Vandaag is een treurige dag, want ik ben weer een jaartje ouder geworden. De toekomst is even onheilspellend als onafwendbaar. De grijze haren rukken op, ik ben afgestudeerd: mijn zorgeloze jonge jaren (voor zover ik die gehad heb) liggen nu echt achter me. Het echte leven gaat beginnen/is begonnen.
Na je 25e verlies je volgens het boek "Je briljante brein" per jaar ruim vier miljoen hersencellen. |
Maar het is natuurlijk ook een feestelijke dag, met taart en mooi weer. Wat dat betreft begint mijn zevenentwintigste levensjaar beter dan mijn zesentwintigste levensjaar, want toen verregende m'n verjaardag compleet. Mijn zesentwintigste levensjaar was een jaar van ups en downs, met vrij hoge pieken en diepe dalen. De voortekenen voor dit levensjaar zijn goed en hopelijk is dit het startsein van iets moois. In ieder geval wil ik iedereen nog bedanken voor de felicitaties. Tot volgend jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten