Hij kwam, hij zag, hij overwon
Woensdag 1 april
Woensdag was een hectische dag, want ik had geen internet. Uitgerekend op een vrije dag klapte m’n internet eruit toen ik een berichtje zat te tikken. Dat is dus verloren gegaan. 😦 Pas ’s avonds werd de verbinding hersteld en was ik nog op tijd om mee te doen aan de DERDE VOORRONDE!
De derde voorronde werd een hele gezellige. Er waren 61 deelnemers, waaronder VR. Hij had Lenaards account te pakken gekregen, waardoor hij alsnog mee kon doen. Ook Ewood deed weer mee, net als Pinda.
Zelf had ik me voorgenomen om goed te beginnen. Helaas kwam ik niet verder dan remise in een vreemde variant van het Russisch. Balen… Waarom kan ik dat niet meer winnen tegenwoordig?! Vervolgens had ik weer wit (!) en kreeg ik een vreemde variant op het bord. Ik dacht goed te staan, maar opeens kwamen er lijnen open en verloor ik door een rare wending materiaal. 😦 In het eindspel had ik geen enkele kans meer. ½ uit 2 met wit. 😦
Ik had met Pinda gewisseld van tegenstander. Hij scoorde 1½ punt tegen die knakkers. VR zat ondertussen lekker te ownen. En Ewood? Die begon wel lekker. In de derde ronde versloeg hij die Ghenghis Koen, als een soort familie-revanche.
Zelf won ik eindelijk in de derde ronde. Weer kreeg ik een vaag k-variantje tegen me en weer moest ik oppassen. Het werd link, maar zijn stukoffer sloeg niet door, waarna ik nog won. En zelfs dat had ik nog kunnen verliezen…
Vijftig procent, ik had de weg naar boven ingeslagen! Ik speelde weer eens tegen een zwakke speler en ik zag hoe hij recht in een openingsval liep. Ik speelde het echter suboptimaal, waardoor hij zich kon redden. Vervolgens ging ik nog een paar keer opzichtig in de fout… Het gevolg was dat ik binnen 25 zetten was afgedroogd. Mijn tegenstander zou overigens ook later in het toernooi hoge ogen gooien. Ondanks zijn beperkte rating eindigde hij als zesde, maar trok zich terug voor de halve finale. Dat leek op een schuldbekentenis.
Gelukkig won ik daarna nog van iemand die de Caro-Kann niet beheerste. Ik stond dertig zetten lang gewonnen, toen ik even onvoorzichtig was en bijna nog de partij weggaf. Die slordigheid heb ik te veel met snelschaak. Uiteindelijk won ik het toch nog gemakkelijk.
Ook de Klungelsmurf was de pineut. Hij speelde Spaans met 5.De2 en ik kwam erachter waarom niemand 7.a4 beantwoordt met 7…b4?! Ik probeerde er nog het beste van te maken. De koning liep naar g6 en ondertussen had ik een mooi centrum. Het geschuif ging eigenlijk prima en ik was best in m’n nopjes over het stukoffer waarmee ik uiteindelijk won.
Vervolgens had ik nog een appeltje te schillen met Chessfool. Hij had me op de eerste dag verslagen na veel schuiven en vooral veel ruilen. Nu had ik zwart en was ik de underdog in het duel. Het ging eigenlijk heel makkelijk. Ik kon binnenkomen op de koningsvleugel en daar alles wegvreten. Stand gelijkgetrokken. 😉
Daarna mocht ik eindelijk eens tegen een goeie. Het was DeKuip. "Hmm, Stadion Feijenoord… Wie kan dat zijn?" Een sterk schakende Rotterdammer zeker? Maar wie? Frans Cuijpers? Het bleek uiteindelijk Stefan Kuipers te zijn. Heel voor de hand liggend, maar ik maakte die link niet. Hopelijk is hij geen Feijenoord-fan…
Er kwam Scandinavisch op het bord. Later zag ik in de partij van VR tegen Kuipmans hoe je dat systeem de grond in trapt. Dat is toch IM-talent, denk ik. Ik besloot de zaken voorzichtig aan te pakken. Niet aan de pion kleven, maar gewoon een gezonde stelling opbouwen. Helaas kreeg ik al gauw problemen en door halfzacht ingrijpen kreeg ik opeens een geweldige aanval over me heen. Ik probeerde nog te vluchten in eeuwig schaak, maar dat zat er niet in. Op zo’n manier verliezen ziet er natuurlijk stom uit en om weer eens met wit binnen dertig zetten te verliezen is wel iets om achter je oren te krabben. Over ruim een week tref ik DeKuip misschien weer, dan in de meesterklasse. Dan moet ik het maar beter doen…
Vervolgens kwam ik in een volgende witpartij niet verder dan remise. Opnieuw werd ik in de opening op achterstand gezet, vond ik. Daardoor zat er niet meer in dan remise. En zelfs die remise werd lastig na een aantal stomme fratsen aan mijn kant. Met een beetje geluk wist ik binnen de remisemarge te blijven.
Vervolgens won ik van die Roisman. Ook dat was revanche voor twee dagen geleden. Tja, je komt ook altijd dezelfden tegen… Ditmaal speelde ik een geïnspireerde partij en won ik zelfs vrij eenvoudig.
In de laatste ronde speelde ik tegen Thijs Laarhoven. Hij trok een Berlijnse muur op en ik wist me daar minder goed raad mee dan gedacht. Gelukkig speelde hij het ook niet helemaal handig en kon ik door een positioneel kwaliteitsoffer zelfs in het voordeel komen. Helaas zag ik niet dat ik een pion kon slaan en ruilde ik ‘m af… 😐 Daarna was de dynamiek uit de stelling en verloor ik.
Daardoor eindigde ik met 6 uit 11 als negentiende, achttien plaatsen achter VR. Hij wilde alles winnen en hij was goed op weg. Maar net als in het OSBO-kampioenschap, lukte het hem niet om de score vast te houden. In de achtste ronde verloor hij in een Caro-Kann. Die partij mag best in een boekje "hoe kraak ik de Caro-Kann", maar VR had sterk het idee dat hij tegen een computer speelde. Een wijze les: speel geen Caro-Kann tegen een computer!
Verder had hij succes met zijn atheoretische openingen. Heel slim! Er zitten leuke fragmenten tussen zijn partijen. Die komen binnenkort. Wat me opvalt bij het spel van VR is, is dat het er zo ongelooflijk "schoon" uitziet. Geen geknoei. Alles klopt netjes, ondanks alle risico’s die hij lijkt te nemen. Zeer talentvol.
Ewood had een mindere dag, zo verklaarde hij. Hij vond dat hij zat te knoeien. Ook hij verloor van Traffic09 en ook hij had het idee dat die gast valsspeelde. Wel leuk dat de KNSB de valsspelers achteraf heeft ontmaskerd, die ratingpunten krijg je er niet mee terug!
Dat Pinda uiteindelijk als laatste van ons zou eindigen, daar zag het lange tijd niet naar uit. Hij won in het begin veel partijen, maakte probleemloos remise tegen Cadavre en was met 5 uit 7 goed op weg. Daarna verloor hij echter vaak van sterke tegenstanders, zodat hij terugviel tot 50% naar de 24e plaats.
Uitslagen Apenhoofd:
1. Gfroberg [1526] ½ w
2. Ghenghis Koen [1751] 0 w
3. Testperson_135 [----] 1 z
4. Traffic09 [1536] 0 z
5. Majestic [1535] 1 w
6. Klungelsmurf [1835] 1 z
7. Schaakdwaas [2170] 1 z
8. DeKuip [2403] 0 w
9. Lietje [2061] ½ w
10. Anatoli Roisman [1954] 1 z
11. Phobetor [2184] 0 w
Donderdag 2 april
De laatste dag, dus de dag van de waarheid! VR was al geplaatst en Ewood wilde zich graag plaatsen. Nu kwam het erop aan. Zelf had ik lage verwachtingen. Wat wil je ook, als je steeds in de middenmoot eindigt en amper goede partijen speelt? Het niveau was hoog voor mij, zo merkte ik. Daarom analyseerde ik vaak waar ik nou tekortschoot.
Ik was dan ook blij dat ik de eerste partij won. Mijn tegenstander zat lang na te denken en ging door zijn vlag (!) toen hij schrok van een desperado. Ik stond de partij misschien wat beter, maar het was moeilijk te winnen. Daarom was ik blij dat hij door z’n tijd ging.
Vervolgens speelde ik weer tegen een oude bekende. Ook nu kwam ik lekker te staan, maar speelde ik te sloom en kwam ik vrij slecht te staan. Vervolgens miste ik een dubbele aanval waardoor ik een pion verloor. Gelukkig deed m’n tegenstander een zwakke zet, maar leverde mijn "weerlegging" niet meer dan remise op. Sterker nog: ik zag de remiseweg niet, waardoor ik verloren kwam te staan. Tja, waarom weigerde ik dat remiseaanbod nou? Gelukkig speelde hij het onnauwkeurig en werd het remise.
Daarna kwam ik weer een oude bekende tegen: Jeweetzelf. Ik besloot hetzelfde te spelen als in de vorige partij. Ik dacht dat ik nog wel aardig stond, maar dat viel tegen. Toen ik ook nog een pion weggaf, werd ik weer naar een nederlaag gespeeld. "Hé, hoe kom ik nou een pion voor?", riep mijn tegenstander door de chat.
Ook met een pion meer verloor ik. Een sterk paard op e6 gaf wit genoeg compensatie. Vooral omdat het beest gedekt werd door een pion op f5. Gelukkig kon ik me loswerken en na wat wederzijdse onnauwkeurigheden stond ik opeens goed. Maar ook nu bleek de kracht van het paard en raakte ik in tijdnood alles kwijt. Dat overkomt me niet vaak.
Vervolgens speelde ik wel een HELE LEKKERE partij. Zelden kwam ik zo lekker uit de opening. Lekker met een dame op d6 de hele zwarte stelling lamleggen. Vervolgens ging ik maar een pion peuzelen en kon ik mijn andere stukken activeren. Zwart moest zich ondertussen in alle bochten wringen om dames te ruilen, wat ook lukte. Maar toen had ik al zo’n enorm voordeel, dat het alsnog uit was.
Tegen Politeia verontschuldigde ik me dat ik het niet beter uit kon maken, waarna hij iets zei dat ik "niks deed", maar dat "mijn stelling daar ook niet naar was". Hmm… Dat klonk wel heel wijs voor VR. Het bleek dan ook dat Lenaard weer achter zijn eigen account zat. Listig…
Mijn opleving werd echter weer gevolgd door een aframmeling. Tegen John Cornélisse besloot ik mijn b2-pion te offeren. Dat liep niet goed af, want ik had geen idee hoe ik "compensatie" zou moeten krijgen. Misschien zie ik compensatie teveel als iets concreets. Misschien moet ik het meer zien als "kansen". De vraag blijft hoe ik die moet waarnemen, want ik blies mezelf op.
Vervolgens speelde ik nog eens remise in een slechte partij, al dacht ik dat ik slechter stond dan wat het geval was. Gelukkig miste hij was kansen en kon ik op het eind nog voor de winst gaan. Ik was bescheiden en hield eeuwig schaak.
In de laatste ronden waren er veel patronen te ontdekken die het toernooi kenmerkten. Zo ging een gast weer het Richard Vedder-offer spelen. Ik had de weerlegging enigszins bestudeerd, waardoor ik in ieder geval niet lelijk in elkaar werd gevouwen. Ik won uiteindelijk nog best soepel.
Vervolgens rekende ik af met een andere kwelgeest. Het was Seewald, die de opening heel slecht speelde en in een slechte stelling opeens zijn dame weggaf. Hij gaf op toen ik maar eens ging nadenken hoe ik het snelst zou winnen. Door na te denken! xD
Daarna speelde ik een slechte partij, die ik gek genoeg wel won. Maar toch… Ik moet eens leren tellen. Nu kwam ik slecht te staan en verloor ik nog bijna.
In de laatste ronde rekende ik weer af met een oude bekende. Lang was het spannend tegen die Hazewindhond, maar hij groef zijn eigen graf met een hele slechte torenzet. Zodoende scoorde ik vier op een rij, waardoor ik nog in de buurt van de kwalificatie-eis kwam. Helaas had ik te weinig weerstandspunten, maar toch was ik tevreden.
Ewood ging op de laatste dag als een speer. In de eerste ronde was zijn techniek ontoereikend om Jeweetzelf (!) te verslaan, daarna won hij de ene na de andere partij. Zelfs het oppermachtige Melkpak kreeg hem niet op de knieën. In een toreneindspel met een pion minder verdedigde Cadavre zich naar een welverdiende remise.
Het Melkpak won vervolgens alle partijen. Knap, maar er zat een luchtje aan. Sommige trucs waren simpelweg te goed om door een mens bedacht te zijn. Niet lang na zijn triomftocht werd Melkpak uit het toernooi gehaald.
De gemoederen liepen dan ook hoog op. Zo beet Roi Miedema hem het volgende toe op het schaakforum Utrechtschaak:
Roi Miedema vr 03-04-2009 12:33
Gefeliciteerd Wesley verMoene. 10.5 uit 11 dat geloof je zeker zelf niet. 100% fritz 11 zetten haha. Wel mooi dat wat in mijn msn naam stond dat dat ook waar werd alleen dat ik het zelf niet heb gedaan whahaha
Overigens won Roi op het account Aap (goed voorbeeld doet goed volgen of zo) als enige van Ewood. Overigens wel flauw, want "Aap" is het account van Vincent Blom. Dus het beklag van Roi heeft wat weg van een pot die de ketel verwijt…
Hoe dan ook, met 9 uit 11 werd Ewood comfortabel tweede, wat best een prestatie is. Overigens snap ik Melkpak niet. Hij is best een goede snelschaker, dus waarom moet 'ie dan zo nodig valsspelen?! Derde werd Aap, voor Thijs, Optimist73 en Karsch. Ook nummer 7, Army of board ging verder. Ook dat verhaal kreeg nog een staartje…
Resultaten Apenhoofd:
1. Kich [1591] 1 z
2. Sharp_80 [1723] xc2xbd w
3. Jeweetzelf [1797] 0 z
4. Forest76 [1800] 0 z
5. EBens [1430] 1 w
6. Optimist73 [2034] 0 w
7. Dubslim [1638] xc2xbd z
8. Ernestowww [1847] 1 z
9. Seewald [1831] 1 w
10. Royalflush90 [1786] 1 w
11. Hazewindhond [1890] 1 z
Uiteindelijk werd ik nog tiende van de 61 deelnemers met 7 uit 11. Inmiddels was m’n internetrating gezakt tot iets van 2008. Elke dag raakte ik weer rating kwijt. Dat moet ik binnenkort maar weer terugwinnen. Ik heb rating verloren, maar kennis gewonnen.
Ewood plaatste zich op de valreep en mocht op zaterdag met elf anderen, waaronder VR, uitmaken wie naar de finale zouden gaan. Dat werd dus spannend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten