20 partijen, 21 blunders

NK Internet

Morgen zal het NK Internetschaak gespeeld worden. Afgelopen week waren er voorrondes. Zelf wilde ik, ondanks dat ik in Amstelveen amper internet heb, ook wel een keertje meedoen. Die kans kreeg ik gisteravond. Er waren nog twee plekjes voor het NK te vergeven, dus waarom zou ik het ook niet doen? De kans dat het me ging lukken was echter klein, want allerlei sterke spelers als VR, Bart Miedema en Skorbie deden mee. Tegen zulke spelers zou ik het in een onderlinge partij al heel moeilijk krijgen; over een heel toernooi kon ik ze moeilijk voorblijven.

Om acht uur begon het toernooi. Ik speelde tegen Hranft, geen idee wie het was. Ik had zwart, maar ik kwam vrij snel goed te staan. Helaas bleef het bij een positioneel overwicht. Ik ruilde alles af in de veronderstelling dat ik een gewonnen pionneneindspel had. De waarheid was waarschijnlijk het tegenovergestelde… Gelukkig speelde hij het eindspel niet al te best en vond ik bij toeval een manier om alsnog te winnen.

In de tweede ronde speelde ik tot mijn verbazing tegen VR. Ik probeerde mijn noodlot af te wenden door meteen een remiseaanbod te plaatsen, maar dat werd afgeslagen. VR wilde zo vroeg in het toernooi nog geen punten afstaan. Hij had ingeschat dat hij het nog niet zo makkelijk zou krijgen in het vervolg, dus wilde hij graag winnen van degenen waarvan hij wel kon winnen. Een goede instelling, maar helaas wel tegen mij.

De partij verliep dan ook niet al te best. Ik dacht veel te lang na, terwijl VR gewoon snel logische zetten speelde. Ik stond misschien niet zo slecht, maar mijn stelling was moeilijk speelbaar. In tijdnood begon ik dan ook te haperen en wisselde ik goede zetten af met blunders. VR profiteerde niet ten volle, waardoor er een remiseachtig toreneindspel ontstond, waarin VR zijn toren ineens weggaf door een mouseslip. Toen bood ik maar remise aan. Wie weet krijg ik er nog de Fair-Play Award voor. xD

Als beloning voor mijn vredelievendheid mocht ik meteen daarna tegen Skorbie. Hij was niet zo blij dat VR niet verder op afstand was gezet. Hij zat de hele partij tegen me over de chat te lullen. In een Schotse partij werden de stukken in hoog tempo geruild, al had ik er een onnodige concessie voor gedaan. In het vervolg gaf ik ergens een kwaliteit weg, maar door wat "los" spel van Skorbie, kon ik opeens eeuwig schaak houden. Als ik het gezien had… Vervolgens kan hij ondekbaar mat dreigen, maar ruilde hij dames. Het eindspel was misschien nog te houden, maar dan had ik het slimmer moeten spelen.

De ronde erna had ik weer zwart en nu speelde ik tegen Goudenaar, ofwel Peter Ypma. Ewood heeft nog steeds nachtmerries van de remise die hij vorig jaar tegen deze knul speelde. Op Playchess bleek het in ieder geval een leuke gast te zijn, zeer beleefd over de chat en zo. In de partij dacht ik redelijk uit de opening te zijn gekomen, maar vervolgens werd ik behoorlijk weggedrukt. Gelukkig had hij nog minder tijd dan ik, maar beging ik weer eens een lekkere blunder, waardoor ik een pion inboette. Het leidde er uiteindelijk wel toe dat ik wat pionnen won op de damevleugel, waarna ik met mijn paard in tijdnood ineens wel handig bleek te zijn en won.

Tegen Magnolia (Anton van Rijn?) werd mijn +1-score in stand gehouden, maar heel erg gelukkig was ik er niet mee. In de opening behaalde ik groot positioneel voordeel, maar kon ik dat niet verzilveren. Dieptepunt was een compleet foutief torenoffer, dat vreemd genoeg niet weerlegd werd. Ik won de toren zelfs terug, waarna ik een tweede toren kon winnen, maar dat zag ik weer eens niet… Uiteindelijk kwam er een ongelijkelopereindspel op het bord, waarin niemand meer kon winnen.

Een minpuntje was mijn nederlaag tegen Enrico B. (Thehenk) Tweepaardenspel in de nahand, u kent dat wel. Ik offerde dus een pion, maar na 10.La4 kon ik in de denktank. Dat ging me niet bijster goed af, want mijn compensatie verdampte en dus stond ik nu een volle pion achter. Win ik ineens een kwaliteit… Uiteindelijk kwam er een eindspel van loper en veel pionnen tegen toren en weinig pionnen op het bord, waarin de toren een heldendaad leek te vervullen door wits pionnenlawine langzaam maar zeker onschadelijk te maken. Net op het moment dat de remise binnen leek, verprutste ik het en verloor ik alsnog…

Tegen Wattana won ik snel in de opening een kwaliteit, maar om nou te zeggen dat het daarna gedaan was… Gelukkig wist ik het uiteindelijk nog wel vrij simpel te winnen. Ik stond dus weer op +1.

Van die score kon de witte, die onder het mysterieuze account Witkop1983 voor het eerst in zijn leven op Playchess was, op dat moment alleen nog maar dromen. Hij vond het maar niks voor hem, dat internetschaak. Ook VR moest het doen met een lage klassering. Hij verloor helaas een paar keer en moest hopen op misstappen van de concurrentie.

Hij moest dus hopen dat Apenhoofd Roger Meng zou afstoppen. Helaas voor hem speelde Apenhoofd die partij niet zijn beste schaak. Hij dacht voordeel te hebben na een vreemd gespeelde opening, dus verorberde hij gretig een geschenk op d6. Bleek zwart vervolgens op c4 te kunnen meppen, waarna wits hele stelling uit elkaar flikkerde. Ik dacht nog iets leuks te zien met een pionzetje, waarna zowat al zwarts stukken hingen. Helaas kwam ik vele zetten tekort om ze ook allemaal te slaan, waardoor ik een kwal achterbleef. Vervolgens schoof Rodjer het onberispelijk uit.

Een vreemde partij speelde ik tegen Thejoop. Vroeger was dat volgens mij het account van Yorick ten Hagen, maar nu niet meer. Hij speelde een huilvariant en sloeg na rokade op e5. En ik maar denken dat die variant slecht is voor wit. Zoals ik het speelde, kwam ik echter matig te staan. Ik vrat een pion op d4 op, waarna ineens Le5 kwam en g7 hing, wat in ieder geval een kwal kostte. Ik kreeg wel aanvalskansen. Er zat echter een afwikkeling in de stelling, waardoor wit zijn dame kon offeren voor veel materiaal. "Ga je gang maar, jochie", dacht ik, want ik had verder gekeken: als wit was uitgegeten, had ik ondekbaar mat. Bleek hij verder te hebben gekeken, want een tussenzet verstoorde mijn wrede plannetjes. Met D+L tegen 2T+2P ging ik maar pionnen graaien, waarna hij een paard weggaf en teleurgesteld eeuwig schaak hield.

In de tiende ronde speelde ik tegen Sander van Eijk, ofwel HappyEnding. Ik had weer eens wit tegen hem en ik besloot de opening vrij saai te spelen, wetende dat mijn kansen later wel zouden komen. De partij was een beetje schuivie-schuivie, waarna ik opeens een loper weggaf. Wanhopig ging ik op zoek naar tegenkansen, die ik opeens ook kreeg. In wederzijdse tijdnood kreeg ik de kans hem lelijk kaal te plukken, waarna ik een toreneindspel met drie pluspionnen won. Zo gaat dat meestal tegen hem…

In de slotronde speelde ik tegen Vincent Blom. Ik wist niet dat hij koploper was, maar toen hij remise aanbood, nam ik het gelijk aan. Een gebrek aan zelfvertrouwen, maar met mijn steeds duffer wordende kop vond ik het wel mooi, een eenvoudige remise tegen een sterkere speler. Blom werd door het resultaat uiteindelijk gedeeld eerste met Roger Meng. Daarmee eindigden ze een punt voor de rest, ofwel: verdiend en de remise in de slotronde maakte daarvoor ook niet meer uit.

Voor VR was het jammer dat hij zich niet wist te plaatsen. Hij perste er nog een sterke eindsprint uit, maar het was too little too late. Ook de witte kwam met een sterke eindsprint. Al counterend kwam hij nog op 50 procent. Niet slecht voor een beginner.

Behirder eindigde op 6 uit 11. Niet geweldig goed, maar ook niet slecht, getuige de 19 elopunten die hij won. 😛 Dat was tijdens eerdere voorrondes wel anders. Toch kunnen er nog zeker veel dingen beter. Ik zag af en toe minder dan niks en ik was te duf om ook maar een beetje te rekenen of zo. In dat opzicht is 6 uit 11 veelbelovend.

Resultaten

1. Hranft (1722) 1 z
2. Bah (2690) ½ w
3. Skorbie (2595) 0 z
4. Goudenaar (1873) 1 z
5. Magnolia (2090) ½ w
6. Thehenk (1901) 0 z
7. Wattana (1724) 1 w
8. Rogerztm19 (2434) 0 w
9. Thejoop (2088) ½ z
10. HappyEnding (2287) 1 w
11. Vblom (2333) xc2xbd w

SGS-snelschaakkampioenschap voor clubteams

Vandaag speelde Behirder mee voor het SGS-snelschaakkampioenschap voor clubteams. Het toernooi werd ditmaal gehouden in Bunburg/Spakenschoten, in die toren die heel schakend Nederland kent van de schaakpromotiefilmpjes…

BSG was dit jaar met vier teams gekomen, nadat Mark Pieterse de boel had georganiseerd. Vorig jaar had BSG maar een zwak team, dat kansloos degradeerde uit de kampioensgroep. Dat betekende dat we ons konden opmaken voor een middagje kneusjes prakken. Bleek dat we uiteindelijk toch in de kampioensgroep speelden, omdat er maar negen teams waren. De kampioensgroep speelde dan ook met tien teams, in plaats van de gebruikelijke twaalf. Eigenlijk was het maar goed ook, want de krappe benedenzaal zat al helemaal vol. Nog een rij tafels zou helemaal onwerkbaar zijn geworden. Aan de andere kant was het wel jammer dat er nu minder partijen waren.

BSG 1 speelde met FM Henk, Le, ondergetekende, Ptr, Ruben Hilhorst en de witte. Daarmee hadden we een redelijk sterk team. Het was zonder twijfel sterker dan het team van vorig jaar, maar voor het kampioenschap was meer nodig: de sterkste teams waren nog een maatje te groot voor ons.

Dat bleek wel in de eerste ronde, toen we de organiserende vereniging troffen en met 6-0 klop kregen. Het signaal was duidelijk: welke @#%^&*! heeft ons in deze groep geplaatst?! Toch had de nederlaag dragelijker kunnen worden als FM Henk tegen Bosboom niet door z'n vlag was gegaan, of als Lenaard beter met z'n kansen was omgesprongen in tijdnood. Ondergetekende speelde tegen Hans Böhm en kon zich de betekenissen van de vele Franse woorden niet meer herinneren, terwijl de grammatica ook niet al te best ging toen Mr. Oscarnominatie een hoofdstuk overhoorde dat Behirder niet had geleerd. Het leek wel of hij er geen fromage van had gegeten. Kortom: een partij wedstrijd om gauw te vergeten.

Vervolgens speelden we tegen Paul Keres 1, opnieuw een sterke tegenstander. Behirder pakte tegen Gerben Veltkamp opnieuw een nulletje. Ditmaal was het een vreemde partij, waarin Behirder niet best uit de opening kwam, waarna de stelling werd opengeramd en de tactiek in zijn nadeel was. Gelukkig bleef de schade nog beperkt tot een verrot eindspel, waarin een actieve verdediging net niet voldoende was om een ondergang te vermijden.

De rest van het team deed het echter erg goed. Zo won FM Henk knap van Xander Wemmers, om maar iets te noemen. BSG won dan ook verrassend met 4-2.

Ook tegen Utrecht 1 werd de huid duur verkocht. Aan de hoogste borden werden drie remises behaald, samen met de remise van de witte goed voor 2 punten. Ik speelde weer eens tegen Joost Michielsen en kwam opnieuw goed uit de opening. De stelling kwam open en met het loperpaar in m'n bezit had ik goede kansen. Ik graaide een pion op a7 en ik bleef controle houden. Ik was echter nog steeds erg zenuwachtig en het lukte me niet goed om helder te blijven nadenken. Ik dacht ook veel te lang na. Ik probeerde een aanval op te zetten, maar steeds werd er adequaat verdedigd. Uiteindelijk ruilde ik maar dames en kon ik een goed eindspel spelen. Zwart had een aantal vastgelegde pionnen op de kleur van de loper die hij niet meer had, ofwel: een prooi voor mijn loper. Zwarts koning moest passief blijven, want toen 'ie dat niet deed, won ik de pionnen. Zwart kon echter zijn paard voor mijn witveldige loper geven en plotseling kon ik door de ongelijke lopers niet meer winnen, ondanks twee pluspionnen. 😦

In ieder geval had ik een halfje en hoopte ik tegen Ger Hageman m'n eerste puntje te scoren. In de opening werd echter veel geruild en kwam ik door m'n achterstand in ontwikkeling in het nadeel. Ik kreeg echter tegenkansen over de lange diagonaal ("eeuwige" penning op een paard op f3), maar het was slechts voldoende voor een gelijke stelling. Met 19 tegen 40 seconden bood ik maar remise aan, wat hij (gelukkig) accepteerde. BSG verloor uiteindelijk wel met 2½-3½ van Paul Keres 2, een verrassende nederlaag.

Ook tegen Utrecht 2 werd nipt verloren. Ik speelde tegen Michiel Blok en die kwam ineens met een heel raar soort Frans aanzetten. Het leek wel Waals of zo. Ik verstond er in ieder geval geen woord van, maar gelukkig kon ik de meerkeuzevragen nog wel redelijk beantwoorden. Zo kruiste ik het vakje "Een stuk offeren voor aanval" aan op de vraag "U dreigt een pion te verliezen, wat doet u?" en dat leverde me weer een toren op. De stelling was wel tricky. Er dreigden steeds nare dingen en uiteindelijk zag ik niets beters dan een afwikkeling waarbij ik weer een stuk teruggaf, die echter geforceerd tot mat bleek te leiden.

Ik was inmiddels hard toe aan een pauze, ook om m'n blaas te legen. Het was behoorlijk warm in de speelzaal door al die zweterige schakers. Helaas waren de toiletten in de pauze constant bezet… Kutlocatie. :S Een blik op het scoreformulier leerde dat BSG het niet best had gedaan. Lenaard deed het goed, FM Henk en Witkop konden wel tevreden zijn, maar Ptr, Ruben en ik hadden maar één punt. Ik had zelfs niet één keer gewonnen. Dat moest beter gaan…

