Belangrijke uitzege Hamilton

Hamilton met comfortabele voorsprong de zomerstop in

Luis heeft in de maand juli goede zaken gedaan in het kampioenschap. Na zijn zeges in Oostenrijk, Engeland en Hongarije won hij in het hol van de leeuw opnieuw. Rosberg kwam er voor eigen publiek nauwelijks aan te pas en kwam niet verder dan een vierde plaats, zodat hij inmiddels alweer tegen een achterstand van 19 punten aankijkt.

Het gaat niet goed met de racerij in Duitsland. Nadat Schumacher in 2012 zijn helm definitief aan de wilgen hing, is het met de belangstelling voor de Duitse Grand Prix, die al jaren afwisselend op de Nürburgring en Hockenheim verreden wordt, bergafwaarts gegaan. De bezoekersaantallen vallen tegen en dat terwijl de oosterburen dankzij Fattle en Rosberg toch heel wat om voor te juichen hebben. Vorig jaar ging de race op de Nürburgring al helemaal niet door en dat zou bijvoorbeeld in het racegekke Engeland ondenkbaar zijn.

Voor Rosberg was de race op de door Hermann Tilke verkrachte Hockenheimring een kans om de leiding in het WK van Luis over te nemen. Op zaterdag zag het er allemaal nog goed uit voor de vicewereldkampioen van 2014 en 2015. Ondanks een technisch defect wist hij in de beslissende kwalificatiesessie de poleposition op te eisen. Net als in Hongarije moest Luis genoegen nemen met de tweede plaats. Achter de Mercedes stonden de Red Bulls. Ricciardo was opnieuw wat sneller dan Max. De Red Bulls waren op hun beurt de Ferrari's weer te snel af. Räikkönen was vijfde, Fattle, die veel te wild reed, was slechts zesde. Best of the rest was ditmaal Hülkenberg, die vanwege een vreemde fout van het team een plekje werd teruggezet, zodat Bottas als zevende zou starten.

Op zondag is alles meteen weer anders, want net als in Hongarije verspeelt Rosberg al gelijk bij de start zijn op zaterdag verworven voordeel. Zijn bolide zwabbert met doorslaande achterwielen alle kanten op, zodat hij niet alleen Luis, maar ook de Red Bulls voorbij ziet vliegen. Max vliegt in de eerste bocht brutaal buitenom voorbij Ricciardo, die meteen Rosberg op zijn dak krijgt. Hij maakt zijn wagen zo breed als de baan en weet zodoende de Mercedes voor te blijven. Rosberg probeert het een ronde later weer, maar faalt en laat zich terugzakken.

De race komt wat tot leven bij de pitstops. Waar Max en de wanhopige Rosberg op de superzachte banden blijven rijden, schakelen de andere coureurs in de top 6 wel over naar de zachte band. Op de zachtere banden kan Max echter geen gat slaan naar teamgenoot Ricciardo. Als Rosberg vroeg in de race voor de tweede keer banden wisselt, doet Max de ronde erna hetzelfde. Hij blijft de Mercedes voor, maar Rosberg heeft andere plannen. Uit het niets duikt hij bij het remmen voor de haarspeldbocht in een gat dat er eigenlijk niet is. Net als in Oostenrijk drukt Rosberg zijn rivaal van de baan door veel te laat in te sturen. Ditmaal blijft blikschade uit, maar Max, die noodgedwongen over de uitloopstrook moest rijden, was not amused. Rosberg kreeg niet lang na het incident een tijdstaf van vijf seconden.

De vraag was of Max daar echt wat aan had, want na Ricciardo's tweede stop ligt Rosberg gewoon weer tweede. Zou hij met zijn superieure Mercedes niet fluitend aan de horizon verdwijnen? Het antwoord is nee, want Rosberg rijdt nauwelijks bij Max weg. Achter hem is Ricciardo nog sneller. De lachende Australiër is op de superzachte banden megasnel onderweg. Max, die zijn zachte banden niet aan de praat kreeg, liet zijn teammaat er maar gewoon langs, waarna Ricciardo het gat naar Rosberg gauw dichtreed.

Bij de laatste serie pitstops gaat het mis voor Rosberg, die nog zijn tijdstraf moet uitzitten. Doordat hij door zijn team eerder tien dan vijf seconden staande wordt gehouden, valt hij terug tot ver achter de Red Bulls. Het wachten is op een aanval van de Finse Duitser, maar die komt nooit. Rosberg blijft op een handvol seconden achter Max aan hobbelen, zodat de posities vooraan ongewijzigd blijven. Na 67 slaapverwekkende rondjes wint Luis, voor Ricciardo, Max en een gebroken Rosberg. Op gepaste afstand komen de Ferrari's binnenhobbelen. Fattle smaakte nog wel het genoegen om zijn teammaat te kloppen, maar verder viel er voor Ferrari, dat de tweede plek in het constructeurskampioenschap verspeelde, weinig te genieten.

Op grote afstand werd Hülkenberg zevende, voor een sterk rijdende Button. Bottas viel in de slotfase terug naar de negende plaats, terwijl Pérez Alonso nog vlak voor het sluiten van de markt de tiende plaats afpakte. Het enige opmerkelijke was verder dat ditmaal beide Toro Rosso's totaal niet uit de verf kwamen en dat de Brazilianen Massa en Nasr als enige de finish niet zagen.

Zodoende gaat Luis met een voorsprong van bijna een Grand Prix-zege de zomerstop in en dat hadden waarschijnlijk maar weinig mensen voorspeld toen hij na vier races een straatlengte achterlag op zijn teammaat. De vierde wereldtitel lonkt.

Erdogan in Nederland

Wij lompe, botte Nederlanders. Wij denken anderen altijd de maat te moeten nemen. We hebben onze mond altijd vol van vrijheid van meningsuiting, maar ondertussen hebben we zelf ook enorm lange tenen.

Afgelopen week was het Leiden Chess Tournament aan de gang. De dagverslagen op de site werden verzorgd door Jan Bey. Het verslag was via schaaksite aangeprezen en onderbewust verwacht je er dan net wat meer van. Meestal doen schaakverslagen me weinig. Ze zijn vaak saai geschreven, zonder humor erin, maar dit keer kreeg ik er echt kromme tenen van. Het verslag begon namelijk zo:

‘Taalgrappen’ zijn Beyna altijd leuk. Dat wil zeggen, met uitzondering dat als je als scribent (twee keer als, hmm..) een uitglijertje maakt of de grap die je maakt niet te begrijpen is. Zo probeerde ik gisteren in mijn dagverslag GM Postny te citeren, maar ik begreep de post niet. Hup, meteen alweer een voorbeeld van zo’n taalgrapje.

Het deed me denken aan een aflevering van het programma Take me out, een programma waarin doorgaans een of ander kansloos type door een panel van dertig zeer kritische dames werd weggestemd. Ooit was er ene Sander, die al werd weggestemd voordat hij een woord had gezegd. Nadat hij was afgedropen vertelde hij dat hij het jammer vond dat hij door iedereen was afgewezen, omdat hij wel een goed gevoel voor humor had. Achteloos schudde hij de volgende dijenkletsers uit zijn mouw:

Ik heb mijn trein gemist, ik denk dat ik maar naar Schiphol.

George vertelde een grap maar ik snapte de clou nie.

Het wordt laat dus ik denk dat ik maar bij Brad pit.

Vanwege de niet al te vleiende associatie besloot ik maar een reactie achter te laten:

Hou die taal”grappen” in het vervolg maar voor je. Dit is echt te pijnlijk.

Later die dag kreeg ik een mailtje terug.

Hi  , your account with username "Hondekop" has been blocked.

Daarmee werd Hondekop er een in een lange rij van geblokkeerde accounts. Iedereen die ooit een iets te bijdehante opmerking heeft gemaakt, heeft dat met verlies van zijn account moeten bekopen. Ik begrijp best dat sites liever alleen maar positieve reacties krijgen, maar juist van de kritische geluiden valt veel te leren. Als iets goed is, dan moet je dat kunnen zeggen, maar als iets niet goed is toch ook? Zelf zou ik ook graag wat meer feedback op mijn eigen stukken willen krijgen.

Los daarvan is het blokkeren van een account bij het minste of geringste een erg zware maatregel. Een waarschuwing geven of de reactie verwijderen kan immers ook. Ieder mens heeft scherpe randjes en het moet niet zo zijn dat mensen een onwelgevallige mening maar voor zich houden omdat ze bang zijn dat ze geband worden. Discussies van GeenStijl-niveau komen niet voor op schaaksite, al was het maar omdat er sowieso weinig wordt gereageerd. Kennelijk ben je alleen welkom als je met twee woorden blaft en netjes een pootje geeft en dat is niet iets waar schaaksite trots op zou moeten zijn. Erdogan is ook in Nederland.

Hamilton wint slaapverwekkende Grand Prix van Hongarije

Dankzij een eenvoudige overwinning heeft Luis de leiding in het WK van teamgenoot Rosberg overgenomen. De Finse Duitser was nooit ver weg, maar was nooit bedreigend. Op grote achterstand werd Ricciardo derde.

De Hungaroring en slaapverwekkende races: die twee begrippen zijn al jarenlang onlosmakend met elkaar verbonden. Zelfs de pretbanden van Pirelli lijken daar weinig aan te kunnen veranderen. Alleen de weergoden lijken de boel te kunnen opschudden. Helaas zijn regenraces in het doorgaans kurkdroge Hongarije zeldzaam. Alleen in 2006, 2011 en 2014 werd de race onder natte omstandigheden verreden en in die races gebeurde meer dan in de andere races bij elkaar.

Ditmaal werd alleen de kwalificatie onder wisselende omstandigheden verreden. De kwalificatie werd aanvankelijk tot vier keer toe onderbroken vanwege de hevige regenval en ongevallen. Achtereenvolgens smeten Ericsson, Massa en Haryanto hun wagens in de muur. Door het oponthoud duurde de kwalificatie uiteindelijk bijna twee uur. Het venijn zat hem in de staart, want op de opdrogende baan wist Rosberg Luis in de laatste seconden van de poleposition te verdringen. Achter de Mercedes stonden de Red Bulls. Ricciardo was ditmaal sneller dan Max, die op zijn beurt ruim sneller was dan Fattle. De andere Ferrari stond nog verder weg: Räikkönen was een van de slachtoffers van de wisselende omstandigheden en kwam niet verder dan een veertiende plek. Konden de Red Bulls de Mercedes op dit bochtige parcours in de race bedreigen?

Bij de start lijkt het er wel op. De Red Bulls komen allebei prima weg. Polesitter Rosberg komt matig van zijn plaats en wordt links en rechts voorbijgereden. Luis schiet hem binnendoor voorbij, Ricciardo gaat hem buitenom voorbij. Slechts twee bochten lang heeft Red Bull een voet tussen de deur bij Mercedes, want bij het aanremmen voor de derde bocht gaat Rosberg Ricciardo weer buitenom voorbij. Max weet Fattle net voor te blijven. Met zijn vijven stormen ze weg bij de rest van het veld, aangevoerd door de verrassend snelle Alonso.

Aanvankelijk kunnen de Red Bulls de Mercedes goed bijbenen. Max klaagt in de openingsfase zelfs dat hij wordt opgehouden. Pas na een rondje of tien gaan de grijze bolides echt op het gas, waarna ze gauw bij de Red Bulls wegrijden. Achter hen komt Fattle na een rustig begin ook opzetten. Op het moment dat hij vlak achter Max zit, haalt Ferrari hem naar de pits. Red Bull reageert door eerst Ricciardo en daarna Max naar binnen te halen. Ricciardo blijft Fattle nog net voor, maar Max valt terug tot achter zowel Fattle als Räikkönen. De Fin was in de gele zachte band gestart, in plaats van de rode superzachte band. Het idee was dat hij zodoende via de pitstops van anderen kon oprukken. Het idee lijkt te werken, want hoewel hij in de openingsfase veel tijd achter Grosjean had verloren, verbeteren zijn rondetijden aanzienlijk als hij vrij baan heeft. Max komt de Fin maar niet voorbij.

Pas als Räikkönen na dertig ronden nieuwe banden haalt, heeft Max vrij baan. Hij ligt dan echter tien tellen achter Fattle, die op zijn beurt weer een paar tellen achter Ricciardo ligt. De Australiër heeft de Mercedes nog steeds in het vizier. Sterker nog: hij rijdt het gat naar de grijze bolides langzaam dicht. Red Bull ruikt zijn kans en halverwege de race halen ze Ricciardo voor de tweede maal naar de pits. Het idee was om hem via een vroege pitstop langs de Mercedes te werken. Het plannetje faalt, want op het moment dat Ricciardo gestopt is, gooit Luis het tempo omhoog. Het werkt perfect en na de stops rijden de Mercedes nog steeds aan kop. Het gat naar Ricciardo is zelfs alleen maar groter geworden.

In de slotfase kan Ricciardo zich richten op het verdedigen van de laatste podiumplaats, want Fattle hengelt hem in de slotfase langzaam binnen. Ver achter hen zitten Max en Räikkönen in eenzelfde situatie. De Fin was lange tijd de snelste man op de baan en reed na zijn stop zonder veel problemen het gat naar Max dicht. Net als eerder in de race zitten de twee achter elkaar, maar nu zijn de rollen omgedraaid. Zou Max het houden? Op het rechte stuk gaat de Ferrari als een brandweer en keer op keer duikt Räikkönen aan het eind van het rechte stuk naast Max op. Max verdedigt zijn vijfde plek met hand en tand. Iets te fanatiek volgens Räikkönen, die zijn voorvleugel beschadigt op de Red Bull. Met de kleine beschadiging komt hij nog één keer in de buurt van de Red Bull, maar een echte serieuze inhaalpoging komt er niet meer van.

Hetzelfde geldt voor het gevecht aan kop. Rosberg probeert Luis langzaam binnen te hengelen, maar iedere keer als hij te dichtbij komt geeft Luis weer een dot gas. Na 70 slaapverwekkende ronden komt Luis als eerste over de streep. Met zijn overwinning veroverde hij de leiding in het WK op Rosberg. De Finse Duitser, die na vier races al een voorsprong had van 43 punten op zijn teammaat, wist dat hij de race bij de start had verloren. Tevredener zal Ricciardo zijn geweest, die zijn ex-teamgenoot tot aan de finishvlag voor wist te blijven. Max hield Räikkönen nog net achter zich, maar baalde als een stekker. Op snelheid legden de Red Bulls het af tegen de Mercedes en op tactisch vlak werden ze afgetroefd door Ferrari. Desondanks naderde l'équipe de Christian Horner de mannen uit Maranello tot één punt.

Op grote achterstand werd Alonso zevende, voor een solide presterende Science. Bottas werd negende en Hülkenberg pakte het laatste punt. Dat was een hard gelag voor Palmer, die de Duitser in een rechtstreeks pitstopduel had geklopt, om niet lang daarna te spinnen, waardoor hij achter beide Force India's eindigde. Ook Button, die als achtste vertrok, zal zich meer van de race hebben voorgesteld. Zijn wagen viel in de openingsfase stil en toen hij weer op gang was gekomen, was hij veroordeeld tot een middagje ploeteren in de achterhoede. Uiteindelijk ging de wagen alsnog stuk. Verliezer van het weekend was echter Massa, die na zijn verprutste kwalificatie geen barkruk meer voorbijkwam en op een schandalige achttiende plek bleef steken. Zijn dagen lijken geteld.

Zo eindigde een weinig enerverende race met een nieuwe WK-leider. Volgende week wordt de eerste seizoenshelft in Duitsland afgesloten. Reken maar dat Rosberg voor eigen publiek een en ander wil rechtzetten. Dat wordt dus smullen!

23 + 7 = 30

Die goede oude tijd... Zo zag het Apenhoofd eruit voordat hij 23 - 1 werd.

Het was een mooie dag, met een hoop vrienden en nog meer peuzelmaterie. We deden een spel dat al iets van vijf jaar onaangeroerd bij mij in de kast had gelegen en 's avonds hadden we als slotstuk de wedstrijd Duitsland - Italië. Zo zag mijn nog-geen-30-feestje eruit. Vandaag is het dan toch gebeurd: ik ben 30 geworden. Moet ik me nu oud voelen of ben ik nog steeds jong?

Terugkijkend op het afgelopen decennium zijn er zeker dingen die mijn verwachtingen hebben overtroffen. Dat ik een baan op de universiteit en twee wetenschappelijke publicaties op mijn naam zou hebben, dat had ik tien jaar geleden echt niet kunnen bedenken. Of dat ik een boek zou uitbrengen. En dat ik een schaakrating van boven de 2200 zou hebben, had ik toen waarschijnlijk ook niet geloofd. Maar er zijn ook een hoop dingen tegengevallen. Een vriendin vinden wordt alsmaar moeilijker en de hoeveelheid sociale contacten houdt op dit moment niet over.

Heel wat enerverender was de beginperiode als twintiger, die op zondag 23 juli 2006 begon. Een paar dagen daarna speelde ik in Dieren mee in het Open Nederlands Kampioenschap. De sfeer op de camping was erg goed en ik verdiende mooi 70 euri met een goed resultaat in de reservegroep. Meteen daarna was het Open Nederlands Jeugdkampioenschap, toen nog in Hengelo. Ondanks dat dat toernooi voor geen meter liep, heb ik er nog wel goede herinneringen aan. Mijn laatste toernooien als jeugdspeler, het 60-jarige jubileum van de Baarnse Schaakvereniging en de vele stukjes van Johan Hut over mijn club BSG: alle goede dingen kwamen samen in die tijd. Voor mijn gevoel werd ik in die tijd veel meer geleefd dan nu en regen de hoogtepunten zich aaneen.

Vandaag de dag zijn de hoogtepunten schaarser en moet ik mijn voldoening halen uit kleine dingen. Het leven zou me nu toe moeten lachen, maar doet dat nog niet echt. Toch heb ik er vertrouwen in dat het over tien jaar heel anders is. Het tij kan niet tegen blijven zitten en in de tussentijd zal ik een hoop verwachtingen hebben overtroffen. Iedere dag is weer een les om te overleven in deze harde wereld. Ooit zal me dat ook lukken en dan zal ik ook echt intens gelukkig zijn. Ik kijk al naar dat moment uit.

Niet verliezen is ook winnen

EK gaat uit als een nachtkaars

Het was niet veel en het wilde ook niet veel worden: het EK Voetbal in Frankrijk zal niet de geschiedenis ingaan als het spectaculairste EK ooit. De hoogtepunten waren schaars en de angst om niet te verliezen won het van de wil om te winnen. Uiteindelijk won Portugal in de verlenging van gastland Frankrijk. Hoe kon het ook anders.

Grappig was wel de manier waarop beide landen de finale haalden: waar Frankrijk zonder problemen door de groepsfase wandelde en vervolgens in de knock-outfase de ene na de andere gerenommeerde tegenstander op zijn rug legde, overleefde Portugal de groepsfase maar ternauwernood en alleen omdat ditmaal vier van de zes nummers drie in het toernooi bleven. Opmerkelijk genoeg wisten ze desondanks de sterkste tegenstanders te ontlopen: zo werd Spanje door Italië uitgeschakeld, dat vervolgens door Duitsland op strafschoppen werd verslagen. Vervolgens maakte Frankrijk de wereldkampioen een kopje kleiner. Portugal hoefde "alleen maar" landen als Polen, Kroatië en het verrassende Wales te verslaan en dat deden ze alsnog uiterst moeizaam.

Het moet gezegd worden: Portugal groeide in het toernooi, terwijl Frankrijk in de finale zonder stoom leek te zitten. Ondanks dat sterspeler Ronaldo al binnen een half uur naar de kant moest, hield Portugal redelijk eenvoudig stand. De vraag was dan ook waarom de Portugezen Edèr niet wat eerder inbrachten, want hij was in zijn eentje gevaarlijker dan de rest van zijn team. Toch ontsnapte Portugal vlak voor tijd, toen keeper Rui Patricio in de korte hoek geklopt werd. De paal bracht redding en in de verlenging sloegen de Portugezen toe. Het was niet eens echt onverdiend te noemen.

Waar de Portugezen nog tot diep in de nacht feestvierden, was het publiek eigenlijk de grote verliezer, want met een gemiddelde van 2,12 doelpunt per wedstrijd werd er bar weinig gescoord. En dat terwijl vijf van de vijftien wedstrijden in de knock-outfase op een verlenging uitdraaiden. Zoals bij zoveel sporten is de aardigheid er een beetje af bij voetbal. De frivoliteit is weg en alsmaar verdedigen is te aantrekkelijk geworden. Want niet verliezen is uiteindelijk gewoon winnen.

Uitslagen in de voorrondes van het EK.

Uitslagen in de knock-outfase van het EK.

Na regen komt toch zonneschijn

Copse, Maggots en Becketts: dat zijn stuk voor stuk waanzinnige bochten. Silverstone is nog altijd een van de mooiste circuits op de Formule 1-kalender. Het vloeiende bijna 6 kilometer lange circuit op het militaire vliegveld is een welkome afwisseling op de vele fantasieloze Tilkedromes. Helaas bevestigen de Britse Grand Prixs keer op keer waarom we die fantasieloze Tilkedromes nodig hebben: doordat de aerodynamica een hoofdrol speelt in de vele snelle bochten, zijn de snelheidsverschillen tussen de teams enorm en is het bijna onmogelijk om iemand in te halen. Desondanks blijft de race volle tribunes trekken en daarvoor verdienen de vele Engelse raceliefhebbers een dik compliment. Voor de derde keer op rij konden ze toezien hoe hun held de race won.

In een ronderecord joeg Luis op zaterdag zijn grijze bolide over de piste. Hoewel een van zijn snelste ronden hem nog werd afgepakt omdat hij bij het uitkomen van een bocht buiten de baan was geraakt, stond er geen maat op de drievoudig wereldkampioen. Teamgenoot Rosberg moest een aantal tienden toegeven en startte als tweede, ondanks dat hem nog een straf boven het hoofd hing vanwege te langzaam rijden. De stewards zagen het vergrijp door de vingers, wat betekende dat de Red Bulls de tweede startrij in bezit namen. Voor het eerst dit seizoen was Max sneller dan Ricciardo en daar had de lachende Australiër flink de pee in. Wel stond hij nog voor de Ferrari's. Räikkönen, met een contract voor volgend jaar op zak, klopte Fattle, die voor de tweede keer op rij vijf plekken kon inleveren vanwege een versnellingsbakwissel. Het betekende dat de viervoudig wereldkampioen zich pas in de middenmoot terugvond.

Als een brexit

Zouden de Ferrari's zich, net als vorig jaar, in de race nog kunnen revancheren voor hun zwakke kwalificatie? Het antwoord is nee, want vlak voor de start waait er een stevige bui over het circuit, tot verrassing van de lokale meteorologen. Hoewel het is opgehouden met regenen als de race begint, is de baan nog drijfnat en dus begint de race achter de safetycar. Vijf lange ronden voert de derde Mercedes het veld aan, tot ongenoegen van Luis, die vindt dat de personenauto veel te traag is en staat te popelen om aan de race te beginnen.

Als de race dan eindelijk echt van start gaat, rijdt Luis met een noodgang weg bij Rosberg, die zich niet bepaald als een vis in het water voelt in de lastige omstandigheden. Achter hen duiken meteen al de eerste coureurs de pits in om hun regenbanden in te wisselen voor intermediates, wat deed vermoeden dat de safetycar het veld veel te lang had aangevoerd. De baan is op sommige plaatsen nog verraderlijk glad, zo moet ook Wehrlein ondervinden. De Duitser, die in Oostenrijk nog de held was, glibbert in de eerste bocht hulpeloos van de baan, waarna hij zijn bolide in de enige grindbak op het circuit ingraaft. Door het ongeluk rukt de virtuele safetycar uit. De koplopers gebruiken de virtuele-safetycarfase om hun pitstop te maken en blijven aan de leiding. Pérez blijft na zijn stop Ricciardo, die de ronde ervoor was gestopt, voor.

Op de halfnatte baan gebeurt vervolgens weinig. Er begint langzaam een droge lijn te ontstaan, maar ernaast is de baan nog steeds spekglad. Op intermediates heeft Rosberg een beter tempo te pakken en langzaam probeert hij Luis binnen te hengelen. Achter hem is Max echter nog sneller. Hij besluit verstandig genoeg zijn banden steeds op de natte stukken te koelen, in tegenstelling tot Rosberg, die op de steeds droger wordende baan zijn banden langzaam oprookt. Terwijl Fattle al naar slicks overstapt, gaat Max Rosberg buitenom in een van de snelle bochten voorbij. In de eerste ronde waarin hij vrij baan heeft rijdt hij meteen al de snelste raceronde.

De pitstops voor droogweerbanden zijn dan echter al in volle gang. De Mercedes stoppen tegelijk en dat brengt de leiding kortstondig in de handen van Max, die een ronde later stopt en stevig op de tweede plaats blijft rijden.

Spanning in de eerste bocht

Als het hele veld op droogweerbanden staat, blijkt hoe verraderlijk het circuit nog is. In de eerste bocht gaan constant rijders rechtdoor. Zelfs raceleider Luis verkent even de uitloopstrook. Max gaat ook twee keer wijd. Slechter vergaat het de Ferrari-rijders, die allebei een keer dwars gaan en dat met het verlies van enkele plaatsen moeten bekopen. Alonso ploegt zelfs de grindbak om als hij op hoge snelheid van het circuit schiet. Wonder boven wonder kan hij zijn weg weer vervolgen. Dat kan Haryanto niet. Zijn race eindigt tegen de muur aan het eind van de grindbak.

Op steeds droger wordende baan begint Rosberg Max op te jagen. Ver achter hen is Ricciardo eindelijk Pérez voorbijgegaan, zodat hij weer vierde ligt. Zou Max het kunnen houden? In de snelle bochten kan hij niet echt een gaatje slaan, maar het naar vroegere maatstaven lange Hangar Straight is ook niet zo heel lang. Zelfs met DRS slaagt Rosberg er niet in langs de Red Bull te komen, maar hij komt wel steeds heel dichtbij. Met nog veertien ronden te gaan lukt het hem dan toch. Meteen maakt Rosberg jacht op Luis, die vooraan rustig aan het toeren is. Wat zou Max doen? Zou hij meteen de pits in duiken om de Mercedes op nieuwe banden aan te kunnen vallen?

In de middenmoot zijn de late pitstops niet van de lucht. Zo probeert Massa zich nog in de middenmoot op te werken. De Braziliaan was niet bepaald blij met Fattle, die hem bij een inhaalactie van de baan had gedrukt, wat de Duitser een strafje opleverde. Ook Alonso ging nog naar de pits. Misschien wilden ze bandenleverancier Pirelli niet te veel tegen de haren in strijken door niet te lang op dezelfde banden door te blijven rijden, want echt veel profijt hadden ze niet van hun nieuwe banden.

Kletskous

Vooraan worden er geen pitstops meer gemaakt en dus lijken de posities vast te liggen. Rosberg jaagt nog op Luis, maar hoewel hij hier en daar wat tienden van zijn achterstand afknabbelt, wordt Luis er niet zenuwachtig van. Sterker nog: het is Rosberg die in de slotfase de schrik van zijn leven krijgt als hij niet meer kan terugschakelen. Hij valt stil, waarna het team hem letter voor letter instrueert wat hij moet doen. Dat was op zijn zachtst gezegd apart te noemen, want sinds een jaar zijn dergelijke instructies strikt verboden. Het doel van de maatregel was om de races weer wat onvoorspelbaarder te maken, maar zo nu en dan zorgen de regels voor gevaarlijke situaties, zoals vorige week, toen Pérez niet op de hoogte was dat hij bijna geen remmen meer had, zodat hij aan het eind van de race met een noodgang in de muur klapte. Wat het nog vreemder maakte was dat Mercedes Luis in Bakoe geen instructies wenste te geven.

In ieder geval heeft Rosberg het lek gauw weer boven en is hij op snelheid voordat Max weer op zijn staart zit. In de laatste ronden moet de Finse Duitser Max zonder zevende versnelling achter zich zien te houden en dat lukt hem zonder al te veel moeite. Zodoende wint Luis onbedreigd, voor Rosberg en Max. Op grote achterstand werd Ricciardo vierde. Räikkönen pakte in de slotfase Pérez nog de vijfde plek af, maar dat was voor Ferrari niet meer dan een doekje voor het bloeden. Fattle finishte achter de Force India's en tussen de Toro Rosso's van Science en Kwjat in als negende en dat kan gerust als een wanprestatie worden gekenschetst. Nog slechter waren de Williams' op dreef. Vorig jaar reden ze nog een tijd aan de leiding, dit jaar was het huilen met de pet scheef. Door zijn late stop viel Massa nog buiten de punten. Aan Bottas' race kunnen maar beter geen woorden worden vuilgemaakt. De McLarens finishten wat teleurstellend tussen de Williams' in. Nasr won het duel van de achterhoedeteams door Gutiérrez voor te blijven. Magnussen gaf vlak voor tijd op, net als teammaat Palmer, die door gestuntel in de pits een volle ronde had verloren. Ericsson en Grosjean kwamen vanwege technische mankementen niet aan de finish.

Met zijn zege verkleinde Luis het gat naar Rosberg naar vier punten en daarmee is de situatie in de titelstrijd hetzelfde als twee jaar geleden. Räikkönen sprong met zijn vijfde plek naar een nauwelijks verdiende derde plek in het kampioenschap, terwijl Fattle terugviel naar de vijfde plaats, nog maar negen punten voor Max. Een rampjaar dreigt voor Ferrari. Voor Luis lonkt alweer zijn vierde wereldtitel na weer een dominant optreden. Als een kind zo blij rende hij na afloop naar het publiek, dat tijdens de podiumceremonie langzaam bezit nam van het circuit. Na enkele moeilijke jaren wil de zon weer uitbundig schijnen voor ze. Weer of geen weer.

PS: Na afloop kreeg Rosberg 10 seconden straf vanwege de instructies die hij over de boordradio had ontvangen, zodat hij zijn tweede plek aan Max kwijtraakte. Hierdoor staat hij nog maar een punt boven Luis in het kampioenschap.

Minder teams, meer spektakel

Tikkie breed, terug naar de keeper, eindeloos rondspelen op de eigen helft: op het Europees Kampioenschap Voetbal in Frankrijk wordt geen reclame gemaakt voor de sport. De wedstrijden zijn bijna zonder uitzondering slaapverwekkend en dat komt omdat er te veel landen meedoen. Kwantiteit over kwaliteit: dit keer zijn 24 in plaats van de gebruikelijke 16 landen van de partij en het resultaat daarvan is op het veld terug te zien. Iedereen is bang om te verliezen en gescoord wordt er nauwelijks.

Als Nederlander is een beetje nederigheid wel op zijn plaats, want Oranje zit niet eens bij de minst slechte 24 van Europa. Het Nederlands Elftal bleef in de middenmoot steken in een poule met IJsland, Turkije en Tsjechië. Laatstgenoemde ploegen lagen er al in de poulefase uit, wat doet vermoeden dat Oranje op het EK niets, maar ook niets te zoeken had. Het is allemaal de schuld van Guus Hiddink, die bij zijn aanstelling vol bravoure aankondigde beter spel aan dezelfde resultaten als onder Van Gaal te koppelen. Uiteindelijk bleef het slechte spel behouden en vielen de resultaten steeds slechter uit. Zijn Blinde opvolger kon het tij vervolgens niet meer keren. Hopelijk kan de Gouden Generatie op het WK in 2018 weer schitteren, maar dat is nog ver weg.

Het EK zit er in ieder geval alweer bijna op. De finish is in zicht en grappig genoeg beginnen de wedstrijden nu leuker te worden. Waar de wedstrijden in de poulefase vooral in 0-0, 1-0 of 1-1 eindigden, sloeg de vlam in de knock-outfase wel zo nu en dan in de pan. Juist op het moment dat de teams beter aan elkaar gewaagd raakten, werd er meer gescoord:

In de knock-outfase werd meer gescoord dan in de poulefase.

Zo baarde België opzien door in de achtste finale de Hongaren met 4-0 in de pan te hakken, terwijl Duitsland met 3-0 van het doorgaans stugge Slowakije won. Desondanks waren er nog genoeg saaie wedstrijden.

Zo waren de kwartfinalewedstrijden Polen - Portugal en Duitsland - Italië het aanzien nauwelijks waard. Het verschil was dat Polen en Portugal wel scherp waren vanaf elf meter. Een misser van Bwasjtsjikovski werd het land aan de Oostzee meteen fataal. Heel wat meer slippertjes permitteerden Italië en Duitsland zich. Vooral de Italiaanse bondscoach zal nog wel een hele strontkar over zich heen hebben gekregen vanwege zijn "briljante" Van Gaal-achtige wissel. Hij bracht vlak voor tijd Zaza in, die het vervolgens presteerde om de strafschop over te schieten. De Duitsers staken de helpende hand toe in de persoon van de verongelijkte Müller, die zijn woede en frustratie omzette in een slap rollertje. Vervolgens schoot Ösill op de paal en kwam Italië al bijna op matchpoint. De in Nederland bekende ijdeltuit Pellè presteerde het om een halve meter naast te schieten. Vervolgens knalde Bonucci ook op de paal en wist Zwijnstijger de bal als een Seedorf over te schieten. Met meer geluk dan wijsheid stapte Duitsland na 18 strafschoppen als winnaar van het veld, maar wat een klucht...

Heel wat leuker waren de andere twee wedstrijden. Zo speelde België tegen de streek in het zuidwesten van het Verdeelde Koninkrijk. Een makkelijke indeling en al na een kwartier zaten de zuiderburen op rozen: 1-0 voor, terwijl Wales alweer drie gele kaarten te pakken had. Wat daarna gebeurde is echter moeilijk te bevatten. Wales begon slimmere overtredingen te maken (of de scheidsrechter had geen zin meer om voor ieder wissewasje naar zijn borstzak te grijpen) en drong België terug. Of België liet zich terugdringen, waarschijnlijk hopend op een counter. Het kwam er niet van, want al gauw zette Wales het veldoverwicht om in de gelijkmaker. De manier daarop was tekenend voor de wedstrijd. Bij een corner stonden de spelers van België en Wales op een hoopje. Een Belg liet zich uit het hoopje drukken, waarna een pipo van Wales vrij kwam te staan en hard raak kon schieten. In de tweede helft ging het van kwaad tot erger voor de Rode Duivels, die uiteindelijk met 3-1 verloren in Rijsel.

Tot slot liet Frankrijk zien hoe je IJsland aanpakt. Nadat de vulkaaneilandbewoners ook Engeland aan de zegekar hadden gebonden, werden ze door het gastland volkomen vernederd. Na 45 minuten eenrichtingsverkeer stond Frankrijk met 4-0 voor en gingen in IJsland de tv's uit en de gordijnen open. Na rust kwam IJsland nog terug naar 5-2, maar het was too little too late.

Woensdag en donderdag worden de halve finales gespeeld. Overmorgen speelt het ontiegelijk saaie Portugal tegen Wales en de dag erna is de topper Duitsland - Frankrijk. Iets om naar uit te kijken.

Spielberg revancheert zich

Een falend Ferrari, Rosberg die de druk niet aankon en Max die teamgenoot Ricciardo het snot voor de ogen reed: de Grand Prix van Oostenrijk was eigenlijk maar een gewone race in het knotsknettergekke seizoen 2016. Luis won en zette de druk er bij Rosberg weer vol op.

Het gelazer begon al in de vrije trainingen, toen de coureurs de aanpassingen van de Red Bull Ring zelf op waarde konden schatten. Door de nieuwe asfaltlaag was het circuit een stuk sneller geworden en dankzij de ultrazachte band gingen de ronderecords van ruim een decennium geleden eraan. Maar de scheidslijn tussen winnen en verliezen was flinterdun, zoals Max bewees. Hij beschadigde keer op keer zijn auto op de hoge curbstones, die moesten verhinderen dat de coureurs de baan te veel af zouden snijden, en was daar niet blij mee. Hij kreeg weinig bijval van zijn collega's.

Een dag later hield hij wijselijk zijn mond nadat Kwjat in de kwalificatie met een noodgang van de baan zeilde toen zijn ophanging als een luciferhoutje afbrak over de curbs. Eerder die dag had Rosberg eenzelfde crash gehad in de vrije training, waardoor de Finse Duitser nog van geluk kon spreken dat hij aan de kwalificatie mee kon doen. Wel zou hij, net als Fattle, vijf plekken worden teruggezet vanwege een versnellingsbakwissel. Het betekende dat de Finse Duitser vanaf de derde startrij moest vertrekken, terwijl Luis gewoon de pole pakte. Hülkenberg en Button verrassen in de regenachtige kwalificatie met een tweede en derde plaats, voor Räikkönen. Red Bull kwam voor eigen publiek niet goed voor de dag en dat hadden ze te danken aan een slecht staaltje timing. In de regenachtige kwalificatiesessie waren ze niet op het juiste moment op de juiste plaats en dat resulteerde in een vijfde startplaats voor Ricciardo en slechts een achtste voor Max. Wel hadden ze een joker achter de hand: net als de Ferrari's startten de paarse bolides de race op de rode banden, in plaats van de erg kwetsbare paarse ultrazachte banden, wat een voordeel in de race kon zijn.

Bij de start spuit Luis ervandoor. Hülkenberg komt amper van zijn plaats en ziet Button, Räikkönen en Ricciardo passeren. Ricciardo krijgt hij nog wel te pakken, maar dat is ook wel het hoogtepunt van zijn race. Samen verliezen ze steeds meer terrein in de subtop. Max heeft het gaspedaal wel gevonden en in het kielzog van Rosberg werkt hij zich op naar voren. Het enige obstakel is Button nog, die nog steeds dapper op de tweede plek rijdt. Als zijn superzachte banden grip beginnen te verliezen, is er geen houden meer aan. Nadat Räikkönen, Rosberg en Max hem voorbij zijn gereden, gaat hij maar naar de pits.

Mercedes besluit een gokje te wagen in het pitstopcasino en haalt Rosberg al vroeg naar de pits. Hij vindt zich in de staart van de middenmoot terug. Hij rekent hier en daar een auto in, maar de meeste plekken wint hij als de coureurs in de middenmoot ook hun banden verwisselen. Max stopt een aantal ronden later en komt weer vlak achter de Mercedes op de baan.

Het betekent dat Luis en de Ferrari's vooraan het rijk alleen hebben. Een behoedzaam rijdende Luis weet zijn paarse banden verdomd lang in leven te houden. Räikkönen blijft op vier seconden achterstand bungelen, waarna Ferrari hem maar naar de pits haalt. Vervolgens stopt Luis en leidt Fattle. De viervoudig wereldkampioen stelt zijn eerste stop lang uit en verliest zeeën van tijd op zijn versleten banden. In zijn spiegels worden de Mercedes van Rosberg en Luis (die door zijn late stop zelfs zijn plek aan Rosberg was kwijtgeraakt) steeds groter. Wat was Ferrari van plan?

We zullen het wel nooit weten, want bij het ingaan van de 27e ronde klapt Fattles rechter achterband op volle snelheid uit elkaar. Net als vorig jaar in België had Ferrari zijn coureur te lang op versleten banden door laten rijden. Wonder boven wonder loopt het goed af en kan Fattle ongedeerd uitstappen, maar door het ongeluk had hij alweer zijn derde DNF van het seizoen te pakken.

Het wrak staat midden op de baan en dus rukt de safetycar uit. Bij de herstart rijden de Mercedes weer langzaam weg bij de rest van het veld, aangevoerd door de Red Bulls. Opmerkelijk genoeg weet Rosberg zelfs nog langzaam bij Luis weg te rijden, ondanks dat Luis later in de race zijn banden had gewisseld. Om het nog vreemder te maken haalt Mercedes de drievoudig wereldkampioen tegen het eind van de race nogmaals naar de pits. Rosberg volgt een ronde later en dat brengt de leiding in handen van Max.

Wat volgt is een wilde klopjacht op de Red Bull. Terwijl Max zich langs de achterblijvers moet slalommen, ziet hij de Mercedes ook steeds groter worden in zijn spiegels. Tot ongenoegen van Luis is Rosberg bij zijn stop naar andere (de superzachte) banden overgestapt. Ondanks het bandennadeel begint Luis zijn teamgenoot steeds meer op te jagen. Rosberg heeft handen en voeten nodig om Luis voor te blijven. In de tussentijd moet hij ook nog langs Max zien te komen. Die kan de grijze bolide nog een keer afstoppen, maar op het volgende rechte stuk is Rosberg er alsnog voorbij. Luis volgt even later.

Achter Max is Räikkönen EIN-DE-LIJK langs Ricciardo gegaan, waarna hij jacht maakt op Max' derde plaats. Zou hij het houden? Of ging de opgeleefde Ferrari er bij het sluiten van de markt alsnog met de laatste podiumplaats vandoor?

Aan kop is de spanning ook om te snijden. Rosberg moet zich langs het verkeer knokken en dat kost hem zichtbaar moeite. Toch ziet het er goed voor hem uit als hij de laatste ronde een halve seconde voor zijn teammaat ingaat. Maar dan gebeurt het. Rosberg maakt een fout in de eerste bocht, waardoor Luis aan zijn staart kan komen. Rosberg verdedigt de binnenkant, waarna Luis zijn wagen er in de tweede bocht buitenom naast probeert te zetten. Rosberg doet alsof hij de grijze bolide niet ziet en duwt zijn teammaat rücksichtslos van de baan.

Over de uitloopstrook keert Luis terug op de baan, waar Rosbergs beschadigde wagen voor een ware vonkenregen zorgt. Zonder voorvleugel strompelt hij naar de finish. Terwijl Luis onbedreigd naar de overwinning raast, ziet Rosberg Max en Räikkönen voorbijvliegen, zodat hij slechts als vierde over de streep kwam. Max wist Räikkönen tot aan de streep achter zich te houden, zodat hij een geweldige tweede plaats behaalde. Op grote achterstand finishte Ricciardo, na nog een late pitstop, als vijfde, voor een zeer indrukwekkende Button. Grosjean scoorde een bekeken zevende plaats, voor Science, Bottas en Wehrlein, die met een sublieme race de eerste punten voor Manor/Marussia scoorde in ruim twee jaar tijd.

Verliezers waren er ook. Door het punt van Wehrlein staat Sauber nu moederziel alleen onderaan. De rijdende IKEA's kwamen in de race vooral in beeld als ze werden ingehaald. Uiteindelijk leverde het strategische gegoochel niet meer dan een dertiende en vijftiende plek op. Verder bakten de Williams' er helemaal niks van. Het team dat de afgelopen jaren steeds op het podium te vinden was, moest het doen met een lullige negende plaats en een uitvalbeurt. En wat te denken van Force India? Beide wagens zagen de finishvlag niet. Hülkenberg reed de hele race achteruit en gaf na drie bandenwissels ontgoocheld op, terwijl Pérez zijn wagen in de laatste ronde met falende remmen in de muur smeet. Alonso behoorde ook tot het gezelschap dat vlak voor het eind moest opgeven.

Zodoende leverde de Oostenrijkse Grand Prix weer een hoop spektakel op en daarmee revancheerde Spielberg zich voor het bloedeloze optreden van vorig jaar. In het kampioenschap reduceerde Luis zijn achterstand tot elf punten en met de Britse Grand Prx in het vooruitzicht doet hij weer helemaal mee.

PS: Rosberg schijnt een remprobleem te hebben gehad in de laatste ronde. Wel werd hij, zoals verwacht, als schuldige aangewezen, wat hem een reprimande en wat onbenullige strafjes opleverde.

Het seizoen van de clubkampioen

Een beetje vreemd is het wel, maar op de BSG-site wordt nog steeds met geen woord gerept over het clubkampioenschap. En dat terwijl het anderhalve week geleden beslist werd. Wel weet ik inmiddels dat Pieter Pel (wie dat ook is. - Kom vrijdag een keer op de club, Jep!) jeugdkampioen is geworden, maar dat mijn grootste prestatie uit mijn schaakcarrière nog niet is genoemd, vind ik jammer.

Afgelopen maandag moesten we als mosterd na de maaltijd nog een laatste play-offwedstrijd spelen. De fut was eruit en tegenstander Rein Brouwer had er ook weinig zin meer in. Mij maakte het weinig uit welk resultaat ik behaalde, want ik was toch al kampioen. Een remise had ik prima gevonden, maar na een fout van hem was het meteen uit:

J de Groote - R Brouwer, stelling na 18. exd5.

Hier deed hij 18... Db6?, wat de loper in de steek laat en dat heeft vervelende consequenties: 19. Dh5 h6 20. h4 Lf4 21. axb5 g6 22. Df3 a5 23. g3 e4 24. Dxf4 exd3 25. Dxh6+ Kg8 26. h5 Ta7 27. Ta4 d2 28. Tg4 Dxb5 29. Dxd2 en opgegeven.

Zodoende was ik al voor tienen klaar en kon ik nog even bij het snelschaken kijken. Op dat moment werd FM Henk nog flink aan de tand gevoeld door Theo. Na vier uur zwoegen had hij dan toch nog een remise te pakken, maar met 1 uit 3 waren de play-offs voor hem desastreus verlopen. Na afloop merkte hij mismoedig op dat zijn partijen in de interne ook niet veel soeps waren. Daar had ik anders verdomd weinig van gemerkt...

Eindstand van de play-offs.

Zelf had ik het het afgelopen seizoen ook niet bepaald makkelijk gehad. Alleen de tegenstanders met een rating tot iets van 1700 kon ik mijn wil opleggen, maar bij iets sterkere tegenstanders kwam het speelsterkteverschil amper tot uitdrukking. Slechts de resultaten verrieden dat er een 2200-speler aan het werk was. De uiteindelijke tweede plaats in de reguliere competitie had ik vooral te danken aan mijn verdedigingskunsten, want uiteindelijk verloor ik maar één keer, terwijl ik zeker wel zes keer had kunnen (en misschien wel moeten) verliezen:

Resultaten van het afgelopen seizoen in de interne.

De openingen waren niet altijd even succesvol, maar ook daarna ging nog genoeg mis. Vooral de drie partijen waarmee ik de competitie afsloot, geven te denken. Hieronder een chronologisch overzicht van een aantal interessante partijfragmenten van de uiteindelijke clubkampioen:

I Schrijvers - J de Groote, stelling na 30. Lf2.

Na wat onorthodox openingsspel van mijn tegenstander had ik er nu wel vertrouwen in. Mijn paard staat als een rots in de branding, ik heb twee pluspionnen en de c-lijn, terwijl wits tegenspel op de h-lijn ongevaarlijk is. 30... Dc1 leek me hier een prettige zet. De dame valt f4 aan en is bijna niet te verjagen. Ik dacht echter eerst de positie van mijn koning te verbeteren met 30... Kf7?, waarna wit ineens toesloeg met 31. Txg6! Txg6 32. Dh7+ Tg7 33. Dxf5+ Ke7 34. Df6+ Kd7 35. Lg4 Te7 36. f5. Wit heeft een toren minder, maar zijn pionnenblokje vermorzelt alles wat in de buurt komt. Gelukkig kon ik nog net met remise ontsnappen.

H van der Poel - J de Groote, stelling na 24. De4.

In de topper tegen Henk was ik met zwart goed komen te staan nadat hij mijn slechte loper had geruild. Dameruil is hier niet heel goed voor zwart, want dan slaat wit terug met de pion en moet het paard weg. Ik zat dus 24... Df8 te berekenen, maar dat beviel me niet vanwege 25. Pxd5 Pc4 26. Pe7+ Kh8 27. Dc7 Pxb6 28. Txb6 Txa4? 29. Txb7 en wit heeft meer dan genoeg compensatie voor de kwaliteit. Jammer genoeg miste ik het veel sterkere 28... Dd8!, waarna wit dames moet ruilen en zwart goede kansen heeft om het eindspel te winnen. Dat zag ik dus niet en daarom deed ik maar het timide 24... Dxe5?, waarna de partij gauw remise werd.

T de Ruiter - J de Groote, stelling na 28. Le1.

Ik had Tom de Ruiter met zwart volkomen overspeeld, maar hoe moest ik verdergaan? Ik zag de loper al naar h4 gaan, waarna de toren naar g1 ging en mijn koning het Spaans benauwd zou krijgen. Dus zocht ik naar een snelle oplossing en ik dacht die gevonden te hebben: 28... d3!? 29. Txe3 Lxg2?, met het idee dat na 30. Txe8+ een hoop stukken van het bord zouden verdwijnen, waarna mijn d-pion beslissend zou zijn. Na 30. Lh4? Txe3 31. Lxd8 Txh3+ bleef ik een stuk voor. Heel wat beter zou 30. Tg3! zijn geweest, waarna zwart over de g-lijn in de problemen is en weer een stuk moet teruggeven. Interessant genoeg had ik het idee met het eenvoudige 29... Txe3 30. Pxe3 Dd4 wel kunnen rechtvaardigen.

J de Groote - T Brouwer, stelling na 21... Pf4.

Een grappig potje speelde ik eind vorig jaar tegen Timon Brouwer, die na een mislukte opening zijn dame tegen twee stukken offerde om op de been te blijven. Het lukte hem heel aardig en ik moest me in allerlei bochten wringen om zelf op de been te blijven. Hier kon ik gelukkig afwikkelen naar een eindspel met een kwaliteit meer en die kans greep ik met beide handen aan: 22. Pxf5? Txc3 23. Pxd6+ cxd6 24. bxc3 Te3 en vanwege wits zwakke damevleugel heeft zwart prima remisekansen. Daarom had ik beter 22. Dxe3! kunnen spelen, waarna wits pionnen een stuk minder kwetsbaar zijn.

C van der Heijden - J de Groote, stelling na 23. Kxf2.

Hoewel ik een pion achterstond, maakte ik me in deze stelling totaal geen zorgen. Mijn koning staat mooi gecentraliseerd en mijn loper kan op twee vleugels werken. Objectief gezien zal de stelling, zeker gezien de ongelijke lopers, remise zijn, maar na wat mindere zetten van wit kreeg ik echt winstkansen: 23... Kd7 24. a4?! b4 25. Le3 Tc8 26. Te1 Tc2+ 27. Te2 Txe2+ 28. Kxe2 a6. De h-pion heeft zwart niet nodig om remise te houden, maar als wit de soldaat soldaat maakt, kan hij onmogelijk verliezen. Na 29. Lc5? b3 30. Kd2? Ld5 kreeg ik echt iets om op te spelen. In het eindspel schijn ik zelfs ergens nog een winst gemist te hebben...

R Hilhorst - J de Groote, stelling na 23. Pxd7.

Nadat ik had verzuimd het paard op c5 gewoon van het bord te rammen, sloeg wit op d7. Als zwart op d7 slaat, heeft wit 24. Pb6 met kwaliteitswinst en 23... Lxa4 zag ik ook niet zo zitten. Gelukkig zag ik de tactische oplossing voor het probleem, gebaseerd op de verzwakte witte velden bij wit: 23... Dxd7 24. Pb6 Dh3 25. Txa8 Txa8 26. Pxa8 Le2 27. Dxc6 Lf3 28. De8+ Lf8 29. Dxf8+ Kxf8 30. Lb4+ Ke8 en wit gaat mat. Waarom ik het niet gespeeld heb, mag de lezer zelf proberen te achterhalen.

J de Groote - T Fikkert, stelling na 10. h3.

Een leuk gevalletje met schijnbewegingen en stukken die op het verkeerde been werden gezet. Zwart wil hier graag rokeren, maar na 10... Le7 kan wit hem pesten met 11. Dc4 en het feest gaat voorlopig niet door. Zwart moet ... Le6 eerst voorbereiden met ... Dc8 en ... c5, maar dat duurt weer zo lang. Liever deed hij dus: 10... Le6?, maar na 11. Da4 Ld7 (11... Dd7 12. Pd4 kost een pion, want 12... c5 13. Pxe6 kost een stuk) 12. Dc4 was hij nog verder van huis. Er volgde 12... De7? 13. 0-0-0 Dd8 14. Pd2 c5 15. f4 Dc8 (eindelijk zit hij op het goede spoor) 16. Pf3 Le6 17. Pd5 en wit had zijn stelling in de tussentijd enorm versterkt. De partij duurde ook niet lang meer.

T Slisser - J de Groote, stelling na 21... bxc3.

Echt heel lekker stond ik niet, dus besloot ik maar een pion op te vreten. Na 22. Pc6 was ik bereid een kwaliteit te offeren voor een blokje vrijpionnen (22... Txc6 23. Dxc6 c2 24. Tc1 Txd4 zag ik terecht wel zitten), maar helaas had ik er geen rekening mee gehouden dat het paard ook de andere kant op kan: 22. Pxf7. Een doffe dreun en tijdens de partij vroeg ik me vertwijfeld af hoe ik zo'n standaardoffer toch over het hoofd kon zien. Meteen flitste de zet 22... Df5 door mijn hoofd, maar na dameruil pakt wit op d8 een toren, waarna de loper op e7 ook nog blijft hangen. Daarom deed ik maar 22... Kxf7 23. Dxe6+ Kf8 24. Dxe7+ Kg8, vertrouwend op mijn verdedigingskunsten. Die werden niet op de proef gesteld, want na de geweldige blunder 25. Te5? c2 kantelde de partij volledig. Na een paar verdedigingsfouten bij wit wist ik zowaar te winnen... Interessant genoeg had ik wits paardoffer redelijk kunnen weerleggen met, inderdaad, 22... Df5!! Wit wint een toren, maar zwarts vrijpionnen zijn ook een toren waard. Achteraf gezien had wit zich in ieder geval een hoop ellende kunnen besparen met de saaie zet 22. bxc3.

Veel verdedigen en dan toeslaan als de tegenstander verslapt: zo doet de clubkampioen dat dus! Hopelijk kan ik volgend jaar iets mooier spel aan dezelfde resultaten koppelen...