Naarden!

Vorige week zaterdag wijdde ik mijn nieuwe huis in middels een heuse housewarming. Het was een succes: ik werd met cadeaus overladen, ik kon m'n krantenartikel nog trots laten zien en uiteindelijk zat mijn huisje helemaal vol. Het zonnetje brak 's middags zelfs nog door, zodat we ook nog naar buiten konden. Aangezien de gemiddelde rating van de aanwezigen ongeveer 2200 was, gingen we natuurlijk schaken. Na talloze partijen en gekke schaakvarianten verschenen er pizza's op tafel en daarna eiste de finale van het Eurovisiesongfestival alle aandacht op.

Inmiddels woon ik alweer bijna anderhalve maand in Naarden. Drie maanden geleden kreeg ik ineens een berichtje dat ik in aanmerking kwam voor een nieuwe woning. Eerlijk gezegd wilde ik na ruim twee jaar in Hilversum te hebben gewoond wel een keer weg, dus was ik voorzichtig op zoek gegaan naar een nieuwe woning, maar dat ik zo gauw succes zou hebben, dat had ik ook weer niet verwacht (ging alles maar zo makkelijk in het leven...) In ieder geval moest ik de woning vrijwel direct komen bezichtigen. Zo kwam het dat ik op een dinsdagavond met m'n ouders naar Naarden toog, waar ik een donkere en vrijwel lege woning aantrof. De woning was groot en overzichtelijk en omdat de locatie me wel beviel (dicht bij een supermarkt, station Naarden-Bussum en de schaakclub), hapte ik toe. Met veel pijn en moeite wist ik de benodigde formulieren te verkrijgen en daarna gebeurde er een tijdje niets.

Halverwege maart kreeg ik dan eindelijk de sleutel van de nieuwe woning. Meteen brak een hectische periode aan. Ieder weekend stonden m'n ouders, Ewood en ik muren te schuren, kasten in elkaar te zetten en muren te schilderen. Na een maand was de woning eindelijk helemaal opgeknapt en dat was net op tijd, want halverwege april moest ik mijn oude huis uit. Op een zaterdagochtend werd de hele toko leeggehaald. Vijf kilometer verderop werd de bestelbus weer uitgeladen en dus kon het inrichten beginnen. Aan het eind van de dag stond alles wel ongeveer waar het hoorde. Zelfs Bounder, die last van wagenziekte leek te hebben, voelde zich al snel op d'r gemak in het nieuwe huis. Zelf moest ik er nog wel aan wennen en die nacht sliep ik voor geen ene meter.

Waar ik in mijn nieuwe huis vooral erg blij mee ben, zijn de wasmachine en droger die ik nu heb. In Hilversum hadden we een gedeelde wasmachine en droger en moest ik altijd m'n huis uit om de was te doen. Soms waren de wasmachines dan bezet, of had iemand het filter van de droger niet schoongemaakt, wat voor irritatie zorgde. Daar heb ik nu dus geen last meer van. Ik ben eveneens blij met de keuken, met twee aanrechtbladen. Wel vind ik het jammer dat ik mijn mooie inductiekookplaat moest achterlaten. Het koken op gas is wel even wennen. Ook voel ik me soms wat onthand omdat ik maar één gootsteen heb, al was dat in mijn vorige woning niet anders. Maar een mens wil natuurlijk altijd meer en ook hier wil ik niet m'n hele leven blijven wonen. Ik zie mijn huidige woning als een tussenwoning, want ik hoop over een jaar of drie een goedbetaalde baan en een groot koophuis te hebben. De toekomst zal moeten uitwijzen of dat een realistische droom was, of dat het op grove zelfoverschatting gebaseerd optimisme was. Vooralsnog zit ik hier prima, dus wil ik het woord verhuizen voorlopig niet meer horen.

Veel stof tot nadenken in Monaco

Een agressieve race die goed was voor de eerste twee punten van zijn team: vorig jaar verwierf Jules Bianchi een heldenstatus in de straten van Monaco. Een jaar later is van alle euforie weinig meer over. Die afschuwelijke crash in Japan heeft diepe sporen nagelaten. In Monaco, op een steenworp afstand van het ziekenhuis waar Bianchi nog steeds verblijft, kwamen de herinneringen aan vorig jaar weer terug.

Met de Formule 1 is het in de tussentijd ook bergafwaarts gegaan: het team van Caterham is in de tussentijd failliet gegaan en Marussia is alleen via een wonder hetzelfde lot bespaard gebleven. De Manors, zoals de rood-witte wagens nu heten, rijden dit jaar echter stijf achteraan. Ook in de middenmoot hebben de teams de grootste moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Vraag het Sauber maar. De scheve verdeling van het prijzengeld en de enorme ontwikkelingskosten van de turbomotoren hebben de Formule 1 op de rand van de afgrond gebracht.

Helemaal vervelend is dat het spektakel op de baan in een dalende trend zit. Een goede indicator voor het spektakel is het aantal inhaalacties dat te bewonderen is. Sinds de invoering van DRS en de Pirelli-banden is het aantal inhaalacties hand over hand afgenomen. Minder auto's en iets slijtvastere banden lijken de boosdoeners te zijn. Van het recordaantal van 59 inhaalacties per race in 2011 gingen we terug naar nog geen 44 vorig jaar. Hoewel het huidige seizoen nog pril is, lijkt de dalende tendens niet te zijn doorbroken. Integendeel. Meer dan in voorgaande jaren klagen coureurs erover dat ze onmogelijk kunnen inhalen.

Daarom kwam de zogenaamde Strategy Group onlangs met een aantal ideeën om de Formule 1 weer nieuw leven in te blazen. De auto's moesten sneller en luidruchtiger worden. Daar valt zeker wat voor te zeggen: zo beweerde Webber onlangs dat de auto's van nu in de race op meer dan drie ronden zouden worden gezet door de auto's van een decennium geleden. Een nadere berekening leerde dat het verschil nog twee keer zo groot was... Voor volgend jaar werd voorgesteld om de teams voor elke race zelf de banden te laten kiezen in plaats van bandenfabrikant Pirelli, die daar overigens helemaal niet blij mee was. Voor 2017 zouden er dan echt ingrijpende veranderingen moeten plaatsvinden. De auto's zouden bredere banden krijgen en lichter worden, terwijl de motoren zouden meer toeren zouden gaan draaien. Maar de grootste verandering voor het racen was het voorstel om in de race weer bij te tanken. Bijtanken in de race werd in 2010 vanwege de kosten afgeschaft, en nu, in de huidige crisis, zou het weer worden toegestaan. De fans waren niet onverdeeld positief, maar de coureurs vonden het geweldig.

De nieuwe regels schudden het Formule 1-wereldje in ieder geval op en dat was ook wel nodig ook, want echt veel viel er dit jaar niet te genieten. Vooraan is er natuurlijk de strijd tussen Mercedes en Ferrari, maar hoewel Ferrari steeds zijn uiterste best doet, heeft Mercedes altijd nog wat achter de hand. Daarnaast wast Luis Rosberg constant de oren, terwijl Räikkönen constant zijn kwalificaties verprutst en daardoor Fattle geen strobreed in de weg legt. Maar in Monaco kon alles anders zijn. Hoewel Luis er één keer won, won Rosberg in de twee jaren dat ze teamgenoten bij Mercedes waren. Vooral aan die race van vorig jaar zal Luis nog vaak hebben teruggedacht, toen hij zich in de kwalificatie bestolen voelde en dat duidelijk liet blijken ook.

Dit keer kwam het niet zover. Luis kwalificeerde zich gewoon op pole, voor Rosberg en Fattle. Räikkönen moest de Red Bulls nog voorlaten en startte slechts vanaf de zesde plaats. Helemaal teleurstellend verliep de kwalificatie voor Max, die in de vrije trainingen indruk maakte met messcherpe tijden, maar toen het echt ergens om ging, werkten zijn banden niet mee en dus restte hem slechts een tiende tijd. Dat werd een negende startplaats doordat teamgenoot Science werd gediskwalificeerd vanwege het missen van de weegbrug. Zo verkwanselde Toro Rosso opnieuw een hoop potentieel.

In de race gebeurt aanvankelijk helemaal niets. In de eerste ronde is er het nodige duw- en trekwerk. Zo duwt Alonso Hülkenberg de muur in, waardoor de Duitser, net als Massa in de hemeltergend trage Williams, de pits moet opzoeken voor een nieuwe neus. Daarna is het treintjesrijden. Vooraan valt het veld al snel uiteen. Spannender is het in de middenmoot, al is het ook daar vrijwel onmogelijk om in te halen. Zo weet Max pas na veel moeite de stilvallende Pastoor in te halen, waarna hij jacht maakt op een erg sterk rijdende Pérez. Het gaat echter opnieuw mis voor hem als hij een halve minuut in de pits verliest doordat zijn rechter achterwiel er niet op wil. Vanaf dat moment rijdt hij in de middenmoot en zit hij klem achter de rijdende Williams-chicane van Bottas.

Max komt de Williams niet voorbij en haalt nog een nieuw setje banden. Teamgenoot Science laat hem eenvoudig voorbij, waarna hij Bottas met behulp van de koplopers zowaar voorbijgaat. De volgende halte is de op de tiende plaats rondrijdende Grosjean. De Zwitserse Fransoos is veel trager dan Max, maar dankzij de superieure Mercedes-motor loopt hij op de rechte stukken weer weg bij de Toro Rosso. In de 64e ronde gebeurt dan wat je als Nederlander (of Belg) liever niet ziet gebeuren.

Een inschattingsfout of een braketest? Het resultaat is dat Max met een harde klap tot stilstand komt tegen de muur, terwijl Grosjean nog rustig verder kan. In ieder geval was een geweldige kans om stevig in de punten te finishen verkwanseld.

De ravage is enorm en dus komt de safetycar de baan op. Luis, die de hele race gemakkelijk had gecontroleerd, wordt tot verbazing van iedereen naar de pits geroepen voor een tweede pitstop. Hij keert vlak achter Rosberg en Fattle, die de hele race vlak achter elkaar reden, terug op de baan. Terwijl de safetycar nog extra lang duurt omdat alle kansloze stakkers hun ronde achterstand ongedaan mogen maken, gaat de race een zinderende slotfase tegemoet.

Bij de herstart rijdt Rosberg meteen weg bij Fattle, die zwaar in het defensief komt. Hij houdt de Mercedes echter achter zich en al gauw trekt Luis de conclusie dat het onmogelijk is om in te halen. Of in ieder geval onmogelijk als je geen gigantische risico's wilt nemen. Het wordt zelfs nog erger voor Luis als hij Ricciardo, die eveneens nieuwe banden heeft gehaald, in zijn kofferbak krijgt. De Australiër duwt Räikkönen opzij, gaat zijn teammaat voorbij en rijdt naar de Mercedes toe. Hij komt er echter ook niet voorbij en dus geeft hij in de laatste ronde braaf zijn plek terug aan Kwjat.

Rosberg wint en maakt er een hattrick van. Fattle wordt tweede, voor een ziedende Luis. Niki Lauda en Toto Wolff wisten niet hoe snel ze hun excuses aan de klassementsleider moesten aanbieden. In ieder geval was de vreemde ontknoping van de race goed voor de spanning in het kampioenschap, want door zijn overwinning halveerde Rosberg het gat naar Luis tot tien punten. Zo gaf een saaie race toch nog genoeg stof tot nadenken.

Apenhoofd in de krant

Afgelopen maandag werd ik thuis geïnterviewd door de Gooi- en Eemlander. Onderwerp van gesprek was natuurlijk mijn boek, maar ook mijn onderzoek over parkeerbeleid zou ter sprake komen. Uiteindelijk ging het toch vooral over het boek en mijn beweegredenen om zo'n boek te schrijven. Dat is dan ook de hoofdlijn van het interview dat vandaag op de derde pagina van de regionale krant verscheen.

Ik had van tevoren niet kunnen denken dat het schrijven van een boek tot een interview zou leiden, al had ik ook niet verwacht dat het helemaal ongemerkt aan iedereen voorbij zou gaan. Dat de Gooi- en Eemlander ineens contact met me opnam was voor mij in ieder geval een positieve verrassing. Ik had eindelijk echt de aandacht getrokken!

Uiteindelijk heb ik een uur over mijn boek en sommige zielenroerselen kunnen vertellen en daarvan is natuurlijk maar een fractie in de krant gekomen. Wat me wel opvalt aan de samenvatting van het vraaggesprek is de wat sombere ondertoon, alsof er een geboren loser aan het woord is. Daar zal ik de volgende keer wat beter op letten. Ik denk dat ik in de bijna 29 jaar waarin ik op deze wereld rondhuppel wel iets gepresteerd heb, al zal ik me daarvoor waarschijnlijk pas op de borst trommelen op het moment dat ik een Nobelprijs heb gewonnen en zo goed kan combineren als Vincent Rothuis. Maar toch: ik heb mijn Master afgerond en ik ben aan het promoveren, ik behoor gemakkelijk tot de beste 500 schakers van Nederland, ik ben met mijn team tweemaal Internetclubkampioen geworden en ik heb zelfs een keer meegedaan aan het NK Schaken (al was dat nog in de C-categorie).

Maar het uitbrengen van een boek vind ik van een andere categorie.

In ieder geval ben ik blij dat het boek zo positief onthaald is. Hoewel het misschien maar een klein succes is, geeft het me weer energie om andere dingen te doen. Het geeft me ook vertrouwen voor de toekomst. Ik kan ook succesvol worden! Misschien kom ik er ooit nog achter waar mijn kracht precies ligt. Dat is allemaal onderdeel van een leerproces dat hopelijk nog heel lang door zal gaan. De afgelopen jaren heb ik veel geleerd over hoe andere mensen denken en nu moet ik misschien mezelf een keer gaan leren begrijpen. Hopelijk kan ik het geleerde toepassen om mijn leven leuker en gemakkelijker te maken. Nu nog een vriendin zien te vinden.

Rosberg slaat eindelijk terug

Net als vorig jaar is Mercedes het te kloppen team, maar waar Luis al drie overwinningen behaalde, kwam Rosberg niet verder dan twee tweede plaatsen. De kritiek was niet mals: Rosberg zou Luis niet genoeg onder druk zetten, klaagde te veel en vocht alleen met de Ferrari's. In Spanje sloeg Rosberg dan eindelijk terug: hij startte van pole en won de race onbedreigd.

Drie weken zaten er tussen de Grand Prix van Bahrein en die van Spanje. De Spaanse Grand Prix was de eerste in Europa, dicht bij de thuishavens van de teams. Nu zou het seizoen pas echt beginnen! Ferrari hoopte het gat naar Mercedes te kunnen dichten en ook het team van McLaren had langzaam zijn praatjes teruggekregen. De wagen had een nieuwe livery gekregen (zwart in plaats van zilvergrijs, wat weer twee kilo bespaarde) en bovendien was de zwakke Honda-motor weer iets verder opgevoerd. Nu zouden de punten worden binnengehaald!

Het liep anders. In de kwalificatie eisen de Mercedes gewoon de eerste startrij op. Op het circuit waar de aerodynamica misschien wel de grootste rol speelt zijn ze een stuk sneller dan de Ferrari's. Opmerkelijk genoeg is Rosberg voor het eerst dit seizoen sneller dan Luis, dus staat hij voor het eerst dit seizoen op poleposition. Fattle houdt de schade beperkt met een derde plek, terwijl Räikkönen een wanprestatie levert met een zevende plek. Zijn excuus was dat zijn team een setje banden had verprutst. Bottas stond zodoende vierde, terwijl Massa een fout maakte en slechts negende was. Het betekende dat het team van Toro Rosso kon schitteren: Science was knap vijfde, Max zesde. Daarmee troefde het B-team van Red Bull weer eens het moederteam af: Kwjat en Ricciardo waren slechts achtste en tiende. Buiten de top 10 namen de teams één startrij in beslag, waarmee was aangetoond dat de auto belangrijker was dan de coureur. De Loti stonden op de zesde rij, voor de McLarens, de Saubers, de Force India's en natuurlijk de Manors.

Bij de start wordt de race al beslist, want waar Rosberg goed wegkomt, doet Luis dat niet, waardoor hij Fattle voorbij ziet vliegen. Hij moet nog zijn uiterste best doen om Bottas af te houden. Achter hem komen de Toro Rosso's in het gedrang. Ze proberen Räikkönen zo lang mogelijk achter zich te houden, maar de Ferrari gaat ze halverwege de eerste ronde al gemakkelijk voorbij. Massa moet iets meer moeite doen, maar met behulp van DRS gaat hij de Italiaanse Red Bulls voorbij alsof ze stilstaan.

Terwijl de Toro Rosso's in de openingsfase langzaam naar de middenmoot terugzakken, loopt Rosberg langzaam weg bij Fattle. Luis ziet zijn teamgenoot langzaam in de verte verdwijnen, maar hij slaagt er niet in de Ferrari te passeren. Zijn team probeert hem een helpende hand toe te steken door hem al in de dertiende ronde naar de pits te halen voor nieuwe banden. Luis' stop is erg slecht en dus haalt Ferrari Fattle een ronde later binnen. Zijn stop duurt drie seconden korter, zodat hij de Mercedes gewoon voorblijft.

Luis rijdt het gat dicht en doet een paar pogingen om de Ferrari te passeren, maar het lukt niet. Daarom spaart hij liever brandstof voor later in de race. Het beslissende moment is halverwege de race, als Luis voor de tweede keer naar de pits wordt gehaald. Ditmaal verloopt de stop goed en krijgt hij een setje van de trage harde banden gemonteerd. Hij valt terug tot achter Räikkönen, die ook op de hardere banden rijdt. Binnen een ronde zit Luis aan de staart van de Ferrari, waarna hij hem op start/finish passeert. Vervolgens rijdt hij kwalificatieronde na kwalificatieronde: hij is twee seconden per ronde sneller dan Rosberg en drie seconden per ronde sneller dan Fattle en Bottas die voor hem rijden.

Als Luis Bottas is gepasseerd, haalt Ferrari Fattle naar de pits. Hoe snel de Mercedes is, blijkt wel als Fattle ook op nieuwe banden anderhalve seconde per ronde verliest op Luis, die na de pitstop van Rosberg zelfs even aan de leiding gaat. Na zijn derde en laatste bandenwissel blijft hij Fattle voor, waarna hij zelfs nog even op Rosberg jaagt.

Tactisch gezien maakte Ferrari geen beste beurt, want behalve de verkeerde keus om Luis' strategie niet te volgen, kregen ze Räikkönen niet voorbij Bottas. In de slotfase komen de Finnen elkaar tegen. Bottas, die drie weken terug Fattle tot aan de finishvlag achter zich wist te houden, ontpopt zich steeds meer tot een Ferrari-killer, want ook Räikkönen komt maar niet niet langs de Williams.

Achter hen strijden de Toro Rosso's, inmiddels op een ronde achterstand, voor de tiende plaats. Waar Max bij de start voor Science was gekropen, was Science in de race wat beter. In de slotfase zijn zijn banden in betere conditie, ook omdat Max zich geregeld verremt. Een remfout in de chicane voor de laatste bocht breekt Max meteen op, waardoor Science hem de oren wast en ook nog op jacht gaat naar Kwjat. In de laatste ronde zet hij zijn wagen erlangs, waarna de twee contact maken en Science Kwjat via de uitloopstrook voor weet te blijven.

Even verderop komt Rosberg als winnaar over de streep hobbelen na een vlekkeloos en dominant optreden. Wat had hij deze zege nodig! Heel wat enerverender was Luis' race. De klassementsleider hield de schade met een tweede plek beperkt. Fattle kon, toen hij eenmaal was uitgestapt, ook wel leven met de derde plek. De Mercedes waren gewoon veel te snel geweest. Bottas werd knap vierde, voor Räikkönen. Massa werd zesde op bijna een ronde. Ricciardo was best of the rest met een zevende plaats, voor Grosjean, Science en Kwjat. Max greep net naast de punten met een elfde plek en dat zal hem niet lekker hebben gezeten. Wel versloeg hij de Saubers en de Force India's.

En de McLarens dan? Die kwamen totaal niet uit de verf: Button werd zestiende en wist alleen de rijdende Manor-chicanes te verslaan, terwijl Alonso halverwege de race met een remprobleem uitviel. WK-punten kwamen geen moment in zicht. Dat kon niet gezegd worden van de kalende Pastoor, de winnaar van drie jaar geleden, die in de race bij een botsing met teamgenoot Grosjean schade opliep en later zijn auto in de garage moest zetten terwijl hij stevig in de punten reed. Er blijft de coureur met startnummer 13 dit jaar weinig bespaard.

Over twee weken staat de Grand Prix van Monaco op het programma. Kan Rosberg daar voor de derde keer op rij winnen? Of pakt Luis de draad daar weer op?

Apenhoofd schrijft boek

Het eerste boek van het Apenhoofd. Afbeelding: Elikser.

Alweer bijna negen jaar schrijf ik op internet. In die 3171 dagen heb ik zo'n 1236 artikeltjes geschreven, dat zijn bijna drie artikelen per week. Helaas valt het aantal reacties de laatste tijd wat tegen en daarom is het zaak om nieuwe markten aan te boren.

Vorig jaar kreeg ik ineens het idee een boek over de Formule 1 te schrijven, Formule 1 in Formules. Ergens in 2010 ontdekte ik de geweldige site F1 Fanatic en vanaf dat moment ging mijn interesse voor de Formule 1 omhoog en die voor schaken omlaag. Ik leerde een hoop nieuwe dingen over de sport, maar ik stuitte ook steeds op dezelfde denkfouten. Daarom schreef ik twee jaar geleden een aantal technische artikelen op mijn geflopte Formule 1-site. Ze vormden uiteindelijk de kern van het boek dat ik begin vorig jaar schreef. Het duurde lang voordat de uitgeverij die ik had benaderd de knoop had doorgehakt om het wel of niet uit te brengen. Inmiddels was het Formule 1-seizoen alweer zo'n beetje afgelopen en had ik er weer een pluk grijze haren bij. Ook had ik inmiddels een heleboel nieuw materiaal geproduceerd. Eind vorig jaar ontmoette ik een oud-studiegenoot en die verwees mij door naar de kleine, Friese uitgeverij Elikser. Ik ging meteen aan de slag om mijn nieuwe materiaal in het boek te verwerken. De saaie theoretische verhandelingen gooide ik eruit en verving ik door een analyse van het inhaalprobleem, wat mij voor de lezer een stuk interessanter leek. In ieder geval moest de titel van het boek wel veranderen. Ik besloot het De Geheimen van de Formule 1 te noemen. De uitgeverij heeft er vervolgens De technische geheimen van de Formule 1 van gemaakt. Het boek gaat dus niet over de onderhuidse techniek van de Formule 1-bolides, maar meer over de grote veranderingen die de laatste jaren hebben plaatsgevonden en welke geheimen die aan het licht hebben gebracht.

Ik denk dat het boek erg interessant is voor mensen die de Formule 1 af en toe volgen, of mensen die de sport dit jaar (dankzij Max) weer zijn beginnen te volgen. Voor fanatieke Formule 1-fans is het vooral ook een goede slijpsteen voor de geest. En voor wie niks met de Formule 1 heeft, zijn er nog de grafiekjes. Degenen die het boek willen bestellen verwijs ik door naar de webshop van Elikser.

Apenhoofd nu officieel een goede schaker

Het is weer mei en dus is de nieuwe ratinglijst uit. Eigenlijk stond de nieuwe ratinglijst gisteren al op internet. Ik was natuurlijk erg benieuwd, want door de goede schaakresultaten van dit jaar kon ik een aanzienlijke ratingwinst tegemoetzien. En inderdaad: er werden ruim 26 punten op mijn ratingsaldo gestort, waardoor ik de magische grens van 2200 elopunten overschrijd. Ik ben er echt blij mee! Nu durf ik me eindelijk een goede schaker te noemen.

De resultaten van de afgelopen ratingperiode: 4½ uit 5 en in elke partij rating gewonnen.

Ik denk ook dat ik de afgelopen tijd beter dan ooit tevoren heb geschaakt. De partij tegen Johan Lubbers leverde me nog bijna de schoonheidsprijs op. Al met al beviel het jaartje in de derde klasse me wel. Toch zou ik graag willen terugkeren naar de meesterklasse. Op dit moment ben ik op rating de nummer 11 van BSG en dus zal me waarschijnlijk een plek in het tweede ten deel vallen. De achterstand op de nummer 10 FM Henk is echter maar drie punten en dat is natuurlijk goed te overbruggen. Misschien voelt hij de hete adem in zijn nek en gaat hij beter spelen dan ooit tevoren, wat voor BSG natuurlijk alleen maar fijn is.

Ratingontwikkeling over de tijd: alweer zes jaar geleden slechtte ik de 2100-grens.

Echt zorgen om zijn plek hoeft hij zich niet te maken: qua FIDE-rating loopt hij nog altijd zo'n vijftig punten op me voor. Die lage FIDE-rating frustreert me nog steeds: nog altijd kan ik die CM-titel niet aanvragen!