NK Jeugd 2009

Toeschouwer

Vorige week werd het NK Jeugd weer gespeeld. Dit toernooi, dat tegenwoordig negen dagen duurt, is een jaarlijks terugkerend fenomeen in de Meivakantie. Niet dat ik -als toeschouwer- vakantie heb. Wel valt het me op dat mijn rooster rond deze tijd van het jaar zo rustig is. Dus tja, dat zou je inderdaad ook vakantie kunnen noemen. Ik moet zeggen dat ik de laatste tijd weinig tijd besteed aan school. Hoe zou dat toch komen…

Vrijdag 24 april

Op vrijdag begon het toernooi dan echt. Omdat er een partij op een dag wordt gespeeld, duurt het toernooi van vrijdag tot en met zondag. Daar zitten nadelen aan: niet iedereen is die vrijdag al vrij en vaak kun je in vakantieoorden vaak maar een week terecht en niet acht dagen. Het voordeel is natuurlijk wel dat het schema rustiger is en dat je je beter kunt voorbereiden. Niet dat dat laatste het toernooi per se ten goede hoeft te komen. De spontaniteit gaat er zo wel een beetje af.

Zelf had ik die vrijdag excursie. Vroeg naar de VU en dan met de bus naar het rivierengebied. Daar aangekomen gingen we wat boringen zetten en vooral veel lopen. Ach, er werden nog wel wat leuke dingen gezegd hoor, over wielen en zo, maar of dat echt een zware excursiedag waard is…

Thuis aangekomen hoorde ik dat Ewood remise had gespeeld tegen Roelieboelie. Dat leek nog wel ergens op.

Zaterdag 25 april

De dag dat ik aankwam op de camping in Melderslo. Daar kon ik via internet kijken hoe Ewood het deed. Hij speelde niet op een livebord, dus zag ik alleen op een gegeven moment een resultaat verschijnen op internet. Hij had verrassend gewonnen van vaste klant Marijn Otte. Zodoende konden we ‘m al ophalen voordat hij had gebeld…

Zondag 26 april

Ook op deze dag bleef ik lekker weekend vieren. Ik kon op internet de Formule 1 en de Eredivisie in de gaten houden. Bovendien zat Ewood op een livebord, dus kon ik zijn zetten volgen. Ik hoopte op een overwinning, maar al gauw had zwart voldoende tegenspel voor een halfje. Jammer, maar er viel hem weinig te verwijten. Omdat het de hele week mooi weer was, gingen we ’s avonds steeds lekker een balletje trappen. Dat is goed voor lichaam en (als je niet te vaak kopt) geest. Daarna ging Ewood zich nog voorbereiden, iets waar hij mijn hulp niet bij nodig had.

Maandag 27 april

Op deze dag had ik eigenlijk school, maar liever volgde ik het NK van dichtbij. In Venlo kwam ik vele Baarnse schakers tegen, zoals Pascal L. en de witte. Ondertussen vroeg ik me af wanneer Mug nou zou komen. De uren tikten voorbij, maar Mug was nergens te bekennen. Ondertussen speelde Ewood een spannende partij. Hij had de hele tijd een klein nadeeltje, maar hij liet het niet oplopen. Met vervelende zetjes wist Christov Kleijn zijn voordeel steeds in stand te houden, maar Ewood bleef tegenspel houden. Pas op het laatst greep hij mis en moest hij een nederlaag slikken. Balen…

Wat ook wel jammer was, was dat ik niet heb kunnen voetballen met Pascal L. en de witte. Daar had ik me wel op verheugd. De witte heb ik daarna ook niet meer gezien.

Dinsdag 28 april

Ditmaal kreeg ik een mailtje van Mug dat hij zou komen. En warempel, hij was er zowaar. Of hij nou zijn voetbalratingsysteem wilde evalueren, of dat hij Ewood live wilde zien schaken, weet ik eigenlijk niet. Ewood maakte er in ieder geval een lang potje van. Ook nu stond hij slecht, maar perste hij er nog een remise uit. Volgens Mug was de stelling ook dik remise, maar dat bleek achteraf niet het geval te zijn geweest. Een lange zit dus, maar hij was niet voor niets geweest…

Na afloop ging Mug gauw weer naar huis en gingen wij weer naar de camping. Kon ik weer alleen met Ewood gaan overschieten… Die avond was er overigens nog Champions League, waarin Barcelona helaas niet won van het afbraakvoetbal van Chelsea.

Woensdag 29 april

Op de woensdag was een vlaaientoernooi. Daar deden enkele spelers aan mee die prima op het NK thuishoren, maar op de een of andere manier geen zin hadden. Het toernooi was een beetje "op zijn Limburgs" georganiseerd. De indeling voor de eerste ronde werd opgelezen en daarbij werden allerlei bordnummers genoemd. Helaas had alleen het eerste bord een bordnummer, dus kon ik alleen maar gokken waar bord negentien nou precies was. Gelukkig had mijn tegenstander, Albertus ten Hertog (vader van), de borden geteld en had daaruit bepaald waar bord 19 was. Lenaard zat aan bord 20, maar hij ging maar aan een bord zitten. Later bleek dit bord 18 te zijn, waardoor degenen die aan bord 18 geen idee hadden waar ze nou moesten zitten…

Het toernooi verliep goed voor mij. Ik kwam de eerste partij goed door, in tegenstelling tot Lenaard, die tegen een clubgenoot (VVV weet je wel) speelde en door een kwaliteitsoffer het schip in ging. Bij het doorgeven van de uitslag kwam hij erachter dat hij eigenlijk met zwart had moeten spelen. Wakker worden!

Daarna speelde ik aan een hoog bord en won ik met zwart nogal soepel. Toen kwam m’n ma en ging ze ’n kopje thee voor me halen. Daar wilde ik nog wel een gevulde koek bij. 😉 Vervolgens speelde ik met een kop thee in de hand tegen Joep Nabuurs. Hij wilde mijn kennis van het Siciliaans testen, waarna ik hem een koekje van eigen deeg liet slikken door een zijvariant te kiezen. Ik won al gauw een pion en ging vervolgens een beetje "staan". Volgens hem had ik een stuk kunnen winnen. Dat miste ik, maar uiteindelijk won ik wel zonder veel tegenkansen toe te staan.

Het toernooi was halverwege en ik begon opeens m’n keel te voelen. Beginnende keelpijn… Ik speelde in de vierde ronde tegen Rik Roelofs, een gezet jochie dat ik twee jaar geleden in Hengelo ook had gevolgd toen ik verslag moest doen van de E'tjes. Ik was blij met de "makkelijke" loting, maar daardoor was ik ook gespannen. De opening leverde dan ook niet echt iets op. Bah… Waarom spelen die ukkies tegenwoordig 1.d4? Gelukkig kreeg ik uiteindelijk wel de overhand. De druk op zijn stelling leverde me een kwaliteit op. Daarna kon ik het gaan uitschuiven, maar gaf ik opeens een toren weg… En toen kreeg ik keihard klop van de kracht van een dame en loper… 😦

Op dat moment leek Lenaard te gaan winnen. Hij stond een dame tegen toren voor tegen Wouter Roggeveen, maar vanwege een vrijpion moest hij zijn voorsprong weer opgeven. Het pionneneindspel leek makkelijk gewonnen, maar in plaats van zetten te doen, begon Lenaard lang na te denken en kwam hij uiteindelijk tijd tekort om het eindspel effe uit te schuiven. 😦

In de vijfde ronde speelde ik tegen Maarten Rademakers. Nog steeds ziek van die toren wilde ik graag winnen. Dat was nog niet zo makkelijk tegen een Sveshnikov. Gelukkig kreeg ik hulp toen hij een stuk offerde voor een schaakje dat niet tot mat leidde. Daarna kon ik het rustig uitschuiven.

In de laatste ronde speelde ik tegen Floris van Assendelft. Hij speelde een of ander dynamisch systeem en ik kon nog enige tijd meegaan. Uiteindelijk verloor ik mijn dameloper, wat toch wel vervelend bleek. Ik meende nog een aardig kwaliteitsoffer te hebben, maar dat faalde nogal simpel. Zo eindigde ik met 4 uit 6.

Lenaard speelde in de laatste ronde tegen het kleine jochie. Ik had wel gedacht dat hij hem langzaam zou uitknijpen, maar dat was niet zo. In tijdnood was Lenaard zo slim geweest om wat minder na te denken, zodat hij met drie seconden op de klok won. Uiteindelijk behaalde hij 4½ punt.

Bij de prijsuitreiking waren er prijzen voor de hoogst en laagst geëindigden. Als laatste eindigen vind ik zelf niet zo’n prestatie. Dan had ik m’n ma wel mee kunnen laten doen… En dan hadden we een lekkere (uitgedroogde en uitgezakte) vlaai mee naar huis kunnen nemen.

Ook wel raar was dat de mannen en vrouwen allebei twee vlaaien konden winnen. Winnaar werd Wouter Spoelman, voor Ali B. en Floris van Assendelft (!). Gek genoeg was Floris er niet tijdens de prijsuitreiking, waardoor Ali de vlaai brutaal voor zich alleen opeiste.

Tja, met dat soort spelers zat een vlaai er bij voorbaat al bijna niet meer in… Ondertussen voelde ik me ziekjes en gingen we als een soort hoogtepunt van de vakantie uit eten. Helaas hadden ze daar niet bepaald veel variatie. Je kon soep nemen en daarna moest je kiezen uit drie "pannen". Graag had ik wat meer keuzes willen hebben… Uiteindelijk had ik een "pan" vol met brokken kip, net als Ewood, maar die had er nog kokendhete satésaus bij. Dat hoefde ik niet. Na afloop kon je niet eens een leuk ijsje bestellen. 😦

De nachten werden steeds kouder en er was weer eens een wedstrijd uit de Champions League. Dan is zo’n houten huisje echt geen pretje. Met een trui aan en een deken over m’n slaapzak lag ik in bed, terwijl twee meter verderop een laptop aanstond met daarop nieuwsuitzendingen en irritante reclames.

Ewood won overigens in een remisestelling van een vrij matige tegenstander.

Donderdag 30 april

Op donderdag was ik echt ziek. Het was mooi weer en door de vroege zonsopkomsten werd ik al om een uur of zes wakker, terwijl Ewood in het bed boven me er pas om tien uur uit hoefde. Tja, wat doe je dan in die vier uur? Ik had geen idee…

Omdat het Koninginnedag was, waren de winkels dicht. Nou ja, behalve een of andere Albert Heijn. Mijn ma had wat keelsnoepjes gekocht en vitamine-C-bruistabletten. Helaas had ze geen fix meegenomen, wat me wel slim leek. Gelukkig had ik minder last van m’n keel en kreeg ik niet eens last van m’n darmen door de grote hoeveelheden vitamine C. Toch werd ik steeds zieker. Ik kon me daardoor zonder schaamte ziekmelden voor de excursie van de dag erna. Ik was er niet eens blij mee.

Die avond was ik heel brak en suf en kookte m’n lijf zowat. Ondanks dat kon ik die nacht amper in slaap komen. Als ik me niet omdraaide, deed Ewood het wel en schudde het bed heen en weer. Geen wonder dat hij niet meer zijn beste spel speelde, want hoe kon iemand nou ooit op zo’n manier goed slapen? Of lag hij zelf wakker van zijn gemiste kansen? Misschien overdacht hij zijn zonden tegen Large, misschien bereidde hij zich in zijn slaap nog voor op de partij van de dag erna…

Vrijdag 1 mei

Het toernooi was al bijna voorbij en ik was blij toe. De nachtrust had me wel goed gedaan en nadat ik gedoucht had, voelde ik me best goed. Ewood speelde in ieder geval gauw remise en verder gebeurde er niet zo veel.

Zaterdag 2 mei

De laatste ronde! Wat een spannende slotronde! Robin Oscar, Robin Swinkles en Benjamin Bok stonden alle drie bovenaan met een gelijk aantal punten. Ewood onttrok zich aan dit geweld. In alle anonimiteit had hij tegen Stefan Kuipers remise gespeeld. In alle rust konden ze nog analyseren, om alleen af en toe onderbroken te worden door een autist die denkt dat 'ie kan schaken. Het was Ewoods laatste gesloten NJK. Zo rond de eeuwwisseling begon het met pupillendagen, daarna zat hij steeds weer bij. In 2002 in Nijmegen, in 2003 t/m 2006 in Schagen en in 2007 t/m 2009 in Venlo. Zijn beste resultaat was de tweede plaats en uitzending naar het EK in 2005.

Maar nu, in 2009, eindigde zijn laatste NJK zonder roem. Die roem zou een van de drie bovengenoemde personen gaan. Allereerst viel Robin Swinkles af. De Brabander, die volgende week tegen BSG hoopt grootmeester te worden, werd hardhandig van het bord gepompt door Roi Miedema. Omdat Christov Kleijn al had gewonnen van Marijn Otte, ging Christov virtueel aan kop. Ook Benjamin Bok had zijn zenuwen niet onder controle. Hij dacht erg lang na en kwam in tijdnood met een zelfvernietiging op de proppen. Zulke kansen moet je Large niet geven. Hij maakte met plezier een Bussumer kampioen. Dat was Robin Oscar. Hij won een krankzinnige pot van Lody Curling. Het was een originele partij, waarin wit objectief gezien wel gewonnen stond en zwart op remise moest hopen. Die hoop bleek ijdel te zijn.

Zodoende werd Robin Oscar kampioen in de A.

Ook in de andere categorieën kwamen de kampioenen bovendrijven. Heel raar was het bij de A-meiden, waar drie meiden bovenaan eindigden en er een tiebreak was tussen twee speelsters… Het schijnt in het reglement te staan, maar volgens mij heeft niemand dat van te voren zo begrepen. Een belachelijke regel trouwens. Hoe valt het anders uit te leggen dat als je gelijk geëindigd bent met twee anderen, dat zij om de titel spelen en dat jij naar huis kan? Eens temeer een bevestiging dat dergelijke regeltjes gemaakt worden door wereldvreemde snuiters. 😦

Ewoods toernooi

1. R Pruijssers m (2430) ½ w
2. M Otte (2361) 1 z
3. T Meurs (2192) ½ w
4. C Kleijn f (2336) 0 z
5. A Haast (2208) ½ w
6. M van Zetten (1958) 1 z
7. La Ootes (2262) 0 w
8. V Blom (2076) ½ z
9. S Kuipers f (2303) ½ w

Totaal: 4½ uit 9 tegen 2236.

Opmerkelijk was dat Ewood wel vijf keer remise maakte en dat hij met wit niet wist te winnen. Dat kwam ook deels doordat hij sterkere tegenstanders had met wit, maar toch. Maar twee nederlagen, dat is op zich best goed; iedere speler had op zijn minst één nederlaag (spannend toernooi, nietwaar?), maar aan de andere kant zijn twee zeges ook wel wat mager. Daar mag 'ie wel eens een middagje over filosoferen.