"Die zijn voor een collega", zei mijn moeder toen ik trots de buit van deze week overhandigde. In een klap was mijn goede gevoel verdwenen over de zeven zegeltjes die ik vanmiddag bij mijn wekelijkse boodschappen had buitgemaakt.
Al maanden plakt mijn moeder driftig de spaarkaarten vol voor een bestekset voor Ewood. Druk vertelde ze me dan over de zes besteksets en opscheplepels die ze wilde aanschaffen en dat ze die boekjes nooit op tijd vol ging krijgen. Een berekening leerde dat je wel voor 11.000 euro aan boodschappen moest doen om aan voldoende zegels te komen. Dat bedrag is waarschijnlijk wel wat omlaag gegaan omdat de kassières tegenwoordig wat toeschietelijker zijn geworden, maar zelfs dan gaat het voor de man op de straat of de vrouw in de winkel nog om een heleboel maandsalarissen. En dat alleen maar voor wat bestek.
Mijn moeder had de hoop opgegeven. Vol trots liet ze de zesdelige bestekset zien die ze voor maar 23 euro bij de Little had gekocht. De besteksets van de Albert Heijn kostten, inclusief volle spaarkaart, vier euro per stuk, ofwel: nog een euro duurder dan de simpele bestekset van de Little. Een duidelijk teken dat de Albert Heijn zichzelf met de besteksets behoorlijk in de vingers heeft gesneden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten