen de auto’s worden opgelapt. Fattle krijgt een nieuwe neus, terwijl Pérez en Rijkunnen ook weer aan de race deel kunnen nemen, zij het met een ronde achterstand. Terwijl de monteurs nog aan de bolides werken, worden de bolides naar het einde van de pitstraat geduwd, waarna ze met een noodgang het circuit onveilig maken. De rest hervat de race achter de safetycar.

Massademper

Bij de herstart valt Massa meteen terug door een kapotte demper. Ricciardo wast beide Williams’ de oren, waardoor hij naar de derde plek oprukt. Ondanks de problemen in het begin van de race lonkt zijn vierde opeenvolgende podium. Massa wordt op zijn beurt opgejaagd door Hülkenberg. De Duitser weet de Braziliaan op het lange rechte stuk te passeren, maar wordt op zijn beurt verrast door Magnussen, die beiden passeert. Een halve ronde later zit Hülkenbergs race erop als hij de vangrail toucheert, waarna zijn rechter voorwiel afbreekt. Massa geeft even later op in de pits.

Gevaarlijk

Ook voor Luis gaat niet alles naar wens: zijn hoofdsteun zit niet meer goed vast. Op de rechte stukken moet Luis het ding goed vasthouden, wat hem enorm afleidt. Vanwege het veiligheidsrisico moet hij naar de pits komen om het euvel te laten verhelpen, waardoor hij een zeker lijkende overwinning verspeelt. Van woede en ongeloof slaat teambaas Toto Wolff zijn arm weer eens beurs. Prompt krijgt Fattle een stop-and-go-penalty voor zijn schouderduw tijdens de safetycarfase. De Duitser is zich van geen kwaad bewust: “When did I do dangerous driving?!”

Inhaalrace

Na de ongeplande stops vinden Luis en Fattle zich in de middenmoot terug, maar dan in omgekeerde volgorde: Fattles stop-and-go van tien seconden duurde korter dan Luis’ reparatiestop. Luis heeft echter wel het voordeel van een setje nieuwe banden. Ze vinden zich nog achter Bottas terug. De Fin verschalkt rustig de ene na de andere coureur, waarna Fattle en Luis volgen.

Race tegen de klok

Vooraan is Ricciardo vijf seconden bij Stroll weggereden. Achter hen komen de Mercedes en Ferrari met ruim een seconde per ronde dichterbij. Fattle en Luis verbeteren om beurten de snelste raceronde en proberen op hun beurt Bottas nog te achterhalen. Het blijkt niet genoeg. In de laatste ronde zit Luis aan de staart van Fattle, maar hij komt er niet voorbij. Bottas zit op zijn beurt binnen een seconde van Stroll. Terwijl Ricciardo onbedreigd naar een sensationele overwinning raast, weet Bottas Stroll dankzij DRS op het enorm lange rechte stuk van start/finish nog net voor de finishlijn te kloppen, zodat hij tweede wordt.

De vlag gaat uit bij Honda

Stroll behaalde na zijn eerste punten in Canada nu zijn eerste podiumplaats met een solide optreden. Fattle liep met zijn vierde plek zowaar uit op Luis in het kampioenschap. Ocon werd zesde voor Magnussen. Science legde beslag op de achtste plaats, terwijl Alonso zijn eerste punten van het seizoen pakte met een negende plaats. Het laatste punt was voor Wehrlein, die Ericsson en Vandoorne net voorbleef. Beide Honda’s bleven dus heel, wat misschien niet zo gek was gezien de vele nieuwe motorelementen waarmee Alonso en Vandoorne aan de race begonnen, maar bemoedigend was het wel. Zo eindigde een krankzinnige race met een totaal onverwachts podium en een totaal onverwachte winnaar. De verliezers bij de start waren de winnaars aan de finish en dat komt tegenwoordig helaas bijna niet meer voor. Het Azerbeidzjaanse circus was een welkome afwisseling op de vele saaie, voorspelbare races van de afgelopen jaren.

Frankfurt

Vorige week was ik een paar daagjes op vakantie in Duitsland. Zoals de titel al aangaf, was het einddoel de stad Frankfurt, in Zuid-Europa vaak aangeduid met Francfort of Francoforte. Het was niet de stad in Oost-Duitsland die door de Oder wordt gescheiden van de Poolse stad Słubice (“Swoebietse”), maar het financiële centrum van Europa.

Donderdagochtend stapte ik vol goede moed met een koffertje en mijn fototoestel de deur uit, klaar om de toerist uit te hangen. Na in totaal vier uur in de trein te hebben gezeten, kwam ik ’s middags in het Amsterdam van Midden-Duitsland aan.

Op het hoofdstation.

Het station had wel wat weg van Amsterdam Centraal, maar dan een stuk lichter en veel vriendelijker ogend doordat de perrons een stuk lager waren. Wat ook meehielp was dat het een kopstation was, waardoor er ook geen laagvliegend treinverkeer was.

In Mainhattan zou ik gezelschap krijgen van Rolex, die uit Frankrijk zou overkomen. Via Frankfurt zou hij vervolgens naar Nederland gaan om een weekje met familie en vrienden af te spreken. Zijn trein zou echter anderhalf uur na de mijne aankomen.

De skyline van het noordelijke deel van Frankfurt.

Aangezien ik nog een tijd op Rolex moest wachten, probeerde ik me nuttig te maken door informatie in te winnen. Bij de toeristeninformatie nam ik een aantal flyers mee van musea die ik eventueel wilde bezoeken. Hoewel ik wist dat alle interessante musea rond een uur of zes ’s avonds sloten, bleken er nog twee musea langer open. Ook konden we in aanmerking komen voor een museumkaart, waardoor we voor een vast bedrag een hoop musea konden bezoeken.

Een kwartier later dan gepland kwam Rolex aan. We propten onze spullen in een kluisje en gingen daarna de stad onveilig maken. De museummarathon begon op de museumsoever aan de zuidkant van de stad in het Deutsches Architekturmuseum. Het was een klein museum met een tentoonstelling over immigratie. Duitsland is een van de weinige landen die migranten en vluchtelingen met open armen ontvangt. Veel van die mensen komen in de regio Frankfurt terecht, want daar heeft de meerderheid van de bevolking namelijk een migratieachtergrond. De tentoonstelling was een lofzang over de multiculturele samenleving, met een hoop cijfermateriaal en (soms lastig te begrijpen) grafiekjes.

Huurprijzen in Frankfurt.

Maar wat het uiteindelijk met architectuur te maken heeft? Er moest natuurlijk nieuwe woonruimte voor de migranten komen. Daarover ging de rondleiding op de eerste verdieping van het museum. Ik kon het niet echt volgen, dus moest Rolex maar een samenvatting geven.

Het was inmiddels alweer na zessen, dus gingen we kijken of we een goedkope maaltijd konden scoren. Na wat zoeken hadden we een pizzeria gevonden waar we voor niet al te veel geld een goede, doch enigszins taaie pizza mochten verorberen.

Het oude stadscentrum van Frankfurt ligt aan de noordoever (links), maar veel musea liggen aan de zuidoever van de Main (rechts).

Het was inmiddels al laat geworden, dus gingen we de Main over naar de Schirn Kunsthalle Frankfurt, dat nog open zou moeten zijn. Er was een expositie te zien van de Amerikaanse kunstenaar Peter Saul (1934). In zijn beginjaren als kunstenaar kwam hij niet verder dan wat wanstaltig geklieder dat het niveau van het buurjongetje van drie niet oversteeg, maar daarna ging het niveau flink omhoog. Vanaf de jaren 70 maakte hij mooie, doch vaak absurdistische schilderijen, die vaak een politieke lading hadden.

We naderden de sluitingstijd van het museum, dus gingen we maar naar het hotel. We haalden onze spullen uit het kluisje, waarna we nog een stuk met de trein moesten. Daarna moesten we nog een stukje lopen. Ik zat er behoorlijk doorheen, dus was ik maar al te blij dat ik eindelijk kon uitrusten. In het hotel was helaas geen airco en we kregen het raam aanvankelijk ook niet open, waardoor het in onze kamer echt flink benauwd bleef.

Frankfurt als centrum van Europa, of zoals ze in Duitsland zeggen: Oiroohpaah.

De dag erop gingen we er weer vroeg uit. Rolex wilde nog de bovenste verdiepingen van het Architectuurmuseum zien. Het hotel stelde twee fietsen beschikbaar. Het was goed toeven langs de oever van de rivier, maar de stad zelf was wat minder toegankelijk voor fietsers. Fietspaden ontbreken vaak in het land van de automerken en de wegen zijn slecht onderhouden.

We parkeerden de fietsen bij het station, waarna we de rivier weer overstaken. Na het Architectuurmuseum was het Städel Museum aan de beurt. In het architectonische hoogstandje werden enorm veel kunstwerken tentoongesteld, waaronder veel kunstwerken van de Hollandse meesters uit de Gouden Eeuw. Voor luie mensen als ik waren er in het museum ook boekwerken waarin alle schilderijen stonden. Helaas was het begeleidende commentaar wel in het Duits, terwijl er bij de schilderijen zelf ook informatie in het Engels bij stond.

Frankfurt heeft wel wat weg van Canary Wharf. De stad is de grote winnaar van de Brexit.

Het laatste museum was Caricatura, een soort strip- of cartoonmuseum. Het voordeel van het museum was dat het redelijk op de route naar het station lag. Er waren veel Hein de Kort-achtige tekeningen of cartoons te zien. De humor was niet altijd even sterk, maar de creatieve vertalingen naar het Engels verdienen veel lof.

Het was inmiddels tien over half drie, dus moesten we gauw weer weg. Helaas bleek het nog best lang te duren voordat we de fietsen hadden teruggevonden, waarna we in de stad zelf ook nog de verkeerde kant op fietsten. Met het mes tussen de tanden reden we naar het hotel toe, waar we onze borg terugkregen en de koffers mochten meenemen. Daarna liepen we stevig door naar station Frankfurt-Höchst, waar gelukkig nog een trein naar het hoofdstation reed. Het boemeltje slaagde er echter in om in de drie tussengelegen haltes meer dan vijf minuten vertraging op te lopen, zodat we iets van vier minuten voordat onze ICE zou vertrekken op het station aankwamen. We haalden de trein nog net, waarna we in de trein nog drie uur lang uit konden hijgen. Of niet, toen bleek dat we onze zitplaatsen hadden moeten reserveren. Dat wist ik niet. Het gevolg was dat we steeds van onze plaats werden verdreven door mensen die wel gereserveerd hadden.

In Utrecht moest ik er dan uit, waarna ik de stoptrein pakte en vanaf het station naar huis liep. Om een uur of negen kwam ik daar eindelijk aan, moe maar voldaan.

FM Henk clubkampioen

Vorig jaar rond deze tijd kende ik het grootste succes uit mijn schaakcarrière: ik werd clubkampioen bij BSG. Een tweede plek in de reguliere competitie was genoeg om aan de play-offs mee te mogen doen. Na twee potjes in de kille benedenzaal van het Denksportcentrum had ik al een onoverbrugbare voorsprong gepakt.

Hoe anders gaat het dit jaar! De play-offs zijn afgeschaft, dus moest het in de reguliere competitie gebeuren. Ik was redelijk op dreef en na twee van de drie periodes ging ik gedeeld aan de leiding, maar daarna ging het alsnog hevig mis.

Wat niet hielp was dat ik vanwege het Nederlands Jeugdkampioenschap een ronde moest missen, maar dat heeft achteraf gezien weinig uitgemaakt. Het grote probleem was dat ik totaal niet scherp was. Ik weet ook niet waar het aan ligt. Ik heb een vermoeden dat het komt doordat ik de laatste tijd veel met de Formule 1 bezig ben. Ik ben namelijk een boekje aan het schrijven en daar gaat natuurlijk veel tijd in zitten. Schaken komt bij mij op de laatste plaats. Toch had ik niet gedacht dat ik daardoor ineens als een beginner zou gaan schaken.

De periode begon al niet zo goed voor me, maar daarna ging het gauw van kwaad tot erger. In het belangrijke onderlinge duel tegen FM Henk was ik totaal niet scherp, zodat ik een goede stelling verprutste. In het eindspel kreeg ik nog een kans op remise, maar die miste ik natuurlijk overtuigend.

Ook tegen de outsiders ging het niet bepaald van een leien dakje:

Tot overmaat van ramp werd ik voor de tweede keer dit jaar door Coen van het bord gebeukt, waardoor ik helemaal kansloos werd voor de titel. Ik zakte zelfs terug naar de zevende plaats in de derde periode.

Ik kon me nog enigszins revancheren door in de slotronde van Cees-Jan den Haan te winnen.

Doordat mijn concurrenten bijna allemaal ook wonnen, steeg ik maar één plekje en eindigde ik dus op een nogal beschamende zesde plaats. FM Henk won van Bert Kieboom die steeds meer opgelegde kansen mist en won zodoende de derde periode. Met twee periodewinsten en een tweede plek werd hij de terechte kampioen. Door het ontbreken van de play-offs zit het competitieseizoen er nu dus op en dat vind ik eerlijk gezegd wel zo prettig. Tot halverwege september wil ik even geen schaakbord meer zien!

Hamilton evenaart Senna en loopt in op Vettel

Na een bedroevend slecht optreden in Monaco heeft Lewis Hamilton hard teruggeslagen in Canada. Op het circuit waar hij tien jaar geleden zijn eerste overwinning behaalde, pakte hij alweer zijn 56e zege uit zijn carrière, zodat hij veel punten goedmaakte op Vettel, die naast het podium eindigde.

In de kwalificatie liet Luis er geen twijfel over bestaan wie de beste was op het Circuit Gilles Villeneuve. Op het circuit waar hij in 2007, 2010, 2012, 2015 en 2016 had gewonnen, eiste hij in een werkelijk waar fantastisch rondje de poleposition op. Het was zijn 65e alweer en daarmee evenaarde hij zijn grote idool Ayrton Senna. De charismatische Braziliaan reed zijn poles tussen 1985 en zijn dood in 1994 bij elkaar, een record dat heel lang standhield totdat Michael Schumacher het tijdens de Grand Prix van San Marino (!) in 2006 aanscherpte. Als dankbetuiging kreeg Luis meteen na de kwalificatie een replica van een helm die Senna in 1987 gedragen had.

In de race zouden er nog meer meevallers volgen voor de drievoudig wereldkampioen. Bij de start houdt hij zijn eerste plaats, terwijl Max vanaf de vijfde plaats een wereldstart maakt en brutaal Bottas en de beide Ferrari’s verschalkt. Fattle, die nog als tweede gestart was, komt in de sandwich te zitten en verliest ook nog een plek aan Bottas. Tot overmaat van ramp beschadigt hij zijn voorvleugel op Max’ bolide.

Dat ongerief stelde overigens nog weinig voor met wat er een bocht later in de middenmoot gebeurde, waar Science Grosjean afkneep en als een kanonskogel werd afgeschoten. Met een noodgang raasde hij op de chicane af. Massa had de pech daar net op dat moment te rijden, waardoor beide heren met een harde klap het strijdtoneel moesten verlaten. Door het ongeval komt de safetycar op de baan.

Bij de herstart grijpt Max Luis aan. Luis slaat de aanval af, waarna Max Bottas nog net weet af te stoppen. Het zou de enige keer in de race zijn waarin iemand Luis kon bedreigen, want vanaf dat moment loopt Luis langzaam bij de Red Bull met startnummer 33 weg. Bottas dringt op zijn beurt ook niet aan, terwijl Fattle vanwege een steeds groter wordende beschadiging van zijn voorvleugel moet afhaken. Twee ronden na de herstart moet hij naar de pits om de voorvleugel te vervangen, zodat hij terugvalt naar de laatste plaats.

Met Fattle buiten de punten staat Luis virtueel op gelijke hoogte met de Duitser in het kampioenschap, maar de race duurt nog lang. Hoeveel plekjes zou Fattle nog goedmaken? Een plek krijgt hij cadeau als Max’ Red Bull plotseling de geest geeft. Niet voor het eerst dit seizoen treft het onheil hem op een moment dat er echt wat te halen valt. De bolide staat op een wat onhandig punt, dus komt de virtuele safetycar het circuit op. Hülkenberg is de hoogst geklasseerde rijder die tijdens de onderbreking nieuwe banden haalt. Hij heeft echter een trage stop, zodat hij er maar nauwelijks van profiteert. Na zijn stop vindt hij zich bovendien terug in het verkeer.

Vooraan volgen de stops even later. Bij Red Bull haalt men Ricciardo een ronde na de als een natte krant rijdende Rijkunnen naar binnen. De volgorde blijft onveranderd, ook als Pérez, die Rijkunnen in de eerste ronde na de herstart voorbij was gereden, een ronde later stopt. De Mexicaan grijpt Ricciardo aan, maar komt hem net niet voorbij.

Door de stops rijdt Alonso even vooraan mee, maar op de rechte stukken wordt zijn hopeloze Honda door de hele subtop om de oren gereden. Ondertussen is Fattle aan een inhaalrace bezig. Zonder problemen zeilt ook hij langs Alonso, waarna hij jacht maakt op het groepje achter Ricciardo. De Australiër was op de zachte banden gezet en moest zich verdedigen tegen Pérez, die op de snellere superzachte banden reed. Voor hen reed Ocon nog, die een lange stint op de ultrazachte banden reed waarmee hij de race was begonnen. Hij kon Bottas tot aan zijn pitstop probleemloos achter zich houden.

Luis stopt vooraan als laatste en blijft dik aan kop. In de middenmoot rijden Magnussen en de McLarens het langst van iedereen door. Pas nadat Rijkunnen zijn derde setje nieuwe banden haalt, duikt Alonso de pits in voor zijn enige bandenwissel. Hij valt terug tot achter Magnussen en Vandoorne, die even later naar de pits gaan en ver terugvallen. Alonso kan op zijn beurt niet voorkomen dat Stroll, die voor eigen publiek de eer voor Williams moet hooghouden, hem nog inhaalt.

In de slotfase duikt Fattle nog voor een tweede keer de pits in. Hij verliest alleen een plekje aan Rijkunnen. Samen proberen de rode bolides het treintje Ricciardo-Pérez-Ocon in te halen. Pérez zet de druk er vol op bij Ricciardo, hoewel Ocon op nieuwere banden nog sneller is. Hij komt er echter maar niet voorbij, terwijl de Ferrari’s in de achtergrond komen opzetten.

Opmerkelijk genoeg zijn de rode bolides ineens van volgorde veranderd. Zou Ferrari dan toch vanaf de pitmuur hebben ingegrepen? Het antwoord is nee, want Rijkunnen blijkt in de laatste chicane gewoon rechtdoor te zijn gegaan. In de slotfase laat hij het tempo flink zakken, waardoor Hülkenberg hem nog zit op te jagen.

Met nog vijf ronden te gaan moet Pérez de jacht op Ricciardo opeens opgeven. Ocon zet zijn auto er op het rechte stuk voor start/finish naast, maar moet inbinden en ziet tot overmaat van ramp Fattle passeren. De Duitser heeft zijn wagen bij het remmen voor de eerste bocht amper onder controle, waardoor hij Ocon de uitloopstrook op dwingt. Via het hazenpad stuurt de Fransoos zijn wagen weer de baan op, waar Pérez en Fattle hem op volle vaart voorbijvliegen. Fattle verremt zich even later, maar rekent twee ronden voor het einde wel met Pérez af, waarna hij jacht maakt op Ricciardo. De Australiër weet zijn ex-teamgenoot echter tot aan de streep achter zich te houden.

Vooraan gebeurt er weinig meer, dus wint Luis. Bottas maakt er de eerste dubbelzege van Mercedes van het jaar van. Achter Ricciardo en Fattle weet Pérez Ocon nog net achter zich te houden. Rijkunnen kwam niet verder dan de zevende plaats, voor Hülkenberg die netjes achtste werd. Op een ronde achterstand scoorde Stroll met een negende plaats zijn eerste punten. Hij profiteerde in de slotfase van het uitvallen van Kwjat, die twee straffen kreeg voor het feit dat hij zijn originele startplaats innam nadat hij in de opwarmronde niet van zijn plek was gekomen. Bij de laatste pitstop was zijn team zo aan het stuntelen dat hij alsnog op moest geven. Verder viel Alonso, niet voor het eerst dit seizoen, aan het eind van de race met een geplofte Honda uit, zodat Grosjean het laatste puntje scoorde. De Zwitserse Fransoos moest vanwege het startongeval in de eerste ronde naar de pits en reed vervolgens de race uit op een setje banden. Hij wist Palmer en teamgenoot Magnussen (!) nog net achter zich te houden. Ericsson finishte knap als dertiende, voor Vandoorne en teamgenoot Wehrlein, die net als in Monaco de hele race kilometers achter de feiten aan reed.

Dankzij zijn overwinning verkleinde Luis het gat naar Fattle in het kampioenschap tot 12 punten, terwijl Mercedes de leiding in het constructeurskampioenschap van Ferrari overnam. Na het Mercedesloze podium in Monaco was er in Canada een Ferrariloos podium. Duidelijker kon de onvoorspelbaarheid van het huidige kampioenschap niet worden geïllustreerd.