Na de thee speelden we tegen Hoogland. Ik weet eerlijk gezegd niet tegen wie ik nou speelde. Hij speelde Scandinavisch en offerde een hele rij pionnen. Ik nam het maar aan, omdat ik anders niet echt voordeel dacht te hebben, maar waarschijnlijk pakte ik er een te veel of zo, want opeens stond ik superslecht. Mijn stukken maakten een krachteloze indruk, terwijl zwarts stukken gretig in mijn stelling keken. Blijkbaar kan ik na al die jaren nog niet goed inschatten hoeveel pionnen ik kan slaan… Gelukkig miste hij een paar keer de beste zet en kon ik consolideren. Vervolgens nam ik de aanval over en won ik. Ik had in ieder geval een keertje gewonnen. Wat de rest van het team deed, boeide me niet zo. xD

De derby tegen HSG eindigde wat teleurstellend in 3-3. Ptr won knap van Herman van Engen, maar daar stond tegenover dat FM Henk bijna verloor van Pinda en dat Lenaard werd weggecombineerd door Wim van der Wijk. Zelf had ik het genoegen om tegen Klaas (van Wenen) te spelen. Ik overleefde de opening voor de verandering en ik slaagde erin om in het vervolg niet te veel getruct te worden, waardoor ik zelfs wat beter stond. Ik wikkelde echter braaf af naar remise. Doordat de staartborden elkaar ook in evenwicht hielden (de witte won, terwijl Hilhorst wel weer door z'n vlag zal zijn gegaan), werd het dus 3-3.

Tegen Zeist was ik snel klaar. Ook nu speelde ik weinig klaar in het Frans (ik kopieerde Coens opening tegen SOPSWEPS :S) en dat gaf mijn tegenstander behoorlijk tegenspel op de damevleugel. Hij pakte echter een vergiftigde pion op c2 en dacht zich er mooi uit te redden, maar niets was minder waar: ik won gewoon een stuk. Vervolgens schoof ik het traag uit en kon ik eindelijk naar de plee. De rest van het team won ook, zo bleek, waardoor we ook een keertje met 6-0 wonnen.

In de laatste ronde speelden we tegen Amersfoort. Zij hadden met MadU Sadler in de gelederen verrassend van En Passant gewonnen. Sadler had alleen nog maar palen gescoord en daar kwam tegen FM Henk geen verandering in. Aan de rest van het team de taak dat verlies goed te maken. Dat lukte echter niet. Lenaard ging er hard af in een draak toen hij even niet oplette. Ondergetekende speelde een saaie remise in de Nimzo tegen Jeroen Schuil. Eerst werden de dames geruild, daarna de paarden en vervolgens kwam er een remiseaanbod. De kleine nettowinst op de onderste borden kon een teamnederlaag vervolgens niet meer voorkomen.

Het verlies betekende dat BSG bleef steken op een nogal teleurstellende zesde plaats. En dat terwijl we het qua bordpunten niet eens zo verkeerd deden. FM Henk, tegen wil en dank aan bord 1 geplaatst, scoorde nog 50 procent. Lenaard en Ptr scoorden een halfje meer, ik scoorde een halfje minder. De witte scoorde zelfs 7½ punt. De zwakste schakel was vandaag helaas Ruben Hilhorst, die veel partijen verloor doordat hij zijn bedenktijd overschreed. Niet erg handig dus. Gezien de vele 3½-2½-nederlagen was dat vaak kostbaar puntverlies.

De overige BSG-teams konden ook niet echt opvallen. BSG 2 werd derde in zijn poule, maar dat was onvoldoende voor promotie. BSG 4 klopte BSG 3 in een onderling duel, dus dat zal ook wel niet veel meer geweest zijn dan gerommel in de marge. Ondanks de matige resultaten speel ik graag mee. Helaas was de locatie totaal ongeschikt voor dit toernooi. Het was maar goed dat het buiten niet stormde of regende, want binnen was niet genoeg plek voor iedereen. Het lijkt me een goed idee om nu alvast te gaan lobbyen om het toernooi volgend jaar in het Visnet of zoiets onder te brengen. Hopelijk is dat voor enkele sterke BSG'ers (IK NOEM GEEN NAMEN!!) een aanmoediging om dan wel mee te doen.