05 oktober 2011

Clubblad BSG

Een maand geleden kwam het clubblad van BSG uit. Ik had er hoge verwachtingen van: het was het eerste clubblad van na de vakantie, dus zouden er mooie vakantieverhalen in staan. Helaas werd het een behoorlijke teleurstelling. Weinig mooie verhalen, veel gezwets. Bovendien stonden mijn eigen verhalen er niet in.

Voor de vakantie had ik namelijk een semiwetenschappelijk artikel opgestuurd naar de redactie. Vorig jaar had ik hetzelfde gedaan en het leek me wel grappig om er een gewoonte van te maken. Zo konden de lezers de komkommertijd een beetje doorkomen, was mijn gedachte. Helaas werd het artikel wegens een overschot aan artikelen niet gepubliceerd. Het zou na de vakantie gebeuren.

Ook had ik een partij-analyse opgestuurd van Wenen. Dat toernooi, waar Ewood een IM-norm scoorde en Ton van der Heijden ook de nodige successen kende (en waar de Oetoes ook van de partij waren), moest zeker in het clubblad. Ewood zou een soort verslagje opsturen. Helaas bleek dat de deathline, die in het juninummer was aangekondigd, niet te kloppen. De werkelijke deathline, die Lenaard me mededeelde, was slechts een aantal dagen na het toernooi. Ondanks dat ik Ewood had aangespoord om het verslag snel in te leveren, was hij net te laat: het clubblad was al naar de drukker gestuurd. Daarmee liet Ewood zich vanuit journalistiek oogpunt wel van zijn slechtste kant zien, want een verslag van zijn clubkampioenschap bij Dr. Max Euwe had hij ook niet geschreven, maar daarover later meer.

Een week later stond het clubblad online en viel de papieren versie op de deurmat. Ik was benieuwd, maar al snel daalde mijn interesse naar een dieptepunt. Mijn artikel stond er niet in en er werd met geen woord gerept over Wenen. Dat zou misschien in het volgende clubblad komen. Ik wist genoeg...

Na deze teleurstelling te hebben verwerkt, ging ik kijken of de overige artikelen nog de moeite waard waren. Niet echt. Ondertussen begon ik steeds meer kromme tenen te krijgen van de stomme systematische fouten in het blad. Qua opmaak is het blad echt een ramp. Ondanks het A5-formaat staan de teksten in twee kolommen. Dat is handig bij schaakanalyses, als je niet wilt dat er veel ruimte verloren gaat door diagrammen, maar voor de algemene stukjes is het absoluut niet nodig. Nu resulteert het vaak in regels waar net een paar woorden op kunnen, die dankzij het uitvullen vaak ook erg ver uit elkaar staan. Een goed voorbeeld hiervan is pagina 10. Mijn tip: maak er lekker één kolom van.

Daarnaast worden er dankzij de smalle kolommen erg vaak afbreekstreepjes gebruikt. Dat is handig om ruimte te besparen, maar erg prettig leest het niet. Mijn stelregel is dat je de afbreekstreepjes het beste handmatig kunt invoeren en dan alleen op natuurlijke grenzen, bijvoorbeeld tussen twee afzonderlijke woorden van een samenstelling. Helaas zijn de afbreekstreepjes op de automatische piloot aangebracht. Helaas weten die domme programma's niet dat de "oe" en de "ij" in het Nederlands vaste klinkercombinaties zijn, waardoor woorden als "toevoegen" en "bekijken" worden afgebroken als "to-evoegen" en "beki-jken". Ook op andere plaatsen (bijvoorbeeld in namen) gaat het afbreken vaak mis. Conclusie: computers hebben geen taalgevoel, maar dat wisten we al.

Wat ook opvalt, zijn de vele spelfouten in de stukjes. Spatiefouten (zoals "technischecommissie", "SGS Toernooi kalender" en "kopij data", dat daar direct onder als "kopij-data" wordt gespeld) ontsieren de artikelen. Op andere plekken worden weer veel te veel streepjes gebruikt "team-maatjes", "over-all-winnaar", "tien-minuten-snelschaak". Heeft de redacteur liggen slapen? Eén vormfout die maar niet is uit te bannen, is het consequent verkeerd schrijven van mijn achternaam. Op het barrooster staat vrolijk "Grootte". Beetje slordig als je pas zestien jaar lid bent.

Inhoud

Dat brengt me bij de inhoud. Over de kopijdata had ik het al gehad. Daar klopte voor dit nummer niks van, maar hopelijk was dat een uitzondering. Wel jammer dat het resultaat van de vervroeging van deze deathline direct in het resultaat is terug te zien.

Over het barrooster had ik het ook al gehad, maar ik wil er nog iets aan toevoegen. Zowel Ewood als ik staan daarvoor opgegeven, hoewel we op maandag moeilijk in Bussum kunnen komen. Uiteindelijk ben ik bij hoge uitzondering toch maar gegaan, maar Ewood, die in Enschede zat, kon echt niet, dus deed m'n moeder zijn dienst maar. Het barhoofd/warhoofd was niet bereid naar een oplossing te zoeken. Hij draaide zijn gebruikelijke plaat af: we moesten die dienst maar met iemand ruilen. Daar heb je wat aan als je nooit kan... Daarom had ik ook graag gezien dat Ewood een artikel had geschreven over hoe hij daar clubkampioen was geworden. Daardoor had hij (bij de barcommissie) vast op een hoop begrip kunnen rekenen.

In het eerste nummer van het seizoen staan veel jaarverslagen. Die zijn zo saai dat ik daar verder niet op in zal gaan. Na het gebruikelijke geleuter komen de echte artikelen. Een niet nader te noemen erelid komt met de individuele resultaten van alle spelers die aan de externe competitie hebben meegedaan. Interessante informatie, zoals bijvoorbeeld de behaalde TPR's, ontbreekt. De (nog volledigere) resultaten van de eerste twee teams zijn zo van internet te trekken. Kortom: een nutteloos overzicht. Daarna komt onze eindspelvirtuoos aan het woord, gevolgd door een "spelregelprobleem". Jammer genoeg staat er niet bij door wie het geschreven is. De enige hint waarmee deze anonieme poster misschien is te achterhalen, is zijn afwijkende lettertype. Het spelregelprobleem gaat trouwens om het gebruiken van een omgekeerde toren als dame. Jaren geleden is hier echt een rel om geweest, met clubgenoot de witte in de hoofdrol. Een gemiste kans voor het stukje.

Met afstand het slechtste artikel is het interview met Hans Böhm. Het zijn vragen die zelfs de grootste schaakamateur niet aan een dergelijke "autoriteit" zou durven stellen. Een greep uit dit treurige overzicht:

"Hoeveel zetten denken topschakers vooruit?"

Kom op, niet die klassieker! :(

"Waar schaak je nu zelf?"

Duidelijk een vraag van iemand die helemaal vreemd is in de schaakwereld. Met zo'n vraag diskwalificeer je jezelf.

"Hoe hoog is je rating nu vergeleken met je top?"

Deze vraag wordt beantwoord met de leugen dat Böhm ooit een rating van 2600 heeft gehad. Dat is aantoonbaar niet waar. Tegenwoordig is zijn rating ook "wat" lager (2263 volgens het artikel.)

"Wie is momenteel de beste schaker in Nederland?"

Böhm antwoordt dat dat Anish Giri is, omdat hij de hoogste rating heeft. Maar waarom er dan weer gesproken wordt over "ELO" (is het een afkorting of zo?), is mij een raadsel.

"Wit begint en wint: klopt dat?"

...

Het valt me nog mee dat-ie de vragen geduldig heeft beantwoord, maar dit inhoudsloze geleuter ga je toch niet in een clubblad zetten?

Verder probeert Lenaard de leden aan te sporen om ook eens een artikel op de site te zetten. Goed om te zien dat het nu eindelijk werkt. Helaas maken er nog steeds maar weinig mensen gebruik van. Het artikel wordt afgesloten met een foto van Ewood die (zogenaamd) Candidate-Master is. Een blik op de FIDE-ratingsite leert dat dat (nog) niet het geval is, maar hoeveel mensen zullen het ook daadwerkelijk gecontroleerd hebben?

De vijftigers Eddy S. en Ton van der H. sluiten af met twee niet bijster sterke verhalen, waarna er nog een jubileummededeling komt, gevolgd door de SGS-toernooikalender, mocht iemand dat nog interesseren (het gros van de BSG'ers speelt geen toernooien.) Daarmee kwam het einde aan het septembernummer van Kontakt. Na afloop bleef ik met een leeg gevoel over. Vandaag heb ik me afgereageerd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten