Monza weer typisch Monza

Met Alonso wint Ferrari eindelijk weer in Italië

Na de Grand Prix van België leek het erop dat Luis en Webber de enige overgebleven titelkandidaten waren, want zij scoorden, waar de concurrentie puntloos bleef. In Monza bleek dat die conclusie wat al te voorbarig was. Ferrari reed namelijk een thuiswedstrijd, een gevaarlijk wapen. Het snelle circuit bleek de Ferrari's goed te liggen, terwijl de Red Bulls tegenvielen.

Het grootste gevaar voor Ferrari kwam dan ook niet van Red Bull, maar van McLaren. De McLaren-coureurs gingen de strijd aan met een geheel verschillende set-up. Hoewel Monza een enorm snelle baan is, dacht Luis het F-duct, dat was ontworpen om de luchtweerstand te verminderen op de rechte stukken, niet nodig te hebben. Teamgenootje Button reed wel met het snufje en stak daarmee zijn teamgenootje de loef af. Hij nestelde zich netjes tussen de Ferrari's in op de tweede plaats, waar Luis het met een teleurstellende vijfde plaats moest doen. Alonso pakte de pole in een strakke tijd, Massa moest het doen met de derde tijd. Webber kwalificeerde zich op de vierde plaats en hield daarmee de schade beperkt. Fattle kwam niet verder dan een teleurstellende zesde plaats en onderstreepte daarmee de slechte vorm van Red Bull.

Red Bull was dus voor de tweede keer echt op snelheid geklopt. Eerder dit jaar gebeurde dat in Canada. In de overige races was de wagen overduidelijk de snelste van het veld, maar dat resulteerde niet in een onoverbrugbare voorsprong voor de Red Bull-rijders. Het huidige gebrek aan snelheid deed dan ook het ergste vrezen voor de race.

Race

In de eerste ronde wordt de rol van de WK-leiders Luis en Webber helemaal gemarginaliseerd. De McLarens zijn goed weg. Button passeert Alonso, terwijl Luis naar de vierde plek oprukt. Webber komt opnieuw niet goed weg en wordt door zes man om de oren gereden in de openingsronde. De eerste ronde komt hij als negende door, wat betekent dat hij geen enkele invloed meer kan uitoefenen op wat er vooraan gebeurt. Zijn geluk is echter dat Luis dan al in de grindbak staat. Hij is gretig bij de start, waar de Ferrari's het met elkaar aan de stok hebben. Luis hoopt nog een positie te kunnen winnen, maar als de Ferrari's zich traag door de tweede chicane wurmen, raakt hij met zijn rechter voorwiel de wagen van Massa. De botsing ziet er wat onschuldig uit, maar meteen is het duidelijk dat het goed mis is: de ophanging is gebroken en Luis gaat in bocht drie rechtuit doordat zijn voorwielen allebei de andere kant op wijzen. Ironisch genoeg was het dezelfde bocht waar hij vorig jaar in de laatste bocht crashte.

Voor Button is de bocht juist van belang om Alonso achter zich te houden. Ondanks de vele rechte stukken die Monza kent, rijdt hij met veel vleugel. Normaalgesproken rijdt iedereen op Monza het liefst met zo weinig mogelijk vleugel, om een zo hoog mogelijke topsnelheid te hebben, maar blijkbaar kan Button door het F-duct ook nog zeer acceptabele rondetijden rijden met zijn aparte afstelling. Hij moet zijn winst pakken in de bochten achterop het circuit. Op het rechte stuk van start/finish zijn de Ferrari's weer beduidend sneller. Iedere ronde komt Alonso bij het aanremmen voor de eerste chicane weer akelig dichtbij, maar tot een inhaalactie komt het nooit.

En dat is eigenlijk ook veelzeggend. Ondanks dat Alonso op het rechte stuk naar zijn voorganger toe kan "rennen" (zijn topsnelheid is vijftien kilometer per uur hoger), blijft een inhaalactie uit. De inhaalacties zijn in de race ook bijna op een hand te tellen. Het is dat Subtiel een vroege (en door de regie gemiste) pitstop maakt en zich daardoor een weg moet banen door de loserbrigade, maar heel veel andere passeeracties zijn er niet. De Red Bulls kunnen zich ook niet onderscheiden. De Renault-motor zou niet goed genoeg zijn, maar Button toont juist aan dat je ook zonder al te veel topsnelheid bovenin kunt meedraaien.

Voor Fattle lijkt de race erop te zitten als hij plotseling veel snelheid verliest. Webber passeert hem en ook Shoeface komt dichterbij. Fattle klaagt over een motor die het aan het begeven is, maar plotseling heeft hij zijn oude tempo weer hervonden. Probleem opgelost en hij heeft zijn teammaat er een goede dienst mee bewezen. Zou het een teamorder zijn? Dat zou dan wel de eerste teamorder in het voordeel van Webber zijn dit jaar.

Vooraan is er een vreemd soort spanning. Alonso volgt Button op de voet. Steeds verliest hij tijd in de bochten, om op de lange rechte stukken weer de aansluiting te vinden. Hoewel het verschil tussen de twee steeds één à twee seconden is, wordt Button niet bedreigd. Rondenlang rijden de wagens achter elkaar, zonder dat er wat gebeurt. Het wachten is dus op de pitstops.

Dat de bandenslijtage in Monza bijna geen rol speelt, blijkt wel uit de pitstopstrategieën. De verplichte bandenstop wordt door de meeste coureurs erg lang uitgesteld. Net als vroeger, in de tijd dat de kwalificatie nog bestond uit twaalf rondjes in een uur en bijtanken in de race nog was toegestaan, werd de enige pitstop uitgesteld tot ongeveer na twee derde van de race. Het is Button die als eerste van de koplopers binnenkomt. Zijn pitstop is echter op zijn zachtst gezegd matig en als Alonso de volgende ronde de pitstraat uitraast, weet hij de McLaren net voor te blijven. Massa, die de koplopers de hele race op een paar seconden volgt, rijdt dan aan de leiding. Hij stopt een ronde later dan zijn teammaat en blijft derde. Misschien had Ferrari er nog meer uit kunnen halen door Massa nog langer te laten doorrijden.

Dat doet Fattle in ieder geval wel. Hij rukt op naar de vierde plaats en op de "oude" banden rijdt hij goede rondetijden. Hoezo was de Red Bull te traag? Fattle is sneller dan Massa, terwijl hij zijn voorsprong op Rosberg ook steeds verder vergroot. Ondertussen zit Mark Webber met Nico Hülkenberg te vechten. De Duitser rijdt een goede race, maar snijdt tot woede van Webber ook vaak de chicanes af. Pas na veel moeite is Webber de Williams voorbij, maar beter dan een zesde plaats wordt het niet. Fattle maakt zijn pitstop in de voorlaatste ronde en behoudt daardoor zijn vierde plaats. Een slimme strategie dus, maar helaas voor de verkeerde coureur, zou je vanuit het perspectief van Red Bull kunnen zeggen.

Na de pitstops rijdt Alonso onbedreigd naar de overwinning. Button kan hem een rondje volgen in de slipstream, maar hij weet ook dat hij de Ferrari nooit kan inhalen vanwege zijn lage topsnelheid. Alonso rijdt in het vervolg ook weg, al beleeft hij nog wel een schrikmomentje als hij een paar ronden voor het einde bij de eerste chicane rechtdoor gaat. Het maakt echter niet meer uit. Met een voorsprong van drie seconden wint hij de wedstrijd. Massa eindigt vlak achter Button als derde. Zodoende finishte de top 3 in dezelfde volgorde als waarin ze begonnen en kon het feest in Italië beginnen.

Daarmee kwam een eind aan een vrij gewone Grand Prix van Italië. De race duurde niet veel langer dan vijf kwartier, waarin weinig spannende momenten waren en waar de positiewisselingen ook nu weer in de pits plaatsvonden. Dat was toch niet de bedoeling van het nieuwe reglement. Een van de oorzaken van deze matte vertoning waren de banden, die dit keer niet genoeg sleten, waardoor de pitstops enorm werden uitgesteld. Zo is er ook altijd wel weer wat. Na afloop waren de tifosi uitzinnig van vreugde. Ze hadden eindelijk weer wat te vieren. En Alonso? Die pakte 25 dure WK-punten, waardoor hij Webber op 21 punten nadert. Luis staat nog tweede met 182 punten, vijf minder dan Webber. Ook Button doet weer mee: hij staat maar één punt achter Alonso. Tot slot doet Fattle met 163 punten ook nog steeds mee om de titel. Hoeveel kanshebbers zullen er nog zijn in Appie Dappie?