Ratinglijst februari 2009

Auckland

Laatst moest ik een werkstuk inleveren voor het vak Natuurrampen & Risico’s. Het ging over natuurrampen in Auckland, een stad/streek in Nieuw-Zeeland. Ik deed het samen met Rvv en hij wilde als finishing touch nog iets over het klimaat in het werkstuk. Dit vanwege het voorkomen van aardverschuivingen in het gebied. Rvv had het eerste stukje geschreven, waarna ik er nog wat zinnen achter ging plakken. Zo leek het hem wel handig als ik er iets bij zou zetten over de neerslag en vooral wanneer die neerslag optrad. Bij het schrijven daarvan moest ik bijna tegen m’n principes ingaan; ofwel maanden zonder hoofdletters schrijven. Ik loste het als volgt op:

Door de ligging aan de oceaan, en de relatief hoge breedtegraad heerst er een gematigd zeeklimaat. De zomers zijn warm en de winters zijn zacht. Gemiddeld per jaar valt er zo'n 1200 mm neerslag, waarvan het grootste gedeelte in de winter. Juli is over het algemeen de natste maand.

Maar toch bleef er een gevoel van onvrede. Waarom worden maanden in Nederland nou weer niet met hoofdletters geschreven? Jarenlang had ik de trend gevolgd en had ik maanden braaf zonder hoofdletter geschreven. Het keerpunt kwam precies twee jaar geleden, toen ik dit artikel schreef. Moest "februari" nou met een hoofdletter of niet? Zelf was ik geneigd een hoofdletter te gebruiken, maar toen ik op internet zag dat het zonder hoofdletter werd geschreven, deed ik het ook maar zonder. Later besloot ik maanden toch steeds met een hoofdletter te schrijven.

Gekke gewoonte

Ik vind het een gekke gewoonte dat de maanden in Nederland zonder hoofdletter worden geschreven. In alle andere talen die ik ken krijgen de maanden een hoofdletter. Logisch, het zijn immers namen. Tenminste, een maand als augustus is duidelijk een naam. Augustus zou ik daarom ALTIJD met een hoofdletter schrijven. Minder duidelijk is dat bij een maand als september. Dat is niet veel meer dan een telwoord. Voor de laatste vier maanden zijn helaas niet zulke mooie namen bedacht. Voor het voorjaar wel en die maanden zijn ook nog eens afgestemd op het Noordelijk Halfrond. Zo heeft april (ook een naam!) iets te maken met het "openen" van het jaar. Op het Zuidelijk Halfrond begint op dat moment de herfst pas echt en doet die naam een beetje vreemd aan, vind ik. Misschien moet de kalender maar zes maanden verspringen als je de evenaar oversteekt… 😛

Behalve dat kleine letters voor namen vreemd overkomen bij mij, vind ik hoofdletters ook mooier staan. Ik ben verheugd dat er ook andere mensen zijn die maanden met een hoofdletter schrijven. Die hebben er vast ook over nagedacht. Het is voor een Brit die zich in Nederland vestigt vast ook moeilijk te begrijpen waarom die gekke Hollanders maanden zonder hoofdletter schrijven. Nederlanders zijn daarentegen vaak geneigd de hoofdletters te vergeten in vreemde talen, wat er ook erg knullig uitziet.

Waarom Nederland zo’n buitenbeentje is, wordt in het volgende artikel verklaard:

Iemand legde via een vragenrubriek me het volgende probleem voor: waarom krijgen namen van maanden (en weekdagen) geen hoofdletters? Want je schrijft toch verder alle namen wel met een hoofdletter.

Het antwoord is dat dit zo is vastgesteld in een spellingwet in 1954. Na 1954 was het voorschrift januari, februari, maandag, dinsdag, enzovoorts, met een kleine letter. En dat bleef ook na 1995 zo (na de laatste spellingwijziging).

Maar ja, dit is wel een beetje een "waarom?"-"daarom!"-antwoord.

Daarom voeg ik er nog het volgende aan toe: men maakte die spellingregel, omdat veel hoofdletters een tekstbeeld onrustig maken. Dat kun je zelf constateren als iemand een mailtje schrijft Waarin Hij Zichzelf Erg Belangrijk Vindt. (Of zo boos is dat hij alles IN HOOFDLETTERS GAAT "schreeuwen"). Namen van weekdagen en maanden zijn woorden die vaak terug kunnen keren in een tekst. En zo is men de regel gaan vaststellen dat je unieke namen (als Jeroen, Karel, Amsterdam, de Tweede Wereldoorlog) wel met een hoofdletter schrijft maar namen van maanden en weekdagen niet.

Ik vond de uitleg goed en ik heb er ook wel begrip voor, maar het gaat tegen de regel in dat je namen met hoofdletters moet schrijven. Die regel vind ik belangrijker dan het schreeuwerig maken van die tekst. Die ene hoofdletter maakt m.i. echt het verschil niet. Over de dagen van de week ben ik het wel eens: dat vind ik geen namen; of beter gezegd: ik heb amper een idee waar die namen van afgeleid zijn. Verder hebben dagen van de week voor mij geen speciale betekenis. Natuurlijk is het zaterdag weekend en moet je op maandag weer aan de slag, maar klimatologisch maakt het weinig uit.

Het doet me denken aan vroeger, toen ik de dag in de week wel belangrijk vond. Dan krabbelde ik op mijn notatieformulier de dag in de week, waardoor ik geen idee meer heb wanneer die partij nou gespeeld werd. Vaak ontbrak een datum zelfs en nog vaker ontbrak de naam van m’n tegenstander gewoon. Nou, dat zal nu in ieder geval niet zo snel meer gebeuren. 😉

Ratinglijst

Zo, nou ben ik eindelijk waar ik wilde zijn: bij de nieuwe ratinglijst, de eerste van het jaar, die altijd in februari uitkomt. Vroeger was 'ie er vaak voordat 'ie officieel uit zou komen, tegenwoordig is de KNSB niet meer zo ijverig, ondanks dat ze de berekeningen hebben vereenvoudigd (geen iteraties meer).

Nee, vroeger was het beter. Behalve een slechte service heeft de KNSB het ook voor elkaar gekregen een prima site te verprutsen (dat ding wat ze nu hebben is zoveel lelijker dan wat ze eerst hadden), met als extra nadeel dat er heel veel links (bijvoorbeeld naar oude competitie-uitslagen!) verbroken zijn. En als je dan eens een e-mail stuurt, dan krijg je geen antwoord.

Niet dat de nieuwe ratinglijst me erg vrolijk zal stemmen. M’n rating zal in ieder geval niet zijn gestegen door die drie nederlagen in de KNSB-competitie. Volgende week krijg ik in ieder geval weer een kans op een resultaat en daarmee samenhangend een kans om mijn verliezen weer een beetje te beperken. De witte koning heeft me al wanhopig toegefluisterd dat 'ie niet mat wilde komen te staan. Nou, met de voorzet moet ik toch eens een keer een goed resultaat kunnen behalen. Hopelijk kan ik dan weer met voldoening uitkijken naar de ratinglijst van mei.