Vorige week zaterdag wijdde ik mijn nieuwe huis in middels een heuse housewarming. Het was een succes: ik werd met cadeaus overladen, ik kon m'n krantenartikel nog trots laten zien en uiteindelijk zat mijn huisje helemaal vol. Het zonnetje brak 's middags zelfs nog door, zodat we ook nog naar buiten konden. Aangezien de gemiddelde rating van de aanwezigen ongeveer 2200 was, gingen we natuurlijk schaken. Na talloze partijen en gekke schaakvarianten verschenen er pizza's op tafel en daarna eiste de finale van het Eurovisiesongfestival alle aandacht op.
Inmiddels woon ik alweer bijna anderhalve maand in Naarden. Drie maanden geleden kreeg ik ineens een berichtje dat ik in aanmerking kwam voor een nieuwe woning. Eerlijk gezegd wilde ik na ruim twee jaar in Hilversum te hebben gewoond wel een keer weg, dus was ik voorzichtig op zoek gegaan naar een nieuwe woning, maar dat ik zo gauw succes zou hebben, dat had ik ook weer niet verwacht (ging alles maar zo makkelijk in het leven...) In ieder geval moest ik de woning vrijwel direct komen bezichtigen. Zo kwam het dat ik op een dinsdagavond met m'n ouders naar Naarden toog, waar ik een donkere en vrijwel lege woning aantrof. De woning was groot en overzichtelijk en omdat de locatie me wel beviel (dicht bij een supermarkt, station Naarden-Bussum en de schaakclub), hapte ik toe. Met veel pijn en moeite wist ik de benodigde formulieren te verkrijgen en daarna gebeurde er een tijdje niets.
Halverwege maart kreeg ik dan eindelijk de sleutel van de nieuwe woning. Meteen brak een hectische periode aan. Ieder weekend stonden m'n ouders, Ewood en ik muren te schuren, kasten in elkaar te zetten en muren te schilderen. Na een maand was de woning eindelijk helemaal opgeknapt en dat was net op tijd, want halverwege april moest ik mijn oude huis uit. Op een zaterdagochtend werd de hele toko leeggehaald. Vijf kilometer verderop werd de bestelbus weer uitgeladen en dus kon het inrichten beginnen. Aan het eind van de dag stond alles wel ongeveer waar het hoorde. Zelfs Bounder, die last van wagenziekte leek te hebben, voelde zich al snel op d'r gemak in het nieuwe huis. Zelf moest ik er nog wel aan wennen en die nacht sliep ik voor geen ene meter.
Waar ik in mijn nieuwe huis vooral erg blij mee ben, zijn de wasmachine en droger die ik nu heb. In Hilversum hadden we een gedeelde wasmachine en droger en moest ik altijd m'n huis uit om de was te doen. Soms waren de wasmachines dan bezet, of had iemand het filter van de droger niet schoongemaakt, wat voor irritatie zorgde. Daar heb ik nu dus geen last meer van. Ik ben eveneens blij met de keuken, met twee aanrechtbladen. Wel vind ik het jammer dat ik mijn mooie inductiekookplaat moest achterlaten. Het koken op gas is wel even wennen. Ook voel ik me soms wat onthand omdat ik maar één gootsteen heb, al was dat in mijn vorige woning niet anders. Maar een mens wil natuurlijk altijd meer en ook hier wil ik niet m'n hele leven blijven wonen. Ik zie mijn huidige woning als een tussenwoning, want ik hoop over een jaar of drie een goedbetaalde baan en een groot koophuis te hebben. De toekomst zal moeten uitwijzen of dat een realistische droom was, of dat het op grove zelfoverschatting gebaseerd optimisme was. Vooralsnog zit ik hier prima, dus wil ik het woord verhuizen voorlopig niet meer horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten