NK Jeugd 2008 (slot)

Roelieboelie met overmacht kampioen

In de A-categorie heeft Roelieboelie overtuigend de titel opgeëist. In de laatste ronde maakte hij zich er snel van af door remise te schuiven tegen Ali B., waardoor hij met 7½ uit 9 de titel pakte. Niet zo overtuigend als Wouter Spoelman vorig jaar, maar een punt los is niet niks.

Tweede werd Twan Burg, die eveneens ongeslagen bleef, maar daar had hij het nodige geluk bij nodig. Chiel van Oosterom bereikte dezelfde score, maar had op de een of andere manier minder weerstandspunten.

Daarachter wist Marijn Otte de ongedeeld vierde plaats te bemachtigen met af en toe bijna geniale aanvalspartijen. Het leverde hem vijf zeges op, twee nederlagen en twee remises.

Robin Swinkels en Ewood (!) vielen nog net in de prijzen, wat voor Ewood een beter resultaat was dan voor Robin, al mocht laatstgenoemde gezien de laatste ronde(s) bepaald niet mopperen, maar daarover later meer.

In de B won Robin Oscar zoals verwacht. Hij scoorde slechts 8½ uit 9 en gaat volgend jaar proberen om eindelijk eens die 100% te scoren.

Toernooi

Roelieboelie speelde een degelijk toernooi. Robin Swinkels kon hem tot en met de vijfde ronde bijhouden, maar toen kwam het breekpunt. Robin werd door Ewood helemaal in mekaar gevouwen en had het geluk dat Ewood de genadeklap niet gaf. Helemaal in shock dat hij met wit in het Siciliaans zo slecht kon komen te staan, besloot hij in het onderlinge treffen met Roelie maar om met 1.Pf3 te openen (hij had weer wit), hopend dat het een schuifpartij zou worden, waarin hij zeker kansen zou krijgen. Maar Roeland speelde sterk en hakte zijn eeuwige concurrent hard van het bord:

Robin Swinkels [2404]
Roeland Pruijssers [2390]
Ronde 7

1. Nf3 Nf6 2. g3 g6 3. Bg2 Bg7 4. d4 O-O 5. O-O d6 6. a4 a5 7. Nc3 Nc6 8. Nb5 Nb4 9. c3 Na6 10. Re1 c6 11. Na3 Ne4 12. Bf4 f5 13. Nd2 g5 14. Be3 Nxc3! Een mokerslag. 15.Qb3+ Nd5 16. Bxg5 Nab4 17. e4 fxe4 18. Rxe4 Rf7 19. Rae1 Bf5 20. Rh4 Qf8 21.Nf3 Bg6 22. Rd1 b5 23. Bf4 bxa4 Beetje bij beetje demonteert Roeland de witte stelling. 24. Qc4 Nxf4 25. Rxf4 d5 26. Rxf7 Qxf7 27. Qe2 Rf8 28. Ng5 Qf5 29. f4 Nd3 30. Nf3 Qe4 31. Kf1 Rb8 32. Rd2 c5 33. Ne5 Qxe2+ 34.Kxe2 Nxe5 35. dxe5 e6 36. g4 Kf8 37. Kd1 Rb4 38. f5 exf5 39. gxf5 Bh5+ 40. Kc2 Bxe5 41. Rxd5 Rxb2+ 42. Kc1 Re2 43. Bf1 Bf4+ 0-1

Het was een typisch gevalletje van vorm. Vorig jaar ging Wouter Spoelman ook als een speer en had iedereen zijn hoop gevestigd op de altijd solide Daan Brandenburg, die hem met wit wel een lesje zou geven. Dat gebeurde mooi niet; Daan verloor en Spoelman was al bijna kampioen.

Ook nu was de eerste plaats al vergeven, aangezien Roelie alle goeien al had gehad. Toen hij in de achtste ronde de Scandinaviër van Thijs Laarhoven kraakte, had hij aan een remise in de slotronde genoeg.

Voor Robin Swinkels was de gifbeker nog niet leeg. Tegen Twan Burg werd hij er hard afgehakt. Achteraf beweerde Swinkels nog dat hij remise had kunnen maken, maar dat hij wilde winnen. In de laatste ronde werd hij flink aan de tand gevoeld door Joram op den Kelder. De witte stelling kraakte en kraakte en op een gegeven moment stonden zowat alle stukken in de linker benedenhoek, om de koning op a1 heen. Robin had echter stalen zenuwen en raakte niet onder de indruk van de zwarte torens, die maar weinig konden doen. Toen Joram zijn torens inruilde voor een dame, was de kou uit de lucht en verloor Joram zelfs nog. Toch niet slecht van Robin, die door goed te verdedigen anderhalf punt extra scoorde. Wetende dat elk half puntje kan tellen in zo’n toernooi, is dat niet onbelangrijk. Je zou bijna gaan denken dat verdedigen makkelijker is dan aanvallen…

Over verdedigen gesproken: Ewood moest zich in de laatste ronde verdedigen tegen TopTalent. TopTalent ruilde zijn gebruikelijke Frans in voor het Russisch, in de hoop een remise mee te pakken. Roelieboelie had de Franse aanpak van Roi al een keer gekraakt (de derde zege van Roelieboelie op Roi in twee jaar tijd) en Ewood had hetzelfde gedaan bij Tijmen Kampman. "Dan maar Russisch," moet Le Roi gedacht hebben. Hij kreeg ook goed spel, omdat Ewood het niet erg handig speelde. (11.Ta1-b1 en 14.Tb1-a1, om maar iets te noemen.) Ewood verdedigde goed en dwong Roi met 29.c4! een stuk te offeren. Roi kreeg drie pionnen en aanvalskansen, maar Ewood verdedigde sterk in tijdnood. Niet lang na de veertigste zet raakte Roi de draad helemaal kwijt en besloot hij zijn toernooi met twee nullen. Toch behield hij zijn gevoel voor humor toen Ewood met Le & La analyseerde. "Hee, die stelling ken ik!" en "Ik heb het wel op zijn Roi’s uitgespeeld."

Met zijn zesde plaats deed Ewood het even goed als vorig jaar, al had hij toen aan hogere borden gezeten. Wel gek eigenlijk, vorig jaar had hij met de externe competitie een baggerscore, maar was hij op het NK beter dan dit jaar, na een fantastische score in de externe competitie. De bond was het met me eens dat hij vorig jaar beter speelde, het prijsje van dit jaar was een slag kleiner.

De andere twee SGS’ers in de A deden het matig. Voor Large was het gewoon een minder toernooi na iets van tien goede toernooien. Ik begrijp nu ook waarom hij minder graag tegen jonkies speelt. Erger was eigenlijk de prestatie van Marc Schwartz. Marc speelt naar mijn weten bijna geen toernooien, waardoor hij underrated is. Hij is echter solide en positioneel goed. Zijn zwakte is tactiek en dat kwam op het NK (opnieuw) naar voren. Hij scoorde drie halfjes uit acht partijen (en hij won van die 1500-speler), maar goed was het niet. Net als in 2006 viel hij niet mee. Het lijkt overigens een beetje het probleem van kwalificatietoernooien te zijn. Marc doet het altijd goed op het PJK. Daar speelt hij vooral tegen zwakkeren, op een NK vooral tegen sterkeren. Een kneuzenprakker heeft meer kans om op een PJK hoog te eindigen, een reuzendoder doet het beter op een NK.

In de B-categorie had de SGS natuurlijk meer reden tot vreugde. Robin Oscar won overtuigend. In de achtste ronde stond hij met zwart wat beter tegen Tom Meurs en had hij aan remise genoeg. Robin deed niks en Tom ging op de winst spelen. Dat deed hij echter door al zijn voordelige stellingskenmerken weg te ruilen, waarna Robin in het eindspel wel daadkrachtig was en gewoon won. In de laatste ronde hoopte Jonathantan op een snelle remise, maar hij kwam al gauw in een stelling terecht waarin wit rustig op de winst kon spelen. Robin won en het jongste Tannetje kon zijn tranen amper bedwingen. De weg naar de 2300 is lang en zwaar, ook al leek het bij Kevin en MadU alsof het vanzelf ging.

Prijsuitreiking

Zoals zo vaak waren er uiteindelijk meer verliezers dan winnaars. Kinderen, van wie hun jonge ego was geknakt, fanatieke ouders, die niet begrepen waarom hun kind niet eerste was geworden en natuurlijk de trainers, die niet begrepen waarom hun pupil zo zwak had gespeeld.

Gelukkig hebben we de altijd kordate Monique Stam bij de KNSB, die de prijsuitreikingen altijd kort houdt. In 2006, in Schagen, was de prijsuitreiking een drie uur durend spektakel, met Lex Jongsma die een langdradig wauwelverhaal hield, de burgervader die keer op keer hetzelfde verhaal vertelde, een sponsor met een half uur aan spreektijd en natuurlijk nog die leuke liedjes van meneer Hendriks.

Vorig jaar ging het al iets sneller, al ging de vaart er toen een beetje uit door een ultrasloom verhaal van meneer Van der Sterren. Dit jaar ging het in ieder geval sneller, maar het idee om de prijsjes gewoon naar de deelnemers te gooien, is niet in de praktijk gebracht. De prijsuitreiking was wat knullig, maar het belangrijkste was dat 'ie niet zo lang duurde. Daardoor konden we nog enigszins op tijd thuis zijn.

Ton reed nog mee en thuis konden we lekker genieten van het "weer-thuis-zijn". Ewood had een goed toernooi gespeeld en daar gaat het uiteindelijk natuurlijk om. Ik vond het jammer dat ik de eerste helft van het toernooi had gemist en dat er geen kameraad mee was, zodat we nog een keer konden gaan voetballen. Dat moet er volgend jaar maar weer van komen. 😉