Hamilton sluit af in stijl

In Abu Dhabi heeft Lewis Hamilton een fantastisch seizoen met zijn elfde seizoenszege afgesloten. Sebastian Vettel werd tweede, terwijl Max Verstappen zijn vijfde podiumplaats op rij pakte.

De kampioenschappen waren bij aankomst op het hoekige Yas Marina-circuit al beslist, dus besloten de teams nog eenmaal alles of niets te spelen. Zo haalde Mercedes de speciale semilegale velgen weer van stal die de grijze bolides na de zomer onverslaanbaar hadden gemaakt. Verder wisten ze Luis‘ bijna kapotte motor weer op te lappen, zodat de wereldkampioen, die aanvankelijk voor deze gelegenheid met startnummer 1 zou rijden, geen gridstraf in hoefde te lossen.

De Mercedes kwalificeerden zich daardoor, zoals verwacht, op de eerste startrij, met Luis wederom voor teamgenoot Bottas. De Fin wacht al het hele seizoen op een overwinning en wilde dolgraag zijn prestatie van vorig jaar herhalen. Achter hem stonden de Ferrari’s van Fattle en Rijkunnen en pas daarachter kwamen de Red Bulls van uittreder Ricciardo, die Max voor de tweede keer in de laatste drie races de baas was.

Ondersteboven

Zo ordelijk als de kwalificatie was, zo chaotisch was de race. Max lijkt bij de start een anker uit te gooien en valt terug tot de middenmoot. Zodoende kan hij toekijken hoe Hülkenberg zich voorbij Grosjean probeert te knokken. De Duitser knijpt de Zwitserse Fransoos in de chicane af, waardoor hij wordt afgeschoten en ondersteboven tegen de muur tot stilstand komt. Het ziet er gevaarlijker uit dan het is, want Hülkenberg kan het wrak uiteindelijk ongedeerd verlaten.

Door het ongeluk rukt de safetycar uit. Bij de herstart probeert Max zich langs Ocon te knokken. Hij drukt zijn kwelgeest van twee weken terug in de haarspeldbocht bruusk aan de kant, waarna hij door zowel Ocon als Pérez op het lange rechte stuk voorbij wordt gereden. Pérez krijgt hij op het volgende rechte stuk alsnog te pakken, waarna hij een ronde later definitief met Ocon afrekent.

Grote gok

De gevechten in de subtop worden plotseling onderbroken als Rijkunnen stilvalt. De Ferrari komt op het rechte stuk van start/finish tot stilstand, waarna de Fin beteuterd uit kan stappen. Het betekent bovendien dat de virtuele safetycar op de baan komt. Mercedes grijpt het buitenkansje aan om Luis van nieuwe banden te voorzien. Zijn voorbeeld wordt gevolgd door Leclerc en Grosjean, die hun fragiele hyperzachte banden inwisselen en zich plotseling helemaal in de staart van het veld terugvinden.

Luis is door zijn stop teruggevallen naar de vijfde plek, vlak achter Max. Hij grijpt de Red Bull meteen aan, maar als Max zijn plekje op het volgende rechte stuk herovert, houdt Luis zich verder gedeisd. Hij laat zich zelfs wat afzakken, waardoor er een tijdlang niks gebeurt. Er komt pas weer wat leven in de brouwerij als Ferrari Fattle naar de pits haalt. De Duitser heeft een slechte stop, waardoor hij tot precies achter Ocon terugvalt. Hij krijgt de Force India wel meteen weer te pakken, maar door het oponthoud blijft Bottas, die een ronde later stop, hem ruim voor.

Koppositie

Door de pitstops liggen de Red Bulls aan kop. Bandenfluisteraar Ricciardo weet zijn ultrazachte banden goed in leven te houden. Achter hem komt Max al snel zijn hyperzachte banden inwisselen. Hij komt weer achter Fattle terug op de baan. Samen maken ze jacht op Bottas, die door zijn stop weer achter Luis terecht was gekomen. De Fin krijgt het gat naar zijn teammaat echter niet dichtgereden.

Nadat een kort regenbuitje het woestijncircuit teisterde, haalt Ricciardo als laatste in de kopgroep nieuwe banden. Hij valt terug tot achter Max, maar hij rijdt het gat daarna snel dicht. Max en Fattle worden op hun beurt opgehouden door Bottas, die plotseling snelheid verliest. Door een remfout zit Fattle plotseling in zijn kofferbak. De Duitser weet wel van aanpakken en ontfutselt de Fin de tweede plaats. Daarmee is de laatste kans voor Bottas om het seizoen met een zege te eindigen verkeken.

Lijdensweg

Het wordt nog erger voor Bottas als ook Max hem aangrijpt. Hoewel de Red Bull op het lange rechte stuk niet snel genoeg is, komt Max aan het eind van het rechte stuk toch wel akelig dichtbij. Bottas verremt zich vervolgens hevig en gaat rechtdoor. Op de uitloopstrook trapt hij het gaspedaal tot op de bodem in, waardoor hij de Red Bull met startnummer 33 voorblijft. Vreemd genoeg wordt het incident niet eens door de wedstrijdleiding onderzocht, dus stelt Max een paar ronden later zelf orde op zaken. Bottas verdedigt als een Fisichella de binnenbocht en laat zich vervolgens in de chicane kinderlijk wegzetten. Als Ricciardo de Fin even later ook passeert, haalt Bottas nogmaals nieuwe banden.

In de slotfase bloedt de race een beetje dood. Ricciardo komt niet meer echt in de buurt van Max, die op zijn beurt de aansluiting met Fattle verliest als Gasly zijn Honda voor zijn neus opblaast. Daarmee was de Toro Rosso-coureur de vierde coureur die met een technisch defect de race moest staken. Eerder hadden naast Rijkunnen ook Ericsson en Ocon hun auto op of naast het circuit moeten stilzetten. Door de uitvallers kan zelfs Alonso in zijn hopeloos trage McLaren aan de punten snuffelen. In de slotfase zet hij aan om Magnussen van de tiende plek te verdrijven, maar als hij van de baan schiet krijgt hij direct een tijdstraf (en drie strafpunten op zijn superlicentie) aan de broek.

Recordboeken

Het is de tweevoudig wereldkampioen een worst. Na afloop van de race trakteert hij het publiek samen met Luis en Fattle op nog wat doughnuts. Na 17 seizoenen en 311 races zit het er weer op voor de wereldkampioen van 2005 en 2006, die in 2013 voor het laatst een race won. Geheel anders is de situatie voor Luis, die dankzij zijn elfde zege de meerderheid van de races in 2018 op zijn naam wist te schrijven. In deze vorm rijdt hij Michael Schumacher uit de recordboeken, iets wat enkele jaren geleden volkomen ondenkbaar leek.

Door zijn elfde podium van het seizoen ging Max Bottas nog voorbij in het kampioenschap. Hij bleef slechts op twee puntjes steken van Rijkunnen, die van geluk mocht spreken dat hij ondanks zijn vroege uitvalbeurt zijn derde plaats in het kampioenschap behield. Ricciardo miste het podium wederom nipt, wat betekent dat hij in Monaco voor het laatst op het podium heeft gestaan. Volgend jaar gaat hij voor Renault aan de slag, dat met een knappe zesde plaats van Science best of the rest werd. Leclerc werd zevende, voor Pérez en de Haasjes van Grosjean en Magnussen.

Zodoende kwam er na acht maanden een eind aan het Formule 1-seizoen van 2018. Op 17 maart ontwaakt de sport in Australië uit haar lange winterslaap.

BSG 2 scoort tweede puntje van het seizoen ondanks Coen

In het eigen Denksportcentrum kende BSG een redelijk succesvolle middag. BSG 1 rolde Zuid Limburg (het voormalige Voerendaal) met 7½-2½ op, terwijl BSG 2 een zwaarbevochten punt pakte tegen de Alternatieve Aalsmeerse Schaakvereniging.

Op papier is het team van AAS een van de betere teams in klasse 2B. Toch bivakkeert de club uit Rijsenhout in de staart van de middenmoot na nederlagen tegen de tweede teams van de Kennemer Combinatie en Paul Keres. Zou het tweede team van BSG opnieuw de 2 zijn die de aas versloeg?

Daar leek het aanvankelijk niet op, want tot kwart voor twee moest BSG 2 met een zevental het achttal van de uitploeg in toom houden. Een kwartier voordat hij de partij reglementair had verloren, verscheen Yme dan toch aan het zevende bord. Opmerkelijk genoeg had zijn late verschijning niks met de NS van doen (de afgelopen wedstrijd kostte het hem vijf en een half uur om in Maastricht, waar hij tegenwoordig studeert, aan te komen). Niets van dat alles dit keer. Hij gaf na afloop ruiterlijk toe zich te hebben verslapen.

Het is weer die tijd van het jaar waarin iedereen ziek, verkouden en futloos is. Bij de gebruikelijke smalltalk voor het begin van de wedstrijd klaagde iedereen erover. Het is koud, de nachten zijn lang, de griep zit weer in de lucht en het bed is zacht en uitnodigend. In ieder geval was een vroege achterstand voorkomen, of althans, daar leek het op. Coen had andere ideeën. In een levendige Siciliaan had hij plotseling een leuke ingeving… die meteen hardhandig werd weerlegd. Met een stuk minder moest hij al gauw de koning omleggen.

Opmerkelijk genoeg wist Yme ondanks zijn tijdsachterstand nog te winnen. Tegenstander Ben de Leur wilde er, conform zijn naam, een rotzooitje van maken, in plaats van dat hij een overzichtelijke stelling met een pion meer ging uitspelen. In de resulterende bende raakte hij de draad kwijt, waardoor hij verloor. Timon maakte het feest aan de laagste borden compleet door Simon Groot redelijk overtuigend te vegen.

De held van de dag was echter Tom, die aan het vierde bord was gezet en daar Jasper van Eijk volkomen weg zat te tikken. De ongelukkige zwartspeler moest een kwaliteit inboeten en gaf daarna in hopeloze stelling ook nog een stuk weg.

Dat waren dus drie puntjes voor het tweede. Helaas ging het aan de hogere borden weer mis. Ruben probeerde in zijn betonstijl Marc Trimp op remise te houden, maar zag een geniepig schaakje over het hoofd en kon meteen inpakken. Frans speelde tegen de sterke Johannes Rudolph en kwam er, zoals verwacht, nauwelijks aan te pas. In een eindspel met een kwaliteit minder kon hij wits h-pion niet meer met normale middelen afstoppen. Daarmee was de stand weer in evenwicht.

In het vervolg leek het nachtmerriescenario voor BSG 2 helemaal uit te komen. Rein had een ongelijkelopereindspel met een pluspion dat uiteraard remise werd. Daarna was alleen het Apenhoofd nog over. Tegen Jeffrey van Vliet had hij in no time een geweldige stelling verspeeld, waarna hij alleen nog maar de genadeklap kon afwachten. Toen de witspeler die dacht uit te delen, riposteerde het Apenhoofd met een torenzet waarmee hij niet alleen het schaak ophief, maar ook de witte koning ineens aanviel. Wit weggetrokken realiseerde wit zich dat hij niet meer aan eeuwig schaak kon ontsnappen. Daarddor ontsnapte BSG 2 met een gelijkspel en pakte het het tweede puntje van het seizoen. Niet verkeerd, maar voor de stand maakte het weinig uit: BSG 2 blijft negende. Om erin te blijven zou een overwinninkje goed van pas komen.

BSG 1 boekte alweer zijn derde competitiezege van het seizoen. Omdat teamleider Thomas Willemze verstek moest laten gaan, nam Large zijn taken over. De krullenbol had zich natuurlijk tot in de puntjes voorbereid op deze verantwoordelijke taak. Het resultaat mocht er zijn: vijf overwinningen en vijf remises. Als vervangend teamleider deed Large bijna nog zijn plicht om als enige van het team te verliezen, maar een eindspel met een kwaliteit minder wist hij nog te winnen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het was bijna alsof Thomas zelf achter de zwarte stukken zat.

Door de ruime zege blijft BSG 1 aan kop in de meesterklasse, samen met nog drie andere teams. De dikke zege werd na afloop gevierd in een Grieks restaurant waar een heus liveoptreden werd verzorgd en André een bak chocoladesmurrie over zich heen kreeg.

BSG 2 (2058) – AAS (2138) 4-4
1. F Borm m (2141) – J Rudolph f (2332) 0-1
2. R Hilhorst (2014) – M Trimp (2179) 0-1
3. J de Groote (2209) – J van Vliet f (2354) ½-½
4. T de Ruiter (1947) – J van Eijk (2050) 1-0
5. R Brouwer (2097) – P Schrama (2165) ½-½
6. C van der Heijden (2052) – AJ Keessen (2151) 0-1
7. Y Brantjes (2071) – B de Leur (1873) 1-0
8. T Brouwer (1930) – S Groot (2003) 1-0

Over drie weken speelt BSG wederom thuis. BSG 1 ontvangt degradatiekandidaat De Stukkenjagers, terwijl BSG 2 kampioenskandidaat De Waagtoren punten mag proberen te ontfutselen.

Radiostilte

De afgelopen week heb ik weinig van me laten horen, maar dat kwam niet omdat er niets noemenswaardigs is gebeurd in mijn leven. Net toen de beste nummers van Supertramp weer op YouTube stonden, viel mijn internet uit, waardoor de verslaggeving op zich heeft laten wachten. Terwijl ik een mijlpaal bereikte, ging het leven van mijn ouders volledig op de schop.

Om met dat laatste te beginnen: mijn ouders zijn vorige week verhuisd. Zo’n twee jaar geleden werd dat proces al voorzichtig in gang gezet toen ze hun oog lieten vallen op een stuk grond aan de rand van het dorp, waar ze hun eigen huisje wilden ontwerpen. Het betekende dat ze afstand moesten doen van hun prachtige huis aan de Kamerlingh Onnesweg, waar ze 26 jaar in hadden gewoond, een enorm lange tijd. Zelf was ik nog geen zes toen we er kwamen wonen en ik heb ook maar weinig herinneringen van voor die tijd. Ik ga het knusse huisje met zijn prachtige tuin nog heel erg missen.

Een schrale troost is misschien dat mijn ouders het huis in een heel wat betere staat achterlaten dan waarin ze het aantroffen. Destijds kostte het ze acht maanden om alle zooi op te ruimen en er iets moois van te maken, waardoor we al die tijd op de flat van m’n tante verbleven (en m’n tante noodgedwongen bij m’n grootouders introk). Niet heel anders gaat het nu, omdat de nieuwe woning van mijn ouders nog steeds niet klaar is. Het betekent dat ze bijna iedere dag van een zomerhuisje in Muiderberg naar mijn appartementje heen en weer pendelen.

Om mijn pa zijn eigen werkplekje te geven, ging de indeling van mijn huis flink op de schop. Na bijna een jaar mijn bureau in de woonkamer te hebben gehad, staat het nu weer in de slaapkamer, waar Loulou zijn bouwkundige tekeningen nu maakt. Dan is het ook prettig om internet te hebben, maar dat zat er even niet in omdat de computer van mijn pa dusdanig oud is dat ‘ie geen wifi-netwerk kan detecteren. Loulou had ook geen zin om allerlei kabels en snoeren door het huis te trekken, maar gelukkig was een dommel een redelijk goedkoop alternatief.

Zeg ik het weer fout… Een dongel dus, zo’n woord waar mijn tekstverwerker automatisch een rode streep onder zet. Loulou had de usb-stick met antenne zelf bij een computerwinkel gehaald, zodat hij mijn internet kon aftappen. “Dankzij mijn zoon heb ik internet”, vertelde hij trots aan mijn moeder. Natuurlijk viel een dag later ineens het internet uit. Het eerste lampje op de modem bleef maar knipperen en toen het probleem halverwege de middag nog niet verholpen was, heb ik Excess for all maar gebeld, maar zij konden er ook niks aan doen. Vandaag zou iemand langskomen om het te verhelpen. Ondanks dat niemand langs is geweest, heb ik nu toch weer internet. Kennelijk lossen sommige problemen zichzelf op, of heeft iemand stiekem een gebroken kabel vervangen, maar iets betere communicatie van de kant van de internetaanbieder zou geen kwaad kunnen, lijkt me.

Dan ontkom ik er niet aan om nog wat over mezelf te vertellen. Eerst het kleine nieuws: mijn wiskundeboekje is begin deze maand eindelijk uitgekomen. Nu kan ik weer een paar maanden boodschappen doen… De echte doorbraak is mijn nieuwe baan. Sinds begin vorige week ben ik namelijk ambtenaar op het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Een stoer baantje! Mijn collega’s, die al wat langer in het vak zitten, hoor ik luchtigjes vertellen over de bewindspersonen die ze over een specifiek onderwerp moeten adviseren. Het betekent dat de Koolmezen van deze wereld hun oren echt bij ons te luister leggen. Je zit dicht bij het centrum van de macht en dat is meteen ook het nadeel, want Den Haag ligt voor mij niet om de hoek, dus sta of hang ik twee dagen per week een uur en een kwartier in de trein. Heen en terug.

Ik had mijn baan te danken aan een zogenaamde Meet ’n Greet waar ik vorig jaar een keer m’n gezicht op liet zien. Om de een of andere reden leverden de gesprekken met potentieel interessante werkgevers minder dan niets op, maar was een praatje met een dame van een soort bemiddelingsbureau onverwacht succesvol. Afgelopen zomer werd ik ineens aan deze baan gekoppeld. Mijn nieuwe werkgever leek zelfs blij te zijn met mijn komst; zoveel enthousiasme had ik bij eerdere sollicitatiepogingen nog nooit gezien. Het duurde daarna tot de dagen dermate kort waren geworden dat ik zowel ’s ochtends als ’s avonds in het donker op pad was voor ik eindelijk mocht beginnen.

Mijn taak is om CBS-gegevens te analyseren om zodoende het beleid van de overheid te evalueren. De eerste dagen was ik vooral bezig met allerlei administratieve handelingen. Ik werd doodgegooid met wachtwoorden en allerlei ingewikkelde procedures. Om te waarborgen dat de CBS-gegevens niet in verkeerde handen vallen, is het inloggen enorm gecompliceerd. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het mij zelfs met de juiste codes niet lukte. Iets met een 0 voor een o aanzien, wat bij sommige lettertypes verdomd snel gebeurt, maar waarmee de indrukwekkende veiligheid van het systeem meteen was aangetoond. Tevens kreeg ik een toegangspas, een telefoon en een eigen ov-kaart.

Daar moet natuurlijk wel een flinke tegenprestatie tegenover staan. Vandaag deed ik eindelijk iets nuttigs, maar vanwege een slechte verbinding schoot ik niet echt op, wat me nogal frustreerde. Wel leerde ik met SPSS te werken, waardoor ik met een enigszins voldaan gevoel de trein instapte, waar ik tot aan Gouda moest blijven staan. Bij thuiskomst stond mijn moeder bami voor me te koken. De veranderingen in mijn leven hebben zo hun voor- en nadelen.

Hamilton wint bizarre Braziliaanse Grand Prix

Twee weken na het binnenhalen van zijn vijfde wereldtitel heeft Lewis Hamilton in Brazilië zijn tiende seizoenszege behaald. Een pislinke Max Verstappen werd tweede, voor Kimi Räikkönen en Daniel Ricciardo.

Op het hobbelige circuit van Interlagos vond de een-na-laatste krachtmeting van het seizoen plaats. Hoewel de titel al vergeven was, was de strijd er op de baan niet minder om. Ondanks de vaak verbeten gevechten ging het er zo nu en dan iets luchtiger aan toe. Zo kreeg Fattle in de vrije trainingen de lachers op zijn hand met een dubbelzinnig radiobericht over een losse schroef in zijn cockpit. “There is something loose between my legs, apart from the obvious.”

Minder hard kon hij een dag later tijdens de kwalificatie lachen toen hij op een moment waar hij het slecht kon hebben naar de kant werd geroepen om de auto te wegen. Ongeduldig reed hij een pylon om en nadat de meting was verricht, had hij zo’n haast om weg te komen dat hij de weegbrug beschadigde. Hij kwam er met een waarschuwing vanaf.

Ook Luis ontsprong de dans nadat hij in een ronde tijd zowel Rijkunnen als Sirotkin in de weg had gezeten, waarbij laatstgenoemde zelfs over het gras moest om uit te wijken. In plaats van zijn excuses voor het misverstand te maken, nam Luis het woord “respectloos” in de mond, al slikte hij dat woord later weer in. Het betekende wel dat de nummers 1 en 2 in het WK naast elkaar aan de race mochten beginnen.

Wie wel een gridstraf kreeg te slikken, was ongeluksvogel Ricciardo toen bleek dat zijn turbo bij de bluswerkzaamheden in Mexico kapot was gegaan. Het betekent dat hij vanuit de middenmoot moet starten, maar dat lijkt hem niet te deren, want al gauw heeft hij in de race de kopgroep weer bijgehaald.

Vooraan controleert Luis het tempo nadat hij bij de start zijn poleposition had verzilverd. Aanvankelijk rijdt hij zeer behoedzaam om zijn superzachte banden niet meteen op te roken en dat geeft Max de kans om sterk op te rukken. Vanaf de vijfde plek weet hij al snel de Ferrari’s in te rekenen, waarna Bottas er ook aan moet geloven. Vervolgens hengelt hij Luis langzaam binnen.

Heel anders verloopt de race voor de mannen uit Maranello, die op de superieur geachte zachte band aan de race waren begonnen en zich stiekem al rijk hadden gerekend. Vooral Fattle is in de openingsfase niet vooruit te branden. Nadat hij bij de start zijn tweede plek al aan Bottas was verloren, viel hij daarna al gauw terug tot achter teamgenoot Rijkunnen en kreeg hij Ricciardo op zijn dak. Hoewel de koplopers dicht op elkaar zitten, blijft de volgorde tot aan de pitstops onveranderd.

Als eerste duiken de Mercedes in de kopgroep de pits in voor nieuwe banden. Ze vallen terug tot in de subtop, aangevoerd door Leclerc en de Haasjes. Het brengt de leiding in handen van Max, die opmerkt dat zijn banden alleen maar beter worden. Desondanks valt hij na zijn stop terug tot achter Luis, die over de boordradio steen en been klaagt over de strategie en de conditie van zijn banden.

Door Max’ stop ligt Ricciardo aan de leiding. Als de Australiër nieuwe banden haalt, neemt Max zijn plekje over door Luis op start/finish finaal voorbij te blazen. Luis geeft zich niet meteen gewonnen, maar als Max de tegenaanval heeft afgeslagen, lijkt hij op weg naar zijn tweede opeenvolgende overwinning.

Max‘ grootste tegenstander blijkt echter niet Luis, Bottas of Rijkunnen te zijn, maar Ocon. De Fransoos laat halverwege de race nieuwe banden omleggen en komt precies achter Max de baan op. Ondanks dat hij een ronde achterligt, valt hij zijn Formule 3-rivaal fanatiek aan. In een poging zichzelf te unlappen zet zijn wagen er in de Senna S buitenom naast. Het had wat weg van de manier waarop Max drie jaar geleden Ocons huidige teamgenoot Pérez inhaalde, maar waar die inhaalpoging goed afliep, eindigt deze inhaalpoging in tranen als de twee elkaar raken en achterstevoren op de uitloopstrook tot stilstand komen.

Beide coureurs kunnen verder, maar door de schuiver raakt Max de leiding kwijt aan Luis. Hij mag nog van geluk spreken dat hij Rijkunnen, die precies op dat moment Bottas voorbijsteekt, voor kan blijven. Hij had dan ook geen goed woord over voor “idioot” Ocon, die de vermoorde onschuld speelde. Wel kreeg de Force India-coureur nog de zelden meer opgelegde stop-and-go-penalty.

In de slotfase van de race probeert Max het gat naar Luis nog dicht te rijden, maar met een licht beschadigde auto lukt dat maar mondjesmaat. Het enige lichtpuntje voor Red Bull is dat Ricciardo de vijfde plek afpakt van Fattle, die kort daarna nogmaals banden laat wisselen. Bottas doet niet veel later hetzelfde, waardoor Ricciardo naar de vierde plek oprukt.

Max weet Luis nog tot anderhalve seconde te naderen, maar het is niet genoeg, dus gaat Luis voor de tiende keer dit seizoen als eerste onder het zwart/wit geblokt door. Achter hen weet Rijkunnen Ricciardo voor te blijven, waardoor de Australiër opnieuw naast het podium grijpt. Op grote achterstand komen Bottas en Fattle over de finish hobbelen, terwijl Leclerc knap best of the rest wordt, voor de Haasjes van Grosjean en Magnussen. Het laatste puntje gaat naar Pérez.

Hoewel Max na afloop redelijk kalm oogt, laat hij de podiumceremonie grotendeels aan zich voorbijgaan. Als hij Ocon na afloop onverhoopt toch tegen het lijf loopt, draait het, zoals verwacht, op een handgemeen uit.

Heel wat gelukkiger was Luis met een van tevoren nauwelijks verwachte zege. Wat zijn 72e zege extra speciaal maakte, was dat het zijn eerste zege als regerend wereldkampioen was. Over twee weken kan hij in Abu Dhabi zijn record van 384 WK-punten in een seizoen uit 2014 aanscherpen. Door het bizarre raceverloop sneeuwde de vijfde achtereenvolgende constructeurstitel van Mercedes wel een beetje onder. In 2019 zal Red Bull met Honda er alles aan doen om die reeks te beëindigen. Dat Ocon dan aan de zijlijn staat, lijkt ze niet slecht uit te komen…

BSG 2 afgedroogd door Caïssa 2

Op precies dezelfde locatie waar BSG 2 bijna precies een jaar geleden een grote stap zette naar het kampioenschap, zette het nu een grote stap op weg naar degradatie door met 7-1 van Caïssa 2 te verliezen.

Door de nieuwe opzet van de KNSB-competitie is het competitieschema er niet overzichtelijker op geworden. Dat is mede te danken aan clubs als BSG, die ineens met veel meer teams in de zaterdagcompetitie spelen en niet genoeg zaalruimte hebben om alle teams tegelijk thuis te laten spelen. Dit leidt tot bizarre indelingen, waarbij sommige clubs bijvoorbeeld met alle teams een uitwedstrijd hebben, op één team na. Deze ronde was het tweede team van Caïssa het enige team van de Amsterdamse club die thuis speelde. Om zaalhuur uit te sparen, besloten ze op het laatste moment naar de speellocatie van Amsterdam West uit te wijken, waar hun derde team eveneens zou spelen.

De basisschool in het Bilderdijkpark bracht goede herinneringen terug aan de wedstrijd tegen Amsterdam West in de derde klasse van bijna exact een jaar geleden. Destijds brak de kampioenskoorts al voorzichtig uit na de krappe overwinning. 52 weken later was tweedeklasser Caïssa 2 de tegenstander. Hoewel het zonnetje net zo uitbundig scheen als vorig jaar, verschilden de wedstrijden als dag en nacht van elkaar.

Caïssa, de club die bedrogen werd door Jorden van Foreest. Afbeelding: Euwe.nl.

Grootste verliezer van de verandering van de speellocatie was Coen, die nu zes in plaats van vijf minuten onderweg was en dat absoluut niet kon waarderen. Tussen twaalf en twee ging bij hem vervolgens zo’n beetje alles mis wat maar mis kon gaan. “Normaal zitten wij altijd aan deze kant”, merkte een verwarde Sven Pronk op, waarna hij met de staart tussen de benen naar de andere kant van de zaal afdroop en Coen boos zijn naam op het notatieformulier doorkraste. Daarna lukte niets meer bij Coen. Zelfs zijn drinkbeker kon hij zijn wil niet opleggen en tot overmaat van ramp werd hij volkomen van de mat gespeeld door een klein kereltje. In de opening zondigde hij tegen bijna alle gouden regels, waarna de nepgodin hem hard strafte. Nadat hij zich had vergrepen aan een vergiftigde pion, verloor hij een kwaliteit en stond er opeens een witte dame op e8. Nodeloos te zeggen dat de partij daarna niet lang meer duurde.

BSG 2 kwam de vroege klap niet meer te boven, zo wees het vervolg uit. De score liep alleen maar verder op, tot grote vreugde van de thuisploeg die eveneens op bezoek was. Mindere stellingen aan BSG-kant gingen geruisloos verloren, gelijke stellingen ook. Zo probeerde Frans na een slap opgezette partij in het eindspel het onderste uit de kan te halen tegen Rob Witt en kreeg daarbij het deksel op de neus. De enige lichtpuntjes waren de solide remise van teamleider Ruben en de spectaculaire remise van het Apenhoofd. Daar stokte de score, dus werd het 7-1. De shoarma smaakte er na afloop niet minder om, al had de terugreis een beduidend langere gevoelslengte dan de heenreis.

Caïssa 2 (2116) – BSG 2 (2058) 7-1
1. R Witt f (2132) – F Borm m (2141) 0-0
2. R van Arkel (2166) – R Hilhorst (2014) ½-½
3. GJ van der Hoeven (2244) – J de Groote (2206) ½-½
4. M Hoeneveld (2053) – C van der Heijden (2052) 6-0
5. A Steenberg (2109) – Y Brantjes (2071) 0-0
6. P Janse (2087) – T Brouwer (1930) 0-0
7. P Hummel (2100) – R Brouwer (2097) 0-0
8. EJ Straat (2037) – T de Ruiter (1947) 0-0

Over drie weken mag BSG 2 tegen het op papier sterke, doch tamelijk zwak presterende AAS. De kans lijkt klein dat BSG 2 zich dan revancheert voor deze knullige nederlaag, zeker omdat het lijkt alsof het angstspook in het team rondwaart. Kijk maar naar de individuele scores:

J de Groote (2206) 1½ uit 3 +0,21 TPR: 2259
R Brouwer (2097) 1½ uit 3 -0,13 TPR: 2067
Y Brantjes (2071) 1 uit 3 -0,25 TPR: 1999
F Borm (2141) 1 uit 3 -0,59 TPR 1987
R Hilhorst (2014) 1 uit 3 -0,08 TPR 1983
C van der Heijden (2052) 1 uit 3 -0,35 TPR 1957
T Brouwer (1930) 1 uit 3 -0,08 TPR 1899
T de Ruiter (1947) ½ uit 3 -0,50 TPR 1807

BSG 1 revancheerde zich daarentegen knap van de nederlaag van de vorige keer door Het Witte Paard uit Jan-van-gent met 6½-3½ te kloppen, waardoor het team zelfs naar de koppositie oprukte. Daarmee kregen de successen in de Europacup een passend vervolg.