Fier, Haslinger en Nijboer winnen Open toernooi
Het Essenttoernooi is zojuist (zo goed als) afgelopen. Uitgaande van de livepartijen zijn de winnaars bekend. Freezo Nijboer stond een half puntje achter het leidende duo Fier en Häslinger, die tegen elkaar speelden. Freezo won zijn partij krachtig, waarna hij rustig kon kijken hoe zijn concurrenten het deden. Die speelden uiteindelijk remise, zodat de drie heren gelijk eindigden.
Ivan Sokolov won de kroongroep. Aan de analyses bleek al dat het niveau beduidend minder was dan in de afgelopen jaren, maar ook aan de prestatie van de winnaar. Sokolov nam revanche voor zijn ½ uit 6 in 2006. Hij scoorde dit keer maar liefst vijf punten, tien keer zoveel als twee jaar geleden dus. Hij omschreef zijn absurd slechte resultaat van toen als "een voetbaltrainer die zegt dat zijn ploeg met 5-0 had moeten winnen, maar met 0-2 verloor." Dat is natuurlijk andersom. Sokolov verloor namelijk met 0-5.
Sokolov
Dit jaar had hij geen kind aan Jan Smeets, Ahmed Adly en Marie Sebag. Toch had hij over geluk niet te klagen. Met zwart kwam hij goed weg tegen Adly en Sebag. Tweemaal stond hij penibel, maar hij scoorde toch 1½ punt uit de slechte stellingen. Met wit maakte hij een krachtigere indruk. Vooral Sebag was flink ontredderd na een vernederende nederlaag. Sokolov finishte met een voorsprong van 2½ punt op de nummers 2. Met een TPR van ~2850 was hij veruit de sterkste.
Adly
Achter de grote Sokolov kwamen Ahmed Adly en Jan Smeets binnenhobbelen. Vanwege zijn overwinning in het onderlinge duel beschouw ik Adly als de nummer twee. Hij speelde een raar toernooi. "Vlot maar rot" of "Rot maar vlot"? Ik weet niet meer hoe de uitdrukking ging, maar hij ging wel op voor Adly. Hij speelde snel, maar oppervlakkig. Tegen Jan Smeets speelde hij in de eerste ronde heel snel, maar hij stond ook wel slecht. Toch maakte hij nog remise. Met zwart scoorde hij halfjes, met wit verloor hij twee keer. Niet geweldig, maar goed genoeg voor een (gedeeld) tweede plaats.
Smeets
Jan Smeets werd tijdens het toernooi zogenaamd ziek. Hij zag er nog gewoon uit en hij functioneerde nog gewoon. De publiekslieveling had het niet gemakkelijk en stond na drie opeenvolgende nederlagen onderaan. Een bizarre partij tegen Sebag redde zijn toernooi nog een beetje. Scoorde wel de meeste punten tegen zijn naaste concurrenten.
Sebag
Eindigde uiteindelijk toch waar ze verwacht werd. Was haast ontroostbaar na een nederlaag tegen Sokolov. Terwijl een zwartnederlaag tegen zo’n speler toch wel in lijn der verwachting ligt. Langzaam maar zeker ging het beter en stroomden de resultaten binnen. Toen Sokolov met zwart bijna in elkaar werd geschoven, merkte hij op dat ze veel sterker was met wit dan met zwart. Daarmee draaide hij de zaken om. Hij speelde zelf allerbelabberdst met zwart in die partij. Na een verrassende zwartoverwinning op Adly zag het er prima uit voor haar, maar toen kwam die laatste ronde. Met een kwaliteit meer ging ze eraan tegen Smeets.
Uitslagen:
Ronde 1 en 4:
Sokolov* – Sebag 1-0 ½-½
Smeets – Adly* ½-½ 0-1
Ronde 2 en 6:
Adly – Sokolov* 0-1 ½-½
Smeets* – Sebag 1-0 1-0
Ronde 3 en 5:
Sokolov* – Smeets 1-0 1-0
Sebag* – Adly ½ 1-0
Eindstand:
Speler, rating, # punten, overscore, TPR
1. I Sokolov 2650 5 +1,362 2854
2. A Adly 2586 2xc2xbd -0,42 2537
3. J Smeets 2604 -0,62 2531
4. M Sebag 2533 -0,32 2493
Toernooidag
Gisteren ging ik mee met Ewood naar Hoogeveen. Ewood is elke dag met de trein naar het verre noorden gegaan en ik heb daar toch wel respect voor. Ik vond die reis gisteren zo lang duren! Maar goed, ik had net m’n tentamendag achter de rug en ik wilde wel een keer meekijken. Bovendien kon Ewood een stap zetten op weg naar zijn eerste IM-norm. Dan zou hij moeten winnen van Terry Champan, zijn tegenstander. Dat zag ik wel zitten, de man speelde immers Pirc.
Eenmaal aangekomen viel het me op hoe "klein" het toernooi eigenlijk is. Het was maar een klein gemeentehuisje en het leek niet op een sterkbezet toernooi, eigenlijk. Er was een speelzaal voor de open groep, met een heel klein zaaltje ernaast, waar de kroongroep speelde. De lagere groepen speelden ergens boven. Beneden was een analyseruimte en een café, waar Gert Ligterink ditmaal de partijen becommentarieerde. De meeste sessies woonde ik bij.
Bij de kroongroep kwam ik er tevens achter waarom de kloktijden op internet niet precies overeen komen met de realiteit: de spelers speelden niet op een digitaal bord, maar op een gewoon bord met analoge klokken. En steeds als er gezet werd, moest een mannetje die zetten uitvoeren op een livebord. Geloof het of niet, maar dit zo gaat dat in Nederlandse schaaktoernooien anno 2008.
Partijen
Ondertussen waren de partijen begonnen en zag ik hoe Ewood al gauw lang begon na te denken. Datzelfde deed Le Roi opeens tegen Merijn van Delft. En Roelieboelie dan? Die had driemaal op rij verloren en speelde een vreemde opening. Hij deed Berlijns, waarin zwart al …Le7 had gespeeld en kwam erg slecht te staan. Hmm… plotseling vormverlies?
Na een tijdje langs de borden te hebben gelopen en een krantje te hebben gelezen, zag ik dat er partijen in het café werden besproken. Terwijl de dag langzaam naar zijn einde liep, raakte de fut uit de partijen. Ook Anand en Kramnik konden niet voor veel vuurwerk zorgen. EB en Ewood waren opeens ook in de zaal. Ewood had inderdaad verloren. In de analyse stond hij weer eens goed, maar waarom had 'ie dan zo veel tijd nodig? In één zet verknolde Ewood zijn stelling later in de partij. Alle kansen op een norm waren toen verkeken. Vervelend…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten