Afgelopen maandag werd ik thuis geïnterviewd door de Gooi- en Eemlander. Onderwerp van gesprek was natuurlijk mijn boek, maar ook mijn onderzoek over parkeerbeleid zou ter sprake komen. Uiteindelijk ging het toch vooral over het boek en mijn beweegredenen om zo'n boek te schrijven. Dat is dan ook de hoofdlijn van het interview dat vandaag op de derde pagina van de regionale krant verscheen.
Ik had van tevoren niet kunnen denken dat het schrijven van een boek tot een interview zou leiden, al had ik ook niet verwacht dat het helemaal ongemerkt aan iedereen voorbij zou gaan. Dat de Gooi- en Eemlander ineens contact met me opnam was voor mij in ieder geval een positieve verrassing. Ik had eindelijk echt de aandacht getrokken!
Uiteindelijk heb ik een uur over mijn boek en sommige zielenroerselen kunnen vertellen en daarvan is natuurlijk maar een fractie in de krant gekomen. Wat me wel opvalt aan de samenvatting van het vraaggesprek is de wat sombere ondertoon, alsof er een geboren loser aan het woord is. Daar zal ik de volgende keer wat beter op letten. Ik denk dat ik in de bijna 29 jaar waarin ik op deze wereld rondhuppel wel iets gepresteerd heb, al zal ik me daarvoor waarschijnlijk pas op de borst trommelen op het moment dat ik een Nobelprijs heb gewonnen en zo goed kan combineren als Vincent Rothuis. Maar toch: ik heb mijn Master afgerond en ik ben aan het promoveren, ik behoor gemakkelijk tot de beste 500 schakers van Nederland, ik ben met mijn team tweemaal Internetclubkampioen geworden en ik heb zelfs een keer meegedaan aan het NK Schaken (al was dat nog in de C-categorie).
Maar het uitbrengen van een boek vind ik van een andere categorie.
In ieder geval ben ik blij dat het boek zo positief onthaald is. Hoewel het misschien maar een klein succes is, geeft het me weer energie om andere dingen te doen. Het geeft me ook vertrouwen voor de toekomst. Ik kan ook succesvol worden! Misschien kom ik er ooit nog achter waar mijn kracht precies ligt. Dat is allemaal onderdeel van een leerproces dat hopelijk nog heel lang door zal gaan. De afgelopen jaren heb ik veel geleerd over hoe andere mensen denken en nu moet ik misschien mezelf een keer gaan leren begrijpen. Hopelijk kan ik het geleerde toepassen om mijn leven leuker en gemakkelijker te maken. Nu nog een vriendin zien te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten