16 juni 2011

Pinkstertoernooi 2011

Uitputtingsslag

Afgelopen weekend werd het BSG-Pinkstertoernooi gespeeld. Het was een behoorlijk succes, er waren in tegenstelling tot vorig jaar geen wanklanken. De inschrijving verliep vlekkeloos, er was geen gedonder met byes en voor zover ik weet verliet niemand voortijdig het toernooi. Daarnaast werden er nog rondebulletins afgedrukt, waren er doordrukvellen, kwamen de resultaten op teletekst en leverden mensen hun partijen trots in voor de spektakelprijs. Na afloop was iedereen razend enthousiast over het toernooi. Toch bekroop me een ongemakkelijk gevoel: het aantal deelnemers was met 103 (39 in de A en 64 in de B) wel heel laag. De concurrent, het ENCI Open, trok drie keer zo veel deelnemers, terwijl het bovendien in de verste uithoek van het land ligt. Natuurlijk verklaart een kapitaalkrachtige sponsor het een en ander, maar dat van alle mensen die op Pinksteren lange partijen wilden schaken, maar een kwart naar Bussum kwam, is wel teleurstellend. Vorig jaar had ik er namelijk op gehint dat er meer mensen zouden komen:

"De meeste broodschakers waren naar Limburg gevlucht. Best wel dom van ze, want uiteindelijk vielen maar drie Nederlanders in de prijzen: Freezo, Bok en Bijlsma. Niet zo gek, met al die 2600-spelers die daar meededen. Die vieze gasten speelden de mindere deelnemers hard van het bord door openingsinnovaties, iets wat ik in het Pinkstertoernooi niet heb gezien. Dat Afek ongedeeld tweede werd bij het Bussumse Pinkstertoernooi, zal half schakend Nederland zich wel achter de oren hebben doen krabben. Volgend jaar komen ze lekker hierheen!"

Blijkbaar was men dat alweer vergeten. Het prijzengeld was met in totaal 3100 euro niet zo gek hoog, maar voor de gewone schaker is het daar niet echt om te doen, lijkt me. Een kleine rekensom leerde me dat de gemiddelde uitbetaling per speler ongeveer gelijk was, hoewel zo'n gemiddelde natuurlijk weinig zegt (of er moeten tien mensen gedeeld eerste worden). Veelvraat Nijboer slokte natuurlijk veel meer geld op.

Voor ondergetekende was het schrijven van de rondeverslagen natuurlijk de belangrijkste activiteit. Sporadisch kreeg ik complimenten, maar het "compliment" van Leon Pliester bleef me langer bij. Toch wel jammer vind ik dat dan. Goed om te zien dat men op Utrechtschaak niet kon wachten op het verslag van de laatste ronde. Best wel grappig, want in de verslag werden juist de "wijsneuzen" op Utrechtschaak gedisst. Op naar de verslagen!

Ronde 1: Wie gaat het Pinkstertoernooi winnen?

In het begin van het toernooi probeerde ik originele titels te verzinnen. Het eersterondeverslag was een introductie van het toernooi. Aangezien de ratingfavorieten aan de liveborden allemaal wonnen, was er nog niks beslist. Verder was het eigenlijk gewoon een saaie ronde.

Large was overigens niet zo blij hoe hij werd genoemd:

"Lars Ootes rukte tegen Dimitri Koudinov in een scherpe Franse opening onweerstaanbaar op met zijn h-pion. Zwart besloot tegenwicht te bieden door in het centrum een stuk te offeren. De zwartspeler verhoogde de inzet naar een toren, maar The Large offerde een stuk om in een gewonnen eindspel te komen."

Denk je een mooie bijnaam aan een breder publiek bekend te maken…

Ronde 2: Positionele meesterwerkjes

In de tweede ronde kon nog steeds niemand de grootmeesters tegenhouden. Brandenburg en Dgebuadze leverden positionele meesterwerkjes af, Freezo had het moeilijker tegen Jaap Houben (ben ik die partij nog vergeten te noemen ook…) Nee, de lagere borden waren interessanter.

"Gavin Wallace kwam tegen Johan van de Griend twee pionnen voor, zonder dat de witspeler er compensatie voor leek te hebben. Wit slaagde er echter in zijn aanvalspotentieel volledig te benutten, waarna de bordjes werden verhangen. Zwart besloot de partij noodgedwongen met een verliezende koningswandel."

"Er werden ook meesterstukjes door de niet-titelhouders verzorgd. De titelloze FM John Markus was in zijn nopjes over zijn partij. Bescheiden merkte hij op dat het “de beste Koningsindiër met e3” uit het toernooi was."

"Bij broer Lennart gebeurde bijna hetzelfde. Als laatste wist de duizendpoot te winnen en wel van Pascal Losekoot. Hem stond het huilen na afloop van de partij nader dan het lachen, zo goed had hij gestaan. De toernooiopvuller (pardon? – red.) kon zich daarentegen verheugen op een vrije ronde, tevreden met het halve Elo-punt dat hij had gewonnen."

Ja ja, ik ben een nieuwe Co Adriaanse. 😉 De toernooiopvuller vond het overigens nodig om nog een partijfragment toe te voegen aan het verslag. Het woord duizendpoot kreeg wel navolging: tijdens het dankwoord aan de organisatoren werd het gebruikt.

Ronde 3: Remise: een keuze of een luxe?

Dit is denk ik mijn mooiste titel. In de derde ronde speelden Brandenburg en Dgebuadze tegen elkaar. Snel speelden ze remise, iets wat onze arme vriend Robert Ris niet lukte tegen Freezo. Doordat Brandenburg de dag erna een bye had opgenomen, was Nijboer ineens de favoriet voor de eindzege, iets waar ik eerder niet zo zeker van was.

"In de derde ronde stond het grootmeesterduel Daan Brandenburg-Alexandre Dgebuadze op het programma. Een leuk affiche, maar een teleurstellend resultaat: de partij eindigde in elf zetten in remise."

"Naast de saaie remise kwamen er ook veel vlotte overwinningen voor. Het is niet iedereen gegeven om even snel een remise te pakken. Een off-day van Sjoerd Drent stelde Andries Mellema in staat zijn nederlaag van vanmiddag weg te spelen."

"In de B-groep waren er ook recordsnelle overwinningen te aanschouwen. Wat te denken van Zijad Becic tegen Michael Bekker, nota bene op een livebord. De zwartspeler dacht creatief te zijn door in het Frans de zwartveldige lopers te ruilen op h6. Het gevolg: wits paarden kwamen over de zwarte velden naar binnen. De dansende paarden richtten een ravage aan waar je “U” tegen zegt: pionnen verdwenen, de zwarte koning kreeg het Spaans benauwd en al wits stukken kwamen de zwarte stelling binnen. Een elegante slotcombinatie besliste het pleit na een uur spelen."

Even Utrechtschaak dissen:

"Ronald Gouma wist een voordelige stelling wel te winnen. De opening zag er een beetje raar uit van wit, maar toen Wayne Welch wits dame naar een goed veld joeg, kwam wits stelling tot leven. De wijsneuzen op Utrechtschaak hadden de winnende zetten met behulp van de computer al lang gezien, maar Ronald Gouma had slechts de beschikking over zijn grijze-cellencomputer. De zetten die hij deed waren bovendien ook voldoende voor het punt."

En tot slot waarom Robert Ris geen remise pakte:

"In de A-groep kreeg Friso Nijboer een gunstige indeling: hij wist zijn collega-grootmeesters te ontlopen. Wel moest hij zien af te rekenen met Robert Ris. Die maakte van zijn machtspositie gebruik door het in de opening op een zettenherhaling te laten aankomen. De zettenreeks was niet zo geforceerd als in de partij Bok-Van Wely op NK van vorig jaar, waardoor zwart maar eieren voor zijn geld koos en zijn paard terugtrok."

De partij was gedetailleerder geanalyseerd door Dimitri Reinderman.

Twee comebacks wilde ik nog vermelden, de ene wat succesvoller dan de andere:

"Mark Smits is terug! Na een jaar rating weggeven, speelt hij de laatste maanden de sterren van de hemel."

"Ook Leon Pliester is terug. Hield de koorts hem de eerste twee ronden nog uit de speelzaal, nu was hij dan toch gekomen. Helaas voor hem moest hij zijn moedige stap in de schaakarena direct met een nul bekopen. De Amsterdamse meester besloot met 1.e4 te openen en werd vervolgens in een positionele variant van het Siciliaans overspeeld door Peter Ypma. Wits pionnen werden zwak dat werd zijn ondergang."

Misschien had ik me achteraf gezien beter op de vlakte kunnen houden wat betreft het spelverloop…

Ronde 4: Nijboer alleen aan kop

Halverwege het toernooi kwam Nijboer alleen aan kop en toen wist ik wel dat het een gelopen koers was. Hij won van zijn angstgegner Large. In de opening was ik nog niet zo onder de indruk van wits stelling, maar volgens Ewood stond de grootmeester al erg goed. Freezo won dan ook.

"Vandaag stond de krachtmeting Nijboer-Ootes op het programma. Bij het ingaan van de ronde stonden beide spelers op honderd procent, na afloop had alleen Nijboer die score nog. Zijn concurrenten liepen bovendien schade op: Brandenburg had een bye opgenomen en Dgebuadze kwam niet verder dan een remise tegen Ris. Hierdoor heeft Nijboer een voorsprong van een vol punt op een heel peloton deelnemers."

"Dankzij de zondagsdienstregeling bij de NS kwam niet iedereen op tijd. Lars Ootes kwam tien minuten te laat binnenhuppelen. Nog erger verging het de familie Wallace. Ze hadden de trein gemist en kwamen ruim een uur te laat. Voor Mitchel betekende dat direct een nul. Gavin had in dat opzicht meer geluk: tegenstander Laurens Schilstra wilde dolgraag een partij spelen, maar moest dat genereuze gebaar bekopen met een overtuigende nul."

"'Omdat ik zo slecht dom ben', verzuchtte John Markus nadat hij de slechtste Koningsindiër met e3 van de ronde had gespeeld. Dat deed geen afbreuk aan de prestatie van Peter Lombaers, die met krachtig spel het initiatief te pakken kreeg. Vervolgens kon hij de witte koningstelling uit elkaar snaaien. Een matdreiging besliste de partij."

"Aan de topborden speelt Lars Ootes tegen zijn idool Friso Nijboer. De zwartspeler ging de partij met vertrouwen tegemoet, al was het maar omdat hij de vorige twee confrontaties had gewonnen. Ook nu schotelde hij de grootmeester een Moderne Verdediging voor. Nijboer koos met 8.De2 voor een zijvariant. Ootes noemde zijn zet ...c5 als mogelijke oorzaak van zijn nederlaag."

Volgens Reinderman bedoelde Large …e5 in plaats van …c5. Hopelijk wil hij dit misverstand zelf uit de weg ruimen. Soms gebeurden er dingen nog voordat ik er was:

"De B-groep werd opgeschrikt door de epileptische aanval van Richard Langbroek. Gelukkig was het snel weer voorbij. Na een glaasje water te hebben gedronken, ging hij er weer vol voor tegen Jeroen Makkinje. Desondanks liep hij toch weer tegen een nul op."

Nieuwe spelling van "Swesjnikov":

"De partij Zijad Becic tegen Ronald Gouma was interessanter. In een apart variantje van de Swesjnikoff ontnam de oude Becic zijn tegenstander het recht om te rokeren."

En inderdaad nog even afreageren:

"Tot slot nog een korte anekdote. Nadat hij Dimitri Koudinov had verslagen, kwam Leon Pliester op hoge poten verhaal halen bij de verslaggevers. Hij was het niet mee eens met het verslag van de vorige ronde, waarin werd beweerd dat hij werd overspeeld, want dat was volgens hem niet zo. Als argument gaf hij het oordeel van Rybka. Uw verslaggever kan natuurlijk niet aan dat niveau tippen. Hij had slechts het eindresultaat van de partij aan zijn zijde staan."

Ronde 5: Wie houdt Nijboer nog tegen?

Paniek! Het toernooi was niet meer spannend. 

"Dertien zetten lang hielden Friso Nijboer en Daan Brandenburg de schijn op dat ze om de koppositie vochten. Toen vond Nijboer het wel mooi geweest en bood remise aan. Daarmee kregen zijn achtervolgers de kans weer een half puntje in te lopen. De witspelers op de borden 2 tot en met 4 grepen deze kans met beide handen aan en behoren nu tot Nijboers voornaamste uitdagers. De vraag is alleen: wie houdt Nijboer tegen?"

"Bart Vermeulen kwam eveneens op 4 uit 5. Uw verslaggever neemt aan dat Eddy van de Velden het niet erg vindt dat de partij niet in het verslag komt."

Nog even een knipoog naar Utrechtschaak uitdelen, waar iemand steeds zat te zeuren over nootjes:

"Alexandre Dgebuadze weet ook te winnen. Tegenstander Mark Smits speelt niet onverdienstelijk tegen. Wel moet hij toestaan dat wit een pion naar a7 kan laten oprukken. Bovendien heeft hij een nootjesachtige pionnenstructuur. Toch is zijn stelling een harde noot om te kraken. Voor Dgebuadze is het echter een kolfje naar zijn hand."

Na afloop maakte Lenaard direct het verslag. Hij voegde nog een domme foto van Ronald Gouma toe om de ruimte op te vullen. De spelfouten in het oorspronkelijke verslag nam hij me niet in dank af.

Ronde 6: Spektakel

Een vreemde ronde, iedereen speelde ineens enorm agressief. De partijen in de B-groep waren bijna nog van een hoger niveau.

"De partijen in de B-groep zijn doorgaans niet van een super hoog niveau, maar daardoor zijn de partijen wel enorm spectaculair. Beide spelers gaan er vol voor en het stellingsoordeel varieert per zet. Een goed voorbeeld daarvan was de partij Kasper Wiegers tegen Cor Brands. In een Morra-gambiet gebeurde er bijna te veel om op te noemen. De ene tactische truc werd beantwoord met de andere."

"Terug naar de liveborden. Friso Nijboer had een droomindeling: hij speelde “slechts” tegen Peter Lombaers, terwijl concurrenten Lars Ootes en Alexandre Dgebuadze (foto) het tegen elkaar mochten opnemen. Toch verweerde Peter Lombaers zich fel. Hij had een prachtig plan voor ogen: de c-pion werd geofferd, zodat de achilleshiel van de zwarte stelling, de pion op e7, onder vuur kwam te liggen. Het idee was leuk, maar helaas voor het toernooi bleek Lombaers geen zakenman te zijn, want hij zag zich gedwongen zijn paard op het kruispunt van twee  kwetsbare diagonalen te offeren. Vervolgens offerde hij er nog een kwaliteit bij, die hij vervolgens over de lange diagonaal ging terugwinnen. Nijboer bleef dus een stuk voor en won."

Ronde 7: Nijboer wint Pinkstertoernooi, Ootes tweede

Nog even wat wit/Witt-grapjes:

"Het begon zo mooi en het eindigde teleurstellend: voor Daan Brandenburg viel er niet veel meer te halen, maar hij sloot zijn toernooi toch nog af met een gedegen overwinning op Rob Witt. Vanuit het Frans kon hij op zwarts isolani spelen. Die viel uiteindelijk ook van het bord, maar niet voordat Brandenburg zichzelf nog een gedekte vrijpion had verschaft. Witt probeerde nog wat verwarring te stichten door met zijn dame de witte stelling te penetreren, maar dat haalde niet zo veel uit als wits dameoffer, waarna wits pion ongehinderd doorliep."

Jeffrey van Renswoude geeft weer eens een goede stelling weg:

"De partij Jeffrey van Renswoude tegen Ilias van der Lende had niet veel meer met schaken te maken. Over en weer werden pionnen weggegeven. Uiteindelijk bleek Van Renswoude het scheutigst te zijn geweest, zodat Van der Lende won."

En tot slot:

"Met Friso Nijboer heeft het 28e BSG-Pinkstertoernooi een goede toernooiwinnaar. Hij kende geen inzinkingen en voerde het strijdplan om alleen tegen de andere grootmeesters remise te spelen perfect uit. Zijn overwinningen op Jaap Houben de BSG'ers Robert Ris en Lars Ootes waren achteraf gezien de sleutel tot succes."

Daarmee kwam het toernooi aan zijn einde. Geen interviews dit keer, wel een heel leuke prijsuitreiking. Het was zelfs voor de verslaggever een vermoeiend toernooi, maar hopelijk was het het waard. Tot volgend jaar!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten