Weer terug
Na een lange afwezigheid (bijna een week) is Behirder weer terug. De reden van het afwezig zijn heb ik al verklapt met de titel. Nee, ik was niet te ziek om te schrijven, mijn computer was dat.
Roekeloos
De ellende begon allemaal met een beetje vreemd mailtje dat ik vond. Vreemde mailtjes zijn op zich niet vreemd, want die krijg ik zo vaak. Zo krijg ik bijvoorbeeld nog steeds e-mails binnen van de Scheikundige faculteit, ook al heb ik slechts twee dagen scheikunde gestudeerd. Blijkbaar heb ik toen m’n e-mailadres opgegeven en word ik nu nog door steeds andere e-mailadressen lastig gevallen.
Ik maakte het mailtje dus open, kreeg geen waarschuwingen en zette de afzender op de zwarte lijst. Later kreeg ik weer een nutteloos mailtje en ook die afzender komt er niet meer in bij mij. Ik voelde me opgelucht dat ik weer wat spambronnen op afstand had gehouden. De ellende begon nu pas…
Virusmeldingen
Op internet kreeg ik opeens meldingen van een antivirus-/spywareprogramma van vreemde bestanden, die het programma dan moest "genezen" of naar een "vault" moest brengen. Het begon irritant te worden en ik besloot op internet te zoeken naar gratis antivirusprogramma’s die die troep wel konden opruimen. Het programma AVG, dat ik toen had, vertrouwde ik niet meer. Na een update zag het programma er heel anders uit en kreeg ik geen melding meer als 'ie zich bij het opstarten had geüpdatet. Wel stond er elke week een scan gepland. Ik ben daar niet zo’n fan van. Zo’n scan kost enkele uren en dan kun je de computer amper of niet gebruiken. Liever hou ik schadelijke dingen buiten de deur. En dat leek de laatste tijd niet meer te gebeuren.
Ik vond allerlei antivirusprogramma’s die gratis een scan uitvoerden, waarna je het programma moest kopen om die rotzooi van je PC te halen. Maar zo zijn we niet getrouwd… Ik hoopte door een cocktail van antivirusprogramma’s de virussen probleemloos te ontmantelen, maar dat viel tegen. Wel leek het programma No Adware de vervelende meldingen tegen te houden. Ik kon weer normaal internetten en de internetpagina’s werden niet meer heel lelijk weergegeven. Ik had het gevoel dat de virussen verslagen waren.
Stuk
Het probleem was alleen dat ik nu wel erg veel antivirusprogramma’s op m’n computer had. Ik vroeg aan Ewood welk programma hij gebruikte. Hij had Spybot en raadde mij dat ook aan. Ik loadde het programma down en liet het mijn systeem scannen. Spybot vond veel bagger en verwijderde het, maar om alles te verwijderen, moest ik de computer opnieuw opstarten. En toen begon de ellende, want bij het opstarten gebeurde niets. Ik kreeg alleen m’n achtergrondafbeelding te zien en hoewel ik de maan best mooi vind, sprongen de tranen me in de ogen. Ik voelde me machteloos en woedend. Ik reageerde m’n woede af door met een kussen te slaan, waarna ik naar buiten liep en de ballen hard de tuin door joeg.
Aan tafel voelde ik me leeg. Zonder computer is het leven een stuk saaier. Op tv heb je vaak alleen maar reclames, afgewisseld door slechte programma’s, of in het geval met het nieuws, eindeloze herhalingen. Op internet is veel meer te beleven.
Monteur
Ook de computer van Jean Loulou had problemen. Loulou had een monteur laten komen en zijn computer liep weer als een zonnetje. Nu konden we meteen weer een monteur "bestellen". Oorspronkelijk zou Loulou dat doen op donderdag, de dag van de training. Maar om de een of andere reden had 'ie dat niet gedaan. M’n ma kwam m’n kamer binnen lopen en vroeg echt tig keer achter elkaar wat er nou mis was met m’n computer. Ik kon het niet duidelijker zeggen dan ik het deed, waarna het me irriteerde. Uiteindelijk liep m’n ma boos m’n kamer uit. Toen dat irritante voedingscentrum nog kwam met die vreselijke reclames "Waar heeft uuuw zalm-moot gezwommen?" Deze reclame hebben ze in vier versies en binnen een paar minuten zag ik ze alle vier. Toen ik weer zo’n lelijk varken op het scherm zag, drukte ik op de uitknop van de ene (!) afstandsbediening en smeet ik het ding richting de andere (!) bij het kussen. Ik draaide me om en ik hoorde een enorm gerinkel. Juist, ik had het lijstje verwoest met een goede worp. Het ding viel niet uit zichzelf uit elkaar, zoals m’n ma dacht.
Afgelopen vrijdag probeerde ik een afspraak te maken met zo’n monteur. Via een ingewikkeld keuzemenu van de KPN kreeg ik na lang wachten eindelijk iemand aan de lijn, die me vervolgens verkeerd doorverbond. Geen beste voorbereiding op m’n deeltoets statistiek. Uiteindelijk lukte het m’n ouders om een afspraak te maken. Het kon die dag nog! Dat beloofde wat, maar ik was er niet helemaal gerust op.
Deeltoets
De deeltoets was een ellendig ding. Hij was veel zwaarder dan de oefententamens en ik zat er op het eind doorheen. De docent vroeg nog of ik het evaluatieformulier niet wilde invullen, maar ik had er niet zo’n zin in. Als ik het ding wel had ingevuld, was het waarschijnlijk niet zo positief en ook niet zo vriendelijk. Dan had ik misschien nog het tentamen afgekraakt, want het was erg arbeidsintensief.
Uitstel
Toen ik weer thuiskwam, sloop ik naar m’n kamertje en ontdekte dat het briefje met de beschrijving wat er mis was er nog net zo bij lag als toen ik wegging. Een vervelend voorgevoel maakte zich van mij meester. De knaap was inderdaad niet geweest en ik zat weer een weekend zonder computer.
Vanochtend was 'ie er dan eindelijk. Door een notatiefout in m’n agenda was ik vrolijk door de regen naar de uni gegaan, om er daar achter te komen dat ik geen les had. Ik had iets bij de verkeerde week opgeschreven of zo… Ik besloot om maar wat op internet te klooien, waarna ik weer terugging naar huis. De metro’s reden weer niet lekker, waardoor ik nog wat regendruppels opving. Maar toen ik uiteindelijk thuis was, was m’n computer weer gemaakt. Hopelijk kan 'ie nu weer een poosje mee. Ik hoop het echt.
Eind goed, al goed (?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten