Jippie, regen!

Hamilton slaat terug in nat Monaco

Het wilde dit jaar nog niet echt lukken voor Lewis Hamilton. Na de zege in Australië maakte hij een fletse indruk en werd hij zelfs om de oren gereden door zijn teamgenootje Kovalainen. In Monaco moest alles maar weer goedkomen. De McLarens waren het hele weekend oppermachtig, maar in de kwalificatie waren de Ferrari’s opeens de snelsten.

Zo begon de Grand Prix van Monaco dus voor Hamilton. Vanaf een derde startplaats had hij zeker niet de beste kansen voor de overwinning, maar de listige omstandigheden konden hem natuurlijk in de kaart spelen. Het circuit was namelijk nat en dan krijg je een heel ander soort race dan wanneer het droog is.

In de opwarmronde krijgt Kovalainen echter een probleem en moet vanuit de pits starten en ziet zijn kansen op de zege fors afnemen. Hamilton verschalkt bij de start Räikkönen, waardoor zijn kansen op de zege juist toenemen. Die vreugde is echter van korte duur als Hamilton plotseling de muur in vliegt en geluk heeft dat de schade beperkt blijft tot een kapotte band. Het geluk van Hamilton is verder dat hij bijna bij de pits is en maar enkele plekken verliest.

Na Hamilton is het de beurt aan de volgende om zijn auto in de muur te rijden. Het is Fernando Alonso, ook niet de eerste de beste. Alonso verliest veel meer met zijn actie en raakt ver achterop. Er wordt besloten om verder te gaan met de echte regenband, die beter is dan de intermediates in echt natte omstandigheden. Het probleem voor Alonso was echter dat de baan opdroogde.

Achterin reed "rookie" Sebastien Bourdais achter de ervaren rot David Coulthard aan. Ze deden een beetje aan synchroonrijden: Bourdais volgde Coulthard als een schaduw. Dat ging een tijdje goed, totdat Coulthard van de baan spinde… Toen lagen er opeens twee bolides tegen de vangrail.

De wrakken werden al gauw opgetakeld, maar niet voordat de safetycar de baan op kwam rijden. Het veld kwam weer bij elkaar en Massa kon na de hervatting opnieuw proberen een voorsprong bij elkaar te rijden. Van Räikkönen had hij al gauw geen last meer: die kreeg een straf opgelegd omdat het team te lang zat te twijfelen welke banden onder de auto moesten. Het had dramatische gevolgen voor Räikkönen, zo zou later blijken.

Vooraan koesterde Massa een voorsprong van 4 seconden op Kubica. De Pool had het in de beginfase moeilijk gehad, maar was zich gedurende de race steeds beter gaan voelen. Massa’s "momentje" kwam in de zestiende ronde, toen hij in de eerste bocht rechtdoor schoot. Het is zo’n beetje de enige uitloopstrook van het circuit en Massa vervolgde zijn weg… als tweede.

Terwijl Kubica en later Massa later hun pitstop maakten, begon het circuit op te drogen. Pech voor degenen die met de full wets reden, zoals de Renaults. De banden hadden vreselijk te lijden op het droge asfalt. Alonso verloor al gauw een seconde of acht per ronde, maar misschien was het de moeite waard om door te rijden, als de voorspelde regen zou vallen. Dat gebeurde niet en Renault besloot om als een van de eersten over te schakelen op droogweerbanden. Die beslissing werd Piquet, toch al niet de meest begaafde rijder, fataal. Hij vloog rechtdoor in de eerste bocht en al remmend gleed hij de muur in.

Hamilton reed ondertussen vrolijk aan kop, ver voor Massa en Kubica. Räikkönen lag ver achter en ging nog een keer in de fout door zich te verremmen in de eerste bocht. Hij probeerde namelijk Mowk Webbah na zijn pitstop in te halen. Dat mislukte dus.

Achter in het veld waren de crashes niet van de lucht. De grote snelheidsverschillen zorgden tevens voor lange slierten van auto’s. King of spin was Timo Glock, die het presteerde om tweemaal schadeloos te spinnen. Eenmaal raakte hij de muur wel zachtjes, maar daarbij liep zijn bolide slechts lichte schade op.

Nico Rosberg was verantwoordelijk voor de zwaarste crash van de race. Hij reed veel te hard op het stuk voor de S-bocht en schreef zijn bolide af door eerst rechts de muur te raken, waarna de auto afketste en de linkerkant zwaar beschadigde. De safetycar kwam opnieuw de baan op, waardoor het veld weer dichter op elkaar kwam te zitten. De achterblijvers mochten nog een rondje inhalen, waardoor er nog een hectische slotfase op het programma stond.

In die slotfase werd Subtiel het lijdend voorwerp. De Duitser reed een sublieme race en reed op een gegeven moment een paar keer de snelste ronde. Terwijl hij op een vierde plek de tunnel uitraasde, verloor Räikkönen de macht over het stuur en klapte bovenop de Force India. Räikkönen liet zijn voorvleugel vervangen en finishte uiteindelijk nog als negende. Bij Subtiel was de schade iets groter en huilend stapte hij uit zijn bolide.

Zo waren er veel verliezers. Winnaar Hamilton kon natuurlijk niet anders dan tevreden zijn. Kubica was ook blij, maar Massa baalde als een stekker. Mowk Webbah en Sebastian Vettel reden elkaar een keer niet uit de race en finishten als vierde en vijfde. Rubens Barrichello scoorde met zijn zesde plaats voor het eerst in anderhalf jaar weer eens punten, Nakajima werd netjes zevende en Kovalainen scoorde na alle pech toch nog een puntje. Een puntje dat hij Räikkönen toch maar mooi ontnam.