21 februari 2009

Stil

Krokusvakantie

Het was heel stil toen ik gisterochtend naar het station fietste. Normaal gesproken rijden er altijd wel auto’s voorbij, of zie ik hier en daar nog fietsers, maar nu dus niet. In de trein was het ook rustig. Normaalgesproken sta ik een gedeelte van de rit in een gangpad, maar nu waren er zelfs plaatsen over. Op de uni puilt ons klaslokaal altijd uit van de studenten, maar dit keer waren er hele rijen leeg. De oorzaak zal wel de voorjaarsvakantie of krokusvakantie zijn. Deze vakantie, die de overgang markeert van winter naar lente, is voor velen de laatste mogelijkheid om nog van de winter te profiteren. Heel Nederland gaat zowat naar de Alpen en vaak begint de trip al op de vrijdag voor de vakantie, gisteren dus.

Wintersport

Ondanks een veelbelovend begin van de winter is er weinig sneeuw gevallen. Te weinig voor velen, want het wintersportseizoen is nog in volle gang. Te veel sneeuw is ook weer niet goed. Zo raakte de Koninklijke familie ingesneeuwd. Ergens is het toch vreemd dat deze mensen, die ons zo dierbaar zijn, nu zo kwetsbaar zijn. En ze zijn er allemaal, ‘trix, Wim ‘Lex en Maxima. En natuurlijk de kindertjes met die rare namen. Zeker gezien het lawinegevaar waar zo vaak voor wordt gewaarschuwd, ben ik er niet helemaal gerust op. Zouden Wim ‘Lex en Maxima onderhand niet eens genoeg krijgen van al die sneeuw en kou? Toen de vorst nog voor de deur stond, waren ze op Antarctica.

Kredietcrisis

De laatste tijd komen er dramatische berichten over de economische neergang. Het gaat sneller dan verwacht. Heel gek vind ik dat niet. De banken, die eerst teveel krediet verschaften, doen dat nu ineens niet meer. Het gevolg is dat de economie stilvalt. Eerst ging het CBS nog uit van een kleine economische groei, maar inmiddels komen ze ook met slechte cijfers. Het kabinet heeft zich er helaas door laten misleiden en inmiddels krijgen ze de ene na de andere financiële tegenvaller.

In het programma "de leugen regeert" hoorde ik hoe een man de pers aanviel omdat die de crisis zouden verergeren door steeds sombere berichten de wereld in te sturen. Daar heeft hij waarschijnlijk wel gelijk in, maar wat kunnen ze anders? Verder draagt het kabinet ook niet echt een standpunt uit van "Als we onze schouders eronder zetten, dan komt het zo weer goed." In plaats daarvan wordt iedereen alleen nog maar voorzichtiger en wordt de vertrouwenscrisis alleen nog maar erger.

Toch vraag ik me af hoe erg het allemaal is. De economie krimpt misschien met enkele procenten, maar dan zitten we misschien op het niveau van twee of drie jaar geleden en toen hadden we het toch ook goed?

Werkloosheid

Het probleem is waarschijnlijk de werkloosheid, die enorm oploopt. Toch is ook daar wel weer wat op te vinden. Zo zag ik op RTL Nieuws hoe een man van negentig, die de crisis in de jaren ’30 had meegemaakt, weer aan het werk ging. Overigens zou hij een jaar of dertien geweest zijn toen die crisis in alle hevigheid losbarstte, dus ik vraag me af of hij dat dan heel bewust heeft meegemaakt. Hoe dan ook, hij had zijn geld verloren door de piramideconstructie van meneer Mad Pay-off (pensioenen kennen ze niet in de VS) en hij ging weer aan de slag om centjes te verdienen. Ondanks zijn hoge leeftijd vond hij klaarblijkelijk nog een baan. Nu zit hij producten aan te prijzen in een supermarkt.

Dat betekent dat het nog niet zo erg is als het lijkt. Als zelfs een oude man nog werk kan vinden, dan kan iedereen dat wel. Dus waarom moeten de werkloosheidspercentages dan stijgen tot 10 procent? Volgens mij zit de crisis gewoon tussen onze oren en ik zou het toejuichen als de banken over enkele jaren weer op het matje worden geroepen voor het NIET verstrekken van kredieten in moeilijke tijden. Want als iedereen bang blijft doen, wordt het nooit wat. Dan blijven hele volksstammen werkloos en is het elke dag zo rustig als de vrijdag voor de krokusvakantie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten