Duitsland, het nieuwe Nederland
Vraag een willekeurige voetbalfanaat in Zuid-Afrika naar Oranje en je krijgt een hele spraakwaterval over je heen doorspekt met superlatieven. Het kleurrijke elftal staat nog steeds bekend om zijn samba-achtige voetbal. Anno 2010 is van die aanstekelijke speelwijze weinig meer over. Alleen het resultaat telt nog. Heel sober wordt er naar de eerstvolgende wedstrijd toegeleefd. Er is weinig plaats voor vreugde naast het veld en bijna nog minder op het veld. Uiterst moeizaam werkt Oranje zich door de rondes heen, maar het resultaat mag er zijn: Nederland staat in de finale!
Waar Nederland erg “Duits” speelt, speelt Duitsland ineens “Nederlands”. Altijd was het een ploeg die matig voetbal koppelde aan goede resultaten, maar dat is de laatste tijd niet meer zo. Ineens wordt er prachtig gecombineerd. Voormalige grootmachten als Engeland en Argentinië werden weggespeeld alsof ze niet op het veld stonden. Voor de gedroomde finale tegen Nederland moest “alleen nog even” Spanje, de Europees kampioen, worden verslagen. Heel Duitsland rekende er dan ook op dat het zou lukken.
Het liep echter anders. Duitsland speelde niet zijn beste spel en de Spanjaarden hadden de overhand. In de eerste helft was het duel nog wel redelijk in evenwicht. Beide elftallen speelden mooi voetbal, maar desondanks kwam de bal amper voor een der beide doelen terecht, waardoor de rust met de brilstand werd ingegaan. Na rust was Spanje beter en beperkte Duitsland zich tot kleine speldenprikjes, die de Spaanse defensie niet konden ontregelen. Spanje had de wedstrijd onder controle en na de 1-0 liepen ze geen gevaar meer.
Voor de Duitsers was het een pijnlijke wedstrijd. Ze dachten de finale binnen handbereik te hebben, maar tegen Spanje kwamen ze er niet aan te pas. Hetzelfde gevoel had Nederland twee jaar geleden, toen ze in de groepsfase enkele Europese grootmachten (Italië, Frankrijk) hardhandig versloegen en vervolgens onverwachts ten onder gingen tegen Rusland. Hetzelfde gold voor Duitsland, dat na de winsten op Engeland (“Geen team”) en Argentinië (“Geen verdediging”) wellicht iets te veel op een wolk ging leven en volkomen verrast werd toen het allemaal wat minder liep. Zodoende stierf Duitsland in schoonheid, een typisch Nederlands fenomeen.
De Nederlandse prestaties van het afgelopen EK zijn later sterk gerelativeerd. Het Italiaanse elftal roestte steeds verder vast en maakte op het WK geen beste indruk, Frankrijk worstelde zich met pijn, moeite en arbitrale hulp naar het WK. Op het WK gingen de spelers en coach rollebollend over straat en verliet Frankrijk met het schaamrood op het hele lichaam het toernooi. Zelfs Zuid-Afrika was te sterk voor het team dat helemaal geen team was.
Overigens is het maar de vraag of Nederland het beter gaat doen dan de Duitsers. Als Nederland het nieuwe Duitsland is van vroeger, belooft het verleden weinig goeds. Zo verloor Duitsland twee jaar geleden de EK-finale van Spanje. Optimistischer is de Duitse inktvis Paul, die voorspelde dat Nederland zou winnen. Het beest blijkt de uitslagen verrassend goed te kunnen voorspellen, dus wie weet wordt het een prachtig WK voor ons. In ieder geval krijgt het WK met Nederland of Spanje een nieuwe kampioen. Zowel Nederland als Spanje zijn goede voetballanden die nog nooit succesvol zijn geweest op het WK. Voor Nederland is het echter alweer de derde finale. Zal het rommelvoetbal wel goed zijn voor goud?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten