Wist je dat…
… Ewoud al vijf maanden en vijftien dagen z’n blog niet heeft geüpdatet?
… Vincent Rothuis ½ uit 7 heeft op het Euwe Stimulans-toernooi?
… Dat twee punten minder zijn dan Lars Ootes heeft in de regionale groep?
… Nakamura met 4½-1½ won van Mamedyarov op internet?
… Ik door de hitte eigenlijk geen zin heb in schrijven?
… Ik nu geen Wist-je-datjes meer weet?
Over tien jaar
Hoe zou mijn leven eruitzien over tien jaar? Wie ken ik dan nog? Die vraag spookt wel eens door mijn hoofd. Veel mensen zeggen wel eens tegen mij dat ze me nooit zullen vergeten en zo. Dat we altijd contact zullen hebben en zo. Maar ja, wie ken ik nog van tien jaar geleden?
Tien jaar geleden, dat is 1997… Tja, toen zat ik nog op de basisschool. Van de basisschool ken ik eigenlijk niemand meer. Zelfs van de middelbare school ken ik nog maar een paar mensen. Zo snel gaat dat.
Waar ken ik eigenlijk al mijn vrienden* dan van?
Tja, het zielige antwoord is dat ik bijna iedereen van het schaken ken. Ach, eigenlijk valt ’t wel mee. Schakers zijn soms een beetje vreemd, maar doorgaans wel aardig. Prima volk dus.
Karten
Volgende week woensdag is kartavond, heb ik gehoord. Dat wordt dus spannend!
Overigens is karten een beetje tussen de muren door sturen en op de gele vlaggen letten. De laatste keer dat ik gekart heb, was vorig jaar op Ewoods verjaardag,
Amateurastronoom
Gisteren heb ik voor het eerst mijn telescoop gebruikt. Als echte amateur besloot ik om eerst maar naar de Maan te kijken. De Maan staat eindelijk in een stand dat ‘ie goed te zien is. Tenminste, hij is al redelijk verlicht, wat eveneens betekent dat hij ver van de Zon af staat aan de hemel. Daardoor is ‘ie ’s nachts te zien. Helaas voor mij staat de Maan erg laag aan de hemel. Ik kan hier wel uitleggen hoe dat precies zit, maar dat bewaar ik voor een andere keer.
Verstoppertje
Hoe dan ook, de Maan komt amper boven de bomen achter onze tuin uit. Het “vangen” van de Maan was al lastig, temeer omdat het object zich steeds verplaatst aan de hemel. Bovendien, als ik ‘m met mijn zoeker gevonden had, zag ik ‘m niet met m’n echte telescoop.
Na veel geduld en gepruts had ik ‘m eindelijk te pakken. Ik probeerde scherp te stellen. Het lukte me in ieder geval om de bladeren van de boom die voor de Maan zat vlijmscherp in beeld te krijgen, de Maan zelf bleef wazig.
Toen de Maan steeds verder westwaarts ging, moest ik met mijn telescoop steeds verder draaien. Ik kwam achter de beperkingen van mijn kamertje. Ik keek steeds tegen de vensterbank aan. Oplossing: zet er een tafel onder. Zo stond mijn telescoop hoger en keek ik over de vensterbank heen. Helaas was de Maan daarna niet meer te zien. Hij had zich verstopt onder de horizon.
Hopelijk gaat ’t vannacht beter.
Maan zoals hij gisteren was te zien. De rechterkant is al verlicht, de linkerkant nog niet. Ongeveer drie dagen na Eerste Kwartier.
* Ik ben soms/vaak (doorhalen wat niet van toepassing is) bot, maar dat is niet persoonlijk. Soms ben k ff ergens mee bezig en wil ik niet worden gestoord. “Zet dan je MSN uit,” zou je denken. Helaas doe ik dat dan nooit. Dat vergeet ik wel eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten